Χαίρε, ΚΑΙΣΑΡ!...

 

                                     ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 

Τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν επισημάνει το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας από νωρίς. Κι όταν οι πιστωτές της άρχισαν ν’ ανησυχούν, έστρεψαν τους προβολείς  στα οικονομικά της Ελλάδας, με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου 2009/415 Ε.Κ..

Η απόφαση αυτή έθεσε σε κίνηση τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος κατά της Ελλάδας από  27.4.2009. Τότε το κοινό μυστικό άρχισε να γίνεται γνωστό και στους κατοίκους του χωριού μας, κατά το κοινώς λεγόμενο:

 «Κρυφά, κρυφά στο σπίτι μας, κουδούνα στο χωριό μας».

 Δεν περίμεναν, λοιπόν, να τους πληροφορήσει για το ύψος του ελλείμματος, που το 2009 ανήλθε στα 299 δις ευρώ ή 129.3% του ΑΕΠ,  ούτε το Κωστάκι, ούτε τα Γιωργάκι…

Αλήθεια, πως έφτασε σ’ αυτό το ύψος το έλλειμμα το 2009 κύριε Καραμανλή; Φταίει ή όχι η Κυβέρνησή σου; Αποτελεί αιτία της προκήρυξης εκλογών στις 4.10.2009 ΚΑΙ η κίνηση της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος της Ελλάδας από την Ε.Ε.;

 

Ύστερ’ από τις βουλευτικές εκλογές της 4.10.2009 η νέα Κυβέρνηση αναθεώρησε τα δημοσιονομικά στοιχεία του κρατικού ελλείμματος.

 Η προηγούμενη Κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή του μικρού είχε προσδιορίσει αυτά στο 6% του ΑΕΠ. Όμως δεν είπε την αλήθεια, πιστεύοντας πως θα μπορούσε να εξαπατήσει τους «Κουτόφραγκους», που είναι πιο μεγάλοι κατεργάρηδες από τους Έλληνες κ έχουν απλωμένο δίχτυ «Ρουφιάνων» μέσα στα Υπουργεία της Ελλάδας και γνωρίζουν πιο καλά τι συμβαίνει σ’ αυτά, απ’ όσο γνωρίζει ο κάθε Υπουργός, που, υποτίθεται, ότι τα κυβερνά.

 

 Η Κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, είτε από αντιπολιτευτικά  κίνητρα, είτε από ειδική «παραγγελιά», είτε για να δείξει το πόσο τίμια θα ήταν,  επαναπροσδιόρισε το Κρατικό έλλειμμα κι από το 6% του ΑΕΠ το ανέβασε στο 12,7% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος! Δηλαδή το υπερδιπλασίασε! Αλλά και πάλι δεν είπε την αλήθεια, γιατί θρυλείται πως το έλλεμμα ήταν ακόμη πιο μεγάλο!

 

Αμέσως τα τσακάλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που γνώριζαν καλά  ό,τι συνέβαινε, άρπαξαν από τα μαλιά την ευκαιρία και ξεσκούλισαν την Ελλάδα!

 

Στις 2.12.2009 το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γνωστό διεθνώς ως ECOFIN, έθεσε σ’ εφαρμογή την απόφασή του για επιτήρηση της Ελληνικής Οικονομίας, με την αιτιολογία της αδυναμίας της Ελληνικής Κυβέρνησης να πάρει μέτρα κατασταλτικά της «ρεμούλας». Να περιορίσει το έλλειμμα. Να προστατεύσει τα  οικονομικά του Λαού και του Κράτους. Κι όχι τα των Τραπεζών…

 

 Εσείς γνωρίζετε πόσα τσέπωσαν αυτές τόσον από την Κυβέρνηση του Κωστάκι, όσο κι από την Κυβέρνηση του Γιωργάκι, που ήταν ακόμη πιο πολλά…  

 

Μόλις πήραν το σήμα της Ε.Ε. οι επιφανείς κ εντιμότατοι κερδοσκόποι, έθεσαν σε κίνηση τους μηχανισμούς πολλαπλασιασμού των κερδών τους σε βάρος του Ελληνικού Κράτους και Λαού, που έμειναν απροστάτευτοι κ έκθετοι στα όρνια των διεθνών μαυραγορητών χρήματος…

 

Θα πρέπει να γνωρίζετε πως η οικονομική Κρίση σχεδιάστηκε και προπαρασκευάστηκε παράλληλα με το σχεδιασμό και την προετοιμασία κυκλοφορίας του Ευρώ από τους Εβραιοσιωνιστές των Η.Π.Α. και τους ανά την Ευρώπη συνεργάτες τους.

 Σκοπό τους είχαν να βάλουν τρικλοποδιές στο ευρωπαϊκό νόμισμα, ώστε να διατηρήσουν την παγκόσμια κυριαρχία του δολαρίου, κι όποιο πάρει ο χάρος.

 

                                    Η  ΕΥΡΩΖΩΝΗ

                                    

Η ζώνη του Ευρώ (Ευρωζώνη – Eurogroup) δημιουργήθηκε την 1.1.1999, που η ευθύνη για την άσκηση της νομισματικής πολιτικής εκχωρήθηκε από τις Eθνικές Kεντρικές Tράπεζες ένδεκα (11) αρχικά Χωρών – Μελών της Ε.Ε. στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα(ΕΚΤ).

«Βασικό καθήκον της ΕΚΤ είναι να διατηρεί την αγοραστική δύναμη του ευρώ και, συνεπώς, τη σταθερότητα των τιμών στη ζώνη του ευρώ».(Λάζ. Ελευθεριάδης).

 

 Σ’ αυτή την ομάδα προσχώρησε κ η Ελλάδα, για να …φάει μαρμελάδα, το 2001, κ έσπασε τα μούτρα της…

 

Βέβαια, για να έχουν δικαίωμα ένταξης στη Ζώνη του Ευρώ οι Χώρες – Μέλη της Ε.Ε., πρέπει να πληρούν κάποιες προϋποθέσεις -  κριτήρια, που καθορίστηκαν στο Μάαστριχτ.

 

Η Ελλάδα, δηλαδή η Εβραιομασονική Πολιτική Ηγεσία της,  επιθυμούσε να εισχωρήσει στην Ευρωζώνη, αλλά δεν πληρούσε τα κριτήρια του Συμφώνου Σταθερότητας κι Ανάπτυξης του Μάαστριχτ(1999). Αυτά τα κριτήρια προέβλεπαν τότε για την είσοδο μιας Χώρας – Μέλους της Ε.Ε. στην Ευρωζώνη όρια ελλείμματος έως 3% και χρέους έως 60% του Α.Ε.Π.. Η Ελλάδα όμως δεν τα πληρούσε.

 

Έτσι, για να πραγματοποιηθεί η επιθυμία της …Ελλάδας στήθηκε μηχανή παρανομίας για τη δημιουργία  πλασματικών οικονομικών στοιχείων, που θα εξασφάλιζαν την πανηγυρική είσοδό της στην Ευρωζώνη.      

                

 

                                    H ΠΑΓΙΔΑ

 

Μέσες άκρες θα έχετε ακούσει τ’ όνομα του Εβραιοσιωνιστικών συμφερόντων Τραπεζικού Κολοσσού GOLDMAN SACHS.

Αυτή η Τράπεζα ιδρύθηκε στα 1869 στις Η.Π.Α. από δυο Εβραιογερμανούς επιχειρηματίες το Μάρκο Γκόλντμαν και το Σαμουήλ Ζακς και πήρε τα επώνυμά τους ως τίτλο της, «GOLDMAN SACHS».

                                                     Μarcus Goldman, Ιδρυτής

Σήμερα η Τράπεζα στεγάζεται σε ουρανοξύστη της Δυτικής Λεωφόρου του Μανχάταν της Νέας Υόρκης  στη Broad Street, αρ. 85. Κι όταν ακούσετε να γίνεται λόγος για τους «ληστές της Broad Street» να ξέρετε πως  αυτοί που το λέν’ εννοούν τα στελέχη της τράπεζας αυτής.

 

                                                 

    

                            

 Είναι η πιο μεγάλη από τις τρεις μεγαλύτερς διεθνείς Τράπεζες του Κόσμου(GOLDMAN SACHS, J.P. Morgan και Deutsche Bank.)

(Να σημειωθεί ότι πριν από λίγες μέρες διατάχτηκε έρευνα για τη Ντόιτσε Μπανκ, ύστερ’ από καταγγελία των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς του Λονδίνου πως  διέπραττε «εσκεμμένη και μεθοδική παραποίηση των λογιστικών της βιβλίων επί χρόνια πριν και μετά την έναρξη της παρούσας χρηματοπιστωτικής κρίσης. Με τη μέθοδο της χάλκευσης των πραγματικών κερδών και ζημιών της, η Ντόιτσε Μπανκ κατηγορείται ότι έκρυψε κολοσσιαίες ζημιές ύψους 12 δισεκατομμυρίων από ένα και μόνο γιγαντιαίο παράγωγο ύψους... 130 δισεκατομμυρίων δολαρίων!» ( Γ.Δελάστικ, Έθνος, 3.11.2013)…

 Η GOLDMAN SACHS, από την οικονομική κρίση του 1929 κ έπειτα,  εξελίχτηκε σε μια διεθνή τράπεζα  επενδύσεων από τις πιο μεγάλες στον Κόσμο κι ασχολείται με τη διαχείριση επενδυτικών  χαρτοφυλακίων, ομολόγων, τραπεζικών τίτλων  κι άλλων περιουσιακών στοιχείων. Κι από το 1999 κ ύστερα ασκεί αγοραπωλησίες και χρυσού και πετρελαιοειδών και περίπου 80 άλλων βασικών ορυκτών προϊόντων.

                                       

Αφού χρεωκόπησε η Lehman Brothers, ο Lloyd Blankfein, που ήταν ο διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs, αναγκάστηκε να τη μετατρέψει από επενδυτική σε εμπορική τράπεζα και να δεχτεί κρατική ενίσχυση δέκα δις (10.000.000.000.00) δολάρια. Αυτά όμως τα επέστρεψε το 2009.

Την πράξη του μιμήθηκαν κ οι τράπεζες που λειτουργούν στην Ελλάδα  κατά το μισό, γιατί, όχι μόνο δεν επέστρεψαν τα δις που έλαβαν ως ενίσχυση από το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά εξακολουθούν να ζητούν κι άλλα….

Η Goldman Sachs πλαισιώνεται από οικονομικούς συμβούλους, εκτιμητές εξαγορών και συγχωνεύσεων, χρηματοοικονομικών και χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών κ εκατοντάδες άλλους απατεώνες του είδους. Γι’ αυτό κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει αποχτήσει φήμη «καζίνου» και πρωτοπορεί ως επιχείρηση της άϋλης οικονομίας, που προωθεί ο Εβραιοσιωνισμός, επειδή αυτού του είδους η οικονομία προσφέρεται για την πιο εύκολη οικονομική  καταστροφή των ανεπιθύμητων. Προσφέρεται ακόμη και για την προώθηση της «Αχρήματης Κοινωνίας», που θ’ αποτελεί οικονομικό θεσμό της Παγκοσμιοποίησης.

Οι Τράπεζες του είδους αυτού είναι κι αποτελούν εξειδικευμένους αεριτζήδες επιστημονικού επιπέδου. Από τη στιγμή που η ίδια επενδύει σε τίτλους κ.λπ. χρηματιστηριακά προϊόντα, είναι φυσικό κάποιοι από τους πελάτες της να φάνε «τάπα». Γι’ αυτό, άλλοι από τους πελάτες της κερδίζουν τεράστια ποσά κι άλλοι μένουν «ταπί», γιατί «τζογάρουν» σε στοιχήματα και σε υποθετικές αξίες. Σε αέρα κοπανιστό. Είναι «τζογαδόροι». «Κουμαρτζήδες» κι αλλοίμονο σ’ αυτόν που θα πέσει στα χέρια τους. Πως εξηγείται να είναι πάντα κερδισμένη η Τράπεζα κ οι επενδυτές πελάτες της  ζημιωμένοι στην πλειοψηφία τους;

 Αυτή η Τράπεζ’ αποτέλεσε όχημα μεταφοράς και διασποράς της οικονομικής κρίσης, στην πρόκληση της οποίας πρωτοστάτησε, από τις Η.Π.Α. και στην Ευρώπη. Γι’ αυτό και καταγγέλλεται από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των Η.Π.Α. για τη δημιουργία της «Φούσκας κατοικίας» κι από έντιμους κ ευσυνείδητους  Δημοσιογράφους για το «Φιάσκο των τροφίμων», από το 208. (ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)

Η GOLDMAN SACHS έχει αναπτύξει στην Ευρωπαϊκή Ένωση κι όχι μόνο, ένα πυκνό δίχτυ πρακτόρων – συνεργατών, φανερών και μη, από μεσίτες κι άλλων ειδών διαπλεκόμενους συνεργάτες, που, χάρη στις γνωριμίες τους με πολιτικούς …υψηλών προδιαγραφών, ανοίγουν κερκόπορτες, απ’ όπου μπαίνει  αυτή η Τράπεζα σε Πρωθυπουργικά Γραφεία και Προεδρικά Μέγαρα και καταστρέφει οικονομικά τους πελάτες, που επιλέγει να καταστρέψει ο Εβραιοσιωνισμός. Αποτελεί δηλαδή έν’ από τα εργαλεία καταστροφής, που έχει και διαχειρίζεται ο Εβραιοσιωνισμός. Κάπως έτσι μπήκε και στην Ελλάδα.

Η επιλογή του προσωπικού της γίνεται με πολύ μεγάλη προσοχή κ οι αμοιβές του είναι ηγεμονικές. Πέραν δε από τους μισθούς, ύστερ’ από την αξιολόγηση της ετήσιας επίδοσής τους, τα στελέχη της παίρνουν  κάθε χρόνο πολύ μεγάλα ποσά, πολλαπλάσια σε αρκετές περιπτώσεις του ετήσιου μισθού τους, τα «μπόνους». Έτσι το προσωπικό προάγεται και παράλληλα προαγωγεύεται στην ανηθικότητα, ώστε να μην έχει αναστολές να διαπράξει οικονομικά εγκλήματα, εφόσον αυτά θ’ αποφέρουν κέρδη στην Τράπεζα και μέσω αυτής στην Ηγεσία του Εβραιοσιωνισμού, καθώς και στον άμεσο αυτουργό του εγκλήματος, που θα προικιστεί με «μπόνους» και προαγωγή. Τα στελέχη της είναι διεφθαρμένα κι αφοσιωμένα στην υπηρεσία της Τράπεζας.

  Γι’ αυτό η Τράπεζα είναι σε θέση να γνωρίζει με λεπτομέρειες το κάθε τι που συμβαίνει και μπορεί να της αποφέρει κέρδος η εκμετάλλευσή του στις Μπανανίες και στους διαδρόμους των Προεδρικών Μεγάρων και των Πρωθυπουργικών Γραφείων ακόμη και  των ισχυρών Κρατών.

Τέτοια τσιτσέκια (λουλούδια)  είναι κ οι:

 * Πίτερ Σάδερλαντ (Peter Sutherland), πρόεδρος της «Γκόλντμαν Σακς ιντερνάσιοναλ» της ευρωπαϊκής θυγατρικής που εδρεύει στο Λονδίνο. Είναι πρώην επίτροπος της ΕΕ για τον ανταγωνισμό και πρώην πρόεδρος της BP και ο άνθρωπος «κλειδί» όσον αφορά όλες τις συναλλαγές της τράπεζας με τους «27» ή τη Ρωσία.

* Σαρλ Ντε Κρουασέ (Charles de Croisset), πρώην επικεφαλής της «κρεντί κομερσιάλ» (CCF), που διαδέχτηκε στο ρόλο αυτό τον Ζακ Μαγιού (Jacques Mayoux), πρώην επιθεωρητή των γαλλικών δημοσίων οικονομιών και πρόεδρο της τράπεζας «σοσιετέ ζενεράλ».

* λόρδος Γκρίφιθς (Lord Griffiths), πρώην σύμβουλος της Μάργκαρετ Θάτσερ (Margaret Thatcher).

*  Ότμαρ Ίσινγκ (Otmar Issing), πρώην μέλος του διοικητικού συμβουλίου της γερμανικής κεντρικής τράπεζας κι επικεφαλής οικονομολόγος της «ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας» (ΕΚΤ). 

Εκτός από το είδος αυτό των εκτός πάσης υποψίας οικονομικών δολοφόνων, κυκλοφορούν κ εργάζονται σ’ Ευρωπαϊκά Τραπεζικά φιλανθρωπικά ιδρύματα και πρώην διευθυντικά στελέχη της  Goldman Sachs, που έχουν μεταμοσχευθεί στην Ευρώπη κι αλλού για να πραχτορεύουν αφανώς τα εμφανή. Όπως π.χ. ο  Μάριο Ντράγκι (Mario Draghi) πρώην αντιπρόεδρος της «Γκόλντμαν» στην Ευρώπη από το 2001 έως το 2006 και σήμερα πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας της Ιταλίας αλλά και του διεθνούς «Συμβουλίου Οικονομικής Σταθερότητας» (FSB). Ο Τράγκι, αντικατέστησε τον Κλωντ Τρισέ στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα.

Ακόμη κι αν κάποιος από τους τετρακόσιους (400) περίπου μεγαλομέτοχους της Τράπεζας θελήσει ν’ αποχωρήσει, η Τράπεζα έχει τη δυνατότητα να τον τοποθετήσει σε κάποια θέση κλειδί άλλης τράπεζας ή Κρατικού Οργανισμού, ώστε να  ελέγχει μέσω αυτού τα ιδρύματα και τα Κράτη.  Παραδείγματα:

 Ο  Ρούμπιν έγινε υπουργός Οικονομικών του Κλίντον.

 Ο Χένρυ Πόλσον, που ευθύνεται για τη χρεωκοπία της Λίμαν Μπράδερς, κυριότερου ανταγωνιστή της Γκόλντμαν, φυτεύτηκε υπουργός Οικονομικών του Μπους 2. Και, αφού άφησε να χρεωκοπήσει η Λίμαν, άρχισε την εφαρμογή του «Σχεδίου Πόλσον» για τη σωτηρία των υπόλοιπων. (Βλ. και σχετικό Άρθρο μου: «Σχέδιο Πόλσον»). Η Γκόλντμαν κέρδισε από αυτό το σχέδιο δεκατρία δις (13.000.000.000.00) δολάρια. (Βλ. σχετική δική μου αρθρογραφία του 2008 – 2009).

Ο Otmar Issing, επικεφαλής της νομισματικής στρατηγικής της ΕΚΤ(1998 – 2006). Του κουμπαρά δηλαδή της Ε.Ε. Υπήρξε διεθνής σύμβουλος της Goldman Sachs, Πρόεδρος του Center for Financial Studies στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης.

 Ο  Μάριο Μόντι, Πρωθυπουργός Ιταλίας. Για τον Πρωθυπουργό της Ιταλίας Μάριο Μόντι, γράφεται: (''Η φήμη που απολαμβάνει για την σωφροσύνη του ο Μόντι είναι εξαιρετικά παραφουσκωμένη.Του άξιζε η μοίρα του, γιατί ήταν στην ουσία ο αποικιακός διοικητής που είχε επιβάλλει η Γερμανία'' (Π.Γκρούγκμαν, Financial Times). Ο ίδιος τον αποκαλεί  και «ανθύπατο της Γερμανίας»  ( New York Times).

 Ο  Lloyd Blankfein, Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής της Goldman Sachs.

Ο χειρότερος Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του 2009 κατά το Forbes. Πρόσωπο της χρονιάς κατά τους Financial Times. Ετήσια αμοιβή 53 εκατομμύρια δολλάρια!

Από αυτό καταλαβαίνετε μέσες – άκρες τι σημαίνει να είσαι στέλεχος της Τράπεζας αυτής των  απατεώνων και νεκροθάφτων.

  Ο Dan Jester, που φυτεύτηκε στην κυβέρνηση Ομπάμα. Αναμείχθηκε στη διάσωση της ΑΙG, όπου ένα μεγάλο μέρος από το κεφάλαιο που δαπανήθηκε κατέληξε στην Goldman Sachs. (Δημ. Κωνσταντακάκης).

Και … τράβα κορδέλα…

 

Από δηλώσεις για την ελληνική κρίση του Μάριο Ντράγκι, πρώην Διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σταχυολογώ:

 «Ορισμένες αποφάσεις είχαν ληφθεί τότε στη βάση πληροφοριών οι οποίες ήταν είτε ελλιπείς, είτε εσφαλμένες ή παραπλανητικές»,

«Αναμφίβολα διαπράχθηκαν λάθη. Θα ήταν καλό αυτά να προσδιοριστούν με περισσότερη σαφήνεια ώστε να μην επαναληφθούν»,

«Είναι πολύ εύκολο να μιλάμε σήμερα περί αναδιάρθρωσης καθώς ο κίνδυνος έχει μειωθεί»,

«η χώρα έχει καταγράψει σημαντική πρόοδο, τόσο από πλευράς δημοσιονομικής προσαρμογής, όσο και στο σκέλος του περιορισμού του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, ενώ ταυτόχρονα» όπως είπε «το τρέχον πρόγραμμα είναι εντός στόχων και ότι η χρηματοδότηση της Ελλάδας συνεχίζεται κανονικά».

 Ο Peter Sutherland. Μέλος της Επιτροπής ΕΟΚ συνυπογράφει την απόφαση 88/167/ΕΟΚ/7.10.1987 που αφορά τον νόμο αριθ. 1386/1983 βάσει του οποίου η ελληνική κυβέρνηση χορηγεί ενισχύσεις στην ελληνική βιομηχανία.

 Τόσον ο Μόντι, όσο κι ο Ντράγκι κι ο Σάθερλαντ, αποτελούν εκλεκτά Μέλη της «Τριμερούς Επιτροπής» υπό τον Ροκφέλερ, μαζί με τον Λουκά Παπαδήμο.(neosteki. Blogspot.com).

 

Η  "Le Monde" έγραφε τον Νοέμβριο του 2011 ότι «Ο πρόεδρος της ΕΚΤ κ. Μάριο Ντράγκι, ο διορισθείς πρωθυπουργός της Ιταλίας κ. Μάριο Μόντι και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Λουκάς Παπαδήμος ανήκουν, σε διαφορετικά επίπεδα ο καθένας, στην ευρωπαϊκή "κυβέρνηση Sachs"«.

» Ο πρώην Πρόεδρος της Γαλλίας κ. Νικολά Σαρκοζί είχε καταγγείλει μάλιστα τον κ. Παπαδήμο ότι είχε παραποιήσει τα στατιστικά στοιχεία για να ενταχθεί η Ελλάδα στην ευρωζώνη. Είχε επισημάνει μάλιστα ότι ο εκλεκτός του «συστήματος Σημίτη» είχε συνεννοηθεί με την "Goldman Sachs" να αγοράσει ένα ποσοστό του χρέους, το οποίο θα αποπληρωθεί με τους προβλεπόμενους αυξημένους και επιπλέον τόκους.»(Λουκιανός Κάλλιμπαν).

 

 Όταν όμως η Δικαιοσύνη κάνει τη δουλειά τους, τότε επιβάλλει:
«Ποινή φυλάκισης δύο ετών και πρόστιμο πέντε εκατομμυρίων δολαρίων επέβαλε το δικαστήριο της Νέας Υόρκης στον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της Goldman Sachs, Ρατζάτ Γκούπτα.

Ο Γκούπτα κατηγορούνταν ότι ενόσω ήταν στο διοικητικό συμβούλιο, αποκάλυψε εμπιστευτικές πληροφορίες για την τράπεζα Goldman Sachs.»(Newsbomb, 24.10.12.). Δεν τιμωρήθηκε δηλαδή επειδή έβλαψε τα συμφέροντα κάποιου πελάτη…

 

Ωστόσο, η Τζίνα Δραγώνα, πρώην γραμματέας του Άρη Σπηλιωτόπουλου και νυν σύζυγος του Παύλου Αλεβιζάτου, γιου το τέως Υπουργού Πέτρου Αλεβιζάτου, που μαζί με το σύζυγό της έχουν ιδρύσει την Εταιρία «Yes. Positive Communication», η οποία εδρεύει στη Νέα Φιλαδέλφεια, δηλώνει σε συνέντευξή της στο περιοδικό Ad Business τα εξής: «Κορυφαίος διεθνής πελάτης μας είναι η Goldman Sachs, ο τραπεζικός επενδυτικός οίκος, ο οποίος μας εμπιστεύεται σταθερά από την πρώτη μέρα της ίδρυσής μας σε πολλές και διαφορετικές πτυχές της στοχευμένης επικοινωνίας του στην Ελλάδα καθώς δε διαθέτει γραφεία στη χώρα μας»…(Μίτση Σκέντζου)…

 

Ο δε Anthony Gucciardi  γράφει και διερωτάται: «Who better to help Greece escape financial turmoil than Wall Street mafia head Goldman Sachs and the international banking elite family known as the Rothschilds?

According to an official statement as reported by Reuters, Greece’s bank rescue fund has turned to the banking mafia duo in order to sell off two Greek banks (Proton and Hellenic Postbank) that were all but decimated by the economic turmoil in the nation. And who better to help sell these banks and help Greece to get back to a stable economic than Goldman Sachs, who actually was very helpful in helping to wage financial warfare on the Greek people through hiding Greece’s slimy debt.»...

But that, of course, is just seasoning on top of the ironic yet horrific dish cooked up by this rescue fund in choosing the very origin of the modern banking mafia through turning to the notorious Rothschild family. From funding mega wars to originally making their massive wealth through outright deception following the Battle of Waterloo, electing any Rothschild to act as a Greek adviser is a choice that goes against the interests of the Greek people.But then again, that is the way of the international banking cartel.» (Storyleak).

 

 Όλοι αυτοί όμως έκαναν στραβά μάτια στις επισφάλειες των τραπεζών
κατά την τελευταία δεκαετία του 20^ου και την πρώτη του 21^ου αιώνα και τη δράση των Golden Boys. Αυτών που έπαιρναν τεράστια ποσά σε Bonus και για την αύξηση της πελατίας των Τραπεζών.

Όλ’ αυτά κι άλλα μπόρεσε να τα κάνει η  Goldman Sachs, γιατί επηρέαζε κ επηρεάζει με τους ανθρώπους της καθοριστικά την αμερικάνικη και την  ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική.

Έχει καταφέρει να βγαίνει λάδι από κάθε κρίση, κ έτσι επιβεβαιώνει πως αποτελεί τον πιο ισχυρό παίχτη των αγορών κ είναι προνομιακός συνομιλητής του Λευκού Οίκου.

Είναι ακόμη και μεγαλομέτοχος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed). Κατέχει το 22% περίπου του μετοχικού κεφαλαίου της Fed.

Κι όλοι αυτοί και κάποιες χιλιάδες άλλοι δε φορούν στο πέτο του σακκακιού τους το σήμα της Goldman Sachs. Δρουν ύπουλα και καμουφλαρισμένα όπως  δρουν οι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών μέσα στις γραμμές του εχθρού.

«  Έτσι π.χ. στις «15 Φεβρουαρίου εμφανίστηκε στους «φαϊνάνσιαλ τάιμς» ένα άρθρο του Ότμαρ Ίσινγκ εχθρικό προς κάθε ιδέα άμεσης βοήθειας προς την Ελλάδα από την ΕΕ. Όμως ο συντάκτης του άρθρου «λησμόνησε» να αναφέρει πως από το 2006 είναι διεθνής σύμβουλος της «Γκόλντμαν Σακς». Ή πως η τράπεζά του κερδοσκοπεί με τις περιπέτειες του ευρώ και θα είχε πολλά να χάσει από μια πιθανή ευρωπαϊκή παρέμβαση υπέρ της Ελλάδας.» (PPOL.gr-  Marc Roche)

Ο δε οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί δήλωνε μετά τις εκλογές του 2011 πως: «Η Ελλάδα οδηγείται μοιραία στη χρεοκοπία και την έξοδο από το ευρώ… Η παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ βρίσκεται πλέον σε κίνδυνο με σημαντικούς κινδύνους μετάδοσης της κρίσης στην υπόλοιπη ευρωπεριφέρεια. Η πολιτική αβεβαιότητα στην ευρωζώνη αυξάνεται δραματικά».

 

Έτσι ή κάπως έτσι έδρασε κι «ο Πέτρος Χριστοδούλου στις αρχές του 2009, όταν επέβλεπε εκ μέρους της «Γκόλντμαν Σακς» τη δημιουργία της εταιρείας «τίτλος», μ’ έδρα της το Λονδίνο,  διαμέσου της οποίας ένα μέρος του ελληνικού χρέους μεταφέρθηκε από τα δημόσια λογιστικά στους ισολογισμούς της «Εθνικής Τράπεζας» με απάτη.

 Πριν μάλιστα προσληφθεί από την ελληνική τράπεζα, ο περί ου ο λόγος εργαζόταν ως τραπεζικό στέλεχος της... «Γκόλντμαν Σακς»!(ό.π.)

 

    

Μήπως όλοι αυτοί οι λίγο-πολύ οπαδοί  της θεωρίας του Λέστερ Θάροου, μπορούν τώρα να μας εξηγήσουν, αν αυτό που έχει προκύψει, είναι αυτό, που ανέμενε ο φωστήρας αυτός όταν διατυμπάνιζε πως «το μέλλον έχει αφεθεί στην αγορά. Και ό,τι ήθελε προκύψει»;                     

 

 

 

                         Που εκβάλλει ο ΠΑΚΤΩΛΟΣ;

 

Μπορούν τώρα να μας πουν που άδειασαν οι Πακτωλοί τα τεράστια ποσά, που έρρεαν στα χρηματιστήρια από τη δεκαετία του 1980 ως τη δεκαετία του 2000; Που πήγαν αυτά τα κεφάλαια του άϋλου χρήματος; Μπορούν ακόμη να μας εξηγήσουν το γιατί δεν έγιναν πλούσιοι όλοι που άφησαν τις δουλειές τους και τις περιουσίες τους και ρήμαξαν και πίστεψαν πως χωρίς να ιδρώσουν θα ζούσαν τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής τους μπέικα; Έτσι. Χωρίς να εργάζονται και με το πορτοφόλι τους γεμάτο κάρτες, αντί για χαρτονομίσματα, έστω και πληθωριστικά;

Ποιοι σκούπισαν το υλικό χρήμα και φόρτωσαν στα κορόιδα το άυλο; Το ανύπαρκτο!!

Καταλαβαίνετε τώρα τι σημαίνει άυλο χρήμα και γιατί έχουν αρχίσει τη διαφήμισή του και με τον τρόπο αυτό καλλιεργούν την ιδέα της αχρήματης Κοινωνίας;

Καταλαβαίνετε ότι τα χαρτονομίσματα που κρατάτε είναι απλά χαρτάκια τυπωμένα με ζωγραφιές και δεν έχουν αντίκρυσμα;

Καταλαβαίνετε ότι σκούπισαν από την αγορά το χρυσό και μας φόρτωσαν χαρτάκια, που δεν είναι χρήσιμα, ούτε για να τυλίξει σαρδέλες ο μπακάλης;

Καταλαβαίνετε πως Μας πήραν ότι πολύτιμο υλικό αγαθό είχαμε και μας έδωσαν χαρτάκια;

Καταλαβαίνετε ότι με τον τρόπο αυτό επιδι΄ώκουν να καλύψουν τη «λαμογιά», με άλλη «λαμογιά»;

Καταλαβαίνετε πως, θα χρησιμοποιήσουν την επιβολή του πλαστικού χρήματος, για να μας αιφνιδιάσουν στη συνέχεια με την επιβολή του άυλου χρήματος, που σημαίνει χρήμα χωρίς (αντίκρυσμα σε) ύλη; Δηλαδή τίποτα;  Δηλαδή, αυτός, που δεν διαθέτει ακίνητη περιουσία, μένει χωρίς να  έχει κανένα περιουσιακό στοιχείο; «Ταπί»!

Καταλαβαίνετε τώρα γιατί οι Εβραιομασόνοι Σιωνιστές μας έμπηξαν την καταχρηστική φορολογία ακινήτων;

Καταλαβαίνετε που το πάνε; Αυτό το προβλέπουν τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών». Δεν είναι τυχαίο. Οδήγησαν έτσι τα πράγματα, ώστε να φανεί πως η άμετρη αυτή φορολογία των ακινήτων περιουσιακών στοιχείων, ακόμη και των βοσκότοπων και των κοτετσιών, είναι απόρροια της Οικονομικής Κρίσης. Όμως η κρίση είναι τεχνική. Προκλήθηκε για να φτάσει στην απώλεια των περιουσιακών στοιχείων των φυσικών προσώπων και τον εξανδραποδισμό τους! Με τον τρόπο αυτό ευελπιστούν ότι θα καταστούμε υποχείρια κ υποζύγια των Εβραιοσιωνιστών Δυναστών μας. Ότι θα εργαζόμαστε στην κυριολεξία ως δούλοι για ένα κομμάτι ψωμί στις Αυλές των Πατρίκιων Εβραίων. Κι όσο αντέξει, όποιος αντέξει…

Αντιγράφουν και μιμούνται τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

«Χαίρε, Καίσαρ! Οι μελοθάνατοι σε χαιρετούν!»…

   

Τιμωρήθηκε κάποιος γι’ αυτού του είδους την εσκεμμένη λεηλασία του χρήματος;

 Αναζήτησε κάποιος ευθύνες γι’ αυτή τη ληστεία;  Που έβοσκαν τότε τα τζιτζίρια των G7, G8, G20, DNT, κ.λπ.-κ.λπ.;

Οι Τραπεζίτες, που μοίραζαν πιστωτικές κάρτες, σαν κόλυβα, σε φτωχούληδες του Θεού, πως μπορούν τώρα να μας δικαιολογήσουν αυτή τη συμπεριφορά τους;

Αυτό το «πάρε κόσμε», να υποθέσομε πως σήμαινε πως «τ’ αφεντικό τρελάθηκε» ή πως ήταν υποβολιμαίο για το ξετίναγμα της οικονομίας, νόθο και πλαστό, όπως αποδείχνεται;…  

 

Άδειασαν τα χωριά. Ερημώθηκε η ύπαιθρος Χώρα και δημιουργήθηκαν υδροκέφαλες πόλεις…

 

Ποιοι καθοδηγούσαν τους Έλληνες παραγωγούς του πρωτογενή τομέα παραγωγής κατά τη δεκαετία του 1980 και για ποιο σκοπό, να πετούν τα προϊόντα τους στις χωματερές, τάχα για να κρατήσουν ψηλά τις τιμές του χρηματιστηρίου της γεωργικής παραγωγής, αντί να τα διαθέσουν σε τιμές πιο χαμηλές και  να επιτύχουν την κατανάλωση της παραγωγής τους στο 100%; Έτσι, ώστε να μπορέσει να φάει κι ο φτωχός να χωρτάσει την πείνα του. Κι όμως για την επαίσχυντη πράξη τους αυτή έπαιρναν επιχορήγηση Κρατική!! Ναι, έπαιρναν επιχορήγηση! «Μπόνους» δηλαδή! Μπορείτε να το διανοηθείτε; Καταλαβαίνετε τώρα το σκοπό, που επιτελούσε αυτή η απαξίωση του πρωτογενή τομέα της οικονομίας;

Ποιος είχε σχεδιάσει αυτή την ατιμία; Ποιος αποφάσισε να στερεί από τον καταναλωτή Έλληνα μέρος της παραγωγής και να επιδοτεί την καταστροφή της; Ποιος σχεδίασε την «ανεπάρκεια» του εγχώριου προϊόντος κ ευλόγησε την κατανάλωση  εισαγόμενων ομοειδών προϊόντων στη θέση των εγχωρίων; Ποιος επιδοτούσε από τη μια την καταστροφή του εγχώριου προϊόντος  κι από την άλλη επιδοτούσε τις   εισαγωγές ομοειδών ξένων;

Επέτρεπε το Κράτος παράλληλα  εισαγωγές ομοειδών προϊόντων από την Τουρκία, τη Βουλγαρία, τη Σερβία, τα Σκόπια, την Αίγυπτο, το Βέλγιο, την Ολλανδία  κι από υπερπόντιες ακόμα χώρες; Και την ίδια εποχή και φυσικά όχι μόνο, αλλά και πριν και μετά,  τα Κρητικά φρούτα και λαχανικά, είχαν κ έχουν πιο χαμηλές τιμές  στη Γερμανία και σε άλλες χώρες, απ’ ότι στα μανάβικα της Κρήτης!

Που ήταν και τότε και που είναι  τώρα τα υπουργεία Εμπορίου και Γεωργίας ή όπως αλλιώς τα βάφτισαν; Ποια μέτρα πήραν τότε και ποια παίρνουν και τώρα κατά των «Νταβατζήδων», που πλουτίζουν ασύστολα από την εκμετάλλευση παραγωγού και καταναλωτή κ έχουν αναγάγει σε χρηματιστήριο διαπραγμάτευσης τα προϊόντα του πρωτογενή τομέα της οικονομίας;

Ή, μήπως, όλ’ αυτά είναι προγραμματισμένα για μια περίοδο μεσοπρόθεσμη, όσο χρειαστεί, για να περάσουν οι περιουσίες στα χέρια των ολίγων και να επανέλθομε σε τιμαριωτικό, φεουδαρχικό σύστημα και καθεστώς ολιγαρχίας των …ευγενών, με τη δημιουργία νέας κοπής Μεγαλοτσιφλικάδων και Κολήγων - Ποπολάρων;  Πατρικίων – Πληβείων – Δούλων…

Που ήταν και που είναι το υπουργείο Βιομηχανίας και ποια Ελληνική Βιομηχανία υπηρετεί; Όταν οι ZIEMENS κ οι λοιποί Εβραιοσιωνιστές της Ευρώπης και της Αμερικής  λαδώνουν  πολιτικούς και μη ολόκληρο αιώνα, σαμποτάρουν την ανάπτυξη Ελληνικής Βιομηχανίας, διαφθείρουν συνειδήσεις και μένουν ατιμώρητοι από τη δεκαετία του 1920  ως τώρα. Επιτρέπουν τη μετανάστευση «Ελληνικών» βιομηχανιών σε γειτονικά κράτη, αφού μάλιστα τις εντάξουν και σε αναπτυξιακά προγράμματα κι αντί να επενδύσουν μέσα στη Χώρα μας, επενδύουν κ ενισχύουν  αλλοδαπές γειτονικές Χώρες.

Που ήταν και που είναι το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και πως στήριξε και στηρίζει την Αμυντική και πολεμική Ελληνική Βιομηχανία; Με τα Γερμανικά υποβρύχια του Άκη, που γέρνουν; Με το πούλημα των αμυντικών βιομηχανιών που ενεργεί τώρα; (Δείτε και σχετικό δημοσίευμά μου, που ανέβασα στο διαδίκτυο πρόσφατα).

 

 

                          Παίζει ο ΛΥΚΟΣ  με τ’ ΑΡΝΙ

 

Όταν ανέλαβε, λοιπόν, καθήκοντα Πρωθυπουργού της Ελλάδας ο Εβραιοέλληνας Κώστας Σημίτης (Ααρών Αβουρί) αυτός ο τραπεζικός κολοσσός, η Goldman Sachs δηλαδή, απέχτησε πολλά πλεονεχτήματα στην Ελλάδα. Όχι μόνο χάρη στη στήρηξη του Πρωθυπουργού, αλλά και στην εύνοια του Υπουργού Οικονομικών Γιάννου Παπαντωνίου.

Αυτοί ανέθεσαν στην «Γκόλντμαν Σακς» να μας …σάξ’. Και μας έσαξε!

 Κ οι δυο αυτοί θα έπρεπε να υποδεχτούν τον Άκη στο ίδρυμα Αβέρωφ κι όμως κυκλοφορούν και χαίρονται τα κατορθώματά τους προκλητικά! Ο δε Ααρών κουνεί και την ουρά του…

 

 Στα 2000 η Goldman Sachs εκπόνησε το πρόγραμμα «Currency Swap».  

Στα 2001 έφτασε στην Ελλάδα το στέλεχός της Γκάρυ Κό(ε)ν, γόνος της μεγάλης Εβραϊκής οικογένειας Κοέν, και του επιφυλάχτηκε μεγάλη Κυβερνητική υποδοχή στο Ελ. Βενιζέλος. Τότε μπήκε ο λύκος στο μαντρί!...

 

 

 

                                              Το «Αριάδνη»

 

Το σχέδιο ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωζώνη πήρε την ονομασία  «Αριάδνη», όπως μαθαίνομε  από τον Τύπο των Η.Π.Α., που αποκάλυψε τη συνεργασία της Κυβέρνησης της Ελλάδας με την Εβραϊκών συμφερόντων Τράπεζα! Το οικονομικό έγκλημα, σχέδιο «Αριάδνη», συμφωνήθηκ’ επί υπουργού Οικονομικών Γιάννου Παπαντωνίου με τη Goldman Sachs, και προέβλεπε δανεισμό, με αντάλλαγμα τα έσοδα από το Κρατικό Λαχείο και την …κάναμε λαχείο!

 

Το πρόγραμμα «Αριάδνη» για την περίπτωση της Ελλάδας ανέθεσε η Goldman Sachs στην ειδικευμένη έμπειρη πάνω σε σύνθετα χρηματοοικονομικά θέματα ελληνίδα της διασποράς Αντιγόνη Λουδιάδη, που υπηρετούσε τότε στο     κατάστημα της  Goldman Sachs του  Λονδίνου.

Η Λουδιάδη ανέλαβε την επεξεργασία του προγράμματος και χρησιμοποίησε το μηχανισμό των CDS (Credit Default Swaps) ή Swaps, σχεδιάζοντας «για την Ελλάδα, ρε, γαμώ το»   ένα «Currency Swap».

 Κι αυτό ακολουθούσε την εξής πορεία  σε γενικές γραμμές:  

 * Προχρονολογημένη μετατροπή του πάνω από το 3% του ΑΕΠ μέρους του ελληνικού εξωτερικού χρέους σε δολάρια Η.Π.Α. και σε γιεν Ιαπωνίας. Αφού πρώτα μελετήθηκε το ύψος του χρέους σε συνάρτηση με  τη σχετική Νομοθεσία της Ευρωζώνης.  

 * Μετατροπή  σ’ ευρώ αυτών  των δολαρίων και των γιέν, που προήλθαν από την μετατροπή του τμήματος του ελληνικού χρέους.

* Ασφάλιση του ελληνικού χρέους στην Goldman Sachs, με δημιουργία CDS ή Swaps.

