Έτσι περίπου συνέβαινε και
τότε. Στραβά το κράτος αρμένιζε. Οι Αυτοκράτορες ήταν ανίκανοι. Στόχος τους ήταν ποιος θα φάει τον άλλο για
ν’ αναρριχηθεί στην εξουσία. Αποζητούσαν ξένες συμμαχίες, να τους βοηθήσουν να
ξεβγάλουν τον εν δυνάμει αυτοκράτορα για να τον διαδεχτούν. Κ’ ο τότε Πάπας εκμεταλλεύτηκε την αναξιότητα και
την βουλιμία τους…
Είχε προηγηθεί το Σχίσμα των Εκκλησιών(1054). Ο Πάπας δεν είχε ξεχάσει. Ποτέ οι Πάπες δεν ξεχνούν όσους τους αγγίξουν στ’ άγια λεφτά!..
Οι Σταυροφορίες έγιναν τότε με πρόσχημα την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων. Αντικειμενικό τους σκοπό
είχαν όμως την κατάλυση της
Αυτοκρατορίας και το διαμελισμό της
μεταξύ τους. Και τον πέτυχαν. Τον πέτυχαν, γιατί σχεδόν είχαν προσκληθεί.
Ιδιαίτερα ο Δούκας του Μονφεράτου Βονιφάτιος, που τον κάλεσε ο
Αλέξιος (σύμπτωση), για να βοηθήσει
τον πατέρα του Ισαάκιο να επανέλθει
στο θρόνο. Και γι’ αυτό, του υποσχέθηκε ως ανταμοιβή την …Κρήτη!...
Η Αυτοκρατορία διαλύθηκε.
Καταληστεύθηκαν οι θησαυροί της. Διαμοιράστηκε στους Φράγκους(1204). Γι’ αυτό ο Πάπας ευχαριστήθηκε.
Διαμαρτυρήθηκε όμως ευγενικά, γιατί έμειναν ως εκεί και δεν πήγαν ως τους Αγίους Τόπους. Κορόιδα ήταν να πάν εκεί
αφού έβαλαν στο χέρι το χρυσορυχείο! Έσπευσε όμως ν’ αρπάξει από τη λεηλασία ό,τι ανήκε στην Εκκλησία. Ναούς, Μοναστήρια, και
την ψυχή των Ελλήνων. Η Ουνία έπιασε δουλειά…
Την Κρήτη την αγόρασε από το Μομφερατικό
ο Ενετός Δόγης Ερρίκος Δάνδολος για
10.000 μάρκες χρυσού!
Το τι τράβηξε ο Ελληνισμός δε χωρεί μέσα σ’ ένα τόσο μικρό κείμενο.
Η Κρήτη
δέχτηκε τέσσερις επίσημους εποικισμούς.
Αφαιρέθηκαν τα περιουσιακά στοιχεία των Κρητικών για χάρη των εποίκων κι
όχι μόνο. Αφαιρέθηκαν οι ναοί και τα Μοναστήρια από του Ορθόδοξους και παραδόθηκαν στους Παπικούς. Οι Ορθόδοξες
Επισκοπές μετατράπηκαν σε Παπικές,
διώχτηκαν οι Επίσκοποι κι απαγορεύτηκε
η χειροτονία Ορθοδόξων σ’ όλους τους
βαθμούς της ιεροσύνης. Και, όπως ενεργούσαν βίαιους εξισλαμισμούς οι Τούρκοι,
το ίδιο βίαιη συμπεριφορά άσκησαν κ οι
Παπικοί για να καταλύσουν την Ορθοδοξία…
Οι Ορθόδοξοι Αρχιερείς, Ιερείς και Μοναχοί όμως στήθηκαν πιστοί στη
συντριπτική πλειοψηφία τους κι ας τους βασάνισαν κι ας τους σκότωσαν. Ο Ελληνισμός υπέμεινε στη συντριπτική
πλειοψηφία. Δεν έχασε την πίστη του, παρά τα όσα υπέφερε δείνα …
Σήμερα, σε μέρες δίσεχτες για το Έθνος μας, αντιμετωπίζομε
οι Έλληνες, δίχως την οικονομική
καταστροφή, στην οποία μας οδήγησαν Γραικύλοι ανάξιοι κι αγορασμένοι από το
Σιωνισμό πολιτικοί, και την ίδια με τότε Θρησκευτική
πίεση αλλαγής Θρησκεύματος.
