ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ των ΘΥΡΩΝ

                     

                     

 

Απόψε, μέσα σε καρδιές Ανθρώπων, Χριστός Γεννάται! Δοξάσατε! Χριστός επί Γης! Υψώθητε!

Στις καρδιές. Ναι, στις καρδιές. Όπου Γης. Όπου Άνθρωπος. Όπου σπηλιά. Όπου χαμόσπιτο. Όπου πολυκατοικία και ουρανοξύστης. Όπου φυλακή ή άλλο δεσμωτήριο ή καταγώγιο.

 Εκεί και Χριστός Γεννάται!

Ακόμη και των «Θυρών Κεκλεισμένων»! Βέεεβαια!

« Ούσης ουν οψίας τη ημέρα εκείνη τη μια των σαββάτων, και των θυρών κεκλεισμένων όπου ήσαν οι μαθηταί συνηγμένοι δια τον φόβον των Ιουδαίων, ήλθεν ο Ιησούς και έστη εις το μέσον, και λέγει αυτοίς• ειρήνη υμίν.»! (Ιωάννης, Κ 19.31)

«Κεκλεισμένων των θυρών» του υπερώου, βρήκε τις πόρτες της καρδιάς τους ανοιχτές να Τον περιμένουν και πήγε και μπήκε σ’ αυτές τις καρδιές!

Ας ήταν κλειστές οι πόρτες του υπερώου. Και χτισμένες να ήταν, εμπόδιο σ’ Αυτόν δεν υπήρχε, δεν υπάρχει.

«Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας Αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν»! (Πραξ., 11, 19-30).

Αρκεί να βρει ανοιχτή καρδία. Εκεί. Σ’ αυτή την καρδιά θα μπει. Εκεί και θα γεννηθεί.

Οι «Μάγοι», που από την Ανατολή έσπευσαν τότε να προσκυνήσουν τη Γέννηση  Αυτού του «μόνου Βασιλέως», αποκάλυψαν τη γέννησή Του  στον τάχα και Βασιλιά της Ιουδαίας Ηρώδη! Κι αυτός ο έρμος θάρρεψε πως  θα  τον ανέτρεπε, ίσως με πραξικόπημα, και θα κάθιζε στο θρόνο της Ιουδαίας ο Χριστός! Γι’ αυτό ακολούθησε την πραχτική, που ακολουθείται ακόμη και συνεχίζει να εφαρμόζεται: Διέταξε να δολοφονήσουν όλα τ’ αρσενικά παιδιά, που είχαν γεννηθεί στο βασίλειό του, στην Ιουδαία! Όλα όσα  είχαν ηλικία από δυο χρόνων και κάτω! Έτσι φανταζόταν ότι θα σκότωνε τον επίδοξο διεκδικητή του θρόνου του. Έτσι, όπως κι ο κάθε Σουλτάνος φρόντιζε μόλις μετά την ενθρόνισή του να δολοφονήσει τ’ αδέλφια του, για να μην τον δολοφονήσει κάποιο από αυτά και να καταλάβει το θρόνο! Δεκατέσσερις χιλιάδες παιδιά, λένε πως δολοφόνησε αυτός ο δολοφόνος «διά χειρός» της Αστυνομίας του!

Ο Ηρώδης αυτός, που η …Ιστορία ονομάζει «Μεγάλο»(!), βρίσκει μιμητές.  Γιατί τον αποκάλεσε «Μεγάλο»  η Ιστορία. Και γιατί διέπραξε τις τόσες χιλιάδες εγκλήματα και πότισε το διψασμένο από ανθρώπινο αίμα Σατανά. Και γιατί δίδαξε τους κατέχοντες εξουσία πως είναι προτιμότερο να θυσιάσουν χιλιάδες, εκατομμύρια, ανθρώπους, υπηκόους και μη, προκειμένου να μη χάσουν από τα χέρια τους την εξουσία. Η πραχτική του Ηρώδη αποτέλεσε πρότυπο! Το πρότυπο, που βρήκε μιμητές όλους τους εξουσιαστές μονοκράτορες.  Αυτό μιμούνται και την πραχτική του εξακολουθούν να εφαρμόζουν διά μέσου των αιώνων  οι εξουσιαστές, μόλις αντιληφτούν ότι κλονίζεται ο θρόνος που κάθονται, ανεξάρτητ’ από το μέγεθός του.