*  Αυτά τα  προϊόντα, τα CDS ή Swaps, θα έπρεπε να παραδίδονται στους Δανειστές – Ομολογιούχους ως εγγύηση της Goldman Sachs, που έχει συνυπογράψει με την Ελληνική Δημοκρατία το ασφαλιστήριο Συμβόλαιο του Ελληνικού χρέους. Με αυτά    οι Δανειστές θα είχαν στα χέρια τους διασφάλιση, εγγύηση, τουλάχιστο του κεφαλαίου τους και  δε θα τους κατείχε ανησυχία και φόβος, πως θα υπήρχε περίπτωση να  χάσουν «και τ’ αβγά και το καλάθι», ακόμη κι αν ήθελε καταστραφεί οικονομικά ο δανειολήπτης. Έτσι, υποτίθεται, πως θα ηρεμούσε η Αγορά…

 Αυτά τα CDS, μπορεί ο Δανειστής να τα καταθέσει ως εγγύηση σε τράπεζα ή άλλο πιστωτικό ίδρυμα, για να δανειστεί χρήματα ή να καλύψει άλλες χρηματοοικονομικές πράξεις που τον αφορούν.

  Αν π.χ. είναι μηχανικός ή εργολάβος και πρόκειται ν’ αναλάβει κάποιο δημόσιο έργο. Για την ανάληψη του έργου πρέπει να καταθέσει εγγυητική επιστολή. Κι αυτή, για να εκδοθεί από τράπεζα, πρέπει να κατατεθεί σ’ αυτή την τράπεζα που θα την εκδόσει κάποιο χρηματικό ποσό σαν εγγύηση. Αντί, λοιπόν, για μετρητά, μπορεί ο ενδιαφερόμενος να  καταθέσει στην Τράπεζα ένα CDS ισόποσο  και να πάρει από αυτή την εγγυητική επιστολή, που του είναι απαραίτητη για την ανάληψη της κατασκευής του έργου.

Μπορεί ακόμα νόμιμα να πουλήσει το Swaps αυτό σε ορισμένες περιπτώσεις κ υπό ορισμένους όρους.

Βέβαια τα Swaps τοκίζονται κ η Ελληνική Δημοκρατία επιβαρύνεται με τους τόκους. Κ η Άντι(γόνη) ούτε ντράπηκε, ούτε φιλοτιμήθηκε να εκμεταλλευτεί την περίπτωση σε βάρος τη Πατρίδας της. Όχι να κάμει και «σκόντο»…

Τα Swaps αυτά  έχουν ημερομηνία λήξης. Όπως και τα ασφάλιστρα των σπιτιών, καταστημάτων, επιχειρήσεων, αυτοκινήτων κ.λπ.

 Η καταληκτική ημερομηνία των συγκεκριμένων CDS  έχει οριστεί για το 2019. Επειδή όμως στην πορεία τα πράγματα εξελίσσονται ανώμαλα, η Ελλάδα ζήτησε και πήρε παράταση  εξόφλησής τους ως το 2039 και φυσικά επιβαρύνεται με τόκους  κάπου έξι δις (6.000.000.000.00) το ελληνικό χρέος, από την  παράταση της προθεσμίας εξόφλησης.

 Και μη Σας διαφύγει πως οι τόκοι, που επιβαρύνεται το Δημόσιο Ταμείο για  τα συγκεκριμένα  Δάνεια είναι της τάξης του 6%! Δηλαδή 6.600.000.000.00 Ευρώ το χρόνο για κεφάλαιο 110.000.000.000.00 ευρώ, που δανείστηκε η Ελλάδα στα 2010.

Επειδή η λήξη των CDS σημαίνει κατά κανόνα και την αποπληρωμή του χρέους για το οποίο εκδόθηκαν, υπολογίσετε μόνοι Σας το πότε προβλέπεται ν’ αποπληρωθεί, σύμφωνα με τα παραπάνω, το συγκεκριμένο χρέος, περί ου ο λόγος… (Στοιχεία πήρα κι από τη Σούλη Αγγελική: «Η δική μου ανάγνωση»).

 

Ο Τζων Μέιναρντ Κέυνς έχει γράψει πως: «Αν χρωστείς στην Τράπεζα 100 λίρες, έχεις πρόβλημα. Αν χρωστείς 100.000 λίρες, τότε η Τράπεζα έχει το πρόβλημα» («Η γενική θεωρία της απασχόλισης, του τόκου και του χρήματος»).

Αυτό δεν το γνώριζαν ή το αγνοούσαν κ εξακολουθούν να το αγνοούν οι διαχειριστές των οικονομικών του «Ελληνικού» Κράτους κι άφησαν τους Τραπεζίτες να το αντιστρέψουν σε βάρος της Ελλάδας;…

Που πήγαν και ποιους υπηρετούν οι γνώσεις των οικονομολόγων γύρω από την Κεϋνσιανή καπιταλιστική οικονομική θεωρεία;…

 

 

                                    Ο ΜΙΤΟΣ της ΑΡΙΑΔΝΗΣ

 

Ύστερ’ από την ολοκλήρωση εφαρμογής του «Αριάδνη» ακολούθησε η υποβολή των πλαστών στοιχείων στην Ε. Ε.,  για την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.

Κ η Ελλάδα έπεσε στη στημένη παγίδα, που έστησαν οι Εβραιομασόνοι Ευρώπης κι Αμερικής σε συνεργασία με τους Εβραιομασόνους Γραικύλους, για λογαριασμό των Εβραιοσιωνιστών Αφεντάδων.!

Αυτό ήταν το «κόλπο γκρόσο» της πλαστογράφησης των στοιχείων έτσι, ώστε αυτή να έχει αποδεχτή νομιμοφάνεια.  Το πάνω από το 3%  του ελληνικού εξωτερικού χρέους μετατράπηκε σε δολάρια Η.Π.Α. και σε γιεν Ιαπωνίας, όπως ισχυρίζονται.

Αυτό το πάνω από το 3% του χρέους, που σκόπιμα μετατράπηκε σε γιέν και δολάρια, έπρεπε  να ξαναμετατραπεί  από γεν και δολάρια σ’ ευρώ, για να γίνει αποδεχτό  σαν «σταθερά» από την  Ε.Ε..

 Επακολούθησε, λοιπόν, και δεύτερη «λαμογιά». Νέα μετατροπή του μέρους αυτού του χρέους από δολάρια και γιέν σ’ ευρώ. Κι αυτό συνέβη με τη μετατροπή να παρουσιάζεται πως έγινε σε  πιο παλιές ημερομηνίες, που οι ισοτιμίες των διαφορετικών  νομισμάτων συνέφεραν, ώστε να παρουσιαστεί το ελληνικό χρέος πιο λίγο από το 3% του ΑΕΠ. Και τούτο, γιατί η Συνθήκη του Μάαστριχτ επιτρέπει την είσοδο στην Ευρωζώνη σε Κράτη – Μέλη της Ε.Ε., που το Δημόσιο Χρέος τους δεν ξεπερνά το 3% του ΑΕΠ τους.

Αυτές οι πράξεις, που έγιναν με τη χρήση προχρονολογημένων  ισοτιμιών, ήταν απάτες. Κι αυτό το γνώριζε η Ε.Ε., όπως τις γνώριζε κι ο μάστορας που τις κατασκεύασε, γιατί  στελέχη της Ε.Ε., ήταν και διαπλεκόμενα στελέχη της Γκόλντμαν Σακς.

Η αποδοχή αυτών των γνωστών στην Ε.Ε. απατηλών πράξεων εκ μέρους της, καταμαρτηρεί τη σκοπιμότητα εισαγωγής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, για να προκαλέσει την οικονομική καταστροφή της ο Εβραιοσιωνισμός και να την απορροφήσει στην Ευρωζώνη, όπως απορρόφησε η Γερμανία την Αυστρία στα 1939 επί Χίτλερ.

Έτσι παρουσιάστηκε μειωμένο το εξωτερικό Δημόσιο Χρέος της Ελλάδας σε ποσοστό κάτω του 60% κ επομένως αποδεχτό από τη Συνθήκη Μάαστριχτ. Αυτές οι απάτες άνοιξαν τις πόρτες εισόδου της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και μας έκαψαν…

 

 Για την …εφεύρεση αυτή και την τραπεζική εξυπηρέτηση, που προσέφερε στην Ελλάδα η Goldman Sachs, έλαβε το …ευκαταφρόνητο ποσό των μόλις δυο δις και τριακοσίων εκατομμυρίων (2.300.000.000.00), σύμφωνα με δική της Δήλωση!

Κ η Άντι(γόνη) ασφαλώς εισέπραξε πολύ μεγάλο «Bonus» από τη συμβολή της στην οικονομική καταστροφή της Πατρίδας της.

 Πέραν όμως από αυτό υπάρχει και το κόστος, που προκύπτει από τις πλαστές μετατροπές συναλλάγματος, έστω κι αν αυτές ήταν εικονικές.  Πιστεύετε πως αυτό δεν το επιβαρύνθηκε η Ελλάδα;

 Και, πέραν από αυτά, η Ελληνική Δημοκρατία δεσμεύτηκε με τη Συμφωνία «Αριάδνη» να εκχωρήσει στην Goldman Sachs μέρος από τα μελλοντικά έσοδα του Ο.Π.Α.Π. καθώς και με άλλες δεσμεύσεις, όπως θα δούμε παρακάτω.

Εξάλλου αυτή η Λερναία Ύδρα δε δίστασε υστερότερα ν’ αγοράσει και μέρος από αυτά τ’ ασφάλιστρα κινδύνου(CDS), μέσω της Γερμανικής Τράπεζας Depfa και να στοιχηματίζει κατόπιν υπέρ της πτώχευσης της Ελλάδας. Έτσι εκμεταλλεύτηκε την πελάτισσά της σε βαθμό κακουργήματος.  Δηλαδή:

 Από τη μια η Γκόλντμαν Σακς κέρδισε τεράστια ποσά από τη διαχείριση της ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και την ασφάλιση των Δανείων που πήρε η Ελλάδα, με δικές της συμβουλές κ ενέργειες καταβαράθρωσης της Χώρας, που έδωσε στην τότε Κυβέρνηση του Εβραιοέλληνα Σημίτη.

Από την άλλη είχε την παλιανθρωπιά να «ποντάρει» στη χρεωκοπία της Ελλάδας. Να πουλεί CDS του ελληνικού χρέους σε καιροσκόπους κερδοσκόπους άσχετους με το χρέος. Πράξη εκβιαστική, παράνομη κι ανήθικη, αλλά  και πιθανά καταστροφική για τον οφειλέτη.  Να υπονομεύει την ελληνική αξιοπιστία.  Ν’ ανεβάζει με την προπαγάνδα της τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας στα ύψη. Πραχτική και ταχτική της Τράπεζας αυτής, που αποσκοπούσε τουλάχιστο στην οικονομική εξαθλίωση, αν όχι και στην πλήρη κατατροφή της Ελλάδας – Πελάτη της!!

Επιδίωκε και συνεχίζει να επιδιώκει να τινάξει στον αέρα την ελληνική οικονομία ο Εβραιοσιωνισμός, που φωλεύει και μέσα σ’ αυτή την Τράπεζα! 

Δίκαια, λοιπόν, μπορεί να χαραχτηριστεί αιμοχαρές Εβραιοσιωνιστικό Βαμπίρ αυτή η Τράπεζα των  οικονομικών δολοφόνων!

 

«Το περιοδικό "Rolling Stone" την έχει χαρακτηρίσει ως "ένα τεράστιο χταπόδι το οποίο είναι τυλιγμένο στο πρόσωπο της ανθρωπότητας", ενώ η Wall Street μιλά συχνά για την "τράπεζα-τεφλόν", αφού η ιστορία της Goldman Sachs έχει δείξει ότι καμιά κατηγορία δεν "κολλά" πάνω της για καιρό. Εδώ και χρόνια υπάρχουν υποψίες ότι η τράπεζα επιδίδεται σε παράνομο front running (δηλαδή επωφελείται από τις μεγάλες εντολές που διενεργεί για λογαριασμό των πελατών της "παίζοντας" με τα δικά της χρήματα).

Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία της συνέβαλε στο Κραχ του 1929. "In God we Trust" γράφει κάθε δολάριο, «In Goldman Sachs we Trust», παρέφρασε ο Τζων Κένεθ Γκαλμπρέιθ, που της αφιέρωσε ένα κεφάλαιο του βιβλίου του για την κρίση.» (ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ).

 

 

 

                                 Από  Παπά   σε  Παπά                    

 

Ο τότε Πρωθυπουργός Σημίτης, ο Υποικ. Παπαντωνίου, ο Διοικητής της ΤτΕ Λουκάς Παπαδήμος, είναι οι κύριοι υπεύθυνοι, που σε συνεργασία ημεδαπών κι αλλοδαπών Πολιτικών, Διοικητικών κ Οικονομικών Παραγόντων, Υπηρεσιών κι Οργανισμών, δημιούργησαν την πλαστογραφία των πραγματικών οικονομικών δεδομένων, εκχώρησαν την εξουσία της νομισματικής πολιτικής στην ΕΚΤ και την εξουσία του Κράτους στην Ε.Ε. και μάλιστα στις δανείστριες Χώρες της Ευρωζώνης, που χειραγωγούνται από τη Γερμανία.

Συνυπεύθυνη στη  είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωζώνη με δόλο και τρόπο ανέντιμο, είναι κ η Ε.Ε., γιατί κάποιοι από τα όργανά της γνώριζαν το «κόλπο», όπως και παραπάνω ανέφερα.

 Ένας από αυτούς είναι κι Λουκάς Παπαδήμ(ι)ος, που ήταν τοποθετημένος Διοικητής της ΤτΕ κι όργανο της Τριμερής Επιτροπής των Εβραιοσιωνιστών των ΗΠΑ με Πρόεδρό της τον Ροκφέλερ.

 Αυτός, ο Παπαδήμος, είναι υψηλόβαθμο Στέλεχος, παράγοντας, που γνωρίζει με κάθε λεπτομέρεια όλη τη διαδικασία της απάτης κι  αυτούς που την αποφάσισαν και την προκάλεσαν. Είναι στενά συνδεμένος με την Ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας προ, κατά και μετά την ένταξή  της στην Ε.Ε.. Και να σημειωθεί πως η εξοχότητά του από Διοικητής της ΤτΕ, μετά ένα χρόνο διορίστηκε Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αυτής δηλαδή που ο ίδιος  φέσωνε μαζί με το Σημίτη, τον Παπαντωνίου και την  Goldman Sachs, ένα χρόνο προτύτερα!! Αυτό ήταν το «bonus», που έλαβε για την  προδοσία της Πατρίδας του…

 

 

 

                                      Ινδικό Μετάλλιο

 

Όλο το σκηνικό κ η μεθόδευση αυτής της υπόθεσης  μας παραπέμπει στην περίπτωση της Εταιρείας «Όλυμπος», που είχε δημιουργήσει η ίδια Τράπεζα και με ύπουλο, ανέντιμο, και βρωμερό τρόπο υποχρέωσε μέσα σ’ ένα εξάμηνο επιθετικού πολέμου σ’ εξαγορά  τη μεγάλη Ευρωπαϊκή  Εταιρία χάλυβα «Arcelor», από την Ινδική «Mittal Steel». Και μάλιστα η Τράπεζα πρότεινε υστερότερα σ’ αυτό τον Ινδό Μιτάλ θέση στο Διοικητικό της Συμβούλιο, για να  μπορέσει μέσω αυτού να διεισδύσει στις αναδυόμενες αγορές της Ασίας, να τις διαβρώσει και να αισχροκερδίσει κι από αυτές.

Η Γαλλία ωστόσο, αυτό το Κράτος, που  θεωρείται μεγάλο κ ισχυρό, αποδείχτηκε ανίσχυρο να υπερασπιστεί τη σημαντική για την οικονομία του «Arcelor», από τα νύχια της Goldman Sachs. Κ επέτρεψε την εκποίησή της και την εκμετάλλευσή της από συμφέροντα  του πρώην Προτεκτοράτου της Βρετανίας…

 

Με το «Κόλπο» των έντιμων εθελοντικών  (κοινής συναίνεσης) ή ανέντιμων, βίαιων, (κατά το «όπου δεν πείθει λόγος, πίπτει ράβδος»)  συγχωνεύσεων κ εξαγορών ομοειδών επιχειρήσεων προωθείται στον οικονομικό τομέα η Παγκοσμιοποίηση. Και, φυσικά, το ίδιο συμβαίνει και στον πολιτικό τομέα. Τρανό παράδειγμ’ αποτελεί η ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτού του Κρατικού μορφώματος, μέσα στο οποίο δεν εντάχτηκε ως ισότιμο Μέλος, όπως διέδιδε ο Μασόνος Κ. Καραμανλής, που ολοκλήρωσε την ένταξή της κατά τη Μεταπολίτευση, αλλά  ΑΠΟΡΡΟΦΗΘΗΚΕ η Ελλάδα…

 Γι’ αυτό στήνει ο Εβραιοσιωνισμός και σ’ αυτόν ανδριάντες, όπως και στον Ελλευθέριο Βενιζέλο. Ο μεν Βενιζέλος προσέφερε στον Εβραιοσιωνισμό θυσία τη Μικρασιατική και Ποντιακή Ελλάδα και το Μικρασιατικό και Ποντιακό Ελληνισμό. Ο δε Καραμανλής όλη την υπόλοιπη Ελλάδα και τον Ελληνισμό, που απέμεινε σ’ αυτή. Δοξάστε τους.

 

 

 

                            Παρενέργειες του φαρμάκου

 

 Η παράνομη, ύποπτη και με πλαστή οικονομική ταυτότητα είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, όπως κ η είσοδός της στην Ε.Ε., στο λάκκο τίγρεων και υαινών,  ήταν προαποφασισμένη, ώστε να χάσει την εθνική της ταυτότητα, να κατακρεουργηθεί, αλλά και  να χρησιμοποιηθεί ως οικονομικός κριός κατά του Ευρώ.

Αμερκάνικος δάχτυλος χοντρός-χοντρός και μακρής-μακρής…

 

Και, όπως διαπιστώνετε, πρωτεύοντα ρόλο και σ’ αυτή τη συγχώνευση άσκησαν εχτός από την Goldman Sachs κ Ευρωπαίοι Εβραιοσιωνιστές, σε συνεργασία με Γραικύλους Εβραιοσιωνιστές Μασόνους.

Ακόμα και στη δημιουργία της Οικονομικής Κρίσης και στις μεθοδεύσεις  επίλυσης του προβλήματος, που δημιουργήθηκε και περπατεί με τρόπο ύπουλο, βίαιο, και δολοφονικό ενός ολόκληρου Κράτους κ ενός δοξασμένου ποικιλότροπα Έθνους, οι Εβραιοσιωνιστές Μασόνοι κρατούν τη Σημαία.

 Ένας από τους στόχους, που πέτυχαν είναι κ η αφαίρεση της ΕΞΟΥΣΙΑΣ από αυτό το κατασπαρασσόμενο Κράτος κ η παραχώρησή της στους Δανειστές του, που είναι τα Κράτη - Μέλη της  Ευρωζώνης, μ’ επικεφαλής τη Γερμανία. Και πίσω τους η Λέσχη Μπίλντρεμπεργκ.

 

Έτσι, αυτό, που δε μπόρεσε  να πετύχει ο Εβραιοσιωνισμός, χάρη στη Γενναιότητα των Ελλήνων. Ύστερ από αιώνων προσπάθειες, ακόμη και με τη βία των όπλων, μέσω  του Κάιζερ και του Χίτλερ, και του Βατικανού πίσω από τους οποίους κρυβόταν. Αυτό το πέτυχε με ύπουλο κι ανέντιμο υπόγειο τρόπο και με την ψυχολογική βία, που ασκείται μέρα - νύχτα εναντίον του Ελληνισμού από τους Γραικύλους Μασόνους και μη  πράχτορές του.

Έτσι, όπως πέτυχε και με τους Σταυροφόρους,  Φράγκους και Νορμανδούς,  Σελτζούκους κι Οθωμανούς Τούρκους, και του Βατικανού  την κατάλυση του Βυζαντίου, αλλά και τη δική τους καταστροφή στη συνέχεια.  

 

Η Ελλάδα δεν οδηγήθηκε, με την ανέντιμη συνδρομή της Goldman Sachs,  στην Ευρωζώνη και στο ΔΝΤ για να σωθεί, αλλά για να πνιγεί από αυτή.

Η Ευρωζώνη αποτέλεσε το σκοινί και το ΔΝΤ το ικρίωμα  της αγχόνης, που έστησε  ο Εβραιοσιωνισμός για πάρτη μας και «πάρτι» του.

 Η Ε.Ε. δεν είναι Κράτος των Ευρωπαίων Πολιτών, αλλά μόρφωμα στημένου Οργανισμού εκμετάλλευσης των Ευρωπαίων από τους Εβραιοσιωνιστές.

 

Όλα τα παραπάνω κι άλλα που θα δούμε στη συνέχεια δεν είναι άσχετα και σωστό είναι να  συσχετιστούν αυτά και με τις χρηματοπιστωτικές, οικονομικές, και χρηματιστηριακές αναταράξεις, που συγκλώνισαν την Ελληνική Οικονομία κατά τα χρόνια 1998 - 2005, όπως είναι:

*  Η τελευταία υποτίμηση της δραχμής.

*  Κ’ ύστερ’ από την υποτίμηση, η ξαφνική, αναπάντεχη, πρωτοφανέρωτη για το εθνικό μας νόμισμα, ύποπτη,  ανατίμηση της δραχμής κατά 5%(!), κατά  τις παραμονές της ένταξης της Ελλάδας στο Ευρώ.

* Το κλείδωμα της  ισοτιμίας ευρώ – δραχμής στο 1 προς 340,75, που επακολούθησε.

Ποιοι «κονόμησαν» από το «κόλπο» υποτίμηση – ανατίμηση της δραχμής , μ’ επάλληλες αγοραπωλησίες συναλλάγματος;

* Το ίδιο έργο παίχτηκε και με το «ράλυ» ανόδου των τιμών μετοχών στο Χ.Α.Α. κατά το 1999. Το απότομο ξεφούσκωμα της φούσκας αυτής, που άρχισε στις 29.8.1999 και κράτησε ως το Μάρτη του 2000, που οι μετοχές είχαν καταβαραθρωθεί.

 Ποιοι κι από ποιους  είχαν εσωτερική πληροφόρηση τότε για το στημένο παιγνίδι και μάδησαν  τους Έλληνες επενδυτές και κατέστρεψαν επιχειρήσεις εισηγμένες στο Χ.Α.Α. και μη;  

 

Ασκούσε προπαγάνδα τότε η ίδια η Κυβέρνηση, ο ίδιος ο Εβραιοέλληνας Πρωθυπουργός, κ εξωθούσε σε βέβαιη καταστροφή τους Έλληνες επενδυτές, ακόμη κι άσχετους ή όχι;

Βοήθησε τότε στη δημιουργία της «Χρηματιστηριακής Φούσκας» ή όχι; Κατέστρεψε περιουσίες και δολοφόνησε νοικοκυραίους ή όχι;

Οι περίφημοι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, με τα τεράστια έξοδα που δημιουργήθηκαν, αποτέλεσαν  νέα δόξα της Ελλάδας ή νέα λόξα της Ηγεσίας της;

Γιατί οι κατασκευές, που απορρόφησαν τεράστια ποσά, μένουν ακόμη  ανεκμετάλλευτες και σαπίζουν και λεηλατούνται από Γραικύλους;

Πόσα ενοίκια, που πληρώνει  το Κράτος θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί;

 Συνέβαλαν  όλ’ αυτά στον υπερδανεισμό και στη μεγένθυνση της  χρηματοπιστωτικής κ οικονομικής κρίσης της Ελλάδας, που έκαμαν εισαγωγή από το Αμέρικα στας Ευρώπας ή όχι;

 Η κρίση αυτή  του 2008 – 2009 μετατράπηκε στη συνέχεια με Τραπεζικά «τρικ» κ οικονομικές αλχημίες σε Δανειακή Κρίση στα 2010 από τον Εβραιοέλληνα Παπανδρέου και τον υπόδικο  Παπακωνσταντίνου.  Ναι ή όχι;

 

Αποτελέσματα των γεγονότων αυτών, για τα οποία έχει τεράστια ευθύνη ο Λουκάς, που δίκαια παρωνομάστηκε Παπαδήμιος, είναι:

* Ο πλουτισμός αυτών που είχαν εσωτερική πληροφόρηση κ η οικονομική καταστροφή επενδυτών, επιχειρηματιών κ επιχειρήσεων.

* Η καταστροφή του πλεονεκτήματος της ανταγωνιστικότητας των Ελληνικών προϊόντων στο εξωτερικό και το χτύπημα των εξαγωγών της Ελλάδας.

*  Η αύξηση του Δημόσιου Χρέους και των ελλειμμάτων του Κρατικού Ισολογισμού, που μας έφεραν στο επονείδιστο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα.

* Η βίαιη ανακατανομή του εισοδήματος στην Ελλάδα, που προήλθε μέσω αυτών των ακροβασιών.

* Η απώλεια σημαντικού Τραπεζικού Κεφαλαίου. Ο χρηματιστηριακός δείκτης των Τραπεζών από τις 11.351,98 μονάδες των αρχών Σεπτέμβρη 1999, έπεσε στις 2.077,99 στη συνεδρίαση της 12.3.2000!

* Και στο τέλος κ η απώλεια της Εξουσίας από το Εθνικό Ελληνικό Κράτος…

Έτσι εξυπηρετήθηκαν άριστα τα συμφέροντα των Εβραιοσιωνιστών της Γερμανίας των Μπίλντερμπεργκ, της οποίας είναι ενεργούμενο ο υπάλληλος αυτός  των RO-RO.

Η Ελλάδα όμως έφτασε σε σημείο, που, όπως η ίδια η Goldman Sachs διατυπώνει στην από 21/10 έκθεσή της (Global Viewpoint), την οποία υπογράφουν οι Francesco Garzarelli, Silvia Ardagna και Mariano Cena:

 «we do not expect Greece to go back to capital markets any time soon». Δεν περιμένομε η Ελλάδα να επιστρέψει γρήγορα στις αγορές.

Και τούτο, γιατί γνωρίζουν ότι: «Στο 160,5% του ΑΕΠ διαμορφώθηκε το χρέος της Ελλάδας το πρώτο τρίμηνο του 2013, κάνοντας «άλμα» 24,1% σε ετήσια βάση! Ο πολιτικός εξευτελισμός δεν έχει σταματημό όσο οι υποτιθέμενοι πολιτικοί σωτήρες κρύβονται με στρουθοκαμηλικές μεθόδους και δεν αναζητούν τις πραγματικές ευθύνες της καταστροφής.(Λ. Κάλλιμπαν)…

Δεν πάμε όμως μοναχοί. Σύντομα θα έχομε και παρέα. Αφού   « o Τούρκος οικονομολόγος της επενδυτικής τράπεζας Goldman Sachs κ.Ahmet Akarli αναμένει Kρίση στην τουρκική οικονομία.»(ό.π.)…  

 

 

                        ΑΙΟΛΟΣ – ΤΙΤΛΟΣ -  ΑΤΛΑΣ

 

 Η Goldman Sachs εκπόνησε κατά το 2001 κι άλλο χρηματιστηριακό  προϊόν - πρόγραμμα, που βασίστηκε στη συναλλαγματική ανταλλαγή και συμφωνήθηκε η «αγορά» του από την Ελληνική Δημοκρατία, επί υπουργίας Νίκου Χριστοδουλάκη.

 Για το σκοπό αυτό ιδρύθηκε η Εταιρία  «Αίολος».

Αντάλλαγμα  για την αγορά του νέου αυτού  προϊόντος αποτέλεσε η δέσμευση από την Goldman Sachs  εσόδων από τα τέλη αεροδρομίων (Ελευθ. Βενιζέλος) και τα τυχερά παιγνίδια.

Στα 2005 ο Υπουργός Γιώργος Αλογοσκούφης επαναδιαπραγματεύτηκε με την Goldman Sachs τους όρους συνεργασίας της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Συνέπεια ίσως αυτής της αναδιαπραγμάτευσης ήταν η αγορά του «προϊόντος» αυτού στα 2005 από την Εθνική Τράπεζα (ΕΤΕ), που το εκμεταλλεύτηκε ως   τα 2008.

 

Μετά την «Αίολος» ιδρύθηκε στα 2002, με τη συνεργασία πάντοτε της Goldman Sachs, η εταιρία «Άτλας», με την οποία νέα «κομπίνα» - κι ας ψοφούμε από την πείνα – δεσμεύτηκαν έσοδα σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου από τις εισπράξεις των τελών διοδίων!

 

Στα 2008,   ιδρύθηκε  η Εταιρία  «Titlspe» (Τίτλος), μέσω της οποίας η Κυβέρνηση της Ελλάδας πήρε δάνειο 5,3 δις το 2009, με τη σύμπραξη της  Goldman Sachs.

 Η δε ΕΤΕ, αφού εξασφάλισε τα ομόλογα της εταιρίας «Τίτλος», μετέφερε σ’ αυτή την Εταιρία το «προϊόν» της «Αίολος». Στη συνέχεια   παραχώρησε  στην  Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αυτό το «προϊόν» ως εγγύηση ανάληψης δανειακών κεφαλαίων, τα οποία δάνειζε στους πελάτες της με πιο ψηλό επιτόκιο. 

 

 Όπως διαπιστώνετε αγαπητοί φίλοι το πράγμα εξελίσσεται  από «Κομπίνα» σε «Κομπίνα»!

  Κ ενώ  τα swaps  έληγαν στα 2019 η ημερομηνία λήξης τους παρατάθηκε ως το 2039, με συνέπεια να φορτωθεί ακόμα η Ελλάδα έξι δις (6.000.000.000.00) ευρώ ένεκα της παράτασης…

 

Επειδή όμως το νέο αυτό swap εκδόθηκε  σε γιέν και δολάρια, που μετατράπηκαν σ’ ευρώ, προήλθε από τη μετατροπή κέρδος ενός δις, που εξέπεσε από το ελληνικό χρέος κι όταν το έμαθε η Άνγκελα Μέρκελ  παρά λίγο να υποστεί νευρικό κλωνισμό από το φιλελληνισμό που διακατέχεται.  

 

 Στο «κόλπο» μπλέχτηκαν και οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι Τραπεζικοί Οργανισμοί: Morgan Stanley, UBS, καθώς  κ οι  Eurobank, Εθνική Τράπεζα και Alpha Bank.

 

Κ οι τρεις αυτές Εταιρίες «Αριάδνη», «Αίολος» και «Άτλας» είναι Εταιρίες – οχήματα  ειδικού σκοπού. Κι «απού ‘χει αμπέλια, ας βάνει εργάτες»…

 

 Σύμφωνα με αναφορά της Eurostat η Ελλάδα έκαμε με την Goldman Sachs   13  συνολικά συναλλαγές τύπου swaps συνολικού ύψους δέκα πέντε δις (15.000.000.000.00) ευρώ. (Bloomberg).

 

Οι  υποχρεώσεις του Ελληνικού Δημοσίου προς την Goldman Sachs ανήλθαν συνολικά σε 5,1 δις, τις οποίες η αλεπού αυτή τις πούλησε στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας στα 2005 με το κόλπο της Εταιρίας «Τίτλος»! Έτσι το Ελληνικό Δημόσιο χρωστεί το ποσό αυτό στην ΕΤΕ!

 

Να σημειωθεί πως τη …δημιουργική αυτή περίοδο, της δημιουργικής λογιστικής, που δομήθηκαν τα τρία swaps, με τα δομημένα ομόλογα και μπλέχτηκε η Ελλάδα στα δίχτυα της  Goldman Sachs, διευθυντικό στέλεχος αυτής της Εβραϊκής Τράπεζας ήταν ο Peter Sutherland, που ήταν παράλληλα και σημαντικό στέλεχος της πετρελαϊκής εταιρίας BP.

 Λέτε να είχε συμφέρον η ΒP από την ελληνική χρεωκοπία;  Την τράβηξε η μυρωδιά του φυσικού αερίου και του πετρελαίου του υποθαλάσσιου χώρου και του υπεδάφους της Ελλάδας;…

 

 Τι άλλο χρειάζεστε για να πειστείτε τόσο για τον πατριωτισμό του Λουκά Παπαδήμου, - Αυτού, που ακόμη και σήμερο αρνείται να δώσει στους «Εκλεγμένους» Πολιτικούς Αρχηγούς της Ελλάδας τ’ αληθινά στοιχεία που προήλθαν από τον πρόσφατο έλεγχο για την οικονομία και τις τράπεζες. Παραχωρεί όμως αυτά  στους Εβραιοσιωνιστές και τοκογλύφους δανειστές μας, ως όπλα κατά της Ελλάδας. - όσο και για το φιλελληνισμό των υπόλοιπων πολιτικών και μη, που βοήθησαν στην πρόκληση και διαχειρίστηκαν ανέντιμα τη χρηματοπιστωτική, οικονομική και δανειακή αυτή κρίση;…

 

                          

                      ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΓΑΒΓΙΖΟΥΝ ΕΒΡΑΟΣΙΩΝΙΣΤΙΚΑ

 

                        Η Ελλάδα επιλέχτηκε ως η πιο πρόσφορη Χώρα, επειδή σ’ αυτή είχαν οι Εβραιοσιωνιστές της Ουάσιγκτον πολλά ερείσματα να στηρίξουν τις προσπάθειές τους. Η Χώρα μας από το 1947 αποτελούσε δικό τους Προτεκτοράτο. Αυτοί έδεναν κ έλυαν από τότε μέσα στο κατ’ ευφημισμό Ελληνικό Κράτος. Αυτοί διόριζαν τους Κυβερνήτες του. Είχαν φτάσει μάλιστα στο σημείο και να τους χαστουκίζουν μέσα στην Πρεσβεία τους οι Πρεσβευτές τους (Περίπτωση Στεφ-Στεφ). Αλλά  και να τους προσβάλουν μπροστά σε τρίτους (Περίπτωση Πιουριφόι, που αποκάλεσε το Σοφοκλή Βενιζέλο Εβραομπάσταρδο) χωρίς να τολμούν να σηκώσουν κεφάλι οι Γραικύλοι…

 Όλη αυτή η «Φάρα» γνώριζε και γνωρίζει τις μεγάλες  αδυναμίες της ελληνικής αγοράς και των Πολιτικών της.

Η ίδρυση όμως της Ε.Ε. κ η ένταξη της Ελλάδας σ’ αυτό το κρατικό  μόρφωμα τους προκάλεσε ανατροπή. Δημιούργησε στέρηση εσόδων στο δικό τους «Μπεζαχτά» και σταδιακή απένταξη της Ελλάδας από τη δική τους άμεση επιρροή κι αστυνόμευση.

 Η Ελλάδα, δηλαδή, δε βγήκε τελείως από το μαντρί των Εβραιοσιωνιστών των Η.Π.Α., με την ένταξή της στην Ε.Ε., αφού κι αυτό το μαντρί Εβραιοσιωνιστικό ήταν και παραμένει. Απλά επισκέφτηκε για μια καλημέρα τη διπλανή στάνη της Αμερκάνικης, αυτή των Εβραιοσιωνιστών της Ευρώπης, κι αυτοί την άρμεξαν. Έχασε δηλαδή το Εβραϊκό «λόμπυ» των ΗΠΑ μιας αρμεγιάς γάλα!  Και γι’ αυτή την απώλεια, που προοιωνίζει  ανατροπή, η Ελλάδα έπρεπε να υποστεί τα πάνδεινα…

 

 Γι’ αυτό επιλέχτηκε ως εφαλτήριο της επίθεσης κατά της ευρωπαϊκής οικονομίας η Ελλάς κ είναι να κλαις και να γελάς.

 

 Ο Ηλίας Σιακαντάρης, οικονομικός συντάκτης, έκαμε σχετικά πρόσφατα το ακόλουθο πολύ εύστοχο σχόλιο για τη  Goldman Sachs κ είπε πως αυτή αποτελεί:

«οργανισμό - καθεστώς στις ΗΠΑ». Κι ότι «φαίνεται να πριονίζει συστηματικά τα θεμέλια του ευρώ την τελευταία δεκαετία και να σπέρνει την αβεβαιότητα για το πραγματικό ύψος των ελλειμμάτων της Ευρώπης.». Είπε ακόμη και  πως  «τον υπόγειο ρόλο της Goldman Sachs δεν έχουν καταφέρει να ακουμπήσουν αποτελεσματικά ούτε οι αμερικανικές αρχές».   …

 

 

 

                                   ΟΙ ΑΒΑΝΤΑΔΟΡΟΙ

 

Οι διεθνείς Οίκοι Αξιολόγησης Moody's, Fitch, Standard and Poor's, αυτές οι μεγάλες παγκόσμιες ληστοσυμμορίες, άρχισαν να υποβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα του Ελληνικού Κράτους και να διασπείρουν φήμες για επικείμενη πτώχευση της Ελλάδας.

Τώρα, ποιος του έδωσε αυτά τα δικαιώματα των αβανταδόρων των συμφερόντων του Εβραιοσιωνισμού, δε χρειάζεται ψάξιμο, από τη στιγμή που φαίνεται πως η αυθεντία τους είναι Χαχαμικής Ιδιοσυγκρασίας…

Και, αφού οι Αγορές συμμορφώνονται με τις αξιολογήσεις τους, σημαίνει πως είναι Οίκοι ανοχής των Αγορών πιστοποιημένοι με …ISON και με … Κυανή Σημαία…

Αν και χτυπούσε όμως το καμπανάκι της …πυροσβεστικής, για τους  πυροσβέστες  δεν έτρεχε τίποτα! Υποτιμούσαν τον κίνδυνο, ώσπου το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έθεσε την ελληνική οικονομία σε τριπλή επιτήρηση από το Φλεβάρη του 2010.

 

Να σημειωθεί πως τον Οκτώβρη του 2009, μετά τις εκλογές, ήρθε στην Αθήνα κλιμάκιο στελεχών της Goldman Sachs, με προτάσεις για νέο πρόγραμμα- απάτη για την κάλυψη των ομολόγων  που έληγαν κατά το 2009 και το 2010. Δε βρήκε όμως την ανταπόκριση που περίμενε. Έφυγε άπραγο.

 Λίγες μέρες όμως μετά την αναχώρησή του, ο Οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας από τη θέση Α στη θέση Α- . Λέτε να έχουν  σχέση τα δυο γεγονότα;

Παράλληλα η μετοχή της ΕΤΕ σημείωσε πτώση στο Χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης, που δεν ήταν μεγάλο το διάστημα που είχε εισαχθεί σ’ αυτό με …κλαρίνα και βιολιά. Λέτε να έσπρωξε τη Μετοχή της ΕΤΕ, η Γκόλντμαν Σάκς κ έπεσε;

 Αρχές Νοέμβρη του ίδιου χρόνου (2009), ύστερα δηλαδή από τα δυο παραπάνω μηνύματα, ήρθε στην Αθήνα δεύτερο κλιμάκιο της Goldman Sachs με νέες προτάσεις, πιστεύοντας πως το Γιωργάκι θα είχε πάρει τα μηνύματα.

Όσο διαρκούσε η ενημέρωση, παρατηρήθηκε αύξηση της τιμής της μετοχής της ΕΤΕ στη Γουώλ στριτ! Στο Χρηματιστήριο Αθηνών άρχισε αυξητική «κούρσα» των δεικτών κ οι πιέσεις των CDS των ελληνικών δανείων σταμάτησαν απότομα!

 Εεε, μη μου πείτε πως για όλ’ αυτά τα ευχάριστα μπήκε ο δάχτυλος της Τράπεζας αυτής ένα – δυο πόντους πιο βαθιά!...

 Όμως το «παζάρι» του προτεινόμενου νέου προϊόντος  στην Αθήνα δεν πήγε καλά και τα στελέχη αυτής της Εβραϊκής Τράπεζας επέστρεψαν οίκαδε με άδεια χέρια! Έχασε η Τράπεζα το «Νταβατζηλίκι», έχασαν και τα στελέχια της το «bonus»!

Οι Εβραϊκές όμως απώλειες πληρώνονται ακριβά. Γι’ αυτό, μετά το δεύτερο αυτό ναυάγιο ο «Νταβατζής» αυτός της Ελληνικής οικονομίας άσκησε βίαιη οικονομική επίθεση κατά της Ελλάδας:

* Στο Χρηματιστήριο της Ν.Υόρκης  σημειώθηκαν αθρόες πωλήσεις μετοχών της ΕΤΕ και στο Χρηματιστήριο της Αθήνας όλων των τραπεζικών μετοχών και μάλιστα της Άλφα, της Εθνικής και της Eurobank! (Ποιος είχε κ έχει μεγάλα πακέτα μετοχών σ’ αυτές τις τρεις Τράπεζες;)

* Τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων πήραν τον ανήφορο κ οι τιμές διαπραγμάτευσής τους τον κατήφορο!

Στις 12.12.2009 ο Fitch υποβιβάζει για δεύτερη φορά την πιστοληπτική δυνατότητα της Ελλάδας και την κατεβάζει στην ΒΒΒ+ κατηγορία, ώστε να γίνει απλησίαστη η ελεύθερη αγορά χρήματος για τη Χώρα μας λόγω αύξησης των επιτοκίων…

 

Λίγες μέρες υστερότερα, στα μέσα του Δεκέμβρη, οι δυο άλλοι Οίκοι αξιολόγησης, Moody’s και S&P, που κρατούσαν πισινή στην αδικία, βγήκαν κι αυτοί με τη σειρά τους κ υποβάθμισαν την πιστοληπτική δυνατότητα της Ελλάδας.

Αμέσως ύστερ’ από αυτή τη συγχορδία, παρουσιάστηκε γενικό ξεπούλημα των ελληνικών ομολόγων στις αγορές και κάθετη αύξηση των επιτοκίων δανεισμού της Ελλάδας!

Ύστερ’ απ’ όλ’ αυτά, μη μου πείτε πως δεν θα έπρεπε να έχει ανακηρύξει ο Πάπας αγίους τα Golden Boys των Χρηματιστηρίων, που πρωτοστάτησαν σ’ αυτή την επίθεση αίσχος κατά των βαρβάρων Ελλήνων!

 

Έτσι φτάσαμε στον Απρίλη του 2010, οπότε ο Fitch υποβάθμισε άλλη μια φορά την πιστοληπτική δυνατότητα της Ελλάδας και την ενέταξε στην ΒΒΒ- κατηγορία.

Δε σταμάτησε όμως ως εκεί. Στις 14.1.2011 κατέβασε ακόμη κατά ένα σκαλοπάτι την υποβάθμιση κι από το ΒΒΒ- την πήγε στο ΒΒ+.

