Επιστολή

       Προς τον

   Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας

   κ. Νικ. Δένδια

 

Κύριε Υπουργέ,

 τις τελευταίες μέρες δέχεστε μια σοβαρή κατηγορία, προερχόμενη από μερίδα του Αθηναϊκού Τύπου. Σας κατηγορούν ότι:

               1. Είστε ο δικηγόρος των Ρόθτσαϊλντ η Ρότσιλντ, που αποδειγμένα στρέφονται κατά του Ελληνισμού.

               2. Είστε Μασόνος.

               3. Δεν χειρίζεστε τα Εθνικά θέματα υπέρ των ελληνικών συμφερόντων.

Ως προς την πρώτη κατηγορία, ως καθ’ αυτό επαγγελματία δε μπορεί να Σας κατηγορήσει ουτένας.

Έχετε το δικαίωμα να δέχεστε όποιον πελάτη επιλέγετε. Ως πολιτικός και εν ενεργεία Υπουργός Εξωτερικών, δεν έχετε το δικαίωμα να υποστηρίζετε συμφέροντα ξένα προς τα Ελληνικά.  «Ή παπάς, παπάς. Ή καθάριος μυλωνάς», λέμε στην Κρήτη…

Ως προς τη δεύτερη κατηγορία, έχετε μεν το δικαίωμα να είστε Μασόνος, ως Πολίτης. Δεν έχετε το δικαίωμα όμως ως Πολιτικός ν’ αποκρύπτετε την ιδιότητά Σας αυτή από τους ψηφοφόρους Σας. Και σαν Υπουργός Εξωτερικών, οφείλετε να παραιτηθείτε, τη στιγμή, κατά την οποία η Μασονία είναι κι αποτελεί εργαλείο του Εβραιοσιωνισμού και υπηρετεί ξένα προς τα Ελληνικά συμφέροντα, και μάλιστα στρέφεται κατά της ακεραιότητας της Ελληνικής Επικράτειας και κατά της Ορθόδοξης Χριστιανικής Θρησκείας. Στρέφεται κατά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ενός από τα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας.

Ως προς την Τρίτη κατηγορία, οφείλετε να δώσετε πειστική απάντηση στον Ελληνικό Λαό, αν η κατηγορία είναι αληθινή ή  ψεύτικη.

 Το αυτό οφείλετε να κάμετε και για τις τρεις αυτές κατηγορίες.

Εσείς όμως, απ’ όσο γνωρίζω αντιπαρέρχεστε και τις τρεις αυτές κατηγορίες και, ούτε διαψεύδετε, ούτε κι αποδέχεστε αυτές. Πλην όμως η σιωπή Σας δεν είναι χρυσός. Αποτελεί ενοχή του κατηγορουμένου, κι όχι στοιχείο ανύπαρχτο αθωότητας.

 Επειδή οι κατηγορίες αυτές είναι πολύ σοβαρές, απευθυνόμενες μάλιστα σε Υπουργό Εξωτερικών, οφείλετε: Εάν μεν είναι αληθινές να παραιτηθείτε άμεσα κι από το βουλευτικό Σας αξίωμα. Εάν είναι ψεύτικες και κατασκευασμένες, οφείλετε άμεσα να διαψεύσετε αυτές και να καταγγέλλετε τους συκοφάντες.

   Αν αδρανήσετε, ο Πρωθυπουργός οφείλει να Σας αφαιρέσει άμεσα το υπούργημα που επιτελείτε. Και μάλιστα τις διακρατικές σχέσεις του Ελληνικού Κράτους και τη διαχείριση των υποθέσεων, που σχετίζονται με ξένα συμφέροντα, απαιτήσεις και διεκδικήσεις άλλων Κρατών. Και πέραν αυτού να στείλει τις καταγγελίες στον αρμόδιο Εισαγγελέα, που κι αυτός ως δικαστικός Λειτουργός έχει ευθύνη για την αυτεπάγγελτη  εξέταση των υποθέσεων και τη δίωξή Σας.

 Κι αν ο Πρωθυπουργός και η Δικαιοσύνη αδρανήσουν, τότε το λόγο έχει ο Ελληνικός Λαός, που έχει υποστεί τα πάνδεινα κ έχει ανεχτεί κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια όχι μόνο προδότες, αλλά  και άθεους υβριστές του Θεού μας πολιτικούς, που δεν διώκονται, παραμένουν ακόμη ατιμώρητοι ως εκ τούτου, και συνεχίζουν το προδοτικό έργο τους ανενόχλητοι. Ο Λαός αυτός όμως έχει υποστεί, ως φαίνεται, εθνική και πολιτική άνοια, κι ανέχεται, τους συνεργάτες των εχθρών του, και τους υβριστές του Θεού, πράγμα, που κατά το παρελθόν δε συνέβαινε…

            Διατελώ με την αρμόζουσα σε Σας τιμή.         