Αυτό ακολουθεί κι ο Ερντογάν  στην Τουρκία! Και απειλεί  ότι θα κάμει εξαγωγή προς την Ελλάδα την εγκληματικότητά του! Για να καταδείξει ποιους πρέπει να σκοτώσουν τα γιουρούκια και ν’ αφήσουν αυτόν να προσεύχεται γι’ αυτά. Ήδη κλιμακώνει την εφαρμογή της εξαγωγής κ έχει στο ενεργητικό του τουλάχιστον  εκατοντάδες θύματα κάθε ηλικίας ανθρώπων, από τις χιλιάδες, που έχει εξάγει μετανάστες ή πρόσφυγες προς την Ελλάδα κυρίως ως τώρα. Και παράλληλα συνεχίζει τις εξόδους της Αεροπορίας του στο Αιγαίο, με προκλητικές πτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά.

 Αυτό το πρότυπο ακολουθούν κ οι Εβραιοσιωνιστές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ, με τα εξοντωτικά μέτρα που επιβάλλουν στους Έλληνες, σε συνεργασία με πολιτικούς του πολυεθνούς κυκλώματος Μασόνων Σατανιστών οικονομικών δολοφόνων. Δολοφόνων, που επιδιώκουν με κάθε τρόπο και μέσο την εκμετάλλευση του παγκόσμιου πλούτου! Απολαβαίνουν την δυστυχία, τον πόνο, το σταδιακό θάνατο των άλλων! Αυτά, τα διαστρεμμένα μυαλά, που βλέπετε να προβάλλονται ως προσωπικότητες, ως «θεσμοί», από τα μηχανήματα του ολέθρου! Μέσα, που υπηρετούν τα προγράμματα Κοινωνικής εξαθλίωσης και σύρσιμου των κατσικιών στη μάντρα του Σατανά. Αυτών, που σκοτώνουν και στη Συρία τον κόσμο της σταδιακά, βασανιστικά, σαδιστικά. Έτσι, όπως ευχαριστείται ο Σατανάς!  Έχουν μετατρέψει τη Συρία σε σωρούς ερειπίων, ύστερ’ από συνεχείς βομβαρδισμούς πάνω από πενταετία! Έτσι θα πλουτίσουν πιο πολύ οι Βιομηχανίες οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών.  Παράλληλα, γίνονται παρελθόν οι Σύριοι! Επέρχεται εθνική  και θρησκευτική κάθαρση στη Συρία, ώστε στο ζωτικό χώρο του Ισραήλ να μην υπάρχει εθνικό «μίασμα» την ώρα εγκαθίδρυσης του Παγκόσμιου ‘Αρχοντα του σκότους στην Ιερουσαλήμ!

Ζωτικός χώρος όμως του Ισραήλ είναι και η Τουρκία και η Ελλάδα κατά την άποψη των Εβραιοσιωνιστών Κρατιστών Εξουσιαστών, που έχουν αναλάβει την εργολαβία της εγκαθίδρυσης της «Pax Judaica ή Παγκοσμιοποίησης»  (περισσότερα διαβάσετε στο ομότιτλο βιβλίο μου, το περιεχόμενο του οποίου επαληθεύεται μέρα με τη μέρα… )!

Ακριβώς γι’ αυτό η Τουρκία βρίσκεται αποδιοργανωμένη σήμερα. Έχει καταλυθεί κάθε έννοια έννομου και δίκαιου και κοινωνικού κράτους! Κάθε Κοινωνικό δεσμό συνοχής του Λαού της! Επικρατεί νόμος της ζούγκλας! Οι λύκοι τρώνε τα πρόβατα, ως να τους πνίξουν τα σκυλιά ή να τους δηλητηριάσουν τα ερπετά ή να τους ξεσκίσουν αετοί και γεράκια…

Η δουλειά των συνεργείων κατεδάφισης μοιάζει να τελειώνει στη Συρία. Και διαβλέπω πως ο εργολάβος θα τα στείλει να πιάσουν δουλειά πιθανά σε διπλανή κατεδαφιστέα πολυκατοικία. Εχτός κι αν δεν έκλεισε ακόμη τη συμφωνία κατεδάφισης…

Πιθανά ν’ ανακάλυψε η αρχαιολογία διατηρητέα ιστορικά στοιχεία ή τίποτ’ αρχαία κατάλοιπα και το ετοιμόρροπο θεωρηθεί διατηρητέο. Όποτε θα γίνουν άλλου είδους επεμβάσεις στερέωσης, ανάδειξης και προβολής των ιστορικών ή αρχιτεχτονικών ή αρχαιολογικών στοιχείων κ ευρημάτων.