 Έτσι έκλεισαν οι βαλβίδες δανεισμού και στέρεψε το χρήμα  των ελεύθερων αγορών για την Ελλάδα. Τα δε παράγωγα βρισκόταν σε τιμές εξευτελιστικές! Ποιοι αγόρασαν τότε;…

 Η Κυβέρνηση τότε απάντησε στον Οίκο αυτό με την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Η πρόοδος στη δημοσιονομική προσαρμογή και στο πεδίο των διαρθρωτικών αλλαγών που μαζί προσδιορίζουν τη μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητα του Ελληνικού δημοσίου χρέους έχουν μόλις πρόσφατα αξιολογηθεί θετικά από την Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, στο πλαίσιο της εκταμίευσης του δανειακού προγράμματος των 110 δισ. ευρώ. «

»Με βάση αυτή την αξιολόγηση η σημερινή υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας από τον οίκο Fitch κατά μία βαθμίδα (ΒΒΒ-σε ΒΒ+) με αρνητικές προοπτικές υπογραμμίζει για άλλη μια φορά την ανάγκη ενός νέου πλαισίου για τους οίκους αξιολόγησης σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. «

 »Η σημερινή απόφαση της Fitch έρχεται ως αποτέλεσμα μιας διαδικασίας ένστασης την οποία υπέβαλε η χώρα στην πρόθεση του οίκου αξιολόγησης για μεγαλύτερη υποβάθμιση.«

»Στην ανακοίνωση της υποβάθμισης η Fitch αναγνωρίζει ότι η δημοσιονομική επίδοση της χώρας έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες, σημειώνει την πρωτοφανή δημοσιονομική προσαρμογή που πέτυχε η χώρα μας το 2010 - 6 μονάδες του ΑΕΠ παρά την ύφεση - όπως επίσης και την αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης στη συνέχιση του προγράμματος των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. «

»Η ανακοίνωση βασίζει την απόφαση του οίκου σε αμφιβολίες για την μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους και πρόσβασης στις αγορές, στην αβεβαιότητα για τους ρυθμούς ανάπτυξης το 2011 καθώς και στην «έλλειψη σαφήνειας» για την στήριξη της Ελλάδας από τους Ευρωπαϊκούς μηχανισμούς στο μέλλον. «

»Η συνέπεια της πορείας του δημοσιονομικού προγράμματος της χώρας, οι μεταρρυθμίσεις που έχουν ήδη υλοποιηθεί αλλά και αυτές που έχουν δρομολογηθεί και η επικείμενη επιμήκυνση της αποπληρωμής των 110 δισ. ευρώ είναι όλα στοιχεία που αναδεικνύουν ότι η απόφαση υποβάθμισης δεν μπορεί να αιτιολογηθεί από τα αντικειμενικά πραγματικά δεδομένα για την Ελλάδα. «

»Ταυτόχρονα, με την απόφαση αυτή αναδεικνύεται η ανάγκη να παρθούν σύντομα οι αναγκαίες αποφάσεις για την ολοκλήρωση της συγκροτημένης Ευρωπαϊκής απάντησης στην κρίση. «

»Αξίζει επίσης να σημειωθεί πώς η ανακοίνωση της Fitch τονίζει ότι υψηλότερη από την αναμενόμενη ανάπτυξη μαζί με την αποτελεσματική εφαρμογή του προγράμματος οικονομικής πολιτικής μπορεί να επιφέρει αναθεώρηση της πιστοληπτικής προοπτικής από αρνητική σε σταθερή και θα έχει θετική επίδραση στην πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας».

 

      Και σήμερα όμως η Moody’s  εξακολουθεί  να «σπεκουλάρει» μέσω«Goldman Sachs τα Εβραϊκά συμφέροντα και δηλώνει:

« Με βάση τη νέα φιλοσοφία της Ευρώπης για αυτοχρηματοδοτούμενα bail-out, το σχέδιο για την Ελλάδα είναι όπως φαίνεται να πεθάνει της πείνας, όπως η Ρουμανία τη δεκαετία του ’80. Η Κύπρος θα ακολουθήσει. «

» οι περιφερειακές χώρες τελικά πρέπει να βγουν από το ευρώ και τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Θα τους πάρει μια πενταετία. Οι περιφερειακές χώρες θα βγουν από το ευρώ ανάλογα με τα προγράμματά τους, που θα καθοδηγούνται από τα spread των ομολόγων και τη φερεγγυότητα τον τραπεζών. «

» Όσο η τρόικα επιμένει στις πολιτικές αποπληθωρισμού, δεν υπάρχει ελπίδα για ανάπτυξη. Μια έξοδος από το ευρώ θα είναι πολύ άσχημη. Αλλά γιατί να έχουμε παρατεταμένη ύφεση πριν από τη μέρα της εξόδου αν η έξοδος είναι αναπόφευκτη;»

(Chris Mahoney, πρώην αντιπρόεδρος της Moody’s, «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»,   www.bankingnews.gr, 5.5.2013).

 

« Στις υφιστάμενες εκτιμήσεις της η Moody’s προβλέπει μείωση του ΑΕΠ κατά -5,3% το 2013 και επιπλέον κατά -4,2% το 2014.»(ΙIn.gr 19.9.2013).

 

«Τα υπερχρεωμένα κράτη της ευρωζώνης όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία παραμένουν παγιδευμένα στην ύφεση, αναφέρει η Moody's σε έκθεση που δημοσίευσε την Τρίτη με τίτλο «Global Outlook: Still Awaiting Lift off». 

 

«O διεθνής οίκος επισημαίνει ότι το υψηλό δημόσιο χρέος, οι ανελαστικές αγορές εργασίας, η στασιμότητα της παραγωγικότητας και το δύσκολο επιχειρηματικό περιβάλλον στις χώρες της περιφέρειας, υποδεικνύουν μια αργή ανάκαμψη. 

 Τονίζει ακόμα ότι οι χώρες της περιφέρειας παραμένουν λιγότερο ανταγωνιστικές από τον πυρήνα. 

 Ως θετική εξέλιξη η Moody's αναγνωρίζει την μείωση του ελλείμματος στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, φέρνοντας ως παράδειγμα την περίπτωση της Ελλάδας όπου το έλλειμμα υποχώρησε στο 3% του ΑΕΠ από 15% το 2008. 

Σύμφωνα με τον διεθνή οίκο μια πιο ισχυρή παγκόσμια οικονομία θα βοηθήσει την περιφέρεια της ευρωζώνης να προωθήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. 

Παράλληλα, υποστηρίζει ότι ο σχηματισμός μιας δημοσιονομικής και τραπεζικής ένωσης θα διευκολύνει την επίλυση της κρίσης χρέους.»(Star.gr, 2.10.2013).

 

 «Με το χρέος της γενικής κυβέρνησης να εκτιμάται στο 176,5% του ΑΕΠ το 2013, ο Μoody's θεωρεί ότι το επίπεδο του ελληνικού χρέους παραμένει μη βιώσιμο», επισημαίνει ο Moody's σε επικοινωνία που είχε με τον οίκο αξιολόγησης το real.gr.

 

«Δεδομένου ότι το 80% του ελληνικού χρέους οφείλεται στον επίσημο τομέα (πρόκειται κυρίως για ομόλογα που κατέχουν το EFSF, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ), αναμένουμε ότι θα είναι απαραίτητη η βοήθεια του επίσημου τομέα όσον αφορά την ελάφρυνση του χρέους, προκειμένου να μειωθούν τα ονομαστικά επίπεδα του χρέους», αναφέρει, προσθέτοντας: «Θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους που κατέχουν οι ιδιώτες πιστωτές. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα».

Αναφορικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία, ο Moody's κάνει λόγο για χαμηλές προοπτικές ανάπτυξης και μιλά για ρίσκο που μεγαλώνει λόγω της αστάθειας στη χώρα.

 

«Η αξιολόγηση της Ελλάδας από τον Moody's με C από το υψηλό επίπεδο του ελληνικού χρέους που κατά τη γνώμη μας παραμένει μη βιώσιμο ιδίως στο πλαίσιο μιας προοπτικής για χαμηλή ανάπτυξη. Αυτός ο κίνδυνος επιτείνεται από την ακραία κοινωνική και πολιτική αστάθεια που υπάρχει στην Ελλάδα με δεδομένη την εκτεταμένη αναδιάρθρωση της οικονομίας για την προώθηση της ανάπτυξης», υπογραμμίζει σε ερώτηση του real.gr.

 

Ωστόσο, ο Moody's δεν παίρνει θέση σχετικά με το χρόνο επιστροφής της Ελλάδας στις αγορές, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Ο Moody's γνωμοδοτεί αποκλειστικά για την βούληση και την ικανότητα μίας κυβέρνησης να αποπληρώσει το χρέος της».(«Ημερησία», 3.11.2013).

 

«Παράλληλα η Fitch, στις τελευταίες της εκτιμήσεις για την ελληνική οικονομία, υιοθετεί την πρόβλεψη για ύφεση 4% φέτος προβλέποντας οριακή ανάπτυξη 0,5% το 2014 και 2% το 2015, ενώ αναμένει αύξηση του χρέους στο 176,1% του ΑΕΠ το 2014 και μικρή αποκλιμάκωση το 2015.

Παράλληλα αναμένει αποκλιμάκωση του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 4,1% του ΑΕΠ φέτος, από 10% πέρσι και περαιτέρω μείωση του στο 3,7% το 2014 και στο 2,7% το 2015, επίπεδα ελαφρώς υψηλότερα από εκείνα που ενσωματώνονται στην επικαιροποίηση του Μνημονίου τον Ιούλιο.

Για το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών αναμένεται αποκλιμάκωση στο 1,1% του ΑΕΠ φέτος και αύξηση στο 1,5% και στο 2,3% αντιστοίχως το 2014 και το 2015.»(ό.π.).

 

«Η Fitch εκτιμά ακόμη ότι το χρέος θα διαμορφωθεί το 2013 στο 175,2% του ΑΕΠ, τον επόμενο χρόνο στο 176,1% του ΑΕΠ και το 2015 στο 172,7%.» (Capital.gr).

 

Η δε  Standard & Poor’s  (S&P Dow Jones Indices), ανακοίνωσε:

«την υποβάθμιση του ελληνικού χρηματιστηρίου σε αναδυόμενη αγορά  ακολουθώντας τις ανακοινώσεις των Russell Indexes και Morgnan Stanley.

Οι λόγοι της υποβάθμισης είναι η δραματική μείωση του μεγέθους της αγοράς κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, η χαμηλή αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας, η υστέρηση του Χ.Α σε σχέση με τις πρακτικές των ανεπτυγμένων αγορών και η δυσκολία πρόσβασης στις αγορές.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της S&P Dow Jones Indices, η ελληνική αγορά θα ενταχθεί στους αντίστοιχους δείκτες των αναδυόμενων από τον Σεπτέμβριο του 2014.» (Χρήστος Δεμέτης, 1.11.2013).

 

«Σε σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε η S&P Dow Jones Indices αιτιολογώντας την απόφαση αυτή σημειώνει ότι η γενική συναίνεση μεταξύ των συμμετεχόντων είναι ότι κατάταξη της Ελλάδας στις αναδυόμενες αγορές είναι η πιο κατάλληλη για τους εξής λόγους:

Η ελληνική μετοχική αγορά υστερεί σε σχέση με τις εξελίξεις στις τυπικές πρακτικές της αγοράς εν συγκρίσει με άλλες αναπτυγμένες αγορές.

Καταγράφεται δραματική και σταθερή μείωση του μεγέθους της αγοράς κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών.

Λόγω αποτυχίας στα κατώτατα κριτήρια για το ορίο πιστοληπτικής ικανότητας: Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει αξιολογηθεί ως «B-» με το ελάχιστο να είναι «BB +».

Λόγω αποτυχίας στα κριτήρια προσβασιμότητας στην αγορά, όπως οι περιορισμοί στο δανεισμό τίτλων και στους μηχανισμούς δανεισμού, αλλά και την έλλειψη ευκολίας στη δυνατότητα μεταφοράς (από ατομικές μερίδες σε omnibus και από ατομικές μερίδες σε ατομικές μερίδες)».  (Το Βήμα, 3.11.2013)

 

 

 Αυτή είναι η δικαιοσύνη κ η εντιμότητα των Εβραϊκών Τραπεζών, των Οίκων αξιολόγησης και λοιπών χρηματοπιστωτικών Οργανισμών κ  ευαγών Ιδρυμάτων του είδους.

 

Ήταν, λοιπόν, στημένη η μηχανή πτώχευσης του Ελληνικού Κράτους ή όχι;

 Συμβαίνει ή όχι να χτυπούν από παντού Εβραϊκές  Επιχειρήσεις κολοσσοί την αδύναμη Ελλάδα ή όχι;

Υπάρχει, ύστερ’ από αυτά τα γεγονότ’ αμφιβολία πως ο Εβραιοσιωνισμός αποτελεί βδέλλα και ρουφά τον ιδρώτα και το αίμα του Ελληνισμού είτε ύπουλα, είτε με τη βία, κ επιδιώκει την καταστροφή του;

Υπάρχει αμφιβολία πως ο Εβραιοσιωνισμός συνεργάζεται και προωθείται κι από Γραικύλους πολιτικούς και μη;

 Ότι κι αυτοί έχουν ανάμιξη και μεγάλη ευθύνη στη δημιουργία και στον πρόπο διαχείρισης της κρίσης;

Ποιος είναι τώρα αυτός που μπορεί και θέλει ν’ αποζημιώσει τους Έλληνες για τη ζημιά που τους προκάλεσαν όλοι αυτοί; Υπάρχει τρόπος ν’ αποζημιωθεί ο Ελληνισμός, που έχασε κ επίσημα την ελευθερία του;

Υπάρχει άλλο αγαθό σε αντιστάθμισμα της Ελευθερίας κάποιου  ατόμου ή  κράτους;

 

Υπάρχει όμως κ η αρχαιοελληνική ρήση: «Ο εξ ιδίου πταίσματος ζημιούμενος, ου δοκεί ζημιούσθαι». Όποιος ζημιωθεί από δικό του λάθος, δεν πρέπει ν’ αποζημιώνεται…

Λέτε όμως να έχει ευθύνη ο Ελληνικός Λαός για τη ζημιά που έπαθε και τη ζημιά που πρόκειται να πάθει εξαιτίας αυτής που έπαθε;

Τόση, λέω πως έχει, όση και για τη μη απόδοση των Γερμανικών αποζημιώσεων, για τις ποικίλες ζημιές που υποστήκαμε οι Έλληνες κ η Χώρα μας από τους ΝΑΖΙ εγκληματίες. Ή, μήπως, «εξ ιδίου πταίσματος» τις υποστήκαμε κι αυτές, επειδή είπαμε ΟΧΙ στο Μουσολίνι και στη συνέχεια  εξεφτελίσαμε  όσους  δεν εξολοθρεύσαμε ΝΑΖΙ αλεξιπτωτιστές;

Αυτά τ’ ανίκητα καμάρια του Εβραιοσιωνιστή Χίτλερ!

Έτσι χαρίσαμε την πρώτη νίκη στους τότε «Συμμάχους», που μας φέρθηκαν στη συνέχεια χειρότερ’ απ’ όσο φέρθηκαν στους τότε κοινούς(;) μας εχθρούς;

Μήπως και τώρα πληρώνομε τα σπασμένα του «ιδίου πταίσματος», που διαπράξαμε τότε, μαχόμενοι υπέρ της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ της Ελλάδας και του Ελληνισμού;…     

Έχω ξαναπεί κ επαναλαβαίνω πως μια φορά πήδηξε ο Δίας την Ευρώπη κι από τότε συνεχίζομε και πληρώνομε στους Εβραίους «Νταβατζήδες» της, αντί να μας πληρώνουν αυτοί τα πηδηχτικά…

 

 

                          Το      ΑΓΟΥΡΟΞΥΠΝΗΜΑ

                             

Και το εξοργιστικό είναι η αδρανής συμπεριφορά της Εβραιοσιωνιστικής Κυβέρνησης του Εβραιοέλληνα Γιωργάκι. Ενώ έβλεπε τη δυσμενή εξέλιξη των γεγονότων, αντί να σπεύσει όσο ήταν καιρός να καλύψει τις ελλείψεις των πληρωμών, περίμενε να φέρει το ΔΝΤ για να μη χάση το Εβραϊκό κατεστημένο το «Νταβατζηλίκι», ούτε κι από την  καταστροφή μας!...

 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε από τότε στην Ελλάδα τρεις  επιτηρητές.

 Ένα για  κάθε χρηματοδότη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα(ΕΚΤ) και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο(ΔΝΤ). Και τα τρία Εβραϊκά καταστήματα!!

 Έτσι σχηματίστηκε η Τρόικα και κατέφθασε στην Αθήνα.  Δυνάμει του άρθρου 126,9 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης(ΣΛΕΕ), που ορίζει τη διαδικασία σε περίπτωση υπερβολικού ελλείμματος.

Θα ήταν όμως σωστό οι Βρυξέλλες, που γνώριζαν από χρόνια τις οικονομικές ακροβασίες της Αθήνας και τις παραβιάσεις του Συμφώνου Σταθερότητας  του Μάαστριχτ, να είχαν προειδοποιήσει κι ανακαλέσει στην αυστηρή τήρηση κ εφαρμογή  των όρων της Συνθήκης αυτής την Αθήνα πολύ νωρίτερα.  Αν φυσικά  νοιαζόταν και τους ενδιέφερε  η οικονομική της εξυγίανση.

Οι Βρυξέλλες όμως ενθάρρυναν στην οικονομική κατρακύλα τους διασπαθιστές του Δημόσιου Χρήματος. Τους ενθάρρυναν στην πορεία προς την καταστροφή, αντί να τους αποτρέψουν από αυτή και να  την περιστείλουν.

Γιατί ξαφνικά, κι αφού ανέχτηκαν πάνω από μια δεκαετία το κατρακύλισμα κ έφεραν την οικονομία της Ελλάδας σε κατάσταση   μη αναστρέψιμη, θυμήθηκαν τους όρους  της Συμφωνίας του Μααστρίχτ;!

 Κι όχι απλά τους θυμήθηκαν, αλλά κ επιδίωξαν την εφαρμογή τους, με βίαιο, ανήθικο, κ εχθρικό, θα τολμούσα να πω, τρόπο. Με μια ολομέτωπη βίαιη και σκληρή επίθεση, στρεφόμενη κατά του Λαού κυρίως και καθόλου κατά των υπεύθυνων της καταστροφής, κάποιους από τους οποίους ανέχονται ακόμη στα όργανα της Ε.Ε…

  

Τότε ξύπνησε η Κυβέρνηση, ενώ ο ανύποπτος Λαός κατατρόμαξε από τις ομοβροντίες και τους προπηλακισμούς.

 Ήταν όμως αργά. Γιατί η ελεύθερη χρηματοδοτική αγορά είχε πια κατεβάσει ρολά για την Ελλάδα, εχτός κι αν οι Έλληνες κατέβαζαν και τα παντελόνια. Πλην όμως οι Έλληνες δεν είναι τόσο επιρρεπείς στο κατέβασμα των παντελονιών όσο οι Ευρωπαίοι. Οι επιρρεπείς αυταποδείχτηκαν.

 

 Ο διεθνής διασυρμός της Χώρας και του Ελληνισμού  πήγαινε γόνα και τα Golden Boys  είχαν ανεβάσει τα επιτόκια σε απαγορευτικά ύψη για την Ελλάδα.

Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έστειλε και μιαν «απανταχού» στην Κυβέρνηση, με την οποία της έτασσε προθεσμία να περιορίσει το υπερβολικό έλλειμμα  του Κράτους και να το κατεβάσει σ’ επιτρεπτά επίπεδα  ως τις 15.5.2010.

 

Αυτή η ψυχρολουσία συνέφερε κάπως την Κυβέρνηση. Είδε και οίδε και κατάλαβε ποιος σεισμός προκάλεσε το «τσουνάμι», που έβγαλε «νάμι».

 - Τώρα όμως τι κάνομε;

 - Άνοιξε το χρυσό οδηγό!...

Και τον άνοιξε, έτσι, όπως θ’ άνοιγε μια «κονσέρβα».

 

 

                                Σάυλωκ κατά Αντωνίου

 

Στο πόδι πάνω πάρθηκε η απόφαση εισήγησης στη Βουλή Νόμου για την «Προστασία της Εθνικής Οικονομίας» – «Επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της Δημοσιονομικής Κρίσης».

Ο Νόμος ψηφίστηκε με τη διαδικασία του «κατεπείγοντος», πήρε το νούμερο 3833/2010 και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 40/Α/15.3.2010.

 

                              

 

Πρώτα θύματα οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, οι Συνταξιούχοι κ οι μικρομεσαίοι και προβληματικοί επαγγελματίες κ επιχειρηματίες. Οι πιο εξαρτημένοι οικονομικά.

Και, προσέξετε:

 Για να μη μπορέσουν να ξεφύγουν από την κρίση και να περισωθούν όσοι είναι, όχι πλούσιοι, αλλά μόνο  οικονομικά αυτάρκεις κι ανεξάρτητοι, επέβαλαν επαχθή φορολογία στ’ ακίνητα! Ακόμα και στ’ αγροτικά. Κ ένας λόγος είναι το να εξαναγκάσουν ακόμα κι αυτούς τους μικρομεσαίους και προβληματικούς να πέσουν θύματα των σύγχρονων  Σάυλωκ και  των Γραικύλων υποταχτικών τους. Αυτών,  που ανέλαβαν την εργολαβία της σωτηρίας των Τραπεζών, αλλά όχι της Ελλάδας, όπως κόπτονται και διαφημίζουν. 

 Από τη μια τους αφαιρούν πόρους κι από την άλλη τους επιβάλλουν φόρους πρόσθετους, επαχθείς, καταχρηστικούς κ εξοντωτικούς σε βαθμό ληστρικό και λεηλασίας! Έτσι, όπως οι κατά τόπους Αγάδες των Γενιτσάρων κατά την Τουρκοκρατία κ οι «Κουρσάροι» των θαλασσών…

Μήπως θ’ απαιτήσουν και  «μία λίβρα σάρκα από το σώμα» μας, όπως ο Σάυλωκ από τον Αντώνιο;.. Ο «Έμπορος της Βενετίας» κ οι «Έμποροι των Εθνών»…

 

Η Ελληνική Κρίση πια  μεταδόθηκε σα χολέρα κι άρχισε να χτυπά τη μια μετά την άλλη τις Χώρες της Ευρωζώνης. Κι από Ελληνική μετατράπηκε σε Κρίση του Ευρώ. Πήγε δηλαδή εκεί, όπου κι ο τελικός(;) της  προορισμός, με αχθοφόρο τον Ελληνισμό και την Πατρίδα του όχημα.

 

Ένας στημένος από τους Εβραιοσιωνιστές κερδοσκοπικός πόλεμος μεταξύ ευρώ – δολαρίου.

 

 Επιδίωξη καταποντισμού του ευρώ, ως αντιστάθμισμα της  διεθνούς αμφισβήτησης του δολαρίου, ύστερ’ από το «φιάσκο» των Εβραιοσιωνιστών Τραπεζιτών, με την «κομπίνα» της Γκόλντμαν Σακς και της Λίμαν Βράδερς, που οι συνέπειές τους έφτασαν και στην Ελλάδα. Ακόμη και στο Ρεθεμνάκι…

 

Μπροστά σ’ αυτή την απειλή, η Ευρωζώνη αντέδρασε με την απόφαση των Ηγετών των Κρατών – Μελών της για δημιουργία «Μηχανισμού Δημοσιονομικής Σταθετότητας», στις 25.3.2010. Ο μηχανισμός αυτός έχει διακυβερνητικό χαραχτήρα και δεν είναι – κατά τη γνώμη μου -  αυτός, που θα δώσει λύση στο οικονομικό πρόβλημα, που ωστόσο  χτυπούσε και χτυπά τη μια μετά της άλλης της Χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου.

 

Τα οικονομικά μέτρα, που νομοθετήθηκαν με το Νόμο 3833/10, ανακοινώθηκαν ως Πρωταπριλιάτικο ψέμα την 1.4.2010 και προκάλεσαν ανάμιχτα συναισθήματα  στην αγορά. Ενώ το έλλειμμα  την ίδια ημερομηνία είχε διαμορφωθεί στο 13,6% του ΑΕΠ και το δημόσιο εξωτερικό χρέος  έφτασε κατά το 2010 στα 329 δις ευρώ ή 144.9% του ΑΕΠ.

 

Ύστερ’ από αυτή την ανώμαλη προσγείωση  άρχισε η ανησυχία να μετατρέπεται σε οργή κι απογοήτευση. Παρόλη την καταλαλιά του Κόσμου, ιδίως των εργαζόμενων, συνταξιούχων  επαγγελματιών και μικροεπιχειρηματιών, τα συμφέροντα των οποίων έθιγαν επιλεχτικά  τα οικονομικά μέτρα του νόμου 3833/2010, αυτά δεν αναιρέθηκαν.

 Αντίθετα, κρίθηκαν ως ανεπαρκή για την επιτυχία του σκοπού, για τον οποίο πάρθηκαν, κ επιτάθηκαν με τη νομοθεσία που επακολούθησε.

 

 Και ήταν δυστυχώς ανεπαρκή. Προορισμένα να μην πετύχουν το στόχο μέσα στα όρια του χρονοδιαγράμματος που έθετε στην Ελλάδα η Ε.Ε.

Ήταν όμως παράλληλα και κατάφορα καταπιεστικά κι άδικα, ως απευθυνόμενα επιλεχτικά προς τις οικονομικά πιο ασθενείς τάξεις, ενώ άφηναν στο απυρόβλητο τις οικονομικά, κι ως εκ τούτου και πολιτικά, ισχυρές τάξεις, που είχαν την οικονομική ευχέρεια και δυνατότητα της άμεσης και πιο αποτελεσματικής συμμετοχής στη μάχη.

 Και, σα να μην  αρκούσε η ανεπάρκεια των μέτρων για την επίλυση του προβλήματος, ερχόταν κ οι απειλές επιβολής προστίμων στην Ελλάδ’ από την Ε.Ε. κατά τρόπο σκαιό, που προοιώνιζαν την καταβαράθρωση της οικονομίας.

Το Κράτος δε μπορούσε να προσδοκά έσοδ’ αυξημένα από μιαν αγορά, που την χτυπούσε όλο και πιο πολύ η ύφεση. Το δε αυξημένο κόστος δανεισμού καθιστούσε αδύνατη την αναχρηματοδότηση των ομολόγων που έληγαν μέσα στο 2010.

Για την  αναχρηματοδότηση αυτών  των ληξιπρόθεσμων ομολόγων χρειαζόταν  σαράντα τέσσερα (44) δις ευρώ. Και, αφού δεν τα είχε το Δημόσιο Ταμείο, ή θα έπρεπε να δανειστεί το Κράτος ή να βαρέσει κανόνι.

 Ποιος όμως θα  δάνειζε και με τι όρους τη διασυρόμενη Ελλάδα, ύστερ’ από το ξεφωνητό, που σκόπιμα έπεσε στις αγορές;   

 

                  

 

                                 Ο ΕΜΠΟΡΟΣ της ΒΕΝΕΤΙΑΣ

 

Η παγίδα ήταν μελετημένη και στημένη σωστά. Η Κυβέρνηση της Ελλάδας  παγιδεύτηκε. Και παγιδεύτηκε σκόπιμα. Επιλέχτηκε ως προς αυτό. Αλλά κ η ίδια συνέτεινε κ επέτεινε την όλη θλιβερή και καταστροφική κατάσταση. Τόσο με την άστοχη και σπασμοδική αντιμετώπιση του προβλήματος και με την κωλυσιεργία κι αναποφασιστικότητά της. Όσο ακόμη και με την μικροπολιτική που ασκούσε κ εξακολουθεί ν’ ασκεί, ώσπου να γίνομε σκωλήκων ασκοί. Πολιτική, υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Πολιτική,  αποφυγής μέτρων, που θα έθιγαν την οικονομική ευρωστία των μεγάλων επιχειρήσεων, φοροκλεπτών και φοροφυγάδων. Έτσι, τα μεν σκυλόψαρα της στεριάς έμειναν άθικτα, οι δε άμεσα υπεύθυνοι της καταστροφής δεν απέφυγαν το πολιτικό κόστος, για χάρη του οποίου διασύρθηκαν ως κατάπτυστοι προδότες. Το δε Κράτος  οδηγήθηκε από αυτούς τους Γραικύλους  κατά κράτος στο φούντο.

 

  Μοναδική διέξοδος σωτηρίας, με βάση το σκεπτικό της αποφυγής του πολιτικού κόστους, απέμενε ο δανεισμός.

 Έτσι, όπως και στα επιλεγμένα για σφαγή ζώα, μοναδική έξοδος από το μαντρί είναι αυτή, που τα οδηγεί στα χέρια του χασάπη…

Και μοναδική διέξοδος, που απέμενε ανοιχτή και για την Κυβέρνηση της Ελλάδας ήταν να οδηγήσει τον Ελληνικό Λαό και το Κράτος στα χέρια των χασάπηδων του «Ταμείου Δημοσιονομικής Σταθερότητας» της Ευρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Στα μαγαζιά δηλαδή του Εβραιοσιωνισμού.

 Στο μονόδρομο αυτό  οδήγησε την Κυβέρνηση της Ελλάδας η στραβομάρα, που είχε κατά τον Οκτώβρη και Νοέμβρη του 2009, που, ενώ της προσέφεραν τα Golden Boys, με συμφέροντες όρους και πρόθυμα, ποσά ικανά για να μπορέσει ν’ αντιμετωπίσει το εξωτερικό χρέος, αυτή εθελοτυφλούσε, γιατί τυφλή δεν ήταν. Όχι μόνο αρνήθηκε να πάρει το δάνειο που της προσέφεραν, αλλά κι αδράνησε για μεγάλο χρονικό διάστημα ν’ αντιμετωπίσει την επαπειλούμενη καταστροφή, που χτυπούσε την πόρτα του Κράτους απειλητικά…

Ποιος καραγωγέας οδηγούσε το κάρο στον  κρεμό, με δεμένα τα μάτια των αλόγων;

 

                              Το ΣΥΚΟ κάτω από τη ΣΥΚΙΑ

 

Οπότε το ώριμο σύκο έπεσε κάτω από τη συκιά  κ η Ελλάς - είναι να κλαις και να γελάς - υποχρεώθηκε να υποβάλει, και υπέβαλε, αίτημα ενεργοποίησης του Μηχανισμού Δημοσιονομικής Σταθερότητας για λογαριασμό της.

Το αίτημά της εγκρίθηκε  στις 11.4.2010 από τα Κράτη – Μέλη της Ευρωζώνης, τα οποία την ενέταξαν στον Οργανισμό.

Ύστερ’ από αυτό το … χαρμόσυνο γεγονός, η Κυβέρνηση υπέβαλε στις 23.4.2010 αίτημα σύναψης διμερών  δανείων από τα Κράτη – Μέλη της Ευρωζώνης, αποδεχόμενη τους όρους που της έθεταν αυτά, με τις  από 25.3.2010 κ 11.4.2010  Δηλώσεις τους.

 

Έτσι, η Ευρωζώνη αποφάσισε στις 2.5.2010 να προσφέρει στην Ελλάδα   χρηματοδοτική στήριξη με διμερή δάνεια οργανωμένα, συσκευασμένα, σε διακυβερνητικό πακέτο συνολικού ποσού ογδόντα δις  (80.000.000.000.00) ευρώ.

 Αυτό το πακέτο  αποφασίστηκε να συνδυαστεί με αντίστοιχη χρηματοδότηση τρίχρονης διάρκειας, με το χαραχτηρισμό της «άμεσης ετοιμότητας»(Stand by Arrangement), και  ύψος τριάντα δις (30.000.000.000.00), με αγάπη και πολλά φιλιά,  από το ΔΝΤ.

Για να υπογραφεί όμως η Σύμβαση και ν’ αρχίσει η εκταμίευση των δυο αυτών ξεχωριστών δανείων, Ευρωζώνης και ΔΝΤ, έπρεπε να υπογραφεί προτύτερα  Μνημόνιο, κι αυτό  υπογράφηκε στις 3.5.2010.

 

 Πραγματοποιήθηκε δηλαδή στις 3.5.2010 η «συμφωνία κ υπογραφή του Μνημονίου συνεννόησης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ενεργούσε για λογαριασμό των κρατών μελών της Ευρωζώνης και της Ελληνικής Δημοκρατίας.  Τα συστατικά μέρη του «Μνημονίου αυτού, είναι:

α).   Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής.

β). Μνημόνιο Συνεννόησης Οικονομικής Πολιτικής στις συγκεκριμένες προϋποθέσεις.

γ).   Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης.

Η υπογραφή του εν λόγω Μνημονίου β) αποτελούσε προαπαιτούμενο για τη σύναψη της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης, καθώς και της έγκρισης της χρηματοδότησης από το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ…»  (Από την αιτιολογική έκθεση στο σχέδιο Νόμου).

Και τούτο γιατί, όπως λέει η εισηγητική Έκθεση του Σχεδίου Νόμου (που  αναδίδει άρωμα Βενιζελικό):

«Προβλέπεται η υπογραφή του Μνημονίου Συνεννόησης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ελλάδας και της Τράπεζας της Ελλάδος, πριν από την υπογραφή των συμβάσεων χρηματοδοτικής διευκόλυνσης, τα σχέδια των οποίων προτείνεται να εγκριθούν από το παρόν σχέδιο νόμου. Στο Μνημόνιο Συνεννόησης περιλαμβάνονται αναλυτικά οι όροι και οι προϋποθέσεις που αποτελούν προαπαιτούμενο για την υπογραφή και θέση σε ισχύ των συμβάσεων χρηματοδοτικής διευκόλυνσης. Συγκεκριμένα το Μνημόνιο Συνεννόησης αποτελείται από τα ακόλουθα μέρη:

Α)  Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής.

Β) Μνημόνιο Συνεννόησης στις συγκεκριμένες προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής και

Γ)  Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης.

Το Μνημόνιο Συνεννόησης αποτελέι ξεχωριστό και συμπληρωματικό  έγγραφο προς το αρχικό Μνημόνιο Συνεννόησης, που υπεγράφη στις 3 Μαϊου 2010, όπως έχει πρόσφατα αναθεωρηθεί από το συμπληρωματικό Μνημόνιο Συνεννόησης (Πέμπτο Παράρτημα) της 6^ης Δεκεμβρίου 2011, μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ελλάδας και της Τράπεζας της Ελλάδος.

Η διαθεσιμότητα των Συμβάσεων Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης συναρτάται με την εφαρμογή από την Ελλάδα των μέτρων που περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο Συνεννόησης, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που προβλέπονται σε αυτές.»

 

«Ως Μνημόνιο Συνεννόησης λοιπόν ονομάζουμε το οικονομικό πρόγραμμα εξόδου από τη κρίση που διαμορφώθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση (εκπροσωπούμενη από τον Υπουργό Οικονομικών και το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος) σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή , που ενεργούσε για λογαριασμό των κρατών μελών της ευρωζώνης, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αποτυπώνεται σε τρία δεσμευτικά κείμενα:  α) Το Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής, β)Το Μνημόνιο στις συγκεκριμένες προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής και γ) Το Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης. Στις 6 του ίδιου μήνα πραγματοποιήθηκε η κύρωση του Μνημονίου από την Βουλή των Ελλήνων με το Ν 3845/2010.»

(Αλ.Πολίτης-Ελ. Χελιουδάκης; «Δανειακές Συμβάσεις, που συνήψε η Ελλάδα κατά την περίοδο 2010-2012 και η εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου επ’ αυτών». Σχολή Νομικής του ΕΚΠΑ).

 

«…Σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, το γεγονός ότι οι μνημονιακές ρυθμίσεις δεν εισήχθησαν στην εθνική έννομη τάξη ως διεθνείς κανόνες δικαίου δεν σημαίνει, όπως δέχθηκε η μειοψηφία της απόφασης, ότι αντίκειται τυπικά στο Σύνταγμα η θέσπιση μέτρων για την υλοποίηση τους, αλλά ότι απλώς αυτά έχουν τυπική ισχύ απλού νόμου. (Αυτού, δηλαδή, που τα θεσπίζει, επί του προκειμένου του ν. 3845/2010). Για το λόγο αυτό και οι σχετικές ρυθμίσεις ήταν αντισυνταγματικές λόγω της ουσιαστικής αντίθεσης του περιεχομένου τους με θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές (ισότητα στα δημόσια βάρη, αρχή της αναλογικότητας) και τα συνταγματικά κατοχυρωμένα κοινωνικά δικαιώματα και όχι επειδή δεν είχαν έρεισμα σε διεθνή κανόνα δικαίου.»(Γ.Κατρούγκαλος)

 

 

 

Να τονισθεί ότι: Γι αυτά τα «Μνημόνια» έχει νομοθετηθεί κ ισχύει η διαρκής αναθεώρησή τους. Δεν αποτελούν δηλαδή κάτι το σταθερό και πάγιο, αλλά κάτι το συνεχώς αναπροσαρμοζόμενο ανάλογα με την πορεία,  την εξέλιξη και την έγκαιρη εξυπηρέτηση του Δημόσιου χρέους, οπότε το μέλλον αόρατο!..

 

 «Tα διαδοχικά μνημόνια των ν. 3845/2010 και 4046/2012 όπως συνεχώς αναθεωρούνται, σε συνδυασμό με την «εκτελεστική» τους νομοθεσία, αποτελούν ένα νέο «παρασύνταγμα», γιατί η εφαρμογή τους προϋποθέτει αναγκαστικά τον παραμερισμό πολλών θεμελιωδών ρυθμίσεων του οικονομικού –και όχι μόνον- συντάγματος. Οι αντισυνταγματικότητες των σχετικών ρυθμίσεων δεν είναι «σημειακές», δεν υπονομεύουν δηλαδή ορισμένες μόνον πλευρές της προστασίας των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, αλλά θέτουν πλέον σε αμφισβήτηση συνολικά τον χαρακτήρα της ελληνικής πολιτείας ως κοινωνικού κράτους και την παραδοσιακή προστατευτική λειτουργία του εργατικού δικαίου, ιδίως του συλλογικού.»(Γεώργιος Κατρούγκαλος, καθηγητής ΔΠΘ).

 

                                                 

 

Τα «Μνημόνια» είναι και αποτελούν Διεθνείς Συμβάσεις ή μόνο «προσύμφωνο διακρατικών δανειακών συμβάσεων», είδος προπαρασκευαστικών εγγράφων για τον καταρτισμό μιας Συμφωνίας;

 

«… αποτελεί συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και της ΕΕ με έννομη συνέπεια την αναγνώριση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αρμοδιοτήτων περί τον σχεδιασμό και την εκτέλεση βασικών τομέων της γενικής πολιτικής του.»; (ό.π.).

«…αποτελούν απλώς πολιτικό πρόγραμμα στο πλαίσιο της γενικής κατευθυντήριας αρμοδιότητας της κυβέρνησης κατ’ άρθρο 82 παρ. 1 ή συνιστούν παράλληλα διεθνή υποχρέωση της χώρας, που απορρέει από άλλο κανόνα δικαίου.»; (ό.π.).

 

Η απάντηση  ανήκει στους «Επαϊοντες», αν συμφωνήσουν μεταξύ τους. Εγώ δεν είμαι σε θέση να την δώσω, αν κ επιθυμώ να έχουν αυτά τα Μνημόνια ΜΟΝΟ πολιτική σημασία κι όχι να παράγουν Διεθνές Δίκαιο. Γιατί αλλιώς, χαιρέτα μου τον πλάτανο…

 

 

                                Κάμε το ΣΚΥΛΟ ΣΥΝΤΕΚΝΟ…

 

Το υπογραμμένο από τις 3.5.2010 Μνημόνιο  διαβιβάστηκε την ίδια μέρα  στο ΔΝΤ, μαζί κι ως  συνοδευτικό έγγραφο της υπογραμμένης από τον Υπουργό Οικονομικών της Ελλάδας και το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας «επιστολής προθέσεως» (letter of intent).

Η επιστολή αυτή επέχει, σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό του ΔΝΤ, βαρύτητα  αίτησης για έγκριση του Stand - by Arrangement (SBA)  από το Διεθνή αυτό Οργανισμό, Μέλος του οποίου είναι κ η Ελλάδα, που υπέβαλε την αίτηση.

Αυτό το SBA είναι κι αποτελεί κατά κάποιο τρόπο είδος Δανειακής Σύμβασης μεταξύ του ΔΝΤ κι όποιου Μέλους του η απόγνωση τ’ οδηγήσει να θέλει να δανειοδοτηθεί από αυτό.

 Σαν έγγραφο αυτό το SBA είναι αναγνωρισμένο, έγκυρο, νόμιμο, ισχυρό κι αποδεχτό χαρτί από το ΔΝΤ, χωρίς και ν’ αποτελεί Διεθνή Σύμβαση, με τη νομική βαρύτητα, που αποδίδει σ’ αυτή το Διεθνές Δίκαιο. Και τούτο, γιατί το ΔΝΤ δεν είναι Κράτος, αλλά Οργανισμός αλληλοβοήθειας των Κρατών - Μελών που τον συναποτελούν κι αλλοίμονο σ’ αυτό το Κράτος, που θα πέσει στα νύχια του, είναι δεν είναι μέλος του.

 Αυτό το SBA εξασφαλίζει και διασφαλίζει στο Κράτος που δανειοδοτείται, ότι θα μπορεί να εκταμιεύει το Δάνειο που του εγκρίθηκε. Πάντοτε όμως σύμφωνα με τους όρους της απόφασης έγκρισης, του Executive Board, του Οργανισμού, αλλά και με τους όρους του Μνημονίου, που γι’ αυτό συνυποβλήθηκε με την «αίτηση».

 Το δε ΔΝΤ δεσμεύεται μ’ αυτό το έγγραφο  κ  είναι επίσης υποχρεωμένο να συμμορφώνεται με το περιεχόμενό του σε συνάρτηση πάντοτε με όσα ορίζει το Μνημόνιο πως είναι υποχρεωμένος ο Δανειολήπτης να κάνει.

 

Να σημειωθεί για την ιστορία ότι :

Ο πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδας Εβραιοέλληνας Κ. Σημίτης σε άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή»  στις 21.12.2008, ζητούσε από τότε να υπαχθεί η Ελλάδα στο ΔΝΤ κ έγραφε:

«Αποτελεί κοινό μυστικό στους κύκλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η Ελλάδα δεν προσαρμόζεται στις επιταγές της ΟΝΕ και ότι νουθεσίες και επιτηρήσεις δεν αρκούν. Θεωρούν ότι η τωρινή πολιτική ηγεσία της χώρας, που στηρίχθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε όλες τις σημαντικές επιδιώξεις της, την απογραφή, την αναθεώρηση του ΑΕΠ, τη γρήγορη ολοκλήρωση της διαδικασίας της επιτήρησης, εκμεταλλεύθηκε αυτή τη συμπαράσταση για να χειροτερεύσει κατά πολύ τα πράγματα και να μην τηρήσει δεσμεύσεις. Απλά, τους κορόιδεψε. Η Ελλάδα, πιστεύουν, καλό θα ήταν να αναγκαστεί(!) να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) για να εξασφαλίσει τον απαραίτητο δανεισμό, ώστε η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητά του και όχι φροντίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αφορμές για μια τέτοια κίνηση μπορούν να βρεθούν, αν συνεχιστεί η σημερινή πορεία.»!!

