Δόξα σοι ο Θεός και με τα καλά, και με τα κακά…

Κατά τη σύνταξη του προηγούμενου άρθρου δεν ήξερα πως: «Έλληνες» Ευρωβουλευτές καταψήφισαν στην Ευρωβουλή Νομοσχέδιο κατά των «Γκρίζων Λύκων»! Αυτό φανταστήκατε ποτέ πως θα συνέβαινε; Στείλαμε, δηλαδή, στην Ευρωβουλή να εκπροσωπήσουν τα συμφέροντα της Ελλάδας πουλημένους στα ξένα συμφέροντα προδότες;! Τους στείλαμε, δηλαδή, να κάνουν πεντάχρονες διακοπές στην Ευρώπη; Ποια Γερμανία, λοιπόν, θα στηρίξει Ελληνικά συμφέροντα, όταν διαπιστώνει το Ελληνικό πολιτικό προδοτικό χάλι των «γιες μεν»; Ποια Γερμανία δε θα συμπαραταχτεί με την Τουρκία και δε θα τη στηρίζει, εφόσον από αυτή έχει συμφέροντα; Μας θάβουν, δηλαδή, κάποιοι από αυτούς, που στείλαμε στο Ευρωκοινοβούλιο για να υποστηρίζουν τα Ελληνικά συμφέροντα! Ένας Γερμανόφιλος Προδότης και μεγάλος πουσταράς 33ου βαθμού Μασόνος, έχωσε την Ελλάδα στα 1962 στη μάντρα του Φασισμού και σφηκοφωλιά του Εβραιοσιωνισμού. Κι από τότε όλο και πιο πολύ εκμεταλλευόμαστε από τους ΝΑΖΙστές Εβραιομασόνους… Εξάλλου κι ο Πομπαίος ή Πομ-πέος διευκρίνισε ότι η επιβολή από τις Η.Π.Α. κυρώσεων κατά της Τουρκίας, έγινε επειδή η Τουρκία αγόρασε το Ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα των S-400. Και δεν αποσκοπούν στην εξασθένιση του αμυντικού δυναμικού της Τουρκίας. Άρα δεν έγινε για χάρη των Ελλήνων και της Ελλάδας το φιλοδώρημα, αλλά, για να εμποδίσει την Τουρκία ν’ αγοράζει αμυντικό εξοπλισμό από τη Ρωσία. Ο Πομ-πέος: «υπογράμμισε ότι σκοπός των κυρώσεων είναι να εμποδιστεί η Ρωσία να εξασφαλίσει έσοδα, πρόσβαση και επιρροή»! στην Τουρκία. Άρα, μη θαρρείτε πως, οι Η.Π.Α. άλλαξαν πολιτική υπέρ Ελλάδας και Κύπρου. Ο Πομ-πέος, ίσως γίνει αποδιοπομπαίος τράγος μέσα στο Γενάρη. Η πολιτική, όμως, των ΗΠΑ ως προς την Ελλάδα και τους Έλληνες, νομίζω πως δεν θ’ αλλάξει, αλλά θα παραμείνει σταθερή, όπως ήταν και παραμένει… Περιμένομε να τιμήσομε το ανεπανάληπτο υπερφυσικό γεγονός της ενανθρώπισης του Κυρίου Ιησού. Ν’ αποδώσομε δόξα και τιμή στον Κύριο, που ευδόκησε να ενανθρωπιστεί για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Τιμούμε το μεγάλο γεγονός του τοκετού του Θεανθρώπου Ιησού. Αλλά πως; Με κλειστούς τους Ναούς κι ανοιχτά τα κουμαρτζήδικα! Όπως όταν ο Κύριος ενανθρωπίστηκε κ «έλαβε δούλου μορφή», δε βρέθηκε κατάλυμα, ούτε κρεβάτι για να γίνει ο Τοκετός, αλλά πραγματοποιήθηκε μέσα σε μια σπηλιά, που τη χρησιμοποιούσαν οι βοσκοί, ως στάβλο ζώων. Σπαργανώθηκε μέσα στη φάτνη των ζώων. Όπως τότε, έτσι και κατά το παρόν δε βρίσκεται Ναός ανοιχτός, για να προσκυνήσομε καθώς πρέπει, να τιμήσομε, και να ευλογήσομε τον τοκετό του Αγίου Θείου Βρέφους από την ευλογημένη Θεομήτορα! Θα μείνουν, όμως, νους και καρδιά μας στραμμένα προς τον Άγιο Κύριο το Θεό μας και τη «μόνη εν γυναιξί και καλή» διά των αιώνων Θεοτόκο. «Χριστός γεννάται δοξάσετε! Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε. Χριστός επί γης, Υψώθητε ! Άσατε τω Κυρίω πάσα η γη, και εν ευφροσύνη, ανυμνήσατε λαοί, ότι δεδόξασται!» Και τούτο, γιατί όπως «Έσωσε λαόν θαυματουργών Δεσπότης, υγρόν θαλάσσης κύμα χερσώσας, πάλαι.» Το ίδιο θα κάμει και για μας. Γιατί στόχος των άδικων δεινών, που μας επιβάλλουν, είναι και μένει Εκείνος! Όμως: «Μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καί διώξωσι καί εἴπωσι πᾶν πονηρόν ῥῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. χαίρετε καί ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθός ὑμῶν πολύς ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Μτ., Κ5/11.12.) Και τούτη η λαίλαπα δεινών θα περάσει. Και, όπως περάσαμε κι άλλα χρόνια Χριστούγεννα, που ήταν πολύ πιο χειρότερα, θα περάσομε και τα εφετινά. Λάβετε υπόψη Σας πως, κατά τα Χριστούγεννα 1942-1943: Καμπάνες δεν χτύπησαν. Λειτουργία δεν έγινε. Δυο από τους Ναούς της Πηγής είχαν μεταβληθεί σε αποθήκες Ιματισμού και υλικού πολέμου των ΝΑΖΙ καταχτητών, καθώς και το διδαχτήριο του Δημ. Σκολ. Πηγής. Έτσι όπως, είχαν μεταβάλει και τον ημιτελή Ναό των Τεσσάρων Μαρτύρων της πόλης μας σε στάβλο των αλόγων του μεταγωγικού, οι ΝΑΖΙ Χριστιανοί. Τότε στερούμαστε και το ψωμί. Πολλές οικογένειες δεν είχαν ούτε φαγητό για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Παιδιά πολλών οικογενειών μεσημέρι και Βράδυ παραμόνευαν στους Γερμανικούς Στρατώνες Πηγής κατά την ώρα συσσιτίου των ΝΑΖΙ. Οι Στρατώνες αυτοί, είχαν παράθυρα στο νότιο τοίχο. Απέναντι στο χωράφι του Διαμαντή. Το χωράφι αυτό ήταν και μένει πιο ψηλό από το δρόμο. Από αυτό μπορούσες να δεις μέσα στους στρατώνες. Τα φτωχόπαιδα της Πηγής καθόταν κάθε μεσημέρι και βράδυ στην άκρη του χωραφιού και περίμεναν, με μια καραβάνα ή ένα κατσαρολάκι στο χέρι. Όταν, λοιπόν, έβλεπαν τους στρατιώτες του εχθρού να τρώγουν, έτρεχαν προς τα παράθυρα, και ύψωναν τις καραβάνες και τα κατσαρολάκια. Κουνούσαν αυτά κοντά στα παράθυρα και παρακαλούσαν για λίγο φαγητό. Αφού χόρταιναν οι στρατιώτες, κάποιοι από αυτούς μοίραζαν το υπόλοιπο, αν τους περίσσευε κάτι, στα υψωμένα κατσαρολάκια των παιδιών. Ήταν στρατιωτικής κουζίνας φαγητό, με πολλά ζουμιά και λιγοστό προϊόν τροφής. Όπως «οι φασολάδες μπλουμ». Το πιο πολύ υπόλοιπο της καραβάνας, όμως, έπεφτε στο δρόμο, γιατί τα παιδιά έσπρωχναν το ένα τ’ άλλο για να μπει στο δικό του κατσαρολάκι το φαγητό. Κι άλλες φορές το λουζόταν, άλλες φορές το έχαναν από την αταξία, την πείνα και το όποιος προλάβει. Δεν ήταν σπάνιο και το μεταξύ τους ξυλοφόρτωμα με την αιτία ότι, ο ένας έσπρωξε τον άλλο και πήρε τη θέση του και τ’ αποφάγια του ΝΑΖΙ φιλεύσπλαχνου. Οι δε στρατιώτες του εχθρού έβλεπαν το θέαμα το απολάβαιναν και γελούσαν… Κάποια μέρα μάλιστα ένας από αυτούς σκόρπισε πάνω στα μούτρα των παιδιών το περιεχόμενο της καραβάνας του, που ήταν ζεματιστό νερό και σάλτσες. Όσα παιδιά βρήκε η βολή, έπαθαν εγκαύματα στα χέρια και στα πρόσωπά τους… Τα πιο μικρά παιδιά, που δεν είχαν τη δύναμη να σπρώξουν και να βρεθούν σε θέση κατάλληλη, ώστε να μπει και στα δικά τους κατσαρολάκια φαγητό, έψαχναν στα σκουπίδια των αξιωματικών, που έμεναν σ’ επιταγμένα από τους ΝΑΖΙ σπίτια του χωριού, και μάλιστα όσα ήταν σε απόκεντρα σημεία. Αυτή τη μαρτυρία δεν την άκουσ’ από τρίτους. Την έζησα. Πλην όμως χωρίς να μετέχω στη ζητιανιά, όχι επειδή εγώ περνούσα πιο καλά και δεν υπέφερα, αλλά γιατί είχα Πατέρα, που προτιμούσε να πεθάνει, παρά να ζητιανέψει από εχθρό του τροφή. Πήγαινα παρέα με άλλα παιδιά στον τόπο. Αλλά χωρίς καραβάνα ή κατσαρολάκι, γιατί η Μάνα μου δεν μου έδινε κατ’ εντολή του Πατέρα μου, έστω κιαν πολλές φορές έκλαψα και το ζητούσα επίμονα. Όμως πάντοτε αναποτελεσματικά. Και τούτο, γιατί ζήλευα τ’ άλλα παιδιά... Δε φτάσαμε ακόμη σε τέτοιο σημείο κατά το παρόν. Υπομονή! Έχομε καιρό να φτάσομε ως εκεί κι ακόμη παραπέρα, αν Ρώτσιλντ και Ροκφέλερ δε μπορέσουν να ταχτοποιήσουν τις μεταξύ τους διαφορές ειρηνικά. Αν κριθεί από αυτούς απαραίτητη ένοπλη σύρραξη δεν θα την αποφύγομε. Ωστόσο Σατανιστές και Μαυραγορίτες κάνουν χρυσές δουλειές! Οι Κλοπές αυξήθηκαν. Οι τιμές δεν ελέγχονται στην αγορά. Ούτε η ποιότητα προϊόντων. Ξεφουρνίζουν ψωμί μόνο από υποβαθμισμένο σιταρένιο αλεύρι ή κρίθινο ή μεταλλαγμένης σόγιας. Και πουλούν το ψωμί σόγιας, ως προερχόμενο από ολικής άλεσης σιτάρι! Το αλεύρι τ. 70%, είναι το χειρότερο, γιατί του έχουν αφαιρεθεί τα περισσότερα και σε πιο μεγάλο αριθμό θρεπτικά στοιχεία. Είναι όμως το κυρίαρχο αλεύρι, που παρασκευάζεται ψωμί. Τ’ αλεύρια τ. 55% απευθύνονται στη ζαχαροπλαστική. τ. 90%, Τ. Μ, τ. Π., όπως και το ολικής άλεσης, δε μετέχουν στην παρασκευή ψωμιού, γιατί δεν αγοράζονται από τους αρτοποιούς. Πωλείται δε πολύ ακριβό το σκάρτο ψωμί, που παρασκευάζεται από αυτό το αλεύρι… Προσεύχεστε για την «ειρήνη του σύμπαντος κόσμου και τη σωτηρία των ψυχών υμών.» Και μη φοβάστε. Μη χάσετε το ηθικό Σας, γιατί αυτό προσπαθούν να επιτύχουν και να Σας μεταβάλλουν σε βωβούς, πρόθυμους και καλώς χειραγωγούμενους εντολοδόχους αυτών… Μη χάσετε την ευκαιρία. Τώρα φαίνονται ποιοι εμμένουν, υπομένουν, και παραμένουν Έλληνες Χριστιανοί, και ποιοι προέρχονται από «ιμιτασιόν» Έλληνες και στην πραγματικότητα ήταν, είναι και παραμένουν ή αδιάφοροι ή Αντίχριστοι… Γράφηκε στις 19.12.2020

ΜΠΑΙΝΤΕΝια ΤΡΑΜΠα

2.500 φωτογραφίες Ελληνικών υποβρυχίων βρέθηκα στο «λάπτοπ» του Τούρκου γραμματέα του προξενείου της Τουρκίας που κατασκοπεύει από τη Ρόδο, όπως μας πληροφορεί η «Μηχανή του χρόνου. Τι άλλο θέλετε ακόμη να μάθετε για να καταλάβετε πως τα γιουρούκια της Ανατολής επιθυμούν να θάψουν τον Ελληνισμό. Εσείς όμως τους στήνετε τζαμιά ενδόξως και κλείνετε τους Χριστιανικούς Ναούς κακοδόξως, γιατί είστε φιλόξενοι προδότες τεμενατζήδες του μωαμεθανικού δικαίου και σεξισμού. Είστε οι Σύμμαχοι των συμμάχων της Τουρκίας. Αυτοί όμως δεν είναι σύμμαχοι της Ελλάδας αλλά αντιμαχόμενοι την Ελλάδα. Έγινε «σύσκεψη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης σ’ επίπεδο Πρωθυπουργών στις 15 Δεκέμβρη και Σας τάπωσαν μεγαλοπρεπώς στηρίζοντας συμφέροντα δικά τους και της Τουρκίας! Και Σεις κάθεστε σαν κότες και τους αφήνετε να ελέγχουν αν έχετε και τ’ αυγό στο πόρο! Οπότε το γειτονόπουλό μου, που παρίστανε τον έμπορο παίζοντας και φώναζε διαλαλώντας το « εμπόρευμά» του : «Πορίσετε πούστηδες να πάρετε κερατάδες»(!!) ήταν προφήτης. Βέβαια αυτό διαλαλούσε ότι πουλούσε κάπου 10 ως 15 χοχλιούς, που είχε συγκεντρωμένους σ’ ένα ταψί. Ήταν όμως και ψευδό και δε μπορούσε ν’ αρθρώσει σωστά τους Λούστρηδες, στους οποίους απευθυνόταν. Τώρα όμως διαβάζω στα πρωτοσέλιδα του Αθηναϊκού Τύπου ότι: «πούστηδες και κερατάδες» ουσιαστικά και χωρίς σαρδάμ πλεονάζουν στο Μαξίμου και στο τέως παλάτι του Όθωνα, χωρίς να διαπιστώσω έστω και μια διάψευση ή μια καταγγελία ή άλλη προσπάθεια αναίρεσης του στίγματος πέραν από μια απόπειρα δολοφονίας Δημοσιογράφου… Θα πάει άραγε ακόμη μακριά η βαλίτσα; Θα προλάβει η Ελλάδα την αποστρατεία της Μέρκελ ή θα την αποτελειώσει αυτή η Εβραιοσιωνίστρια, εκδικήτρια του Ηρωϊσμού των Ελλήνων, που υπήρξε γενεσιουργός αιτία της ήττας του φασιστικού «Ράιχ» των ΝΑΖΙ, που φιλοδοξεί ν’ αποκαταστήσει και να επαναφέρει αυτή η κυράτσα; Δεν υπάρχουν, βέβαια, κατά το παρόν οι Κρητικοί Ήρωες της Μάχης της Κρήτης, γιατί οι σύγχρονοι είναι απλώς Κρητικοί ψεκασμένοι. Άστε να περάσει η επίδραση των κατευναστικών ψεκασμών και θα επανέλθουν… Διαπιστώνετε εξάλλου πως ακόμη κι ο Πομπαίο και πριν ο Τράμπ αποχωρήσει από το Λευκό Οίκο ανοχής, έδειξε δόντια στο απέναντι Γιουσουφάκι τους. Τα δώθε Γιουσουφάκια όμως σκοτώνονται για το αν θα προτιμήσουν: αεροπλάνα ή βαπόρια και αν θα κοιμούνται χώρια από ΗΠΑ ή Γαλλία μ’ όλα τους τα μεγαλεία. Βρετανία-Γερμανία και στη μέση Μπανανία. Γύρο-γύρο παίζουν όλοι, κ έμειναν γυμνοί οι…στόλοι! Κωλοτούμπα μια στην άλλη και αγάλλονται οι Μεγάλοι. ΜΠΑΪΝΤΕΝ και μπάει-μπάει ΤΡΑΜΠα γίνηκε και πάει… Γράφτηκε στο πόδι απάνω, κάπως λίγο παραπάνω…

