Δευτέρα 29 Ιουνίου 2020


                                   Σόδομα και Γόμορρα, Αφεντικό

                                                     

 

Όπως μέσες – άκρες όλοι γνωρίζετε, πως στην κοιλάδα της Ιορδανίας, κάπως  κοντά  Στη Νεκρή θάλασσα υπήρχε κατά την εποχή του Χαλκού η Πεντάπολη, που την αποτελούσαν οι αρχαίες πόλεις: Αδαμά, Σεβωείμ,  Σηγώρ, Σόδομα και Γόμορρα. Κατά την εποχή του Χαλκού οι δυο από τις πέντε αυτές πόλεις είχαν υπερβεί κάθε ανθρώπινη ανοχή και είχαν μετατραπεί σε κολαστήρια ψυχών και σωμάτων. Τα Σόδομα κυρίως είχαν αναπτυχθεί στη μεγαλύτερα πόλη-Κράτος της περιοχής ίσως κι ολόκληρης της Ανατολής. Είχαν αναπτύξει μεγάλο πλούτο και τεράστιο ηθικό, κοινωνικό ξεπεσμό. Τις παραβατικές συμπεριφορές της κοινωνικής υποστάθμης των κατοίκων της πόλης ακολουθούσαν κ οι κάτοικοι της Γομόρρων. Αποτέλεσμα του ξεπεσμού αυτού υπήρξε η αυτοστιγμή ολοκληρωτική καταστροφή και των δυο πόλεων! Η καταστροφή αναφέρεται στη Γραφή. Αποδίδεται στο Θεό. Επιβεβαιώνεται από την  Ιστορία. Και πιστοποιείται από την  Αρχαιολογία, που αποκάλυψε τα ερείπια των Σοδόμων. Αιτιολογείται δε ως αποτέλεσμα του ηθικού, κοινωνικού, κ.λπ.,  εκπεσμού των κατοίκων, που επέσυρε την «οργή» του Θεού. Οποιοδήποτε κιαν υπήρξε το μέσον, χωρίς την ανοχή τουλάχιστο του Θεού, κακό δε γίνεται. Για να ανεχτεί όμως ο Θεός μια καταστροφή τέτοιου μεγέθους, που να μη σωθεί παρά μόνο μια οικογένεια, που από Αυτόν προειδοποιήθηκε κ έφυγε, και μαζί με την πόλη ν’ αφανιστεί κάθε ανθρώπινη παρουσία, ασφαλώς και θα πειράχτηκε  πολύ η Αγιότητα του Κυρίου. Στην προκείμενη περίπτωση, μάλλον σε πτώση μετεωρίτη οφείλεται η ολοκληρωτική καταστροφή ολόκληρης περιοχής από φωτιά, που οπωσδήποτε θα συνοδευόταν κι από ισχυρό τράνταγμα από κρούση. Να είστε βέβαιοι ότι, χωρίς τη συγκατάθεση του Θεού, δε θα επακολουθούσε η καταστροφή αυτή κι ο μετεωρίτης πιθανό να έπεφτε στη θάλασσα… 
 

Στα 1655 μ.Χ. έπεσε στα χέρια των Βρετανών το Port Royal της Τζαμάικα της Αφρικής. Μια μικρή παραλιακή πόλη, που είχε λιμανάκι ανεκμετάλλευτο, αλλά σε πολύ σπουδαίο σημείο ελέγχου της Καραϊβικής. Η Βρετανία ανέπτυξε το λιμάνι και το κατέστησε μεγάλη θαλασσινή πόρτα, και συγχρόνως σημαντική ναυτική βάση τύπου Σούδας, που θα τη βοηθούσε να ελέγχει μεγάλη θαλασσινή περιοχή κι όχι μόνο. Και για να ελέγχει χωρίς να ελέγχεται, επέτρεψε   την αναβάθμιση, καθώς και την εξάπλωση στην περιοχή της πειρατείας από τους ντόπιους, που αποτελούσαν συμμαχικά εργαλεία της! Τεράστιος ο πλούτος, που έπεσε στον τόπο από τις ληστείες στη θάλασσα των ανταγωνιστών του θαλασσινού εμπορίου της Βρετανίας! Μεγάλος δε κι ο αριθμός των κάθε είδους και διαβάθμισης κακοποιών, που εύρισκαν απάνεμο λιμάνι στον τόπο τη Βρετανική ανοχή. Ο πλούτος όμως αυτός εμπλούτισε, αναβάθμισε  και τη διαφθορά των κατοίκων, με τη συγκέντρωση σ’ αυτόν της αφρόκρεμας των εγκληματιών. Και να τα «μπαρ» πολυτελείας! Να οι «μπόμπες»  το ρούμι κι όχι μόνο. Να οι εκατομμυριούχοι κακοποιοί εκμεταλλευτές του κάθε λιμανιού των ανέμων. Να και προαγωγοί, που εφοδίαζαν με φρέσκο κρέας  την πόλη. Ένα στα δυο σπίτια ήταν σκυλάδικο, πέραν από αυτά, που υπηρετούσαν τους «συμμάχους», που ήταν υψηλότερου επιπέδου και ποιότητας παροχής υπηρεσιών.  «Το κρασί και οι γυναίκες στράγγιζαν τους πειρατές από τον πλούτο των πειρατειών σε τέτοιο βαθμό, που κάποιοι ξέπεφταν στη ζητιανιά…» Και βέβαια Στην ίδια πόλη έδρευε και το ναυαρχείο του βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού της Καραϊβικής και εκεί ανδρώθηκε ναυτικά ένας νέος αξιωματικός ονόματι Οράτιος Νέλσον, που μερικά χρόνια αργότερα θα κατατρόπωνε τον Ναπολέοντα στο Τραφάλγκαρ.»  Και βέβαια όχι μόνο επέτρεπε ο εκμεταλλευτής καταχτητής την ανήθικη, παραβατική συμπεριφορά του εσμού των εντοπίων, αλλά και την καλλιεργούσε συμφέροντος ένεκεν…

Ξαφνικά κι απροειδοποίητα  συνέβη μέρα μεσημέρι στις 7.6.1692  ώρα 11.42΄ τοπικός σεισμός 7,5 Ρίχτερ, που προκάλεσε ισχυρό «τσουνάμι» και καταβύθιση της ακόλαστης πόλης του Πόρτ Ρουαγιάλ …αύτανδρης!!