 

Τι του λέτε τώρα αυτού του Εβραιοέλληνα; Ότι δεν έχει «ντιπ κατά ντιπ» Ελληνικό αίσθημα και φιλότιμο; Ποιος, ανθρωπέ μου, μας έφερε την Goldman Sachs και ποιος έκαμε τις ανέντιμες, ανήθικες, και σε βάρος της Ελλάδας συμφωνίες μαζί της; Δεν ήσουν Εσύ οΠρωθυπουργός της τότε;

   Από αυτό, μπορεί να διαπιστωθεί  το πόσο πολύ αγαπά την Ελλάδα ο επιλεγόμενος και Κινέζος, ώστε να ζητά  «να αναγκαστεί να προσφύγει στο ΔΝΤ»! Βλέπετε πως υποστηρίζει το Εβραιοσιωνιστικό μαγαζί και προσπαθεί να του στείλει πελάτη;…

 

 

                                        ΜΝΗΜΟΝΙΟΛΟΓΙΑ

 

Το πρώτο «Μνημόνιο» υπογράφηκε  στις 3.5.2010, πριν από τη Σύμβαση του δανείου. Επίσημα λέγεται «Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής» (Memorandum of Economic και Financial Policies). Μ’ αυτό καθορίζονται στόχοι στρατηγικού χαραχτήρα του προγράμματος. Τα διαρθρωτικά, χρηματοπιστωτικά και δημοσιονομικά μέτρα, που πρέπει να πάρει η Κυβέρνηση της Ελλάδας για τη βελτίωση της δημοσιονομικής κατάστασης και την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας.

Το δεύτερο το λένε «Μνημόνιο για τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις οικονομικής πολιτικής» (Μemorandum of Understanding on Specific Economic Policy Conditionality). Σ’ αυτό εξειδικεύονται και περιγράφονται με λεπτομέρειες τα μέτρα που αναφέρονται στο πρώτο και μπαίνει χρονοδιάγραμμα θεσμοθέτησης κ υλοποίησης των μέτρων αυτών. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα τα μέτρα που αναφέρονται, έπρεπε να είχαν θεσμοθετηθεί κ υλοποιηθεί ως το τέλος του 2012.

 Αλλά, ενώ πλησιάζει το τέλος του 2013, μέρος από αυτά τα μέτρα, όχι μόνο δεν  έχει υλοποιηθεί, αλλά κι ούτε θεσμοθετηθεί…

Το τρίτο το βάφτισαν ««Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης» (Technical Memorandum of Understanding). Σ’ αυτό γίνεται διασάφιση των όρων που χρησιμοποιούνται στα προηγούμενα, ώστε να μπορούν οι δυο πλευρές να συνεννοούνται μεταξύ τους και να μην παρουσιαστούν θελημένες ή αθέλητες  παρερμηνείες των όρων κατά τη διάρκεια της  πορείας της συνεργασίας των δυο πλευρών. Παράλληλα καθορίζονται και τα κριτήρια της απόδοσης των μέτρων, η παρακολούθηση της πορείας εφαρμογής  κ η μέθοδος, ο τρόπος, αξιολόγησης του αποτελέσματός τους.

Τα τρία (3) «Μνημόνια Συνεννόησης», λοιπόν, πάνε πακέτο και λογαριάζονται σα να είναι ένα, επειδή σ’ αυτά επιμερίζονται  τα θέματα, που έπρεπε να έχουν διακανονιστεί πριν από την προσυπογραφή της Σύμβασης  και τα θέματα που αιτία της δημιουργίας του είναι η ίδια η Σύμβαση.

 

 Όμως άλλο είναι η μυζήθρα, άλλο ο αθότυρος κι άλλο το τυροζούλι. Στη μακαρονάδα βέβαια μπορείς όχι μόνο να τ’ ανακατέψεις, αλλά και να προσθέσεις κι άλλα είδη τυριών…

 

 Τα «Μνημόνια» δεν έχουν  πάγιο χαραχτήρα, όπως οι Συμβάσεις, αλλά μεταβλητό. Έτσι, ώστε κατά την πορεία να έχουν τη δυνατότητα της αναπροσαρμογής στα πραγματικά δεδομένα και να προλαβαίνουν να διωρθώνουν την πορεία στην περίπτωση διαπίστωσης λάθους, κι ανάλογα να πατούν …γκάζι ή φρένο. Και βέβαια να προσέχουν και τον οδηγό, μη και τον πάρει ο ύπνος…  

  

Γι’ αυτό αποφάσισαν και παρακολουθείται, κατά την πορεία των διαρθρωτικών αλλαγών, κι ως την αποπληρωμή του χρέους(;) η πιστή τήρηση των όρων των Μνημονίων από τον οφειλέτη, από τρεις  ελεγκτές …κυκλοφορίας, τη λεγόμενη Τρόικα. Ένας  ελεγκτής για λογαριασμό του κάθε Δανειστή (Ευρωζώνης – ΔΝΤ) κ ένας για λογαριασμό του  Διαχειριστή του Δανειακού Κεφαλαίου, που είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα(ΕΚΤ).

Ρητά και κατηγορηματικά αναφέρεται στο σχέδιο της 9.2.2012, άρθρο 10.1 «Υποχρεώσεις αναφορικά με επιθεωρήσεις, πρόληψη απάτης και ελέγχου»  της «Σύμβασης Χρηματοδοτικής Ενίσχυσης…» ότι:

« Το Επωφελούμενο Κράτος Μέλος θα επιτρέψει στο ΕΤΧΣ να έχει το δικαίωμα να στείλει δικούς του (τους) εκπροσώπους ή δεόντως εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους για να διεξάγουν τεχνικούς ή οικονομικούς ελέγχους ή επιθεωρήσεις τις οποίες θεωρεί απαραίτητες σε σχέση με τη διαχείριση της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Ενίσχυσης  και της οποιασδήποτε Χρηματοδοτικής Ενίσχυσης θα παρασχεθεί κατωτέρω.».

 Λοιπόν; Τι βάζουν τα παπαγαλάκια να κελαηδούν και τους κονδυλοφόρους να χαλούν χαρτί και μελάνι, ωριόμενοι κατά της Τρόικα, μόνο και μόνο για ν’ αποπροσανατολίζουν το Λαό;

Οι τρεις αυτοί ελεγκτές πηγαινοέρχονται στην Αθήνα, όπως έχετε διαπιστώσει, κ ελέγχουν ποια μέτρα  θεσμοθετήθηκαν  κ εφαρμόστηκαν και ποια όχι,  σύμφωνα πάντα με όσα γράφουν τα Μνημόνια.

 Αυτοί δεν φταίνε για τις πιέσεις που ασκούν ως προς την καθυστέρηση της λήψης  των μέτρων ή το πάρσιμο ημίμετρων.

Αυτοί, που δέχτηκαν τα επαχθή  αυτά μέτρα κ υπέγραψαν τις Συμβάσεις δανεισμού και τα Μνημόνια, είναι οι υπεύθυνοι…

Η Τρόικα δεν είναι αρμόδια ν’ αλλάξει κάτι από το περιεχόμενο των Συμβάσεων και των Μνημονίων. Ούτε να υποχωρήσει και να κάμει κάποια αβαρία και ν’ αλαφρώσει το βαρύ φορτίο, χωρίς προηγούμενη γραφτή εντολή των προϊσταμένων της.

 Ας μην παραπλανούν λοιπόν τον Κόσμο οι λαϊκιστές «κομπιναδόροι». Αν έχουν παρησία, τότε να πάνε στα θεσμοθετημένα όργανα της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης να ζητήσουν αναδιαπραγμάτευση των Συμβάσεων και των Μνημονίων.

 Ας μην επιδιώκουν να φορτώνουν στην Τρόικα τις δικές τους ευθύνες για τις άδικες αποφάσεις που πήραν κ εξακολουθούν να παίρνουν. Αυτά τα μέτρα δεν τα ζητά η Τρόικα από δική της ευχαρίστηση. Τα ζητά η Ευρωζώνη, το ΔΝΤ κ η ΕΚΤ. Και τα ζητά, γιατί τα έχουν αποδεχτεί ενυπόγραφα οι εκπρόσωποι του οφειλέτη. Δεν έχουν προτείνει κάτι το διαφορετικό.

 Για τον άδικο καταμερισμό των βαρών, που τα φόρτωσαν στις πλάτες των πιο φτωχών τάξεων του Λαού, ενώ κάνουν πλάτες σ’ αυτούς, που «μαζί τα φάγανε» και μαζί εξακολουθούν και τα τρώνε, δεν φταίει ούτε η Τρόικα, ούτε οι τρεις εργοδότες της. Φταίνε οι «Ελληνικές» Κυβερνήσεις που εμπλέκονται στις Συμφωνίες.

Τουλάχιστο ντροπή θα έπρεπε να συναισθάνονται, αν θα είχαν «τσίπα» επάνω τους, τόσο για την αγαστή συνεργασία τους και την υποτέλεια που δείχνουν στους Εβραιοσιωνιστές της Ε.Ε., όσο και για την ανέντιμη και καταχρηστική φορολογία που μας μπήχνουν και το διασυρμό της Ελλάδας και του Ελληνισμού σε παγκόσμια κλίμακα.

Βλέπετε όμως κάποιον από αυτούς να έχει και να αισθάνεται τύψεις συνείδησης; Βέβαια, για να αισθάνεται κάποιος τύψεις συνείδησης, πρέπει πρώτα να έχει συνείδηση…

 

Τα Μνημόνια  είναι κι αποτελούν επαχθείς κ επονείδιστες  Συμφωνίες ρυθμιστικές κ  εφαρμογής συγκεκριμένων μέτρων, που πάρθηκαν μεταξύ Δανειστών και Δανειζόμενου, για το σκοπό του δανείου, τον τρόπο εκταμίευσης, τους όρους που προϋποθέτει κάθε εκταμίευση, το ποσό που θα εκταμιεύεται την κάθε φορά,  το χρόνο που θα πραγματοποιείται η  κάθ’ εκταμίευση  και τα νομικά πρόσωπα, που θα  διαχειριστούν το Δανειακό Κεφάλαιο.

Φαντάζεστε όμως, αν δεν υπήρχε  η επιτήρηση αυτή, πόσα «κωλόσπιτα» θα φύτρωναν ακόμη και στις Βρυξέλλες, ύστερ’ από  κάθ’ εκταμίευση του Δανείου;…

 

Κατά τον Ομότιμο Καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου του ΑΠΘ και πρώην Υπουργό Αντώνη Μανιτάκη,

«Το «Μνημόνιο Συνεννόησης» (Memorandum of Understanding) αποτελεί μια άτυπη διεθνή συμφωνία, που εντάσσεται και αποτελεί αναπόσπαστο -το πλέον ουσιώδες- τμήμα ενός πλέγματος αποφάσεων, πράξεων, δηλώσεων, ψηφισμάτων ή ενεργειών του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωζώνης, του Συμβουλίου των Υπουργών του Eurogroup, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των κρατών-μελών της Ευρωζώνης. Πρόκειται, άρα, για ένα πλέγμα μονομερών πράξεων ή αποφάσεων καθώς και διεθνών συμφωνιών ή συμβάσεων, διεθνούς οικονομικού δικαίου και ενωσιακού δικαίου…».

«…σύνθετες και πρωτότυπες είναι και οι μορφές της ρύθμισης που υιοθετούνται, οι οποίες δεν κατατάσσονται στα παραδοσιακά και καθιερωμένα νομικά εργαλεία του διεθνούς και συνταγματικού δικαίου. Επειδή αφορούν σχέσεις πρωτότυπες και πρωτόγνωρες, ξεφεύγουν από καθιερωμένα νομικά πρότυπα…».

«… Αποτελεί σίγουρα το ιστορικό πρόπλασμα μιας οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρώπης που τελεί υπό διαμόρφωση και επίκειται η μορφοποίησή της..»

«…χρειάζεται να διακρίνουμε, κατ΄ αρχήν, τις δανειακές συμβάσεις (στην πραγματικότητα και κατά κυριολεξία υπήρξε μια δανειακή σύμβαση που συνήψε η Ελλάδα με τα 15 κράτη της Ευρωζώνης, ) από το «Μνημόνιο Συνεννόησης...».

«…Πρόκειται, λοιπόν, για δύο διακριτές κατηγορίες νομικών κειμένων, που συνεπάγονται διαφορετικές ρυθμιστικές συνέπειες και φέρουν διακριτά χαρακτηριστικά γνωρίσματα…».

«…Το Μνημόνιο αποτελεί κατ΄ αρχήν πράξη εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης της ελληνικής οικονομίας και εντάσσεται για το λόγο αυτό σε ένα μείγμα αποφάσεων, πράξεων, δηλώσεων, ψηφισμάτων ή ενεργειών του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωζώνης, του Συμβουλίου των Υπουργών του Eurogroup, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των κρατών-μελών της Ευρωζώνης…».

«… εν πάση περιπτώσει, το συνταγματικά αχαρακτήριστο Μνημόνιο δεν προδικάζει την συνταγματικότητα ούτε την αντισυνταγματικότητα των νομοθετικών μέτρων που λαμβάνονται κατ΄εφαρμογήν του…».

 

 Και συμφωνεί με τον Ακρίτα Καϊδατζή στ’ ότι:

«…ο μόνος πρόσφορος τρόπος να αμφισβητήσει κάποιος τη συνταγματικότητα των πολιτικών του Μνημονίου είναι να προτείνει, θετικά, εναλλακτικές λύσεις που θα είναι συμβατές –ή θα είναι περισσότερο συμβατές– με το Σύνταγμα, έτσι ώστε, εξ αντιδιαστολής, να προκύπτει το συνταγματικό ‘έλλειμμα’ των λύσεων που επιλέγηκαν. Αυτό φυσικά είναι δουλειά της πολιτικής και όχι των δικαστηρίων, τα οποία περιορίζονται σε αρνητικές κρίσεις, αν δηλαδή ένα νομοθετικό μέτρο είναι ή δεν είναι αντισυνταγματικό…».

 

 

Τα Μνημόνια «…συνιστούν ένα μόρφωμα κειμένων και μια σύνθεση δραστηριοτήτων που αποκαλύπτουν μια πρωτόγνωρη μεθόδευση συνομολόγησης διεθνών συμβάσεων άσκησης αρμοδιοτήτων οργάνων του πολιτεύματος» (Κασιμάτης).

 

«Η νομική φύση του μνημονίου και η σχέση του με τη δανειακή σύμβαση είναι στη πραγματικότητα αρκετά σαφής. Από νομική σκοπιά , το μνημόνιο δεν έχει την εκτελεστότητα και τη δεσμευτικότητα που εντοπίζουμε στη Δανειακή Σύμβαση. Έχει βέβαια υπογραφτεί μεταξύ συμβαλλομένων και αποτελεί συμφωνία που έχει συναφθεί μεταξύ δύο πλευρών αλλά ποτέ δεν αποτέλεσε προϊόν διαπραγμάτευσης. Είναι μέρος της Δανειακής Σύμβασης , ένα παράρτημά της αν θα μπορούσε να επιτραπεί η έκφραση, με άλλα λόγια ένα σημείο αναφοράς πάνω σε αυτή. Ως αυθύπαρκτο κείμενο το Μνημόνιο δε δημιουργεί δικαιώματα ούτε επιβάλλει υποχρεώσεις αλλά αποτελεί στην ουσία μία λίστα από επιταγές οι οποίες μεταβάλλονται ανάλογα με τις οικονομικές συγκυρίες που επικρατούν σε διεθνές και εθνικό επίπεδο και τους επιμέρους στόχους που επιδιώκονται .Το Μνημόνιο λοιπόν δεν είναι ουσιαστικά τίποτα περισσότερο από ένα παράρτημα, ή καλύτερα ένα δικαιοπρακτικό θεμέλιο της Δανειακής Σύμβασης. Αποτελεί μία λίστα από όρους που πρέπει να τηρηθούν η οποία και αλλάζει ανάλογα με τα εκάστοτε δεδομένα. Εναντιθέσει δηλαδή με τη Δανειακή Σύμβαση το Μνημόνιο από τη φύση του αναπροσαρμόζεται όσον αφορά το περιεχόμενό του με σκοπό να προσαρμοστεί στις οικονομικές συνθήκες και να επιτευχθεί η τήρηση της Δανειακής Σύμβασης.» (Αλ. Πολίτης – Ελ. Χελιουδάκης, ό.π.).

 

Γεγονός είναι πως στην εποχή μας το συνταγματικό εθνικό κράτος μεταμορφώνεται ή υποχωρεί έναντι της επέλασης  της Εβραιοσιωνιστικής Παγκοσμιοποίησης, που προχωρεί άλλοτε όπως ο οδοστρωτήρας κατά την ασφαλτόστρωση δρόμου κι άλλοτε όπως  η φωτιά σ’ ένα πυρπολημένο δάσος με ούριο ισχυρό άνεμο. Και κάποτε,  όπως ένας μαινόμενος ταύρος μέσα σε υαλοπωλείο…

 

Αυτό το τρισυπόστατο «Μνημόνιο Συνεννόησης» προσαρτήθηκε ως Παράρτημα στο τέλος του Νόμου 3845/2010.

 

 

 

                                 ΟΙ   ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ  ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ

 

                                                        1.

                                 

Στις 5.5.2010, δυό μέρες μετά την υπογραφή του Μνημονίου οι Χώρες της Ευρωζώνης  (Eurogroup) ανέθεσαν καθήκοντα διαχείρισης και συντονισμού των Δανείων στην «Ευρωπαϊκή Επιτροπή», που συγκροτήθηκε για το σκοπό αυτό και την εκπροσώπησή τους.  Και στις 8.5.2010 υπέγραψαν οι 14 Χώρες τη μεταξύ τους Συμφωνία Πιστωτών της Ελλάδας.

Την ίδια μέρα και μετά την Συμφωνία Πιστωτών, υπογράφηκε κ η Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, ύψους 80.000.000.000.00 ευρώ. Σύμβαση, που προέβλεπε την ενίσχυση της οικονομικής σταθερότητας στην Ελλάδα σε διακυβερνητικό πλαίσιο, μέσω συγκεντρωτικών διμερών δανείων.

 

 

Να σημειωθεί ότι: Για λογαριασμό της Γερμανίας δεν υπέγραψε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που διοικεί το Ε.Τ.Χ.Σ., αλλά το Γερμανικό Πιστωτικό Ίδρυμα για την Ανοικοδόμηση (Kreditanstalt für Wiederaufbau-KfW ). (Η KfW είναι Τράπεζα, που το 80% του Μετοχικού Κεφαλαίου της κατέχει η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και το υπόλοιπο 20% κατέχουν άλλα Γερμανικά Κρατίδια. Λειτουργεί κάτω από την εγγύηση  και τον απόλυτο έλεγχο της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Και δανίζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προνομιακά προς 1% ! Είναι δηλαδή κρατική τράπεζα της Γερμανίας, αλλά όχι η Κεντρική, η “BuBa”).

 

«Η Δανειακή σύμβαση (Loan Facility Agreement) μεταξύ των κρατών μελών της ευρωζώνης και του ελληνικού κράτους όπως επίσης και η Συμφωνία των Δανειστών (Intercreditor Agreement), οι οποίες υπογράφτηκαν την ίδια μέρα (8 Μαΐου), αποτελούν δύο εργαλεία υλοποίησης της συμφωνίας για τη θεσμοθέτηση του ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης της ελληνικής οικονομίας .Το Μνημόνιο ενσωματώθηκε στη Δανειακή Σύμβαση δι' αναφοράς και κατέστει στην ουσία δικαιοπρακτικό θεμέλιο αυτής. Πρόκειται για μία διακρατική δανειακή συμφωνία την οποία τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν την δυνατότητα να την υπαγάγουν σε ένα εθνικό δίκαιο (όπως στη περίπτωσή μας το αγγλικό) παρά το γεγονός ότι η εν λόγω συμφωνία τοποθετείται στη διεθνή έννομη τάξη από νομική προσέγγιση.  

Την δεσμευτικότητά της δηλαδή την αντλεί από το δημόσιο διεθνές δίκαιο το οποίο είναι και το δίκαιο όλων των συμβαλλομένων μερών (σεβασμός και του ενωσιακού δικαίου) . Η έννομη τάξη από την οποία αντλεί η Διεθνής Δανειακή Σύμβαση την ισχύ της , παραμένει η διεθνής έννομη τάξη, η οποία απλώς παρέχει τη δυνατότητα στα συμβαλλόμενα μέρη να ενσωματώσουν στους όρους της τις διατάξεις και ενός εθνικού δικαίου, εφόσον κρίνουν οτι το δίκαιο αυτό καθιστά περισσότερο λειτουργική τη σχέση τους .» (Αλ. Πολίτης – Ελ. Χελιουδάκης, ό.π.).

 

 

 

                                                    2.

 

 

Στις 9.5.2010  έγινε δυνατή, από το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ «Executive Board), η έγκριση  της χρηματοδότησης άμεσης ετοιμότητας (Stand by Arrangement) της Ελληνικής Δημοκρατίας ισοδύναμης με Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα 26,432,9 εκατομμυρίων.

Την ίδια μέρα εκταμιεύτηκαν 5,5 δις ευρώ από το ΔΝΤ, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, ώστε να  μπορέσει η Ελλάδα να συμπληρώσει το συνολικό  ποσό των είκοσι δις (20.000.000.000.00), προκειμένου να καλύψει τις επείγουσες ανάγκες πληρωμών, γιατί ήταν «ταπί»!

 Σε τέτοιο σημείο είχαμε φτάσει!

 

«Για τη χρηματοδότηση από το ΔΝΤ δεν συνάφθηκε σύμβαση, ούτε απαιτείται, σύμφωνα με τις σχετικές συνθήκες ένταξης της χώρας μας σε αυτό. Το ΔΝΤ διαμορφώνει τα Προγράμματα Διαρθρωτικής Προσαρμογής, όπως το υπό κρίση,  κατόπιν σχετικής «επιστολής πρόσκλησης» του ενδιαφερόμενου κράτους (letter of intent) που εγκρίνεται στη συνέχεια με απόφαση του  Εκτελεστικού του Συμβουλίου. Είναι τα δύο αυτά κείμενα (επιστολή πρόθεσης του κράτους και απόφαση του ΔΝΤ) που συνιστούν από κοινού τη διεθνή συμφωνία δανείου και όχι τα μνημόνια, τα οποία αποτελούν απλά προπαρασκευαστικά έγγραφα. Στην παρούσα περίπτωση, η σχετική επιστολή του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας συζητήθηκαν στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου την 9^η Μαΐου, δηλαδή τρεις μέρες μετά την δημοσίευση του νόμου 3845/2910… «

»…Επομένως, η συμφωνία για το δάνειο από το ΔΝΤ δεν χρειαζόταν να λάβει τη μορφή διεθνούς σύμβασης, εφόσον η χρηματοδοτική στήριξη χορηγείται δυνάμει των καταστατικών του διατάξεων, με το λεγόμενο Διακανονισμό Χρηματοδότησης Άμεσης Ετοιμότητας («Stand-By Arrangement») από τους πόρους του Ταμείου. Αυτό σημαίνει και ότι  τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο «letter of intent» συνιστούν απλώς προτεινόμενες πολιτικές ενός κυβερνητικού προγράμματος, η εγκατάλειψη των οποίων δεν συνιστά αθέτηση διεθνούς συμβατικής υποχρέωσης, αν και έχει –προφανώς- ως συνέπεια την διακοπή της περαιτέρω χρηματοδότησης από το ΔΝΤ ..»(Γ. Κατρούγκαλος).

 

 «Την ίδια μέρα 9.5.2010  οι Ηγέτες των Χωρών της  Ευρωζώνης αποφάσισαν τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοοικονομικής Σταθεροποίησης (EFSM). «Όμως λόγω της χρηματοδότησής του με πενιχρούς πόρους ( €60 δις για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση), ο εν λόγω μηχανισμός συμπληρώθηκε με σύστημα οργανωμένων διμερών κρατικών εγγυήσεων εκ μέρους των κρατών μελών της ευρωζώνης, ύψους €440 δις στη βάση ενός διακυβερνητικού μηχανισμού καθώς και από δάνεια του ΔΝΤ ύψους €250 δις. Για τον λόγο αυτό τα κράτη μέλη της ευρωζώνης ίδρυσαν με βάση τη νομοθεσία του Λουξεμβούργου ανώνυμη εταιρία υπό τον τίτλο European Financial Stability Facility (EFSF) με σκοπό τη διαφύλαξη της οικονομικής σταθερότητας στην ευρωζώνη και τη παροχή οικονομικής βοήθειας στα μέλη της.» (Αλ. Πολίτης – Ελ. Χελιουδάκης, ό.π.).

 

 

 

 Υστερότερα, 10.5.2010 ενσωματώθηκαν τα μέτρα του Μνημονίου στη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος στα πλαίσια των άρθρων 126,9 ΣΛΕΕ  κ 136  ΣΛΕΕ, με απόφαση του Συμβουλίου της Ε.Ε., με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

 

         

 

                               «Το Σύννεφο έφερε Βροχή                                  

                               κ  έχομε μείνει μοναχοί»…     

 

 Η Εισηγητική Έκθεση της Κυβέρνησης γράφει πως:

Παρά το γεγονός ότι η Χώρα κ οι πολίτες της κατέβαλαν τεράστια προσπάθεια σταθεροποίησης σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα, η προσπάθεια εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών και μείωσης του ελλείμματος προσέκρουσε στην επιδείνωση της ύφεσης της ελληνικής οικονομίας, η οποία ταλανίζει τη Χώρα, μειώνοντας τα εισοδήματα σε σχέση με τα εκάστοτε προσδοκώμενα, αυξάνοντας το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ.

 

Όμως: Ο σημαντικός στόχος του Μνημονίου να επαναφέρει την Ελλάδα στην ελεύθερη αγορά χρήματος ως τις αρχές του 2012, απότυχε πανηγυρικά. Ένας λόγος ήταν τ’ ότι ο Εβραιοσιωνισμός δεν ήθελε να πετύχει ο στόχος αυτός, γιατί προσδοκούσε να στύψει ακόμη πιο πολύ τους Έλληνες, προκειμένου να εκβιάσει κέρδη εδαφικά και να κολοβώσει τη Χώρα με το πρόσχημα της πώλησης τμημάτων αυτής.

 

«Πουλήσετε νησιά»! – «πουλήσετε τον Παρθενώνα»! κ.λπ. τέτοια κρωξίματα των ορνέων ακούστηκαν κατά καιρούς.

Επιθυμούσε ακόμη και να την εξαναγκάσει να προπουλήσει και δικαιώματα επί των υποθαλάσσιων υδατανθράκων, που είχε διαπιστωθεί πως υπάρχουν στην ακαθόριστη ακόμη ΑΟΖ, αλλά και στο υπέδαφός της, μαζί και με άλλα σπάνια και πολύτιμα ορυκτά. (βλέπε Μαρίνου Γαλανάκη: PAX JUDAICA ή Παγκοσμιοποίηση).

 

Άλλος λόγος, το ίδιο σημαντικός, ήταν και το γεγονός της ανεπάρκειας, της αναποτελεσματικότητας, της άδικης και λαθεμένης πορείας και κατεύθυνσης  των μέτρων που πάρθηκαν για την αντιμετώπιση της Κρίσης από τις Κυβερνήσεις της Ελλάδας.

 Οι Κουίσλινγκ αυτοί συνεργάτες του Εβραιοσιωνισμού, ενεργούσαν επίτηδες λάθος, με πρώτη μέριμνα  την ελαχιστοποίηση του πολιτικού κόστους και την προσήλωσή τους στις εντολές των Εβραιοσιωνιστών πατρώνων τους, οι οποίοι δεν έπαυαν να τους επισείουν το πολιτικό κόστος που θα είχαν σε βάρος τους τ’ αυστηρά οικονομικά μέτρα.

 Πέραν αυτών, εμπόδιο στο δίκαιο κι αντικειμενικό καταμερισμό των μέτρων  στάθηκαν τα συμφέροντα των Τραπεζιτών, βιομηχάνων και μεγαλεμπόρων ημεδαπών κι αλλοδαπών. Αυτοί, όχι μόνο δεν πλήρωσαν το μερίδιο που τους αναλογούσε, αλλά αφαίμαξαν το Λαό  κ επέτειναν την οικονομική του δυσπραγία. Και συγχρόνως συνέχισαν και συνεχίζουν να φοροκλέπτουν και να φοροδιαφεύγουν στερόντας από το Κράτος και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς πολύ μεγάλα ποσά, με τις πλάτες και των Κουίσλινγκ που κυβερνούσαν και κυβερνούν τη Χώρα ελέω Εβραιοσιωνισμού.    

Δε μπόρεσε, λοιπόν, να πετύχει το στόχο του το Μνημόνιο μέσα στο χρονοδιάγραμμα που όριζε, κ ήρθε το 2012 και βρήκε αυξημένα τα δημοσιονομικά ελλείμματα και σε πολύ χειρότερη κατάσταση την οικονομία του Κράτους και των Πολιτών.

 

                                                                                                                                       

2002

2003

2004

2005

2006

2007

2008

2009

2010

2011

20122

20132

20142

159.2	168.0	183.2	195.4	224.2	239.3	263.3	299.7	329.5	355.7	344.6	347.6	349.3
155.2	170.9	183.6	193.0	208.6	223.2	233.2	231.1	222.2	208.5	195.0	184.5	185.0
102.6	98.3	99.8	101.2	107.5	107.2	112.9	129.7	148.3	170.6	176.7	188.4	188.9

                                                                                                                                                 ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Πίνακας της περιόδου 2002 – 2014, που δείχνει την πορεία του Δημόσιου χρέους. Τ’ ονομαστικό Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (Α.Ε.Π.). Και την αναλογία επί τοις εκατό του χρέους (εξωτερικού δανεισμού) προς το ΑΕΠ.

 

 

 

Το  2011 το έλλειμμα σημειώνει περαιτέρω επιδείνωση. Έφτασε τα 368 δις! Ξεπέρασε το 169% του ΑΕΠ. Το μεγαλύτερο ποσοστό του χρέους λήγει μέσα στα επόμενα χρόνια. Το γεγονός καθιστά  άμεσες κ επιτακτικές τις ταμιακές ανάγκες του Δημοσίου. Ζήτημα ζωτικής σημασίας για την εθνική οικονομία.

Οι δυσοίωνες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας αποτυπώνονται  και προβάλλονται μαύρες στις τιμές αγοράς των τίτλων, που εκδόθηκαν ή εγγυήθηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο. Αυτές οι ιστορικά πρωτόγνωρες χαμηλές τιμές διαβεβαιώνουν την εκτίμηση των επενδυτών ότι, η πλήρης εξυπηρέτηση του χρέους στο σύνολό του,  μπορεί να καταστεί αδύνατη από το Ελληνικό Δημόσιο.  

Η δυναμική του χρέους, που αναπτύσσεται μέσα σε αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης  της ελληνικής οικονομίας για τέταρτη συνεχή χρονιά το 2012, και σε περιβάλλον παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης κι ανασφάλειας, επιβάλλει τη λήψη άμεσων μέτρων προς την κατεύθυνση της ελάφρυνσής του.

 

Η  σημερινή (22.7.2013) πραγματικότητα επιδοκιμάζει αυτά, που ο Βενιζέλος εισηγείται  στην εισαγωγική Έκθεση του Νομοσχεδίου.

 Τα  επαυξάνει και λέει:

«Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, άγγιξε το πρώτο τρίμηνο του 2013, το 160,5% του ΑΕΠ  (Σημ.Μ. Γαλαν.  στον παραπάνω πίνακα προβλέπεται για ολόκληρο το 2013 ότι θα πάει στο 188,4% οπότε κουράγιο) από 156,9% του ΑΕΠ το τέταρτο τρίμηνο του 2012 και από 136,5% του ΑΕΠ το αντίστοιχο τρίμηνο του προηγούμενου έτους.

Ο μέσος όρος του δημοσίου χρέους άγγιξε το 92,2% από 90,6% το τέταρτο τρίμηνο του 2012. Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο μέσος όρος του δημοσίου χρέους μειώθηκε στο 85,2% από 85,9%.

Σε ετήσια βάση η μεγαλύτερη αύξηση του λόγου δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ καταγράφεται στην Ελλάδα (+24,1%), στην Ιρλανδία (18,3% ), στην Ισπανία (+15,2%), στην Πορτογαλία (+14,9%) και στην Κύπρο (12,6%). Στον αντίποδα η μεγαλύτερη μείωση του δημοσίου χρέους καταγράφεται στη Λετονία (-5, 1%) στη Λιθουανία (-1,9% ) και στη Δανία (-0,2%)…«

 »… Όταν στις 9 Μαρτίου 2012 ο κ. Παπαδήμος απηύθυνε διάγγελμα στον ελληνικό λαό μιλώντας για τη συμφωνία του PSI ισχυρίσθηκε ότι το χρέος θα μειωνόταν κατά 105 δισεκατομμύρια ευρώ. »(Λουκιανός Κάλλιμπαν).

 

 

                              Η ΣΑΠΟΥΝΑΔΑ για το ξύρισμα

 

Στα εισαγωγικά στην εισηγητική έκθεσή της προς τη Βουλή, η Κυβέρνηση περιγράφει, εξιστορεί και προτείνει  την ψήφιση από τη Βουλή  του Νομοσχέδιου περί δανεισμού:

Λέει πως, συγκεκριμένα, επιβάλλεται μια ουσιαστική αναδιάταξη του δημόσιου χρέους για να καταστεί το δημόσιο χρέος βιώσιμο τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Η έλλειψη μιας τέτοιας αναδιάταξης θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες για την ελληνική οικονομία και τον ελληνικό λαό, τους πιστωτές και το ευρύτερο  διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα. Στην περίπτωση που η Χώρα θ’ αδυνατούσε να συνεχίσει τις πληρωμές, οι πιστωτές θα έχαναν σχεδόν το συνολικό μέρος, αν όχι όλη την αξία των επενδύσεών τους, γεγονός που θ’ απαιτούσε την άμεση στήριξη ορισμένων πιστωτών από τις εθνικές κυβερνήσεις.

 

Σχόλιο: Την «Ελληνική»  Κυβέρνηση, δηλαδή, δεν την απασχολεί η οικονομική εξαθλίωση του Λαού μας, αλλά τ’ ότι «οι πιστωτές θα έχαναν  σχεδόν το συνολικό μέρος, αν όχι όλη την αξία των επενδύσεών τους»

 κ έτσι θ’ απαιτούσαν  να στηριχτούν άμεσ’ από τις εθνικές κυβερνήσεις τους!

Συγκρίνετε  την πραχτική, που ακολούθησε ο διχτάτορας Μεταξάς ως προς την αντιμετώπιση του εξωτερικού χρέους, με αυτή του Σοσιαλιστή Βενιζέλου.

Και να εχτιμήσετε σωστά την εχτίμηση που Σας έχει ο Βενιζέλος…-

 

 Η μετάδοση των συνεπειών θα επιδείνωνε την κρίση χρέους σε άλλα δημοσιονομικά αδύναμα κράτη της Ευρωζώνης. Οι δυσμενείς συνέπειες θα ήταν απρόβλεπτες για την ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία.

 

Σχόλιο: Για φαντάσου φίλε μου πόση ευαισθησία έχει και κρύβει μέσα της η Κυβέρνηση της Ελλάδας για όλους τους άλλους πλην των Ελλήνων!...-

 

Σε δυο συνεχόμενες Συνόδους Κορυφής, στις 11 και στις 25 Μαρτίου 2011 και στη συνέχεια, με ad hoc απόφαση για την Ελλάδα, στις Συνόδους Κορυφής της 21^ης Ιουλίου και της 26^ης Οκτωβρίου 2011, η Ευρωζώνη κάλεσε τους ιδιώτες επενδυτές να συμβάλουν και αυτοί στην επίλυση του προβλήματος βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας, παράλλήλα με τους φορολογούμενους της Χώρας, οι οποίοι θα καλούνταν ν’ αναδεχτούν το μεγαλύτερο κόστος μέσω της εντεινόμενης προσπάθειας προσαρμογής της χώρας τους και με συνεισφορά των δημοσιονομικά υγιών κρατών της Ευρωζώνης.

 

Πάνω στην αρχή αυτής της τριμερής χρηματοδότησης του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής ενός κράτους μέλους της Ευρωζώνης. Κράτους, που αδυνατεί να προσφύγει στις αγορές για να χρηματοδοτηθεί με τρόπο βιώσιμο. Πάνω σ’ αυτή υιοθετήθηκε η προσέγγιση για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους στη Σύνοδο Κορυφής της 26^ης Οκτωβρίου 2011. Συνόδου, που αποτελεί συνέχεια της δήλωσης της 21^ης Ιουλίου του 2011. Δήλωσης, που έγινε από τους επικεφαλής των κρατών μελών της ευρωζώνης και των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την αρχή, με  βάση την οποία συστάθηκε στις 7 Ιουνίου του 2011 το «Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας» (ΕΤΧΣ) «Eyropean Financial Stability Facility” (EFSF), με σκοπό την εξασφάλιση σταθερότητας στα κράτη μέλη της Ευρωζώνης.

Το ΕΤΧΣ αυτό μπορεί να παρέχει χρηματοδοτική ενίσχυση με τις ακόλουθες μορφές:

* «Συμβάσεις Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης» “Financial Assistance Facility Agreement”,

* Με τη μορφή εκταμίευσης δανείων σύμφωνα με ένα πρόγραμμα.

* Προληπτικές διευκολύνσεις.

* Διευκολύνσεις για τη χρηματοδότηση της ανακεφαλαιοποίησης πιστωτικών ιδρυμάτων κράτους μέλους της Ευρωζώνης (μέσω δανείων στις κυβερνήσεις αυτών των κρατών μελών, μαζί και χωρών εκτός προγράμματος).

* Διευκολύνσεις για την αγορά ομολόγων στις δευτερογενείς αγορές, πάνω σε βάση ανάλυσης της ΕΚΤ, που αναγνωρίζει την ύπαρξη εξαιρετικών συνθηκών και κινδύνων της χρηματοπιστωτικής αγοράς που απειλούν την οικονομική σταθερότητα.

* διευκολύνσεις για την αγορά ομολόγων στην πρωτογενή αγορά.

Σύμφωνα με τη δήλωση των Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της Ευρωζώνης και των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 21^ης Ιουλίου και 26^ης Οκτωβρίου 2011 το ΕΤΧΣ θα χρησιμοποιηθεί ως φορέας χρηματοδότησης για μελλοντικές εκταμιεύσεις από την Ελλάδα υπό την χρηματοδοτική ενίσχυση των κρατών μελών της Ευρωζώνης.

 

Και συνεχίζει: Το νέο οικονομικό πρόγραμμα που συμφωνήσαμε με τους ευρωπαίους  εταίρους μας και το ΔΝΤ επικαιροποιεί και τροποποιεί το αρχικό πρόγραμμα που είχε υιοθετηθεί το Μάιο του 2010, όπως αυτό αναθεωρήθηκε περιοδικά από τότε, ανάλογα με την πορεία της ελληνικής οικονομίας και τη δυναμικότητα του χρέους μας. Όλα τα εξαιρετικού χαρακτήρα μέτρα, που παίρνει η χώρα στο πλαίσιο αυτό ενσωματώνονται σε αποφάσεις του Συμβουλίου της Ε.Ε., οι οποίες εκδίδονται στο πλαίσιο της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος της Ε.Ε.. Διαδικασία στην οποία ενταχθήκαμε τον Απρίλιο του 2009. Οι αποφάσεις αυτές του Συμβουλίου της Ε.Ε., καθόσον μας αφορά, βρίσκουν διπλό έρεισμα στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ε.Ε. (ΣΛΕΕ):

*  Αφενός στο άρθρο 126 παρ. 9 της ΣΛΕΕ, που αφορά τα μέτρα που καλείται να λάβει η χώρα μας στο πλαίσιο της διαδικασίας μείωσης του υπερβολικού ελλείμματός της, όπως και κάθε άλλη χώρα της Ε.Ε. ανεξάρτητα αν είναι και χώρα της Ευρωζώνης ή όχι.

*  Αφετέρου το άρθρο 136 παράγραφος 1 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ, που προβλέπει τη δυνατότητα θέσπισης ειδικών μέτρων μόνο για τα κράτη μέλη με νόμισμα το ευρώ, προκειμένου να ενισχυθεί ο συντονισμός και η εποπτεία της δημοσιονομικής τους πειθαρχίας.

Η αρχική απόφαση 2010/320 του Συμβουλίου της Ε.Ε. της 10^ης Μαϊου 2010 ενσωμάτωσε τα μέτρα του πρώτου Μνημονίου, όπως αυτά υιοθετήθηκαν στην Ελλάδα με το Ν. 3845/2010. Η απόφαση αυτή προσέδωσε την απαιτούμενη ενωσιακή νομιμότητα στα μέτρα αυτά και την θωράκισε διπλά, επειδή η λήψη τους ήταν απαραίτητη τόσο για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος (που συνιστά υποχρέωση όλων των κρατών μελών της Ε.Ε.), όσο και για την προάσπιση της σταθερότητας της Ευρωζώνης (που συνιστά υποχρέωση όλων των κρατών με νόμισμα το ευρώ).

Από  τότε  η απόφαση 2010/320 του Συμβουλίου τροποποιήθηκε τρεις φορές, με τις ακόλουθες αποφάσεις:

 *  Απόφαση 2010/486 του  Συμβουλίου της Ε.Ε. της 7.9.2010.

 *  Απόφαση 2011/57 του Συμβουλίου της Ε.Ε. της 20.12.2010.

 *  Απόφαση 2011/257 του Συμβουλίου της Ε.Ε. της 7.3.2011.

 

Στις 12.7.2011 καταργήθηκε η Απόφαση 2010/320, που ως τότε είχε υποστεί τις παραπάνω τροποποιήσεις κι αντικαταστάθηκε από την Απόφαση 2011/734 του Συμβουλίου της Ε.Ε., που κι αυτή τροποποιήθηκε με την Απόφαση 2011/791 του Συμβουλίου της Ε.Ε. στις 8.11.11.

 

Συμπερασματικά, οι Αποφάσεις του Συμβουλίου της Ε.Ε., που προσδίδουν ενωσιακή νομιμότητα στα μέτρα που λαβαίνει η Χώρα μας στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής της, τροποποιούνται κ επικαιροποιούνται κατόπιν της αξιολόγησης της πορείας εφαρμογής του προγράμματός μας από την Τρόικα, ενόψει της εκταμίευσης της κάθε νέας δόσης από το πρόγραμμα χρηματοδότησης της οικονομίας μας.