Πρόταση για ίδρυση Μουσείου Μαχης της Κρήτης

Πρόταση για «Μουσείο της Μάχης της Κρήτης» και από το Γεν. Γραμ. του ΕΟΤ κ. Δημ. Φραγκάκη Ύστερ’ από τηλεφώνημα φίλου αγαπητού, έσπευσα και βρήκα το φύλλο της εφημερίδας, που δημοσιεύει, προφανώς απόσπασμα από εισήγηση ή συνέντευξη, του Γενικού Γραμματέα του Ε.Ο.Τ. κ. Δημ. Φραγκάκη. Φέρεται, λοιπόν, να είπε μεταξύ άλλων ο κ. Φραγκάκης και ότι: «Έχουμε πολλά και σημαντικά αποθέματα όσον αφορά την τοπική ιστορία τα οποία δυστυχώς δεν έχουν ακόμα αξιοποιηθεί. Και δεν μιλάω μόνο για «άγουρες» τουριστικά περιοχές της χώρας αλλά ακόμα και για ώριμους τουριστικά προορισμούς. Πάρτε για παράδειγμα την ιδιαίτερη πατρίδα μου την Κρήτη όπου πριν από 80 χρόνια έγινε μία από τις εμβληματικότερες μάχες του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου, η Μάχη της Κρήτης. Λίγα πράγματα μπορεί να δει σήμερα ένας ξένος επισκέπτης στο νησί για αυτό το σημαντικό γεγονός ενώ ελάχιστα έχουμε αξιοποιήσει αυτό το κομμάτι της νεότερης ιστορίας μας ως κίνητρο για να προκαλέσουμε τουρισμό. Η δημιουργία ενός Μουσείου για της Μάχη της Κρήτης, στο επίκεντρο αυτής της προσπάθειας, αλλά και η χάραξη και ανάδειξη μιας ιστορικής πορείας που θα συνδέει τοποθεσίες και πολεμικά γεγονότα, είναι κατά τη γνώμη μου σημαντικά έργα προτεραιότητας που πρέπει να ξεκινήσουν.» Και προσθέτει πληροφοριακά και για να ξυπνήσει από το λήθαργο και να ενεργοποιήσει τους ψεκασμένους «ενδιαφερόμενους» για την τουριστική ανάπτυξη του Τόπου, που είναι μόνο λόγια, ότι: «Ο τουρισμός αλλάζει ήδη, ο ανταγωνισμός θα ενταθεί τα επόμενα χρόνια, οι προτιμήσεις των επισκεπτών εξειδικεύονται και το ελληνικό τουριστικό προϊόν δεν μπορεί να μείνει εκτός αυτών των τάσεων. Η ιστορία κάθε τόπου μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό πλεονέκτημα προς αυτή την κατεύθυνση.» Πολύ σημαντικό, επίκαιρο, κι αξιόλογο μέτρο ανάπτυξης, ιδιαίτερα για τον τουριστικό τομέα της οικονομίας, αυτό το οποίο προτείνει και συνιστά ο Γεν. Γραμματέας του Ε.Ο.Τ. κ. Δημ. Φραγκάκης. Τον συγχαίρω και τον ευχαριστώ από καρδιάς, γιατί, εχτός ότι συνιστά, προτείνει και δείχνει το δρόμο, που ασφαλώς και συμβάλλει στην προσέλκυση τουριστικού ενδιαφέροντος, συμβάλλει και στην ανάδειξη της Ιστορίας του κάθε τόπου, που άλλοι θάπτουν επιμελώς, για λόγους μικροπρεπείς, κακεντρεχείς κι αλλοπρόσαλλους ή και γιατί τους ενοχλεί η Ιστορική Μνήμη ή και γιατί τους απαγορεύουν οι κηδεμόνες τους τον Πατριωτισμό και τον παραδειγματισμό από Ηρωϊ κές μορφές, πράξεις και Ιδέες. Πέραν από τα συγχαρητήρια, τις ευχαριστίες και τις ευκές μου για ευόδωση του έργου και των μεγαλόπνοων ιδεών, των σχεδιασμών και των πατριωτικών συναισθημάτων του κ. Φραγκάκη, θέλω να τον ενημερώσω σχετικά ότι: Στις 30.4.2018 υπέβαλα στο Δήμο Ρεθύμνου εισήγηση για την αξιοποίηση των Γερμανικών Στρατώνων, τα κτίρια των οποίων υπάρχουν ακόμη στο χωριό Πηγή του Ρεθύμνου σε αρκετά καλή κατάσταση. Και πρότεινα στο Δήμο «την απαλλοτρίωση, αναπαλαίωση, αξιοποίηση και παράδοση του Μνημείου αυτού στην Ιστορική Μνήμη του Τόπου. Και μάλιστα το ταχύτερο δυνατόν , ώστε να προληφθεί κάθε καταστροφή από το χρόνο, που θα επέλθει με ρυθμούς ταχύτερους, ή από την όποια διαφορετική χρήση του Μνημείου αυτού. Προς τιμή τους οι Πηγιανοί δεν κατέστρεψαν με την αποχώρηση του εχθρού, αλλά διαφύλαξαν αυτό το ιστορικό Μνημείο της σύγχρονης Ιστορίας, που στέκει ακόμη μάρτυρας των δεινών, που υπέστη από τους ΝΑΖΙ η Κοινωνία της Πηγής κατά τη διάρκεια της Γερμανοκατοχής. Κάλλιστα μπορεί αυτό ν’ αποτελέσει χώρο προστασίας και ανάδειξης ιστορικού υλικού, όπως αυτό που υπάρχει στη συλλογή του Μάρκου Πολιουδάκη, που κι αυτός Πηγιανός ήταν από τη Μάνα του Διαμάντα το γένος Τζεδάκη… Παρακαλώ Σας, λοιπόν, να ενδιαφερθείτε και σπεύσετε προς αυτή την κατεύθυνση και θα έχετε να επιδείξετε σημαντική προσφορά, όχι μόνο στην Πηγή και το Δήμο, αλλά και στην Ιστορία της Κρήτης, της Ελλάδας και την Παγκόσμια. Ακόμη και αν το δείτε από την πλευρά την οικονομική, σημαντικό θα είναι το όφελος από την επισκεψιμότητα του Μουσείου από αλλοδαπούς πελάτες των ξενοδοχείων της ευρύτερης περιοχής και της πόλης.» Το έγγραφό μου αυτό πρωτοκολλήθηκε στο Δήμο Ρεθύμνου με αριθμό Πρωτ. 11349/30.4.2018. Από τότε και μέχρι σήμερα έχουν περάσει δυο χρόνια και οχτώ μήνες σχεδόν. Αλλά, παρά τις οχλήσεις μου, και διά του τοπικού Τύπου, απάντηση όχι μόνο δεν έλαβα, αλλά ούτε μπήκε σε Συνεδρίαση του Δημ. Συμβουλίου προς συζήτηση αυτό το θέμα. Ο δε Φιλόλογος και Συγγραφέας Μιχάλης Τρούλης, Πρόεδρος του Δ.Σ. της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ρεθύμνου αντιλήφτηκε τη σπουδαιότητα του θέματος κι αναφέρει στη σελίδα 274 του βιβλίου του «Ξαναταξιδεύοντας στο Ρέθυμνο», 2019, ότι: «Στον δρόμο από τον Κάμπο της Πηγής, μόλις φτάνουμε στο χωριό, σώζονται οι γερμανικοί στρατώνες… Σήμερα περαμένουν «ελεύθεροι» και περιμένουν την αξιοποίησή τους. Στο πλαίσιο αυτό, ο Μαρίνος Γαλανάκης (Αρκάδιος Πηγαίος), το 2018, πρότεινε στον Δήμο Ρεθύμνου να αποκατασταθούν και να λειτουργήσουν ως Μουσείο της Μάχης της Κρήτης.» Όμως ο ρέκτης Δήμαρχος του Ρεθύμνου, και όχι μόνον αυτός, αλλά και το Δημοτικό Συμβούλιο, δείχνουν να μην ενδιαφέρονται, κ. Γενικέ Γραμματέα του Ε.Ο.Τ., για τη σωστή ανάπτυξη του Τουρισμού και την ανάδειξη και προβολή της σύγχρονης Ιστορίας του Τόπου. Επιζητούν, όμως, τις εισπράξεις δικαιωμάτων του Δήμου από τα ξενοδοχεία της περιοχής. Συμβιβάζεται, μήπως, η αποδοκιμασία της σωστής προβολής μιας οικονομικής πλουτοπαραγωγικής πηγής, με την άρνηση προώθησης ενός τόσο σημαντικού έργου προβολής και ανάδειξης, τόσο της Ιστορίας του Τόπου, όσο και του σωστού τουριστικού «μάρκετιγκ»; Τότε γιατί στέλλουν την εκπρόσωπό τους στις διεθνείς εκθέσεις τουρισμού; Από τον τουρισμό ψωμίζονται σεβαστός αριθμός εργαζομένων και παράλληλα ενισχύεται το εμπόριο κι αγορά της Πόλης, και βέβαια ενισχύονται τα οικονομικά και του Δήμου. Ύστερα κόπτονται πως επιδιώκουν επέχταση σε δωδεκάμηνη διάρκεια της τουριστικής περιόδου στο Ρέθυμνο! Πως; Με τι φόντο και ποιες υποδομές; Συμπληρωματικά θέλω να Σας ενημερώσω ακόμη, ότι: Η Πηγή απέχει οδικά από το Ρέθυμνο μόλις εννέα χιλιόμετρα. Από τον Κάμπο Πηγής, όπου είχε κατασκευαστεί το βοηθητικό Αεροδρόμιο Πηγής από τους «συμμάχους» και είχε παραδοθεί τέλη Μάρτη του 1941 προς χρήση, απέχει περίπου μόλις 1.800 μέτρα. Σ΄ αυτή την περιοχή, υποτομέας Αεροδρομίου Πηγής, διαδραματίστηκε το θέατρο των επιχειρήσεων. Το αεροδρόμιο υποστήριξαν κυρίως Αυστραλιανές Δυνάμεις, Ελληνικά έμπεδα – 5ο Σύνταγμα – και Άμαχοι Ηρωϊκοί Κρητικοί Ανατολικού Ρεθύμνου και Μυλοποτάμου. Στρατώνες Γερμανικοί δε γνωρίζω να υπάρχουν άλλοι στην Κρήτη. Ό,τι άλλη ιστορική πληροφορία χρειαστείτε είμαι πρόθυμος να Σας την δώσω. Συνέζησα με αρκετούς Αγωνιστές. Γνώρισα στο πετσί μου τη γερμανοκατοχή. Εσείς, σα Γενικός Γραμματέας του ΕΟΤ, γνωρίζετε πόσες χιλιάδες κλίνες διαθέτει η περιοχή από την πόλη του Ρεθύμνου ίσαμε τη Σκαλέτα. Και έχετε τη δυνατότητα να υπολογίσετε το οικονομικό όφελος, που θα προκύψει στην περιοχή από μια σωστής προοπτικής επένδυση. Καθώς και πόσο δελεαστική θα είναι η παρουσία ενός Μουσείου της Μάχης της Κρήτης, στεγασμένου σε στρατώνες που, με αγγαρείες ανέγειρε ο καταχτητής, για την προσέλκυση αλλοδαπών στον τόπο. Να σημειώσω ακόμη ότι αρκετές τοιχογραφίες σώζονται μέσα στους στρατώνες καλυμμένες με ασβέστη. Έργα των ΝΑΖΙ Γερμανών . Γνωρίζω καλά την Ιστορία του Τόπου. Γι’ αυτό ξέρω και πόσο αυτή θα «δέσει» και θα εναρμονιστεί με την Ιστορία των Επαναστάσεων της Κρήτης, αφού το θρυλικό Αρκάδι βρίσκεται σε απόσταση περίπου 14 χλμ. από την Πηγή. Ο Άγιος Δημήτριος, με Ναό του 12ου αιώνα. η Αγία Παρασκευή, με παλαιό Ναό. ο Μαρουλάς με δυο πύργους Βενετσιάνικο και Τούρκικο. Τα γραφικά χωριά του Βρύσηνα. Το Άγιο Πνεύμα στην Κορυφή του Βρύσηνα με Θρησκευτική παράδοση και αρχαία Ιστορία ως σπουδαίο ειδωλολατρικό ιερό κορυφής. Με πανηγύρι κατά Ιούνιο μήνα. Ο Ιστορικός Ναός Κυριάννας. Του Αγίου Νικολάου στον Ίσπιτα της Πηγής. Το Μοναστήρι Αρσάνη. Η Μέση, το χωριό των Χορτάτζηδων, με την «Ερωφίλη», τον «Κατσούρμπο», τον Άι Γιάννη (ναό). Η Αμνάτος. Όλα με ιστορία Αρχαίας Ελληνικής, αλλά και Ρωμαϊκής Βυζαντινής,, Βενετσιάνικης, Τουρκικής περιόδου. Και πέραν όλων αυτών υπάρχει όπως γνωρίζετε και μια μονοκόματη αμμουδιά 12 χλμ. περίπου από την πόλη του Ρεθύμνου, ίσαμε τη Σκαλέτα. Η Πηγή εστιάζει όχι μόνο στο κέντρο περίπου της περιοχής, αλλά κεντράρει και προς τη μέση της απόστασης Χανίων - Ηρακλείου. Οι Τουρίστες της Δυτικής Κρήτης θα περάσουν από τον Κάμπο Πηγής για να πάνε στην Ανατολική. Αλλά και της Ανατολικής, πάλι από τον Πηγιανό Κάμπο θα περάσουν για να επισκεφτούν την Δυτική. Γι’ αυτό και Σας προτείνω την αξιοποίηση των Γερμανικών Στρατώνων Πηγής, ως Μουσείου της Μάχης της Κρήτης. Υπολογίζω πως περίπου σ’ ένα εξάμηνο θα είναι έτοιμη και ταινία μικρού μήκους (ντοκιμαντέρ), σχετική και με τη Μάχη του Αεροδρομίου Πηγής, και την ιστορία του οικισμού Πηγής, που θεωρώ πως κι αυτό θα συμβάλλει στην προβολή του Τόπου… Ευχόμενος καλή επιτυχία στο έργο Σας. Σας ευχαριστώ, που με δικαιώνετε, και ανοίγετε τα μάτια των ψεκασμένων αδρανών τοπικών παραγόντων, που θάβουν την ανάπτυξη του Ρεθύμνου. Γράφηκε 9.12.2020.

Καλά, Αυτός στα μπουζούκια πήγε;!

Καλά, Αυτός στα μπουζούκια πήγε;! Αυτός σίγουρα δεν πήγε σε πάρτι, ούτε γενεθλίων, ούτε μπαχαλάκηδων. Εξασφαλισμένα δεν πήγε ούτε στα μπουζούκια, ούτε συμμετείχε σε απελευθερωτική λιτανεία τύπου Κουτσούμπα. Σ’ εκδρομές εσωτερικού-εξωτερικού δε συμμετείχε. Το κελί Του είναι καλά ταχτοποιημένο και ασφαλές. Το γραφείο Του επίσης. Και μάσκα φορούσε. Ο Διάκος Του μένει και είναι υγιής. Που τον βρήκε, λοιπόν, ο κουρουνογιός και προσκολλήθηκε πάνω Του; Ποιος ειδικός λοιμοξιολόγος μπορεί να δώσει πειστική απάντηση; Εξαιρούνται οι εφευρέτες κτηνίατροι Θεραπευτές. Κ ένα ερώτημα, προφανώς, αφελές: Πάσχει όντως από αυτή τη θανατηφόρα λοίμωξη ή προβλέπετε να μολυνθεί στο εγγύς μέλλον και προληπτικά εισήχθη, για λόγους ασφαλείας; Περίεργο δεν είναι το γεγονός, όχι μόνο της προσβολής, αλλά και της εκκωφαντικά σιωπηρής παραπομπής Του προς θεραπείαννν; Συνήθως οι τοιαύτες περιπτώσεις διατυμπανίζονται και για λόγους προβολής και παραδειγματισμού και για λόγους αξιώματος και Προσωπικότητας και για λόγους άλλους. Στην παρούσα περίπτωση όμως σπάσαν’ οι κονδυλοφόροι, μουγγάθηκαν τα παπαγαλάκια και μόλις εσχάτως έκαμε δειλά-δειλά την εμφάνισή της στα ψιλά ελάχιστων εφημερίδων η λιτή ανακοίνωση του περιστατικού. Όλ’ αυτά τα συμπτώματα με υποψιάζουν. Με βάζουν σε «ντουσουλμέ». Και σκέφτομαι: Ο Μακαριστός Χρυσόστομος προσβλήθηκε από καρκίνο ξαφνικά. Ήρθε τότε επειγόντως ο «Σωτήρας» Τζέκης από Αμερική και γνωμάτευσε ότι επειγόντως έπρεπε να εισαχθεί σε αμερικάνικο εξειδικευμένο και θαυματουργό χειρουργείο ο ασθενής, για τη σωτηρία Του! Τον πήρε, σχεδόν Τον απήγαγε και τον μετέφερε στην Αμερική (ΗΠΑ). Αλλά, όχι μόνο δεν εισήχθη εσπευσμένως εις το θαυματουργό νοσοκομείο και προς άμεση εγχείριση, αλλά ο Τζέκης αυτός τον έθεσε σε περιοδεία ανά τις πόλεις και Πολιτείες της υπερδύναμης, και τον υπεδείκνυε ως είδος στους ιθαγενείς, ώστε να ικανοποιηθούν όλοι από το θέαμα του Επισκόπου – στηρίγματος του Ελληνικού Έθνους και της Ορθοδοξίας, και να πιστοποιήσουν την αιχμαλωσία Του από τον Εβραιοσιωνισμό και το κατάντημά Του, να τον περιφέρει αθεράπευτο ένας αυλητζέκης αρκουδιάρης! Έτσι, όπως οι Τούρκοι το νεκρό του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄ βωλόσερναν και διέσυραν στα «σοκάκια» της Πόλης. Με μόνη τη διαφορά, πως το Χρυσόστομο τον μετέφεραν σε κατάσταση μεταξύ ζωής και θανάτου, ώστε να νιώθει και να καταλάβει ποιο θεό πρέπει να προσκυνά! Έτσι, αν θα μπορούσαν, να πεθάνουν και την ψυχή του! Και, κατόπιν αυτού τον επανέφερε ο αυλητζέκης στην Αθήνα, χωρίς θεραπεία ή επέμβαση θαυματουργή, αλλά ως ληξιπρόθεσμο Αγαθόν, που αναλώθηκε περιοδεύον στη Σύμμαχο και φίλη χώρα, για το θεαθήναι τοις ανθρώποις, για παραδειγματισμόν των αντιφρονούντων, και για ικανοποίηση των οπαδών της Πανθρησκείας. Έτσι, για ν’ αντιληφτεί ο «πάσα ένας», σε τι κατάσταση έχουν τη δυνατότητα να φέρουν τον Άνθρωπο και χωρίς την χρήση πυρηνικών εκρηχτικών όπλων! Ύστερα δε από λίγες μέρες εκοιμήθη ο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Αρχιεπίσκοπος! Αυτός, που δονούσε και συντάρασσε το Πανελλήνιο και κατάφερε να Τον εμπιστεύεται και να Τον υπολήπτεται ακόμη και η Νεολαία, Υστερ’ από εκείνο το αμίμητο κι ανεπανάληπτο από χείλη Αρχιερέως «Κι Εγώ Σας Πάω!!», που ξεστόμισε αγκαλιάζοντας τη Νεολαία!! Και βέβαια δεν είχε προτείνει διάδοχο της δικής Του επιλογής, ούτε και είχε παραιτηθεί από Αρχιεπίσκοπος... Σκέφτομαι και την πάρα πολύ σπουδαία και εξαιρετικά διδαχτική περίπτωση του δίδυμου Χρυσάνθου - Δαμασκηνού. Ογδοηκονταετής πολυκύμαντος και συνταραχτική ιστορία. Πάρα πολύ σχετική κι αλληλένδετη με τα Θρησκευτικά και Εθνοπατριωτικά συμφέροντα Ελληνισμού και Ορθοδοξίας. Δεν αναφέρω τίποτε παραπάνω. Θα πω μόνο πως η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας συμβαδίζει με το Έθνος των Ελλήνων και συνδυάζει τις «τύχες» Της με τις δικές Του… -- Στάσου –στάσου! Μη φεύγεις! Πες μας: Αν, ό μη γένοιτο, συμβεί το απευκταίον, σαν ποιος υπολογίζεις να τον διαδεχτεί; -- Σαν ποιος; Έτσι, σαν ποιος; Κάποιος σαν τον Τσίπρα, σαν το Φίλη, σαν το Κουτσούμπα… -- Ίντα κουβεδιάζεις, μωρέ, ίντα κουβεντιάζεις;! Εμπουντάλιασες ή εμάς πας να τροζάνεις;! -- Να Σας πω: Και το Σημίτη να προτείνουν, ο Κυριάκος δε θα πει όχι… -- Κύριε ελέησον! Κρίμας τον άθρωπο! Η κλεισούρα, για την καταπολέμηση του κορωνογιού, τονε τρόζανε τον κακομοίρη και δεν κατέει ίντα του γίνεται!! Ώφου, ώφου, ώφου, ίντα μασε μέλλετε! Να μην τ’ αφουκράζεστε από πα’ και πέρα, γιατί ένας Θεός κατέει ίντα μπορεί να μασε ξεφουρνίσει! Κρίμας τον άθρωπο! Ώωω τον κακομοίρη!... -- Έει, μπρε, κοπέλια να του βρεθούνε, γιατί άφιασα πως η γυναίκαν του απόθανενε;… 23.11.2020

Μπαϊλτίσαμε κουζούμ!

