Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2019

Ξαναταξιδεύοντας στο Ρέθυμνο

          
               Μιχάλη Τρούλη

 

                        Ξαναταξιδεύοντας στο Ρέθυμνο

                                                                                     Παρουσίαση - Κριτική: Μαρίνου Σπυρ. Γαλανάκη        



   Ένα καλαίσθητο βιβλίο, μέσα κ έξω, απ’ όλες τις πάντες, μου πρόσφερε φίλος αγαπητός πολυγραφότατος Συγγραφέας και δραστήριος σε πνευματικούς τομείς της πόλης και του Νομού του Ρεθέμνους. Ο άρχοντας της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της πόλης μας  Μιχάλης Τρούλης.

Υπέροχο το εξώφυλλο και τ’ οπιστόφυλλο! Λαμπρό στη θωριά του! Στολίδι του  ο πανώριος πίνακας του ζωγράφου Τίτου Σηφακάκη: «Ρέθυμνο». Διακοσμημένο και το εσωτερικό του με κάπου δυο χιλιάδες φωτογραφίες της Πόλης  και χωριών του Νομού. Παρμένες από την Αρχαιολογία, την Ιστορία και τη ζωή  των Κατοίκων του. Καθαρές, φωτεινές, καλοτυπωμένες, αποτυπώνουν αντικείμενα, τόπους, τοπία, εκδηλώσεις και πρόσωπα, που θαρρείς πως δε φυλλομετράς, αλλά πως κάθεσαι στη λιακάδα κι αποκαμαρώνεις αυτό που βλέπεις αυτούσιο.  Η συνάρτηση κειμένου - εικόνων είναι τέτοια που, το μεν συντελεί στην ανάδειξη των δε. Κ οι δε στην υποστήριξη του μεν, ως αυτό να φτιασιδώθηκε και να φόρεσε το νυφικό του. Ένα κείμενο μελετημένο, στρωτό, ευκολονόητο, ενδιαφέρον, κάνει τα προσφερόμενα κατανοητά, με  απολαυστικό τρόπο. Το πλούτος των αρχαιολογικών και ιστορικών στοιχείων, των περιγραφών, των αναφορών σε τόπους, γεγονότα, πρόσωπα και πράματα,  κεντρίζει το ενδιαφέρον του μελετητή και την ικανοποίηση του απλού αναγνώστη. Ένα κείμενο λιτό κι απέριττο. Περιεχτικό. Κείμενο με δωρική λιτότητα κ επιστημονική πληρότητα. Ο αναγνώστης δεν κινδυνεύει να σκουντουφλήσει σε κάποιο κατώφλι ή να γλιστρήσει από καμιά σκάλα.  Γι' αυτό κι αποτελεί ένα ολοκληρωμένο, εποπτικό, πλήρη και σαφή ταξιδιωτικό οδηγό της πόλης και του νομού του Ρεθέμνους.

Τόσον ο Συγραφέας, όσο  κ οι λοιποί συντελεστές της ανάδειξης του έργου, αξίζουν πολλούς επαίνους και συγχαρητήρια…

                                                        16.12.2019

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2019

Συνοπτικό βιογραφικό του Συγγραφέα Μαρίνου Σπυρ. Γαλανάκη και παρουσίαση των τελευταίων τεσσάρων βιβλίων του







«Ο  Συγγραφέας κ. Μαρίνος Σπυρ. Γαλανάκης γεννήθηκε στο χωριό Πηγή του Ρεθέμνους στις 10.3.1936 από γονείς βασικά αγρότες. 


Αποφοίτησε από την Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου στα 1957. Μετά τη στρατιωτική του θητεία διορίστηκε Δάσκαλος στη δημόσια πρωτοβάθμια εκπαίδευση και δίδαξε σε Δημόσια Σκολειά της περιφέρειας και της πόλης του Ρεθέμνους της Κρήτης. Μετεκπαιδεύτηκε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και το Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. Παρακολούθησε εκπαιδευτικά σεμινάρια. Ασχολήθηκε με τη Δημοσιογραφία κ έχει στο ενεργητικό του πάνω από 2000 τίτλους άρθρων κ επιφυλλίδων σε τοπικές εφημερίδες και σε περιοδικά. Χρημάτισε μέλος του Δ.Σ. της Εταιρίας Θεάτρου Κρήτης (ΕΘΕΚ) και του Διδασκαλικού Συλλόγου Ρεθύμνης. Έχει συγγράψει, εκδώσει και κυκλοφορήσει  8 βιβλία. Τα τελευταία του βιβλία είναι:


  1. «Γαύδος» 2009. Σελ. 328, με εικόνες, φωτογραφίες, και πλήρη σφαιρική περιγραφή κι αναφορά στην Αρχαιολογία-Ιστορία- και Κοινωνία της Γαύδου.