Κατά συνέπεια, και τα νέα μέτρα, που η Κυβέρνηση συμφώνησε να παρθούν με τους Εταίρους μας και το ΔΝΤ, στο πλαίσιο του νέου οικονομικού προγράμματος της Χώρας, το οποίο θα χρηματοδοτηθεί με το ποσό των 130 δις Ευρώ περίπου, θα ενσωματωθούν σε νέα Απόφαση του Συμβουλίου της Ε.Ε., η οποία θα εκδοθεί στη βάση ακριβώς των άρθρων 126 παρ. 9 και 136 παρ. 1 α)  της ΣΛΕΕ. Καθιστούν έτσι τη νομιμότητα των μέτρων αυτών αδιαμφισβήτητη από την άποψη του Ευρωπαϊκού Δικαίου.

… Είμαστε, λοιπόν, υποχρεωμένοι να ενσωματώσομε στο Δίκαιό μας τις ειδικές δεσμεύσεις που αναλαβαίνομε στο πλαίσιο των άρθρων 126.9 κ 136.1^α της ΣΛΕΕ.

Στο πλαίσιο αναδιάταξης του ελληνικού χρέους κι αντικατάστασης των Ομολόγων  Ελληνκού Δημοσίου με νέους τίτλους, εκτός από τις χρηματοδοτικές διευκολύνσεις, που απαιτείται να παρασχεθούν από το ΕΤΧΣ, είναι ανάγκη να διαμορφωθεί το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο, προκειμένου το σχετικό εγχείρημα να ολοκληρωθεί με ασφάλεια κ επιτυχία.

Τέλος, σημαντικό θέμα που περιλαβαίνεται στο παρόν σχέδιο νόμου είναι η πρόβλεψη για παροχή εξουσιοδότησης προκειμένου να συσταθεί ανώνυμη εταιρία αποκλειστικού σκοπού με την επωνυμία «Ταμείο Στήριξης Ασφαλιστικού Συστήματος Α.Ε.’ (Ταμείο), με αποκλειστικό σκοπό την αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, που μεταβιβάζονται στο Ταμείο, για την οικονομική στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος της Χώρας».

 

Αυτά δεν τα λέω εγώ. Τα λέει η Υπηρεσιακή Κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, που, αν κ υπηρεσιακή, αλυσόδεσε τους Έλληνες και προκάλεσε μέσα σε μικρό χρόνο τεράστια ζημιά στο Κράτος και στους Πολίτες του.

Η Κυβέρνηση αυτή  εισηγείται στη Βουλή την ψήφιση του Νομοσχεδίου, που παραθέτω παρακάτω για την Ιστορία και για να μάθετε τι ακριβώς ζητά να νομοθετήσει η Βουλή.

 

 Σ’ αυτό το κεφάλαιο αναφέρθηκα σε αποσπάσματα  της Εισηγητικής Έκθεσης, με την οποία η Κυβέρνηση   εισηγείται στη Βουλή των Ελλήνων, τους  λόγους για τους οποίους η Βουλή πρέπει να ψηφίσει το νομοσχέδιο που ακολουθεί, και να το καταστήσει Νόμο του Κράτους.

 Μ’ αυτό  νομιμοποιεί την απάτη και την   κλεψιά  της Κυβερνητικής Μαφίας και των συνοδοιπόρων της. Τα επονείδιστα μέτρα που παίρνει.

Εκθέτει τα όσα επιδιώκει να κάμει και το γιατί και το πώς  θα τα κάμει.

Πρώτα βέβαια η Κυβέρνηση του Προδότη Γεωργίου Παπανδρέου κ οι προηγούμενες από αυτή  Κυβερνήσεις προδοτών Πρωθυπουργών, τουλάχιστο της Μεταπολίτευσης, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις, που οδήγησαν στην οικονομική και κοινωνική κρίση, στην οικονομική εξάντληση των Ασφαλιστικών Ταμείων,  στην ανάγκη να παρθούν μέτρα για την αντιμετώπιση της  Κρίσης αυτής, καθώς και για τη σωτηρία των Ασφαλιστικών Ταμείων.

 

Αυτό αποτελεί σύστημα δράσης του Εβραιοσιωνισμού.

 

Δημιουργεί το πρόβλημα πρώτα με τους πράχτορές του.

 Στη συνέχεια δίδει λύσεις πάλι με τη μεσολάβηση των ίδιων ή άλλων πραχτόρων του, που επιτείνουν το πρόβλημα αντί για να το επιλύουν. Το φέρνουν σε οριακά επίπεδα τέλειας καταστροφής του θύματος, σε βάρος του οποίου εκπονήθηκε κ εφαρμόζεται. Του θύματος, που θα υποστεί  τις συνέπειες, ώστε ν’ αποκομίσουν από αυτό το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος.

 Στη συνέχεια επιτρέπουν την ανάκαμψη του ράκους που προκάλεσαν. Το αφήνουν ν’ ανασυγκροτηθεί και παράλληλα εκμεταλλεύονται την ανασυγκρότησή του, που τους αποφέρει πρόσθετο κέρδος.

 Κι όταν η ανάπτυξη του θύματος  φτάσει περίπου στα προηγούμενα της καταστροφής που του προκάλεσαν επίπεδα,  επαναλαβαίνουν το φιάσκο.

Έτσι το θύμα τους βρίσκεται συνέχεια μέσα σ’ ένα  φαύλο κύκλο, που δεν μπορεί να ξεφύγει, γιατί συνεχώς εξουσιάζεται από πράχτορες του Εβραιοσιωνισμού, που δεν του το επιτρέπουν.

Κ οι πράχτορες αυτοί είναι κι αποτελούν μέλη των Μασονικών Στοών κατά το πιο μεγάλο ποσοστό τους.

Χωρίς τους πράχτορες, αυτά τα πουλημένα τομάρια, ο ένας και μοναδικός αιώνιος εχθρός του Ελληνισμού, αλλά και της Ανθρωπότητας στο σύνολό της, ο Εβραιοσιωνισμός, είναι ανίσχυρος να επιβληθεί και να επιβιώσει ως εξουσιαστής.

 

Διαβάσατε τι εισηγήθηκαν στη Βουλή. Διαβάσετε και ποιοι κάνουν αυτή την εισήγηση. Παραθέτω τα ονόματά τους για την Ιστορία και για να μην τα ξεχνάτε, γιατί θα τα βρίσκετε στα πόδια Σας να εμπλέκονται σε διάφορα πολιτικά σχήματα και σε καταστάσεις οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές, ως διαμεσολαβητές και σωτήρες, για πολύ. Τόσο, όσο Εσείς θα τους επιτρέψετε.

Και τους προκαλώ να δηλώσουν αν είναι ή όχι Μασόνοι και ποιοι τους επιβάλλουν την πολιτική συμπεριφορά που ακολουθούν.  Ποιοι είναι αυτοί που  τους προωθούν και με ποιο αντάλλαγμα.

 

Στο Β’ μέρος της έκθεσης-εισήγησης η Κυβέρνηση είπε στη Βουλή τι θέλει να πετύχει με την κάθε υποπαράγραφο και  παράγραφο και το κάθε άρθρο του νομοσχεδίου, που της εισηγήθηκε. Κ η Βουλή το υπερψήφισε.

 Αυτό θα πει πως συμφώνησε με την Κυβέρνηση ότι το Νομοσχέδιο αυτό  ήταν  το εργαλείο, που, αν γινόταν Νόμος, θα έφερνε την ανάκαμψη της οικονομίας και την απολύτρωση του Λαού από την οικονομική Κρίση. Έτσι έγινε και  Νόμος του Κράτους το «χαράτσωμα», για να καλυφθεί η παράνομη επιδρομή, που ασκείται με ψυχολογική κι άλλη ποικιλότροπη βία στους Πολίτες.

 

 

                       ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

 

 

                            Β. Επί των άρθρων του Σχεδίου  Νόμου:

 

                                               Επί του    Άρθρου  1.

 

Με την υποπαράγραφο α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του σχεδίου νόμου προτείνεται η έγκριση του Σχεδίου της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης (η «Σύμβαση Διευκόλυνσης για τη Διαχείριση Υποχρεώσεων Συμμετοχής του Ιδιωτικού Τομέα (ΣΙΤ)») για τη χρηματοδοτική ενίσχυση ύψους μέχρι ευρώ 30.000.000.000.00, προκειμένου να επιτρέψει στην Ελλάδα να χρηματοδοτήσει, εν μέρει, την Εθελοντική Συναλλαγή Διαχείρισης Υποχρεώσεων, δηλαδή τη διαχείριση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την εθελούσια ανταλλαγή ομολόγων που θα συναφθεί μεταξύ της Ελλάδας και ορισμένων επενδυτών του ιδιωτικού τομέα, όπως περιγράφεται στη δήλωση της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής της 26^ης Οκτωβρίου 2011.

Σκοπός της Σύμβασης αυτής είναι το ΕΤΧΣ να παρέχει στην Ελλάδα χρηματοδοτική ενίσχυση, υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις του Μνημονίου Συνεννόησης, και της παρούσας Σύμβασης, μέχρι του συνολικού ποσού των 30 δις ευρώ για να χρηματοδοτήσει η Ελλάδα το μέρος τίτλων της Ευρωζώνης στο πλαίσιο της εθελοντικής συναλλαγής διαχείρισης υποχρεώσεων, προκειμένου κάθε ένα (1) ευρώ του ανταλλάγματος της προσφοράς να αποτελείται τριάντα (30) λεπτά από μέρος τίτλων  Ευρωζώνης και κατά εβδομήντα (70) λεπτά του ευρώ από Νέα Ελληνικά Ομόλογα.

Αυτό σημαίνει ότι με τη συγκεκριμένη χρηματοδοτική ενίσχυση το Ελληνικό Δημόσιο χρηματοδοτεί την αγορά ομολόγων του ΕΤΧΣ, που θα δοθούν προς την κάλυψη του [15%] της ονομαστικής αξίας των υφιστάμενων ομολόγων με έκδοση νέων τίτλων, ώστε συνολικά οι ομολογιούχοι ν’ ανταλλάξουν τους υφιστάμενους τίτλους με νέους τίτλους ονομαστικής αξίας 50% των υφιστάμενων.

Η διευκόλυνση αυτή θα είναι διαθέσιμη προς εκταμίευση σ’ ένα (1) ή περισσότερα τμήματα κατά την διάρκεια της περιόδου ισχύος της Σύμβασης.

 

Με την υποπαράγραφο Β’ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 προτείνεται η έγκριση του Σχεδίου Σύμβασης Συγχρηματοδότησης «Σύμβαση Συγχρηματοδότησης» (“Co-Financing Agreement”) μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας ως επωφελούμενου Κράτους μέλους, της ΤτΕ, του Ε.Τ.Χ.Σ., και της Wilmihgton Trust(Lοnton) Limited ως Εμπιστευματοδόχων των ομολογιών και της ΤτΕ ως κοινού φορέα πληρωμής, με σκοπό να καθοριστούν για την εκτέλεση της «Σύμβασης Διευκόλυνσης» για τη Διαχείριση Υποχρεώσεων Συμμετοχής του Ιδιωτικού Τομέα (ΣΙΤ/PSI), το οφειλόμενο ποσό, οι πληρωμές και οι υποχρεώσεις, καθώς και ο τρόπος πληρωμής μέσω του κοινού φορέα πληρωμής, όπως ειδικότερα ορίζεται στο σχέδιο της Σύμβασης.

Με τη συγκεκριμένη σύμβαση ενισχύεται η χρηματοπιστωτική αξία των νέων τίτλων που θα εκδοθούν από το Ελληνικό Δημόσιο παρέχοντας περαιτέρω διασφαλίσεις ως προς την αποπληρωμή τους.

 

Με την υποπαράγραφο γ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 προτείνεται η έγκριση της σύμβασης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης (η «Σύμβαση Πιστωτικής Ενίσχυσης ΕΚΤ») ύψους Ευρώ μέχρι 35.000.000.000.00, προκειμένου να μπορέσει η Ελλάδα να χρηματοδοτήσει την προσφορά επαναγοράς, με την οποία η ΕΚΤ, ενεργώντας ως εκπρόσωπος της Ελλάδας, προσφέρεται να επαναγοράσει, από Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες («ΕΘΚΤ») του συστήματος του Ευρώ ορισμένα κρατικά ομόλογα εκδόσεως της Ελλάδας, τα οποία βρίσκονται στην κατοχή των ΕΘΚΤ ως εξασφάλιση για νομισματικές πράξεις ή πράξεις ανοικτής αγοράς με αποδεικτικά (επιλέξιμα) τρίτα μέρη. Με τον τρόπο αυτό, θα παρασχεθεί η δυνατότητα στην Ελλάδα να χρηματοδοτήσει την απόκτησει των χρεωστικών τίτλων ΕΤΧΣ που απαιτούνται για το σκοπό της προσφοράς επαναγοράς. Η χρηματοδοτική ενίσχυση θα πραγματοποιηθεί μέσω μιάς μόνο εκταμίευσης μέχρι του ποσού των 35 δις ευρώ που αρχίζει από την ημερομηνία υπογραφής της Σύμβασης.

 

Με την υποπαράγραφο δ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 προτείνεται η έγκριση της σύμβασης χρηματοοικονομικής διευκόλυνσης ύψους Ευρώ 5.700.000.000.00 του Ε.Τ.Χ.Σ. προς την Ελλάδα (η «Διευκόλυνση αποπληρωμής Τόκων Ομολόγων») με σκοπό να έχει τη δυνατότητα η Ελλάδα να διενεργεί πληρωμές για δεδουλευμένους τόκους, που απορρέουν από ορισμένα ανεξόφλητα κρατικά ομόλογα της Ελλάδας στο πλαίσιο του PSI. Οι πληρωμές αυτές πρόκειται να γίνουν πριν την ανταλλαγή  κατά το χρόνο και στο μέτρο που τα εν λόγω κρατικά ομόλογα ανταλλαγούν με Νέα Κρατικά Ομόλογα.

 

Με την περίπτωση α’ της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του σχεδίου νόμου εγκρίνεται το Σχέδιο Μνημονίου Συνεννόησης(Memorandum

 Of Understanding), το οποίο αποτελείται από τα ακόλουθα διακριτά Μνημόνια:

* Το Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής (Memorandum of Economic and Financial Policies),

*  To Mνημόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής (Memorandum of Understanding on Specific Economic Policy Contitionality) και

* Το Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης (Technical Memorandum of Understanding),

 Με τα παραρτήματα και τους πίνακες που τα συνοδεύουν.

 

Με την περίπτωση β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του σχεδίου νόμου εγκρίνονται τα Σχέδια των Επιστολών Πρόθεσης(Leters of Intent) του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών, καθώς και του Διοικητή της τράπεζας της Ελλάδος που απευθύνονται:

 

Α’ Στους εκπροσώπους θεσμικών οργάνων της Ε.Ε.

- Τον πρόεδρο των Κρατών της Ευρωζώνης,

 -Τον αρμόδιο Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις και το Ευρώ και

-Τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας,

 

Β’ Στον  εκπρόσωπο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.  

 

Η επιστολή προς τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. συνοδεύεται από το Μνημόνιο Συνεννόησης και η επιστολή προς το ΔΝΤ από το Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής και το Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης.Με την παράγραφο 3 του άρθρου 1 του σχεδίου νόμου παρέχεται στον Πρωθυπουργό και στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να υπογράψουν τα σχέδια των Επιστολών Πρόθεσης, όπως εγκρίνονται σύμφωνα με την περίπτωση β’  της παραγράφου 2., συνοδευόμενα από τα σχέδια του Μνημονίου Συνεννόησης, μετά την έγκρισή του σύμφωνα με την περίπτωση α’ της παραγράφου 2.

 

Επίσης παρέχονται στον υπουργό Οικονομικών οι ακόλουθες εξουσιοδοτήσεις:

* Να υπογράψει τα εγκεκριμένα Σχέδια των Συμβάσεων.

*Να εκπροσωπεί και να υπογράφει τις ανά τρίμηνο αναθεωρήσεις του Μνημονίου Συνεννόησης καθώς και τις αντίστοιχες Επιστολές Πρόθεσης προς την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ..

 

 Στο Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος παρέχεται η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί την Τράπεζα της Ελλάδος και να υπογράφει τα εγκεκριμένα Σχέδια των Συμβάσεων και τα εγκεκριμένα Σχέδια του Μνημονίου Συνεννόησης και των Επιστολών Πρόθεσης, καθώς και τις ανατρίμηνο αναθεωρήσεις του Μνημονίου Συνεννόησης με τις αντίστοιχες Επιστολές Πρόθεσης.

 

Στις προαναφερόμενες εξουσιοδοτήσεις περιλαμβάνεται και η υπογραφή των Σχεδίων των Συμβάσεων και του Σχεδίου Συνεννόησης με τις τυχόν αναγκαίες τροποποιήσεις τους για την αποκατάσταση λαθών ή την διευκρίνιση ασαφειών.

 

Με την παράγραφο 4 του άρθρου 1 και δεδομένου ότι, μια εκ των αναγκαίων συμβάσεων χρηματοδοτικής διευκόλυνσης δεν έχει οριστικοποιηθεί στα βασικά της σημεία, παρέχεται ρητή εξουσιοδότηση στον υπουργό οικονομικών να εκπροσωπήσει την Ελληνική Δημοκρατία και να υπογράψει με το ΕΤΧΣ και την Τράπεζα της Ελλάδος σχετική σύμβαση, της οποίας το σχέδιο δε συμπεριλαμβάνεται στα προσαρτώμενα στο παρόν σχέδιο νόμου. Πρόκειται για τη Σύμβαση Παροχής Διευκόλυνσης για την Ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών (“Bank  Recapitalisation Facility”), η οποία θα συναφθεί με σκοπό την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών στην Ελλάδα, και η οποία, μετά την υπογραφή της, θα διαβιβαστεί στη Βουλή για ενημέρωση.

 

Στην παράγραφο 5 του άρθρου 1 ορίζεται ότι οι Συμβάσεις που εγκρίνονται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 και 4 ισχύουν από την ημερομηνία υπογραφής τους από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ειδικότερα καθορίζονται σε αυτές και ότι ο υπουργός Οικονομικών μεριμνά ώστε οι Συμβάσεις της παραγράφου 1 και 4, το Μνημόνιο Συνεννόησης, οι ανά τρίμηνο αναθεωρήσεις του Μνημονίου Σενεννόησης και οι Επιστολές Πρόθεσης, μετά την υπογραφή τους από όλα τα προβλεπόμενα μέρη, να διαβιβάζονται στη Βουλή για ενημέρωση.

Με την παράγραφο 6 ορίζεται ότι ειδικά οι ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο κεφάλαιο Ε «Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» παραγράφου 28 και 29 του Μνημονίου Χρηματοπιστωτικής Προσαρμογής και στο κεφάλαιο 4 «Διαρθρωτικές Μεταρρυθμίσεις για την Ενίσχυση της Ανάπτυξης» παράγραφος 4.1: Διασφάλιση της ταχείας προσαρμογής της αγοράς εργασίας και ενίσχυση των θεσμών της αγοράς εργασίας» του Μνημονίου Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής, συνιστούν πλήρεις κανόνες δικαίου άμεσης εφαρμογής δεδομένου ότι σύμφωνα με τις προβλέψεις του Μνημονίου συνιστούν μέτρα που πρέπει να υιοθετηθούν πριν την εκταμίευση των ενισχύσεων και συνεπώς επιβάλλεται η άμεση ενσωμάτωση των προβλέψεών τους ως κανόνων δικαίου στην εσωτερική έννομη τάξη. Με αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου προβλέπεται να ρυθμίζεται κάθε ειδικότερο θέμα αναγκαίο για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής.

 

                                                Επί του άρθρου 2

 

 Στα πλαίσια αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους και αντικατάστασης των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου με νέους τίτλους, πρέπει να ρυθμιστεί το θέμα μεταφοράς των νέων τίτλων στους δικαιούχους τους. Στο πλαίσιο της Συμμετοχής του Ιδιωτικού Τομέα/ΣΙΤ (Private Sector Involvement/PSI) τα υφιστάμενα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου (ΟΕΔ) πρόκειται, μετά από συμφωνία των Ομολογιούχων, ν’ αντικατασταθούν από νέους τίτλους του Ελληνικού Δημοσίου, καθώς κι από ομόλογα που θα εκδώσει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ/EFSF). To ETXΣ πρόκειται να εκδώσει τα ομόλογα αυτά στο Κεντρικό Μητρώο/Κεντρικό Αποθετήριο της Clearstream Φραγκφούρτης. Το ζήτημα τίθεται ενόψει της έλλειψης διασύνδεσης (Link) μεταξύ του Συστήματος Άυλων Τίτλων (ΣΤΑ) της Τράπεζας της Ελλάδος και της Clearstream της Φραγκφούρτης. Το ζήτημα τίθεται επίσης – και μάλιστα αποκτά ιδιαίτερη σημασία -, και ως προς τη δυνατότητα χρήσης από τις ελληνικές τράπεζες των ομολόγων ΕΤΧΣ για παροχή ασφάλειας στην ΤτΕ/ΕΚΤ προς χρηματοδότηση για σκοπούς νομισματικής πολιτικής ή ημερήσιας ρευστότητας.

Επιδιώκεται, επομένως, να καταστεί δυνατή η κατοχή μέσω των φορέων του ΣΑΤ  των ομολόγων του ΕΤΧΣ, που θα πρωτοεκδοθούν και θα έχουν καταχωρισθεί στην Clearstream.  Για το σκοπό αυτό κρίνεται απαραίτητη η δημιουργία θεσμικής γέφυρας μεταξύ του ΣΤΑ και της Clearstream, έτσι ώστε να διευκολύνεται η επικοινωνία των δυο αυτών κεντρικών μητρώων. Σημειώνεται ότι σήμερα υπάρχει μονομερώς μόνον δίαυλος επικοινωνίας, μέσω μηχανισμού που έχει εγκριθεί από το Ευρωσύστημα: Οι φορείς του ΣΑΤ δύνανται να κατέχουν τίτλους εκδοθέντες το πρώτον στο ΣΤΑ. Δεν ισχύει, όμως, το αντίστροφο.

Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις σκοπείται η ασφαλής θεσμοθέτηση της δυνατότητας της καταχώρισης στο ΣΤΑ της ΤτΕ τίτλων πέραν των ΟΕΔ – όπως τα ομόλογα του ΕΤΧΣ - , οι οποίοι θα μπορούν και να έχουν εκδοθεί το πρώτον σε άλλα κεντρικά μητρώα. Κατ’ αυτό τον τρόπο θα καταστεί δυνατή και η επιδιωκόμενη αντιστοίχιση με τα ομόλογα του ΕΤΧΣ, που έχουν πρωτοεκδοθεί και είναι πρωταρχικώς εισηγμένα στην Clearstream. Ως νομοθετική μέθοδος επιλέχθηκε η τροποποίηση του άρθρου 11 του ν.2198/1994.

 

 Το άρθρο 10 ν. 2198/1994, ως ισχύει, προβλέπει τη δυνατότητα μετατροπής των, σε φυσική μορφή εκδιδομένων, τίτλων, σε άυλους, αλλά δεν προβλέπει την αντίστροφη δυνατότητα, δηλαδή της μετατροπής των άυλων τίτλων σε ενσώματους, αν για οιονδήποτε λόγο, κυρίως τεχνικό, ανασταλεί η λειτουργία του Συστήματος Άυλων Τίτλων. Η προτεινόμενη ρύθμιση της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του σχεδίου νόμου, καλύπτει αυτό το κενό και περαιτέρω, συνδέει την έκδοση των ενσώματων τίτλων με την επέλευση συγκεκριμένου γεγονότος, ήτοι της μη λειτουργίας του Συστήματος για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 14 ημερών. Με τον τρόπο αυτό καλύπτεται και η ανάγκη που γεννάται από την υποχρέωση την οποία αναλαμβάνει  το Ελληνικό Δημόσιο, ως εκδότης των νέων ομολόγων, έναντι των ομολογιούχων, σύμφωνα με τους όρους της Σύμβασής του με τον εκπρόσωπο των ομολογιούχων(Bond Trustee), ήτοι να μεριμνά για την έκδοση αξιόγραφων σε ενσώματη μορφή σε περίπτωση αναστολής της λειτουργίας του Συστήματος.

 

Το άρθρο 11 του ν. 2198/1994 προβλέπει τη δυνατότητα εισαγωγής στο ΣΤΑ και τίτλων άλλων εκδοτών πλην του Ελληνικού Δημοσίου.

 

Οι διατάξεις αυτές είναι αναγκαίο να εκσυγχρονισθούν, συμπληρωθούν κ εξειδικευθούν, χάριν ασφαλείας δικαίου, ιδίως μάλιστα όταν θα πρόκειται ν’ αποτελέσουν και αντικείμενο εξέτασης από το Ευρωσύστημα, για να είναι οι τίτλοι που θα εισάγονται στο ΣΤΑ βάσει των νέων διατάξεων επιλέξιμοι ως ασφάλεια για χρηματοδότηση των Τραπεζών.

 

Η παράγραφος 2 του άρθρου 2 σκοπό έχει α) τη διασφάλιση ασφαλέστερης εκπλήρωσης από το ΣΤΑ του ρόλου του κεντρικού μητρώου/αποθετηρίου τίτλων πέραν του ΟΕΔ (συναφώς προβλέπεται ρητά η δυνατότητα εισαγωγής στο ΣΑΤ οιουδήποτε από τα αναφερόμενα στο άρθρο 2 στοιχείο 13 περ.β’ και γ’ και στοιχείο 14 ν. 3606/2007 χρηματοπιστωτικού μέσου, έλληνα ή αλλοδαπού εκδότη), συμπεριλαμβανομένης της περίπτωσης κατά την οποία το ΣΑΤ αποτελεί δίαυλο επικοινωνίας των φορέων του και επενδυτών για την κτήση και άσκηση δικαιωμάτων επί τίτλων καταχωρημένων σε αλλοδαπό κεντρικό μητρώο/ κεντρικό αποθετήριο τίτλων, καθώς και β’) την προστασία των δικαιωμάτων των επενδυτών, που θ’ αποκτούν τους τίτλους αυτούς, σύμφωνα και με τις νεότερες εξελίξεις της επιστήμης, της τεχνολογίας, αλλά  και της ελληνικής νομοθεσίας. Οι ρυθμίσεις αυτές προβλέπουν, καθιστώντας με τον τρόπο αυτό δυνατή, τη διάνοιξη δίαυλου επικοινωνίας (διασύδεσης/Link) μεταξύ του ΣΤΑ και άλλων κεντρικών μητρώων/κεντρικών αποθετηρίων. Στο πλαίσιο αυτό προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η τήρηση εκ μέρους της Τράπεζας της Ελλάδος (ιδίως υπό την ιδιότητα του διαχειριστή κεντρικού μητρώου/αποθετηρίου τίτλων) λογαριασμού χρηματοπιστωτικών μέσων, σε αλλοδαπό κεντρικό μητρώο/κεντρικό αποθετήριο τίτλων μέσω του οποίου έχουν εκδοθεί τα εν λόγω χρηματοπιστωτικά μέσα. Κατά την κρατούσα ορολογία, εν προκειμένω το ΣΑΤ της ΤτΕ ενεργεί ως “Investor SSS”, το δε κεντρικό μητρώο/αποθετήριο μέσω του οποίου έχει γίνει η έκδοση των τίτλων συνιστά  “Issuer SSS”. Επισημαίνεται ότι, κατόπιν σχετικής αξιολόγησής της από το Ευρωσύστημα, η διασύνδεση του ΣΤΑ με άλλα κεντρικά μητρώα/αποθετήρια τίτλων, ιδίως ως ανωτέρω περιγράφεται, καθιστά εφικτή τη χρήση των τίτλων που κατέχουν οι φορείς του ΣΑΤ και οι οποίοι έχουν πρωταρχικώς εκδοθεί σε άλλο κεντρικό μητρώο/αποθετήριο τίτλων ως ασφάλεια για χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών από την ΤτΕ/ΕΚΤ.

Στα πλαίσια της νομοθετικής αυτής πρωτοβουλίας αντικαθίσταται το άρθρο 11 του ν. 2198/1994 με την αντικατάσταση της παραγράφου 1 του ισχύοντος, την αναρίθμηση της ισχύουσας παραγράφου 2 σε 12 και την τροποποίηση της ισχύουσας παραγράφου 3 (και αναριθμούμενης σε παράγραφο 13), δεδομένου ότι το κύριο φορολογικό της περιεχόμενο έχει καταργηθεί μεταγενεστέρως από τις νεότερες διατάξεις του ΚΦΕ.

 

Με την παράγραφο 3 του άρθρου 2 τροποποιείται το σχετικό άρθρο του ν. 2198/1994, σύμφωνα με το οποίο οι λογαριασμοί τίτλων με λογιστική μορφή καλύπτονται από το απόρρητο που καλύπτει και τους λογαριασμούς καταθέσεων, όπως αυτό εκάστοτε εφαρμόζεται στο πλαίσιο της κείμενης νομοθεσίας. Η διαδικασία ανταλλαγής που θεσμοθετείται ωστόσο, απαιτεί τη διαβίβαση στοιχείων σχετικά με το περιεχόμενο των τηρουμένων στο Σύστημα λογαριασμό τίτλων στο Ελληνικά Δημόσιο και τους εντολοδόχους του και δεδομένης της αυστηρότητας του ισχύοντος δυνάμει του ν.δ. 1059/1971 απορρήτου στενή ερμηνεία του θα ήταν δυνατόν να οδηγήσει σε κατάφαση της ισχύος του απορρήτου, ακόμη και έναντι του εκδότη των τίτλων. Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, για λόγους ασφάλειας δικαίου με την παρούσα παράγραφο προβλέπεται ότι το απόρρητο δεν ισχύει έναντι του εκδότη των τίτλων. Νοείται εν προκειμένω ότι το απόρρητο δεν θα ισχύει και έναντι των εντολοδόχων του εκδότη. Η εν λόγω διάταξη, όπως προκύπτει από το γράμμα, αλλά και το πνεύμα της, θα πρέπει να νοηθεί ότι καταλαμβάνει και τους τίτλους που θα εκδοθούν σε αντικατάσταση των υφισταμένων.Με την παράγραφο 4 του άρθρου 2 ρυθμίζεται το ζήτημα των εντολών μεταβίβασης που έχουν τυχόν εισαχθεί στο Σύστημα χωρίς να έχουν εκτελεσθεί μέχρι τη δημοσίευση της απόφασης με την οποία εγκρίνεται η απόφαση των Ομολογιούχων, ώστε ν’ αποφευχθεί ο κίνδυνος αμφισβητήσεων ως προς το πρόσωπο των δικαιούχων επενδυτών-ομολογιούχων. Με την προτεινόμενη διάταξη προβλέπεται αφενός μεν  ότι, από το πέρας της ημέρας δημοσίευσης της εγκριτικής απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, δεν επέρχονται μεταβολές στους τηρούμενους στο σύστημα λογαριασμούς τίτλων, αφετέρου δε ότι  εντολές μεταβίβασης, οι οποίες είχαν στο μεταξύ εισαχθεί στο Σύστημα χωρίς να έχουν εκτελεσθεί μέχρι το πέρας της ημέρας δημοσίευσης δεν εκκαθαρίζονται πλέον στο Σύστημα, νοουμένου ότι τα μέρη θα πρέπει να εκκαθαρίσουν διμερώς τις μεταξύ τους συναλλαγές.

 

Η υλοποίηση των αποφάσεων της συνόδου Κορυφής της 26/27^ης Οκτωβρίου 2011, οι διαδικασίες ανταλλαγής των παλαιών ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου με την έκδοση νέων, οι νέες δανειακές συμβάσεις που θα υπογραφούν και η εφαρμογή τους, περιλαμβάνουν μια αλληλουχία γεγονότων που πρέπει ν’ ακολουθηθεί και να υλοποιηθεί σε πολύ στενά χρονικά περιθώρια.

 

Με τις παραγράφους 5-8 του άρθρου 2 προτείνεται η κατά παρέκκληση των διατάξεων του Δημοσίου λογιστικού ν. 2362/1995 άρθρα 8^α,21, 43,64,65 κ.λπ.) τακτοποίηση των εσόδων και πληρωμών με ή χωρίς ταμειακή ροή που θα γίνουν, απολογιστικά με συμψηφιστικά εντάλματα ή οποιαδήποτε άλλα έγγραφα καθορισθούν με Υπουργικές αποφάσεις, προκειμένου το Ελληνικό Δημόσιο να μην καταστεί υπερήμερο σε πληρωμές και κινήσεις κεφαλαίων που πρέπει να γίνουν καθ’ όλο το χρόνο εφαρμογής και υλοποίησης των αποφάσεων της συνόδου κορυφής και ανταλλαγής των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου παλαιοτέρων εκδόσεων, με ομόλογα νέας έκδοσης.

 

 

Σημείωση Μ. Σπ. Γ.: Παρακαλώ να έχετε κατά νου ότι : Από τη Φραγκφούρτη του Μάιν (Frankfurt am Main, Germany) ξεκίνησαν οι Εβραιογερμανοί Τραπεζίτες Ρότσιλντ. Η πόλη αυτή έχει γι’ αυτή την Οικογένεια κάποια ξεχωριστή εχτίμηση.

 

Στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 2, που διαβάσατε αναφέρεται κι ότι:

 

Η ΕΚΤ εδρεύει στην Φραγκφούρτη κ είναι η εκδοτική τράπεζα του ευρώ.

 

«Η πόλη αυτή ορίστηκε ως   έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). (European Central Bank Kaiserstrasse 29D-60311 Frankfurt am Main)

Σκοπός της ΕΚΤ είναι: Να διαχειρίζεται και να διαφυλάσσει τη σταθερότητα των τιμών (μέσω της διατήρησης του πληθωρισμού υπό έλεγχο), ιδίως σε χώρες που χρησιμοποιούν το ευρώ. Και να διαφυλάσσει τη σταθερότητα του δημοσιονομικού συστήματος– διασφαλίζοντας την κατάλληλη εποπτεία των κεφαλαιαγορών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.»(Ε.Ε.)

 

Στην αρμοδιότητα της  ΕΚΤ είναι:

*  Ο καθορισμός βασικών επιτοκίων για την ευρωζώνη και ο έλεγχος της προσφοράς χρήματος.

*  Η διαχείριση των συναλλαγματικών αποθεματικών της ευρωζώνης και η αγορά ή πώληση νομισμάτων όταν κρίνεται αναγκαία για τη διατήρηση της ισορροπίας των συναλλαγματικών ισοτιμιών.

*   Η συμβολή στη διασφάλιση της κατάλληλης εποπτείας των κεφαλαιαγορών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων από τις εθνικές αρχές, καθώς και της ομαλής λειτουργίας των συστημάτων πληρωμών.

* Η παροχή άδειας στις κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης να εκδίδουν χαρτονομίσματα του ευρώ.

*  Η παρακολούθηση των τάσεων των τιμών και η αξιολόγηση του κινδύνου που αυτές συνεπάγονται για τη σταθερότητα των τιμών στην ευρωζώνη.( Ευρωπαϊκή Ένωση).

 

Το Δ.Σ. της Τράπεζας αποτελείται από 23  Μέλη. Τα 6 από αυτά είναι διορισμένα Μέλη κι αποτελούν την Εκτελεστική  Επιτροπή. Αυτοί είναι: Ο Πρόεδρος, Mario Draghi, ο Αντιπρόεδρος Vítor Constâncio, και τα Μέλη:  Jörg Asmussen,  Benoît Cœuré,  Yves Mersch, Peter Praet. Τα υπόλοιπα 17 Μέλη του Δ.Σ. αποτελούν οι Διοικητές των κεντρικών τραπεζών των Χωρών Μελών της Ευρωζώνης.

 

Ευχάριστη έκπληξη προκαλεί η είδηση, που λέει πως:

«Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μείωσε, απροσδόκητα, το επιτόκιο των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης κατά 25 μονάδες βάσης στο νέο ιστορικό χαμηλό του 0,25%, διαψεύδοντας τους αναλυτές που περίμεναν η κεντρική τράπεζα να κρατήσει αμετάβλητη τη νομισματική της πολιτική.

 Το νέο επιτόκιο θα τεθεί σε ισχύ με την πράξη που πρόκειται να διακανονιστεί στις 13 Νοεμβρίου 2013, ανακοίνωσε η ΕΚΤ.

Ταυτόχρονα, το Δ.Σ. της ΕΚΤ αποφάσισε σήμερα ότι το επιτόκιο της διευκόλυνσης οριακής χρηματοδότησης θα μειωθεί κατά 25 μονάδες βάσης στο 0,75%. Το νέο επιτόκιο θα τεθεί σε ισχύ στις 13 Νοεμβρίου 2013.»(Capital.gr).

Λέτε να περιλάβει και το χρέος της Ελληνικής Δημοκρατίας;

 

Διαβάσατε ακόμη κι ότι:

 «…To ETXΣ πρόκειται να εκδώσει τα ομόλογα αυτά στο Κεντρικό Μητρώο/Κεντρικό Αποθετήριο της Clearstream Φραγκφούρτης.»

 

Το Κεντρικό Μητρώο/Κεντρικό Αποθετήριο εδρεύουν στην       Φραγκφούρτη.

 Η μεγάλη τράπεζα Clearstream, διατηρεί κατάστημα στη Φραγκφούρτη.             Σ’ αυτό το τελευταίο ανήκει το Αποθετήριο, όπου έχουν κατατεθεί οι νέοι τίτλοι ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου.  

Τα Κεντρικά Αποθετήρια Τίτλων(ΚΑΤ) της  Clearstream Banking Luxembourg και Euroclear Bank), αποτελούν μια επιμέρους κατηγορία ΚΑΤ με εξειδίκευση στην έκδοση διεθνών ομολόγων, τα οποία είναι  γνωστά ως «ευρωομόλογα». Γιατί όμως πάνε Φραγκφούρτη όλες αυτές οι οικονομικές δραστηριότητες της Ε.Ε. και μάλιστα της Ευρωζώνης;

 

Πόσο θα κοστίσει η έκδοση των νέων τίτλων των ελληνικών ομολόγων στην Ελλάδα και γιατί να μην εκδοθούν από την ελληνική εκδοτική τράπεζα, αφού μπορεί να της δοθεί η άδεια έκδοσης από την ΕΚΤ, αλλά να εκδοθούν στη Φραγκφούρτη;

Ποιοι ελέγχουν όλη αυτή την οικονομική δραστηριότητα της Ε.Ε., και το Ευρωπαϊκό νόμισμα; Οι Χώρες – Μέλη του Ευρώ, μέσω της ΕΚΤ;… 

 

 

                                                Επί του άρθρου 3

 

Με τις προτεινόμενες διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του σχεδίου νόμου ορίζεται ότι, η ανταλλαγή ομολόγων, στα πλαίσια της αναδιάταξης του ελληνικού χρέους, θεωρείται διακράτηση μέχρι την ημερομηνία λήξης των αρχικών ομολόγων και πως, ισχύει η φορολογική απαλλαγή που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 11 του άρθρου 12 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος.

Με τις προτεινόμενες διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 3 οι τόκοι που προκύπτουν από ομόλογα που εκδίδονται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας(ΕΤΧΣ) κατ’ εφαρμογή προγράμματος συμμετοχής στην αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, έχουν την ίδια φορολογική αντιμετώπιση με τους τόκους που προκύπτουν από ομόλογα που εκδίδει το Ελληνικό Δημόσιο στην Ελλάδα.

 

Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις  των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 3 ρυθμίζεται η φορολογική διαχείριση των τίτλων εκδόσεως Ελληνικού Δημοσίου, η απόδοση των οποίων συνδέεται με το ΑΕΠ, με την εξομοίωση των εισοδημάτων και κεφαλαιακών κερδών από αυτούς τους τίτλους με τα εισοδήματα και κεφαλαιακά κέρδη από παράγωγα χρηματοπιστωτικά  προϊόντα.

 

Με τις προτεινόμενες διατάξεις της παραγράφου 5 του άρθρου 3 δίνεται η δυνατότητα στις τράπεζες ασφαλιστικές επιχειρήσεις, ασφαλιστικά ταμεία και λοιπά νομικά πρόσωπα ν’ αποσβέσουν τη χρεωστική διαφορά που προκύπτει σε βάρος τους από την ανταλλαγή των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου με νέους τίτλους ονομαστικής αξίας (ανταλλαγή σε discount) σε όσες διαχειριστικές περιόδους μεσολαβούν μέχρι τη λήξη των ομολόγων. Η ρύθμιση αυτή γίνεται για να αποφευχθεί η υπέρμετρη φορολογική επιβάρυνση των πιο πάνω νομικών προσώπων.

 

Με τις προτεινόμενες διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 3 προβλέπεται η μεταφορά προς συμψηφισμό με το φόρο εισοδήματος τυχόν πιστωτικού υπολοίπου από δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2011 και μετά, των τραπεζών, κατά το μέρος που οφείλεται σε φόρο που έχει παρακρατηθεί επί τόκων ομολόγων ή εντόκων γραμματίων του Ελληνικού Δημοσίου και ομολόγων ημεδαπών επιχειρήσεων διαδοχικώς στα πέντε (5) επόμενα οικονομικά έτη από τη δημιουργία του πιστωτικού υπολοίπου, κατά το υπόλοιπο που απομένει κάθε φορά.

 

Είναι προφανές ότι η επιτυχία του προγράμματος αναδιάταξης του ελληνικού χρέους που αποφασίστηκε από τη Σύνοδο Κορυφής της 26^ης Οκτωβρίου 2011 είναι εξαιρετικής σημασίας για την Ελλάδα. Ως εκ τούτου απαιτείται συστράτευση όλων των εμπλεκομένων στην εθνική αυτή προσπάθεια, η αίσια έκβαση της οποίας είναι κρίσιμη για τα δημόσια οικονομικά και, κατ΄ επέκταση, για τα οικονομικά των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, δημοσίου δικαίου και των ασφαλιστικών φορέων, αλλά και των Ομολογιούχων γενικά.

Η αρμοδιότητα απόφασης σε συμμετοχή σε πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου, των ημεδαπών νομικών προσώπων ιδιωτικού και δημόσιου δικαίου, είτε ως φορέων του Συστήματος Λογιστικής Παρακολούθησης Συναλλαγών της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του ν. 2198/1994, είτε ως επενδυτών που έχουν αξίωση επί ή εκ του τίτλου, επιβάλλεται να προσδιοριστεί ειδικά, δεδομένου ότι πρόκειται για έκτακτη διαχειριστική πράξη, μη προβλεπόμενη ειδικά στους γενικούς κανόνες δικαίου και στις καταστατικές διατάξεις των νομικών προσώπων.

 

Ενόψει δε του κατεπείγοντος της διαδικασίας και της προφανούς ανάγκης ολοκλήρωσής της σε συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια, η αρμοδιότητα για τη λήψη της αποφάσεως αυτής, ανατίθεται, ειδικά και αποκλειστικά, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διατάξεως νόμου ή καταστατικού, στο συλλογικό όργανο διοίκησης (δηλαδή στο διοικητικό συμβούλιο ή στο αντίστοιχο του διοικητικού συμβουλίου ανώτατο όργανο διοίκησης προκειμένου περί νομικών προσώπων στα οποία δεν προβλέπεται διοικητικό συμβούλιο).