Μπαϊλτίσαμε κουζούμ! Μπιραλλάχ! Ισαλλάχ! Είχα προειδοποιήσει το Σουλτάνο καρντάση Ερντογάν. Έγραψα τότε προς σ’ αυτόν τον τζαναμπέτη πως, «όποιος κλάνει με ξένο κώλο, γρήγορα θα χεστεί». Και σε μικρό χρονικό διάστημ’ από τότε διαπιστώνω πως ήδη πάσχει από κουλουκόπονο. Μόλις ανακοινώθηκαν τ’ αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ κ η πτώση του Τράμπ, ο επίδοξος Σουλτάνος Ερντογάν άρχισε να νοιώθει κουλουκόπονο! Η πρώτη εξαέρωση του εντέρου του συνέβη με το σιχτίρ πιλάφι, που έκαμε πεσκέσι στον Κεντρικό Τραπεζίτη της Τουρκίας. Και, λέγεται ότι, κάπως ανακουφίστηκε ο ασθενής από τον κουλουκόπονο. Το πρώτο τσιλαθιό, που πραγματοποίησε, για ν’ αλαφρώσει το έντερό του περισσότερο, ήταν η «παραίτηση στις 7.11.2020, του γαμπρού του Μπεράτ Αλμπαϊράκ από τη θέση του υπουργού οικονομικών, γιατί λέει μπεράτωσεν ο νους του! Τη θέση αυτή του είχεν εμπιστευτεί και κατείχε, για να σώσει την οικογενειακή οικονομία! Νισάφ, Μπέη εφέντ μου, στο μπαχτσίσι, νισάφ! Άφεις και για το Μιλιέτ μερκούς παράδες! Έτσι, μπεράτωσε η πόρτα του υπουργείου οικονομικών της Τουρκίας και, λένε πως, προς ώρας τουλάχιστο, σταμάτησε η αιμορραγικής μορφής μετάγγιση παράδων από αυτό προς τον Γκιούλ Μπαχτσέ. Ο Ερντογάν, λέγεται, ότι εξέφρασε το Θαυμασμό του για τ’ αποτελέσματα, που πέτυχε ο γάμπρουλάς του μέσα σε δυο χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων προϊστατο της οικονομίας της Τουρκίας, ώστε η τουρκική λίρα να πατώσει και να υποτιμηθεί έναντι του δολαρίου κατά 51%!! Μάχιαλλα, Ίσαλλα! Εεε, θα πείτε πως και πάλι καλά τα πήγε, ανάλογα με την Ελλάδα, που το 2004, επί του προδότη Κινέζου, υποτιμήθηκε η δραχμή έναντι του Ευρώ κατά 340%!!! με αυτή την «ισοτιμία» δεν ανταλλάξαμε τη δραχμή με το ευρώ; Δώκαμε 340 και κάτι, για την ακρίβεια, δραχμές και πήραμε ένα ευρώ! Γι’ αυτό η Ελληνική οικονομία μπήκε τότε στην εντατική κ εξακολουθεί από τις 8 του Μάη του 2010 να μένει ακόμη διασωληνωμένη! Κι ως φαίνεται, όχι μόνο δε θα της βγάλει τα σωληνάκια ο Κούλης, αλλά θα της φορέσει και καθετήρα, καθώς απολαμβάνει καθοδηγητικές παραινέσεις από τον Κινέζο. Βλέπετε δεν είναι αρκετές μόνο οι αρπαχτές της Λερναίας Ύδρας. Πρέπει να ταϊζομε και τις Στυμφαλίδες Όρνιθες, που έχουν σιδερένια φτερά… Ο καινούριος Κεντρικός Τραπεζίτης ωστόσο ενημέρωσε το Σουλτάνο πως, στην Κεντρικά τράπεζα της Τουρκίας δεν υπάρχει συναλλαγματικό απόθεμα! Ο Σουλτάνος κάλεσε τους δυο Κεντρικούς Τραπεζίτες για εξηγήσεις. Κατά δε την αποχώρησή τους από το Σεράι, περίμενε στην εξώπορτα ο παραιτηθείς από υπουργός οικονομικών γαμπρός του Ερντογάν κ έκαμε στον έν’ από τους δυο ένα Σουλτάν Μερεμέτ, για να μην τον ξεχάσει… Εάν ο εμβόλιο, που ανακάλυψε ο Θεσσαλονικιός Εβραίος κτηνίατρος «Ασβέλτο Μπούρδα», θαρρώ πως τονε λένε, είναι αποτελεσματικό, ίσως ο τζαναμπέτης Ερντογάν, την σκαπουλάρει. Καιρός του όμως είναι να πάει καλιά του. Γιατί μπαϊλντίσαμε κουζούμ, με τα νάζια και τα σκέρτσα του, απάνω κάτω, πέρα πόδε, να σουλατσάρει στο Αιγαίο ΜΑΣ! Ξέρετε ίσως ότι του ‘δωκε, τότεσας, απού ‘χε τη λεβεδιά τση, η Βαλιδέ Σουλτάνα, όχι μόνο ένα, παρά έξι (6) πεδία βολής στο Αιγαίο!! Όσοι διαβάζετε την αρθρογραφία μου θα θυμάστε πως το έχω καταγγείλει. Αλλά τσιμουδιά από τα γιουρούκια των ΜΜΕ!! Μόνο «σήκω χόρεψε κουκλί μου να σε δω να σε χαρώ τσιφτετέλι τούρκικο, γιουνανάι, γιαβρούμ γιουνανάϊνα»!! Η Συνθήκη της Λωζάννης καθαρά και ξάστερα δε δίδει κανένα δικαίωμα επί του Αιγαίου στ’ απέναντι Μεμέτια. Ελόγου της, τι ζόρε και σφίξιμο είχε και ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΕ τη Συνθήκη της Λωζάννης;!! Από το 2009 που έκαμε το κουβαρνταλίκι της η σεβνταλού, ο Γαϊδάρος άρχιξε να πολδοκλάνει και να γκανίζει σολατσάροντας στο Αιγαίο.! Αυτός φταίει ή αυτή, που του παρέδωσε το δικαίωμα; Γιατί τα ΜΜΕ όλα κάνουν τουμπεκί, και η σιωπή, των κατά τα λοιπά λαλίστατων λάλων έχει καταστεί εκκωφαντική ως προς αυτό; Μήπως θα πρέπει να πάει στο κακουργιοδοκείο η Κουμπάρα και να δικαστεί για έσχατη προδοσία; Από αυτό θα καταλάβετε αν ο Μπάιντεν είναι …Μπαντινάκης. Γιατί αν είναι Μπαντινάκης, δεν θα του στείλει έγκαιρα το …εμβόλιο, και θα ‘ναι κακά τα χάλια του. Αν δε του το στείλει και το λάβει εγκαίρως, θα ναι κακά τα δικά μας. Και, βέβαια, ο Μπάιντεν θα μείνει Μπάιντεν, όπως ήταν και κατά το παρελθόν. Λάβετε υπόψη Σας το Ναγκόρνο Καραμπάχ της Αρμενίας, και δεύτε λάβετε φως περί Κύπρου, Αιγαίου και Νήσων. Πάντως κάτι μου λέει, πως την ερχόμενη φορά η δολοφονική απόπειρα θα πετύχει… 10.11. 2020

Καλορίζικα!!

Μαζί με το Νοέμβρη μπήκε σε λειτουργία επίσημα και το Τζαμί των Μωαμεθανών στο Βοτανικό!! Στις Δημοκρατίες είναι βέβαια Λεύτερος ο κάθε πολίτης να πιστεύει σε όποιο θεό θέλει, αρκεί να μην ενοχλεί και να παρεμβάλλει εμπόδια στην κατά συνείδηση επιλογή πίστης των άλλων. Ελπίζω να μην αποτελέσει πόρτα εισόδου σε Τζιχαντιστές «πιστούς», που πάνε γυρεύοντας να φάνε το κεφάλι τους. Ελπίζω να μην αποτελέσει σφηκοφωλιά γκρίζων λύκων. Ελπίζω να μην αποτελέσει πρόσωπο της ΜΙΤ. Ελπίζω να λειτουργεί μόνον ως Μωαμεθανικός Ναός και ν’ ασχολείται μόνο μ’ εκκλησιαστικά και θρησκευτικά καθήκοντα και υπηρεσίες των πιστών στον Προφήτη. Και ρωτώ την Κυβέρνηση της Ελλάδας και μάλιστα τον κ. Πρωθυπουργό και την κ. Υπουργό Θρησκευμάτων, ΑΝ επιτράπηκε η λειτουργία του Τζαμιού αυτού στην πρωτεύουσα του Κράτους που ασκεί την Εξουσία στην Ελλάδα ως αντιστάθμισμα της συμπεριφοράς του Σουλτανάτου της Τουρκίας προς το Ναό της του Θεού Σοφίας στην Κων/πολη και των φιλικών διαθέσεων του «γιαλαντζί» Σουλτάνου προς τους Έλληνες γενικά και προς τη Χριστιανική Θρησκεία ιδιαίτερα. Ποιος επιβαρύνθηκε τα έξοδα αγοράς του οικοπέδου κι ανέγερσης κ εξοπλισμού του Τεμένους. Ποιους θα επιβαρύνουν τα λειτουργικά έξοδα, και τους μιστούς των ιερωμένων του Τεμένους. Ασφαλώς γνωρίζουν ότι: Το Κράτος που ασκεί την εξουσία στην Ελλάδα επιτρέπει τη χειροτονία ΕΝΟΣ Ορθόδοξου Χριστιανού Ιερέα κάθε χρόνο σε κάθε Μητρόπολη. Και με τον τρόπο αυτό στερούνται Εφημέριο αρκετές Ενορίες, των οποίων οι Εφημέριοι αποστρατεύτηκαν. Για τους Χριστιανούς Έλληνες, λοιπόν, δεν μεριμνά. Μεριμνά για του αλλόδοξους Έλληνες και αλλοδαπούς, που βρίσκονται στην Ελλάδα. Εξακολουθεί η Ελλάδα να είναι και να μένει Ορθόδοξο Χριστιανικό Κράτος ή κάνω λάθος; Με τον τρόπο αυτό πιστεύετε πως, θα κατευνάσετε τον παροξυσμό του Μεμέτη; Ή ότι θα τον πιάσει το φιλότιμο ν’ αποσύρει τις διεκδικήσεις του στο Αιγαίο και όχι μόνο σ’ αυτό; Η Ορθοδοξία, μήπως, έχει καταντήσει και χρησιμοποιείται πια ως «σκεύος Κεραμέως»; Σας διδάσκει τίποτα η κατάσταση, που επικρατεί στη Γαλλία, στην Αυστρία, ένεκα της δράσης Τζιχαντιστών τρομοκρατών, που εισάγονται από την Τουρκία σ’ αυτές; Χορηγήσατε άδεια λειτουργίας στην καρδιά της Ορθόδοξης Χριστιανικής Ελλάδας την ώρα και τη στιγμή που, η Τουρκία βεβηλώνει Ορθόδοξους Χριστιανικούς Ναούς με θρησκευτική και πολιτιστική Ιστορία και Παράδοση χιλιετηρίδων; Αλλά τι να περιμένομε από ένα Κράτος, στο οποίο ασκείται η εξουσία από αλλόδοξα πρόσωπα. Πως συμβαίνει να είναι ο Διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ του Τεμένους; Πως συμβαίνει να είναι ο Μαροκινός Ιμάμης του Τεμένους Έλληνας Πολίτης; Πως; συμβαίνει να είναι Έλληνες πολίτες ο Αιγύπτιος και ο Πακιστανός, που συγχρόνως αποτελούν Μέλη του Δ.Σ. του Τεμένους; Πόσοι Πακιστανοί Τζιχαντιστές θα εισέλθουν να προσευχηθούν στην Αθήνα διά μέσου αυτών; Ξέχασες κ. Πρωθυπουργέ τι συνέβαινε στα Χανιά ως και το 19ο αιώνα ή δεν έτυχε να Σου το πει ούτε ο Πατέρας Σου, ούτε ο Παππούς Σου Κωστής Μιτσοτάκης, που ήταν ιδρυτικό μέλος το 1877 της Μασονικής Στοάς Χανίων, με την παραπλανητική επωνυμία "Άγιοι Ανάργυροι" και σκοπό τη στήριξη τάχα τ ης Επανάστασης της Κρήτης του 1878, που καταπροδόθηκε; 4.11.2020

Πόσα τσέπωσε για τη Διαφήμιση;!

Διαβάσαμε ότι ο κ. Τράμπ προσεβλήθη από τον υιό της κορώνης. Όμως μπήκε στο νοσοκομείο. Τον εμβολίασαν. Και σε τρεις μέρες θεραπεύτηκε. Του έδωσαν εξιτήριο. Επανήλθε στα καθήκοντά του. Και, δόξα τω Θεώ υγειαίνει! Και, έν’ από τα καθήκοντά του είναι να ενημερώσει τον ανήσυχο για την αποκατάσταση της υγείας του Λαό τόσο των ΗΠΑ, όσο και των αποικιών. Και, ασφαλώς, και τον αντίπαλό του στην εκλογική αναμέτρηση κ. Μπάιντεν, ώστε να σκάσει από τη ζήλεια του. Και, ως συνετός Πρόεδρος προέδρων, βγήκε στο γυαλί, βγάζοντας παλικαρίσια τη μάσκα, χωρίς να δώσει σημασία στις απειλές του Χαντραλιά, αναγγέλλοντας τη θεραπεία του από το θαυματουργό εμβόλιο, που είναι τόσο δραστικό, που τριήμερος ως εκ κύτους Ιωνάς εξανέστη του τάφου! Φανταστείτε πόσο δραστικό είναι το εμβόλιο made in u.s.a.! Τώρα, πόσα πήρε για το …φιάσκο διαφήμισης δεν ξέρω. Άρκεσε όμως η καλή φήμη, η Προεδρική Διαφήμιση και λέγεται ότι, οι παραγγελίες πέφτουν βροχή! Γίνονται, λένε, μαζικές παραγγελίες! Έτσι ακριβώς όπως όταν διαφημιστεί ένας επί θύραις πόλεμος, από ένα καλό διαφημιστή, όπως π.χ. τον κ. Ερντογάν, που αλωνίζει στο Αιγαίο σε καθημερινή βάση και πετά και στον αέρα, όπως τα παιδιά τους χαρταετούς την Καθαρή Δευτέρα. Έτσι για να πιάσουν πελάτες οι εξοπλιστικές εταιρίες. Αμέσως σπεύδουν οι απειλούμενοι και κι αγοράζουν πυραύλους, φρεγάτες, αεροπλάνα, και τα σχετικά. Οι πολεμικές βιομηχανίες θησαυρίζουν από το υστέρημα των Λαών. Οι εκάστοτε Τσοχατζόπουλοι και Παπαντωνίου παίρνουν τις μίζες τους κι ας γέρνουν τα υποβρύχια, που και τον Τούρκογλου να βάλεις αντίβαρο έρμα, δεν πετυχαίνεις εξισορρόπησή τους. Έτσι κυκλοφορεί το χρήμα και πουλιούνται και τα ληγμένης ημερομηνίας προϊόντα, ώστε να μη μείνουν στ’ αζήτητα και τα προλάβει η νέα εσοδεία …οικολογικών καλλιεργειών πλοίων και αεροπλάνων. Αφού, όμως, έχουν ένα τέτοιο σωτήριο εμβόλιο έτοιμο, γιατί αν δεν το είχαν, που το βρήκαν και το έκαμαν στον κ. Τραμπ; Πειραματόζωο έκαμαν Κοτζιά Πρόεδρο; Αφού, λοιπόν, είναι έτοιμο, γιατί δεν το θέτουν σε κυκλοφορία; Περιμένουν να το «βρούνε» μαζί με τους Κινέζους; Δεν ξέρω. Αυτά είναι υψηλής τεχνολογίας προϊόντα και χρειάζονται πανύψηλης διαφθοράς μυαλά για να τα αντιληφτούν… Κρίμα που δε ζούσε ο κ. Τράμπ στα 1918, που χτύπησε και τότε ο Υιός της Γρίπης σε υπερθετικό βαθμό πανδημίας. Και τότε, βέβαια, φόρεσαν οι Αμερικάνοι μάσκες για την αντιμετώπισή του παππού του Υιού της κορώνης. Αυτό το πιστοποιούν και εικόνες όπως αυτές, δείγμα των οποίων έλαβα από διάφορες ιστοσελίδες. Οι Έλληνες τότε δε μεταβλήθηκαν σε μασκαράδες, όπως τώρα. συμβαίνει. Όχι γιατί αψηφούσαν τον τότε υιόν του παντός, αλλά υπερψηφούσαν το Θεό! Βέβαια! Κ εδώ στο Ρέθεμνος υπήρξαν θύματα. Μάλιστα έκαμαν και λιτανείες της Πολιούχου του Τόπου Αγίας Βαρβάρας κ εξοστρακίστηκε το κακό συναπάντημα. Τότε το Παρθεναγωγείο Ρεθύμνης λειτουργούσε στο χτίριο, που βρίσκεται βόρεια της αυλής του Ναού της Αγίας Μεγαλομάρτυρας Βαρβάρας. Αυτό που στέγαζε ως πριν λίγα χρόνια τη Βιβλιοθήκη Ρεθύμνης. Κι όμως δεν υπέστη απόλυες… ---Κουράγιο, μπρε συ μου, κουράγιο! Και τούτο θα περάσει. Και τον Ερντογάν θα δολοφονήσουν μόλις κάμουν τη δουλειά τους. Για να δοξαστούν οι πολεμοκάπηλοι ως ειρηνοποιοί. Και τον Υιό τους θ’ αποσύρουν από την κυκλοφορία, μόλις δουν πως η μπάγκα φαλίρισε. Τότε θα προβάλλουν το εμβόλιο σα σωστικό μέσο. Το πιεστήριο άδικα δουλεύει και θα σκιστούνε τα ντορμπάδια. Οι γούρνες γεμίσανε κατσιγάρους. Λάδι, μηδέ για τα καντήλια των Αγίων!... Έγνοια να ‘χετε, μπρε συ μου, στις 28 τ’ Οχτώβρη, μην έρθουν μουσαφίρηδες για τα χρόνια πολλά. Να ‘χετε ν’ αποφανείτε τραταρίσματα μπρόσκαιρα. Και ψηλά τη σημαία! Και με Σταυρό! Κι ως τότεσας καλά να ‘στε! Ο Θεός μαζί σας. Αλλά και σεις με το Θεό! Αλλιώς… ellinikisalpigga 22.10.2020

Ο ένας Σατανάς στρέφεται κατά του άλλου Σατανά;!