 


  2. «Pax Judaica ή Παγκοσμιοποίηση» 2013. Στις 399 σελίδες του περιέχεται: η Βιογραφία του Νικ. Ψαρουδάκη. «Τάδε λέγει …Ιεχωβάς. Ποιοι κρύβονται πίσω από της ατυχίες του Ελληνισμού και τις καταστροφές Ελλάδας-Κύπρου, και διαχρονικά  απομυζούν τον ιδρώτα και το αίμα των Ελλήνων. Το φιάσκο: Φάκελος της Κύπρου. Ποιοι πρόδωσαν τον Αγώνα της Κύπρου. Το σχέδιο διαμελισμού της Ελλάδας κι ο ΚΚΕ Μίκης Θεοδωράκες. Το Σχέδιο διαμελισμού της Συρίας. Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών και πως εφαρμόζονται κατά το παρόν.


   3. «Επάγγελμα Ρουφιάνος» 2016.  Στις 188 σελίδες του  γίνεται λόγος κι αποδίδονται ευθύνες για τις  δολοφονίες των Ρήγα Βελενστινλή, Πάνου Κολοκοτρώνη, Γεωργίου Καραϊσκάκη, Οδυσσέα Ανδρούτσου. Για το στημένο Συνέδριο της Βερόνας. Τη Β΄ και Γ΄ των ελλήνων Εθνική Συνέλευση, το Ρωσικό Σχέδιο των τριών τμημάτων ή σημείων, τα δάνεια της Επανάστασης, το Πρωτόκολλο της Πετρούπολης, την Εκλογή Καποδίστρια, κ.λπ., Περιπτώσεις κατά τις οποίες έδρασαν ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ, με ολέθρια αποτελέσματα σε βάρος του Ελληνισμού.


 4.  «Η Επανάσταση της Κρήτης 1878 – Αποκαλύψεις – Καταγγελίες», 2019. Ένα δίτομο έργο 1.231 σελίδων, που αποκαλύπτει της εγκληματικές ενέργειες, παρεμβάσεις, επεμβάσεις, των Μεγάλων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων, του Βασιλείου της Ελλάδας, του Πολυεθνή Σιωνισμού, των Οργάνων που χρησιμοποίησε, για να εξεγείρει σ’ Επανάσταση  στα 1878 τους «ραγιάδες» Έλληνες Κρήτης, Θεσσαλίας, Ηπείρου και Μακεδονίας. Πως έδρασαν οι Ρουφιάνοι του Συστήματος πριν, κατά, και μετά τον ένοπλο Επαναστατικό Απελευθερωτικό Αγώνα των «ραγιάδων» Ελλήνων και πούλησαν τον Αγώνα και τους Έλληνες  Επαναστάτες με τις Συνθήκες του Αγίου Στεφάνου και του Βερολίνου. Ποιος ο ρόλος της Βρετανίας, Γαλλίας, Ρωσίας και των λοιπών Μεγάλων. Και ποιος ο ρόλος του Σιωνισμού και της υποτελούς σ’ αυτό Μασονίας. Σε τι αποσκοπούσαν αυτές οι Κυρίες κι ο Πολυεθνής Σιωνισμός. Ο τότε Ρωσοτουρκικός  πόλεμος. Και ποιος έσωσε την Οθωμανική Αυτοκρατορία τότε από πλήρη διάλυση. Πως άρπαξε την Κύπρο η Βρετανία και πως γλίτωσε η Κρήτη τότε από τα αιματοβαμμένα νύχια της Κυρίας αυτής. Κι όλ’ αυτά σε αντιπαραβολή με όσα συμβαίνουν κατά το παρόν σε μια σπουδή Συγκριτικής Ιστορίας. Και μάλιστα απόλυτα τεκμηριωμένα με παρατιθέμενα έγγραφα Κυβερνητικών, Επαναστατικών, Πολιτικών και Στρατιωτικών παραγόντων, που έδρασαν επί τόπου ή πίσω από τον «μπερνέ» της Πολιτικής και Στρατιωτικής πρώτης γραμμής.  