                     Μαρίνος Σπυρ. Γαλανάκης

                   Έλληνας το γένος και Πολίτης

                      Είναι γνήσια η φωτογραφία αυτή κύριε Υπουργέ; Αν είναι, τότε ποιο θεό λατρεύετε;

 

 

                       Είναι γνήσια η φωτογραφία κ. Υπουργέ; Αν είναι, τότε γιατί δεν πάτε να πολιτευτείτε στο Ισραήλ;

 



  Είναι γνήσια κ. Δένδια η φωτογραφία; Γνωρίζετε τα πρόσωπα που τη συνθέτουν; Συνεργάζεστε με αυτά;

 

 

 

 

                                                        Μια νύχτα του 1943    

 

 

 Είχαμε δειπνήσει. Ο Πατέρας μου είχε ρίξει αρκετά ξύλα στο τζάκι κι αυτό ανταποκρινόταν στις προσδοκίες μας. Είχε δημιουργήσει μια ζεστασιά ευχάριστη και κείνο το παγερό βράδυ του Δεκέμβρη.

Έξω μαινόταν άγριος βοριάς. Ολόκληρη την προηγούμενη μέρα έριχνε ριπές ανέμου εμπλουτισμένου με στούπα. Και συνέχιζε και τη νύχτα με αστραπόβροντα και χαλάζι.  Δεν είχαν μπορέσει να βγουν οι χωριανοί στα λιόφυτα. Μαζώχτρες και κουβαλέδες, χουχούλιαζαν στις παραστιές και στα μαγκάλια τους. Και  τα ζωντανά μένανε σταυλιασμένα ολημερίς.


Η Μάνα μου φρόντισε  πριν σκοτεινιάσει και ταχτοποίησε καλά τις μαξιλάρες του καναπέ στα τζαμιλίκια των πορτοπαράθυρων. Πρόσεξε καλά, ώστε να μη μείνει χαραμάδα, που ν’ αφήνει να περνά μέσα ή όξω  ούτε αχτίνα φωτός.  Έτσι, αφού εξασφάλισε πλήρη τη συσκότιση, όπως έκανε κάθε βράδυ, ήρθε κι αυτή στο τζάκι.
Τη βάση του τζακιού αποτελούσε κομμάτι από το κατωμύλι λιοτριβιού, που ο Πατέρας μου είχε προσαρμόσει στη ΒΑ γωνία του δωματίου κ ήταν πιο ψηλό περί τους εικοσιπέντε πόντους από το τσιμεντένιο δάπεδο. Η εξωτερική του πλευρά ήταν καμπύλη κι ανάγλυφη από τα νύχια της τσαπέτας, που ο μάστορας το είχε σμιλέψει. Πάνω σ’ αυτή τη βάση, και προς τη γωνία του σπιτιού, ήταν χτισμένοι οι παραστάδες της παραστιάς, πού τους αποτελούσαν δυο πελέκια μαλακής πέτρας. Μαλακής, ώστε τα πελέκια να μην ασβεστοποιηθούν από τη φωτιά, που ανάμεσά τους συνέχιζε να καίει  ασταμάτητα όλο το χειμώνα. Στο μέσα μέρος, που ήταν η γωνία του σπιτιού, ήταν  τρίτο πελέκι  από την ίδια πέτρα, τριγωνικό και προσαρμοσμένο. Έφραζε  την ορθή γωνία των τοίχων, ώστε να μη μεταφέρεται σ’ αυτούς η λαύρα. Αυτά τα πυρομάχια περιόριζαν τα κάρβουνα και σήκωναν απάνω τους τα μολυβωτά πήλινα τσικάλια και τα γανωμένα μεταλλικά τηγάνια και λοιπά σκεύη. Ο πυρόμαχος τόπος άφηνε περί τους εξήντα  πόντους περίπου ποδιά  πάνω στη μηλόπετρα σα δικό του μπαλκόνι.  Πάνω στο  ανατολικό τμήμα αυτού του «μπαλκονιού» τοποθετούσα το σκαμνάκι μου και κάθιζα να πυρώνομαι, για  να μην εργώ (κρυώνω) κάθε βράδυ, ώσπου να πάω να κοιμηθώ.  Το σκαμνάκι αυτό ήταν κατασκεύασμα του Πατέρα μου από  κομμάτια ξερού βλαστού του άρτηκα, που ήταν αυτοφυής στα χείλια της ανατολικής όχθης του χειμάρρου, που αποτελούσε το δυτικό σύνορο του σωχώρου μας. Ήταν πολύ αλαφρό κ έτσι μπορούσα να το σηκώνω και να το μεταφέρω ακόμη και στο σκολειό. Τα θρανία που είχαμε δεν επαρκούσαν για όλες τις τάξεις, παρ’ όλο που τα παιδιά καθόταν τρία στο κάθε θρανίο. Γι’ αυτό πολλοί καθότανε κατάχαμα κι άλλοι κουβαλούσαμε τα σκαμνάκια μας…  
Στον ανατολικό τοίχο κάτω από την καμινάδα του τζακιού, πιο μέσ’ από το καμιναδόξυλο ήταν η μπρόκα, που σ’ αυτή κρεμούσαμε τα βράδια  το λύχνο. Ήταν πιο δεξιά από το μέρος, που τοποθετούσα το σκαμνάκι μου, ώστε κ εγώ να βλέπω να διαβάζω και να ζεσταίνομαι κιόλας, αλλά  κ η Μάνα μου να θωρεί μέσα στο τσικάλι να μην κάψει το φαγητό. Ο λύχνος ήταν έτοιμος από νωρίς. Είχε μακρύ το φιτίλι και το γουρνάκι του γεμάτο τηγανόλαδο ή αποστραγγίδια τρυγιάς. Πήρεν η Μάνα μου ένα δαυλουράκι φουνταναμμένο. Το σίμωσε στο γλωσσίδι του λύχνου και τον άναψε.Ο λύχνος αυτός είχε μόνο ένα γλωσσίδι. Φώτιζε απαλά και μαζί με τη φωθιά του τζακιού δημιουργούσαν μια ζεστή, θαλπωρή,  ατμόσφαιρα ηρεμίας κι ασφάλειας. Υπήρχαν βέβαια και λύχνοι με δυο και με τρία, ακόμη και με τέσσερα γλωσσίδια, όπως αυτοί, που φωτίζανε τα λιοτρίβια ή άλλους χώρους μεγάλους, κρεμασμένοι  με τρείς ή τέσσερες αλυσίδες από τα μεσοδόκια. Στην άλλη μπάντα του τζακιού, την προς το βορινό τοίχο του σπιτιού, και κάτω από το καμιναδόξυλο  κρεμόταν η αλατσερή, ώστε να ‘ναι χρόνο καιρό κοντά στη φωθιά, για να μην πάρει υγρασία τ’ αλάτσι. Η αλατσερή αυτή ήταν από ξερό φλασκί, αυτό που λέμε «τσούκο», βαμμένο και τρυπημένο κατάλληλα. Έτσι να μπορεί να κρεμαστεί από το πλάϊ της σωληνωτής του απόφυσης και να μπαινοβγάζομε τ’ αλάτσι από το στόμιο, που είχαν ανοιγμένο πιτήδεια  χαμηλά στ’ αντικρινό μέρος της τρύπας απ’ όπου κρεμούσαμε το φλασκί. Ίδια στη βάση του   σωληνωτού λαιμού,  που ενώνεται με την κεφαλή του φλασκιού και την κρατεί  ανάποδα. Από αυτή τη θυρίδα – στόμιο γεμίζαμε αλάτι το φλασκί, αφού αφαιρούσαμε πρώτα τους σπόρους και καθαρίζαμε το εσωτερικό του τσούκου. Η  θυρίδα καλύπτεται από κομμάτι άλλου φλασκιού, που ταιριάζει στο μέγεθός της και κρέμεται με σπάγκο από το λαιμό του τσούκου…