 

Περαιτέρω, πρέπει να διασφαλιστεί ο εθελοντικός χαρακτήρας συμμετοχής στη διαδικασία ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου. Προς τούτο επιβάλλεται να οριστεί ότι το θεσμικό «περιβάλλον», εντός του οποίου λαμβάνεται η σχετική απόφαση των αρμοδίων  οργάνων, είναι περιβάλλον εντός του οποίου αποτυπώνεται ελεύθερα η βούλησή τους, στην παραγωγή της οποίας πρυτανεύει το συμφέρον του οικείου νομικού προσώπου κατά τη συνείδηση των φυσικών προσώπων που λαμβάνουν την απόφαση, τα οποία ως εκ τούτου δεν υπέχουν ευθύνη, ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη, εκ του γεγονότος ασκήσεως της αρμοδιότητας που τους ανατίθεται με τις προτεινόμενες διατάξεις.

 

Για τους ανωτέρω λόγους, με τις παραγράφους 7 και 8 του άρθρου 3 του σχεδίου νόμου προστίθενται εδάφια στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 45 του ν. 3863/2010, και στο τέλος της υποπαραγράφου γ’ της παραγράφου 11 του άρθρου 15 του ν. 2469/1997, ενώ με την παράγραφο 9, τίθεται η γενική διάταξη  αποσαφήνισης της αρμοδιότητας για τη λήψη της ειδικής απόφασης που προεκτέθηκε από τα ημεδαπά νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου.

 

 

                                               Επί του άρθρου 4

 

Με την  παράγραφο 1 του άρθρου 4 του σχεδίου νόμου παρέχεται εξουσιοδότηση στους Υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης για την έκδοση κανονιστικής απόφασης με την οποία συστήνεται ανώνυμη εταιρεία αποκλειστικού σκοπού με την επωνυμία «Ταμείο Στήριξης Ασφαλιστικού Συστήματος Α.Ε.» (Ταμείο). Η αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου που μεταβιβάζονται στο Ταμείο αποτελεί τον αποκλειστικό σκοπό του Ταμείου, προκειμένου να στηριχθεί οικονομικά το ασφαλιστικό σύστημα της Χώρας. Τα περιουσιακά στοιχεία θα προβλέπεται να μεταβιβάζονται και να περιέρχονται στο Ταμείο χωρίς αντάλλαγμα με κοινή υπουργική απόφαση.

 

Σύμφωνα με την κανονιστική απόφαση σύστασης του Ταμείου και έγκρισης του καταστατικού της παραγράφου 2 του άρθρου 4, προσδιορίζεται ειδικότερα ο σκοπός του και καθορίζονται τα θέματα που αφορούν τα περιουσιακά στοιχεία που περιέχονται σε αυτό, τα έσοδα και τη διάθεσή τους και εγκρίνεται το καταστατικό του Ταμείου. Στο καταστατικό του ρυθμίζονται τα θέματα που προβλέπονται από την κείμενη νομοθεσία για τις ανώνυμες εταιρείες (έδρα, αρχικό μετοχικό κεφάλαιο, αύξηση και μείωση του μετοχικού κεφαλαίου, έκδοση των μετοχών, σύγκληση, συγκρότηση, λειτουργία και αρμοδιότητες της Γ.Σ. και του Δ.Σ., τις αρμοδιότητες του προέδρου του Δ.Σ. και του Διευθύνοντος Συμβούλου, πόροι του Ταμείου, ελεγκτές, εταιρική χρήση, οικονομικές καταστάσεις, λύση και εκκαθάριση της εταιρείας, κ.λπ.).

 

Με τις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 4, παρέχονται εξουσιοδοτήσεις για έκδοση υπουργικών αποφάσεων με τις οποίες εγκρίνονται ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας του Ταμείου (διάρθρωση Ταμείου, θέσεις προσωπικού, αναγκαία προσόντα κ.λπ.) και ο κανονισμός του (όροι και διαδικασίες ανάθεσης μελετών, υπηρεσιών, εκτέλεσης έργων και εργασιών, προμηθειών, αγορών ακινήτων, μισθώσεων, εκμισθώσεων και γενικά παραχωρήσεων χρήσης και κάθε άλλου ενοχικού ή εμπράγματου δικαιώματος επί ακινήτων.

 

Αυτά επιδιώκονται με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου και παρακαλείται η Εθνική Αντιπροσωπεία για την ψήφισή του.

                                                             Αθήνα      Φεβρουαρίου  2012

 

                                          Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΌΣ

                                       ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ

 

ΟΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ             Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ                                                   ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ                                      ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΌΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ  

 ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΓΑΛΟΣ                                 ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

 

                                            ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ  

 

 

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΉΣ ΜΕΤΑΡ. -  ΗΛΕΚΤΡ. ΔΙΑΚΥΒ.:   ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ                                

ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ:  ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΗΣ     

 ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ:   ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΗΜΑΣ                            

 ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ:   ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ: ΜΙΧ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Κ.ΛΠ. :       ΓΕΩΡΓ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

ΠΑΙΔΕΙΑΣ Κ.ΛΠ. :   ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ:   ΓΕΩΡΓ. ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ

ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝ. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ:   ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ

ΑΓΡΟΤ. ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ- ΤΡΟΦΙΜΩΝ:   ΚΩΝ/ΝΟΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κ.ΛΠ.:  ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ – ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ: ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ

ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ:  ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ – ΠΑΝΤΕΛ. ΚΑΨΗΣ

 

 ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΥΠΟΥΡΓΟΙ

Εσωτερικών: Φωτεινή Γεννηματά. Οικονομικών: Φίλιπ. Σαχινίδης – Παντελής Οικονόμου. Εθνικής Άμυνας: Ιω. Ραγκούσης. Ανάπτυξης, Ναυτιλίας κ.λπ.: Σωκράτης Ξυνίδης. Περιβάλλοντος κ.λπ.: Νικ. Σηφουνάκης. Παιδείας κ.λπ.: Κων.  Αρβανιτόπουλος.

 

 

Αυτοί ‘ναι η παρέα των εθελοντών, που συμμετείχε στην Κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμ(ι)ου και δέχτηκε όσα διαβάσατε κι όχι μόνο, που αποτελούν εισήγηση του Βενιζέλου, ως Υπουργού των Οικονομικών της Κυβέρνησης υποταχτικών των Ro-Ro.

 Δοξάστε τους!

 

 

Διαβάσετε τώρα και το σχέδιο Νόμου, που αυτή η παρέα κατέθεσε κ υποστήριξε στη Βουλή κ επέβαλε την υπερψήφισή  του από αυτή…  

Πριν από την παράθεση του Νομοσχεδίου και του Νόμου, θέλω να Σας επιστήσω την προσοχή, ώστε να γίνει σαφές, ότι το Νομοσχέδιο που παραθέτω κατατέθηκε και ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 9.2.2012. Κι ο Νόμος που προήλθε από αυτό, δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ με αρ. 28/Α/14.2. 2012. Συμφωνεί όμως το περιεχόμενο του συγκεκριμένου Νόμου αυτού κι ανταποκρίνεται ακριβώς στις αποφάσεις που συμφωνήθηκαν  από 5 ως 9.5.2010 μεταξύ  της τότε Κυβέρνησης της Ελλάδας και των Κρατών – Μελών  της Ευρωζώνης; Αυτό δεν το γνωρίζω.

Εδώ πρόκειται για Νομοσχέδιο, που κατατέθηκε στη Βουλή για ψήφιση κατόπιν εορτής.  Αυτό, όπως θα δούμε, ψηφίστηκε από την Κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου. Όμως από το Μάη του 2010 που έγιναν, ίσχυσαν κι άρχισαν να εφαρμόζονται τα μέτρα που προβλέπουν οι διακρατικές αυτές πράξεις, ως το Φλεβάρη του 2012, που δημοσιεύτηκε κ έγινε Νόμος του Κράτους το Νομοσχέδιο που παραθέτω, πέρασαν σχεδόν δυο χρόνια.

Είναι νόμιμες οι πράξεις που συνέβησαν μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα, από δυο διαφορετικές «Ελληνικές» Κυβερνήσεις;

 Με βάση τις διατάξεις τίνος Νόμου γινόταν το «αλισβερίσι»; Παρανομούσαν οι εκπρόσωποι του «Ελληνικού» Κράτους που υπέγραφαν κ εκτελούσαν για λογαριασμό του τις πράξεις  αυτές σε βάρος του Κράτους και του Λαού ή όχι; Καλύπτονται στο σύνολό τους οι πράξεις αυτές από το περιεχόμενο του Νόμου 4046/2012;

Αυτά εγώ δεν τα γνωρίζω. Είναι θέματα Νομικής Επιστήμης. Ας κρίνουν γι’ αυτά τ’ αρμόδια Νομοθετημένα Όργανα της Πολιτείας κ οι όσοι διδάσκουν κι ασκούν τη Νομική. Εγώ απλά εκθέτω γεγονότα, κρίνω σαν ενεργός Πολίτης και διατυπώνω ερωτηματικά κι απορίες…

 

 

 

                               ΤΟ   ΣΧΕΔΙΟ   ΝΟΜΟΥ

 

 

«Έγκριση των Σχεδίων Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, του Σχεδίου του Μνημονίου Συνεννόησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος και άλλες επείγουσες διατάξεις για τη μείωση του δημόσιου χρέους και τη διάσωση της Ελληνικής Οικονομίας»

 

 

Το πρώτο αίτημα δανείου διατυπώθηκε από την Ελλάδα προς την Ευρωζώνη, της οποίας είναι κι αυτή Μέλος, το Μάρτη του 2010.

Σχεδόν παράλληλα υποβλήθηκε από την τότε Κυβέρνηση της Ελλάδας και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), που είναι και σ’ αυτό Μέλος η Ελλάδα, άλλο αίτημα Δανεισμού.

 

 Στις 23.4.2010 υποβλήθηκε και γραφτό το  αίτημα δανεισμού στα κράτη μέλη της Ευρωζώνης κι  ανταλλάχτηκαν τα σχετικά έγγραφα. Αυτά τα 14 Κράτη - Μέλη της Ευρωζώνης συναποφάσισαν στις 2.5.2010 να στηρίξουν οικονομικά το Κράτος – Μέλος της Ευρωζώνης Ελλάδα, με διακρατικό δανεισμό, μέχρι του ποσού των ογδόντα δις (80.000.000.000.00) ευρώ. 

Αποφάσισε και το ΔΝΤ, σχεδόν παράλληλα να δανειοδοτήσει την Ελλάδα με τριάντα δις (30.000.000.000.00) ευρώ.

Βλέπετε αυτά τα …εργαλεία  είναι κάτι σα συγκοινωνούντα δοχεία, αφού τα Μέλη του ενός είναι παράλληλα και Μέλη του άλλου, αλλά το μέλι το τρώνε χωριστά.

Πως λοιπόν συμβαίνει να πραγματοποιούνται δυο Δανειακές Συμβάσεις και τρία Μνημόνια μεταξύ 5–9.5.2010 από την Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και να γίνονται Νόμος του Κράτους στις 14.2.2012 από άλλη Κυβέρνηση, δοτή και μη εκλεγμένη από το Λαό, που σχηματίστηκε κι ορκίστηκε την Παρασκευή το μεσημέρι της 11.11.11!

Ίσως Σας γεννηθεί η απορία και διαρρωτηθείτε: «Και πειράζει»;

Και βέβαια πειράζει, γιατί στο ενδιάμεσο διάστημα έγιναν πράξεις πάρα πολύ σημαντικές και καθοριστικές για την οικονομία του Κράτους και των Πολιτών τόσο, όσο και για το μέλλον τους!!

Πέραν από αυτό, θα πρέπει να μας πουν ακόμα οι Συνταγματολόγοι και λοιποί Νομομαθείς, αν νομιμοποιείται η διορισμένη αυτή Κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου να προβαίνει σ’ αυτού του είδους τη Νομοθεσία εφόσον ήταν Κυβέρνηση υπηρεσιακή με αποκλειστικό σκοπό να οδηγήσει τη Χώρα σ’ εκλογές. Όμως όχι μόνο δεν την οδηγούσε σ’ εκλογές, αλλά από αναβολή σε αναβολή παραλίγο να μονιμοποιήθεί!

  Η δε Βουλή, που ψήφισε αυτό το Νομοσχέδιο και το κύρωσε ως Νόμο του Κράτους και το επέβαλε στο Λαό, είχε χάσει την «έξωθεν καλή μαρτυρία», είχε εκπέσει από την εμπιστοσύνη του Λαού.

Για δε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας… «έρκος οδόντων»…

 

  Θα πρέπει ακόμα να ξεκαθαρίσομε στο μυαλό μας πως, άλλο πράμα είναι η «Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης» μεταξύ Ελλάδας κ Ευρωζώνης, άλλο η «Δανειακή Συμφωνία» με το ΔΝΤ, κι άλλο είναι το «Μνημόνιο Συνεννόησης». Αυτό το τελευταίο αποτελεί συνέπεια των προηγούμενων, έστω κι αν κατά το ένα τρίτο του αποτελεί προϋπόθεση αυτών των δυο.

 Πρόκειται, δηλαδή, για τρεις διαφορετικές πράξεις, συμφωνίες, που  όμως αυτές είναι  αλληλοεξαρτώμενες .

Στα 2010, λοιπόν, υπογράφηκαν από τη δοτή Κυβέρνηση της Ελλάδας  μια  Δανειακή Σύμβαση με την Ευρωζώνη. Μια Δανειακή Συμφωνία με το ΔΝΤ. Και τρία Μνημόνια. Έχομε λοιπόν:

1. Τη «Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης» ογδόντα δις (80.000.000.000.00) ευρώ, μεταξύ της Δανειοδοτούμενης Ελληνικής Δημοκρατίας και των Δανειστών της Κρατών – Μελών της Ευρωζώνης, που συνοδεύεται από εφτά (7) Παραρτήματα και υπογράφηκε ταυτόχρονα στις Βρυξέλλες και στην Αθήνα στις 8.5.2010.

2. Τη «Συμφωνία Δανεισμού», που αποτελεί «Διακανονισμό Χρηματοδότησης Άμεσης Ετοιμότητας» (Stand–Βy Arrangement) ύψους τριάντα δις (30.000.000.000.00) ευρώ, μεταξύ της Δανειζόμενης  Ελληνικής Δημοκρατίας και του Δανειστή της ΔΝΤ, που υπογράφηκε στις 9.5.2010. Αναπόσπαστο μέρος της Συμφωνίας αυτής αποτελεί η «επιστολή προθέσεων» (letter of intent), που υποβλήθηκε από την Κυβέρνηση της Ελλάδας στο ΔΝΤ πριν από την έγκριση χορήγησης του Δανείου.

               

 «Πρόκειται για ειδική μορφή διακρατικής συμφωνίας, που είναι συνήθης στις οικονομικές συναλλαγές μεταξύ κρατών και διεθνο-πιστωτικών οργανισμών υπό την ονομασία «arrangement». (Α.Μανιτάκης).

 

3.  Τα τρία Μνημόνια, στα οποία ήδη έχω αναφερθεί στα προηγούμενα.

 

Όμως οι λεβέντες Εβραιοσιωνιστές  της Κυβέρνησης και της Αντιπολίτευσης, δημιούργησαν ψεύτικες εντυπώσεις στο Λαό.

 Μπέρδεψαν έτσι τα πράγματα, με την πολύγλωσση προπαγάνδα των παπαγάλων τους, ώστε ο Λαός να μην έχει τη δυνατότητα μιας αληθινής ενημέρωσης. Να μη γνωρίζει την πραγματικότητα. Και μέσα στο νεφέλωμα, που τυλίχτηκαν τα γεγονότα να μη μπορεί να βγάλει συμπέρασμα.

 Έτσι τρομοκρατήθηκε παραπάνω απ’ όσο θα έπρεπε να φοβηθεί. Ο καταιγισμός της προπαγάνδας, η πολυεπίπεδη προπαγάνδα, η βίαιη συμπεριφορά των Εβραιοσιωνιστών, έσπειρε στο Λαό το φόβο, την απελπισία, την απογοήτευση και παρέλυσε κάθε του αντίδραση λογική κι αποτελεσματική, ώστε να γίνει έρμαιο των επιτήδειων και να μη λειτουργήσει σωστά για την αντιμετώπιση της Κρίσης. Ο Λαός αιφνιδιάστηκε. Ήταν μια καλοστημένη επιδρομή κουρσάρικης ιδιομορφίας.

Αυτό εξάλλου επιδίωκε να πετύχει και πέτυχε ο Εβραιοσιωνισμός για να εκμεταλλευτεί όσο  το δυνατό πιο πολύ τη στημένη «αρπαχτή».  

«Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται». Κι όπως ακριβώς συμβαίνει όταν εισορμήσουν  λύκοι σ’ ένα μαντρί, το ίδιο συνέβη και στην Ελληνική Κοινωνία. Οι Εβραιοσιωνιστές έδρασαν όπως οι λύκοι. Η Ελληνική Κοινωνία συμπεριφέρθηκε σαν τρομοκρατημένη αγέλη προβάτων…

 Οι βίαιες αυτές πράξεις είναι τρομοκρατικές.

 Όπως η αφύλαχτη κι απροστάτευτη αγέλη προβάτων, έτσι έμεινε κι   ο Ελληνικός  Λαός στη διάκριση των λυκάνθρωπων.  Τα τσομπανόσκυλα συνεταιρίστηκαν με τους λύκους. Αντί να προστατεύσουν το κοπάδι, δάγκωναν και δαγκώνουν τα πρόβατα, λέτε κ είναι λυσσασμένα…

Ούτε κ η Βουλή είχε σωστή ενημέρωση! Έκρυψαν κι από αυτή την αλήθεια. Κι όταν κλήθηκε να κυρώσει Νόμο, αγνοούσε τι ψήφιζε! Αφού, λοιπόν, οι Βουλευτές δε γνώριζαν τι ψήφιζαν, ποιοι θα έδιδαν σωστή κ υπεύθυνη ενημέρωση στο Λαό; Οι κονδυλοφόροι και τα παπαγαλάκια; Οι διεφθαρμένες «Κλίκες»; Τα «τσιράκια» των Εβραιοσιωνιστών; Οι οσφυοκάμπτες και διαδρομιστές, που ψωμίζονται από τα ψιχία των Τραπεζών, στις οποίες ευωχούνται οι Εβραιοσιωνιστές με τη σάρκα και το αίμα του Λαού;

 

 Έτσι ο Λαός νομίζει ακόμα και τώρα πως πρόκειται συνολικά για ένα Μνημόνιο, χωρίς να καταλαβαίνει την έννοια της λέξης, αλλά και χωρίς να γνωρίζει το περιεχόμενο αυτών των  επονείδιστων εγγράφων, ούτε καν  την ύπαρξη των δυο Συμβάσεων. Οι κονδυλοφόροι κ οι παπαγάλοι έκαμαν πάλι  το θαύμα τους… 

  

Η πρώτη Σύμβαση είναι κι αποτελεί το Συμβόλαιο της σύναψης του Δανείου μεταξύ 14 Κρατών – Μελών της Ευρωζώνης που είναι οι Δανειστές και της Ελλάδας που είναι κι αυτή Κράτος – Μέλος της Ευρωζώνης και παράλληλα το  Δανειζόμενο.

 Στη  Σύμβαση είναι διατυπωμένοι επαχθείς όροι, που υποβλήθηκαν κ επιβλήθηκαν στο «Ελληνικό» Κράτος, για να του παραχωρηθεί το δάνειο των ογδόντα δις (80.000.000.000.00) ευρώ, που ζήτησε να πάρει και πήρε από την Ευρωζώνη η Κυβέρνησή του στις 8.5.2010.

 

 

Παράλληλα με το αίτημά της αυτό προς την Ευρωζώνη, η Κυβέρνηση υπέβαλε, όπως προανέφερα και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) δεύτερο αίτημα δανείου ύψους  τριάντα δις (30.000.000.000.00) ευρώ.

 

Η δεύτερη Σύμβαση, που υπογράφηκε στις 9.5.2010  είναι κι αποτελεί Δανειστικό Συμβόλαιο.  Αποτελεί  συμφωνία μεταξύ του Δανειστή ΔΝΤ και της Δανειζόμενης Ελλάδας, που κι αυτή είναι Μέλος του ΔΝΤ.

Το ύψους αυτού του δανείου ανέρχεται στα  τριάντα δις (30.000.000.000.00) ευρώ. Τόσο, όσο ζήτησε η Κυβέρνηση της Ελλάδας.

Το Μάη, λοιπόν, του 2010 η Κυβέρνηση της Ελλάδας δανείστηκε συνολικά εκατόν δέκα δις (110.000.000.000.00) ευρώ.

Πήγε όμως στους δανειστές της με μεγάλη καθυστέρηση. Άφησε και πέρασε πολύτιμος χρόνος ανεκμετάλλευτος. Κι όταν έφτασε σ’ αυτούς, πιεζόταν από το χρόνο σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην έχει τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης.  Κ οι δανειστές της δεν είναι φιλανθρωπικά σωματεία. Είναι χασάπηδες. Ανάλγητοι δήμιοι Εθνών και Λαών.

 Η λεωφόρος που βαδίζουν είναι στρωμμένη με ανθρώπινα θύματα.

Η τότε Κυβέρνηση έδωσε το δικαίωμα σ’ αυτούς να διασύρουν την Ελλάδα και τον Ελληνισμό, τόσο για να βγάλουν τ’ απωθημένα τους, όσο και για να τρομοκρατήσουν Κυβέρνηση και Λαό, να εκμεταλλευτούν την περίπτωση και να αισχροκερδίσουν πιο πολύ από το πολύ.

 Οι Συμβάσεις αυτές δεν πέρασαν από τη Βουλή πριν να πέσουν οι υπογραφές της επικύρωσής τους! Συντάχτηκαν κ υπογράφηκαν από τους Πληρεξούσιους  Εκπρόσωπους της Δανειοδοτούμενης Κυβέρνησης της Ελλάδας και των Δανειστών της (14 Χωρών της Ευρωζώνης στην πρώτη περίπτωση και του ΔΝΤ στη δεύτερη), χωρίς να έχουν εγκριθεί από την Εθνική Αντιπροσωπεία της Δανειοδοτούμενης, τη Βουλή των Ελλήνων.

Επαναλαβαίνω αυτά τα πολύ σημαντικά ιστορικά  γεγονότα, όχι  ως πλατειασμό, που γίνεται από άγνοια, αλλά, από σκόπιμη ενέργεια  εμπέδωσής τους, έτσι, όπως έκανα σα Δάσκαλος. Επιδιώκω να σβήσω από το μυαλό Σας το λάθος, που εγγράφηκε σ’ αυτό, ως αποτέλεσμα  της επίδρασης της Εβραιοσιωνιστικής προπαγάνδας, και να εγκαταστήσω στη θέση του το σωστό…

 

Η τότε Κυβέρνηση της  Ελλάδας ενέργησε με τρόπο Διχτατορικό κι αγνόησε την Εθνική Αντιπροσωπεία! Αυτό είναι κι αποτελεί παράνομη κι αντισυνταγματική πράξη και προσβολή του Δημοκρατικού Καθεστώτος της Ελλάδας! Αποτελεί καθεστωτική εκτροπή, που δεν έπρεπε να την ανεχθεί καν η Ευρωπαϊκή Ένωση και μάλιστα ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Και κατά τούτο είναι συνυπεύθυνοι.

 

«Εξάλλου, ακόμη και εάν είχαν κυρωθεί οι δανειακές συμβάσεις σύμφωνα με τα άρθρα 36 παρ. 2 και 28 παρ. 2 Σ, οι περιορισμοί της εθνικής κυριαρχίας που συνεπάγονται θα ήταν απαράδεκτοι βάσει των ουσιαστικών προβλέψεων του άρθρου 28 παρ. 3, στο βαθμό που θίγουν την δημοκρατική αρχή και δεν υπακούουν στην αρχή της αμοιβαιότητας. Επί του προκειμένου το Δικαστήριο έκρινε -αποκλειστικά όμως ως προς το ζήτημα της ψήφισης του ν. 3845/2010 και των μνημονίων που περιέχει, όχι επί της δανειακής σύμβασης- ότι εφόσον η Ελληνική Κυβέρνηση διατηρεί την κατ' άρθρο 82 παρ. 1 του Συντάγματος εξουσία της για τη χάραξη της γενικής πολιτικής της χώρας, δεν έχει έδαφος εφαρμογής το άρθρο 28.»(Γ. Κατρούγκαλος)

 

 

 

Από μεν την πλευρά των 14 κρατών μελών της Ευρωζώνης (Δανειστών), η Σύμβαση υπογράφηκε από τον εκπρόσωπό τους  Όλλι Ρεν (Olli Rehn) κι από τους εκπρόσωπους της KFW της Γερμανίας, που αποτελεί τον αντίστοιχο της ΤτΕ οργανισμό.

Η KFW, που είναι ελεγχόμενη από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση της Γερμανίας,  εκπροσωπούσε ουσιαστικά τα συμφέροντα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Όμως εμπιστεύτηκαν στην KFW την εκπροσώπησή τους κ οι λοιποί Δανειστές της Ευρωζώνης, που, αν όχι όλοι, κάποιοι τουλάχιστον από αυτούς αποτελούν δορυφόρους της Γερμανίας.     

 

Από δε την πλευρά της Ελληνικής Δημοκρατίας (Δανειολήπτη), οι Συμβάσεις Δανειοδότησης υπογράφηκαν από τον εκπρόσωπό της Υπουργό Οικονομικών, ήδη υπόδικο Γεώργιο Παπακωνσταντίνου και το Γεώργιο Προβόπουλο, ως εκπρόσωπο της Τράπεζας της Ελλάδος, που, επαναλαβαίνω, είναι μαγαζί της Οικογένειας Ρότσιλντ.

Και γεννάται το ερώτημα: Έχει ο Προβόπουλος κι ο κάθε Διοικητής της ΤτΕ την ευχέρεια να στηρίξει αποφάσεις, που αντιβαίνουν προς τα συμφέροντα της Οικογένειας Ρότσιλντ;

Να τονιστεί πως οι: Γεώργιος Παπακωνσταντίνου και Γεώργιος Προβόπουλος υπέγραψαν, χωρίς να υπάρχει προηγούμενη κύρωση της Δανειακής Σύμβασης  από τη Βουλή των Ελλήνων, με βάση την παρ. 4, του άρθρου 1, του Νόμου 3845/2010, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 65/Α’/6.5.2010 !! Η παράγραφος αυτή αναφέρει ότι:

 

«4. Παρέχεται στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί το Ελληνικό Δημόσιο και να υπογράφει κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού, διμερή ή πολυμερή, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη-μέλη της ζώνης του ευρώ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, προκειμένου να εφαρμοστεί το πρόγραμμα της προηγούμενης παραγράφου. Τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις του προηγούμενου εδαφίου, εισάγονται στη Βουλή για κύρωση.».

Και πότε κ. Πρόεδρε του ΣτΕ εισάγονται στη Βουλή για κύρωση οι Συμβάσεις;   Αφού υπογραφούν ή πριν από την προσυπογραφή τους;

 

«Το παράξενο και αντισυνταγματικό είναι ότι ο ν. 3845/2010 (ΦΕΚ 65/6.5.2010), ο οποίος εκτελεί ορισμένους όρους του Μνημονίου, που επιβάλλουν μέτρα σε βάρος των πολιτών (περικοπές επιδομάτων κ.ά.), δημοσιεύθηκε πριν από τη σύναψη των Συμφωνιών Δανεισμού. Συγκεκριμένα: δύο μέρες πριν από την υπογραφή των παραπάνω διεθνών συμβάσεων «Σύμβασης» και «Μνημονίου» και τέσσερις ημέρες πριν από τη συμφωνία με το ΔΝΤ έγκρισης του «Διακανονισμού Χρηματοδότησης Άμεσης Ετοιμότητας», ψηφίστηκε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και τέθηκε σε ισχύ ο εν λόγω νόμος. με τίτλο: «Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη-μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο».

»Ο νόμος αυτός περιλαμβάνει επτά άρθρα, τα οποία αριθμούνται ολογράφως, όπως συνηθίζεται στους νόμους κύρωσης διεθνών συμβάσεων, περιλαμβάνουν δε διατάξεις επιβολής μέτρων του Μνημονίου (που, όπως σημειώσαμε, δεν είχε υπογραφεί ακόμη). Επιπλέον, στο κείμενο του νόμου είναι προσαρτημένα σε Παραρτήματα (τέσσερα Παραρτήματα + τρία του τετάρτου Παραρτήματος) δημόσια διεθνή έγγραφα (πολιτικά κείμενα) της φάσεως των διαπραγματεύσεων των Συμφωνιών Δανεισμού. Επιπλέον, με την παράγραφο 4 του Άρθρου Πρώτου του ιδίου ν. 3845/2010, παρέχεται εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών να εκπροσωπεί το Ελληνικό Δημόσιο και να υπογράφει τις Συμφωνίες Δανεισμού, που θα ακολουθούσαν (όπως και έγινε), ενώ συγχρόνως όριζε ότι οι εν λόγω Συμφωνίες θα εισάγονταν στη Βουλή «για κύρωση». Πέντε ημέρες μετά τη δημοσίευση του ν. 3845/2010, τρεις ημέρες μετά τη σύναψη της Σύμβασης και του Μνημονίου και μία ημέρα μετά τη Συμφωνία Έγκρισης του ΔΝΤ, το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 4 του Άρθρου Πρώτου του ν. 3845/2010 τροποποιήθηκε με το ν. 3847/2010 (ΦΕΚ Α 67/11.5.2010), Άρθρο Μόνο, παράγραφος 9, με διάταξη η οποία καταργούσε την προβλεπόμενη και στο Σύνταγμα και στο ν. 3845/2010 κύρωση των Συμφωνιών από τη Βουλή, ορίζοντας απλώς ότι οι εν λόγω Συμφωνίες θα εισαχθούν στη Βουλή μόνο για «συζήτηση και ενημέρωση» και ότι θα ισχύσουν και θα εκτελούνται αμέσως με την υπογραφή τους. Παρά ταύτα, οι Συμφωνίες Δανεισμού, όπως αναφέραμε στην αρχή, κατατέθηκαν στη Βουλή για κύρωση με το από 3.6.2010 νομοσχέδιο, χωρίς, όμως, να επακολουθήσει η προβλεπόμενη από το Σύνταγμα κύρωση, ενώ άρχισαν από την υπογραφή τους να εκτελούνται… Οι Συμφωνίες Δανεισμού ανήκουν σ’ αυτή την κατηγορία, που, για να είναι έγκυρες, χρειάζονται επικύρωση με νόμο, γιατί, όπως είναι γνωστό, περιέχουν μέτρα που επιβαρύνουν του έλληνες πολίτες, φορολογικές ρυθμίσεις, παραχωρήσεις εξουσιών στους Δανειστές και σε διεθνείς οργανισμούς (ΕΕ και ΔΝΤ) κ.ά. …«

»…Ο ν. 3845/2010 συζητήθηκε, ψηφίστηκε, εκδόθηκε και δημοσιεύθηκε, όπως είδαμε, πριν από τη υπογραφή των Συμφωνιών Δανεισμού, είχε, όμως τον τίτλο, τη δομή και το περιεχόμενο εκτελεστικού τους νόμου. Ο νόμος αυτός δεν είναι σύμφωνος ούτε με το γράμμα, ούτε με το πνεύμα του Συντάγματος για τους εξής λόγους: (α) Ως «εκτελεστικός νόμος» των Συμφωνιών Δανεισμού δεν μπορεί να θεωρηθεί, αφού οι Συμφωνίες δεν είχαν ακόμη συναφθεί· (β) το περιεχόμενό του στερείται της ουσιαστικής νομοθετικής βάσης που απαιτείται από το Σύνταγμα, αφού περιέχει επιβολή μέτρων του Μνημονίου το οποίο δεν υφίστατο όταν δημοσιεύθηκε ο νόμος· (γ) ο ν. 3845/2010 δεν είναι, όμως, ούτε προϊόν νομοθετικής βούλησης της Βουλής, αφού περιλαμβάνει μέτρα που ταυτίζονται με εκείνα των διαπραγματεύσεων των Συμφωνιών Δανεισμού, που επιβλήθηκαν τελικά από τους Δανειστές και στηρίζονται αντισυνταγματικά σε εξωκοινοβουλευτική και ξένη βούληση· (δ) η δομή τους είναι αντισυνταγματική, γιατί περιέχει εξουσιοδοτήσεις εύρους αντισυνταγματικού γιατί υπερβαίνει τα όρια που θέτει το Σύνταγμα, χωρίς να μπορεί να θεωρηθεί ως νόμος-πλαίσιο αφού δεν εισήχθη στη Βουλή ως τέτοιος· (ε) τα μέτρα που επιβάλλει είναι κατ’ ουσίαν αντισυνταγματικά, γιατί παραβιάζουν, όπως θα δούμε πιο κάτω, εγγυήσεις ιδιοκτησιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και θεμελιωδών…» (Κασιμάτης)

 

Και μόνο αυτό είναι αρκετό για να χαραχτηριστεί αντισυνταγματική και άκυρη από ελληνικής πλευράς η Σύμβαση αυτή και να καταπέσει, άσχετα πως εκ των υστέρων κυρώθηκε με τρομοκρατικό κ εκβιαστικό τρόπο από τη Βουλή το Μνημόνιο, αλλά η «Σύμβαση» δεν κυρώθηκε ποτέ κι ούτε κατατέθηκε ποτέ στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, όπως θα έπρεπε να είχε γίνει άμεσα.

 Βρισκόμαστε, λοιπόν, μπροστά σε μια Εβραιοσιωνιστική Συνομωσία, που, με πρόσχημα την εφαρμογή ανεξέλεγκτης νεοφιλελεύθερης πολιτικής,  αποσκοπεί στην αλλοτρίωση του Ελληνικού Κράτους και με ύπουλο, άδικο και βάρβαρο τρόπο χτυπά αλύπητα, εκδικητικά, φθονερά και με μίσος την Ελληνική Κοινωνία. 

Και σ’ αυτή την προσπάθει’ αφελληνισμού συνεργάζονται κ οι Γραικύλοι Κουίσλινγκ κ ενισχύουν τον Εβραιοσιωνισμό, όντας Μασόνοι υποταχτικοί του σε μεγάλο ποσοστό.

 

Οι δυο αυτές Συμβάσεις, «παραχωρούν πρωτοφανούς έκτασης εξουσίες της ελληνικής πολιτείας, περιέχουν όρους που απειλούν την κυριαρχία της χώρας και θεσπίζουν πρωτόγνωρα βάρη της Ελλάδας και των πολιτών της, ούτε συζητήθηκαν, ούτε ψηφίστηκαν από τη Βουλή, όπως προβλέπει το Σύνταγμα και όπως γίνεται στις σύγχρονες δημοκρατίες, ενώ άρχισαν αμέσως να εφαρμόζονται, πλήττοντας κράτος και κοινωνία της Ελλάδας. Το δε νομοθετικό σώμα, που είναι και το όργανο ελέγχου της κυβέρνησης, δεν έλαβε γνώση, μέσα από τις προβλεπόμενες από το Σύνταγμα διαδικασίες -ακόμη και μέχρι σήμερα- ούτε του είδους και του περιεχομένου των κυβερνητικών διαπραγματεύσεων, ούτε καν τους όρους με τους οποίους δέσμευσαν οι Συμφωνίες την Ελληνική Δημοκρατία(Κασιμάτης).

 

Η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» 

«θίγει θεμελιώδεις αρχές της διεθνούς, της ευρωπαϊκής και της ελληνικής συνταγματικής νομιμότητας, προσβάλλοντας ή απειλώντας την κυριαρχία του ίδιου του κράτους, την αρχή της ισότητας και την αρχή του κράτους δικαίου.» (Κασιμάτης).

 

 Ο Καθηγητής Α. Μανιτάκης έχει την άποψη πως:

Η «…Δανειακή Σύμβαση Διευκόλυνσης, αυτή θα έπρεπε να είχε, λόγω της σημασίας της για τα δημοσιονομικά του κράτους, της διαχρονικής αξίας της και τις έμμεσες επιβαρύνσεις που συνεπάγεται στους Έλληνες πολίτες, μέσω της επιβάρυνσης των δημοσίων δαπανών με τόκους και χρεολύσια, λάβει τη συγκατάθεση της Βουλής δυνάμει του άρθρου 36 παρ. 2Σ, δηλαδή κύρωση με νόμο με απλή πλειοψηφία. Θα πρέπει ωστόσο να υπογραμμιστεί ότι οι δανειακές συμβάσεις του κράτους δεν κυρώνονται, κατά πάγια πρακτική, με νόμο, επειδή οι οικονομικές συμβατικές επιβαρύνσεις ή εισπράξεις του ελληνικού δημοσίου (Χρεολύσια, τόκοι και έσοδα) απεικονίζονται ούτως ή άλλως στον Προϋπολογισμό εσόδων και εξόδων του κράτους και εγκρίνονται από το Κοινοβούλιο. Η συνταγματική παράλειψη κύρωσης της Δανειακής Σύμβασης δεν έχει, πάντως, επιπτώσεις στο κύρος ούτε στην ισχύ της σύμβασης δανείου, αφού η διεθνής δανειακή δέσμευση της Ελλάδος προκύπτει από τους κανόνες του διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου.

Επομένως, ματαιοπονούν και χάνουν τον στόχο τους όσοι προσπαθούν, να θεμελιώσουν "ανεπίτρεπτους νομικούς περιορισμούς" στην εθνική κυριαρχία και να δικαιολογήσουν παραβίαση του Συντάγματος με τυπολατρικά αποκλειστικά επιχειρήματα. Τα νομικά επιχειρήματά τους αποδεικνύονται άσφαιρα ή αλυσιτελή και υπονομεύουν ή ακυρώνουν το ίδιο τους το εγχείρημα: την αποτελεσματική προάσπιση του κράτους δικαίου και του Συντάγματος. Δεν υπερασπίζεται, κανείς, το κανονιστικό κύρος και την αποτελεσματική τήρηση του Συντάγματος αποδεικνύοντας την εκτεταμένη μη τήρησή του(!), όταν μάλιστα η υποδεικνυόμενη παραβίαση δεν επισύρει ούτε συνεπάγεται κυρώσεις δικαστικές ή άλλες και είναι επί πλέον σφόδρα αμφιλεγόμενη…» (Α. Μανιτάκης).

 

 

 Αυτή η Σύμβαση δημοσιεύτηκ’ εκ των υστέρων στο  ΦΕΚ 3547/Α/2010. Αυτό το ΦΕΚ έχει εξαφανιστεί. Η πράξη δημοσιεύτηκε,  χωρίς να έχει κατατεθεί στο Υπουργείο Εξωτερικών, όπως θα έπρεπε να είχε γίνει αμέσως μετά την υπογραφή της. Και δημοσιεύτηκε χωρίς να έχει συζητηθεί και ψηφιστεί από τη Βουλή των Ελλήνων  πριν από την υπογραφή και την  επικύρωσή της! (Κασιμάτης). 

 

 

 Ο πολύς Κόσμος αυτά δεν τα γνωρίζει. Υποψιάζεται, αλλά δεν γνωρίζει πως ήδη έχει καταλυθεί το Καθεστώς της Ελληνικής Δημοκρατίας από το Μάη του  2010. Ότι αυτή την ώρα δεν υφίσταται Κράτος Ελληνικό. Στη θέση του λειτουργεί Προτεκτοράτο, που απλά διοικείται από όργανα του Εβραιοσιωνισμού, που μας εξαπατούν.

 «Είναι δε χαρακτηριστικό της πλήρους άγνοιας του λαού και των ΜΜΕ, που κάνεις δε γνωρίζει τη «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης», αλλά αναφέρεται από όλους ως «Μνημόνιο». Αυτό αποτελεί σοβαρή συνταγματική ανωμαλία» (Κασιμάτης).

 

 

 

 

                                    Ο ΝΟΜΟΣ  4046/2012

                                  ΦΕΚ   28/Α/14.2.2012                  

 

 Επιτρέψετέ μου λίγα λόγια πριν από την παράθεση των άρθρων του Νόμου αυτού:

 Με το Νομοσχέδιο, για το οποίο μιλούσαμε παραπάνω,  επιδίωξε και πέτυχε η Κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου  να  κάμει Νόμο του Κράτους τις Συμβάσεις και το Μνημόνιο, που αναφερόμαστε ως τώρα. Θέλησε και πέτυχε δηλαδή να νομιμοποιήσει τις «λαμογιές» που έγιναν κι όσες ακόμα θα  γίνουν σε βάρος του Ελληνικού Λαού.

 Συμπήρωσε ή κατάργησε τον όποιο προηγούμενο Νόμο αναφερόταν στο ίδιο θέμα.

Και, με την ευκαιρία, προσέθεσε στο Νόμο που εισηγείται την επωδό «και άλλες επείγουσες διατάξεις», που αποτελεί ένα τρίτο μέρος του Νομοσχεδίου.

Να προσέξετε και να μη Σας διαφύγει ότι τα πρωτότυπα όλων αυτών των αδικοπραγιών συντάχτηκαν στην ΑΓΓΛΙΚΗ γλώσσα, με πρόφαση πως αυτή έχει γίνει διεθνής. Τα κείμενά τους στην Ελληνική γλώσσα δεν θεωρούνται και δεν αναγνωρίζονται ως πρωτότυπα. Θεωρούνται μεταφράσεις από την Αγγλική, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κι όμως η Ε.Ε. μας ψάλλει πως η Ελληνική γλώσσα έχει ίση αποδοχή και μεταχείριση με τις υπόλοιπες γλώσσες των Κρατών – Μελλών της  από την Ε.Ε….

Σας υπενθυμίζω ακόμη πως, ανέθεσαν τη Σύνταξη των Συμβάσεων στο Εγγλέζικο δικηγορικό γραφείο «Slaughter and May», χωρίς την εκπροσώπηση της Ελλάδας με παράσταση   Νομικού Συμβούλου του Ελληνικού Κράτους προερχόμενου από το Συμβούλιο της Επικρατείας κ υπέγραψαν τη Σύμβαση χωρίς τη γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας και τη ψήφισή της από τη  Βουλή. Οι παραλήψεις αυτές συνηγορούν στ’ ότι η Ελλάδα δεν θεωρείται από αυτούς όλους Κράτος ανεξάρτητο, αλλά Προτεκτοράτο. Κι αυτό αποδέχτηκαν οι Έλληνες εκπρόσωποι   Κυβερνήσεων της Ελλάδας έμμεσα και χωρίς ν’ αντιδράσουν. Ούτε κι ως προς την αμοιβή του Εγγλέζικου δικηγορικού γραφείου αντέδρασε κάποιος από αυτούς.