  

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2019

ΠΡΟΣΟΧΗ _ ΠΡΟΣΟΧΗ


                                                                       ΠΡΟΣΟΧΗ – ΠΡΟΣΟΧΗ

                                                    Η Τουρκία μηχανεύεται τρόπο αρπαγής της Κρήτης

 

Στο τελευταίο φύλλο της  εφημερίδας Ρέθεμνος με αριθμό 992/30.11.2019, και στη σελ. 7, διάβασα  ότι:  Ο «Οικουμενικός Πατριάρχης» αποφάσισε να χειροτονήσει δυο Ηγουμένους Μοναστηριών της Κρήτης σ’ Επισκόπους, που θα υπάγονται απευθείας στο Πατριαρχείο και όχι διά της Αρχιεπισκοπής Κρήτης. Και σ’ αυτούς αποσκοπεί ν’ αναθέσει την επιστασία και τη διοίκηση των Σταυροπηγιακών Μοναστηριών της Κρήτης, αφαιρώντας αυτήν από τους Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Κρήτης, στη μέριμνα των οποίων υπάγεται μέχρι σήμερα.

 Άλλη πληροφόρηση πάνω σ’ αυτό το θέμα δεν έχω.

Όμως, αν ο «Πατριάρχης» προχωρήσει σ’ αυτή την Πράξη, θεωρώ πως θα βλάψει τόσο την Εκκλησία της Κρήτης, όσο και τους Ορθοδόξους Χριστιανούς της Κρήτης, αλλά και πέραν αυτών και το Ελληνικό Έθνος και Κράτος.

 Και τούτο, γιατί, η πράξη του αυτή δε στοχεύει, πιστεύω, στην καλύτερη διοίκηση, οργάνωση,  βελτίωση λειτουργίας κ εποπτείας των Μοναστηριών και στη συμπλήρωση των δογματικών κ.λπ. γνώσεων  Ορθόδοξης Κατήχησης των Μοναχών και των Ιερομονάχων. Αλλά πιστεύω πως, αποσκοπεί στην εκμετάλλευση των Μοναστηριών και της όποιας περιουσίας κατέχουν ακόμη αυτά. Όχι τόσο προς το υλικό συμφέρον  του Πατριαρχείου, όσο προς την εκτροπή των Μοναχών από την Ορθοδοξία και την παροχή διευκόλυνσης προς τον Ερντογάν για  μεθόδευση της ΑΡΠΑΓΗΣ της ΚΡΗΤΗΣ, την οποία τροχοδρομεί. Καθώς και στη διευκόλυνση της επέχτασης της Πανθρησκείας στην Κρήτη και της αλλαγής της Ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστης στους Κρητικούς Ορθόδοξους Χριστιανούς.

Αν οι δυο  Αρχιμανδρίτες αποδεχτούν την «προαγωγή», που ο «Πατριάρχης» αποφάσισε να τους απονείμει, τότε, αυτοί δεν θα ανήκουν στη δικαιοδοσία της Εκκλησίας της Κρήτης, αλλά θα υπάγονται απευθείας στο Πατριαρχείο. Θα παραμένουν δε στην Κρήτη. Θα εκτελούν αποφάσεις του Πατριάρχη και της Πατριαρχικής Συνόδου. Και, ό,τι δεν θα δέχεται ν’ αποδεχτεί η Εκκλησία της Κρήτης διά της «Ιεράς» Επαρχιακής Συνόδου Αυτής, θα το αποδέχονται οι δυο αυτοί Επίσκοποι, που θα εντέλλονται ασυζητητί την εκτέλεση των αποφάσεων του Φαναρίου, όποιες κιαν είναι αυτές. Θα είναι και θ’  αποτελούν έτσι και το άλλοθι της «Ιεράς» Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης. Έτσι, πολύ πιθανό είναι, ότι θα πρέπει να δεχτούν αδιαμαρτύρητα:

 Την αύξηση του αριθμού των Μοναχών και Ιερομονάχων των Μοναστηριών της δικαιοδοσίας τους από «αδελφούς εν …Χριστώ» Τούρκους, Άραβες, Σύριους κ.λπ. "Μοναχούς", που ίσως να είναι «Ιερωμένοι», τύπου  παπά-Δημήτρη  του 1940 – 1941. Αυτός ήταν κανονικός εφημέριος σ’ ενορία της Αθήνας. Εκτελούσε όλα τα μυστήρια στην ενορία του. Εξομολογούσε και μεταλάμβανε τους Έλληνες τραυματίες του Αλβανικού μετώπου, που κατέληγαν στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού. Αλλά δεν ήταν καν ιερωμένος, αλλά πράχτορας της Ιντέλιντζες Σέρβις, ντυμένος παπάς! Ποιον ενέπαιζε; Το Θεό ή τους Ανθρώπους; Θα δεχτούν ένα τέτοιο πράχτορα της ΜΙΤ ή Ιμάμη, τον οποίο είναι πιθανό να τους στείλει το Πατριαρχείο, κατόπιν θερμής παράκλησης Ερντογάν; Και δε θα είναι, κατά τη γνώμη μου, μόνο ένας. Θα δεχτούν να «δώσουν τα Άγια τοις Κυσί». Και να παραδώσουν την Ιδιαίτερη Πατρίδα τους στον Εχθρό;