Δεν μπορεί όμως να εξαιρεθεί, όταν κριθεί το ετοιμόρροπο επικίνδυνο σε βαθμό, που να μην επιτρέπει επεμβάσεις συντήρησης…

Υπομονή όμως! Ο ερχομός του Αϊ Βασίλη είναι κοντά. Στη βούργια  του θα κρατεί και κούκλα ασπρορόδινη και γαλανομάτα και το σκηνικό θ’ αλλάξει.  Ίσως τότε, που έφερε τη μαύρη κούκλα, να ήθελε να μας προειδοποιήσει για το μαύρο χάλι, που θα μας πλάκωνε όσο θα την είχαμε στολισμένη στο σαλόνι ή στην κουζίνα ή όπου αλλού τέλος πάντων τη στόλιζε καθένας...

Εξάλλου κάθε χρόνο τέτοιες μέρες οι καλικάντζαροι βγαίνουν στους δρόμους και πατάσσουν τους χριστιανούς. Γι’ αυτό κ οι «θεσμοί» αγρίεψαν! Επειδή ο Τσίπρας έκανε το μιστό του παραμονές Χριστουγέννων! Όχι πως δε βγαίνανε στους πόντους τα κατοστάρικα, που μοίρασε στα περήφανα γερατιά! Αλλά γιατί να τα μοιράσει σ’ αυτά τα ξοφλημένα κρατικοδίαιτα ληξιπρόθεσμα και κακαποδομέν’ αναμνηστικά του κακού παρελθόντος και δεν τα πρόσφερε  για το «χαμόγελο του παιδιού», για την ανέγερση του Τεμένους στο Βοτανικό, για το «Εθνικό Ίδρυμα Ελ. Βενιζέλος», σε κάποια ΜΚΟ ή όπου αλλού τέλος πάντων η εφάπαξ προσφορά του δεν θα ‘τανε κολάσιμη. Αφήστε τώρα, που έκαμε αυτή τη χειρονομία, χωρίς πρώτα να τους πάρει την άδεια!! Φανταστείτε τι θα γινόταν αν ο κάθε δεκανέας της Συμπολιτείας αποφάσιζε, χωρίς να διατάξει ο Στρατηγός!! Συμπολιτεία θα είχαμε ύστερα ή τηλεοπτικό πρωινάδικο!

Όμως το ζητούμενο είναι αν έπρεπε να δώσει χρήματα  για την  υποστύλωση των ερειπίων της ζωής ή αν έπρεπε να τ’ αφήσει να καταρρεύσουν νηστικά  μέρες που ξημέρωναν.

 Η επίκληση όμως  του αυθαίρετου, ερμηνεύεται με το: Άφησέ τους να πεθάνουν και μετά «καιρός και βουλή»! Γιατί να βγεις έξω από το πρόγραμμα. Είπαμε: Αυτό είναι κι όποιος αντέξει! Και γιατί να το κάνεις παραμονές Χριστουγέννων;  Για να δώσεις την εντύπωση πως κ εσύ είσαι χριστιανός; 

 Άσε που κι ο Δεσπότης λέει πως «η φιλανθρωπία δε μπορεί να είναι επετειακή»!

«Αν τά ‘δωσες στο κάτω-κάτω με την έννοια της παραμονής του εορτασμού της Χανουκά, πάει κ έρχεται! Όμως μ’ αυτό που έκαμες μας προσέβαλες! Μας «έκλασες», όπως λένε οι Ρωμιοί! Κι αν  τώρα, Μαμωνά μου φύλαγε, επαναλάβει κι ο Ιταλός Πρωθυπουργός κάτι ανάλογο, τότε τι θα συμβεί στο «Κοινό των Ευρωπαίων»;!

 Έτσι ή κάπως έτσι θα σκέφτηκαν οι Άρχοντες του σκότους κ επέβαλαν «επιτίμια» στους Έλληνες!...

Βλέπετε,  δε μαρτυρούν την αλήθεια. Συσκοτίζουν τα πράγματα οι Άρχοντες του σκότους, για να πλανέψουν αυτούς που αποζητούν το φως το αληθινό. Αυτούς, που λατρεύουν «Τον Άρτον της ζωής»! Το «Φως του κόσμου»!

Ο Ιωάννης μαρτυρεί ότι: « Πάλιν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐλάλησε λέγων· ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ' ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.» (Ιω., Η΄, 12).

«Εγώ ειμί ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς· ὁ ἐρχόμενος πρὸς με οὐ μὴ πεινάσῃ, καί ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ διψήσῃ πώποτε.» (Ιω., Στ΄, 35)

  «Εγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τόν αἰῶνα, καί ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω ἡ σάρξ μου ἐστιν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς.» (Ιω., Κ.,  Στ΄,  51).