Αφού ταχτοποίησεν η Μάνα μου το κάθε τι, μου φώναξε, κ’ εγώ πήγα κ έκατσα στο σκαμνάκι μου.  Ο Πατέρας μου καθόταν ήδη προς τ’ αριστερά. Κοντά στο βορινό τοίχο. Έτσι, ώστε να βλέπει λοξά σε όλο το βάθος του δωματίου, για  να ελέγχει εύκολα  και τις δυο αντικριστές πόρτες. Αυτή  την εξώπορτα προς το σώχωρο δυτικά και την απέναντί της μεσόπορτα, που επικοινωνούσε με τους άλλους χώρους του σπιτιού και την αυλή, που βρισκόταν και τα λιανά κ η γαϊδάρα κ οι όρθες και τα ξύλα κι ο μαγαζές του σπιτιού μας.

 Ήταν το βράδυ πέντε Δεκέμβρη του 1943, παραμονή του  Άϊ Νικόλα, που το χωριό εορτάζει αυτό τον προστάτη του Άγιο.

Ήρθε κ η Μάνα μου κ έκατσε κι αυτή στην  μπάντα της ανάμεσα σ’ εμένα και στον Κύρη μου.Κάτι κουβέντιασε με τον Αφέντη μου.
Και σαν ετέλεψεν η κουβέντα τους, η Μάνα μου γύρισε προς εμένα και με ρώτησε:
  --- Έμαθές το; 
  --- Ναι. Της απάντησα με σιγουριά.
  ---  Πές μου το δυνατά να σ’ ακούσει κι  ο Πατέρας σου. 
Κόμπιασα. Το ν’ ακούσει κι ο Αφέντης μου ήταν ένας λόγος, που ισοδυναμούσε με κατακεφαλέ και ψυχοπλάκωμα. Βέβαια εγώ ήξερα καλά το «Πάτερ ημών» και το «Πιστεύω» κ ήμουν σίγουρος πως δε θά ‘κανα λάθος. Όμως άλλο πράμα να το πω της Μάνας μου ή να το απαγγείλω στην Εκκλησία, κι άλλο να δώσω εξετάσεις στον Κύρη μου. Ξεροκατάπια μια δυο φορές, κ ύστερα πάνω που άνοιγα το στόμα μου άνοιξε ξαφνικά κι αναπάντεχα, με κάπως δυνατό  χτύπο κ η πόρτα του σωχώρου!
Και να σου δυο γερμανούς στρατιώτες των ΝΑΖΙ μέσα στο δωμάτιο, με τ’ αυτόματα στα χέρια!!
 Ο Πατέρας μου, όπως καθόταν, είχε αρπάξει σβέλτα το στελιάρι του μεγάλου μαναριού  έτοιμος να σηκωθεί και ν’ αντιμετωπίσει τον απρόσκλητο επισκέπτη! Αυτό το μανάρι πάντα βρισκόταν ακουμπισμένο στο δίπλα   τοίχο, κοντά στο κάθισμα του Πατέρα μου. Σαν είδε όμως τους δυο Ναζί, άφησε με την ίδια σβελτάδα το στελιάρι του μαναριού στη θέση του. Έστριψε την καρέκλα του δεξιά κ ήρθε καθιστός κατάφατσα μ’ αυτούς. Ακούμπησε στα γόνατα τα δυο του χέρια. Τους κοίταζε αγέλαστος ψύχραιμα, χωρίς να σηκωθεί από την καρέκλα του. Απέδειχνε, με τον τρόπο αυτό πως, δεν είχε επιθετική διάθεση απέναντί τους κι ας έβραζε από μέσα του.
 Δυο αυτόματα ήταν απέναντί μας! Η Μάνα μου αναστατώθηκε! Ανασηκώθηκε για να σβήσει το λύχνο, αλλά παραπάτησε. Μπερδουκλώθηκε.  Και σωριάστηκε  πάλι στην καρέκλα της. Εξάλλου ήταν αργά πια. Οι Ναζί είδαν πως ο λύχνος άναβε. Κ εγώ απόμεινα μ’ ανοιχτό το στόμα καταφοβισμένος!
Οι δε δυο  ΝΑΖΙ, που  αποτελούσαν τη νυχτερινή περίπολο, αφού έριξαν ερευνητική ματιά στο χώρο και στα πρόσωπα, προχώρησαν αμίλητοι. Άνοιξαν τη μεσόπορτα και προχώρησαν νοικοκυρικά, ώσπου φτάσανε στην εξώπορτα του σπιτιού. Την  άνοιξαν. Βγήκαν στο δρόμο. Και  κλείσανε  με πάταγο την αυλόπορτα.