Στην θέση του, κοντά στην είσοδο του λιμανιού Port Royal, υπάρχει σήμερα  μικρό χωριό. Οι δε επισκέπτες αυτού μπορούν να θαυμάσουν στον πάτω της θάλασσας το σκελετό της νεκρής ένδοξης πόλης ν’ αναπαύεται μακαρίως λίγα μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας…

Λέτε να ήταν τυχαίο το γεγονός; Πιστεύω πως ήταν στοχευμένη και μελετημένη ενέργεια, γιατί δεν πειράχτηκε άλλος τόπος πέραν από τα όρια της πόλης! Και ποιος άλλος είχε τη δυνατότητα το 17ο αιώνα να κατευθύνει σεισμική ενέργεια με τέτοιο βαθμό ακρίβειας κ επιτυχίας; Το Haarp τότε δεν είχε ακόμη εφευρεθεί.

   --Κ εσένα πως ήρθανε στο νού σου, ούλα τουτανά;

   -- Διαβάζω κάθε  πρωί τα πρωτοσέλιδα 14  φύλλων του Αθηναϊκού Τύπου και φρίττω για το χάλι, στο οποίο έχει καταπέσει η πολιτική ζωή της Ελλάδας κ ένα μέρος από   τους  πολίτες και τους επιχειρηματίες του τόπου!! Η ηθική της σημερινής Αθήνας, εχτός από τις δυο περιπτώσεις που προανέφερα,  μπορεί ν’ αντιπαραβληθεί και:

Μ’ αυτή της υπόδουλης στους Ρωμαίους Κορίνθου του πρώτου μ.Χ. αιώνα. Μ’ εκείνη της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου, που της είχε αποδοθεί δηχτικά η ονομασία «πόλη της Αφροδίτης». Εξάλλου και στην Κόρινθο η Αφροδίτη λατρευόταν.  Κατά δε το παρόν είναι τουλάχιστο θλιβερό να κορνιζώνονται Αρχηγοί κομμάτων, Πρωθυπουργοί, Υπουργοί και το οικογενειακό τους περιβάλλον, και να παρουσιάζονται  ως κλέφτες, ψεύτες απατεώνες, κερατάδες, πούστηδες, πουτάνες, προδότες, συνεργάτες κακοποιών, και ό,τι άλλο! Και, κατά το ρηθέν γυρολόγου πωλητού    χοχλιών: «Πορίσετε Πούστηδες να πάρετε Κερατάδες»!!...

 Πως αλλιώς να ερμηνεύσομε τον τίτλο εικόνας, που κυριαρχεί σε πρωτοσέλιδο Αθηναϊκής Εφημερίδας με γιγαντένια στοιχεία  Καμπάνιας και λέει: «Την πάσαρα για να κλείνω δουλειές»!!!

 Κι αυτό, ο σύζυγος το θεωρούσε τιμητικό της επιχειρηματικής του δράσης και της χαριτόβρυτου διακεκριμένης παρουσιάστριας συζύγου του. Κάτι, ως «χρυσούν Ταξιάρχην του Τάγματος Τιμής!!!» «Έξυπνο κόλπο» επιδιωκόμενου και μη καταδιωκόμενου ξέφρενου πλουτισμού!

 Το δε δεύτερο σε σπουδαιότητα προβαλλόμενο από την ίδια εφημερίδα. και συνοδευόμενο από δυο φωτογραφίες ενόχων. με κατακόκκινα στοιχεία. που τσάζουν αίμα, θα έλεγα. έχει τον τίτλο: «Παζάρευε απόρρητα αρχεία της ΚΥΠ για τις εκτελέσεις  της 17 Νοέμβρη και σε Αμερικανούς πράκτορες!!» Κι αυτοί, να τα φορούν ως σμόκιν και ημίψηλα καπέλα επίσημης περιβολής! Και, ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

Να πω πως ήταν πρόδρομος ή προφήτης της επέλασης των τοιούτων και τοιαύτων και τηλικούτων, ο γυρολόγος πωλητής σαλιγκαριών προ εκατονταετίας;

Σε άλλους καιρούς οι παραιτήσεις θα έπεφταν βροχή και τα φονικά θα συνέτιζαν τους επερχομένους …Σοδομιστές και Γομόρρες. Πλην όμως κατά το παρόν, και η  Δικαιοσύνη διαφημίζεται, όχι υπεύθυνη Ανεξάρτητη Αρχή της Δημοκρατίας, ως θα έπρεπε κ επιβάλλεται, αλλά ως υπαλληλικής νοοτροπίας ανεύθυνο κι ασυνείδητο όργανο! Κάτι,  που λειτουργεί με «μίζα» αυτοκινήτου τεχνολογίας 1944.  Κάτι, που υπόκειται στη χειραγώγηση και τον απόλυτο έλεγχο πολιτικής φατρίας! Και, εντελώς φυσικά, εγνωσμένα, συνειδητά και με το αζημείωτον, συμπράττει με το Πολιτικό Κατεστημένο! Αυτό, που ελέγχει το μηχανισμό των Πολιτικών Κομμάτων κι Αποκομμάτων, εντελλόμενο από πολυεθνικών επιπέδων πλεχτάνη, δίκην Καμόρας!...

Οπότε προκαλείται, αναμένεται και ευχολογείται η επέμβαση του Θεού, για επανάληψη φαινομένων τύπου Σοδόμων και Πόρτ Ρουαγιάλ!

 Ίσως, δεν μας μένει  άλλη ελπίδα σωτηρίας...

 

                                 29.6.2020    ellinikisalrigga

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2020



Παντέρμο Ρέθεμνος

 

      « Στην τιμή του εισιτηρίου προσφέρεται δωρεάν και μια μακαρονάδα!»

                                                                                         του Μαρίνου Σπυρ. Γαλανακή

 

Μετά τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο του 20ου αιώνα επακολούθησε το στημένο οικονομικό «κραχ» των Η.Π.Α. από γνωστούς πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους του Συστήματος. Αυτό επηρέασε σε παγκόσμια κλίμακα τις οικονομίες, η πτώση των οποίων ακολούθησε σαν «ντόμινο». Η δεκαετία του 1920 υπήρξε παρόμοια με τη δεκαετία του 2020, που την ακολουθεί ελπιδοφόρα.  Το οικονομικό «κραχ» του τότε ήταν αποτέλεσμα των στημένων πολέμων, που προηγήθηκαν κατά τόπους  και του παγκόσμιου, που επακολούθησε. Για την Ελλάδα η διάρκεια όλων αυτών των πολέμων κράτησε από τον Οχτώβρη του 1912 ίσαμε τον Αύγουστο του 1922, που έκλεισε με τη Μικρασιατική καταστροφή.  Το Σύστημα, που προκάλεσε το χάος, ήταν  το ίδιο, μ’ αυτό, που το προκαλεί και κατά το παρόν.  Η μεθοδολογία ίδια με κάποιες παρεκκλίσεις, που ευνοούν  μεγαλύτερα κέρδη του Συστήματος.  Οι συντελεστές ίδιοι κατά κανόνα.