Ο ένας Σατανάς στρέφεται κατά του άλλου Σατανά;! Έχομε στα χέρια μας τις οδηγίες. Όμως τις αγνοούμε. Και τις αγνοούμε, γιατί δεν τις μελετούμε. Τις έχομε, αλλά δεν τις κατέχομε. Μας τις έδωσε προφορικά ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Μας τις προσέφεραν γραπτά οι Ευαγγελιστές. Αλλά εμείς είμαστε τόσο βλάκες που, δυο χιλιάδες είκοσι χρόνια τις αγνοούμε, τις περιφρονούμε, προκλητικά. Και προκλητικά και σαρκαστικά υφιστάμεθα τις συνέπειες της στραβομάρας μας. Γράφει, λοιπόν, ο Μάρκος: «20. Καὶ ἔρχονται εἰς οἶκον· καὶ συνέρχεται πάλιν ὄχλος, ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτοὺς μηδὲ ἄρτον φαγεῖν. 21. καὶ ἀκούσαντες οἱ παρ᾿ αὐτοῦ ἐξῆλθον κρατῆσαι αὐτόν· ἔλεγον γὰρ ὅτι ἐξέστη. 22. καὶ οἱ γραμματεῖς οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καταβάντες ἔλεγον ὅτι Βεελζεβοὺλ ἔχει, καὶ ὅτι ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.23. καὶ προσκαλεσάμενος αὐτοὺς ἐν παραβολαῖς ἔλεγεν αὐτοῖς· πῶς δύναται σατανᾶς σατανᾶν ἐκβάλλειν; 24. καὶ ἐὰν βασιλεία ἐφ᾿ ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δύναται σταθῆναι ἡ βασιλεία ἐκείνη·25. καὶ ἐὰν οἰκία ἐφ᾿ ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δύναται σταθῆναι ἡ οἰκία ἐκείνη. 26. καὶ εἰ ὁ σατανᾶς ἀνέστη ἐφ᾿ ἑαυτὸν καὶ μεμέρισται, οὐ δύναται σταθῆναι, ἀλλὰ τέλος ἔχει. 27. οὐδεὶς δύναται τὰ σκεύη τοῦ ἰσχυροῦ εἰσελθὼν εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσαι, ἐὰν μὴ πρῶτον τὸν ἰσχυρὸν δήσῃ, καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσει. 28. Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι πάντα ἀφεθήσεται τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων τὰ ἁμαρτήματα καὶ αἱ βλασφημίαι ὅσας ἐὰν βλασφημήσωσιν. 29. ὃς δ᾿ ἂν βλασφημήσῃ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, οὐκ ἔχει ἄφεσιν εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλ᾿ ἔνοχός ἐστιν αἰωνίου κρίσεως· 30. ὅτι ἔλεγον, πνεῦμα ἀκάθαρτον ἔχει. 31. ἔρχονται οὖν ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, καὶ ἔξω ἑστῶτες ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν φωνοῦντες αὐτόν. 32. καὶ ἐκάθητο περὶ αὐτὸν ὄχλος· εἶπον δὲ αὐτῷ· ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἔξω ζητοῦσί σε. 33. καὶ ἀπεκρίθη αὐτοῖς λέγων· τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου ἢ οἱ ἀδελφοί μου; 34. καὶ περιβλεψάμενος κύκλῳ τοὺς περὶ αὐτὸν καθημένους λέγει· ἴδε ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου· 35. ὃς γὰρ ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, οὗτος ἀδελφός μου καὶ ἀδελφή μου καὶ μήτηρ ἐστί.»! (Μκ., Κ3/20-35) Δηλαδή: 20. Λίγο μετά την ολοκλήρωση της εκλογής των Δώδεκα Μαθητών Του, ο Κύριος μαζί με Αυτούς μπήκε σε κάποιο σπίτι της Καπερναούμ. Αμέσως μαζεύτηκε σ’ αυτό κ έξω από αυτό πολύς κόσμος, σε βαθμό, που δεν τους έδιδαν ευκαιρία να μπορέσουν να φάνε το μεσημεριανό τους. 21. Τότε γνωμάτευσαν οι Χαχάμηδες Γραμματείς και Φαρισαίοι των Ιεροσολύμων, ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός βγήκε από τα όρια, ξεπέρασε τον εαυτό Του και γι’ αυτό είναι ώρα να Τον συλλάβομε, αλλά κανένας τους δεν τολμούσε να επιχειρήσει τη σύλληψή Του, γιατί φοβότανε το Λαό. Ενημέρωσαν, λοιπόν, τους Γιους του Μνήστορα Ιωσήφ. Τους παραμύθιασαν. Κι αυτοί θορυβημένοι έσπευσαν να Τον πάρουν, να Τον πάνε στο σπίτι στο χωριό, στη Ναζαρέτ, και να Τον κλείσουν μέσα, ώσπου να Του …περάσει, γιατί, απ’ όσα τους είπαν, μάλλον, είχε πάθει νευρικό κλονισμό ή είχε δαιμονιστεί! 22. Οι Γραμματείς κ οι Φαρισαίοι, που είχαν πάει επίτηδες στην Καπερναούμ και παρακολουθούσαν τις δραστηριότητες του Κυρίου, είχαν γνωματεύσει πως, ο Κύριος είχε καταληφτεί από τον ίδιο τον Βεελζεβούλ!! Κι αυτό τον άρχοντα των δαιμόνων επικαλείται ο «γιος του Ιωσήφ» και εκβάλλει τα δαιμόνια, που έχουν κατακυριεύσει τους δαιμονισμένους που θεραπεύει, που αφθονούσαν σε Ιουδαία, Σαμάρεια και Γαλιλαία κείνα τα χρόνια. Του Κυρίου, που ως καρδιογνώστης, που ήταν και μένει, τα …ραντάρ έπιασαν αμέσως τις σκέψεις των «Ρουφιάνων» αυτών του ακροατηρίου Του. Δεν έχασε, λοιπόν, την ευκαιρία, ούτε τους Σατανάδες φοβήθηκε, κι απάντησε στις σκέψεις των Χαχάμηδων αυτών, παραβολικά, με τα παραπάνω λόγια, που ο Μάρκος διασώζει στο Ευαγγέλιό Του: Και, νομίζω, πως ο Κύριος Ιησούς εννοούσε με αυτά, ότι: Κ3/23 Αφού τους προσκάλεσε να πλησιάσουν πιο κοντά τους ρώτησε: « πως μπορεί, πως είναι δυνατόν, ένας Σατανάς να διώξει έναν άλλο Σατανά από τη δουλειά που κάνει; Πιστεύετε πως οι Σατανάδες είναι διαιρεμένοι κι ανταγωνίζονται μεταξύ τους, (όπως εσείς,) και ο ένας Σατανάς πάει και διώχνει τον άλλο και τον εμποδίζει να ολοκληρώσει το έργο του; Με τον τρόπο αυτό τους ρωτούσε πλαγίως: Πιστεύετε ότι έχω κυριευτεί από τον Άρχοντα των δαιμόνων; Και πιστεύετε πως θα υπακούσει Εμένα, που Με έχει κυριεύσει και με καθοδηγεί, όπως σκέφτεστε, και θ’ ακούσει αυτό που εγώ θα του πω, αφού αυτός καθυπαγορεύει, υποτίθεται, ακόμη και τα λόγια, που βγαίνουν από το στόμα μου; Θα υπακούσει, σκέφτεστε και λέγετε, σ’ Εμένα και θα διώξει άλλο Σατανά, που ταλαιπωρεί άλλον άνθρωπο, επειδή Εγώ του το ζητώ; Κ3/24. Αν οι Ηγέτες και οι πολίτες κάποιου Βασιλείου διχαστούν σε δυο ή περισσότερες εχθρικές μεταξύ τους παρατάξεις, που αλληλοϋποβλέπονται και δε συμφωνούν, ούτε κ επιδιώκουν αυτές τις λύσεις, που αντικειμενικά στηρίζουν τα συμφέροντα του Βασιλείου, αλλά ο ένας διαβάλλει τον άλλο και παρεμποδίζει την εκτέλεση του έργου του, εκείνο το Βασίλειο δεν θα επιβιώσει, αλλά θα καταστραφεί. Κ3/25. Και, εάν μια οικογένεια δεν ομονοεί, αλλά διαιρεθεί και κάθε μέλος της στρέφεται προς εξυπηρέτηση ατομικών συμφερόντων, κι όχι προς την εξυπηρέτηση του κοινού οικογενειακού συμφέροντος, τότε αυτή η οικογένεια δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει, αλλά θα χάσει κι αυτά που έχει, θα πέσει θύμα των εχθρών της και θα καταστραφεί. Κ3/ 26. Το ίδιο κιαν ο ένας Σατανάς στραφεί κατά του άλλου και διχαστεί, διαιρεθεί, η σύμπνοια των οπαδών τους, δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει, ως δύναμη, αλλά, με το πέρασμα του χρόνου θ’ αυτοκαταστραφεί. 27. Κανένας δε μπορεί να καταληστεύσει την περιουσία ενός ισχυρού, εάν πρώτα δεν εξουδετερώσει τη δύναμη του ισχυρού. Δηλαδή: Κ Εγώ δε θα μπορούσα να εκβάλω από ένα δαιμονισμένο άνθρωπο τα δαιμόνια, που τον έχουν κυριεύσει, αν πρώτα δεν είχα κατανικήσει το Σατανά και δεν είχα υποχρεώσει αυτόν να υπακούει στις εντολές Μου. 28. Σας διαβεβαιώνω ότι, όλες οι αμαρτίες και οι βλασφημίες, που θα εκστομίσουν οι άνθρωποι, μπορεί να τους συγχωρηθούν. 29. Αλλά όποιος βλαστημήσει το Άγιο Πνεύμα, όποιος αποδώσει ενέργειες του Αγίου Πνεύματος στο Σατανά, δεν θα δει σωτηρία στους αιώνες των αιώνων. 30. Με αυτά τα λόγια, απευθυνόταν σ’ αυτούς, που έλεγαν πως έχει μέσα Του το Βεελζεβούλ και Τον συκοφαντούσαν στους υπόλοιπους, για να τους απομακρύνουν από κοντά Του. 31. Ωστόσο έφθασαν επί τόπου οι γιοι του Ιωσήφ, που τους νόμιζαν αδελφούς του Κυρίου, και μάλιστα έφεραν μαζί τους και την Παναγία, μήπως και δεν υπακούσει σ’ αυτούς ο «αδελφός» τους, και δεν αποδεχτεί να τους ακολουθήσει. Σταμάτησαν, λοιπόν, έξω από το σπίτι και έστειλαν στον Ιησού μήνυμα ότι βρίσκονται απ’ έξω και Τον περιμένουν. 32. Κείνη την ώρα καθόταν γύρο στον Κύριο πολύς κόσμος και παρακολουθούσε τη διδασκαλία Του. Οι δε απεσταλμένοι προς Αυτόν, πλησίασαν και του είπαν, λέτε και δεν το γνώριζε: Η Μητέρα και οι αδελφοί σου σε περιμένουν απ’ έξω. Σα να Του έλεγαν: Σταμάτησε το κήρυγμα και πήγαινε να ιδείς τι σε θέλουν! 33. Αποκρίθηκε δε ο Ιησούς και είπε σ’ αυτούς : Ποια είναι η Μητέρα Μου και ποιοι είναι οι αδελφοί Μου; 34. Και, αφού περιέστρεψε το κεφάλι και το βλέμμα προς εκείνους, που καθόταν γύρο Του είπε: Ιδέτε, αυτούς. Αυτοί είναι η μητέρα και οι αδελφοί Μου. 35. Γιατί εκείνος, που εφαρμόζει το θέλημα του Θεού, αυτός είναι και αδελφός και αδελφή και μητέρα Μου.»! Αυτό το πολλαπλό μήνυμα έστειλε τότε ο Κύριος, όχι μόνο προς τους ακροατές κείνης της ώρας, αλλά προς πάντ’ άνθρωπο παντός χρόνου και καιρού. Πήγαν, λοιπόν, οι τότε Χαχάμηδες να συκοφαντήσουν τον Κύριο Ιησού προς το Λαό, ώστε να θεωρήσει ο Λαός πως είναι ή τρελός ή Δαιμονισμένος ο Παντογνώστης Κύριος, ώστε να μην πλησιάζει ο Κόσμος και να πληροφορείται τα σοφά και σωτήρια λόγια Του. Τις από το Θεό σωστικές παροτρύνσεις. Αλλά μπροστά στη Σοφία του Θεού, οι κατήγοροί Του αποδείχτηκαν σοφουλήδες. Έδωσαν όμως την αφορμή στον Κύριο να διδάξει στον Κόσμο τ’ αποτελέσματα, που φέρνει η συκοφαντία κι ο διχασμός. Πρώτα τους έδωσε να καταλάβουν ότι τα πνεύματα του κακού συντονίζονται, ομονοούν, συνεργάζονται, και μένουν αδιαίρετα. Αυτά συντελούν στο διχασμό των οπαδών τους και προκαλούν διχαστικά κινήματα, γιατί θέλουν να καταστρέψουν ακόμη και τους οπαδούς τους, όπως θέλουν κ επιδιώκουν να καταστρέψουν και όσους εναντιώνονται στις επιβουλές τους. Η συκοφαντία, η «ρουφιανιά», είναι εφεύρεση των Δαιμόνων και προωθεί τη μετάδοση ψεύτικων ειδήσεων και πληροφοριών, που επιφέρουν καταστροφές ατόμων, ξεκλήρισμα οικογενειών, αιτίες πολέμων, καταστροφές Κοινωνιών, Εθνών και Λαών. Αν θέλεις να καταστρέψεις μια οικογένεια, μια κοινωνία, ένα έθνος ένα λαό, ένα Κράτος, μια Θρησκεία, τότε θα πετύχεις την αυτοκαταστροφή τους, με μετάδοση ψεύτικων κατηγοριών, που θα τους αποδιοργανώσουν, θα τους διαιρέσουν, και θα τους φέρουν σε αντιπαλότητα, χωρίς να φανείς και να ρίξουν σ’ εσένα κατηγορίες. Θα πετύχεις ύπουλα το σκοπό σου, μεταδίδοντας μια ψεύτικη πληροφορία, κατηγορία που: Θα διχάσει τους πολιτικούς. Θ’ αποπροσανατολίσει τους Στρατιωτικούς. Θα διαιρέσει τους Αρχιερείς. Θ’ αποτελέσει «μπάχαλο»! Κι από το «μπάχαλο», μπορεί να προκύψει ένας πόλεμος εξοντωτικός για ένα Έθνος ή Λαό. Για μια περιοχή, Για ένα κράτος. Μια Εκκλησία. Μια Κυβέρνηση ανεπιθύμητη. Μια οργάνωση πολιτική, Θρησκευτική, Κοινωνική, Οικονομική… Παραδείγματα πλήθος μεγάλο! όπως κατά το παρόν διαπιστώνετε την καταρροή του Ελληνικού Κράτους, εξαιτίας του διχασμού πρώτα των πολιτικών αυτού, από τους οποίους έχει μεταδοθεί στο Λαό η διαίρεση, η διχόνοια, ο διχασμός, που κυριαρχεί στην πολιτική ζωή της Ελλάδας και των Ελλήνων, που αυτοκαταστρέφονται αιώνες τώρα, χωρίς να μπορεί να ηρεμήσει, γιατί οι Σατανάδες δεν απομακρύνονται από αυτό το χώρο, πριν πετύχουν την τελική καταστροφή... Τα πολιτικά κόμματα είναι φορείς του διχασμού, της διχόνοιας, της διαίρεσης της Ελληνικής Κοινωνίας. Αυτή έχει επιφέρει την εξασθένιση του Ελληνικού Κράτους. Οι πολιτικοί του έχουν παραχωρήσει την εξουσία σε αλλοεθνή εχθρικά χέρια. Οι εκμεταλλευτές του Ελληνικού θησαυρού είναι πια ξένοι. Αυτοί κατευθύνουν το Κράτος προς την καταστροφή, με τη συνέργεια πολιτικών, που δρουν στο Ελληνικό προσκήνιο, αλλά δεν αισθάνονται Έλληνες ή και δεν είναι Έλληνες ένας αριθμός από αυτούς. Οι ίδιοι βλέπουν την επερχόμενη καταστροφή και αντί να φροντίζουν την ενότητα των Ελλήνων, τη σύμπνοιά τους, το συμφέρον τους, καλλιεργούν αυτή και συνεργάζονται με τα συμφέροντα των εχθρών των Ελλήνων. Προσκολλούνται σ’ αυτούς. Κατακλέβουν τους πολίτες και το Δημόσιο. Παραχωρούν τμήματα της Ελληνικής Επικράτειας σε αποδειγμένους εχθρούς, για να διατηρήσουν μέσω αυτών των εχθρών τις Φαμίλιες τους σε πόστα, από τα οποία έχουν τη δυνατότητα να συνεχίζουν ατιμώρητα τις «αρπαχτές» και τις δολοπλοκίες τους.. Ελπίζω να μη χρειάζεστε μεγαλύτερη, περισσότερη, ανάλυση των λίγων λόγων που ο Λόγος απεύθυνε σεμνά πριν από δυο χιλιάδες χρόνια. Και πάλιν όμως διέστρεψαν τη σημασία των λόγων Του οι καλοθελητές και πάντα πρόθυμοι. Διέδωσαν ότι ο Κύριος μίλησε απαξιωτικά και περιφρονητικά για την κατά σάρκα Μητέρα Του! Αν περιφρονούσε την Παναγία Μητέρα Του ο Ιησούς, δε θα νοιαζόταν γι’ Αυτήν τις τελευταίες στιγμές της επί της γης παρουσίας Του ως Θεανθρώπου και μάλιστα υποφέροντος την οδύνη του Σταυρού. Δε θα έλεγε στην Παναγία Μητέρα: «Γίναι, ίδε ο Υιός σου». Δεν θα έδειχνε τόσο ενδιαφέρον για την κατοπινή ζωή της Παναγίας Μητέρας. Δεν θα έλεγε αμέσως μετά στο Μαθητή όν ηγάπα «Ιωάννη ιδού η Μήτηρ σου». Δηλαδή: από αυτή τη στιγμή να προσέχεις και να συμπαραστέκεσαι στην Μητέρα Μου, σα να ήταν δική σου Μητέρα». Δεν Σας κάνει εντύπωση ότι εμπιστεύτηκε το μέλλον της Μητέρας Του στον Ιωάννη και όχι σε κάποιον από τους γιους του Ιωσώφ, τους οποίους θεωρούσαν πως ήταν «αδελφοί» Του;… ellinikisalpigga 13. 10. 2020

Ένας φίλος από τα παλιά...