Πως γνωρίζανε τα κατατόπια του σπιτιού μας και ξέρανε πως θα βγουν στο σοκάκι της «Κάτω Μερές»;
Ο Πατέρας μου στο μεταξύ, αφού έκαμε νόημα στη Μάνα μου να μη μιλήσει, αν κι αυτή είχε καταπιεί τη γλώσσα της, παρακολούθησε με το αυτί την πορεία, ως  και την έξοδό τους. Μετά το χτύπημα της εξώπορτας, και παρά τις αντιρρήσεις της Μάνας μου, αυτός σηκώθηκε και πήγε ως εκεί κι ασφάλισε πάλι  από μέσα την εξώπορτα, με τα δυο κοντομηριά, όπως έκανε κάθε βράδυ. Γύρισε πίσω και καθησύχαζε τη Μάνα μου, που δεν έκλαιγε, αλλά έκανε το Σταυρό της με γουρλωμένα μάτια.  Καθησύχασε κ  εμένα, μ’ ένα καλαμπούρι σχετικό με τους κατρουλάδες φοβιτσάρηδες. Βέβαια κείνο το βράδυ, ως γενναίος κατρουλάς,  κοιμήθηκα στη μέση του διπλού κρεβατιού ανάμεσα στους δυο γονείς μου, για μεγαλύτερη ασφάλεια και περισσότερ’ ηρεμία. Με τον Πατέρα μου προς  την έξω μεριά και τη Μάνα μου προς τον τοίχο. Έτσι μέρεψα…

 Το χωριό μας, η Πηγή, αποτελούσε την έδρα της φρουράς, υπεράσπισης και προσωπικού του βοηθητικού αεροδρομίου Πηγής. Οι στρατιωτικές μονάδες αυτές ήταν ισχυρές και καλά εξοπλισμένες.  Για λόγους δικής τους ασφάλειας απαγορευόταν η κίνηση στους δρόμους του χωριού  μια ώρα μετά τη δύση του
ήλιου  καθώς κι «ο φωτισμός οικιών, καταστημάτων και δρόμων». Είχε επιβληθεί συσκοτισμός, για την αποφυγή εντοπισμού και βομβαρδισμού του οικισμού κατά τη νύχτα.

  Έτσι, όπως κατά το παρόν έχει επιβληθεί δίμηνη συνεχής κατ’ οίκον κράτηση, πνευματικός και ψυχικός συσκοτισμός των κατοίκων μέσω τηλεοράσεων και Τύπου. 

 Κατά τη διάρκεια της νύχτας  μόνο οι ένοπλες περιπολίες του εχθρού κυκλοφορούσαν μέσα στον οικισμό, μ’ εντολή «να πυροβολούνται απροειδοποίητα όποιοι  κυκλοφορούν».

Έτσι όπως και κατά το παρόν κυκλοφορούσαν περιπολίες της Ελληνικής Αστυνομίας, ώστε να κόψουν πρόστιμο στους παραβάτες. Όχι. Δεν είχαν διαταγή εχτέλεσης των παραβατών…

 Η είσοδος-έξοδος στον και από το οικισμό επιτρεπόταν μόνο από την ανατολή ως τη δύση του ήλιου. Ο οικισμός, ήταν περιφραγμένος, με παγιδευμένο αγκαθωτό συρματόπλεγμα διατομής Δ ναρκοθετημένο. 