Δεν αναλύω τα γεγονότα. Αλλιώς θα χρειαζόμουν τουλάχιστον δυο τόμους βιβλίου μεγάλου σχήματος. Το ποιοι υπήρξαν οι συντελεστές του τότε και του σήμερα, αρκεστείτε στην περιεχτική  λέξη Εβραιοσιωνισμός. Περιοριστείτε σ’ αυτή και βάλλετε να δουλέψει το μυαλό Σας. Σκεφτείτε ποιοι πολιτικοί του τότε και ποιοι του σήμερα διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται τις τύχες των Ελλήνων. Κάνετε το συσχετισμό. Και θα βρείτε πως η ρίζα του κακού είναι η ίδια. Μια και η αυτή.

 Το οικονομικό «κραχ» εκδηλώθηκε, γίνηκε φανερό,  στην Ελλάδα περί το 1930.

 Τότε λοιπόν είχε την τύχη  ο Λυκούργος να στήσει κινηματογράφο στην αίθουσα του Ωδείου. Πλην όμως πελάτες «γιόκ». Γι’ αυτό κι ο κινηματογράφος έκανε προβολές δυο μόνο βραδιές τη βδομάδα.

 Ας ήταν κάτι το μοντέρνο και πρωτοφανέρωτο στην πόλη των γραμμάτων. Και πάλι όμως το «κεσάτι» εξακολουθούσε να μένει «κεσάτι»…

Το οικονομικό «κραχ» δεν αποτελούσε βέβαια πλήγμα μόνο για τον τομέα του θεάματος. Όλη η «γκάμα» των καταστημάτων της μικρής και της μεγάλης αγοράς του Ρεθέμνους στο ίδιο καζάνι έβραζε. Ακόμη και τα λιγοστά  μαγέρικα της εποχής υπέφεραν. Οι Ρεθεμνιώτες είχαν απαρνηθεί ακόμη και τον πρωϊνό παραδοσιακό  πατσά και τη γευστική  μακαρονάδα, που πολλοί λιγουρευόταν ήταν δεν ήταν κοιλιόδουλοι.

Ένα τέτοιο παραδοσιακό μαγέρικο λειτουργούσε τότε πολύ κοντά στον κινηματογράφο, αλλά δε θυμούμαι ακριβώς το τόπο του και τ’ όνομα του επιχειρηματία, παρ’ όλο που μου τ’ ανιστόρησε με κάθε λεπτομέρεια κατά τη δεκαετία του 1960 ο γλύπτης, καλός κι αγαπητός μου φίλος  Γιάννης Εμμαν. Κανακάκης, έργα του οποίου, ανδριάντες και προτομές, κοσμούν την πόλη κι αρκετά χωριά του Νομού μας. Ας είναι αιωνία η μνήμη του.  Πλην όμως  η κρητική παροιμία λέει πως:

 «Όντεν είναι το πράμα, που ‘ναι ο νούς. Και όντεν είν’ ο νους, που ‘ναι το πράμα…»

 Ένα πρωϊνό,  το λοιπόν,  που Λυκούργος απολάβαινε τον πατσά σ’ εκείνο το μαγέρικο, σίμωσε κι ο μάγερας και πιάσανε κουβέντα. Μοναξιά ήτανε και στο μαγέρικο. Ευκαιρία να πούν ο (γ)είς τ’ αλλού τον πόνο τους. «Έτσα λογιώς»  δόθηκεν η ευκαιρία να συμφωνήσουν  τη μεταξύ τους συνεργασία, και «μπέλικι» να φτουρήσει κ η δουλειά στις επιχειρήσεις τους. Και καταλήξανε να πουλεί το μαγέρικο στην τιμή της μακαρονάδας  μέσα και ένα εισιτήριο στον κινηματογράφο. Κι ο κινηματογράφος πάλι στην  τιμή του εισιτηρίου της κάθε παράστασης μέσα και μια δωρεάν μακαρονάδα στο μαγέρικο…

Ο Λυκούργος, ως καλός δημοσιογράφος, διαφήμισε την προσφορά. Είπανε πως κυκλοφορήσανε και «φέιγ βολάν», αλλά δεν ξέρω κατά πόσον είναι αλήθεια. Όπως και να ‘χει όμως το πράμα γίνηκε γνωστό στην πόλη. Και, επειδή «ο κουζουλός την πίκρα του παρηγοριά την έχει», κ οι «πλακατζήδες» δεν έλειπαν από το Ρέθεμνος του παλιού καιρού, από ένα στέκι γειτονικού ρακάδικου δείτε τη σκαρώσανε του Λυκούργου: 

Κάποιος πραματευτής γνωστός τους έδεσε το γάϊδαρό του κάπου εκεί στ’ Αρμένικα και μπήκε στο ρακάδικο να πιεί μια ρακή και να ξαποστάσει. Άλλο που δεν ήθελαν κ οι πλακαδόροι. Στ’ άψε-σβήσε και  με τρόπο φεύγει ένας τους και πάει. Παίρνει το γάϊδαρο του πραματευτή και τον βάνει μέσα στην αίθουσα του κινηματογράφου. Γυρίζει στο ρακάδικο. Απασχολούν στην κουβέντα το φίλο τους γυρολόγο. Και ειδοποιούν  τον υπάλληλο του Λυκούργου  πως ένας πελάτης «ανημένει να κόψει εισιτήριο».  Πάει κι αυτός και βρίσκει το γάϊδαρο μέσα στην αίθουσα! Ξεστρώνει το γάϊδαρο. Παίρνει το σωμάρι και τρέχει στο ρακάδικο. Ωστόσο η παρέα των «πλακατζήδων» είχε πορίσει στο δρόμο για να κάμει χάζι και θωρεί τον υπάλληλο να  πορίζει με το σωμάρι. Τους βλέπει κι αυτός και, πηγαίνοντας προς αυτούς των φωνάζει: «Τίνος, μωρέ, απ’ ούλους σας να το βάλω στη ράχη; Κρίμας απούνε το σωμάρι ένα και σεις είστε πολλοί!»…

 Ούτε παραξήγηση, ούτε χοντρές κουβέντες, ούτε γκρίνια, ούτε έχθρητα.  Αλλά με το γέλιο, με το κέφι και την καλή καρδιά.  Και  βέβαια, με την επιφύλαξη της ανταπόδοσης των ίσων σε πρώτη ευκαιρία.