Ένας Φίλος από τα παλιά… Ένας φίλος ήρθε απόψε από τα παλιά, φορτωμένος με χιλιάδες αναμνήσεις. Μα δε μού ‘πε, αγάπη μου γλυκιά, αν ποτέ και Συ με συναντήσεις… Και ξαφνικά, ενώ μέσα στο λιοπύρι των υπέρ σαράντα βαθμών πήγαινα για να ελέγξω και να διαπιστώσω αν είχαν καλώς οι προετοιμασίες για το μνημόσυνο της ψυχής της ψυχής μου, χτύπησε το τηλέφωνο. Σκέφτηκα: κάτι θα ξέχασα και με παίρνουν για να μου το θυμίσουν. Ψάχνοντας στην τσέπη μου να βρω το τηλέφωνο, διαπίστωσα πως φορούσα και τα παπούτσια και το παντελόνι μου. Άρα δεν ήμουν εκτεθειμένος. Κάτι άλλο θα είχα ξεχάσει… -- Παρακαλώ, απάντησα στο τηλέφωνο… -- … -- Ποιός είσαι; Δε σε βγάνω από τη φωνή! -- … -- Ο Γιώργης; Ο Μπούλης είσαι, παλιόφιλε;! Και που βρέθηκες μ’ ετσε κάψα! -- … -- Στον Κήπο, είπες; Έρχομαι… Αντιγύρισα, λοιπόν, και να ‘μαι στον Κήπο. Δε γνώρισα το Γιώργη. Ξέροντας πως με περιμένει, είπα μέσα μου: Αυτός θά ‘ναι που κάθεται στου Κήπου το αναψυκτήριο μοναχός στο μπρος τραπέζι. Σίμωσα και τον κοίταξα επίμον’ από κοντά. Είπα: Αν είν’ αυτός, όχι πως θα με γνωρίσει, αλλά θα καταλάβει. Και κατάλαβε. Λόγο κορωνιού δεν ασπαστήκαμε αλλήλους. Ούτε κλάψαμε για τα παλιά, ούτε και για τα καινούρια. Θυμηθήκαμε πολλά, που δεν τα βάνει ολόκληρ’ η εφημερίδα. Χήρος κι αυτός. Χήρος κ’ εγώ. --Γιώργη, του λέω, αν ανοίξομε χηροστάσιο, πόσοι χήροι της σειράς μας μένουν ακόμη ζωντανοί για να ‘ρθουνε κοντά; Βγάζει από την τσάντα του μια κόλλα χαρτί με 19 ονόματα συσπουδαστών συναδέλφων και μου το δίνει. -- Αυτοί ‘ναι οι 19 νεκροί της σειράς μας, που γνωρίζω ίσαμε την ώρα. Απ’ όσους απομείναμε δεν ξέρω πόσ’ είμαστε οι χήροι και πόσοι οι χαιράμενοι… Κ έβγαλε από την τσάντα και μού ‘δωσε μια φωτογραφία του Ιούνη του 1983, βγαλμένη απ’ έξω από τη δυτική πλευρά τ’ Αρκαδιού. Και μου λέει: -- Απ’ όλους αυτούς τρεις: εσένα, εμένα και τη Βούλα, γνωρίζω πως είμαστε ακόμη ζωντανοί. Οι άλλοι… Κ έβγαλε μια φωτοτυπία από σελίδα της «Πατρίδας» του Ηρακλείου, με δικό του κείμενο, που περιγράφει επιδέξια και παρουσιάζει τη συνάντηση του ’83 μερικών από μας στ’ Αρκάδι και μου την έδωσε, λέγοντας: -- Βλέπεις;… Θυμάσαι;… Γνωρίζεις;… Και, πριν πάρει απάντηση, βγάζει και μου δίνει δεύτερη φωτοτυπία, με τα ονόματα όλων των Σπουδαστών και Σπουδαστριών της Σειράς μας… Δε θα πω άλλο από την επιθυμητή, παρηγορητική, γεμάτη παλιές αναμνήσεις αυτή συνάντηση μου με τον παλιόφιλο Γεώργιο Κουκλινό, που δεν ξέχασε πως τον πείραζα και τον έλεγα Μπούλη, γιατ’ ήταν ο νεότερος στην ηλικία πολύ αγαπητός και συμπαθής συσπουδαστής μας. Θ’ αρκεστώ στο να παραθέσω αυτή την αναμνηστική φωτογραφία του Ιούνη του 1983 στο Αρκάδι και το άρθρο του αγαπητού φίλου Γιώργη. Και κάποιο συμβάν, χάρη στη μνήμη του αξέχαστου φίλου, συσπουδαστή και συναδέλφου Αλκιβιάδη Μανουσάκη: «Έκπληξη! Αδιάκοπη έκπληξη! Τι άλλο μπορεί να είναι η ζωή;» Τα λόγια αυτά του μεγάλου Ινδού ποιητή Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ πεταλούδισαν στη σκέψη μου το περασμένο Σάββατο που συναντηθήκαμε οι Δάσκαλοι της σειρά του ’57 στο Ιστορικό μοναστήρι τ’ Αρκαδιού. Ανάμεικτα συναισθήματα χαράς και λύπης πλημμύρισαν της ψυχής μας τα βάθη, όταν, ύστερα από 26 ολόκληρα χρόνια που τελειώσαμε την Ακαδημία Ηρακλείου, ειδωθήκαμε πάλι και δυσκολευτήκαμε πολύ να γνωρίσει ο ένας τον άλλο. Αυλακωμένα πρόσωπα, χιονισμένα κεφάλια απ’ τη σκληρή δουλειά του Σχολείου και της ζωής τις φροντίδες και το άγχος. Αλλιώτικες Φυσιογνωμίες! Στην ιστορική και δροσόλουστη αυτή γωνιά της Κρήτης ώρες πολλές καθίσαμε και βγάλαμε από τα συρτάρια της μνήμης μας αυτά, που είχαμε τόσα χρόνια ερμητικά κλεισμένα. Ξετυλίξαμε το κουβάρι των αναμνήσεων κ είπαμε πολλά, γιατί πολλά ‘χαμε να πούμε. Μαζί μας ο συνάδελφος και Λογοτέχνης Αρκάδιος Πηγαίος (Μαρίνος Γαλανάκης) είχε την καλοσύνη να μας ξεναγήσει και να μας μεταφέρει νοερά στις ώρες της υπέρτατης θυσίας. Ζήσαμε από κοντά το ολοκαύτωμα τ’ Αρκαδιού. Το ποίημα - χαιρετισμός του συναδέλφου – Συγγραφέα Γιάννη Σμυρνιωτάκη, που μας έστειλε γιατί δε μπόρεσε νάρθει από την Αθήνα και το ποίημα που μας διάβασε ο Βύρων Μανετάκης, μας θύμισε παλιές καλές στιγμές. Συζητήσαμε, είπαμε τ’ αστεία μας, σαν τότε που νεαροί φοιτητές καθόμαστε στα θρανία, χορέψαμε, τραγουδήσαμε. Πόσο γρήγορα πέρασαν οι όμορφες και αξέχαστες αυτές ώρες… Και κάθε μια γλυκιά στιγμή πόσο γρήγορα διαβαίνει!... Έτσι η ώρα πέρασε και πήραμε το δρόμο της επιστροφής γεμάτοι από συναισθήματα πραγματικής ικανοποίησης. Αποχαιρετίσαμε ο ένας τον άλλο κατασυγκινημένοι και δώσαμε όλοι μαζί μια υπόσχεση πως κάθε χρόνο προς το τέλος του σχολικού έτους θα πραγματοποιούμε καμιά τέτοια συνάντηση. Για τον επόμενο χρόνο αποφασίσαμε να συναντηθούμε στο «Μεγάλο Κάστρο» που γέννησε, ανάθρεψε και κρατεί για πάντα στην αγκαλιά του τον τρανό του λόγου τεχνίτη. Ν. Καζαντζάκη. Γεώργιος Κουκλινός» (Πατρίς, 11054, 8.6.1983) Η ανέλπιστη συνάντησή μου με το Γιώργη, έφερε στο κουρασμένο και ταραγμένο από οικογενειακό τραγικό γεγονός μυαλό μου και την πονεμένη μου καρδιά πολλές αναμνήσεις, όπως προανέφερα. Η δε μορφή του συσπουδαστή φίλου και συναδέλφου Αλκιβιάδη Μανουσάκη στη φωτογραφία της συνάντησής μας στο Αρκάδι, με μετέφερε στα γεγονότα του 1955. Τότε, που όπως και κατά το παρόν, υπήρξε στημένη όξυνση στις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας. Αφορμή τότε υπήρξε μια σκηνοθετημένη από την Άγκυρα βομβιστική επίθεση κατά του υποτιθέμενου σπιτιού του Μουσταφά Κεμάλ στη Θεσ/νίκη. Παρ’ ότι ο πουσταράς αυτός δεν ήταν γεννημένος στη Θεσ/νίκη, αλλά στο χωριό Χρυσαυγή του Δήμου Λαγκαδά. Στα 1930 όμως, όταν και τότε την Ελλάδα κυβερνούσε ο Εβραιοσιωνισμός, διά του προδότη Μασόνου Εβραιοσιωνιστή Ελ. Βενιζέλου, όπως την κυβερνά και σήμερα διά του εγγονού της αδελφής του Ελ. Βενιζέλου Καντίκως, γίνηκε ανεχτή κ επίσημα παραδεχτή η ψευτιά της Άγκυρας, κατά την οποία ο Μουσταφάς γεννήθηκε τάχα στη Θεσ/νίκη. Στόχος στα 1955 της Άγκυρας, στηριζόμενος από τον Εβραιοσιωνισμό, τον Ο.Η.Ε., το ΝΑΤΟ, τις Η.Π.Α., τη Βρετανία και τη Γερμανία, από τους συμμάχους μας, δηλαδή, έτσι, όπως και τώρα, ήταν η κάθαρση από τους Έλληνες της Κων/πολης! Έτσι δόθηκε η αφορμή και προκλήθηκε το «πογκρόμ» κατά του Ελληνισμού της πόλης, και η κακοποίηση των οικογενειών των Ελλήνων Αξιωματικών, που υπηρετούσαν στο κλιμάκιο του Ν.Α.Τ.Ο. στη Σμύρνη, με την ανοχή όλων των «Φίλων και Συμμάχων» μας που προανέφερα, έτσι, όπως και τώρα! Γιατί, λοιπόν, εξακολουθούμε να θεωρούμε ακόμη όλους αυτούς Φίλους και Συμμάχους μας; Δεν διδαχτήκαμε από την Ιστορία του 19ου και 20ου αιώνα, για να μην πάω πιο πίσω, πόσο φιλικοί εχθροί μας είναι και μένουν από πριν το τότε; Που μας υποστήριξαν και πότε; Ποτέ και πουθενά. Μπλοφάρουν πάντοτε και μας εκμεταλλεύονται κ εμάς και τους Τούρκους. Και τώρα πάλι αυτό κάνουν… Στα 1955, λοιπόν, αντιδράσαμε οι Έλληνες. Ξεσηκωθήκαμε κι ας είχαμε Πρωθυπουργό τον αδελφό του Βασιλιά, που είχε ανακινήσει από το 1954 το Κυπριακό. Υποκινήθηκε τότε από το Λονδίνο η Άγκυρα, και δεν έχασε την ευκαιρία. Η Σπουδάζουσα και Φοιτητιώσσα Νεολαία, δεν κηδεμονευόταν τότε από Εβραιοσιωνιστικά καθάρματα, ώστε να οδηγείται σε καταστροφές των ιδιωτικών και δημόσιων υποδομών, αλλά ενεργούσε Πατριωτικά κι Αγωνιζόταν για τα Εθνικά μας θέματα και συμφέροντα και για τον Ελληνισμό, κι όχι για το ξεπάστρεμά του. Στο Ηράκλειο της Κρήτης γίνηκε τότε από τη Νεολαία Μεγάλο συλλαλητήριο, μ’ επικεφαλής τους Σπουδαστές και Σπουδάστριες της Ακαδημίας, που ξεσηκώσαμε και τα Γυμνάσια της Πόλης αυτής. Δε θ’ αναφερθώ αναλυτικά για το τι συνέβη τότε στο Ηράκλειο. Μόνο σ’ ένα προσωπικό περιστατικό θα σταθώ, που έχει σχέση και με τον αγαπητό κι αξέχαστο φίλο μου Αλκιβιάδη, που κ οι δυο μετείχαμε στην Επιτροπή του Αγώνα. Ο έλεγχος της πορείας του συλλαλητηρίου ξέφυγε από εμάς, παρά τις προσπάθειές μας να κρατήσομε την προγραμματισμένη πορεία, όταν η κεφαλή των διαδηλωτών έφτασε στο «Μεϊντάνι», κι ακούστηκαν φωνές από το πουθενά με σύνθημα: Στο «Αγγλικό Προξενείο!» Όταν ήρθε πυροσβεστικό όχημα, για να διαλύσει τους διαδηλωτές, ανάμεσα στους οποίους είχαν χωθεί εργαζόμενοι κ εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων, και να ενισχύσει τις Αστυνομικές Δυνάμεις, οι πυροσβέστες έκαμαν το λάθος και κατέβηκαν από το όχημα, που είχε φτάσει ως την πλατεία με τα λιοντάρια. Αφέθηκαν χαμογελαστοί να παρασυρθούν από τις πιέσεις που δέχτηκαν από διαδηλωτές. Και, επειδή δεν είχαν πρόθεση να προκαλέσουν, σ’ ελάχιστα λεπτά απομακρύνθηκαν από το όχημα και διασπάρθηκαν ανάμεσα στο πλήθος. Βρήκαν τότε την ευκαιρία εργάτες, που παρέσυραν και μαθητές, να κινηθούν κατά του οχήματος, που δεν είχε, όπως αποδείχτηκε, ούτε νερό, αλλά ήλθε για να μην παραβεί διαταγή προφανώς. Άρχισαν, λοιπόν να ξεφουσκώνουν τα λάστιχα των τροχών, πιθανό και να τα τρυπούν. Να προσπαθούν να κόψουν τις «μάνικες» εκτόξευσης νερού και ν’ αφαιρούν τα σκαπανικά, που έφερε τ’ όχημα. Βρέθηκα κοντά στην πλατεία, επιστρέφοντας από μια κλινική, που λειτουργούσε τότε κοντά και νότια στο Ναό του Αγίου Τίτου, όπου είχα μεταφέρει σηκωτό στην πλάτη μου έναν άσχετο με τη διαδήλωση τραυματία. Αυτός, βγαίνοντας από το ταχυδρομείο, δέχτηκε ένα τούβλο στο κεφάλι, πεταγμένο από τους οικοδόμους, που βρισκόταν πάνω στις σκαλωσιές του ανεγειρόμενου τότε χτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδος ή της Εθνικής. Αυτό βρίσκεται απέναντι ακριβώς από το τότε Ταχυδρομείο, πάνω από το οποίο ήταν το Προξενείο της Αγγλίας. Το τούβλο είχε προορισμό κεφάλι χωροφύλακα, της διμοιρίας, που είχε αποκλείσει το στενό απ’ όπου η πόρτα του Προξενείου. Όμως τυχερός του λαχείου στάθηκε ο άσχετος αυτός περαστικός, που ζαλίστηκε από το χτύπημα κ αιμορραγούσε πολύ… Μόλις αντιλήφτηκα τα επεισόδια έτρεξα προς τα εκεί κ εμπλάκηκα μ’ ένα μαθητή του Καπετανάκειου Γυμνασίου, και προσπαθούσα να του αφαιρέσω ένα διαρρηχτικό λοστό που είχε αφαιρέσει από το όχημα της πυροσβεστικής. Ωστόσο κάποιο σήμα του επικεφαλής του πυροσβεστικού πληρώματος ειδοποίησε τους πυροσβέστες κι αυτοί όρμησαν αγριεμένοι να υποστηρίξουν τη μονάδα τους. Ένας από αυτούς, αφού αφαίρεσε ένα «πτύον» από άλλο διαδηλωτή, όρμησε κατά πάνω μου, νομίζοντας ότι εγώ είχα πάρει το λοστό, που το δεξί μέρος του σακακιού μου ήταν γεμάτο αίματα του λαβωμένου στο κεφάλι τραυματία. Ο δε μαθητής, που φορούσε το «πηλίκιο» και διακρινόταν η ιδιότητά του, ήθελε να μου το αφαιρέσει. Σήκωσε, λοιπόν, ψηλά το «πτύον» κ ετοιμαζόταν να με χτυπήσει με στόχο τη μέση μου! Ο Αλκιβιάδης, που αντιλήφτηκε τη σκηνή κ ευτυχώς βρέθηκε κοντά, μ’ ένα δυνατό «μη!», που εκφώνησε και μ’ ένα πήδημα έπιασε από το στειλιάρι στον αέρα την κατευθυνόμενη παλάμη προς τα νεφρά μου! Εγώ δεν κατάλαβα τίποτε. Αφαίρεσα το λοστό από το μαθητή, και στρεφόμενος είδα τον πυροσβέστη και του τον παρέδωσα. Ο Αλκιβιάδης, μ’ ενημέρωσε κατόπιν για τον κίνδυνο, που διέτρεξα! Κι αν δεν ήταν αυτός, από τότε θα έμενα ίσως ανάπηρος. Λυπήθηκα πολύ για το πρόωρο χαμό αυτού του λεβέντη και γενναίου παλικαριού, του ακριβού φίλου και σωτήρα μου Αλκιβιάδη Μανουσάκη από χωριό της Μεσαράς, και καταθέτω αυτή τη μαρτυρία στη μνήμη του, με την ευχή ο Θεός να τον αναπαύσει μετά δικαίων. Γράφηκε: 7.9.2020

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΝΑΘΑΝΑΗΛ ή ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ

Ο Απόστολος Ναθαναήλ (= ο Θεός να δώσει) ή Βαρθολομαίος (βαρ=γιος του Θολεμά ή Θολομί ή Θολμαϊ). Το Ναθαναήλ είναι το κύριο όνομα. Το Βαρθολομί, που με την παραγωγική κατάληξη (-αίος) της ελληνικής γλώσσας γίνεται Βαρθολομαίος, είναι το πατρώνυμο. Λέγεται ακόμη πως είχε και τ’ όνομα Ιησούς, που αναγκάστηκε(;)(από ποιο;) να το αλλάξει, προφανώς για να μην υπάρχει συνωνυμία αυτού με τον Κύριο… Αυτός, λοιπόν, καταγόταν από την Κανά της Γαλιλαίας, όπως αναφέρεται από τον Ιωάννη στο Κ21/2: «Ήσαν ομού Σίμων Πέτρος και Θωμάς ο λεγόμενος Δίδυμος, και Ναθαναήλ από Κανά της Γαλιλαίας, και οι υιοί του Ζεβεδαίου, και άλλοι εκ των μαθητών αυτού δύο». Οδηγήθηκε στο Χριστό, όπως οίδαμε, από τον Φίλιππο. Αναφέρεται κι από τους τέσσερις Ευαγγελιστές. Με μοναδική διαφορά, πως οι τρεις τον αναφέρουν με το πατρώνυμό του, ως Βαρθολομαίο: « Των δε Δώδεκα αποστόλων τα ονόματά εισι ταύτα: πρώτος Σίμων ο λεγόμενος Πέτρος και Ανδρέας ο αδελφός αυτού, Ιάκωβος ο υιός Ζεβεδαίου και Ιωάννης ο αδελφός αυτού. Φίλιππος και Βαρθολομαίος, Θωμάς και Ματθαίος ο τελώνης, Ιάκωβος ο του Αλφαίου και Λεββαίος ο επικληθείς Θαδδαίος, Σίμων ο Κανανίτης και Ιούδας ο Ισκαριώτης» (Μτ. Κ10/2-4, Μκ. Κ3/18). Λκ. Κ6/14). Μόνο ο Ιωάννης τον αναφέρει ως Ναθαναήλ. Κ οι τέσσερις συμφωνούν ότι Αυτός κατείχε την έχτη θέση στον κύκλο των Μαθητών. «46. εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, ᾿Ιησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ ᾿Ιωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. 47. καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· ἔρχου καὶ ἴδε. 48. εἶδεν ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· ἴδε ἀληθῶς ᾿Ισραηλίτης, ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι. 49. λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· πόθεν με γινώσκεις; ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε. 50. ἀπεκρίθη Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ ᾿Ισραήλ. 51. ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; μείζω τούτων ὄψει. 52. καὶ λέγει αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ' ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.» (Ιω. Κ1/46-52). Στις Πράξεις των Αποστόλων (Κ1/13) παρουσιάζεται, όμως, να κατέχει την έβδομη θέση. Ο Ναθαναήλ ή Βαρθολομαίος κατηχήθηκε και οδηγήθηκε στον Χριστό από το στενό φίλο του Φίλιππο. Ακόμη λέει ο Χριστιανικός Ελληνοκρητικός Κόσμος, όταν αντικρύσουν παρέα δυο αχώριστοι φίλοι: «Ήβρεν ο Φίλιππος το Ναθαναήλ!» Κι όταν πρόκειται για «χαβαλέδες» φίλους, προσθέτουν στην προηγούμενη και την ακόλουθη φράση: «Απαντάτε (=συγκρατήσετέ) τους εδά!» ή και: «απαντάτε τους εδά, να μη χαλάσουνε τον κόσμο!...». ή και «απαντάτε τους εδά, να μην πηδήξουνε τον τράφο…» (=να μην ξεπεράσουν τα όρια). Όχι πως θέλουν να παρουσιάσουν το Ναθαναήλ ως να ήταν «χαβαλές», αλλά γιατί στην Κρήτη, «οι φίλοι όντε σμίξουνε, η γης αναδακρυώνει! Και τα βουνά ραϊζουνε! Κ η θάλασσα μερώνει»… Μάλιστα κατά την κατήχησή του, ο Ναθαναήλ εκδήλωσε αμφιβολία για τη Θεότητα του Ιησού, ερωτώντας τον Φίλιππο: «Εκ Ναζαρέτ δύναται τι αγαθόν είναι:» (Ιω., 1-47). Ο δε Φίλιππος του απάντησε: «Έρχου και είδε». Ο Φίλιππος, λοιπόν, είναι, που οδήγησε το στενό του φίλο Ναθαναήλ στον Χριστό. Κι ο Κύριος, όταν είδε να οδηγείται προς Αυτόν ο Ναθαναήλ, είπε: «Ίδε αληθώς Ισραηλίτης, εν ω δόλος ούκ εστι»! (Ιω., 1/48). Κι αυτό σημαίνει πως ο Κύριος οίδε = αυτόν τον αυθόρμητο, άδολο, ευθύ Άνθρωπο, πριν Του τον παρουσιάσει ο Φίλιππος. Ο Κύριος γνώριζε ότι Αυτός ήταν, ό,τι στην Κρήτη ονομάζομε ντρέτο=ευθύ=ανυπόκριτο άνθρωπο. Και, επειδή ο Ναθαναήλ παραξενεύτηκε από το καλωσόρισμα και ρώτησε το Χριστό πως τον επαινεί αφού δεν τον γνωρίζει, ο Κύριος του απάντησε ότι: « Προτου σε Φίλιππον φωνήσαι, όντα υπό την συκήν, ίδον σε» (Ιω. 1/48)! Αυτό άρκεσε στο Ναθαναήλ ώστε αμέσως ν’ αντιληφτεί ότι απέναντί του είχε τον παντογνώστη Κύριο και φώναξε: «Ραβί, Σύ ει αληθώς Θεού Υιός, συ ει ο Βασιλεύς του Ισραήλ» (Ιω. 1/4). Ο Ναθαναήλ αποκαλεί τον από Ναζαρέτ Χριστό, για τον Οποίο προηγουμένως αμφέβαλε, Ραβί(=Δάσκαλο). Υιό του Θεού. Βασιλιά του Ισραήλ. Τι άλλο μπορεί να είναι και ν’ αποτελεί η έκφραση αυτή, παρά βαθιά ομολογία πίστης; Ο Ιησούς ως την ηλικία των τριάντα (30) Του χρόνων δεν είχε δείξει ορατό σημάδι, που να προκαλέσει στους συντοπίτες Του έστω την υποψία της Θεότητάς Του. Όλοι Τον έβλεπαν, ίσως με συμπάθεια, σαν παιδί και σα νέο σεμνό και φρόνιμο, άσημο και φτωχό, χωρίς εξάρσεις, να εργάζεται στο ξυλουργείο του γέροντα Ιωσήφ φιλότιμα, και Τον θαρρούσαν παιδί του. Βέβαια υπάρχει και η άποψη ότι φοίτησε στην Καπερναούμ σε ιδιωτικό σχολείο, όπου διδάχτηκε Ελληνικά, με βάση τα του Ομήρου, λέτε και δε γνώριζε σα Θεός όλες τις γλώσσες. Πλην όμως ούτε οι «κηδεμόνες» του Κυρίου γνώριζαν τη Θεότητά Του. Στο Ναθαναήλ, όμως άρκεσε ελάχιστος χρόνος, αφού Τον αντάμωσε για πρώτη φορά και είπε λίγα λόγια μαζί Του, για να Του απονείμει το ζηλευτό τίτλο του Ραβί, που λίγοι από τους πολύ μορφωμένους Εβραίους κατείχαν. Δεν ήταν, όμως, και λίγοι οι Εβραίοι μορφωμένοι, που διακαώς επιθυμούσαν να τον αποχτήσουν. Και δεν αποτελούσε κολακεία του Μαθητή προς τον «αμόρφωτο» Δάσκαλο, αλλά ενδόμυχη έκφραση και ομολογία βαθειάς πίστης Κ οι Φαρισαίοι ακόμη απορούσαν και διερωτούσαν εαυτούς: «Πως ούτος γράμματα οίδε μη μεμαθηκώς;» (Ιω., 7/15). Ο Ναθαναήλ τους απαντά με τη δήλωσή του προς τον Κύριο: «Συ ει αληθώς Θεού Υιός». Εάν οι Φαρισαίοι κ.λπ. πίστευαν, αυτό, που ο Ναθαναήλ δήλωσε ότι πίστεψε, τότε δεν θ’ απορούσαν για τη σοφία και την ευγλωττία του Κυρίου. Ακόμη κ οι Ραβίνοι, σαν πιο μορφωμένοι Δάσκαλοι του Μωσαϊκού Νόμου, θα ερμήνευαν στο Πρόσωπο του Ιησού, αυτό, που προφήτευσε γι’ αυτούς ο Μωϊσής: « Προφήτην εκ των αδελφών σου ως εμέ αναστήσει σοι Κύριος ο Θεός σου, αυτού ακούσεσθε» (Δευτ. 8/15, Ο΄). Τότε θ’ αγαπούσαν και δε θα συκοφαντούσαν, ούτε θα μισούσαν κι ούτε θα σταύρωναν τον Κύριο Ιησού… Ο Χριστός απάντησε στην ομολογία, λέγοντας στο Ναθαναήλ «Ότι ίδον σε υπό κάτω της συκής πιστεύεις; μείζω τούτων όψει» (Ιω., 1/50). Στη συνέχεια του διαλόγου ο Δάσκαλος αποκάλυπτε μεθοδικά την ταυτότητα του νέου προσερχόμενου στους άλλους πέντε Μαθητές, που είχαν προταχτεί στον Κύκλο των Δώδεκα, ήταν παρόντες, άκουσαν και γνώρισαν τον ψυχικό κόσμο του Ναθαναήλ . Την επόμενη μέρα οι έξι ως τότε Μαθητές οδήγησαν τον Δάσκαλό Τους ή οδηγήθηκαν από Αυτόν στο Γάμο της Κανά, που ήταν ως φίλοι και, πιθανό, συγγενείς της νύφης ή του γαμπρού καλεσμένοι. Αφού δα, ο Φίλιππος εκτελούσε χρέη «νυμφαγωγού» στο γάμο. Έτσι δόθηκε η ευκαιρία στον Κύριο να κάμει το πρώτο θαύμα Του, παρακινούμενος από την Παναγία Μητέρα, που κι Αυτή βρισκόταν στο γάμο αυτό. Κι ακάλεστοι, δεν πάνε σε γάμο. Και θαυματούργησε ο Κύριος, όχι με τη θέλησή Του, αλλά ύστερ’ από επιμονή της Παναγίας Μητέρας. Και με το σκεπτικό ακόμη, να μην προσβληθούν μπροστά στους τόσους καλεσμένους οι οικογένειες του γαμπρού και της νύμφης, από την έλλειψη κρασιού που παρουσιάστηκε! Η φροντίδα της Παναγίας αυτή και το επίμονο ενδιαφέρον Της, φανερώνουν κάποια οικειότητα και συγγένεια με τις οικογένειες των νεόνυμφων. Φανερώνουν ακόμη πως η Παναγία Μητέρα γνώριζε ότι ο Υιός της ως Υιός του Θεού, είχε τη δυνατότητα να κάμει αυτό το ακατόρθωτο στους ανθρώπους, που ζητούσε από Αυτόν. Και φαίνεται ακόμη πως, κ η παρούσα στο γάμο Σαλώμη ήταν ενήμερη για τις ικανότητες του ανεψιού-αν ήταν η ξαδέλφη της Παναγίας Μαρίας, και Κυρίου Θεού της και δικού μας Θεού. Δεν είμαι σίγουρος ποια Σαλώμη ήταν καλεσμένη στο γάμο και συνομίλησε με την Θεοτόκο, πριν η Μητέρα του Κυρίου παρακαλέσει φορτικά τον Υιόν Της να θαυματουργήσει. Ήταν η ξαδέρφη Της ή η προγονή Της τρίτη κόρη του Ιωσήφ, που τεκμαίρεται πως, κι αυτή ήταν παρούσα στο γάμο;… Ο Ναθαναήλ μαζί με το Φίλιππο και την αδελφή του Φιλίππου Μαριάμνη κήρυξαν, όπως ανέφερα στα περί Φιλίππου, σε περιοχές της Ασίας. Μετά δε από το θάνατο του Φιλίππου, ο Ναθαναήλ συνέχισε το κήρυγμα του Χριστιανισμού σε Συρία, Καραμανία, Ευδαίμονα Αραβία, Αιθιοπία, Περσία, Ινδία, όπου κατέλειπε χειρόγραφο του κατά Ματθαίο Ευαγγελίου. Άρα ήταν σε γνώση του το έργο αυτό του Ματθαίου και ασφαλώς θα το είχε μελετήσει και θα συμφωνούσε με το περιεχόμενό του, ώστε να το αφήσει στους Ινδούς ως οδηγό κατηχητή διαρκείας στην πίστη τους, καθώς και μάρτυρα για τα κατά Χριστόν. Κατά την επιστροφή Του από Ινδίες, ο Ναθαναήλ έφτασε στη Μεγάλη Αρμενία της Ανατολής, όπου συνέχισε και σε πόλεις και χωριά κι αυτής της περιοχής να κηρύττει το Λόγο του Θεού. Θεωρείται δ’ ένας από τους θεμελιωτές του Χριστιανισμού σ’ αυτήν, μαζί με τον Ιούδα, όχι βέβαια τον Ισκαριώτη, αλλά τον επικαλούμενο Θαδδαίο και Λεββαίο. Για τη μεγάλη προσπάθεια και την εξαντλητική κινητικότητα, που κατέβαλε για την επιτυχία του στο σωτήριο αυτό έργο, συνελήφθη στην πόλη της Αρμενίας Arevbanus - Ουρβανούπολη ή και Αλβανούπολη ονομαζόμενη, κατά διαταγή του βασιλιά Αστυάγη. Καταδικάστηκε, σταυρώθηκε με το κεφάλι κάτω, και πέθανε πάνω στο σταυρό του μαρτυρίου του περί το 68 μ. Χ. Οι Χριστιανοί πήραν το Ιερό λείψανο του Ναθαναήλ και το ενταφίασαν σε μια λάρνακα πέτρινη που τοποθέτησαν σε μέρος που να μη γίνεται αντιληπτό εύκολ’ από τους εχθρούς. Όταν όμως αποκαλύφτηκε η θέση του από τη συρροή του κόσμου, που έμαθε τη θαυματουργή δύναμη του λειψάνου, και συνέρρεε στον τόπο για προσκύνηση και θεραπεία, οι εχθροί του Χριστιανισμού, πήραν το Ιερό και θαυματουργό λείψανο αυτού του μάρτυρα και το πέταξαν στη θάλασσα, χωρίς να το βγάλουν από τη λαξευτή λάρνακα. Πέταξαν ακόμη στη θάλασσα και τα λείψανα άλλων τεσσάρων Αγίων μαρτύρων, των: Παππιανού, Λουκιανού, Γρηγορίου, και Ακακίου. Όλων τα λείψανα όπως και όπου ήταν εναποθεμένα, ταξίδεψαν από τον Εύξεινο Πόντο. Πέρασαν τα Στενά. Κατέβηκαν το Αιγαίο. Μπήκαν στη Μεσόγειο θάλασσα και διέπλευσαν αυτή, χωρίς να βυθιστούν παρά το βάρος των λαρνάκων. Έτσι, όπως κι ο Πέτρος βάδισε στην επιφάνεια της θάλασσας χωρίς να βουλιάζει. Και όλα σε κάποια στεριά ξεβράστηκαν και κατέληξαν. Το δε κιβώτιο με το λείψανο του Βαρθολομαίου ή Ναθαναήλ εξέβρασε η θάλασσα στις κοντά της Σικελίας, και Β/Δ αυτής ευρισκόμενες, «Λιπάρες ή Αιολίδες νήσους». Συγκεκριμένα, σε παραλία της ηφαιστειογενούς νησίδας Λίπαρι (Lipari), που βρίσκεται στο Τυρρηνικό πέλαγος ΝΔ της Ιταλικής χερσονήσου! Τα δε Ιερά λείψανα των άλλων τεσσάρων Αγίων Μαρτύρων κατέληξαν σε διαφορετικά νησιά του Τυρρηνικού. Ο Άγιος Απόστολος Ναθαναήλ παρουσιάστηκε σε όραμα στον Επίσκοπο Αγάθωνα του Λίπαρι, στον οποίο υπέδειξε την ακτή όπου είχε προσαράξει το θαυματουργό λείψανό Του. Κι αυτός, αφού έκθαμβος διαπίστωσε την αλήθεια, πήγε στον τόπο με πομπή και με όλες τις τιμές. Πήρε, μετέφερε και τοποθέτησε το Ιερό και θαυματουργό λείψανο του Αγίου Αυτού Αποστόλου στο μέρος, όπου ο Ίδιος του υπέδειξε. Η δε Παράδοση μαρτυρά ότι: Κατά τη μεταφορά χρειάστηκαν δυο βόδια ζεμένα να τραβήξουν από τα ρηχά τη λάρνακα με το Ιερό λείψανο και να τη μεταφέρουν εκεί, όπου υπέδειξε ο Άγιος πως έπρεπε να πάει και να παραμείνει το θαυματουργό λείψανό Του. Υστερότερα ανέγειραν μεγαλοπρεπή Ναό στο μέρος εκείνο, που βρίσκεται σε φρουριακό τόπο της νησίδας, όπου κ επακολούθησε μεγάλος αριθμός θαυμάτων. Το δε ηφαιστειογενές νησάκι Λίπαρι, ονομαζόταν πρωτύτερα Βουκλάνος στα Λατινικά και Πυρπνόον στα Ελληνικά, ένεκα της ηφαιστειακής δραστηριότητας που εξακολουθούσε να έχει. Είναι δε αποδειχτικό της θαυματουργικής δύναμης του Θεού, το κατά θαυμαστό τρόπο σβήσιμο του ενεργού, ως την μεταφορά του λειψάνου του Ναθαναήλ, κρατήρα του ηφαιστείου σ’ αυτό το νησάκι και η μεταφορά της ηφαιστειακής ενέργειας σε παρακείμενο νησάκι του ίδιου νησιωτικού συμπλέγματος των Λιπάρων Νήσων και σε απόσταση τέτοια, που να μην επηρεάζει τη ζωή και τη δράση στο Λίπαρι!! Η μνήμη του Αποστόλου και Μάρτυρα Βαρθολομαίου ή Ναθαναήλ τιμάται από την Εκκλησία μας στις 11 Ιούνη μήνα. Κ η ανακομιδή των λειψάνων του στις 25 Αυγούστου. Την ευχή Του να έχομε . ellinikisalpigga 25.8.2020