Πίεση, που ασκείται από τις ίδιες σκοτεινές δυνάμεις ύπουλα και καταχθόνια.
Έτσι, που να μη γίνεται αντιληπτή. Δυνάμεις, που έχουν ανάμιξη στη δυστυχία
μας. Και ξαφνικά θα βρεθούμε ή στην αγκαλιά του Βατικανού, χωρίς να το καταλάβομε, ή στον παράδεισο μιας νέας
στυγνής πολιτική ίντριγκας προς σωφρονισμό κι αποτοξίνωση.
Οι προσπάθειες υπαγωγής της Ορθόδοξης Εκκλησίας προς εκμετάλλευση
στο Βατικανό δεν έπαψαν από τότε, αν
κ έχει περάσει από το Σχίσμα σχεδόν
χιλιετία. 962 χρόνια για την
ακρίβεια. Οι Πάπες δεν ξεχνούν. Μας
θυμούνται. Αν και μας έχουν λιγοστέψει τόσο πολύ, ώστε να έχομε καταντήσει
αμελητέα ποσότητα. Και, ενώ «οι πρόσφυγες δεν είναι αριθμοί, είναι
πρόσωπα, ονόματα», εμείς οι Έλληνες
έχομε καταντήσει αριθμοί, όπως: ΦΠΑ,
ΑΜΚΑ, κ.λπ…
Τώρα, λοιπόν, που μας
ξεπουπούλιασαν σαν κοτόπουλα. Που η προπαγάνδα
τους μας έχει ξενερώσει . Που τα νεύρα μας έχουν γίνει μύξα, από
συρματόσχοινα που ήταν πρωτύτερα. Τώρα,
που έχομε πεσμένο ηθικό κ εξουδετερωμένες αντιστάσεις. Τώρα, που όσο δεν έχομε
ψωμί, πλακώσανε κ οι μετανάστες, με
μορφή προσφύγων, όπως, και κατ’ απομίμηση, του 1922-1924. Ξέρουν αυτοί τι κάνουν. Τώρα, λοιπόν, τα φέρνουν έτσι κι
αλλιώς βόλτα, γι’ αυτό κ οι δανειστές όλο και βρίσκουν αιτιάσεις. Και δεν τελειώνουν οι
διαπραγματεύσεις. Και δεν κλείνει το ασφαλιστικό. Ούτε παγιώνεται το
συνταξιοδοτικό. Αλλά, επιβάλλονται επιτίμια προοδευτικά σκληρότερα. Έρχεται κι ο
Πάπας προσωπικά να δώσει λύση στο
μεταναστευτικό!! Έτσι να φέξομε και να καταλάβομε από πού μας έρχονται οι
ανάποδες.
Είδατε το τι συνέβη στη Μυτιλήνη. Ο Πάπας εδώ! Ο Πάπας εκεί!
Όπως λέμε «εδώ ο παπάς, εκεί ο παπάς, που είν’ ο παπάς;».
Ήρθε με τους Πραιτοριανούς. Μια δεκαριά,
μπορεί και παραπάνω. Μπροστά ο Πάπας.
Γύρω αυτοί οι Λεγεωνάριοι. Να
στριφογυρίζουν κατά την πορεία. Ένας από αυτούς να χώνεται μπροστά από τον Πατριάρχη. Να του κόβει τον δρόμο. Να
τον απομακρύνει. Μην τυχόν κι ο Πατριάρχης
βρεθεί δίπλα στο Πάπα και
θεωρηθεί ισότιμος μ’ αυτόν ή, μήπως, μπει μπροστά του και του κλέψει τις δάφνες.