 Άλλοι λένε πως το γραφείο αυτό    αμείφθηκε με  64.633,37 ευρώ κι άλλοι ανεβάζουν την αμοιβή  στο 4%, επί του ύψους των Συμβάσεων(!), που σημαίνει το εξωφρενικό ποσό των 4.400.000.000 ευρώ!!! Αν είναι δυνατό να έγινε αποδεχτή τέτοιου δυσθεώρητου ύψους απαίτηση…

 Να σημειωθεί πως αυτό το ίδιο Δικηγορικό  Γραφείο είναι που εκπόνησε και το «Σχέδιο Ανάν» για την επίλυση του Κυπριακού. Από αυτό καταλαβαίνετε γιατί θεωρείται τόσο έγκυρο για την εκπόνηση Συμβάσεων, που αφορούν στην Ελλάδα… 

Ακόμη και στο κεφάλαιο 13, 1 «Εφαρμοστέο Δίκαιο και αρμόδια Δικαστήρια»  της «Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης» αναφέρει ρητά ότι: «Η παρούσα Σύμβαση και κάθε εξωσυμβατική αξίωση που γεννάται σε σχέση με αυτή θα διέπονται και θα ερμηνεύονται σύμφωνα με το Αγγλικό δίκαιο».

 Και για κάθε διαφορά, που ήθελε προκύψει μεταξύ των συμβαλλόμενων, την παραπέμπει με το 13,2 «στην αποκλειστική αρμοδιότητα των Δικαστηρίων του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου».

 Αλλά και στο «Υπόδειγμα Νομικής Γνωμοδότησης» (Παράρτημα 5), επαναλαβαίνει: «9. Ο ορισμός του Αγγλικού δικαίου, ως εφαρμοστέου δικαίου για τη Σύμβαση αποτελεί έγκυρη επιλογή εφαρμοστέου δικαίου, που δεσμεύει το Επωφελούμενο Κράτος Μέλος και την Τράπεζα της Ελλάδος σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο». Μη φοβάστε, δηλαδή, μα το «μπουζιασμένο» αρνί δε θα μας ξεφύγει. Θα το σφάξομε…

 

Ο δε Ομότιμος Καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Κασιμάτης επισημαίνει:

Επισημαίνουμε ότι στις Συμβάσεις Δανεισμού παρατηρεί κανείς μια πρακτική που είναι νέα στην Ευρώπη και, για ορισμένες περιπτώσεις, νέα και σε ολόκληρο τον κόσμο. Αναφέρουμε μερικές μορφές αυτής της πρακτικής:

α) Σωρεία παραβιάσεων θεμελιωδών αρχών του δικαίου και δικαιωμάτων του ανθρώπου, σε έκταση άγνωστη μέχρι σήμερα στο Διεθνές Δίκαιο,

β) σωρεία εξευτελιστικών για τον οφειλέτη όρων των Συμβάσεων Δανεισμού, και

γ) δικολαβικού χαρακτήρα τεχνική στη σύνταξη διεθνών συμβάσεων. Μεταξύ των εξευτελιστικών όρων για το ελληνικό κράτος είναι η υποχρέωση βεβαίωσης από δύο νομικούς συμβούλους του Κράτους (που είναι υπάλληλοι του δανειολήπτη!) ότι οι Συμβάσεις είναι σύμφωνες και σωστές με βάση το ελληνικό δίκαιο. Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι, δυστυχώς, βρέθηκαν νομικοί σύμβουλοι του κράτους να τελέσουν αυτή την πράξη. Αναφέρουμε, επίσης, την υπαγωγή των Συμβάσεων στο αγγλικό δίκαιο, ενώ η Αγγλία δεν έχει καμιά σχέση με αυτές. Μέχρι τώρα ξέραμε ότι οι διεθνείς συμβάσεις συντάσσονται και ελέγχονται νομικά από τα υπουργεία Εξωτερικών ή/και από νομικές υπηρεσίες διεθνών οργανισμών, όπου υπηρετούν ειδικοί στο Διεθνές Δίκαιο. Αυτό άλλαξε σε δύο περιπτώσεις μέχρι σήμερα: στην περίπτωση το διαβόητου Σχεδίου Ανάν για το Κυπριακό, που παραβίαζε όλες τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και της δημοκρατίας, και στην προκείμενη περίπτωση των Συμβάσεων Δανεισμού της χώρας μας. Και στις δύο περιπτώσεις, τα σχετικά κείμενα συντάχθηκαν από το ίδιο δικηγορικό γραφείο του Λονδίνου με την ίδια δικολαβική τεχνική και με τον ίδιο όγκο παραβιάσεων. Θα πρέπει η Κυβέρνηση να ανακοινώσει αν και πόσα χρήματα κατέβαλε στο δικηγορικό αυτό γραφείο για αμοιβή -δεδομένου ότι, σύμφωνα με τις Συμβάσεις, την Ελλάδα βαρύνει κάθε δαπάνη του δανεισμού της. Ολα αυτά δημιουργούν τεράστιες ανησυχίες για το πού βαδίζει η Ευρώπη, αφού όλα αυτά προέρχονται από την καρδιά της Ευρώπης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από την Ευρώπη δεν προήλθε μόνον ο υψηλότερος πολιτικός πολιτισμός, αλλά και τα μεγαλύτερα ειδεχθή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Οι παραβιάσεις θεμελιωδών αρχών και εγγυήσεων του υπερκείμενου δικαίου (Συντάγματος, Ευρωπαϊκού και Διεθνούς Δικαίου), τόσο με τους παράνομους όρους και διατάξεις όσο και λόγω της παράκαμψης της Εθνικής Αντιπροσωπείας, καθιστούν τις Συμβάσεις Δανεισμού «δικαίω» ανυπόστατες. Επιπλέον, η σκληρότητα και ο απάνθρωπος χαρακτήρας πολλών όρων και λεόντειων διατάξεων, η άσκηση μέσω αυτών πολιτικής και οικονομικής βίας, με βάση τη σχετική απαγόρευση της Σύμβασης της Βιέννης του 1969, η πλήρης περιφρόνηση της ανθρώπινης αξίας, της ύπατης εγγυημένης αξίας στον κόσμο, και οι δυσμενέστατες συνέπειες για τα ασθενέστερα και τα ευρύτερα στρώματα του ελληνικού λαού χωρίς αναλογική επιβάρυνση των οικονομικά ισχυρών, καθιστούν τις Συμβάσεις ειδεχθείς.

Το ανυπόστατο των Συμβάσεων Δανεισμού σημαίνει ότι ολόκληρη η εξουσία που ασκείται για την εφαρμογή τους είναι εκτός Συντάγματος και η εξουσία που ασκούν οι δανειστές μας μέσω της «τρόικας» είναι παράνομη -είναι «εξουσία κατοχής», όπως συχνά επισημάνθηκε. Πρέπει, όμως, να έχουμε υπ' όψιν μας, ότι αν δεν ανατραπούν αυτές οι Συμβάσεις, δεσμεύουν de facto το σύνολο της εξωτερικής και της οικονομικής πολιτικής και κάθε ελευθερία κίνησης της Ελλάδας. Με αυτές τις συμβάσεις, έστω και ανυπόστατες, η Ελλάδα δεν είναι ανεξάρτητο κράτος.

Και όμως, δεν είμαστε σε αδιέξοδο, όπως δεν είχαμε φθάσει σε αδιέξοδο ούτε κατά την υπογραφή των Συμβάσεων. Μια σθεναρή κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει άρδην τα πράγματα, όπως μπορούσε και τον Μάιο του 2010. Μπορεί και έχει υποχρέωση να αξιώσει, με νέες διαπραγματεύσεις, την πλήρη αποκατάσταση της συνταγματικής, της ευρωπαϊκής και της διεθνούς νομιμότητας, που ανέτρεψαν οι Συμβάσεις Δανεισμού. Εχει τη δυνατότητα από την ίδια τη βασική Σύμβαση να θέσει το ζήτημα νομιμότητας και ισχύος των Συμβάσεων στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σε περίπτωση άρνησης των Ευρωπαίων «εταίρων» μας, τότε, δικαιωμένη απέναντι στο λαό, θα μπορούσε ελεύθερα να αντιμετωπίσει το ζήτημα των ειδεχθών συμβάσεων. Αυτή την υποχρέωση αποκατάστασης της συνταγματικής και της υπερεθνικής νομιμότητας, η οποία δεν είναι μόνο ηθική, αλλά και συνταγματική, δεν την έχει μόνο η κυβέρνηση της χώρας. Την έχουν ολόκληρη η πολιτική ηγεσία της Βουλής και όλα τα όργανα του πολιτεύματος. Και υπεράνω όλων, την έχει ο λαός, ο οποίος, όπως γίνεται στην ιστορία της ανθρωπότητας, εκφράζεται πάντοτε τελευταίος -σύμφωνα και με το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος. (Εnet.GR ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

 

Ύστερ’ από τη δική μου αυτή …εισαγωγή, διαβάσετε και το Νόμο, που λέει πως:

 

 

 

                                                  Άρθρο 1

 

Έγκριση των Σχεδίων Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης,

του Σχεδίου του Μνημονίου Συνεννόησης

και παροχή εξουσιοδοτήσεων για την εφαρμογή τους.

 

 

 

1.Εγκρίνονται τα ακόλουθα Σχέδια Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), όπως τα Σχέδια αυτά και με τα συνημμένα παραρτήματά τους στην αγγλική γλώσσα, ως επίσημη γλώσσα των κειμένων αυτών, και σε μετάφρασή τους στην ελληνική γλώσσα προσαρτώνται στον παρόντα νόμο:

 

Α’) Το Σχέδιο Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της (ΤτΕ), με τίτλο «Σύμβαση Διευκόλυνσης Διαχείρισης Υποχρεώσεων ΣΙΤ» (“PSI LM Facility Agreement”), μαζί με τα επτά (7) παραρτήματά της, για την παροχή χρηματοδοτικής ενίσχυσης μέχρι του συνολικού ποσού των τριάντα δισεκατομμυρίων (30.000.000.000.00) Ευρώ, με σκοπό να χρηματοδοτηθεί μέρος της εθελοντικής ανταλλαγής ομολόγων της Ελλάδος με επενδυτές του ιδιωτικού τομέα, κατ’ εφαρμογή της δήλωσης της Συνόδου Κορυφής των κρατών μελών της Ευρωζώνης της 26^ης Οκτωβρίου 2011, όπως ειδικότερα ορίζεται στο Σχέδιο της Σύμβασης (Παράρτημα Ι).

 

Β’) Το Σχέδιο Σύμβασης Συγχρηματοδότησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας ως επωφελούμενου κράτους μέλους, της (ΤτΕ), του Ε.Τ.Χ.Σ. και της Wilmington Trust (London) Limited, με τίτλο «Σύμβαση Συγχρηματοδότησης» (“Co-Financing Agreement”),  με τα τρία (3) παραρτήματά της, με σκοπό να καθοριστούν  για την εκτέλεση της Σύμβασης της περίπτωσης α’, το οφειλόμενο ποσό, οι πληρωμές και οι υποχρεώσεις, καθώς και ο τρόπος πληρωμής μέσω κοινού φορέα πληρωμής, όπως ειδικότερα ορίζεται στο Σχέδιο της Σύμβασης (Παράρτημα ΙΙ).

 

Γ’) Το Σχέδιο Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ε.Τ.Χ.Σ., της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΤτΕ, με τίτλο «Συμφωνία Διευκόλυνσης Πιστωτικής Ενίσχυσης της ΕΚΤ» («ECB Credit Enhancement Facility Agreement”), μαζί με τα έξι (6) παραρτήματά της, για την παροχή χρηματοδοτικής ενίσχυσης, μέχρι του ποσού των τριάντα πέντε δισεκατομμυρίων (35.000.000.000.00) Ευρώ, με σκοπό να παρασχεθεί στην Ελληνική Δημοκρατία η δυνατότητα να χρηματοδοτήσει την ενδεχόμενη επαναγορά τίτλων της που έχουν παρασχεθεί ως ενέχειρο στο Ευρωσύστημα, με τίτλους του Ε.Τ.Χ.Σ., όπως ειδικότερα ορίζεται στο Σχέδιο της Σύμβασης (Παράρτημα ΙΙΙ).

 

Δ’) Το Σχέδιο Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ε.Τ.Χ.Σ., της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΤτΕ με τίτλο «Διευκόλυνση Αποπληρωμής Τόκων Ομολόγων» (“Bond Interest Gacility”) μαζί με τα έξι (6) Παραρτήματά της, σχετικά με την παροχή χρηματοδοτικής ενίσχυσης μέχρι του συνολικού ποσού των πέντε (5) δισεκατομμυρίων επτακοσίων εκατομμυρίων (5.700.000.000.00) Ευρώ, με σκοπό την εξυπηρέτηση των δεδουλευμένων τόκων ομολόγων πριν την ανταλλαγή, όπως ειδικότερα ορίζεται στο Σχέδιο της Σύμβασης, (Παράρτημα IV).

 

1.   Εγκρίνονται τα Σχέδια:

Α’) Του Μνημονίου Συνεννόησης (Memorandum of Understanding) μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος, το οποίο αποτελείται από: αα) το Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστοτικής Πολιτικής (Memorandum of Economic and Financial Policies), ββ) Το Μνημόνιο Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής (Memorandum of Understanting of Specific Economic Policy conditionality) και γγ) Το Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης (Technical Memorandum of Understanding) με τα παραρτήματα και τους πίνακες που το συνοδεύουν στην αγγλική ως επίσημη γλώσσα και σε μετάφρασή του την ελληνική γλώσσα, όπως το Σχέδιο του Μνημονίου προσαρτάται στον παρόντα νόμο (Παράρτημα V).

 

Β’) των Επιστολών Πρόθεσης (Letters of Intent) του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών Καθώς και του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος προς: αα) τον Πρόεδρο των κρατών μελών της Ευρωζώνης, τον αρμόδιο Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής  Επιτροπής για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις και του Ευρώ, και τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία θα συνοδεύεται από το Μνημόνιο Συνεννόησης, όπως εγκρίνεται σύμφωνα με την προηγούμενη περίπτωση α’ και ββ) το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), η οποία θα συνοδεύεται από το Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής και το Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης, όπως εγκρίνονται σύμφωνα με την προηγούμενη περίπτωση α’, των οποίων τα Σχέδια στην αγγλική ως επίσημη γλώσσα  και σε μετάφρασή τους στην ελληνική γλώσσα, προσαρτώνται στον παρόντα νόμο (Παράρτημα VI)

 

3. α) Παρέχεται στον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπήσουν την Ελληνική Δημοκρατία και να υπογράψουν τα εγκεκριμένα, σύμφωνα με την περίπτωση β’ της παραγράφου 2, Σχέδια των Επιστολών Πρόθεσης με το συνημμένο σε αυτές, εγκεκριμένο σύμφωνα με την περίπτωση α’ της παραγράφου 2, Σχέδιο του Μνημονίου Συνεννόησης.

β) Παρέχεται στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπήσει την Ελληνική Δημοκρατία και να υπογράψει τα εγκεκριμένα σύμφωνα με την παράγραφο 1, Σχέδια των Συμβάσεων, καθώς και των παραρτημάτων τους όπου προβλέπεται.

 

γ) Παρέχεται στο Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί την Τράπεζα της Ελλάδος και να υπογράφει τα εγκεκριμένα σύμφωνα με την παράγραφο 1 Σχέδια των Συμβάσεων και τα εγκεκριμένα σύμφωνα με την περίπτωση β’ της παραγράφου 2, Σχέδια των Επιστολών Πρόθεσης, με το συνημμένο σε αυτές Μνημόνιο Συνεννόησης, καθώς και τις ανά τρίμηνο αναθεωρήσεις του Μνημονίου Συνεννόησης με τις αντίστοιχες Επιστολές Πρόθεσης.

 

δ) Παρέχεται στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί την Ελληνική Δημοκρατία και να υπογράφει τις ανά τρίμηνο αναθεωρήσεις του Μνημονίου Συνεννόησης της περίπτωσης α’ της παραγράφου 2, με τις αντίστοιχες Επιστολές Πρόθεσης προς τον Πρόεδρο των κρατών μελών της Ευρωζώνης, τον αρμόδιο Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις και το Ευρώ, τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).

 

Στις ως άνω παρεχόμενες εξουσιοδοτήσεις περιλαμβάνεται και η υπογραφή των Σχεδίων των Συμβάσεων της παραγράφου 1 και των Σχεδίων του Μνημονίου Συνεννόησης της περίπτωσης α’ της παραγράφου 2, με τις τυχόν αναγκαίες τροποποιήσεις για την αποκατάσταση λαθών ή τη διευκρίνιση ασαφειών των Σχεδίων.

 

4.Παρέχεται στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί την Ελληνική Δημοκρατία και να υπογράψει Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης με το ΕΤΧΣ και την Τράπεζα της Ελλάδος, με την οποία θα παρέχεται χρηματοδοτική ενίσχυση από το ΕΤΧΣ, προς τον σκοπό της ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών στην Ελλάδα.

 

5.Η ισχύς των Συμβάσεων των παραγράφων 1 και 4 αρχίζει από την ημερομηνία υπογραφής τους από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ειδικότερα καθορίζονται με αυτές. Με μέριμνα του Υπουργού Οικονομικών, οι Συμβάσεις των παραγράφων 1 και 4, το Μνημόνιο Συνεννόησης της περίπτωσης α’ της παραγράφου 2, οι ανά τρίμηνο αναθεωρήσεις του Μνημονίου Συνεννόησης και οι Επιστολές Πρόθεσης της περίπτωσης β’ της παραγράφου 2 καθώς και της προηγούμενης παραγράφου, μετά την υπογραφή τους από όλα τα προβλεπόμενα μέρη, διαβιβάζονται στη Βουλή για ενημέρωση.

 

6.Οι ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο κεφάλαιο Ε «Διαρθρωτικές Μεταρρυθμίσεις» παράγραφοι 28 και 29 του «Μνημονίου Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής και στο Κεφάλαιο 4 «Διαρθρωτικές Μεταρρυθμίσεις για την Ενίσχυση της Ανάπτυξης παράγραφος 4.1 «Διασφάλιση της ταχείας προσαρμογής της αγορά εργασίας του Μνημονίου Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής, τα σχέδια των οποίων εγκρίνονται κατά την παράγραφο 2 και προσαρτώνται ως παράρτημα V στον παρόντα νόμο, συνιστούν πλήρεις κανόνες δικαίου άμεσης εφαρμογής. Με αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου ρυθμίζεται κάθε αναγκαίο ζήτημα για την εφαρμογή της παρούσης παραγράφου.

 

Σχόλιο: Πρώτα να υπογραμμίσομε και να συνειδητοποιήσομε πως το πρωτότυπο των Σχεδίων αυτών είναι συνταγμένο στην Αγγλική γλώσσα κι όχι στην Ελληνική. Από την Αγγλική μεταφράστηκε στην Ελληνική γλώσσα κ η μετάφραση αυτή δόθηκε για «ενημέρωση» στη Βουλή. Προσέξετε: Δόθηκε για «ενημέρωση». Απόκλεισαν την κατ’ άρθρο και στο σύνολο του Νομοσχεδίου  συζήτηση και ψηφοφορία.  Όπως ξέρετε τα Προτεκτοράτα δε διαθέτουν Βουλή, Εθνική Αντιπροσωπεία.

Αυτό ομολογεί και προσυπογράφει η «Ελληνική» Κυβέρνηση των Κουίσλιγκ στην  παράγραφο 1 του άρθρου αυτού: «…όπως τα Σχέδια αυτά και με τα συνημμένα παραρτήματά τους στην αγγλική γλώσσα, ως επίσημη γλώσσα των κειμένων αυτών, και σε μετάφρασή τους στην ελληνική γλώσσα…». 

Αν Εσείς εμπιστεύεστε μια μετάφραση, με το συμπάθιο, αλλά εγώ δεν την εμπιστεύομαι. Και τούτο γιατί, η πιστή απόδοση του πρωτότυπου από τη μια στην άλλη γλώσσα εξαρτάται κι  από την πληρότητα της γνώσης και των δυο γλωσσών του μεταφραστή κι από το ήθος του κι από άλλα «τινά». Κι αν κρίνω από τ’ ακροβατικά, που παρουσιάζει η μετάφραση του Νομοσχεδίου στην Ελληνική γλώσσα, συμπεραίνω πως ο μεταφραστής δεν  χειρίζεται σωστά την Ελληνική γλώσσα.

Παράλληλα λυπούμαι, που ένα Νομοσχέδιο  «Ελληνικής» - έστω και σε εισαγωγικά, έστω και δοτής - Κυβέρνησης συντάσσεται στην Αγγλική γλώσσα και μεταφράζεται στην Ελληνική για ενημέρωση των Οργάνων του Προτεκτοράτου!!

Έτσι έγινε και το πρώτο επίσημο βήμα κατάργησης της Ελληνικής γλώσσας κ εισαγωγής της Αγγλικής ως επίσημης γλώσσας του Κράτους, ύστερα κι από τις τόσες διαχρονικές φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλει η   Εβραιοσιωνιστική Ηγεσία, με τη βοήθεια και συγκεκριμένων Γραικύλων εγκάθετων στελεχών,  του Υπουργείου Παιδείας και δια βίου μάθησης, αλλά και Θρησκευμάτων!!...

 

Να επισημανθεί πως το επιτόκιο του Δανείου δεν είναι σταθερό, αλλά κυμαινόμενο. Αυτό το νόημα θέλω να πιστεύω πως έχει η φράση:

 «Σε σχέση με τη Χρηματοδοτική Ενίσχυση, θα εφαρμόζεται επιτόκιο επί του Ποσού Χρηματοδοτικής Ενίσχυσης το οποίο θα ισούται με το Επιτόκιο κατά τη διάρκεια κάθε Περιόδου Εκτοκισμού.».

 Και στην περίπτωση που, λόγω …αδυναμίας, η Ελλάδα δεν θα μπορεί να εξοφλήσει εμπρόθεσμα τη δόση του δανείου συν το επιτόκιο συν τα λοιπά έξοδα, τότε θα υποστεί τόκο υπερημερίας ύψους 200 μονάδων βάσης επί του Euribor,  για όσο διάστημα θα καθυστερεί την εξόφληση αυτού του ληξιπρόθεσμου συνολικού ποσού.

Αλλά η Σύμβαση ορίζει ρητά ότι το ύψος του  Euribor θα  επιλέξει το ΕΤΧΣ  να είναι το πιο ψηλό της περιόδου, που κι αυτή θα την επιλέξει το ΕΤΧΣ. Κι όχι μόνο, αλλά και θ’ αναπροσαρμόζεται όσο καιρό θα μένει ανεξόφλητη η ληξιπρόθεσμη οφειλή, σύμφωνα με τις διακυμάνσεις του Euribor και πάντοτε μ’ επιλογή της πιο ψηλής τιμής του ανά βδομάδα!

 

Διαπιστώνετε στη συνέχεια πως δεν πρόκειται για μια Σύμβαση- Μνημόνιο, αλλά για τέσσερις επί μέρους, που ενσωματώνονται σε μια.  Ξεπέρασαν έτσι τη διαφήμιση «σαμπουάν», και το «δύο σ’ ένα» έκαμαν τέσσερα σ’ ένα.   Αυτό μοιάζει με βόμβα διασποράς!

 Αυτές είναι:

1.    «Σύμβαση Διευκόλυνσης Διαχείρισης Υποχρεώσεων (ΣΙΤ/PSI)» (“PSI LM Facility Agreement”) , για χρηματική ενίσχυση τριάντα δις (30.000.000.000.00) ευρώ. Σκοπός:  η χρηματοδότηση  μέρους (το πόσο δεν το λέει) της «εθελοντικής ανταλλαγής ομολόγων της Ελλάδας με επενδυτές του ιδιωτικού τομέα».

2.    «Σύμβαση Συγχρηματοδότησης» (“Co- Financing Agreement”). Τα μέρη που συμβάλλονται είναι: Η Ελληνική Δημοκρατία, η Τράπεζα της Ελλάδος(ΤτΕ), το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας(Ε.Τ.Χ.Σ.) και η Wilmington Trust (London) Limited. Δεν αναφέρει όμως το ποσοστό που αναλαβαίνει να χρηματοδοτήσει κάθ’ έν’ από τα τέσσερα μέρη.

3.    «Συμφωνία Διευκόλυνσης Πιστωτικής Ενίσχυσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Ε.Κ.Τ.)» (“ECB Credit Enhancement Facility Agreement”), «για την παροχή χρηματοδοτικής ενίσχυσης, μέχρι του συνολικού ποσού των τριάντα πέντε δισεκατομμυρίων (35.000.000.000.00) ευρώ».

4.    «Διευκόλυνση Αποπληρωμής Τόκων Ομολόγων» (“Bond Interest Facility”), για «παροχή χρηματοδοτικής ενίσχυσης μέχρι του συνολικού ποσού των πέντε δισεκατομμυρίων επτακοσίων εκατομμυρίων (5.700.000.000.00) ευρώ».

 

Όπως διαπιστώνετε το συνολικό ύψος  δαπάνης – χρέους για την περίπτωση μπορεί να φτάσει ως τα ογδόντα δις εφτακόσια εκατ. (80.700.000.000.00) ευρώ, μόνο με τη Σύμβαση του 2012 και χωρίς το χρέος και τους τόκους των δανείων που συνομολογήθηκαν κατά το 2010 και το 2011.

Διαπιστώνετε ακόμη πως σ’ αυτή την επιχείρηση εμπλέκονται τέσσερις παράγοντες.

Η Ελληνική Δημοκρατία, που θεωρείται πως είναι αυτός ο παράγοντας που ωφελείται!

 Η Τράπεζα της Ελλάδος, που έχει όνομα ελληνικό, λειτουργεί στην Ελλάδα, αποτελεί τον κουμπαρά του «Ελληνικού» Κράτους, ελέγχει το Τραπεζικό Σύστημα της Ελλάδας, αλλά δεν είναι ελληνική. Και τούτο, γιατί το 94% του Μετοχικού Kεφαλαίου αυτής ανήκει (αν είναι αλήθεια. Κι αν δεν είναι, ας με διαψεύσει ο Διοικητής της, ή άλλος αρμόδιος) στην Εβραιοσιωνιστική οικογένεια Ρότσιλντ (Rothschild), που εδρεύει στο Σίτυ του Λονδίνου. Και, όπως γνωρίζετε, οι αποφάσεις των Α.Ε.  είναι άκυρες αν δεν έχουν την έγκριση της Γενικής Συνέλευσης των Μετόχων. Ποιος Διοικητής, λοιπόν, της ΤτΕ τόλμησε ποτέ να πάρει απόφαση αντίθετη προς τα συμφέροντα των Ρότσιλντ;  Βέβαια, κι αν  έπαιρνε απόφαση τέτοια, θα την απέρριπτε η Γ.Σ., στην οποία πλειοψηφούν οι Ρότσολντ. Γιατί λοιπόν να την πάρει και να εκτεθεί;

 Είναι τρελό ή τουλάχιστο δείγμα υποτέλειας να διορίζει το «Ελληνικό» Κράτος αντιπρόσωπό του σ’ όλα τα Μνημόνια, που έχει συνάψει, την ΤτΕ!  Δηλαδή την οικογένεια Ρότσιλντ!!

Να σημειωθεί  με την ευκαιρία πως, αυτή η Εβραϊκή οικογένεια Rothchild, εχτός από το 94% του Μετοχικού Κεφαλαίου της ΤτΕ, που θρυλείται ότι κατέχει,  είναι παράλληλα σύμβουλος και  μεγαλομέτοχος στην Άλφα, στην Εθνική, στην Εurobank, στην Εγνατία, στη Γενική, στη Μυτιληναίος κι ακόμα σύμβουλος του «Ελληνικού» Κράτους μέσω της N.M. Rothchild & Son  κι όχι μόνο. Οπότε …το μαγαζί περιφρουρείται…

 

Το δε Ε.Τ.Χ.Σ. ελέγχεται και διοικείται από Εβραιοσιωνιστές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γνωρίζετε όμως πως η Ε.Ε. είναι συνένοχος στην πρόκληση της  Οικονομικής Κρίσης, που μαστίζει το Λαό μας.

Και, αφού αυτοί είναι συνένοχοι στην πρόκληση του κακού, λέτε να μεταμελήθηκαν και να επιδιώξουν την επανώρθωσή του ή ότι εργάζονται για να σιγουρέψουν και να επαυξήσουν και με νόμους του «Ελληνικού» Κράτους τα κέρδη, που τους απέφερε η «κομπίνα»;

 

Η ανώνυμη εταιρία  “Wilmington Trust (London) LIMITED”, που αναφέρεται  τέταρτος παράγοντας της παρέας, κ είναι λέει «ο Εμπιστευματοδόχος Ομολογιών»,  δεν ξέρω ποια συμφέροντα τη συνιστούν, αλλά λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή; Ακόμα και στο Βατικανό ν’ ανήκει, δεν υπάρχει περίπτωση να στηρίξει συμφέροντα ελληνικά.

Εξάλλου παρακάτω ερμηνεύεται πως η φράση «Έξοδα Εμπιστευματοδόχου Ομολογιών» «σημαίνει οποιεσδήποτε προμήθειες, δαπάνες, έξοδα και άλλα ποσά πληρωτέα στον Εμπιστευματοδόχο Ομολογιών για ίδιο λογαριασμό στο πλαίσιο των Εγγράφων Χρέους…». Δηλαδή κι αυτός κόνδορας είναι και διεκδικεί «μέρος του σώματος».

 Και φυσικά θα πρέπει να συνυπολογιστεί στα έξοδα και το «Κόστος Χρηματοδότησης του ΕΤΧΣ», η «Προμήθεια Εγγύησης», η «Προμήθεια Έκδοσης», «Προμήθεια Διαχείρισης», το «Κόστος Έκδοσης», ακόμη και ΦΠΑ.  Τζάμπα θα δουλεύει η Μασονία που  στελεχώνει όλο αυτό το πλέγμα, που δημιουργείται σκόπιμα για να «κονομίσουν» και να οικονομηθούν κάποιοι «ατσίδες» του Συστήματος;

Και να σημειωθεί πως όλ’ αυτά τα έξοδα προβλέπεται από τη Σύμβαση να μειωθούν ή ν’ αυξηθούν νόμιμα…

Και πρέπει ακόμη «το επωφελούμενο Κράτος Μέλος εντός τριών Εργασίμων Ημερών, να καταβάλει κατόπιν σχετικού αιτήματος το ποσό των συνολικών δαπανών και εξόδων (περιλαμβανομένων νομικών αμοιβών) (μαζί με τυχόν εφαρμοστέο ΦΠΑ ή παρόμοιο φόρο) που προέκυψαν αναφορικά με την εκτέλεση ή την διατήρηση των δικαιωμάτων στο πλαίσιο των Εγγράφων Χρέους και οιωνδήποτε διαδικασιών που κινήθηκαν κατά του Κοινού Εντολοδόχου Πληρωμών ως συνέπεια της εκτέλεσης αυτών  των δικαιωμάτων».

Πρέπει ακόμη «το Επωφελούμενο Κράτος Μέλος (ο οφειλέτης, δηλαδή) ν’ αποζημιώσει προσηκόντως τον Κοινό Εντολοδόχο Πληρωμών έναντι οποιασδήποτε δαπάνης, ζημίας ή ευθύνης (μαζί με τυχόν εφαρμοστέο ΦΠΑ) που προέκυψε από τα κατωτέρω:…» κι αναφέρει τις περιπτώσεις.

 Τι να προσθέσω διαπιστώνοντας το διασπαθισμό των ποσών των δανείων. Ότι το ίδιο συνέβη και κατά τον πρώτο και κατά το δεύτερο  δανεισμό, που πραγματοποιήθηκαν στα  1823 - 1825, για λογαριασμό του τότε ανύπαρκτου Ελληνικού Κράτους;  

Ότι από τότε το πήραν «Γιαλέλι» κ επαναλαβαίνουν τις ευθαίρετες κι ανήθικες και καταχρησικές κι άδικες δανειακές δοσοληψίες με την Ελλάδα, γιατί από αυτές τις αυθαίρετες υπερβάσεις του δικαίου, της εντιμότητας, όχι μόνο εξασφαλίζουν τα προς το ζην, αλλά πατούν πάνω σε πτώματα κι όλο και γίνονται από πλούσιοι, πλουσιότεροι! Αυτό επαγγέλλονται!

 

Και, για να μη μας διαφύγει, σημειώνω ακόμη πως η Κυβέρνηση Παπαδήμ(ι)ου  αναγνωρίζει επίσημα με τα επισυναπτόμενα έγγραφα σ’ αυτό το Νομοσχέδιο πως

«Το δημόσιο χρέος (της Ελλάδας) ανήλθε στα 299 δις ευρώ το 2009 ή, αλλιώς, στο  129,3% του Α.Ε.Π..

Αυξήθηκε στα 329 δις ευρώ το 2010 ή στο 144,9%  του Α.Ε.Π..

Ενώ το 2011, με τα έως τώρα στοιχεία (Φλεβάρης 2012), σημειώνει περαιτέρω επιδείνωση, φτάνοντας τα 368 δις, υπερβαίνοντας έτσι το 169% του Α.Ε.Π..

 Ο δε Βουλευτής της Ν.Δ. Βασίλης Οικονόμου στην ομιλία στη Βουλή στις 22.12.2010  επί του Προϋπολογισμού του 2011,  ισχυρίζεται ότι κατά το 2013  το εξωτερικό δημόσιο χρέος της Χώρας θ’ ανέβη  στα 450 δις ευρώ κι  ο κατώτερος μισθός θα κατέβει στα 390 ευρώ!..

 

 

 

 

 

 

                                                Άρθρο  2.

 

             Τροποποίηση των ν. 2198/1994 και ν. 2362/1995

 

 

1.Οι υφιστάμενες διατάξεις του άρθρου 10 του ν.  2198/1994 (Α’ 43), όπως το άρθρο αυτό τροποποιήθηκε με την περίπτωση στ’ της παραγράφου 8 του άρθρου 15 του ν. 2469/1997 (Α’ 67), αριθμούνται ως παράγραφος 1 και προστίθεται νέα παράγραφος 2, ως εξής:

«2.Σε περίπτωση αναστολής της λειτουργίας του Συστήματος για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 14 συνεχόμενων ημερών, με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών εκδίδονται ενσώματοι τίτλοι, οι οποίοι παραδίδονται στους φορείς του Συστήματος προς φύλαξη ή προς διάθεση στους δικαιούχους επενδυτές. Οι τίτλοι του προηγούμενου εδαφίου δύνανται να εκδίδονται και υπό μορφή αποθετηρίων εγγράφων. Ειδικά θέματα και λεπτομέρειες σχετικά με τους τίτλους της παρούσας παραγράφου ρυθμίζονται με κοινές αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.».

 

2.Το άρθρο 11 του ν. 2198/1994 (Α’43) αντικαθίσταται ως εξής:

 

«’Αρθρο 11 Επέκταση Συστήματος – Φορολογικές απαλλαγές.

 

1.Στο Σύστημα δύνανται να εισάγονται και χρηματοπιστωτικά μέσα ελλήνων ή αλλοδαπών εκδοτών κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο 13 περίπτωση β’ και γ’ και στοιχείο 14 του ν.3606/2007. Η εισαγωγή στο Σύστημα των παραπάνω χρηματοπιστωτικών μέσων γίνεται με πράξεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται αναλόγως και ως προς τα χρηματοπιστωτικά μέσα της παρούσας παραγράφου.

2.Στο Σύστημα δύνανται επίσης να καταχωρίζονται, υπό μορφή τίτλων σε λογιστική μορφή, και α) χρηματοπιστωτικά μέσα, κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο 13 περίπτωση β’ και γ’ και στοιχείο 14 του ν. 3606/2007, ελλήνων ή αλλοδαπών εκδοτών, που έχουν εκδοθεί σε υλική ή σε άυλη μορφή καθώς και β) δικαιώματα επί των ως άνω χρηματοπιστωτικών μέσων. Η εισαγωγή στο Σύστημα των παραπάνω τίτλων γίνεται με πράξεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται αναλόγως και ως προς τους τίτλους της παρούσας παραγράφου, με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων του παρόντος άρθρου.

3.α) Η καταχώριση στο Σύστημα των χρηματοπιστωτικών μέσων της παραγράφου 2 ή και των δικαιωμάτων επ’ αυτών γίνεται αα) από τον εκδότη των χρηματοπιστωτικών μέσων ή ββ) από i) φορέα του Συστήματος ή ii) άλλο πρόσωπο που παρέχει νόμιμα υπηρεσίες θεματοφύλακα κατά την έννοια του άρθρου 4 παρ. 2 στοιχείο α’ του ν. 3606/2007 σε κράτος μέλος του ΕΟΧ, που κατέχει αυτά τα χρηματοπιστωτικά μέσα (οι «υποκείμενες αξίες») σε υλική ή άυλη μορφή μέσω λογαριασμών τίτλων που τηρεί σε Κεντρικό Μητρώο Τίτλων, Κεντρικό Αποθετήριο Τίτλων ή άλλο θεματοφύλακα υπό μορφή πιστωτικού ιδρύματος, ΕΠΕΥ ή άλλου φορέα που αποτελεί αντικείμενο εποπτείας για την άσκηση της δραστηριότητας αυτής σε κράτος μέλος του ΕΟΧ (ο «Θεματοφύλακας των υποκείμενων αξιών»).

β) Τα ως άνω πρόσωπα, που καταχωρίζουν στο Σύστημα χρηματοπιστωτικά μέσα ή δικαιώματα επ’ αυτών κατά τα ανωτέρω, αποτελούν τους εκδότες των τίτλων σε λογιστική μορφή του Συστήματος.

 

4.Οι διατάξεις του άρθρου 8 παράγραφοι 2 επ. εφαρμόζονται αναλόγως και στην περίπτωση αα’ του στοιχείου α’ της παραγράφου 3.

 

5.Κατά την έκδοση των καταχωριζομένων στο Σύστημα, σε λογιστική μορφή τίτλων, της περίπτωσης ββ’ του στοιχείου α’ της παραγράφου 3, καθορίζεται εάν η καταβολή των ληξιπρόθεσμων τόκων και κεφαλαίων των υποκείμενων αξιών, θα γίνεται α) από τον εκδότη των τίτλων που εκδίδονται στο Σύστημα ή β’ απ’ ευθείας από τον Θεματοφύλακα των υποκείμενων αξιών, μέσω της Τράπεζας της Ελλάδας, ως διαχειρίστριας του Συστήματος, στους οικείους λογαριασμούς των φορέων του Συστήματος στους οποίους είναι καταχωρισμένοι οι τίτλοι σε λογιστική μορφή που αντιστοιχούν στις υποκείμενες αξίες. Με την επιφύλαξη των ειδικότερων διατάξεων του παρόντος άρθρου, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του άρθρου 8 παράγραφοι 2 επ.

 

6.Ο κατά περίπτωση υπόχρεος για την καταβολή σύμφωνα με την παράγραφο 5 αποδίδει στους οικείους λογαριασμούς του κάθε φορέα του Συστήματος τους τόκους και το κεφάλαιο των οφειλόμενων τίτλων. Η κατά τα ανωτέρω καταβολή επιφέρει την απόσβεση των υποχρεώσεων της Τράπεζας της Ελλάδος, του εκδότη των τίτλων σε λογιστική μορφή, του Θεματοφύλακα των υποκείμενων αξιών και του εκδότη των υποκείμενων αξιών έναντι των δικαιούχων των τίτλων.

 

7.Οι δικαιούχοι των δικαιωμάτων που απορρέουν από τους τίτλους που καταχωρίζονται και παρακολουθούνται από το Σύστημα κατά τις διατάξεις των παραγράφων 2 επ.  του παρόντος άρθρου, έναντι του εκδότη τους ή, κατά περίπτωση, του εκδότη των υποκείμενων αξιών, καθώς και ως προς τον Θεματοφύλακα των υποκείμενων αξιών και κάθε τρίτο είναι οι δικαιούχοι των λογαριασμών των φορέων που τηρούνται στο Σύστημα κατά τις διατάξεις των άρθρων 6 – 8 του παρόντος. Προκειμένου περί λογαριασμών επενδυτών, δικαιούχοι είναι οι επενδυτές, κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, εφαρμοζομένων αναλόγως και των διατάξεων των άρθρων 6 – 8 του παρόντος νόμου, του άρθρου 68 παρ. 3 του ν. 3601/2007 (Α’ 178), καθώς και του άρθρου 23 παράγραφος 4 και του άρθρου 12 παράγραφοι 10-11 του ν. 3606/2007 (Α’ 195).

 

8.Με την επιφύλαξη των ειδικότερων διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο επενδυτής έχει αξίωση εκ του τίτλου του, στρεφόμενη μόνο κατά του φορέα του Συστήματος, στον οποίο τηρείται ο λογαριασμός του. Προκειμένου περί τίτλων της περίπτωσης αα’ του στοιχείου α’ της παραγράφου 3, εάν ο εκδότης τίτλου δεν έχει εκπληρώσει τις κατά την παράγραφο 6 του άρθρου 8 υποχρεώσεις του, οι δικαιούχοι των τίτλων, φορείς του Συστήματος και επενδυτές, έχουν αξίωση εκ του τίτλου μόνο κατά του εκδότη του τίτλου. Προκειμένου περί τίτλων της περίπτωσης ββ’ του στοιχείου α’ της παραγράφου 3 οι φορείς του Συστήματος και, κατά περίπτωση, οι επενδυτές, έχουν αξίωση στρεφόμενη μόνο κατά του εκδότη της υποκείμενης αξίας ή, κατά περίπτωση, του Θεματοφύλακα των υποκείμενων αξιών, εφόσον ο εκδότης της υποκείμενης αξίας δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του ή ο Θεματοφύλακας των υποκείμενων αξιών δεν αποδίδει τα προσηκόντως καταβληθέντα σ’ αυτόν από τον εκδότη κεφάλαια ή τόκους, αντιστοίχως, προς πληρωμή των δικαιούχων των υποκείμενων αξιών.

 

9.α) Εάν ο εκδότης των υποκείμενων αξιών δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του για καταβολή των ληξιπρόθεσμων τόκων και κεφαλαίων, δεν ευθύνονται έναντι των φορέων ή των επενδυτών ο εκδότης των τίτλων σε λογιστική μορφή, ο Θεματοφύλακας των υποκείμενων αξιών, ή η Τράπεζα της Ελλάδος. Ο εκδότης των τίτλων σε λογιστική μορφή, καθώς και, κατά περίπτωση, οι οικείοι φορείς του Συστήματος και οι επενδυτές έχουν ευθεία αξίωση κατά του εκδότη των υποκείμενων αξιών. Ο εκδότης των τίτλων σε λογιστική μορφή ασκεί τις αξιώσεις ή συνδράμει στην άσκηση των αξιώσεων επί και εκ των υποκείμενων αξιών για λογαριασμό των εκάστοτε τελικών δικαιούχων.