 Έτσι γλεντούσαν τη φτώχια τους τότε. Τώρα, μαύρες πλερέζες! Κατινιές!  Ξεπεσμός ηθικός! Καταστροφές των δημόσιων υποδομών! Διασπάθιση του δημόσιου χρήματος! Κατακουρελιασμός των πολιτικών! Αμαύρωση του Κράτους! Επέλαση αλλοδαπών! Αρπαχτές Υπουργών! Ξένοι φανεροί εκμεταλλευτές του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου! Πράχτορες ξένων κρατών, ακόμη και μέσα στην Κυβέρνηση! Ναρκωτικά! Γιατροί εκμεταλλευτές της ζωής ασθενών! Φαρμακευτικές Εταιρίες γεμάτες φαρμάκι! Φυλακές φροντιστήρια κακοποιών ή ξενοδοχεία επιτηδείων! Κ η Εκκλησία, προς κατάλυση! Ανυπεράσπιστη! Θυμίζει εποχές διωγμών! Τουρκοκρατία! Ξέφραγο αμπέλι η Ελλάδα! Γεμάτο σκατζοχοίρους, αρκάλους, νυφίτσες, κοράκια, φίδια φαρμακερά, και ύαινες! Ζωολογικός λόγγος ολόκληρη! Που να σταθείς; Που να πατήσεις; Που να καλυβώσεις; Ατιμωρησία! Σκάνδαλα  σκανδάλων ατιμώρητα σε βάθος δεκαετίας! Η αυτεπάγγελτη δίωξη φαίνεται να έχει καταργηθεί! Που να βρεις το δίκιο σου! Αφού «ο καντής γαμεί τη μάνα σου, που θα πας να κριθείς»; Κ οι γείτονες τριγύρω! Μουγκρίζουν σα γορίλες και χτυπούν τα στήθια τους!  Και παραφυλάσσουν! Καιροφυλαχτούν! Πότε θα τα τινάξει η αγελάδα; Ήπιανε το γάλα! Να φάνε και τη σάρκα της!

 Και, ενώ ο κόσμος χάνεται, το …πουλί χτενίζεται! Ν’ απλώσω φωτογραφίες του Αθηναϊκού Τύπου, δε χωρούν οι σελίδες της εφημερίδες τη διαφήμιση των παντός τύπου και διαβάθμισης ακόλαστων εγκλημάτων! Η δε Πολιτεία φόρεσε το ΚΙΠΑ της και περιφρουρεί τα οικογενειακά της συμφέροντα, σαν καλή νοικοκυρά! Και κάτω από τα ΚΙΠΑ διακρίνεις  κεφάλια μειοδοτών πολιτικών, πλαστογραφημένων επιστημόνων, επιχειρηματιών αλλοεθνών, που ήρθαν και καταληστεύουν τους Έλληνες! Και … «Κάνε με πρόξενο του Ισραήλ. Τι θα κάνουν; Θα κυνηγάνε τον πρόξενο του Ισραήλ;!! Κ έτσι τελειώνω με όλ’ αυτά και θα μπορώ να σας βοηθήσω!!!»

 Κατάντησε δηλαδή το Κράτος της Ελλάδας να ελέγχεται από πράχτορες του οργανωμένου διεθνούς εγκλήματος, που μπορούν να κατέχουν θέσεις αποφασιστικές και ν’ αποτελούν παράγοντες αποφασιστικής εξουσίας!! Και δεν είναι πια κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία. Έχουν ονοματεπώνυμα.  Έχουν στήριξη από συγκεκριμένα ξένα κράτη εχθρικά προς τον Ελληνισμό και «φιλικά» προς την Ελλάδα!! Κ οι Έλληνες κοιμούνται, μακαρίως…

«Ανάστα ο Θεός  κρίνω την γήν, ότι Συ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις έθνεσι» …

                                                                23.6.2020 elliikisalpigga

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2020

Σάσων ή Σασώ ή SASENO


                      «Οπέρυσις εκάηκε κι οφέτος τσούκνα βγήκε.»

 

  Η Συμφωνία, μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, που υπογράφηκε στην Αθήνα, από τους ΥΠΕΞ των δυο Χωρών στις 9.6.2020, αφορά «την οριοθέτηση των αντίστοιχων  θαλάσσιων ζωνών τους».

Στα προκαταρτικά της Συμφωνίας αυτής, αφού  αφαιρέσομε την πούδρα, το κραγιόν και τις βλεφαρίδες, απομένει το ακόλουθο ενδιαφέρον κείμενο:

 «Λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές διατάξεις της Σύμβασης των  Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (1982) στην οποία  και οι δύο χώρες είναι μέρη,

Επιβεβαιώνοντας τη Συμφωνία μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ιταλικής Δημοκρατίας για την οριοθέτηση των αντίστοιχων υφαλοκρηπίδων που υπογράφηκε στις 24 Μαϊου 1977 και τέθηκε σε ισχύ στις 12 Νοεμβρίου 1980,

Υπενθυμίζοντας ότι η ως άνω συμφωνία καθορίζει την οριακή γραμμή για την οριοθέτηση και άλλων θαλασσίων ζωνών στις οποίες οι δύο χώρες νομιμοποιούνται σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο,

Συμφώνησαν τα ακόλουθα:»

 

 Πριν όμως προχωρήσω στα «ακόλουθα», θέλω να επιστήσω την προσοχή Σας στ’ ανακόλουθα. Στ’ ότι, δηλαδή, αυτό το… «γιαπί» ξεκίνησε από το Μάη του 1977. Δηλαδή, πριν από 43 χρόνια! Υπογράφηκε δε το Νοέμβρη του 1980. Δηλαδή πριν 40 χρόνια! Όλο αυτό το σαραντάχρονο διάστημα έμενε ανενεργό, γιατί …η πολεοδομία δεν υπέγραφε τα σχέδια.  Κατά τα λοιπά η ανωδομή της «υφαλοτρυπίδας» (!)  εγκρίθηκε κατά το παρόν «σεκλετισμένα». Βέβαια! «Σεκλετισμένα!