 Θα δεχτούν να εφαρμόσουν  εντολές αλλαγής της Ορθόδοξης Χριστιανικής Κατήχησης με παραχωρήσεις στην Πανθρησκεία;

Ο Πατριάρχης είναι τουλάχιστον προσκείμενος προς αυτή τόσον και προς τον Πάπα άλλο τόσον.

Θα δεχτούν να υποθηκεύσουν την περιουσία των Μοναστηριών της Κρήτης στην Τουρκία, με το πρόσχημα ενός δανείου για την …ανακαίνιση των Πατριαρχείων;  Αν, με τον τρόπο αυτό ή με άλλο, περιέλθει σε ιδιοχτησία τουρκικής τράπεζας η περιουσία των Μοναστηριών της Κρήτης, τότε  αποχτά η Τουρκία δικαιώματα ιδιοχτησίας επί Ελληνικού Εδάφους. Κι ο Ερντογάν θα επιδιώξει την απόχτηση τέτοιων δικαιωμάτων, τα οποία θα του παρέχουν την ευχέρεια να προκαλεί και να ζητεί περισσότερο απ’ όσο κατά το παρόν να προστεθεί στην Επικράτεια της Τουρκίας το αβύθιστο αεροπλανοφόρο Κρήτη, που ελέγχει ολόκληρο το Αιγαίο, τα Στενά, τη λεκάνη της Ανατ. Μεσογείου, και τη διώρυγα του Σουέζ. (Βλπ. Μαρ. Σπυρ. Γαλανάνη: «Η Επανάσταση της Κρήτης 1878 κ.λπ., έκδ. 2019).

 Και, από τη στιγμή, που ο Ερντογάν αποτολμά και προγραμματίζει γεωτρήσεις ακόμη και στα νερά της Κρήτης, λέτε να ντραπεί τον Πατριάρχη ή τον Τράμπ και να μη στείλει στα Μοναστήρια της Κρήτης για καλύτερη και αρτιότερη  επάνδρωση αυτών και μετεκπαίδευση των Μοναχών και Ιερομονάχων πράχτορες της ΜΙΤ, Σιϊτες,  Σουνίτες, Μπεκταξήδες ή και Τζιχαντιστές ακόμη και να  μετατρέψει το κάθε  Μοναστήρι και σ’ ένα Τεκέ, χωρίς να πάρουν "χαμπέρι" οι Χριστιανοί της Κρήτης;

Ποιος θα μας εγγυηθεί τη ζωή των ήδη Ελλήνων Μοναχών, Ιερομονάχων και Μοναζουσών, που θα συνοικήσουν με τους απεσταλμένους και τις απεσταλμένες του Φαναρίου, που το έχει καταντήσει λύχνο χωρίς φυτίλι και λάδι ο Βαρθολομαίος;…   

 Θα τρίζουν τα κόκκαλα του τουρκομάχου Ηγουμένου της  Γωνιάς Κισάμου Παρθενίου Περίδη, αλλά και του πρωτοστάτη των επαναστάσεων  Παρθένιου Κελαϊδή, που αρνήθηκε τον προσφερθέντα Επισκοπικό Θρόνο κι απάντησε: 

  «Ευρισκόμενος στις πρωτεύουσες της Ευρώπης, θα προσφέρω περισσότερα  στο πρόβλημα απελευθέρωσης της Κρήτης, παρά όσα  καθήμενος στον επισκοπικό θρόνο».

Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Ηγουμένου  Γαβριήλ Μαρινάκη, που συνέταξε το κτηματολόγιο του Αρκαδίου κ έπεσε ηρωικά μαχόμενος στο Αρκάδι κατά την Επανάσταση του 1866.

 Θα τρίζουν τα κόκκαλα του μακεδονομάχου και αντιστασιακού Ηγουμένου Διονυσίου Ψαρουδάκη, που διαμήνυσε στον Λάμπης Ισίδωρο, που είχε συναινέσει σε διανομή μοναστηριακής περιουσίας, να μην ξαναπάει στ’ Αρκάδι γιατί θα τον σκοτώσει…   

Θα πρέπει, λοιπόν, ή να φύγει ο Βαρθολομαίος από το Πατριαρχείο ή να φύγει το Πατριαρχείο από την Κων/πολη...