Β) Εάν ο Θεματοφύλακας των υποκείμενων αξιών δεν έχει εκπληρώσει την υποχρέωσή τους προς καταβολή στον εκδότη των τίτλων σε λογιστική μορφή των κεφαλαίων και τόκων, που αποδόθηκαν σ’ αυτόν από τον εκδότη των υποκείμενων αξιών, προς πληρωμή των δικαιούχων τους, ο εκδότης των τίτλων σε λογιστική μορφή, καθώς και οι οικείοι φορείς του Συστήματος και οι επενδυτές έχουν ευθεία αξίωση κατά του Θεματοφύλακα των υποκείμενων αξιών, εφαρμοζόμενου και του τελευταίου εδαφίου του στοιχείου α’ της παρούσας παραγράφου. Δεν ευθύνονται ένατι των φορέων του Συστήματος ή των επενδυτών ο εκδότης των υποκείμενων αξιών, ο εκδότης των τίτλων σε λογιστική μορφή ή η Τράπεζα της Ελλάδος.

 

γ) Επιφυλασσομένων των ανωτέρω, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του άρθρου 8 επ.

 

10.α) Η Τράπεζα της Ελλάδος δύναται να τηρεί λογαριασμούς τίτλων σε Κεντρικό Μητρώο Τίτλων ή Κεντρικό Αποθετήριο Τίτλων για χρηματοπιστωτικά μέσα κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο 13 περιπτώσεις β’ και γ’ και στοιχείο 14 του ν. 3606/2007, ελλήνων ή αλλοδαπών εκδοτών, που έχουν εκδοθεί σε υλική ή άυλη μορφή ή δικαιώματα επ’ αυτών. Ως προς τους τίτλους αυτούς δύναται αα) να εκδίδει το Σύστημα σε λογιστική μορφή τίτλους που αντιπροσωπεύουν δικαιώματα στα εν λόγω υποκείμενα χρηματοπιστωτικά μέσα ή τα δικαιώματα επ’ αυτών κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου ή ββ) να καταχωρίζει τα δικαιώματα εξ αυτών με λογιστικές εγγραφές στους λογαριασμούς τίτλων που τηρεί κατ’ ανάλογο μορφή των διατάξεων του παρόντος νόμου.

 

β) Οι διατάξεις του παρόντος νόμου για την τήρηση και μεταβίβαση τίτλων στο Σύστημα, μεριλαμβανομένων των διατάξεων για τα δικαιώματα, τις αξιώσεις και την προστασία των δικαιούχων των τίτλων, φορέων και επενδυτών, εφαρμόζονται και ως προς τους τίτλους αα’ του στοιχείου α’ , καθώς και ως προς τα δικαιώματα της περίπτωσης ββ’ του στοιχείου α’. Σε περίπτωση μη εκπλήρωσης υποχρεώσεων αα) εκδότη υποκείμενων χρηματοπιστωτικών μέσων που η Τράπεζα της Ελλάδος κατέχει μέσω λογαριασμού σε Κεντρικό Μητρώο Τίτλων ή σε Κεντρικό Αποθετήριο Τίτλων ή ββ) Κεντρικού Μητρώου Τίτλων και Κεντρικού Αποθετηρίου  Τίτλων, ως προς τα υποκείμενα χρηματοπιστωρικά μέσα, που η Τράπεζα της Ελλάδος κατέχει μέσω αυτών, η Τράπεζα της Ελλάδος λαμβάνει κάθε εύλογο πρόσφορο μέτρο για την προάσπιση των δικαιωμάτων και συμφερόντων των δικαιούχων των υποκείμενων αξιών, όπως αυτοί προκύπτουν από τις σχετικές εγγραφές στα βιβλία και στοιχεία της, σύμφωνα με τις οδηγίες που λαμβάνει από αυτούς, όπως δύναται να προσδιορίζεται με Πράξεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.

 

γ) Ως προς τους τίτλους και τα δικαιώματα επί χρηματοπιστωτικών μέσων της παρούσας παραγράφου, περιλαμβανομένων και των δικαιωμάτων επί των υποκειμένων αξιών εφόσον εφαρμόζεται ελληνικό δίκαιο, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των παραγράφων 10 και 11 του άρθρου 12 του ν. 3606/2007, του άρθρου 57Α  τέταρτη παράγραφος του καταστατικού της Τράπεζας της Ελλάδος και της παραγράφου 3 του άρθρου 68 του ν. 3601/2007.

 

11.Ειδικά θέματα του παρόντος άρθρου, ενδεικτικώς ως προς τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των φορέων και, εν γένει, ως προς την άσκηση των δικαιωμάτων που απορρέουν από τους τίτλους του παρόντος άρθρου, και λεπτομέρειες επεκτάσεως του Συστήματος ως προς τις κατηγορίες των τίτλων που θα εγγράφονται σε λογαριασμούς του Συστήματος κατά το παρόν άρθρο, δύνανται να ρυθμίζονται με πράξεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.

 

12.Όπου στον παρόντα νόμο αναφέρεται πράξη του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, νοείται και πράξη του υπ’ αυτού νομίμως εξουσιοδοτημένου οργάνου.

 

13.Απαλλάσσεται  των τελών χαρτοσήμου η εξόφληση των τόκων των κατά των παρόντα νόμο εκδιδομένων δανείων του Δημοσίου. Ομοίως απαλλάσσονται των τελών χαρτοσήμου οι ομολογιακοί τίτλοι ή ομόλογα με ρήτρα συναλλάγματος ή άλλη ρήτρα, καθώς και η μεταβίβασή τους και η  ενεχυρίασή τους.

 

3.Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 12 του ν.2198/1994 προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Το απόρρητο αυτό δεν ισχύει έναντι του εκδότη των τίτλων».

 

4.Σε περίπτωση ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου κατ’ εφαρμογή προγράμματος για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, ουδεμία μεταβολή επέρχεται στους λογαριασμούς τίτλων που τηρούνται στο Σύστημα Παρακολούθησης Συναλλαγών επί Τίτλων σε Λογιστική Μορφή που διαχειρίζεται η Τράπεζα της Ελλάδος (το Σύστημα), όσον αφορά τους επιλέξιμους τίτλους μετά το πέρας της ημέρας κατά την οποία δημοσιεύεται η σχετική απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για έγκριση της απόφασης των Ομολογιούχων. Εντολές μεταβίβασης ως προς τους επιλέξιμους τίτλους που πρόκειται ν’ ανταλλαγούν, οι οποίες έχουν εισαχθεί στο Σύστημα και δεν έχουν εκτελεσθεί μέχρι το πέρας της ημέρας δημοσίευσης της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, δεν ισχύουν πλέον ως προς το Σύστημα και τα συμβαλλόμενα μέρη μεριμνούν διμελώς για την εκκαθάριση και το διακανονισμό των μεταξύ τους απαιτήσεων και υποχρεώσεων. Με πράξη του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος δύναται να ρυθμίζεται κάθε αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας παραγράφου.

 

5.Στην παράγραφο 4 του άρθρου 64 του ν. 2362/1995, όπως αντικαταστάθηκε και ισχύει μα το άρθρο 38 του ν.3871/2010, (Φ.Ε.Κ. Α’ 141), μετά την περίπτωση η’ προστίθεται περίπτωση θ’ ως εξής:

«(θ’) Προσδιορίζονται οι δαπάνες και τα έσοδα του Κρατικού Προϋπολογισμού που δημιουργούνται χωρίς ταμειακή ροή και καθορίζονται οι διαδικασίες και τα δικαιολογητικά για την εμφάνιση στα έσοδα και τα έξοδα  του Κρατικού Προϋπολογισμού».

 

6.Η παράγραφος 5 του άρθρου 64 του ν. 2362/1995, όπως αντικαταστάθηκε και ισχύει με το άρθρο 38 του ν. 3871/2010 (Φ.Ε.Κ.  Α’ 141), αναδιατυπώνεται ως ακολούθως:

 

«5. Με τις αποφάσεις αυτές μπορεί να ορίζεται η πραγματοποίηση των ανωτέρω δαπανών και εσόδων της παραγράφου 4 κατά παρέκκλιση των διατάξεων του παρόντος νόμου.».

 

7.Στο άρθρο 15 του ν. 2362/1995 (Φ.Ε.Κ. Α’ 247), όπως αντικαταστάθηκε και ισχύει με το άρθρο 17 του ν. 3871/2010 (Α’ 141), προστίθεται νέα παράγραφος 11, ως εξής:

 

«11. Για δαπάνες χρεολυσίων που αφορούν αγορά χρέους λήξης μελλοντικών ετών και εξόφλησης βραχυπρόθεσμου δανεισμού, οι σχετικές πιστώσεις εγγράφονται και αναλαμβάνονται στον Κρατικό Προϋπολογισμό κατά τον χρόνο πραγματοποίησης των δαπανών αυτών και δεν απαιτείται για την κατηγορία αυτή ψήφιση συμπληρωματικού προϋπολογισμού.».

 

8.Δαπάνες και έσοδα, με ή χωρίς ταμειακή ροή, που δημιουργούνται στο πλαίσιο και κατά την υλοποίηση αποφάσεων της συνόδου κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 26^ης Οκτωβρίου 2011 για την αναδιάταξη του Ελληνικού δημόσιου χρέους και την παροχή χρηματοδοτικών διευκολύνσεων προς την Ελλάδα, ή αντίστοιχων μεταγενέστερων αποφάσεων Συνόδων Κορυφής, καθώς και την ανταλλαγή ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου με ομόλογα νέας έκδοσης, τακτοποιούνται κατά παρέκκλιση των διατάξεων του Δημόσιου Λογιστικού. Οι ειδικότερες διαδικασίες και κάθε αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου καθορίζονται με σχετική απόφαση του Υπουργού των Οικονομικών.

Με όμοια απόφαση του Υπουργού των Οικονομικών, στα πλαίσια εφαρμογής των ανωτέρω προγραμμάτων και για την ολοκλήρωσή τους μπορεί να παρέχεται εξουσιοδότηση στην Τράπεζα της Ελλάδος ή οποιοδήποτε άλλο πιστωτικό ίδρυμα του εσωτερικού ή εξωτερικού, να προβαίνει ενεργώντας για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου σε οποιαδήποτε πράξη, ενέργεια ή διαδικασία κρίνεται αναγκαία για την εκτέλεση του προγράμματος, κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης.

 

 

 

                                              Άρθρο  3.

 

           Ρυθμίσεις θεμάτων φορολόγισης ομολόγων και

συμπλήρωση διατάξεων των ν.3863/ 2010 και ν. 2469/1997

 

1.Στο τέλος  της παραγράφου 11 του άρθρου 12 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, που κυρώθηκε με το ν. 2238/1994 (Α» 151), προστίθεται νέο εδάφιο που έχει ως εξής:

 

«Η ανταλλαγή ομολόγων από τον αρχικό κάτοχό τους με άλλους τίτλους κατ’ εφαρμογή προγράμματος συμμετοχής στην αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, θεωρείται διακράτηση μέχρι την ημερομηνία λήξης των αρχικών ομολόγων για την απαλλαγή που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου.».

 

2.Στο άρθρο 12 του ΚΦΕ, που κυρώθηκε μα το ν. 2238/1994 (Α’ 151) προστίθεται νέα παράγραφος 14, ως ακολούθως:

 

«14. Οι τόκοι που προκύπτουν από ομόλογα του εκδίδονται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) κατ’ εφαρμογή προγράμματος συμμετοχής στην αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, έχουν την ίδια φορολογική αντιμετώπιση με τους τόκους που προκύπτουν από ομόλογα που εκδίδει το Ελληνικό Δημόσιο στην Ελλάδα. Για τους τόκους που προκύπτουν από τα ομόλογα αυτά εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις της παραγράφου 11.».

 

3.Στο τέλος της περίπτωσης η’ της παραγράφου 1 του άρθρου 24 του ΚΦΕ, που κυρώθηκε με το ν. 2238/1994 (Α’ 151), προστίθεται εδάφιο, ως ακολούθως:

«Ως παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα νοούνται και τα χρηματοοικονομικά μέσα που εκδίδει το Ελληνικό Δημόσιο κατ’ εφαρμογή προγράμματος συμμετοχής στην αναδιάταξη του ελληνικού χρέους η απόδοση των οποίων συνδέεται με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ρήτρες ΑΕΠ).».

 

4.Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 7 του άρθρου 33 του ΚΦΕ, που κυρώθηκε με το ν. 2238/1994 (Α’ 151) αντικαθίσταται ως ακολούθως:

 

«7. Τα κεφαλαιακά κέρδη που αποκτούν ατομικές επιχειρήσεις και υπόχρεοι που αναφέρονται στην παράγραφο 4 του άρθρου 2 και οι οποίοι τηρούν βιβλία τρίτης κατηγορίας του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων από συναλλαγές σε παράγωγα προϊόντα των υποπεριπτώσεων γγ’ έως ζζ’ της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ν. 2396/1996 (Α’ 73) και της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 54 του ν. 3371/2005 (Α’ 178) ή από συναλλαγές σε προϊόντα του τελευταίου εδαφίου της περίπτωσης η΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 24 του ΚΦΕ, που διαπραγματεύονται στην αγορά παραγώγων του Χρηματιστηρίου Αθηνών ή σε αλλοδαπό χρηματιστήριο παραγώγων ή σε άλλη οργανωμένη αγορά απαλλάσσονται από το φόρο εισοδήματος.».

 

5.α) Στο άρθρο 105 του ΚΦΕ, οι παράγραφοι που προστέθηκαν με την παράγραφο 2 του άρθρου 13 του ν. 3301/2004 (Α’ 263) ως παράγραφοι 15 και 16, αναριθμούναι σε 16 και 17 αντίστοιχα.

 

β) Στο άρθρο 15 του ΚΦΕ οι παράγραφοι 13,14,15,16 και 17, όπως αναριθμήθηκαν με την προηγούμενη περίπτωση, αναριθμούνται σε 14, 15, 16, 17 και 18 αντίστοιχα και προστίθεται νέα παράγραφος 13, που έχει ως εξής:

 

«13. Η χρεωστική διαφορά που προκύπτει σε βάρος των νομικών προσώπων από την ανταλλαγή ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου ή εταιρικών ομολόγων κατ’ εφαρμογή προγράμματος συμμετοχής στην αναδιάταξη του ελληνικού χρέους εκπίπτει σε ίσες δόσεις από τα ακαθάριστα έσοδα των διαχειριστικών περιόδων που μεσολαβούν μέχρι τη λήξη των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου που δόθηκαν σε ανταλλαγή, αρχής γενομένης από αυτή μέσα στην οποία πραγματοποιείται η ανταλλαγή των τίτλων και ανεξάρτητα από το χρόνο διακράτησής τους.».

 

6.Το πιστωτικό υπόλοιπο που προκύπτει από τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2011 και μετά των τραπεζών, ανεξάρτητα από τη νομική μορφή που λειτουργούν στην Ελλάδα, κατά το μέρος που οφείλεται σε φόρο που έχει παρακρατηθεί  επί τόκων ομολόγων ή εντόκων γραμματίων του Ελληνικού Δημοσίου και ομολόγων ημεδαπών επιχειρήσεων συμψηφίζεται με το φόρο εισοδήματος διαδοχικώς στα πέντε (5) επόμενα οικονομικά έτη από τη δημιουργία του πιστωτικού υπολοίπου, κατά το υπόλοιπο που αμομένει κάθε φορά.

 

7.Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 45 του ν. 3843/2010 (Α’ 115) προστίθενται εδάφια ως εξής:

 

«Η απόφαση συμμετοχής ή μη των Φ.Κ.Α. σε πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου που βρίσκονται στο χαρτοφυλάκιό τους με νέους τίτλους, κατ’ εφαρμογή προγράμματος για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Συμβουλίου του Φ.Κ.Α., τα μέλη του οποίου, κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής, δεν υπέχουν καμία ευθύνη, ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη.».

 

8.Στο τέλος της υποπαραγράφου γ’ της παραγράφου 11 του άρθρου 15 του ν. 2469/1997 (Α’ 38), προστίθεται εδάφιο ως εξής:

 

«Η απόφαση συμμετοχής ή μη του Κ.Κ. Ν.Π.Δ.Δ. και Α.Φ. σε προγράμματα ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου, κατ’ εφαρμογή προγράμματος για την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα της Τράπεζας της Ελλάδος ως διαχειριστή του Κ.Κ., η οποία καθώς και τα στελέχη της κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής, δεν υπέχουν καμία ευθύνη, ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη.».

 

9. Η  απόφαση συμμετοχής ή μη, ημεδαπών εταιρειών  και λοιπών νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, καθώς και ημεδαπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, σε πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου, κατ’ εφαρμογή προγράμματος για αναδιάταξη του ελληνικού χρέους, ανήκει αποκλειστικά στο Διοικητικό τους Συμβούλιο και εάν δεν προβλέπεται από το νόμο ή τις οικείες καταστατικές διατάξεις τέτοιο, από το ανώτατο συλλογικό όργανο διοικήσεώς τους, κατά παρέκκλιση από τυχόν αντίθετη διάταξη νόμου ή καταστατικού. Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου ή του συλλογικού οργάνου διοίκησης, κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής, δεν υπέχουν καμιά ευθύνη, ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη.

 

 

                                        ‘Αρθρο  4

 

Σύσταση «Ταμείου Στήριξης Ασφαλιστικού Συστήματος Α.Ε.»

 

1.Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, συστήνεται Ανώνυμη Εταιρεία αποκλειστικού σκοπού με την επωνυμία «Ταμείο Στήριξης Ασφαλιστικού Συστήματος Α.Ε.» (Ταμείο) και καταρτίζεται το καταστατικό της.

 

Το Ταμείο έχει αποκλειστικό σκοπό την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, τα οποία μεταβιβάζονται και περιέχονται στο Ταμείο χωρίς αντάλλαγμα με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού. Το προϊόν της αξιοποίησης των παραπάνω περιουσιακών στοιχείων, χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την οικονομική στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος, όπως  ειδικότερα προσδιορίζεται στο καταστατικό του.

 

Το Ταμείο λειτουργεί  για την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος, σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας και διέπεται από τις διατάξεις του κ.ν. 2190/1920 (Α’ 37), όπως ισχύει κάθε φορά, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στην απόφαση που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου.

 

2.Με την απόφαση της παραγράφου 1 που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως προσδιορίζεται ειδικότερα ο σκοπός του Ταμείου και καθορίζονται τα θέματα που αφορούν τα περιουσιακά στοιχεία που περιέρχονται σε αυτό, τα έσοδα και την διάθεσή τους και εγκρίνεται το προβλεπόμενο στο άρθρο 2 του κ.ν. 2190/ 1920 καταστατικό του Ταμείου, με το οποίο ρυθμίζονται όλα τα θέματα που προβλέπονται από την κείμενη για τις ανώνυμες εταιρείες νομοθεσία. Το καταστατικό μπορεί να τροποποιείται και να κωδικοποιείται με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Ταμείου, που εγκρίνεται με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Με το καταστατικό ρυθμίζονται τα θέματα που αφορούν την έδρα, το αρχικό μετοχικό κεφάλαιο, την αύξηση και τη μείωση του μετοχικού κεφαλαίου, την έκδοση των μετοχών, τα δικαιώματα των μετόχων, τη σύγκληση, τη συγκρότηση, τη λειτουργία και τις αρμοδιότητες της Γενικής Συνέλευσης και του Διοικητικού Συμβουλίου, τις αρμοδιότητες του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου και του Διευθύνοντος Συμβούλου, τους πόρους του Ταμείου, τους ελεγκτές, την εταιρική χρήση, το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο, τους πρώτους, τακτικό και αναπληρωματικό, ελεγκτές και κάθε άλλο σχετικό θέμα που προβλέπεται από την κείμενη για τις ανώνυμες εταιρείες νομοθεσία.

 

3.Ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας του Ταμείου, με τον οποίο καθορίζονται η διάρθρωση του Ταμείου, οι θέσεις προσωπικού, τα αναγκαία προσόντα για την πρόσληψη στη θέση, οι πάσης φύσεως αποδοχές του προσωπικού, ανάλογα με τα τυπικά και ουσιαστικά του προσόντα και τα καθήκοντα που ασκεί, και ο πειθαρχικός έλεγχος του προσωπικού καταρτίζεται από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου και εγκρίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

 

4.Με κανονισμό που καταρτίζεται από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου και εγκρίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης που δημοσιεύται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζονται οι όροι και οι διαδικασίες  ανάθεσης μελετών και υπηρεσιών και εκτέλεσης έργων και εργασιών, προμηθειών, αγορών ακινήτων, μισθώσεων, εκμισθώσεων και γενικά παραχωρήσεων χρήσης και κάθε άλλου ενοχικού  ή εμπράγματου δικαιώματος επί ακινήτου.

 

5.Μέχρι την έγκριση των κανονισμών που προβλέπονται στις παραγράφους 3 και 4 του παρόντος άρθρου τα σχετικά θέματα διέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες γενικές  διατάξεις, επιφυλασσομένων των διατάξεων για το συντονισμό των διαδικασιών σύναψης συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών.

 

 

 

                                           Άρθρο  5

 

                                      Έναρξη ισχύος

 

Η ισχύς των διατάξεων του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επί μέρους διατάξεις του.

 

 Σημείωση Μ. Σπ. Γ.: Στο τέλος αυτού του Νόμου επισυνάπτεται ολόκληρο το Μνημόνιο, που δεν καταχωρίζω στο παρόν.

 Να προσεχθεί όμως ότι έχουν εγερθεί σημαντικές αντιρρήσεις κι αμφισβητήσεις ως προς το περιεχόμενο του Μνημονίου και προσφυγές εναντίον του στην «Ελληνική» Δικαιοσύνη:

«…αμφισβητήσεις για το Μνημόνιο εκφράσθηκαν τόσο σε θεωρητικό επίπεδο όσο και στο πλαίσιο της δίκης που ξεκίνησαν σειρά αιτούντων στο Συμβούλιο της Επικρατείας καταθέτοντας αίτηση ακυρώσεως…

… Η αίτηση υπογράφεται από τον Δικηγορικό σύλλογο Αθηνών, την ΑΔΕΔΥ, την Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτικών Συνταξιούχων, την ΕΣΗΕΑ, το ΤΕΕ, πέντε ακόμα φορείς και 22 μέλη τους. Στις 29.7.2010 ο ΔΣΑ κατέθεσε από κοινού με άλλους επιστημονικούς φορείς, ενώσεις και πολίτες αίτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για την ακύρωση ορισμένων αποφάσεων και πράξεων εκτελεστικών του Μνημονίου. Ειδικότερα Με την αίτηση ακυρώσεως έχουν προσβληθεί οι υπ’ αριθ. 2/14924/1.4.2010 (παροχή οδηγιών για την υλοποίηση εισοδηματικής πολιτικής έτους 2010) και 2/35981/28.5.2010 (παροχή οδηγιών για την υλοποίηση μισθολογικών ρυθμίσεων) αποφάσεις του Υφυπουργού Οικονομικών, καθώς και η υπ’ αριθ. Φ8000/14254/1097/6.7.2010 κοινή υπουργική απόφαση των Υφυπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και μια σειρά φύλλων μισθοδοσίας, ανάλυσης και βεβαίωσης αποδοχών....

…Σε σχέση με την υπόθεση αυτή δημοσιεύθηκε η εισήγηση της Εισηγητού Δικαστού Μαίρης Σαρπ και πρόσφατα εκδόθηκαν οι αναμενόμενες αποφάσεις. Πρώτο και καίριο ζήτημα ήταν αυτό της φύσης των προσβαλλόμενων πράξεων. Ομως ο τύπος δεν διάβασε το σύνολο του κειμένου. Ετσι τα δημοσιεύματα κινήθηκαν περίπου στην πιό κάτω λογική με λιγώτερες ή περισσότερες κορώνες.

Δημοσιεύθηκε η ανανεωμένη εδώ και καιρό απόφαση (668/2012) της πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκαν οι πιο πάνω προσφυγές. Σύμφωνα με τις δύο αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ, κρίθηκε μεταξύ άλλων ζητημάτων που συνέχονται με το παραδεκτό της αίτησης και τη φύση των προσβαλλόμενων πράξεων, ότι το Μνημόνιο (Ν. 3845/2010) δεν χρειαζόταν να ψηφιστεί από τη Βουλή με πλειοψηφία των 3/5, καθώς δεν αποτελεί διεθνή σύμβαση. Το δικαστήριο κατέληξε ως προς το ζήτημα αυτό ότι το Μνημόνιο, παρά το γεγονός ότι το κείμενό του έχει καταρτιστεί στην αγγλική γλώσσα, "δεν έχει τον χαρακτήρα διεθνούς συνθήκης μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωζώνης και της Ελλάδας, ούτε πολύ περισσότερο μεταξύ της τελευταίας (Ελλάδος) και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο δεν έχει υπογράψει το Μνημόνιο". Το δικαστήριο έκρινε σχεδόν κατά πλειοψηφία (αν και υπήρξαν αρκετές μειοψηφίες σε επιμέρους ζητήματα) ότι το μνημόνιο (Ν. 3845/2010) δεν χρειαζόταν να ψηφιστεί από τη Βουλή με πλειοψηφία των 3/5, καθώς δεν αποτελεί διεθνή σύμβαση. Σύμφωνα με τους δικαστές, το μνημόνιο δεν αποτελεί διεθνή σύμβαση κατά το άρθρο 28 του Συντάγματος, έτσι ώστε να χρειάζεται να ψηφιστεί από τη Βουλή με την αυξημένη πλειοψηφία των 180 βουλευτών. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το ΣτΕ, παρά το γεγονός ότι το κείμενό του Μνημονίου έχει καταρτιστεί στην αγγλική γλώσσα, «δεν έχει τον χαρακτήρα Διεθνούς Συνθήκης μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωζώνης και της Ελλάδας, ούτε πολύ περισσότερο μεταξύ της τελευταίας (Ελλάδος) και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου το οποίο δεν έχει υπογράψει το Μνημόνιο». Η μη επικύρωση του Μνημονίου με νόμο δεν παραβιάζει ούτε το άρθρο 36 παράγραφος 2 του Συντάγματος, σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ. Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου αποφάνθηκε παράλληλα ότι με το Μνημόνιο δεν αναγνωρίζονται εξουσίες σε όργανα διεθνών οργανισμών, οι οποίες περιορίζουν καθ' οιονδήποτε τρόπο την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας, ενώ ταυτόχρονα η Κυβέρνηση διατηρεί την κατ' άρθρο 82 του Συντάγματος εξουσία της για τη χάραξη της γενικής πολιτικής της χώρας. Η ένταξη μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επισημαίνει το ΣτΕ, δεν περιορίζει την άσκηση της εθνικής μας κυριαρχίας. Παράλληλα, όπως τονίζουν, συνάδουν με το Σύνταγμα και το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), όσο και με τις διεθνείς συμβάσεις τα περιοριστικά μέτρα που επιβάλλει το Μνημόνιο, όπως οι περικοπές αποδοχών, συντάξεων, επιδομάτων, επιδομάτων θερινών διακοπών, δώρων εορτών (Χριστουγέννων και Πάσχα) κ.λπ. Τονίζει τέλος ότι οι διατάξεις του Μνημονίου δεν προσκρούουν σε άρθρα του Συντάγματος, όπως είναι το άρθρο 2 για την προστασία της ανθρώπινης αξίας, το άρθρο 4, που κατοχυρώνει την αρχή της ισότητας, το άρθρο 5 περί οικονομικής ελευθερίας, το άρθρο 17 για την προστασία της ιδιοκτησίας, στην έννοια της οποίας περιλαμβάνεται ο μισθός και η σύνταξη, το άρθρο 20, που αφορά το δικαίωμα δικαστικής προστασίας, το άρθρο 22, που προβλέπει τις συλλογικές συμβάσεις ως μέσο καθορισμού των αποδοχών, το άρθρο 23 για την προστασία της συνδικαλιστικής ελευθερίας, το άρθρο 25, που αφορά την αρχή της αναλογικότητας και το άρθρο 28, που αναφέρει ότι οι διεθνείς συμβάσεις επικυρώνονται με την πλειοψηφία των 180 βουλευτών. Σε άλλο σημείο της δικαστικής απόφασης αναφέρεται ότι λόγοι δημοσίου συμφέροντος δικαιολογούν αυτές τις περικοπές στις αποδοχές και συντάξεις, οι οποίες είναι μέσα σε βιώσιμα επίπεδα . "Η θεσπισθείσα με τους νόμους 3833/2010 και 3845/2010 περικοπή αποδοχών και επιδομάτων εργαζομένων στο Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και συνταξιοδοτικών παροχών αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και προωθήσεως διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων της ελληνικής οικονομίας, το οποίο, συνολικώς εφαρμοζόμενο, αποσκοπεί τόσο στην αντιμετώπιση της κατά την εκτίμηση του νομοθέτη άμεσης ανάγκης καλύψεως οικονομικών της χώρας όσο και στη βελτίωση της μελλοντικής δημοσιονομικής και οικονομικής της καταστάσεως, δηλαδή στην εξυπηρέτηση σκοπών, που συνιστούν κατ' αρχήν σοβαρούς λόγους δημοσίου συμφέροντος", αναφέρει η δικαστική απόφαση. Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα μεταφέρει ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθήνας τη νομική μάχη για το Μνημόνιο 1 μετά τη δημοσίευση της απόφασης της ολομέλειας του ΣτΕ με την οποία κρίθηκε συνταγματικό, νόμιμο, σύμφωνο με τις διεθνείς συμβάσεις και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Ο ΔΣΑ επίσης αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για αναψηλάφηση της δίκης, θεωρώντας ότι από το 2010, οπότε και ψηφίστηκε, μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει άρδην τα δεδομένα.» (Eleni Trova, 23.2.2012, ΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ – Law Blog)

 

Τα δε μέτρα, που επιβάλλονται από αυτό καταμερίστηκαν σε τρία πακέτ’ από την Κυβέρνηση,  προκειμένου ν’ αποφύγουν την εξέγερση του Λαού. Έτσι:

Με το πρώτο πακέτο (9.2.2010) επιβλήθηκαν:

*  Το πάγωμα των μισθών.

*  Οι περικοπές των επιδομάτων κατά 10% , των υπερωριών και των οδοιπορικών των Δ.Υ..

Με το δεύτερο πακέτο εφαρμόστηκαν πιο αυστηρά μέτρα:

*  Μείωση 30% στα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα, αδείας

*  Μείωση 12% σε όλα τα επιδόματα του Δημοσίου

*  Μείωση 7% στις αποδοχές υπαλλήλων ΔΕΚΟ, ΟΤΑ, ΝΠΙΔ

*  Αύξηση ΦΠΑ από 4,5 στο 5%, από 9 στο 10%, από 19 στο 21%

*  Αύξηση 15% στον φόρο της βενζίνης

*  Επιβολή επιπλέον 10% έως 30% στους (ήδη υπάρχοντες) φόρους εισαγωγής επί της αξίας των περισσότερων εισαγόμενων αυτοκινήτων.

*  Επαναφορά τεκμηρίων διαβίωσης σε όλα ανεξαιρέτως τα αυτοκίνητα (είχαν καταργηθεί τον Σεπτέμβριο του 2003), ακόμα και στα μικρότερου κυβισμού.

*  Επέκταση των τεκμηρίων διαβίωσης σε όλα ανεξαιρέτως τα ακίνητα, ακόμα και στα μικρότερα.

 Το τρίτο πακέτο ανακοινώθηκε από το Γιωργάκι στις 2.5.2010, μετά την ενεργοποίηση του Μηχανισμού Στήριξης, κ επέβαλε στον Ελληνικό Λαό:

 

* Αντικατάσταση του 13ου και 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων με επίδομα 500 Ευρώ σε όλους όσους έχουν αποδοχές μέχρι 3.000 Ευρώ και πλήρης κατάργησή των δύο μισθών για μεγαλύτερες αποδοχές.

* Αντικατάσταση 13ης και 14ης σύνταξης με επίδομα 800 Ευρώ για συντάξεις ως 2500 Ευρώ.

* Περαιτέρω περικοπή επιδομάτων 8% στα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων και 3% στους υπαλλήλους των ΔΕΚΟ όπου δεν υπάρχουν επιδόματα.

* Αύξηση του υψηλού συντελεστή ΦΠΑ από 21% σε 23%, του μεσαίου από 10% σε 11% (από 1η Ιουλίου 2010) και από 11% σε 13% (από 1η Ιανουαρίου 2011) και αντίστοιχα του χαμηλού στο 6,5% (από 1η Ιανουαρίου 2011).

* Αύξηση στον ειδικό φόρο κατανάλωσης σε καύσιμα, τσιγάρα και ποτά κατά 10%.

* Αύξηση στις αντικειμενικές τιμές ακινήτων.  

* Πρόσθεση ενός επιπλέον 10% στους φόρους εισαγωγής επί της αξίας των περισσότερων εισαγόμενων αυτοκινήτων.

* Προβλεπόταν ακόμη αλλαγές στα εργασιακά. Όπως η αύξηση του ορίου απολύσεων, κ η μείωση του κατώτατου μισθού. Η αύξηση στα εξήντα πέντε (65) χρόνια του ορίου  ηλικίας για τη συνταξιοδότηση των γυναικών, που εργάζονται στο δημόσιο τομέα, που θ’ άρχιζε από το 2011 σταδιακά και θα ολοκληρωνόταν ως το τέλος του 2013.

 *Καταργούσε Οργανισμούς κ έβαζε το προσωπικό  τους σ’ «εφεδρεία».

* Σε περίπτωση πρόσληψης νέων ανειδίκευτων, αυτοί θ’ αμοιβόταν με μειωμένο μισθό κατά 20%, από αυτό που προβλέπουν οι ΣΣΕ.

* Αύξησε από τα 2 στα 3 χρόνια  τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

* Άλλαξε τη φορολογική κλίμακα στους φορολογούμενους που δηλώνουν πάνω από 8.000 ευρώ εισόδημα. Κ επέβαλε έκτακτη εισφορά σ’ αυτούς, που δηλώνουν εισόδημα πιο μεγάλο από 12.000 ευρώ.

* Αύξησε το ΦΠΑ στα προϊόντα  και στις υπηρεσίες εστίασης.

* Επέβαλε κλιμακωτή αντικειμενική δαπάνη κατοικίας.

* Επέβαλε στους  επιτηδευματίες κ ελεύθερους επαγγελματίες  ετήσιο τέλος.

* Αφού δημιουργούσε με τα μέτρα του αυτά στρατιές ανέργων, επέβαλε ειδική εισφορά αλληλεγγύης, για την …καταπολέμηση της ανεργίας!

* Από τη μια επέβαλε ειδική εισφορά στην επικουρική ασφάλιση των συνταξιούχων κι από την άλλη, αύξησε και την παρακράτηση του ΛΑΦΚΑ των πάνω από 1450 ευρώ συντάξεων από 4%-10% που ήταν και την πήγε στο 6%-14% .

 

Κ επειδή αυτά τα μέτρα «δεν επάρκεσαν», επανήλθε τον Αύγουστο με πιο μεγάλη δριμύτητα κ επέβαλε:

 

* Διεύρυνση της εφεδρείας των εργαζόμενων και σε όσους Οργανισμούς δε θα καταργήσει.

* Νέο έκτακτο φόρο στα σπίτια μέσω των λογαριασμών ΔΕΗ.

* Αύξηση των  περικοπών στις  συντάξεις και στο εφάπαξ. Καθώς και στους μισθούς των Δ.Υ. Και την καθιέρωση «ενιαίου μισθολογίου.

 * Μείωση του αφορολόγητου ορίου από τις 8.000 ευρώ στις 5.000 ευρώ.

* Και τέλος στο «άνοιγμα» των «κλειστών» επαγγελμάτων, για να μην πηδούν οι επαγγελματίες από τα παράθυρα και σπάσουν τα πόδια τους…  

 

 

Με αυτά τα μέτρα μετέβαλε τις διαμαρτυρίες του Λαού σε οργή κι αγανάχτηση! Οπότε συνέβησαν και  γεγονότα αιματηρά…

 

 

 

 

 

 

 

Αυτός ο  Νόμος 4046/14.2.2012 υπογράφεται από το δοτό από τους RO - RO Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμ(ι)ο και την Κυβέρνησή του. Τα ίδια δηλαδή πρόσωπα, με τις ίδιες ιδιότητες κι αρμοδιότητες, όπως αναφέρονται στο τέλος της εισήγησης της Κυβέρνησης προς τη Βουλή, που ήδη διαβάσατε  στα προηγούμενα. Έτσι  περιττεύει η επανάληψή τους.

 

Ο Νόμος αυτός υπογράφηκε στις 9.2.2012 και δημοσιεύτηκε στο  ΦΕΚ 28/Α/14.2.2012.

 

 «Τα πράγματα δε, περιπλέκονται ακόμη περισσότερο δεδομένου ότι η πολιτική εξουσία της χώρας μας δεν λειτουργεί στην παρούσα συγκυρία αποκλειστικά πρωτογενώς αλλά υπό την επιτήρηση άλλως την καθοδήγηση, ενίοτε δε και υπό τον εξαναγκασμό διεθνών οργανισμών στους οποίους συμμετέχει, άλλων Κρατών αλλά και ιδιωτικών οικονομικών κέντρων εξουσίας.» (Π. Πικραμμένος, Πρόεδρος του Σ.τ.Ε., Θεωρία και Πράξη Διοικητικού Δικαίου 2/2012 ).

 

( Ο Παναγιώτης Πικραμμένος, Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας  (2.7.2009 – 16.5.2012), πήρε την εντολή σχηματισμού υπηρεσιακής Κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στις 16.5.2012, για να οδηγήσει σ’ εκλογές τη Χώρα. Το βράδυ της ίδιας μέρας ορκίστηκε κι ανέλαβε  Πρωθυπουργός. Στις 20.6.2012, μετά την «πετυχημένη» διεξαγωγή των εκλογών της 17.6.2012, υπέβαλε παραίτηση.) 

 

 Άρα  η πολιτική εξουσία της Χώρας μας επιτηρείται, εξαναγκάζεται, και χειραγωγείται θα προσέθετα, από παράγοντες πολιτικής αλλοεθνείς. Δεν είναι λοιπόν πάντοτε ελεύθερη ν’ αποφασίζει και να  πράττει δίκαια και προς το συμφέρον του Ελληνικού Κράτους και Λαού, αλλά προς το συμφέρον άλλων Κρατών και οικονομικών κέντρων εξουσίας.

 Άρα παραβλέπει, το δίκαιο και το συμφέρο του Ελληνικού Κράτους και των Ελλήνων Πολιτών, και τάσσεται υπέρ της εξυπηρέτησης του ξένου συμφέροντος, που πάντοτε σχεδόν αντίκειται στο συμφέρον του Ελληνικού Κράτους και Λαού.

Έχει λοιπόν ήδη εκχωρηθεί η εξουσία του Ελληνικού Κράτους  σ’ αυτά τ’ άλλα κράτη και τα ιδιωτικά οικονομικά κέντρα, που υπονοεί ο πρώην Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

 

 

 Συμπερασματικά να τονίσομε ότι:

 Οι Κυβερνήσεις του Ελληνικού Κράτους βρίσκονται κάτω από κηδεμονία ξένων προς αυτό συμφερόντων.

 Δεν λειτουργούν υπέρ των συμφερόντων του Ελληνικού Κράτους  και του Ελληνικού Λαού, αλλά υπέρ άλλων κρατών κ ιδιωτικών συμφερόντων.

Είναι, λοιπόν, Κουίσλινγκ Κυβερνήσεις, που συνεργάζονται κ υπηρετούν  ξένα συμφέροντα κι όμως ψηφίζονται από τους Έλληνες Πολίτες και μισθοδοτούνται από τον ιδρώτα του προδομένου από αυτές φορολογούμενου αγρίως Ελληνικού Λαού!!

 

 

Έτσι όμως θα ξεπεράσομε την Κοινωνική, Οικονομική και κρίση αξιών;

Με την αναχρηματοδότηση των επιχειρήσεων του Εβραιοσιωνισμού, που λέγονται Τράπεζες κ είναι τα καταστροφικά εργαλεία που χρησιμοποιεί για την καταστροφή και διαστροφή της Κοινωνίας; 

 

Κρίμα, που υπάρχουν κ Έλληνες Βουλευτές κ εξωκοινοβουλευτικοί  και στηρίζουν τέτοιου είδους Γραικύλους, αχυράνθρωπους, υπηρέτες των Εβραιοσιωνιστικών συμφερόντων. Κρίμα!...

 

Θα μπει ποτέ σε ισχύ η σχέση παραγωγής του Τόπου με την εγχώρια κατανάλωση;

 Θα γίνει ποτέ συνείδηση των υπεύθυνων της Διακυβέρνησης του Τόπου η απαραίτητη για την οικονομική ανόρθωσή του σχέση αυτή;

Θα γίνει ποτέ συνείδηση η ορθή σχέση Δημόσιου Χρέους με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν;

Θα καταλάβει ποτέ ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας πως η οικονομική εξάρτηση οδηγεί στην πολιτική κ η πολιτική στην απώλεια της εξουσίας κ η απώλεια της εξουσίας στην απώλεια της ενεξαρτησίας και στην αλλοτρίωση του Κράτους;

 Ή, μήπως, αυτό εξυπηρετεί τα προσωπικά κ οικογενειακά συμφέροντα των «πολιτικών» της Ελλάδας, έτσι, όπως πάντοτε;

 

 Κ εμείς, λοιπόν, ανταλλάξαμε το Χρυσό με χάντρες και καθρεφτάκια, όπως έκαμαν οι ιθαγενείς της Αμερικής και της Αφρικής κι από ελεύθεροι μεταβλήθηκαν σε σκλάβους της πιο χαμηλής υποστάθμης…

 

Να ξέρετε πως από το κάθε ευρώ που δανειστήκαμε «με το πακέτο διάσωσης  της Ελλάδας, 40 λεπτά του ευρώ καταλήγουν στα ταμεία των ξένων χρηματοπιστωτικών ομίλων που δάνεισαν την Ελλάδα, ενώ 23 λεπτά καταλήγουν στα ταμεία των ελληνικών τραπεζών, ασφαλιστικών ταμείων και οργανισμών που κατέχουν ελληνικά ομόλογα.  «Τέλος, 18 λεπτά από το ευρώ που προορίζεται για τη διάσωση της Ελλάδας καταλήγουν στα ταμεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ)».

Έτσι, «γι' άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι οι φτωχοί σώζουν τους πλούσιους». (Ντάνιελ Τζον Χάναν).

 

«Σε πιθάρι που βγάζεις και δε βάζεις, γρήγορα θα βρεις τον πάτο»! Σοφή κουβέντα, που δε χρειάζεται να είναι κάποιος Χαχάμης για να την καταλάβει…

                              

                                                         Τέλος