 Κατά το παρόν έλεγχαν «ντρόουν» τις κεντρικές οδικές αρτηρίες. Συγκρίνετε τη γερμανοκατοχή,  με την παγκόσια Εβραιοσιωνιστική λαίλαπα του παρόντος… 

 Τότε γκάριζε από ραδιοφώνου ο Γκέμπελ. Τώρα δίνει γραφτές εντολές και συστάσεις προς τους Έλληνες  κατά παραγγελία ο Εβραίος Δόκτωρ Τσιόδρας από τις οθόνες των τηλεοράσεων. Τόσο Έλληνας αιστάνεται ο Πρωθυπουργός!!...

Οι δε άνδρες της φρουράς, υπεράσπισης και προσωπικού  του αεροδρομίου στρατωνιζόταν στις στρατώνες, που οικοδόμησαν οι ΝΑΖΙ, με αγγαρείες, σε ανοιχτοχώραφο του Χατζομανόλη (Εμμαν. Χατζάκη) στη βορινή παρυφή του χωριού. Οι στρατώνες αυτοί σώζονται σε καλή κατάσταση ακόμη. 

  Όμως, ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο κωφεύουν σε γραφτή πρότασή μου, για την απαλλοτρίωση,  συντήρηση, διάσωση, αξιοποίηση, ανάδειξη και προβολή, του  μοναδικού στο Νομό, κ ίσως και στην Κρήτη, ιστορικού μνημείου αυτού.    Όχι μόνο δεν έδωσαν απάντηση στη γραφτή εισήγησή μου, έστω από ευγένεια, αν κ έχει περάσει τριετία από την υποβολή της,  δείχνοντας έτσι την περιφρόνησή τους προς  τον ταπεινό άσημο δημότη και εισηγητή. Αλλά ούτε και σε συζήτηση του Δημοτικού Συμβουλίου ήλθε το θέμα στις τόσες συνεδριάσεις αυτού, που έχουν από τότε ως σήμερα διεξαχθεί.  Με τον τρόπο αυτό δείχνουν ότι σέβονται και τιμούν κι αναδείχνουν την Ιστορία του τόπου! Σέβονται κ εχτιμούν τους Δημότες κατοίκους και μη Πηγής! Αλήθεια, η ευγένεια,  η αγάπη κι ο σεβασμός στην Ιστορία του τόπου, πού υπάρχει σ’ αυτούς, που καμαρώνουν κορδωτοί στις εξέδρες των «Επισήμων» σε κάθε παρέλαση και που καταθέτουν στεφάνια στα μνημεία των Ελλήνων Ηρώων; Αλήθεια κατά τις επετείους και τις παρελάσεις ποιοι τιμούνται; Οι γενναίοι Ήρωες των Εθνικών Απελευθερωτικών Αγώνων ή οι κατά καιρούς γενναίοι συνεργάτες των «συμμάχων»; Γνωρίζετε βέβαια πως, και η Τουρκία ανήκει στο ΝΑΤΟ!...
 Ποιος, ποια ή ποιοι σαμποτάρουν την ανάδειξη της Πηγής και της σύγχρονης Ιστορίας του Τόπου; Ποιος ή ποια απαγορεύει στο Δήμαρχο να ικανοποιήσει το πατριωτικό, δίκαιο, ηθικό, αίτημα  Πηγιανών κι αυτός υπακούει και δε χαλά χατίρι;
Πότε ο Δήμος Ρεθύμνης θα πάψει ν’ αποτελεί εξάρτημα;…

                                                       20.5.2020   ellinikisalpigga 

Behaviorism

                         Έλεγχος της συμπεριφοράς    

 

 

Τότε που ασκούσα το λειτούργημα του Δασκάλου επίσημα, είχα την ευλογία να τύχω επιστημονικής βελτίωσης και μετεκπαιδεύτηκα στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (1965-1967). Στη συνέχεια παρακολούθησα υποχρεωτικά «για αποτοξίνωση,» όπως μας είπαν, ένα παραπάνω εξάμηνο στο «Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαιδεύσεως», που ιδρύθηκε τότε από τη Χούντα. Έτσι αποφοίτησα κατά τα τέλη Φλεβάρη 1968 «αποτοξινωμένος» από τα «μιάσματα»! Και, «μυστικά Σας εμπιστεύομαι» ότι, δεν πήγα να παραλάβω το Δίπλωμά μου από αντίδραση προς τη Χούντα. Μην το πείτε όμως σε κανένα και το μάθουν…

Υπουργός Παιδείας ήταν τότε ο Γ. Παπανδρέου. Υφυπουργός ο Κύπριος Λουκής Ακρίτας, που δολοφονήθηκε. Γεν. Γραμματέας ο Ευάγγελος Παπανούτσος. Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου ήταν ο Καθηγητής Παν. Θεσσαλονίκης Ιωάννης Θ. Κακριδής. Διευθυντής Σπουδών του τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης ο Κων. Πετρίτης, πρώην Επιθεωρητής Δημοτικών Σχολείων της Α΄Εκπαιδ. Περιφέρειας Ρεθύμνης. Σύμβουλοι, Πάρεδροι  και Διδάσκοντες μια πλειάδα Παιδαγωγοί, αρκετοί από τους οποίους προϋπήρξαν Δάσκαλοι. Στελέχωση, που αμφιβάλλω αν ποτέ άλλοτε έτυχε αυτό το Υπουργείο  ανάλογής αυτής σε αρτιότητα, ήθος και συγκρότηση επιστημονική.