Ερμηνεία του Ψ30/19. – Εικόνες της Παναγίας

Ερμηνεία του Ψ30/19. – Εικόνες της Παναγίας Κατά την περίοδο από 1-14 Αυγούστου, όπως και σε κάθε άλλη δύσκολη στιγμή, ψάλλεται στους ναούς της Ορθοδοξίας ο Μεγάλος Παρακλητικός Κανόνας προς την Παναγία Μητέρα. Σ’ αυτόν υμνολογείται κι αναφέρεται ως αγιογράφος της Παναγίας ο Λουκάς. Ο δε στίχος 19 αυτού του 30ου Ψαλμού του Δαβίδ αναφέρει: «Άλαλα τα χείλη των ασεβών, των μη προσκυνούντων την εικόνα σου την σεπτήν, την ιστορηθείσα υπό του Αποστόλου Λουκά ιερωτάτου, την οδηγήτριαν». Ο στίχος αυτός, εκτός των άλλων, αναγνωρίζει και τιμά το Λουκά και ως κατ’ εξοχήν Αγιογράφο της Θεοτόκου. Όμως με το άκουσμα του στίχου αυτού, ίσως νομισθεί πως η Εκκλησία καταράται τους εχθρούς Της. Ή, έστω, όσους δεν προσκυνούν την εικόνα της Μεγαλόχαρης. Ο Δαβίδ, που έγραψε αυτό τον ψαλμό, ήταν προφήτης. Ως εκ τούτου γνώριζε από θεία φώτιση πολύ πριν από τη γέννηση τόσον της Παναγίας, όσο και του Χριστού, ότι θα συκοφαντούσαν τ’ Άγια Πρόσωπά Τους εχθροί του Θεού. Κ η προφητεία του επιβεβαιώθηκε. Όμως δεν καταράται αυτούς. Αλλά προβλέπει ότι όλοι αυτοί θα μείνουν άλαλοι, βουβοί, κατάπληχτοι, από τη δόξα τόσο της Παναγίας, όσο και του Χριστού. Κ εμείς δε λέμε, σε περιστάσεις που θα μας ξαφνιάσει κάποιο μεγάλο γεγονός, ότι: «Όντε τ’ άκουσα εκατάπια τη γλώσσα μου και δεν είχα ίντα να πω;» Ή, το άλλο: «Από το ξαφνικό(ν) του εβουβάθηκε κι απόμεινε χασκούμενος!» Την ίδια σημασία έχει και το «άλαλα τα χείλη των ασεβών». Κι αυτοί «έμειναν χασκούμενοι» όταν πληροφορήθηκαν την Ανάσταση του Κυρίου Ιησού. Δεν αποτελεί, λοιπόν, κατάρα της Εκκλησίας η φράση, αλλά το αποστόμωμα των εχθρών της Παναγίας και του Ιησού, που θα βουβαθούν, θα μείνουν έκπληχτοι και κατάπληχτοι, από τη μεγάλη δόξα και το μεγαλείο της Αγιότητας της Παναγίας και της Θεότητας του Ιησού! Και πολλοί θ’ αλλάξουν γνώμη και θα μεταβληθούν από κατήγοροι εχθροί, σε πιστούς οπαδούς του Κυρίου. Να σημειωθεί με την ευκαιρία ότι, πριν από τις αγιογραφήσεις των εικόνων της Παναγίας από το Λουκά, λέγεται ότι, υπήρξαν δυο αχειροποίητες εικόνες της Υπεραγίας Θεοτόκου. Αχειροποίητες ονομάζονται, γιατί δεν έγιναν από ανθρώπινο χέρι, αλλά κατά θαυμαστό τρόπο παρουσιάστηκαν! Η πρώτη, ολόσωμη, σε μια κολώνα του Ναού της Παναγίας στη Λήδα, που κατά την παράδοση αναγέρθηκε προς τιμή Της, από τους Μαθητές του Χριστού και Αποστόλους Πέτρο και Ιωάννη, ενώ η Κυρία ανθρώπων κι Αγγέλων ακόμη δεν είχε πεθάνει! Την κάλεσαν, λοιπόν, να πάει να δει και να ευλογήσει το Ναό. Και Αυτή τους απάντησε: Πηγαίνετε και θα με βρείτε εκεί. Αυτοί έσπευσαν για να πρωτοφτάσουν και να την υποδεχτούν στο Ναό Της. Όταν έφτασαν, όμως, και μπήκαν μέσα στο Ναό, είδαν έκπληκτοι πάνω σε μια κολώνα ολόσωμη και με καταπληκτική ομοιότητα την αχειροποίητη εικόνα Της να τους περιμένει! Άλλη μια παρόμοια περίπτωση αναφέρεται από την παράδοση σε Ναό, που διεκδικούσαν να πάρουν από τους Χριστιανούς οι Εβραίοι. Κατέληξαν, λοιπόν, στα δικαστήρια. Ο Δικαστής δεν μπορούσε να διαπιστώσει την αλήθεια και γι’ αυτό διέταξε και σφράγισαν το Ναό, ώσπου να μπορέσει να συγκεντρώσει περισσότερα στοιχεία. Όταν παρουσία του αποσφραγίστηκε ο Ναός Εβραίοι και Χριστιανοί έμειναν έκπληκτοι από το αντίκρισμα ψηλά στο αριστερό μέρος του Ιερού αχειροποίητη την εικόνα της Παναγίας! Η από το πουθενά παρουσία της εικόνας αυτής θεωρήθηκε μήνυμα της Παναγίας ότι, ο Ναός ανήκε στη Χάρη Της. Ήταν δικός Της. Έτσι ο Ναός παραχωρήθηκε στους Χριστιανούς (https:// antexoume.wordpress.com/ «Ο Ευαγγελιστής Λουκάς και οι πρώτες εικόνες της Παναγίας») … Ο δε Λουκάς, λέγεται, και η Εκκλησία μας αποδέχεται, ότι: Έχει αγιογραφήσει τρεις εικόνες της Υπεραγίας Θεοτόκου: Η μια βρέθηκε στο Μεγάλο Σπήλαιο κοντά στα Καλάβρυτ’ Αχαϊας της Πελοποννήσου και γι’ αυτό ονομάστηκε «Παναγία Μεγασπηλιώτισσα». Αυτή υπάρχει στο Μοναστήρι, που χτίστηκε στ΄ όνομά Της πάνω από το Μεγάλο Σπήλαιο κατά τον Δ΄ μ. Χ. αιώνα, από τους Οσίους Πατέρες Συμεών και Θεοδώρητο, κι ονομάζεται «Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου». Η άλλη θαυματουργή εικόνα δωρίθηκε από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Αλέξιο Α΄ τον Κομνηνό κατά το 1.100 μ.Χ. στο Μοναστήρι του Κύκκου, που βρίσκεται στην κεντρική Κύπρο. Είναι στην ορεινή περιοχή της Κοιλάδας της Μαραθούσας, χωροθετημένη σε μια από τις κορυφές του βουνού Τρόοδος, σε υψόμετρο 1.318 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η κορυφή αυτή ονομάζεται Κύκκος, και γι’ αυτό και το Μοναστήρι πήρε την ονομασία «Μονή Κύκκου» κ η εικόνα της Θεοτόκου ονομάστηκε «Παναγία η Κυκκώτισσα ή Παναγία η Ελεούσα» Είναι θαυματουργή και γι’ αυτό γνωστή σε πολύ Χριστιανικό κόσμο. Η δε τρίτη εικόνα, λέει η παράδοση, υπήρχε στη Θήβα, όπου έμενε ο Λουκάς και ήθελε πάντα να την έχει κοντά του όσο ζούσε. Μετά το θάνατο του Λουκά, κ ύστερ’ από πολλές περιπέτειες, δυο Μοναχοί ο Σωφρόνιος και ο Βαρνάβας, με θεία καθοδήγηση, ίδρυσαν στα 386 μ. Χ. Μοναστήρι προς τιμή της Θεοτόκου στο βουνό Μελάς και πήραν και μετάφεραν σ’ αυτό την ιερή αυτή εικόνα. Κι από τότε η εικόνα ονομάστηκε «Παναγία του Σουμελά». Αυτή υπήρχε στο Μοναστήρι, που βρίσκεται σε βουνό Μελάς, που αποτελεί μέρος της οροσειράς του Παρυάδρου του Πόντου, σε υψόμετρο 1.320 μέτρ’ από την επιφάνεια της θάλασσας, και σ’ απόσταση μιας ημέρας δρόμου προς το εσωτερικό από την Ελληνική παραλιακή πόλη της Μαύρης Θάλασσας Τραπεζούντα. Το Μοναστήρι αυτό χτίστηκε μέσα σ’ ένα πανώριο μεγάλο δάσος από κέδρους, όπως κι αυτό του Κύκκου της Κύπρου, και φέρει την ονομασία «Μονή της Παναγίας Σουμελά», προς τιμή της Θεοτόκου Μαρίας κ ένδειξη ότι σ’ αυτό υπήρχε η φιλοτεχνημένη από το Λουκά θαυματουργή χειροποίητη εικόνα της Μεγαλόχαρης, που γρήγορα έγινε γνωστή η θαυματουργική δύναμή της ως τα βάθη της Μικρασίας, στη Ρωσία και στη Βαλκανική. Αυτή την εικόνα έκρυψε ο Μοναχός Ανδρέας Σουμελιώτης, όταν οι εχθροί της Θρησκείας και της Πατρίδας μας στα 1922 κατέστρεψαν τη Μονή Σουμελά και τον Ελληνισμό του Πόντου και της Μικρασίας. Και, όσους δεν έσφαξαν, υποχρέωσαν σε ανταλλαγή, με τους ομογενείς τους σε Κρήτη και λοιπή Ελλάδα. Στα 1931 ο καλόγηρος αυτός, με τη βοήθεια της Παναγίας και τη συμπαράσταση του Μητροπολίτη Τραπεζούντας Χρυσάνθου, κατάφερε να πάει στην καταστρεμμένη Μονή Σουμελά, ν’ ανασκάψει τα ερείπια και να ξεθάψει αυτό τον πολύτιμο θησαυρό, αλλά, δυστυχώς, με αρκετή φθορά, που είχε υποστεί εννιά χρόνια θαμμένη κάτω από τα ερείπια. Κ οι τρεις αυτές εικόνες είναι χειροποίητες φιλοτεχνημένες με τον τρόπο της κηρογραφίας από τον Απόστολο κ Ευαγγελιστή Λουκά, κατά την παράδοση. Βασικά υλικά, που χρησιμοποίησε ο Λουκάς κατά την ιστόρηση των εικόνων αυτών είναι το κερί, η μαστίχα και το λιβάνι, σε διάφορα χρώματα κ οι εικόνες είναι κηρόχυτες, ανάγλυφες, με πάχος υλικών περί τους 2,5 πόντους. Η Εκκλησία της Πηγής έχει την ευλογία εδώ και αρκετά χρόνια μιας εικόνας των Εισοδίων της Θεοτόκου, που είναι αγιογραφημένη από το Μοναχό Αντώνιο, στην «Καλύβη του Αγίου Ευσταθίου της Σκήτης της Αγίας Άννης του Αγίου όρους», απ’ όπου έρριψαν αυτή στη θάλασσα. Και, με τη δική Της θέληση και τη βοήθεια της Χάρης του Θεού, διέπλευσε το Αιγαίο και το Κρητικό, και με θαυμαστό τρόπο ήρθε κοντά στην παραλία του Κάμπου της Πηγής. Γίνηκε αντιληπτή και ανασύρθηκε από τη θάλασσα στα 1938 από τον ευλογημένο Νίκο Εμμαν. Ψαρουδάκη, ας είναι βοήθεια της ψυχής και των παιδιών του. Παραδόθηκε στην Ενορία Πηγής, της οποίας τότε εφημέριος ήταν ο Ηγούμενος της Μονής Αρσανίου Τίτος κατά κόσμο Κων/νος Παντελή Παπαδάκης. Κι από τότε η εικόνα της εισόδου της τρίχρονης Παιδίσκης Μαριάμ στα Άγια των Αγίων, βρίσκεται στο Ναό της Πηγής, που είναι αφιερωμένος και τιμάται στην Κοίμησή Της. Κι Αυτή τιμά και στολίζει, ευλογεί και προστατεύει τους Πηγιανούς, όπως και όλους τους πιστούς στον Κύριο Ιησού. Αποτελεί Θείο δώρο κι Ευλογία της «μόνης εν γυναιξί και καλής» προς την Εκκλησία της Πηγής. Η Χάρη της Θεοτόκου και των Αγίων Νικολάου και Χαραλάμπους, που τιμούνται ιδιαίτερα στην Πηγή, προστάτευσε κ έσωσε 70 Πηγιανούς τον Ιούνη του 1941, που είχαν συλληφθεί και οδηγηθεί από τους ΝΑΖΙ στο τοπωνύμιο Αγρουλιδές, σε απόσταση πετί τα εκατό μέτρα βόρεια του οικισμού, για εχτέλεση, σε αντίποινα εκδικητικά, για την ήττα που υπέστησαν οι ΝΑΖΙ στον υποτομέα του βοηθητικού Αεροδρομίου Πηγής του τομέα Ρεθύμνου κατά τη διεξαγωγή της Μάχης της Κρήτης. Αυτή αποτέλεσε την πρώτη Νίκη των Ελλήνων και των, υποτιθέμενων, Συμμάχων τους κατά του Άξονα. Ήταν βέβαια Πύρρειος Νίκη, γιατί η Κρήτη προδόθηκε από τους Συμμάχους της Ελλάδας. Δεν ξέρω αν ποτέ Σας γεννήθηκε η απορία και να διερωτηθήκατε: γιατί να φτάσει στην ακτή της περιφέρειας Πηγής και όχι σε ακτή άλλου τόπου; Ίσως να υποθέσατε πως, επειδή στην Πηγή υπάρχει Ναός της Παναγίας! Όμως Ναοί της Παναγίας υπάρχουν και στο παρακείμενο Παγκαλοχώρι και στηνπόλη του Ρεθέμνους και σε πολλούς άλλους παραθαλάσσιους οικισμούς, κοντά κι ανάμεσ’ από τους οποίους διέπλευσε, ώσπου «αποβιβάστηκε στον Πηγιανό Κάμπο. Γιατί να έρθει εδώ κι όχι σ’ έναν από αυτούς; Μη θεωρήσετε τυχαίο και συμπτωματικό τον ερχομό Της κοντά στην αχτή του Πηγιανού Κάμπου. Ούτε να πείτε πως το ρεύμα της θάλασσας την έφερε κατά εδώ. Γιατί τίποτε, αγαπητοί μου, δεν είναι τυχαίο. Και τα ρεύματα της θάλασσας κατευθύνονται εκεί, όπου θέλει ο Θεός. Κ ένα ιερό και ευλογημένο «αντικείμενο» δεν πάει μοναχό του κι όπου το βγάλ’ η θάλασσα. Προστατεύεται και οδηγείται από τη Θεία επιστασία. Να ξέρετε πως, από τη στιγμή που έπεσε στη θάλασσα η εικόνα της Μεγαλόχαρης, ο προορισμός της ήταν αποφασισμένος, καθώς ήταν επιλεγμένος κι αυτός, που θα Την έβγαζε μέσ’ από τη θάλασσα και θα Την παρέδιδε στην Εκκλησία της Πηγής. Κι αυτός ήταν ο θεοσεβής και καλός Χριστιανός Νικόλαος Εμμαν. Ψαρουδάκης. Μεγάλη, ύψιστη τιμή και γι’ αυτόν και για την Εκκλησία Πηγής! Ιδιαίτερα μεγάλη ευλογία αυτή του Θεού προς την Εκκλησιά της Πηγής. Και θα πρέπει η Εκκλησία Πηγής ν’ ανταποδίδει την τιμή και την αγάπη στο εικονιζόμενο Πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου. Τα μάτια σας δεκατέσσερα, που λέει ο λόγος, σ’ αυτή την εικόνα. Την «Παναγία την Πηγιανή», όπως θα μπορούσαμε να πούμε, αφού η Μεγαλόχαρη διάλεξε να στεγαστεί και να παραμείνει στο Ναό της Παναγίας της Πηγής η χειροποίητη εικόνα Της, που ήρθε κολυμπώντας από τη Σκήτη της Αγίας Άννας του Αγίου όρους. Μη χάσετε αυτό το πολύτιμο δώρο του Θεού. Πέρασε κοντά από τόσα Ελληνικά Νησιά. Τις Β. Σποράδες. Την Εύβοια. Τις Κυκλάδες. Και μάλιστα την Τήνο, που αποτελεί προσκυνηματικό τόπο της Υπεραγίας Θεοτόκου. Όμως σε κανέν’ από αυτά δε θέλησε να σταματήσει. Είναι, νομίζετε, τυχαίο; Προορισμός Αυτής ήταν η Πηγή. Αυτό να το χωνέψετε καλά. Γι’ αυτό πρέπει και να προσκυνάτε τη Χάρη της Παναγίας Μητέρας. Αυτή έδειξε με τον ερχομό Της, πως αγαπά τον τόπο και του Ανθρώπους του. Και το απέδειξε. Και προτίμησε, σα ναυαγός, να περισυλλεγεί από Πηγιανό και να παραμείνει στην Πηγή. Να δείχνετε κ Εσείς πως Την αγαπάτε. Πως τη σέβεστε. Πως την τιμάτε και την προσκυνάτε, ως την επιλεγμένη από το Θεό μοναδική απ’ όλες τις γυναίκες του Κόσμου, άξια να κυοφορήσει, να γεννήσει και να γίνει Μητέρα του ενανθρωπίσαντα Θεανθρώπου Σωτήρα του Κόσμου! Του άναρχου Υιού του Θεού κατά Θεία οικονομία! Και μάλιστα σε ηλικία δεκάξι μόνο χρόνων! Δεν αμφιβάλλω γι’ αυτό. Δεν αμφιβάλλω για τα αισθήματα και την ειλικρινή πίστη Σας προς την Αειπάρθενο. Αλλά δεν παραλείπω να το τονίσω, αφού μου δόθηκε η ευκαιρία, η χαρά κ η ευλογία ν’ αναφερθώ σήμερα, μαζί με τις άλλες και στην εικόνα των Εισοδίων της Θεοτόκου Πηγής, που εικονίζει την υποδοχή από τον Αρχιερέα Ζαχαρία, θείο της Παναγίας, και είσοδο της Παναχράντου και Παναμώμου, τρίχρονης Παιδίσκης εις τα Άγια των Αγίων. Αυτής της ταπεινής Κορασίδας από τη Ναζαρέτ, που υπήρξε ο πρώτος αχειροποίητος Ναός του Θεού σε ηλικία δεκαέξι χρόνων. Να σκεφτείτε μόνον ότι επιτράπηκε η είσοδος της Πανάγνου στα «Άγια των Αγίων», που δεν επιτρεπόταν, ούτε σε Ιερείς, ούτε και σε Αρχιερείς, παρά μόνο στον Αρχιερέα του Ναού! Ύψιστη τιμή από τους εν ζωή τότε προφήτες του Ισραήλ, ένα από τους οποίους ήταν ο Ζαχαρίας, που ήταν ο Πατέρας του Ιωάννη του Προδρόμου. Ευχαριστώ για την υπομονή και το χρόνο που διαθέσατε για να με ακούσετε. Σημείωση: Η ομιλία ήταν προγραμματισμένη να γίνει στην Πηγή, αλλά λόγο κορωνοϊού ματαιώθηκε. ellinikisalpigga. 15.8.2020

Άνεμοι και Ζωή...

Χαράλαμπος Ν. Παπαλουκάς

 

                              Άνεμοι και ζωή…

 

                                  υπό  Μαρίνου Σπύρ. Γαλανάκη

 

 

Δεν ξαφνιάστηκα γιατί το περίμενα. Τόσο γρήγορα όμως όχι. Για τον πολυγραφότατο  αγαπητό φίλο Χαράλαμπο Παπαλουκά αυτό δεν είναι κάτι τα παράξενο και πρωτόγνωρο. Είναι φαινόμενο, σπάνιο βέβαια, αλλά τόσον ωφέλιμο, όσο κ  ευχάριστο. Το  «Άνεμοι και Ζωή…»  αποτελεί το 76^ο  βιβλίο του! Είναι να μη θαυμάζεις τη γονιμότητα και την χρήσιμη, ωφέλιμη εκπολιτιστική  απόδοση αυτού του ανθρώπου,  που θα μπορούσε να σκοτώνει τις ώρες του για τέρψη κι αναψυχή τύπου 2020, αντί να σκοτίζεται για την επιμόρφωση και τη διαπλάτυνση των πνευματικών οριζόντων των συνελλήνων κι όχι μόνο; Το «εν λόγω ογκώδες εκ τετρακοσίων εξήκοντα και οκτώ»  σελίδων βιβλίο του, διακοσμημένο με αρκετές υπέροχες υδατογραφίες της Αικατερίνης Γεωργαντά είναι ένα σπονδυλωτό έργο, που αποτελείται από δεκαπέντε κεφάλαια –ανεμοδούρες. Ανεμοδούρες ανέμων, που έχουν αφήσει ίχνη στο έδαφος και στις ψυχές ανθρώπων. Στο έδαφος το Ελληνικό. Στα βιώματα  των Ελλήνων. Στις ψυχές των Χριστιανών.  Στη θρησκεία την αληθινή. Στην Εκκλησία τη γνήσια κι όχι την «ιμιτασιόν». Στην Ιστορία την αδιάβαστη διαβατή κι αδιάβατη. Στην Εκπαίδευση. Στον πολιτισμό, τον αφτιασίδωτο και το «μακιγιαρισμένο». Μιλούν από τις σελίδες του, εχτός από το Συγγραφέα, κι άλλοι μικρομέγαλοι Συγγραφείς μ’ έμμετρα και πεζά κείμενα ενδειχτικά κι αποδειχτικά των πηγών των ανέμων και των κατευθύνσεων αυτών. Ανέμων που: άλλοι δροσίζουν. Άλλοι πυρπολούν. Άλλοι είναι «ούριοι». Άλλοι καταστροφικοί. Άλλοι αερικά. Άλλοι ανεβάζουν ψηλά χαρταετούς. Άλλοι ρίχνουν  κατά γης κι ανθρώπους, και δένδρα αιωνόβια και ξεστεγιάζουν οικοδομές. Θα πρέπει να είσαι από κληρονομικότητα ή να γενείς παντός καιρού, για να μην έχουν απάνω σου κακές επιπτώσεις τα ρεύματα που προκαλούνται από αυτούς… 

Περιορίζομαι να μεταφέρω στο παρόν απειροελάχιστο δείγμα του περιεχομένου, που φυσικά δεν καλύπτει όλες τις περιπτώσεις και τις επιπτώσεις που φέρουν οι  «Άνεμοι»  όλων των  κατευθύνσεων στη «Ζωή»  ήπιοι ως και θυελλώδεις και καταιγιστικοί. Και το δείγμα αυτό προέρχεται μόνο από κείμενο του Χαρ. Παπαλουκά, που αναφέρεται στο πρώτο κεφάλαιο. Είναι μόνο  τέσσερες παράγραφοι, που δεν παραγράφονται ως οι «αρπαχτές» υπουργών, που δεν κάνουν ούτε για πουργοί λασπουτζήδες. Παρμένες από το πρώτο κεφάλαιο, που έχει τίτλο:  Άνεμοι και κράτος:

«…Βασικό ιστορικό θέμα κατανόησης είναι το γελοίο ελληνικό κράτος της  υποτελούς πολιτικής (που) δεν μπορεί να γίνει πιστευτό, παρά το γεγονός ότι συχνά πυκνά ζητά την εμπιστοσύνη και προσπαθεί με κάθε μέσο παρά την κακουργία του ή την εξόφθαλμη απατεωνίστικη και ληστρική πολιτική να φαίνεται ότι έχει αξιοπιστία και δυστυχώς την έχει ή την ανακτά τάχιστα, ένεκα της αφέλειας και όχι μόνον.

Για να είμαστε στο πνεύμα της εποχής πρέπει να αναφερθεί  ότι ελάχιστοι και σαφώς λιγότεροι του 2% είναι δυνατόν να δεχθούν το μικρόβιο της πνευματικής ανάπτυξης και της αποκατάστασης της πνευματικής λειτουργίας, διότι έχουν ως υποκείμενο νόσημα την ακρισία ή την ηλιθιότητα είτε και αμφότερα. Το νόσημα αυτό είναι από τα ελάχιστα πλήρως γνωστά στο νοήμονα ενδιαφερόμενο και είναι κατανοητό ότι μοναδική πηγή προέλευσής του είναι η Παιδεία η οποία παράγει το νόσημα διά εμβολιασμού ιδεών και έχει μεγάλη μεταδοτικότητα περισσότερη από οιαδήποτε  πανώλη ή όποια άλλη λοίμωξη η οποία έχει εμφανιστεί ποτέ στον πλανήτη.

Για να γίνουν καλύτερα κατανοητά τα αναφερόμενα θα πρέπει ο κάθε νοήμων να γνωρίζει ότι δεν έφτιαξε το κράτος το έθνος, αλλά το ότι το ιδιοποιείται, είναι απάτη και φτάνει μέχρι την κακουργία, αφού ο Ελληνισμός μέσα από το κράτος και την πολιτική του, έχασε πολλά με σημαντικό παράδειγμα  τον Μουλάι Χαφίντ (εννοεί τον Ελ. Βενιζέλο) πρωθυπουργό τον ίσως μεγαλύτερο προδότη στο προτεκτοράτο…

…Ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός στο βαθμό που σχετίστηκε με την  Κρατική Εκκλησία, ύστερα από συστηματικούς διωγμούς, ακόμη και εκτελέσεις, υποτάχτηκε στο ξενόδουλο κρατίδιο και αφομοίωσε πολλά στοιχεία της εγκληματικής Δύσης. Έτσι το Ελληνικό κράτος ποτέ δεν ήταν εθνικό  και                     Χριστιανικό και αυτό γίνεται πρόδηλο αφού οι ετεροπροσδιοριζόμενοι ή και αυτόκλητοι Χριστιανοί ασχολούνται με τη Μεταφυσική, την Αστρολογία, την χαρτομαντεία και άλλες συναφείς  αντιχριστιανικές φιλοσοφικές θεωρίες και πρακτικές, οι οποίες έχουν ισχυρά θεμέλια στον υπό ατιμία και κακουργία αρχαίο κόσμο και την σαφώς άθλια εξέλιξη αυτού…»

Πέραν όμως των ανέμων αυτών, που αναφέρονται στο «Άνεμοι και Ζωή…» του αγαπητού Χαράλαμπου τώρα φυσούν και τραμουντάνες!

Και γι’ αυτό διαπιστώνετε  πως αγνοείται και  θάπτεται ένα Λογοτεχνικό,  Ιστορικό ή Θρησκευτικό ωφέλιμο και χρήσιμο  βιβλίο και πως γίνεται «μπεστ σελερ» και να «σπάει ταμεία ένα τάχατες και κοινωνικο! Μόνο και μόνο γιατί έχει ως τίτλο του τη φράση:  «Ο Κώλος της Άννας», με το συμπάθιο! Αν επιθυμείτε να πληροφορηθείτε και το συνοπτικό «στόρυ» του περιεχομένου, υπάρχει διαθέσιμο στις διαφημιστικές σελίδες  εμπόρων του πνεύματος ακόμη και του… «Κώλου της Άννας», με το συμπάθιο. Κι αν εντρυφήσετε περισσότερο θα δείτε και μεγαλοπρεπείς εικόνες της Άννας. Θα πληροφορηθείτε και τα πλήρη στοιχεία ταυτότητας, αν κι αποτελούν …προσωπικά δεδομένα! Πλην όμως περιμένετε για λίγο, ώσπου να πραγματοποιήσει το διακαή πόθο και την  επιθυμία που τη βασανίζει διακαώς, και δεν είναι άλλη, παρά μόνο η  αλλαγή ταυτότητας, με μια καινούρια, που ν’ αναφέρει, βρε αδαρφέ,  πλήρη τα στοιχεία του ονόματος του Κορασίου, κατά το επιθυμητόν και όχι το υπαρκτόν. Και να γράφει δηλαδή η ταμπέλα: Άννα Γούλα Βαρδινογιάννη!!! Βέβαια! Οπότε βλέπω τη Μαριάνα να μην ξαναπαίρνει ούτε μετάλλιο! Λέτε να είναι  καλύτερος Πρεσβευτής ο «Κώλος της Άννας», με το συμπάθιο κιόλας, και να φέρει καλύτερ’ αποτελέσματα στην εξωτερική πολιτική του «Κωλοχανίου», άπ’ όσα ως τώρα κατάφερε το Δημητράκι και η «Πρέσβυρα Καλής Θελήσεως»;!