  Οι δε ιδιοχτήτες των παρόδιων οικοπέδων,  ανακοίνωσαν  την έγκριση της …πολεοδομίας και υπόσχονται ότι θα συνεχίσουν και θα ολοκληρώσουν την …ανωδομή!

Μια ανωδομή όμως, που στηρίζεται σε θεμελίωση παλαιότητας σαράντα χρόνων, ίσως είναι επισφαλής, λόγω κακής κατασκευής ή αποσάθρωσης της υποδομής. Εξάλλου οι αρχιΤΕΚΤΩΝΕΣ, που σχεδίασαν τότε την οικοδομή, δεν είχαν την επιστημονική κατάρτιση και αγορασμένη αντίληψη των συνΑΔΕΛΦΩΝ τους του παρόντος, ούτε κ η μηχανική επιστήμη ήταν τότε όσον είναι κατά το παρόν προχωρημένη, ώστε να λάβει σοβαρά υπόψη της τη γεωδυναμική και τα υπόγεια ρήγματα, που προκαλούν τις σεισμικές δονήσεις στην κάθε περιοχή ΑΟΖ. Ούτε και τον πλούτο του υπεδάφους. Βέβαια το Αυστριακό ρήγμα στερείται κατά το παρόν  τη δυναμική, που διέθετε τότε.  Και το δυναμικό της ΕΣΣΔ, μάλλον έχει καταστεί ανενεργό, κατά το παρόν.  Πλην όμως ενδυναμώθηκαν το της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Αλβανίας και της κοινοπραξίας Λιβύης – Τουρκίας. Κι αυτό,  ένεκα ενδογενών αλληλεπιδράσεων με αυτό της σύγχρονης μορφής Τουρκικής Αυτοκρατορίας, που ενεργοποιήθηκε κατά το μεταξύ διάστημα και προκαλεί αντανακλαστικές επιδράσεις κ επηρεασμούς στα υπόλοιπα  ρήγματα. Και το χειρότερο: Αποκαλύφτηκε ο υποθαλάσσιος πλούτος κάθε περιοχής.

Γι’ αυτό κρίνω πως αποτελεί η ανακοίνωση της Συμφωνίας, μάλλον έκφραση επιθυμίας για μελλοντική δράση και ύστερ’ από προσεχτικό υπολογισμό όλων των παραμέτρων, και μάλιστα των οικονομικών, ως και το εάν το ύψος της  ανωδομής …θα σκιάζει τον Παρθενώνα…

 Παραθέτω, λοιπόν τη Συμφωνία ως έχει και υπογραφεί και από τη μελέτη αυτής θ’ αντιληφτείτε αν θα υλοποιηθεί ύστερ’ από άλλα 40 χρόνια…

 Έτσι, ώστε να μην επηρεάζεστε από τη μυρωδιά του εφτάζυμου την ώρα που ξεφουρνίζεται, χωρίς να δοκιμάσετε κι αν το παξιμάδι τρώγεται κιόλας…

Έχομε και λέμε, λοιπόν:

 

                                                                  « Άρθρο 1.

  1. Η οριοθετική γραμμή των θαλασσίων ζωνών στις οποίες οι δύο χώρες νομιμοποιούνται να ασκούν, αντιστοίχως, τα κυριαρχικά δικαιώματα ή τη δικαιοδοσία τους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο θα είναι η οριοθετική γραμμή για την υφαλοκρηπίδα που καθορίστηκε με τη Συμφωνία του 1977 μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ιταλικής Δημοκρατίας για την  οριοθέτηση των αντίστοιχων υφαλοκρηπίδων.

  2. Οι συντεταγμένες της ως άνω οριοθετικής γραμμής που αναφέρονται στο Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς WGS-84 έχουν ως ακολούθως…».

 

Παραθέτει 16 αντίστοιχες θέσεις γεωγραφικού μήκους και γεωγραφικού πλάτους,  που χωρίς χάρτη εφαρμογής δημοσιευμένο, θεωρώ περιττό να τις αναφέρω. Και τούτο, γιατί δεν έχω ούτε τις ικανότητες, ούτε  τις δυνατότητες να συντάξω εγώ τέτοιο χάρτη,  στου οποίου την ειλικρίνεια και δικαιοσύνη να επαναπαύομαι.  Και γι’ αυτό περιορίζομαι μόνο  στην αναφορά των δυο ακραίων σημείων, που αναφέρονται στο Συμφωνητικό, χωρίς και να είμαι ικανός να τα επισημάνω επί χάρτου.

 «γ.π.,  από: 35ο 34΄ 08.15΄΄ έως 39ο 57΄ 38.46΄΄ Β.

και γ.μ., από: 18ο 20΄ 39 39΄΄ έως 18ο 57΄ 27 29΄΄ Α.»

 

Και, πριν προχωρήσω σ’ αυτό το  άρθρο, εκφράζω  την ανησυχία μου, για το τι προβλέπεται σχετικά με το νησί Σάσων, που βρίσκεται βόρεια, μπροστά από την είσοδο του κόλπου του Αυλώνα. Ενεργεί όπως η Σφακτηρία,  και προστατεύει αυτόν. Και τούτο, γιατί το νησί αυτό συγκαταλεγόταν από την αρχαιότητα, ως νησί του ελληνικού νησιωτικού  συμπλέγματος των Εφτανήσων (Στράβων, Πολύβιος, Σκύλακας Καρυανδέας, Κλαύδιος Πτολεμαίος, Πλίνιος ο Πρεσβύτερος.) Γνωρίζω, σε γενικές γραμμές, και το τι έχει ακολουθήσει  από τα Βυζαντινά χρόνια κ ύστερα. Θαυμάζω τ’ άπατα της αλαζονείας, της αξιοπρέπειας, των αρπαχτικών διαθέσεων, των «εκάστοτε φίλων και συμμάχων», καθώς και του Κηδεμόνα» τους, που έχουν προκαλέσει το «αλλαλούμ» στη χερσόνησο του Αίμου και στα πελάγη που τη βρέχουν.  Δεν μου διαφεύγει ακόμη, ούτε η στρατηγική σημασία και σπουδαιότητα του μικρού αυτού νησιού των 5,5 περίπου τετραγωνικών χιλιομέτρων, που αποτελεί το ανατολικό σημείο ελέγχου του στενού του Οτράντο, κι ονομάζεται Σάσων.  Αυτό το νησάκι ελέγχει την είσοδο-έξοδο στο Αδριατικό πέλαγος, όπως η Κρήτη στο Αιγαίο, η Λήμνος κ η Θάσος στον Εύξεινο κ η Κύπρος στο Σουέζ. Όπως δε μου διαφεύγει πως, η Ιταλία θεωρεί ζωτικό της χώρο ακόμη και την Ήπειρο. Μην ξεχνάτε τη δράση του Μουσολίνι στο Ιόνιο. Και,  σε συσχετισμό. με την περίπου ανάλογη  κ επιθυμητή από   τον  Ερντογάν στο Αιγαίο, με πρώτο «εφιχτό;» στόχο το Καστελλόριζο.