Ανάμεσά τους υπήρχε κ ένας Αθανάσιος Παπακωνσταντίνου, που είχαμε την κακοτυχία να τον υποστούμε ως διδάσκοντα κάτι σαν ψυχολογία. Ήταν ψηλός, αγέλαστος και στο πρόσωπό του βλέπαμε συγκεντρωμένες όλες τις «σκοτεινές δυνάμεις», όπως αποκαλούσαμε τότε την αντίδραση. Κείνη την εποχή πρωτοεισαχθήκανε  και στην Ελλάδα οι πρόοδοι της Δύσης στον τομέα της Έρευνας και της Ψυχολογίας. Από αυτόν, λοιπόν, έτυχε να πάρομε τις πρώτες πληροφορίες, σε ό,τι αφορούσε τα TEST. Και τεστ στην αγγλική γλώσσα σημαίνει δοκιμασία, έλεγχο, εξέταση.

--Τίνος όμως;

--Ενός ή πολλών ατόμων ή και κοινωνίας ολόκληρης. Ακόμη και της αξιοπιστίας και λειτουργικότητας  μηχανημάτων. Αλλά κ ενός Συστήματος διακυβέρνησης, πολιτικής, διοικητικής, στρατιωτικής και, φυσικά,  Εκπαιδευτικής – Παιδαγωγικής. Ο άνθρωπος αυτός κατανάλωσε αρκετές ώρες διδασκαλίας να μας εγκωμιάζει τα τεστ, χωρίς να υλοποιήσει ούτε παράδειγμα καταρτισμού ενός τεστ, ούτε εφαρμογής αυτών, ούτε κι απόδοσης στα ελληνικά του όρου, ώστε ν’ αποχτήσομε κάτι το χειροπιαστό από εμπειρία. Βέβαια μόλις επιβλήθηκε η Χούντα, αυτός ανέλαβε Γεν. Γραμματέας του Υπουργείου, με πρώτο θύμα το  Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Αυτό καταργήθηκε,πριν προσέλθομε σε πτυχιακές εξετάσεις! Αρκετά μέλη του και μερικοί μετεκπαιδευόμενοι απολύθηκαν! Δεύτερος θρίαμβος υπήρξε η αντικανονική απομάκρυνση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου . Εξανάγκασαν αυτόν τον Αρχιερέα σε εγκλεισμό στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού επί ένα μήνα. Τον πήγαν με τη βία, χωρίς να είναι άρρωστος. Παρά τη θέλησή του. Παρά και τη διαβεβαίωση του προσωπικού του γιατρού Καπνιά Δημητρίου. Παρά και τη διαμαρτυρία του προς τον Βασιλιά Κωνσταντίνο, το γιο της Φρειδερίκης, στην οποία κι  αναφέρει καθαρά την άρνησή του και γράφει:

«…αρνούμαι διαρρήδην να γίνω παραβάτης θείων προσταγμάτων διότι θα είμαι ρίψασπις και προδότης και επίορκος, και υπό τοιαύτας συνθήκας δε θα θελήσω ποτέ [...] να καλύψω εξ αισχύνης το πρόσωπό μου. Αν η εκκλησία και η πολιτεία θελήσει ούτως ή άλλως, είτε κανονικώς είτε νομίμως να επιβάλει μίαν λύσιν, αντίθετον προς τας πεποιθήσεις μου, εγώ ου δύναμαι εμποδίσαι αυτήν και θα έχω να δικαιολογηθώ ενώπιον του δικαίου Κριτού ότι βία και δυναστεία υπέκυψα, αλλά και μετά διαμαρτυριών ενώπιον θεού και ανθρώπων»!!(ΒικιπαιδείΑ).

 Κι αυτό ύστερ’ από γκανγκστερική  απαγωγή του τη Μεγάλη Παρασκευή του 1967. Και δεν τον απελευθέρωσαν έως ότου τον υποχρέωσαν και υπέγραψε την παραίτησή του από Αρχιεπίσκοπος!

 Καταργήθηκε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας από τον Δικαστή και Πρωθυπουργό της Χούντας Κόλλια. Εκλέχτηκε βάσει αναγκαστικού Νόμου «Αριστίνδην Σύνοδος» οχτώ χουνταίων Μητροπολιτών. Κ επακολούθησε η αντικανονική εκλογή του ιερέα των Αναχτόρων κ εξομολόγου της Φρειδερίκης Ιερώνυμου Κοτσώνη στη θέση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, κατόπιν επιφοιτήσεως «του ακάθαρτου πνεύματος των αγίων» Αναχτόρων, του οσίου Αθανασίου Παπακωνσταντίνου, ως εκπρόσωπου του Υπουργείου Θρησκευμάτων. Τότε υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων ήταν ο Αρεοπαγίτης Κων.Καλαμποκιάς. Επιφοίτησαν βέβαια κι άλλες ελεεινότητες «αγίων» της Μασονίας. Και στις 13.5.1967 υπό την άμεση εποπτεία των Γ. Παπαδόπουλου και Στ. Παττακού πάρθηκε η απόφαση αντικατάστασης του Αρχιεπισκόπου από το Ιερώνυμο Κοτσώνη, που χαραχτηρίστηκε παράνομη, καταχρηστική και αντικανονική πράξη.