Κι όχι μόνο αυτά. Αλλά θα διαβάσετε και τις εκλεπτυσμένες σεμνές απόψεις της και τις δηλώσεις της  τύπου: «Έχω βυζιά. Έχω κώλο. Μου φτάνουν να κάνω καριέρα σόλο»!! Βλέπετε πως και ποιητικές επιδόσεις  διαθέτει το κορίτσι!  Δε χρειάζεται η «δεσποινίς από μένα» άλλα προσόντα! Τις φτάνουν αυτά που έχει και τα διαφημίζει καταλλήλως κι αξιοπρεπώς! Αυτή, και στο Πανεπιστήμιο μπαίνει, και πτυχίο παίρνει άνευ εξετάσεων! Αλλά δεν πιάνεται κορόϊδο η δεσποινίς από μένα. Γιατί ξέρει κατά που πέφτει η μεγάλη ζωή! Κατά που βρίσκονται τα κότερα! Γνωρίζει πως γίνεται καλπάζουσα ανάπτυξη μέσω  μηκώνου και διά  Μύκονον. Οπότε να τα ποτά και τα ηδύποτα! Κάνει δηλώσεις και γι’ αυτά! Να και πως ματσώνονται τα πεντακοσάρικα, την  ώρα που οι άλλες στραβώνονται στο διάβασμα για να πετύχουν στις εξετάσεις, να μπούν σ’ ένα «οίκο Παιδείας»! Κ ύστερα από πενταετία να βγουν στραβές και να τρώνε ψωμί βρεγμένο στο λαδολέμονο, αν δεν τους κάτσει να γίνουν Αρεοπαγίτες, Βουλευτές, Υπουργοί, Πρωθυπουργοί ή Τραπεζίτες. Μόνο που οι θέσεις αυτές είναι περιορισμένες. Ξύπνιος ο Κορίτσαρος! Σωστός Γενίτσαρος! Δεν αποβλέπει σε είσοδο «Οίκου Παιδείας».  Η Άννα, χάρη στα προσόντα της, βεβαίως βεβαίως, μέσα στην πενταετία θα έχει τη βιλλάρα της, την Κουρσάρα της, τη γιωτάρα της, και όλα τα σε –άρα της! Οι άλλες όμως, τη βλέπουν και μαραίνονται! Και διαλογίζονται, πώς να βγούμε κ εμείς από το υπόγειο της παλιάς πολυκατοικίας έστω στο «ρετιρέ». Κοιτάζονται στον καθρέπτη κι απογοητεύονται από τις …στερήσεις. Και καταλαβαίνουν γιατί ούτε ο θυρορός της πολυκατοικίας δεν τους λέει καλημέρα…

Βλέπετε πως ψαρεύονται τα ψάρια τη «σήμερον ημέρα» με σύγχρονα εργαλεία; Ζήτωσαν, λοιπόν, τα χρηστά ήθη των Νεοελλήνων! Έτσι θα πάρομε και την Πόλη και την Αγια Σοφιά! Έτσι, όπως οι Τούρκοι πήραν την Κύπρο σαν σήμερα στα 1974, την οποία τους προσέφεραν κάποιοι προδότες πολιτικοί, ανκαι   είχαν …, ναι αυτό,  ήταν πολύ κατώτερο από της Άννας. Ήταν όμως τοιούτοι υποστηριχτές του Οθωμανικού Δικαίου, και γι’ αυτό  προτιμούσαν Τούρκους παρά  Έλληνες…

 

                                                                     20.7.2020 ellinikisalpigga

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                           Ο  Απόστολος  Παύλος Επίκαιρος κατά το παρόν

 

 

 

     Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, αν κ έζησε τον πρώτο μ. Χ. αιώνα είναι κ εξακολουθεί να μένει  επίκαιρος και κατά το παρόν. Και όχι μόνο, αλλά κι απόλυτα αυθεντικός. Και πέραν από αυτά, ο πιο κατάλληλος κι ο πιο πιστικός Δάσκαλος μετά τον Ένα Εκείνο Δάσκαλο των δασκάλων.

    Σκέφτηκα, λοιπόν,  πως πρέπει να παραχωρήσω τη σελίδα σ’ Αυτόν και να δώσω σ’ Αυτόν τον λόγο.   Τιμητικά, ως μεγάλου θεόπνευστου Κήρυκα του Λόγου, που υπήρξε ποτέ.  Αυθεντικά, γιατί πάντα μιλούσε κ έγραφε κάτω από την έμπνευση και την οδηγία του Αγίου Πνεύματος. Επίκαιρα, γιατί η προ δυο χιλιάδες χρόνια περίπου γραφή Του αυτή,  μοιάζει ν’ απευθύνεται σε Κοινωνία του παρόντος. Και, αφού ο Παύλος τότε εξέφραζε αυτές τις θέσεις, που αποτελούσαν θέληση, εντολή, του Θεού, και μ’ αυτές χαραχτήριζε και στηλίτευε την τότε Κοινωνία, θεωρώ χρήσιμο να γίνουν ευρύτερα γνωστές οι θέσεις αυτές, το θέλημα του Θεού, και στην παρούσα Κοινωνία, που έχει ομοιότητες χαραχτήρα με την τοτινή.

 Πρόκειται γι’ απόσπασμα παρμένο από την προς Ρωμαίους Επιστολή. Μιαν από τις δεκατέσσερις Επιστολές του Παύλου. Αυτή γράφηκε στην Κόρινθο κατά τη διάρκεια της εκεί παραμονής του Μεγάλου Αποστόλου των Εθνών, περί  το 51 - 52 μ.Χ.. Απευθύνεται προς την Εκκλησία της Ρώμης. Και στάλθηκε στους παραλήπτες της,   μ’ έμπιστη ταχυδρόμο, που ανέλαβε πρόθυμα τη ριψοκίνδυνη μεταφορά κ επίδοση της επιστολής. Την Ελληνίδα Διακόνισσα Φοίβη. Μια λαμπρή Διακόνισσα της Εκκλησίας από τις Κεγχρεαίς Κορίνθου. Τις σημερινές Κεχριές. Το τότε σημαντικό εμπορικό κ επιβατικό  λιμάνι της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Λιμάνι, με μεγάλη διακίνηση ανθρώπων, προϊόντων κ.λπ. εμπορευμάτων.  Ένα λιμάνι, από τα  πιο κακόφημα λιμάνια της «Pax Romana», με δυο λιμενοβραχίονες Ρωμαϊκούς, περί τα εκατό μέτρα καθένας, που αποτελούσαν προέχταση των ακρωτηρίων, που σχηματίζουν το φυσικό όρμο. Με εκτεταμένες αποθήκες, καταστήματα, δημόσια χτήρια και λαμπρό  ναό της Αφροδίτης, η λατρεία της οποίας, και κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, μεταβαλλόταν σ’ έμπραχτες αποδείξεις αφοσίωσης. Αλλά και σε παρακείμενο παραλιακό δασώδη χαμηλό γήλοφο, «Ράχη Κουτσογκίλλα»,  αρχαίο υπόγειο νεκροταφείο με τουλάχιστο 30 υπόγειους θαλαμωτούς τάφους  και   28 υπόσκαφα ταφικά μνημεία, χωρίς τους παρακείμενους λακκοειδείς  τάφους. Όλα με χτερίσματα.  Χρονολογημένα όλα και ανήκοντα  στους 1^ο - 3^ο μ. Χ. αιώνες του πολυπολιτισμικού επινείου Κεγχρεαί της Κορίνθου, που μαρτυρούν την ανάπτυξη και την ευημερία της μικρής πόλης-λιμανιού, απ’ όπου ο Απόστολος Παύλος απέπλευσε για την Έφεσο.

«Στην ευρύτερη περιφέρεια των Κεγχρεών έχουν ανακαλυφθεί συνολικά δώδεκα ξεχωριστές θέσεις αρχαίων νεκροταφείων, από την πρώιμη Ρωμαϊκή (1^ος αιώνας μ. Χ.) έως και την Πρωτοβυζαντινή περίοδο (5^ος– 7^ος  αιώνας μ. Χ.)» αναφέρει σχετικά ο Γεώργιος Λόης Συν/ρχης (ΤΘ) ε.α. στο: «Το Υπόγειο Ρωμαϊκό νεκροταφείο Κεγχρεών», άπ’ όπου  προέρχονται οι σχετικές  με τους τάφους πληροφορίες.

 Πλην όμως πόλη και λιμάνι είχαν περίπου ίδια τύχη με αυτή του  Rort Royal, για το οποίο έγραφα στο προ προηγούμενο άρθρο μου,  ύστερ’ από καθίζηση του εδάφους.          

Θεωρώ, λοιπόν, ότι το περιεχόμενο αυτής της προς Ρωμαίους Επιστολής του Αποστόλου Παύλου, ταιριάζει κάπως με αυτό, που θ’ αποτελούσε περιεχόμενο κειμένου περί ηθών της Κοινωνίας του παρόντος και της απομάκρυνσης του ανθρώπου από το Θεό. Οι δε επισημάνσεις, αναφορές και χαραχτηρισμοί, νουθεσίες και προειδοποιήσεις, του Παύλου προς τους Ρωμαίους, θεωρώ πως  ταιριάζει ν’ απευθυνθούν, ως δίκαιη και παιδαγωγική απάντηση σ’  αυτούς, που οι δράσεις τους περιγράφονται και βλέπουν  το φως της δημοσιότητας κατά το παρόν  από τον καθημερινό Τύπο της Πρωτεύουσας της Ελλάδας. Αποτελούν την πιο έγκυρη προειδοποίηση προς αυτούς και την Κοινωνία ολόκληρη, προερχόμενη από την πιο έγκυρη πηγή, που γνωρίζει το θέλημα του Θεού και προειδοποιεί «τους φάσκοντες είναι σοφοί» ότι «εμωράνθησαν»! Και θα πρέπει να καταλάβουν ότι έχουν πειράξει πολύ τα έργα τους τον Κύριο. Και, αυτά τα έργα δε διστάζει ο Παύλος να τα πει με τ’ όνομά τους κ έμμεσα ν’ απαιτήσει επαναφορά του ανθρώπου στο σωστό δρόμο του Θεού.  Γιατί, μόνο έτσι θα βρει σωτηρία ο άνθρωπος.

   Παραλείπω μεν τους χαιρετισμούς,  αναδημοσιεύω δε το υπόλοιπο του πρώτου κεφαλαίου και το δεύτερο κεφάλαιο αυτής.  Η Επιστολή όμως αποτελείται από δεκάξι συνολικά κεφάλαια. Είναι η πιο μεγάλη Επιστολή του Παύλου. Κι από τις πιο τσουχτερές η τσουχτερότερη. Ο χώρος όμως δε μου επιτρέπει άλλη επέχταση. Εύχομαι να παρακινηθείτε και να βρείτε να διαβάσετε και τα υπόλοιπα κεφάλαια.  Κ έχω  την πίστη ότι ποτέ δεν είναι αργά. Όπως  διατηρώ και την ελπίδα, πως θα προλάβουν να συνετιστούν και να ματαιώσουν την επερχόμενη κεραυνοβόλα τιμωρία οι αμετανόητοι.…  

Δε μεταγλωττίζω το κείμενο του Παύλου.  Παρουσιάζω αυτό  όπως αναφέρεται στο πρωτότυπο.

Διαβάσετε προσεχτικά τα λόγια του Αγίου Αποστόλου. Του εξ Αποκαλύψεως Χριστιανού και πρώην φοβερού διώχτη της Θρησκείας του Ναζωραίου και των οπαδών Αυτού, μέχρι θανάτου. Είναι λόγια του Αγίου Πνεύματος κι όχι του Παύλου. Σ’ αυτά δε χωρεί παζάρι.  Αυτά δεν αθετούνται.  Είναι λόγια της Αυθεντίας. Είναι και αποτελούν θέση και κρίση του  Θεού! Αυτός έφα! Και,  αυτό που δεν ήθελε τότε, δεν το θέλει ούτε τώρα. Αυτό που τότε αποστρεφόταν και καταδίκαζε, συνεχίζει ν’ αποστρέφεται και να καταδικάζει.  Αυτό και όσα διά του Παύλου απεύθυνε τότε προς την Εκκλησία της Ρώμης,  ας είναι σε γνώση και συνετισμό όλων μας:

 

 

                                                    Προς Ρωμαίους Κ1/18-32

   1/18. Ἀποκαλύπτεται γὰρ ὀργὴ Θεοῦ ἀπ᾿ οὐρανοῦ ἐπὶ πᾶσαν ἀσέβειαν καὶ ἀδικίαν ἀνθρώπων τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ κατεχόντων,

   1/19. διότι τὸ γνωστὸν τοῦ Θεοῦ φανερόν ἐστιν ἐν αὐτοῖς· ὁ γὰρ Θεὸς αὐτοῖς ἐφανέρωσε.

   1/20. Τὰ γὰρ ἀόρατα αὐτοῦ ἀπὸ κτίσεως κόσμου τοῖς ποιήμασι νοούμενα καθορᾶται, ἥ τε ἀΐδιος  αὐτοῦ δύναμις καὶ θειότης, εἰς τὸ εἶναι αὐτοὺς ἀναπολογήτους,

   1/21. διότι γνόντες τὸν Θεὸν οὐχ ὡς Θεὸν ἐδόξασαν ἢ εὐχαρίστησαν, ἀλλ᾿ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, καὶ ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία·

   1/22. φάσκοντες εἶναι σοφοὶ, ἐμωράνθησαν,

  1/23. καὶ ἤλλαξαν τὴν δόξαν τοῦ ἀφθάρτου Θεοῦ ἐν ὁμοιώματι εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου καὶ πετεινῶν καὶ τετραπόδων καὶ ἑρπετῶν.

  1/24. Διὸ καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν καρδιῶν αὐτῶν εἰς ἀκαθαρσίαν τοῦ ἀτιμάζεσθαι τὰ σώματα αὐτῶν ἐν αὐτοῖς

  1/25.  οἵτινες μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα, ὅς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.

  1/26.  Διὰ τοῦτο παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς πάθη ἀτιμίας. αἵ τε γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν,

 1/27. ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες.

  1/28. Καὶ καθὼς οὐκ ἐδοκίμασαν τὸν Θεὸν ἔχειν ἐν ἐπιγνώσει, παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς ἀδόκιμον νοῦν, ποιεῖν τὰ μὴ καθήκοντα,

  1/29. πεπληρωμένους πάσῃ ἀδικίᾳ, πορνείᾳ, πονηρίᾳ, πλεονεξία, κακίᾳ, μεστοὺς φθόνου, φόνου, ἔριδος, δόλου κακοηθείας,

  1/30. ψιθυριστάς, καταλάλους, θεοστυγεῖς, ὑβριστάς, ὑπερηφάνους, ἀλαζόνας, ἐφευρετὰς κακῶν, γονεῦσιν ἀπειθεῖς

  1/31.  ἀσυνέτους, ἀσυνθέτους, ἀστόργους, ἀσπόνδους, ἀνελεήμονας·

  1/32. οἵτινες τὸ δικαίωμα τοῦ Θεοῦ ἐπιγνόντες, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντες ἄξιοι θανάτου εἰσίν, οὐ μόνον αὐτὰ ποιοῦσιν, ἀλλὰ καὶ συνευδοκοῦσι τοῖς πράσσουσι…

                                         

                                                   προς Ρωμαίους  Κ2/ 1-16

 

  2/1.  Διὸ ἀναπολόγητος εἶ, ὦ ἄνθρωπε, πᾶς ὁ κρίνων· ἐν ᾧ γὰρ κρίνεις τὸν ἕτερον, σεαυτὸν κατακρίνεις· τὰ γὰρ αὐτὰ πράσσεις ὁ κρίνων.

  2/2. οἴδαμεν δὲ ὅτι τὸ κρῖμα τοῦ Θεοῦ ἐστι κατὰ ἀλήθειαν ἐπὶ τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας.

  2/3.  λογίζῃ δὲ τοῦτο, ὦ ἄνθρωπε, ὁ κρίνων τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας καὶ ποιῶν αὐτά, ὅτι σὺ ἐκφεύξῃ τὸ κρῖμα τοῦ Θεοῦ;

2/4. ἢ τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος αὐτοῦ καὶ τῆς ἀνοχῆς καὶ τῆς μακροθυμίας καταφρονεῖς, ἀγνοῶν ὅτι τὸ χρηστὸν τοῦ Θεοῦ εἰς μετάνοιάν σε ἄγει;

  2/5. κατὰ δὲ τὴν σκληρότητά σου καὶ ἀμετανόητον καρδίαν θησαυρίζεις σεαυτῷ ὀργὴν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς καὶ ἀποκαλύψεως καὶ δικαιοκρισίας τοῦ Θεοῦ,

  2/6.  ὃς ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ ἔργα αὐτοῦ,

  2/7. τοῖς μὲν καθ᾿ ὑπομονὴν ἔργου ἀγαθοῦ δόξαν καὶ τιμὴν καὶ ἀφθαρσίαν ζητοῦσι ζωὴν αἰώνιον,

  2/8. τοῖς δὲ ἐξ ἐριθείας, καὶ ἀπειθοῦσι μὲν τῇ ἀληθείᾳ, πειθομένοις δὲ τῇ ἀδικίᾳ, θυμὸς καὶ ὀργή·

  2/9. θλῖψις καὶ στενοχωρία ἐπὶ πᾶσαν ψυχὴν ἀνθρώπου τοῦ κατεργαζομένου τὸ κακόν, Ἰουδαίου τε πρῶτον καὶ Ἕλληνος·

  2/10. δόξα δὲ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καὶ Ἕλληνι·

  2/11. οὐ γὰρ ἔστι προσωποληψία παρὰ τῷ Θεῷ.

  2/12. ὅσοι γὰρ ἀνόμως ἥμαρτον, ἀνόμως καὶ ἀπολοῦνται· καὶ ὅσοι ἐν νόμῳ ἥμαρτον, διὰ νόμου κριθήσονται.

  2/13.  οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ νόμου δίκαιοι παρὰ τῷ Θεῷ, ἀλλ᾿ οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται.

  2/14. ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ, οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι νόμος,

  2/15. οἵτινες ἐνδείκνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόμου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν, συμμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς συνειδήσεως καὶ μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ ἀπολογουμένων-

  2/16. ἐν ἡμέρᾳ ὅτε κρινεῖ ὁ Θεὸς τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

 

Και, «ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω»! Διαφορετικά πέφτει ένας μετεωρίτης ή γίνεται σεισμός και καταποντισμός και «τσουνάμι» ή ξεφυτρώνει ένας Ερντογάν συνοδευόμενος κι από  Κωρονογιό! Οπότε αμέσως αιστάνεσαι Χριστιανός Ορθόδοξος!  Αρχίζεις τις προσευχές και τις μετάνοιες. Επαναστατείς για τη μετατροπή του Ναού της του Θεού Σοφίας, σε τζαμί, της του Θεού αδοξίας.  Και όχι μόνο «παρτούζα» δε σου μυρίζει, αλλά μηδέ πουλόζουμο…

                                                            12.7.2020 ellinikisalpigga