Και με το νοτιότερο άκρο των Εφτανήσων, που το αποτελούν τ’  Αντικύθηρα, τι προβλέπετε;  Φτάνει ως εκεί η ζώνη ; Ή μήπως δεν ανήκουν αυτά στα Εφτάνησα;

 Και, προσέξετε, το παρακάτω εδάφιο 3 του άρθρου 1. δεν αφήνει αμφιβολία, ότι δε φτάνει στο νησί Σάσων η Συμφωνία. Οπότε δεν την αναγνωρίζει ως Ελληνική η Κυβέρνηση.

Παραιτείται, λοιπόν, με τον τρόπο αυτό από τις των Ελλήνων διεκδικήσεις;!! Κλάψτε γι’ άλλη μια φορά γι’ αυτήν. Ήδη έχομε κλάψει τη Βόρεια Ήπειρο και πρόσφατα τη Βόρεια Μακεδονία. Κλαίμε και για τη Σάσων. Αυτά συναποτελούν  βέλη στη φαρέτρα Ερντογάν.  Εύσημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα λοιπά Ευρωπέη συνεταιράκια. Αίσχη προδοτικά για τους Έλληνες Πολιτικούς. Αλλά και για τους Έλληνες πολίτες, που  ανέχονται ακόμη όσους μένουν από αυτούς ζωντανοί, ώστε να ενθαρρύνονται κ οι επερχόμενοι...

 Ελπίζω να μην κλάψομε στη συνέχεια και για το Καστελλόριζο. Αλλά και για τη Γαύδο, που ως αυτή φτάνουν ανενόχλητοι οι Ιταλοί ψαράδες κ οι τράτες τους αφανίζουν το παν, όπως μου κατήγγειλαν Γαυδιώτες στα 2009. (Βλπ: Μαρίνου Σπ. Γαλανάκη: «Γαύδος»). Συναποτελεί δε και στόχο του Ερντογάν.

 Όσον  αφορά  δε τ’ Αντικύθηρα φτάνει ή όχι ως και αυτά η Συμφωνία ΑΟΖ; Θα μου απαντήσετε: «Διάβασε παρακάτω». Έλα μου όμως που δεν με καλύπτει η σαφήνεια του παρακάτω και δε διακρίνω καθόλου στο σκότος του υποκάτω…

Ας  προχωρήσω και  στο «παρακάτω» και στα επόμενα της παρούσας Συμφωνίας Άρθρα, όπως αυτά είναι διατυπωμένα. Προσέξετε ιδιαίτερα αυτά, που  υπογραμμίζω: 

 

  3. «Η οριοθέτηση, προς το παρόν, δε σκοπείται να βαίνει πέραν του σημείου 1 προς Βορράν και πέραν του σημείου 16 προς Νότον. Η παρούσα οριοθέτηση θα επεκταθεί προς οιαδήποτε κατεύθυνση μέχρι τα σημεία συνάντησης των θαλασσίων ζωνών των αντίστοιχων γειτονικών Κρατών, όταν θα έχουν συναφθεί οι σχετικές συμφωνίες.»

…Και, «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι»!..

 

                                                                   Άρθρο 2.

« Όταν το ένα Μέρος λάβει την πρωτοβουλία να ανακηρύξει μία θαλάσσια ζώνη που εκτείνεται μέχρι την οριοθετική γραμμή του άρθρου 1 της παρούσας Συμφωνίας, θα ενημερώσει σχετικά το άλλο Μέρος το συντομότερο δυνατό.»

 

                                                                   Άρθρο 3.

 « Η παρούσα Συμφωνία δε θίγει:

  α΄) τις αλιευτικές δραστηριότητες που διεξάγονται σύμφωνα με τους εφαρμοστέους κανόνες και κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.»

 

Δηλαδή, επιτρέπει το ψάρεμα, που ασκείται από Ιταλούς, ακόμη και στα νότια της Κρήτης!!

 

 « β΄) τις διατάξεις του άρθρου 58 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, σχετικά και με τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και τις υποχρεώσεις των λοιπών Κρατών στην αποκλειστική οικονομική ζώνη των Μερών, όπως προβλέπονται στο εν λόγω άρθρο.

 

                                                                      Άρθρο 4.

  1. Τα Κράτη θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια να διευθετήσουν, διά της διπλωματικής οδού, κάθε διαφορά που ενδέχεται να ανακύψει σχετικά με την ερμηνεία ή την εφαρμογή της παρούσας Συμφωνίας.

  2. Αν μία τέτοια διαφορά δεν διευθετηθεί εντός τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία κατά την οποία ένα από τα Μέρη γνωστοποίησε την πρόθεσή του να κινήσει την διαδικασία που προβλέπεται στην προηγούμενη παράγραφο, η διαφορά αυτή θα παραπεμφθεί, με αίτηση οποιουδήποτε από τα δύο Μέρη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ή σε οποιοδήποτε άλλο διεθνές όργανο, που έχει επιλεγεί με κοινή συμφωνία.

 

                                                                       Άρθρο 5.

 1. Η παρούσα Συμφωνία υπόκειται σε επικύρωση.

 2. Η παρούσα συμφωνία θα τεθεί σε ισχύ την ημερομηνία ανταλλαγής των οργάνων επικύρωσης.