Ο Κορινθίας Παντελεήμων γνωμάτευσε: «Εκ των μέχρι τούδε λεχθέντων συνάγεται ότι η άνοδος του Ιερωνύμου εις τον αρχιεπισκοπικόν θρόνον υπήρξε πάντη ανώμαλος και άκρως αντικανονική, επί πλέον πάσχουσα και εκ της χρησιμοποιήσεως δι’ αυτήν κοσμικών αρχόντων».(ό.π.).

Οχτώ Μητροπολίτες απομακρύνθηκαν κι αντικαταστάθηκαν  αμέσως τότε αντικανονικά από τον Ιερώνυμο και τέσσερις εξοθήθηκαν σε παραίτηση!   Ο δε αλαζονικός και υπερόπτης αυτός Ιερώνυμος είχε και το θλιβερό καθήκον του διακομιστή της αλληλογραφίας μεταξύ Βασιλιά και Πρωθυπουργού!

Να πούμε παρενθετικά πως, ο ταξίαρχος των τάνκς και Αντιπρόεδρος και Υπουργός Εσωτερικών της «Εθνικής ημών Κυβερνήσεως» Στυλιανός Παττακός επέβαλε  και στην Μητρόπολη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Μητροπολίτη τον μασόνο και ό,τι άλλο εφημέριο του Μπρουκλιν της Νέας Υόρκης Τίτο Σιλιγαρδάκη, που χειροτονήθηκε στον Άγιο Μηνά Ηρακλείου στις 17.5.1970 και δολοφονήθηκε στις 11.9.1987 στη Θεσσαλονίκη στο σπίτι κάποιου γιατρού συλλέχτη ιερών σκευών κ.λπ., Ρεθεμνιώτη στην καταγωγή…  

Γι’ αυτό και όσοι από τους Δημοκρατικούς επιστρέψαμε τότε και συνεχίσαμε επιμορφωτικές σπουδές στο Διδασκαλείο αποκαλούσαμε στις μεταξύ μας συζητήσεις τον Αθ. Παπακωνσταντίνου Ιερώνυμο. Βέβαια δεν παρέλειψα να τον εγκωμιάσω προεπαναστατικά από το επίσημο όργανο της ΔΟΕ «Διδασκαλικό Βήμα». Αυτός, βέβαια, αντέδρασε βίαια προς τον Πρόεδρο των μετεκπαιδευομένων, όταν ο τελευταίος τον επισκέφτηκε στο γραφείο του, για θέματα των μετεκπαιδευομένων συναδέλφων.  Τότε  αυτός του πέταξε οργισμένος το σχετικό φύλλο της εφημερίδας κατάμουτρα και ξεστόμισε την απάντηση: «Τέτοιους Δασκάλους δε χρειάζεται η Ελλάς»!    

Αυτά σαν ιστορική εισαγωγή …μακαρόνι.

Το που το πάω,  αναφέρω στη συνέχεια πολύ περιληπτικά, λόγω οικονομίας χώρου:

 Από τις 13 ή 14 του Μάρτη του 2020 μπήκαμε σε «καραντίνα» λόγω κορονοϊού.

 Καρονοϊός δε ονομάζεται ο ιός της κορώνας, γραμμένος επίτηδες ανορθόγραφα, ώστε να μη γίνεται αντιληπτή η καταγωγή του άμεσα. Στην προκείμενη περίπτωση όμως ιός σημαίνει υιός της Κορώνας. Γέννημα της Κορώνας. Έμμεσα, λοιπόν, μαθαίνομε την μάνα του. Η Κορώνα δε αποτελεί σύμβολο της εξουσίας. Επομένως ο θανατηφόρος αυτός «ιός» στην πραγματικότητα είναι «υιός της Εξουσίας». Ποιας εξουσίας όμως; Όχι ενός Κράτους από τα υπάρχοντα. Αλλά της Παγκόσμιας κρυφής Εξουσίας, που φιλοδοξεί κ επίσημα να παρουσιάσει το πρόσωπό της και ν’ αναλάβει την παγκόσμια  διακυβέρνηση. Σε κάποιο από τα ειδικά επιστημονικά εργαστήρια,  που ελέγχονται από δικούς της λοιμοξιολόγους, τύπου Τσιόδρα, παρασκευάστηκε το φονικό αυτό εργαλείο, που δολοφονεί παγκοσμίως, χωρίς να «υπάρχει φανερά», ώστε να μπορεί να τιμωρηθεί, ούτε ηθικός αυτουργός, ούτε φυσικός αυτουργός των κατά συρροή εγκληματικών θανάτων, που προκαλεί αυτό το «αόρατο» εργαλείο θανάτου! Σε ποια Χώρα; Σημασία δεν έχει και τόσο  η χώρα. Είτε αυτή λέγεται Κίνα, είτε ΗΠΑ, είτε αλλιώς δεν έχει σημασία τόση, όση έχει το Παγκόσμιο Πολιτικό Σύστημα, με εντολή του οποίου δόθηκε σε κάποιους «επιστήμονες» - όργανά του να δημιουργήσουν το εργαλείο και να το απελευθερώσουν στον αέρα. Αυτοί είναι οι Ηθικοί και Φυσικοί Αυτουργοί. Αν δε οι Αρχές των άλλων κρατών δεν συνεργαστούν, ώστε να βρουν και ν’ αποκαλύψουν αυτούς τους συγκεκριμένους αυτουργούς, τότε αυτοί όλοι είναι συνυπεύθυνοι στα εγκλήματα. Γιατί εγκλήματα είναι κ έτσι πρέπει να χαραχτηριστούν και ν’ αντιμετωπιστούν οι εκατοντάδες χιλιάδες θάνατοι, που ήδη προκλήθηκαν, κι όσοι ακόμη θα προκληθούν από αυτό το εργαλείο καταστροφής στο εγγύς και στο απώτερο μέλλον. Μη δέχεστε μοιρολατρικά όσα σας ξεφουρνίζει ο κάθε απατεώνας προπαγανδιστής, που «τα πιάνει» από το Σύστημα για να Σας αποκοιμίζει ή να Σας τρομοκρατεί, ώστε να Σας κρατεί ομήρους του Συστήματος, που μας εκμεταλλεύεται, διά μέσω των αιώνων.