Κι όλοι να προβάλουν τον Πάπα! Στον
Πάπα να γονατίσουν, να προσκυνήσουν, να ζητήσουν ευλογία, να επαιτήσουν έλεος,
να σπαράξουν από πόνο. Είδατε πως σπάραξε ο δυστυχής Μουσουλμάνος που είχε
πέσει στα πόδια του κ εκλιπαρούσε έλεος κ ευλογία! Είδατε, πως όταν του
ακούμπησε στο κεφάλι τα χέρια ο Άγιος Πάπας σπάραξε! Κι ο Αρχιεπίσκοπος παραξενεύτηκε!
Αποκρεμάστηκε να δει! Θα του βγάλει τα Δαιμόνια ο Απεσταλμένος του Θεού; Και του τα έβγαλε!
Αλλ’ από σεμνότητα και μετριοφροσύνη δεν το είπαν! Κι ο αμαρτωλός Κόσμος δεν
ήταν άξιος ν’ αντιληφτεί την έξοδό τους! Το Θαύμα, που «επετελέσθη» κατά τη
στιγμή, που σπάραξαν αυτό το δυστυχή τα Δαιμόνια! Αυτόν, που «γοερώς κράξας και σπαράξας» κατά την
έξοδό τους, ηρέμησε κατόπιν «ιαθείς παρά τους πόδας» του Ευλογημένου!
Σ’ αυτό το σημεί’ ο σκηνοθέτης
έπεσε λίγος! Έπρεπε ο ηθοποιός τη στιγμή, που το δαιμόνιο τον
εγκατέλειψε, ν’ αγκαλιάσει τα πόδια του
Αγίου Απεσταλμένου του Θεού! Να τ’
ασπασθεί ευλαβικά, αφού πρώτα του βγάλει την κάλτσα, την κρεμάσει σα γραβάτα
στο λαιμό του, ως ιερό και θαυματουργό λείψανο…
Μιά Ελληνίδ’ αστυνομικίνα, που
δεν είναι προφανώς αμαρτωλή, είδε ένα Δαιμόνιο να κυκλοφορεί ανάμεσα στο Πλήθος,
και το συνέλαβε! Ευτυχώς δεν ήταν ζωσμένο με δυναμίτες κι αποφεύχθηκε η
ανατίναξη του πλήθους! Λέτε να ήταν αυτό, που έβγαλε από το δυστυχή πρόσφυγα ο
Άγιος, κ είχε πάρει μορφή ανθρώπου!..
Τα φερέφωνα του Σιωνισμού μόνο τον Πάπα έβλεπαν. Ο Πατριάρχης ακολουθούσε σα φτωχός συγγενής ή υπηρέτης του Κυρίου...
Τα πρωτεία,
τα οποία 962 χρόνια
διεκδικούσαν κι αγωνιζόταν ν’ αποχτήσουν οι Πάπες, κι αποτελούν μια ‘πό τις αιτίες του Σχίσματος, απονεμήθηκαν από
το Βαρθολομαίο στον τωρινό Πάπα! Ένα θλιβερό Πατριάρχη, που έτσι που …περιποιήθηκε και τα γένια του, …αποκάλυψε
πλήρως το πρόσωπό του. Ελπίζω να μην τον ξεπουπούλιασαν τρίχα προς τρίχα, …χαϊδεύοντάς
τον, προκειμένου να τον πείσουν να συγκατατεθεί στην απονομή των πρωτείων στον Πάπα…
Θλιβερό γεγονός για την Ορθόδοξη Εκκλησία! Κρίμα! Ντροπή και προσβολή για
την Ορθοδοξία!