 

  Έγινε στην Αθήνα στις 9.6.2020, σε δύο πρωτότυπα, το καθένα στην Ελληνική, Ιταλική και Αγγλική γλώσσα, όλα δε τα κείμενα είναι εξ ίσου αυθεντικά. Σε περίπτωση διαφοράς ως προς την ερμηνεία της παρούσας Συμφωνίας, το κείμενο στην αγγλική υπερισχύει.

 

      Για την Ελληνική Δημοκρατία                      Για την Ιταλική Δημοκρατία

    

     Νικόλαος-Γεώργιος Σ. Δένδιας                                 Luigi di Maio

      Υπουργός Εξωτερικών                                   Υπουργός Εξετερικών και

                                                                                Διεθνούς Συνεργασίας».

 

Άρα, λοιπόν, η Συμφωνία υπόκειται σε επικύρωση από τη Βουλή. Αυτό είναι ευχάριστο. Έτσι θα μας δοθεί η ευκαιρία να διαφωτιστούμε κάπως και να ερμηνεύσομε τα σκοτεινά σημεία. Θα βοηθήσει δε να πιστοποιηθεί ο Πατριωτισμός των εθνοπατέρων του παρόντος. Έτσι θα μάθομε ποιοι την επικύρωσαν. Ποιοι την …αποκήρωσαν κι αποκάλυψαν  την επικύρωση της αποδοχής της άλωσης του σημαντικού φρουρίου ελέγχου και της Αδριατικής. Ποιοι συνεχίζουν την προσοδοφόρα προδοτική πολιτική του Μασόνου Εβραιοέλληνα Ελ. Βενιζέλου, που στις 5.5.14 παραχώρησε στην Αλβανία το νησάκι Σάσων, χωρίς κανένας να του το επιβάλει. Ή, μήπως, συνέβη το αντίθετο; Κι αν ναι, γιατί δεν παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος;  Πιστοποιείται από το ακόλουθα στοιχεία πως:  «Νομοσχέδιο, που ψηφίστηκε από τη Βουλή 9/5/1914, κυρώθηκε με τον υπ’ αριθμ. 272 νόμο την 5/6/1914, την 7/6/1914 δημοσιεύθηκε στο υπ’ αριθμ. 151 ΦΕΚ και στις 10/6/1914 κοινοποιήθηκε στις πρεσβείες των Μεγάλων Δυνάμεων στην Αθήνα. Και λέει:

Άρθρον 1: Eπιτρέπεται εις την Κυβέρνησιν η εις την αλβανικήν επικράτειαν παραχώρησις της νησίδος Σάσωνος, ανηκούσης του Ελληνικού Βασιλείου, δυνάμει του 2ου άρθρου της περί παραχωρήσεως των Ιονίων νήσων Συνθήκης του Λονδίνου της 17/29 Μαρτίου 1864

άρθρον 2: Η ισχύς του παρόντος νόμου άρχεται από της εις την Εφημερίδαν της Κυβερνήσεως δημοσιεύσεως αυτού,

ΕΝ Αθήναις της 5ης Μαΐου 1914

Το Υπουργικόν Συμβούλιον

Ο Πρόεδρος : Ελευθέριος Βενιζέλος

Τα μέλη : Γ. Στρέιτ, Α. Διομήδης, Κ. Ρακτιβάν, Κ. Δεμερτζής, Ε. Ρέπουλης, Α. Μιχαλακόπουλος, Ι. Τσιριμώκος». (Πρώτο Θέμα).


 Αυτοί, λοιπόν, επικύρωσαν την προδοσία του Βενιζέλου, και προσέφεραν στην Αλβανία γη Ελληνική και φρουριακή, επιδικασμένη στο Ελληνικό Κράτος με διεθνή Συνθήκη!!! Η δε Αλβανία την έκανε πάσα στην Ιταλία. Κ αυτό συνέβη  παρά το σεισμό και τη θύελλα αντιδράσεων, που επικράτησαν στη Βουλή κατά της πρότασης Βενιζέλου. Κ ενώ τότε θα έπρεπε να διεκδικήσουν  υπέρ της Ελλάδας και την Βόρειο Ήπειρο.

 Έτσι έκαμε την «Ελλάδα των δύο Ηπείρων και των πέντε θαλασσών ο προδότης Βενιζέλος(!!), όπως προπαγανδίζουν ασύστολα αυτοί, που τάχτηκαν να συμβάλουν στην εκποίηση και του υπόλοιπου  Ελληνικού Κράτους.  Παρουσιάζω τεκμήρια, που είναι αδιάψευστα. Ας παρουσιάσουν κι αυτοί αυτά που διαθέτουν, πέραν από τη ρητορεία των παπαγάλων.

  Αυτά επί του παρόντος και, ευελπιστούμε(!!) και για το μέλλον…

 

                                        ellinikisalpigga 14.6.2020.

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2020

ΣΩΠΟΤΟ


 
                                            Χαράλαμπος Ν. Παπαλουκάς

               Άγιος Σωσίπατρος

                                              Σώποτό

                           Ελληνική ονομασία τόπων και οικισμών

Ο αγαπητός φίλος και πολυγραφότατος Συγγραφέας Χαράλαμπος Παπαλουκάς

κυκλοφόρησε σχετικά πρόσφατα νέο δίτομο βιβλίο, που το αποτελούν 1.008  σελίδες

κι αναφέρεται στο τοπωνύμιο «Σωποτό».

Ο έμπειρος κ ευσυνείδητος Συγγραφέας δε λυπήθηκε τον εαυτό του και τον εξέθεσε σε κόπο μεγάλο

να ψάχνει σ’ ολόκληρη την Ελλάδα και να βρει που υπάρχει αυτό το τοπωνύμιο, μ’ αυτό τ’ όνομα

ή με παραπλήσιο, από ιδιωματισμό ή παραφθορά. Έτσι κατάφερε να παρουσιάσει ένα τοπωνυμικό απάνθισμα, μπουκέτο, πανελλαδικό, διανθισμένο με όλες της παραλλαγές του συγκεκριμένου τοπωνυμίου. Παραλλαγές, που επιδέξια εκμεταλλεύτηκαν κ εκμεταλλεύονται εχθροί του Ελληνισμού, στην προσπάθειά τους να στοιχειοθετήσουν παράλογες απαιτήσεις πάνω στα Ελληνικά εδάφη, για να ισχυριστούν έτσι πως δεν είναι αυτά Ελληνικά! Και πως οι δικοί τους πρόγονοι ήταν ιδιοχτήτες της Ελληνικής γης. Επομένως έχουν δικαιώματα επί της Ελληνικής Επικράτειας!