 Τα ίχνη των δολοφόνων αυτών είναι φανερά.  Αποκαλύπτονται από τους στόχους τους οποίους χτύπησαν. Επιδίωξαν κι  επιδιώκουν την καταστροφή συγκεκριμένων κάστρων. Φρουρίων, που έχουν αντέξει σε θύελλες και καταιγίδες, που τα χτύπησαν και κατά το παρελθόν. Και των χτυπημάτων  την επιτυχία ή μη  προσμετρούν και αξιολογούν, ακριβώς με το σύστημα των μετρήσεων των ΤΕΣΤ, για τα οποία έκαμα λόγο αρχικά. Και κύριοι στόχοι τους ήταν, είναι και παραμένουν τα Κάστρα: Χριστιανισμός και Ελληνισμός. Αυτά μένουν ακόμη άπαρτα. Τα Κράτη των οποίων οι Σημαίες εξακολουθούν να κυματίζουν με έμβλημα το Σταυρό, που αποτελούν το κύριο εμπόδιο πλήρους εφαρμογής των σχεδίων των Σατανικών δυνάμεων του Εβραιοσιωνισμού, που κρύβονται μ’ επιμέλεια πίσω από τις Παγκόσμιες Μεγάλες Δυνάμεις, των οποίων την ισχύ των πολεμικών μηχανών εξαγοράζει χρησιμοποιεί και καταστέφει.    

Είναι αυτοί, που επιχειρούν τον απόλυτο έλεγχο του μυαλού του ανθρώπου, ώστε να ομογενοποιήσουν την ανθρωπότητα, όπως οι βιομηχανίες το γάλα. Να μεταβάλλουν τους ανθρώπους σε άβουλα όντα, που θα προγραμματίζονται και θα καθοδηγούνται από το διεθνές αλλοτριωμένο σύστημα τηλεοράσεων, που κάθε βράδυ θα τους ανακοινώνει το πρόγραμμα της επόμενης μέρας, όπως ακριβώς ο γκεμπελίσκος και νεόκοπος Γεωργαλάς  υπουργός της Νέας Δημοκρατίας κ. Ν. Χαρβαλιάς ο ξεχαρβαλωμένος, ανακοινώνει τα της «καραντίνας».

  Αυτό αγαπητοί μου αναγνώστες αποτελεί πρόβα επιβολής του Συστήματος. Και προσμετρούνται επιστημονικά τ’ αποτελέσματα της εφαρμογής του στις πλάτες μας, χωρίς να το καταλαβαίνετε. Όσο πιο λίγες αντιδράσεις καταγράφονται, τόσο και πιο μεγάλη επιτυχία σημειώνει η πειθαρχία στα κελεύσματα του Συστήματος. Ο έλεγχος της ανθρώπινης μάζας. των Goims = ζώων, όπως μας αποκαλούν. Αποδείξετε, λοιπόν, ότι δεν είστε ζώα. Διαφορετικά, θα χρησιμοποιηθείτε ως ζώα.

Χρησιμοποιούν μεθόδους , που εφαρμόζουν οι εκπαιδευτές σκύλων κι άγριων ζώων για παραστάσεις τσίρκων. Και, όπως βλέπετε, τίγρεις και λιοντάρια να υπακούουν στον εκπαιδευτή τους, έτσι θα βλέπετε ξενέρωτους και υπάκουους τους εαυτούς Σας στο μέλλον, εάν κι εφόσον κυριαρχήσει το Σύστημα κ επιβληθεί παγκοσμίως. Θα πάρετε τη θέση των δούλων και πληβείων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που ο Εβραιοσιωνισμός έχει πρότυπό του και νοσταλγεί ν’ αναβιώσει. Από την Ελλάδα λείπει σήμερα ένας Ιωάννης Καποδίστριας, που τον έχει απόλυτη ανάγκη. Από την Εκκλησία λείπει ένας Ιωάννης Χρυσόστομος. Ένας Πέτρος. Ένας Παύλος. Οι Άμβωνες έπαψαν ν’ αστράφτουν και να βροντούν. Οι πόρτες των Ναών μένουν ακόμη κλειστές σε δόξα του Σατανά.

Μην απελπίζεστε όμως! Υπάρχει, ζη και βασιλεύει ο Ιησούς Χριστός!

Γενηθήτω το ΘέλημάΤου…

                                               7.5.2020  ellinikisalpigga