Αυτού, λοιπόν, την κατά σάρκα γέννηση τιμά και πανηγυρίζει η Εκκλησία μας σήμερα. Αυτό λατρεύομε. Αυτόν  προσκυνούμε. Αυτό και δοξάζομε. «Είει το όνομα Αυτού ευλογημένο…».

Δεν είναι Χριστούγεννα οι φωταψίες,  τα καταστήματα, οι ταβέρνες, τα δώρα και το «ρεβαϊσι». Αυτά είναι εκδηλώσεις της χαράς, της ψυχικής κατάστασης, που προκαλεί στον άνθρωπο κάποιο σπουδαίο γεγονός στη ζωή του και στο Χριστιανό και η Ενανθρώπιση του Θεού του. Το γεγονός δηλαδή, της ταπείνωσης, που καταδέχτηκε να υποστεί ο Θεός του για χάρη του.  Τ’ ότι το Πνεύμα ντύθηκε σάρκα. Πήρε μορφή Ανθρώπου. Κυοφορήθηκε. Γεννήθηκε. Ανδρώθηκε. Κήρυξε. Καθοδήγησε τον Άνθρωπο. Ήρθε σε κοινωνία με τον Άνθρωπο. Δοκιμάστηκε. Κατηγορήθηκε. Δικάστηκε. Καταδικάστηκε. Βασανίστηκε. Σταυρώθηκε. Θανατώθηκε κατά το σώμα. Αναστήθηκε. Υψώθηκε. Κι όλ’ αυτά για τη σωτηρία του Ανθρώπου. Μεγάλη. Τεράστια προσφορά προς ένα κατά κανόνα ή, μήπως, κατ’ εξαίρεση αχάριστο πλάσμα Του…

Χριστούγεννα, λοιπόν. Όπως θα λέγαμε γενέθλια του παιδιού μας, του αδελφού μας, των γονιών μας, των συγγενών μας, των φίλων μας, που τιμούμαι. Ας νιώσομε και τα γενέθλια του Χριστού μας, όπως νιώθομε και των δικών μας Ανθρώπων. Ζεστά. Με συναισθήματα  Αληθινής Αγάπης, Αφοσίωσης, Πίστης, Ελπίδας, Ευγνωμοσύνης. Συμμόρφωσης  προς το θέλημά Του. Δεν μπορούμε να πετύχομε το απόλυτο; Τουλάχιστο να επιδιώκομε το  σχετικό. Το κατά δύναμη και αντοχή και συνείδηση.

 Αυτός μας γνωρίζει. Μας γνωρίζει κι από μέσα κι απέξω. Μην υποκριθούμε μπροστά Του. Δε χρειάζεται. Ας δείξομε όση ειλικρίνεια διαθέτομε. Θα το εχτιμήσει. Και θα το χαρεί. Γιατί η υποκρισία, η ψευτιά, η συκοφαντία, ο φθόνος, η εγκατάλειψη, κι ό,τι άλλο μου διαφεύγει αυτή την ώρα, υπήρξαν αυτά, που  ανταπέδωσε ο Άνθρωπος στην Αγάπη, στην Ευσπλαχνία, στην Καθοδήγηση και στη Σωτηρία, που Αυτός του προσέφερε. Και τελικά Τον έστειλε στον Σταυρό. Την πιο ατιμωτική καταδίκη! Και διά του σταυρού στον τάφο!

Και, «τι ανταποδώσομεν τω Κυρίω περί πάντων ων ανταπέδωσεν ημίν»;…

   Χρόνια πολλά, αγαπητοί μου. Ευτυχισμένα. Χαρούμενα. Γόνιμα και αποδοτικά. Και Λεύτερα. Χωρίς κηδεμόνες. Χωρίς  χρέη. Χωρίς άγχος. Κοντά στο Χριστό μας. Στο Θεό της Αλήθειας, της Αγάπης, της Δικαιοσύνης και της απελευθέρωσης του Ανθρώπου από τα Δεσμά του Σατανά. Ν’ απολαύσετε την Ειρήνη. Τη Γαλήνη της ψυχής. Αυτά, που ευχήθηκε  και χάρισε στους Μαθητές Του.

 «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν· ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν. μη ταρασσέσθω υμών η καρδία μηδέ δειλιάτω». (Ιω. 14/ιδ: 27).       

                     24.12.2016,  ώρα:20.00΄