Ο Συγγραφέας διακοσμεί το έργο του μ’ εκατοντάδες εικόνες φυσικού και τεχνητού περιβάλλοντος σχετικού με το τοπωνύμιο που πραγματεύεται κι αποδείχνει έντεχνα κ εξουδετερώνει επιστημονικά με αδιάσειστα στοιχεία τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα των κατά καιρούς Ερντογάν, Φαλμεράϊγ, Βενιαμίν ντ Ισραέλι, Καϊζερ, Τίτο, Ρουμάνων, Σλάβων, Βουλγάρων, κι όλων των τάχα «φίλων και συμμάχων» μεγάλων ευρωπαϊκών κι αμερικάνικων δυνάμεων, που συμπαίνουν τη φωτιά γύρω και μέσα στην Πατρίδα μας, προκειμένου να φαίνεται πως έχομε ανάγκη την προστασία τους, που μας πουλούν ακριβά, χωρίς ουσιαστικά να μας τη παρέχουν! Αλλά,  μόνο λόγια γλυκανάλατα…

Και σας φέρνω παράδειγμα τις επί δέκα τόσα χρόνια συνεχείς κι ασταμάτητες απειλές κι απόπειρες του Ερντογάν κατά της Ελλάδας. Είδατε σ’ αυτό το διάστημα ουσιαστική στήριξη της Ελλάδας από κάποιο από τους συμμάχους της; Ποιον; Τον αλλοπρόσαλο  Τράμπ, που αγκαλιάζει τον Ερντογάν, γιατί διαθέτει δυο πύργους στην Κων/πολη και φοβάται μην επαναληφτεί κάτι παρόμοιο με αυτό που συνέβη την 11η Σεπτέμβρη  2001 στους δίδυμους πύργους και στο πεντάγωνο; Κι όχι μόνο γι’ αυτό, αλλά και για να έχει εξασφαλισμένη την αποκλειστική εκμετάλλευση των Ελληνικών υποθαλάσσιων υδατανθράκων… Είδατε το ΝΑΤΟ πουθενά; Πουθενά! Είδατε τον ΟΗΕ ή την Ευρωπαϊκή Ένωση να προσφέρουν ουσιαστική κι αντικειμενική στήριξη της Ελλάδας; Όχι, βέβαια. Δε μιλώ για την Βρετανία. Αυτή δα κιαν έδειξε κιαν έμπηξε τα νύχια του ξεδοντιασμένου κατά το παρόν λιονταριού στις σάρκες μας σε ανταγωνισμό με τη Γερμανία κατ’ επανάληψη! Κ οι δυο βέβαια κυβερνούνται άμεσα από τον Εβραιοσιωνισμό. Και στα κελεύσματά του υπακούουν…

Η ίδια συμμαχική εμπαιχτική αντιμετώπιση της Ελλάδας επικρατεί διακόσια τόσα χρόνια.

Φωνές όμως όπως του πατριώτη αγωνιστή Παπαλουκά είναι ανατρεπτικές στους μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς τους. Τουλάχιστο στομώνουν τα επιστημονικά κουλούκια του Εσωτερικού, ώστε να καταπιούν τις γλώσσες τους. Και παρωθούν τους Έλληνες πολίτες να προσέχουν στις ονοματοθεσίες του τόπου, ώστε να μη δίδουν λαβές σε ξένους φαταούλες να σφετερίζονται τον τόπο και στους ντόπιους πράχτορες και βολεψάκηδες να μην αναχαράζουν σαν πρόβατα το «γέμι» που τους προσφέρουν τ’ αφεντικά τους και να βαφτίζουν κατά τα συμφέροντα και τις υποδείξεις εκείνων περιοχές δομημένες ή μη…

« Τα οικωνύμια, τα τοπωνύμια και γενικά οι πάσης φύσεως προσδιορισμοί, δείχνουν κάποια μικρή ή σημαντικότερη ιστορική αξία. Οι χιλιάδες μετονομασίες του 20ου αιώνα ήταν εργασία αναγκαία στην πλειονότητά τους. Δεδομένο είναι ότι ένεκα βιασύνης και προχειρότητας έγιναν και σημαντικά λάθη από άγνοια, αλλά υπήρχαν και πολιτικές σκοπιμότητες σε τοπικό και σε εθνικό επίπεδο, οι οποίες δημιούργησαν προβληματισμούς και ούτως συνεχίζει να υπάρχει κυρίως σε τοπικό επίπεδο, έντονη ιστορική αναζήτηση με στόχο τη διακρίβωση αληθειών. Αξιοσημείωτο θέμα είναι η θεώρηση ως ξενικών κάποιων ονομάτων ή ονομασιών, ενώ ήταν αρχαίας Ελληνικής είτε λατινικής προέλευσης. Στην ετοιμολογία θεωρητικά ακολουθήθηκε μια υποτιθέμενη «εθνική»  πολιτική αλλά κατ’ ουσία, πέρα από την άγνοια, η πολιτική ήταν καθαρά ξενόδουλη με εμφανή ιστορικά στοιχεία υποτέλειας. Δυστυχώς από αυτή την κατάσταση εξυπηρετούνται εθνικισμοί και σωβινισμοί όμορων και μη χωρών. Η παρούσα μελέτη εξετάζει περίπτωση μιας Ελληνικής λέξης και των μεταγενέστερων παραγώγων της, η οποία συνδέθηκε με σλαβική αντίληψη, που αντανακλά στην αναληθή – κακοήθη, διαχρονική θεώρηση κάποιων, ότι αρχαίοι «Έλληνες» ήταν ένα Γερμανικό φύλο…»  

Αυτά είναι τα κίνητρα, που ανάβουν τα αίματα του κάθε πατριώτη αγωνιστή  και κρατούν ξάγρυπνους  αυτούς,  «όπου στην ζωή των

ώρισαν και  φυλάγουν Θερμοπύλες

πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,

πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.

Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει

όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)

πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,

κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.» (Κ. Καβάφης).

 

Σ’ ευχαριστώ, αγαπητέ  φίλε Χαράλαμπε, για τη μεγάλη τιμή, που κάνεις στην ταπεινότητά μου  αφιερώνοντας και σ’ εμένα, το άρτιο και καλά τεκμηριωμένο δίτομο αυτό σημαντικό έργο σου.

                                  ellinikisalpigga 10.6.2020