Απονεμήθηκαν, λοιπόν, τα πρωτεία στον Πάπα! Και μόνο αυτό άραγε; Γιατί, αυτό
που υπέγραψαν, δε διαβάστηκε, για ν’ ακούσομε σε τι άλλο συμφώνησαν! Ούτε κι αυτά, που
συζήτησαν ιδιαιτέρως μας ανακοινώθηκαν.
Εξάλλου γι’ αυτό τα συζήτησαν ιδιαιτέρως. Ο καιρός όμως θα δείξει. «Ου
δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη…».
Ο …συγκεντρωσιάρχης έκαμε καλή
δουλειά. Το ίδιο κι ο σκηνοθέτης. Κ οι κομπάρσοι είχαν επιλεγεί επιτυχώς!
Απέδωσαν άριστα! Όσοι κρίθηκαν ακατάλληλοι, κρατήθηκαν από την αστυνομία μακριά.
Το ίδιο κι ο Πρωθυπουργός.
Μόνο κατά την υποδοχή και κατά το καταβόδιο εμφανίστηκ’ επί σκηνής. Δεν κρίθηκε
κατάλληλος, για διάφορους λόγους, να συνοδεύσει τον Άγιο στη θριαμβευτική είσοδό του στον καταυλισμό των
εισαγόμενων και στο λιμάνι εισαγωγών της Μυτιλήνης.
Και για να πούμε την αλήθεια.
Ο Σκηνοθέτης πάλι λίγος φάνηκε! Δε μπόρεσε να βρει ούτ’ ένα γαϊδούρι να
καβαλικέψει ο Άγιος Εκπρόσωπος του Θεού! Και να μπεί, κατά το …έθιμο τέλος
πάντων και κατ’ απομίμηση του Κυρίου, στον καταυλισμό! Ούτ’ ένα κλαδί ελιάς,
ούτ’ ένας κλάδος φοίνικα στα χέρια του πλήθους! Αν θεωρείται «ντεμοντέ» ο
τρόπος αυτός κ ήθελε να πρωτοτυπήσει, ας
έβαζε στη θέση του γαϊδάρου ένα τανκ και τον Πάπα να χαιρετά τα πλήθη από τον πυργίσκο! Αυτό κι αν θ’
αντικατόπτριζε την πραγματικότητα. Γιατί ξέρει ο Πάπας την αιτία και τους αίτιους, που προκάλεσαν το προσφυγικό! Και
ξέρει ακόμη πως για να σταματήσεις ένα κακό, πρέπει να χτυπήσεις την πηγή, που
το προκαλεί. Αλλά, ούτε την κατάγγειλε, ούτε την καταπολεμά, παρά
συντάσσεται και συμπαρατάσσεται και
συνακολουθεί!...
Ο Μακαριότατος Αθηνών και πάσης Ελλάδος
είπε λίγα και ζουμερά…
Ο Πατριάρχης περιφρόνησε την Ελληνική
γλώσσα κι απευθύνθηκε στο πλήθος στην Αγγλική…
Το «Σόου» έλιξε με την
αναχώρηση του Αγίου Πατρός, ο
οποίος, ας σημειωθεί, του διάλεξαν και πήρε μαζί του στον ελεύθερο κόσμο 12 μετανάστες. Ισάριθμους με τους Μαθητές του Κυρίου. Λέτε να υπάρχει
ανάμεσα τους και κάποιος Ιούδας…
Πολλές ελπίδες άφησε στις
καρδιές των μεταναστών φεύγοντας. Οι ελπίδες αυτές, όταν θα διαβάζετε αυτό το
γραφτό, θα έχουν μεταβληθεί σε απογοήτευση. Σε ξυράφια, που θα σχίζουν τις ψυχές
αυτών των δυστυχισμένων ανθρώπων. Που θα βλέπουν τότε σαν ένα κοινό απατεώνα
τον «Προκαθήμενο» του Χριστιανισμού. Και κατά του Χριστιανισμού θα βοηθηθούν να στραφούν…
Γράφηκε
στις 17.4.2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου