Περίλυπος εστιν η ψυχή μου…

 Περίλυπος εστιν η ψυχή μου…       

 

«Περίλυπος εστιν η ψυχή μου έως θανάτου», (Ματθαίος, 26, 38) είπεν ο Κύριος σε ώρα υπέρμετρης θλίψης που Τον κατείχε! Σε ώρα, που τα ασύμμετρα ανθρώπινα κατατάρασσαν το ανθρώπινο μέρος της ουσίας Αυτού.

 Και σήμερα είναι μέρα, που αισθάνομαι κ εγώ πόνο μεγάλο, που συνταράσσει την ύπαρξή μου…

Ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης τη Μεγάλη  Ώρα του «Τετέλεσθαι», βρισκόμενος κάπου κοντά στο σημερινό Κάιρο της Αιγύπτου, συγκλονισμένος από τα φαινόμενα, αναφώνησε: «Ή Θεός πάσχει ή το πάν απώλλυται»! Και σημείωσε την ημερομηνία και την ώρα.

 Κι όταν ο από Σαούλ Παύλος κήρυξε το Χριστό-Θεό στον Άρειο Πάγο της Αθήνας, έλεγξε τη σημείωση της ημερομηνίας, που είχε κρατήσει. Ταυτοποίησε την ημερομηνία με αυτή  του λόγου του Αποστόλου των Εθνών και τότε «τινὲς δὲ ἄνδρες κολληθέντες αὐτῷ ἐπίστευσαν, ἐν οἷς καὶ Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης καὶ γυνὴ ὀνόματι Δάμαρις καὶ ἕτεροι σὺν αὐτοῖς». (Πράξεις των Αποστόλων, 17,34).

Και «όταν έμαθε ότι στα Ιεροσόλυμα ζει η Μητέρα του Χριστού, ταξίδεψε μέχρι εκεί όπου και την συνάντησε. Από αυτή την συνάντηση είπε: «το παρουσιαστικό της, τα χαρακτηριστικά της, η όλη εμφάνιση της μαρτυρούν, ότι είναι πράγματι Μητέρα Θεού». Στα Ιεροσόλυμα ξαναβρέθηκε, όταν εκοιμήθη η Θεοτόκος και εξεδήμησε προς τον Υιόν και τον Θεόν της. Τότε ηρπάγη και αυτός όπως οι Απόστολοι και άλλοι Ιεράρχαι, εν νεφέλαις και αιθερίως μετέβη και παρέστη εις την κηδείαν της Παναγίας.»(ΒικιπαιδειΑ)…

 

Σήμερα, μέρα της Μεσοπεντηκοστής, με γαλήνια τη θάλασσα, κατακάθαρο τον ουρανό, λαμπρό το μαγιάτικο ήλιο, ζεστή την ημέρα, ευχάριστο και καλοδεχούμενο μαϊστράλι, αισθάνομαι το ρίγος του θανάτου να διαπερνά το κορμί μου!

Αιτίες; Πολλές! Κι όλες κατατείνουν προς το αυτό.

Όχι, δεν «απόλλυται το παν»! Ο Θεός μας είναι Μεγάλος, Άγιος, Μοναδικός και Φιλάνθρωπος.

 Αλλά εμείς είμαστε μικροί. Και, όντας ελάχιστοι, θέλομε  με την αλαζονεία που μας έχει κυριεύσει, να δείξομε πως είμαστε Μεγάλοι. Τόσο, που μπορούμε και μοναχοί μας. Μπορούμε και χωρίς τον Πατέρα μας. Όπως τα νήπια, που ξεφεύγουν από τη Μάνα τους, και προσπαθούν να ορθοποδήσουν,  να δείξουν πως έχουν τη δύναμη να σταθούν στα πόδια τους από μοναχά τους.

Έτσι αποφασίζομε κ εμείς ν’ απεξαρτηθούμε από την προστασία του Θεού Πατέρα, γιατί θαρρέψαμε πως μπορούμε και μοναχοί μας να τα καταφέρομε και δεν Τον έχομε ανάγκη!!

Τον διώχνομε και Τον αντικαθιστούμε, χωρίς και να το υποψιαζόμαστε ίσως, με τον ολετήρα της Ανθρωπότητας! Χωρίς και να λάβομε υπόψη μας πως, οι πρόγονοί μας Αγωνίστηκαν κάτω από τη σκέπη και την προστασία Του, κ επικαλούμενοι τη βοήθειά Του απελευθέρωσαν το Έθνος και την Πατρίδα μας από τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς!    

Και να τώρα! Εμείς οι μικροί διώχνομε από την Πατρίδα τον Ελευθερωτή μας, δεχόμαστε παθητικά την ασύμμετρη απειλή υποταγής στους επιγόνους του ίδιου βάρβαρου, απολίτιστου, αιμοσταγή, εχθρού εξουσιαστή, και ζητούμε το έλεος από τους οπαδούς του.

Διώκομε το Θεό μας από την Ελλάδα! Την κοιτίδα της Ορθόδοξης Χριστιανικής Θρησκείας! Τη Χώρα, απ’ όπου ο Χριστιανισμός μεταλαμπαδεύτηκε και στη Ρωσία κι αλλού. Τη Χώρα, που πρώτη ασπάστηκε τη Θρησκεία του Χριστού και μεταβλήθηκε στο πρώτο Χριστιανικό Κράτος  στον Κόσμο!

Και διώχνομε το Θεό - Χριστό, όχι οι Έλληνες!  Όχι!

Τον διώχνει το Κράτος, που ονομάζεται Ελληνικό, ενώ δεν είναι!

Τον διώχνει η Κυβέρνηση του Κράτους αυτού, που ισχυρίζεται πως είναι Ελληνική, ενώ δεν είναι.

Και Τον διώχνει, με τη δική μας ανοχή, και με τις πλάτες αυτών, των οποίων αποτελεί υπηρέτη.

Τον διώχνει με την ανοχή της Ηγεσίας της «Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας», που στο πιο μεγάλο ποσοστό Της σιωπά «ως αμνάς επί σφαγήν». Όμως «Αυτή ταύτη» η Ηγεσία του «πάλαι ποτέ» προσέφερε Αγώνες και αίμα «διά του Χριστού την Πίστιν την Αγίαν και της Πατρίδος την Ελευθερίαν»!!

Τώρα αποδέχτηκε σιωπηρά την κατάργηση του ομαδικού εκκλησιασμού των μαθητών.

Θυμούμαι την εντολή του «Δεσπότη», που μου μετέφερε ο νεωκόρος του Μητροπολιτικού Ναού (1971/1972) Μανόλης Κυριαννιτάκης σε ώρα λειτουργίας: «να πάρεις τα παιδιά και να φύγεις»! Όπως θυμούμαι και την απάντηση, που έδωσα: Δεν είναι ιδιοκτησία του ο Ναός.  Και βέβαια δεν έφυγα.

Και βέβαια δεν ξεχνώ την επιμονή του  «Αγίου» στο Νομάρχη, όπως μου τη μετέφεραν αυτήκοοι: «Να ενεργήσετε την απόλυσή του ή έστω τη μετάθεσή του στον Έβρο»!... Βλέπετε γνώριζε και που κατά προτίμηση στελνόταν οι ανεπιθύμητοι…

Από τότε, επί «Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών», προλειαινόταν το έδαφος και προπαρασκευαζόταν στα μουλωχτά  αυτό, που νομοθετείται σήμερο από τάχα και «αριστερή» Κυβέρνηση, για να ξεφύγει από την  ευθύνη η από τα «δεξιά» εκμετάλλευση του Χριστιανισμού.

 Σήμερα, λοιπόν, που, η καθίζηση του ηθικού των Ελλήνων επιτρέπει, διώκεται και φανερά πια και νομοθετημένα ο Θεός-Χριστός από την Ελλάδα.

Τώρα φτάσαμε στο σημείο να βγάλομε από τα σκολειά, όχι μόνο την εικόνα του Χριστού από τις αίθουσες διδασκαλίας, αλλά και την Κατήχηση και τη Λειτουργική και τη Εκκλησιαστική Ιστορία της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας από το «αναλυτικό πρόγραμμα». Δηλαδή τη λίστα διδασκαλίας, που καθορίζει το τι πρέπει να διδάξει ο Εκπαιδευτικός στις τάξεις υποχρεωτικής εκπαίδευσης…

Όπως προγραμματίζεται κ η έξοδος της Ελληνικής Ιστορίας από αυτά, με πιθανή την εισαγωγή διδασκαλίας του … «Γιομ Κιπούρ» και του «Πουρίμ»…

Το ωραίο είναι ότι νομοθετείται το «Ολοήμερο Σχολείο»!!

Ούτε ο Μεταξάς δεν αποτόλμησε τέτοιο νομοθέτημα. Ούτε η «Χούντα των Συνταγματαρχών». Ούτε οι κατά καιρούς διαλάμψαντες διχτατορίσκοι Πάγκαλος, Κονδύλης, και CIA.

Γνωρίζω ό,τι καλό μπορεί να προέλθει από το θεσμό του Ολοήμερου Σχολείου αγαθών προθέσεων. Όπως και υποψιάζομαι και το βάθος της Καταστροφής της Νεολαίας ενός Κράτους, από την πλύση εγκεφάλου που θα υποστεί εξ απαλών ονύχων. Από τη σκοπούμενη επιστημονική διαστροφή του μυαλού και της ψυχής, που ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ να υποστεί από την ολοήμερη επιστημονική επίδραση για κατασκευή και διαμόρφωση «Πολιτών» κατά παραγγελία… 

Το «Ολοήμερο Σχολείο» είναι σε θέση να διαμορφώσει «προϊόντα» πλέον κι όχι Ανθρώπους. Κατά το Ήθος του Κράτους και της Προσωπικότητας των Διδασκόντων-Εργατών, που θα επιλέξει αυτό το Κράτος, για ν’ ασκήσουν επιδράσεις πάνω σε αδιαμόρφωτες κ εύπλαστες ακόμη ψυχές και σώματα της Νεολαίας. Δεν εννοώ πως το παιδί των 6-12 χρόνων, κι ακόμη και των 4-14, που έπιασε το αφτί μου ότι θα προταθεί σε Νομοθεσία, είναι «tabula rasa». Όχι δεν είναι. Υπάρχει στο είναι του μια κληρονομικότητα που το συνοδεύει. Υπάρχει κι αυτό που επηρέασε την ύπαρξή του κατά την κυοφορία του. Οι επιδράσεις, που του προσέδωσε η Μάνα του από τη ζωή και τις ψυχικές κι άλλες συγκινησιακές καταστάσεις που πέρασε η ίδια κατά την εγκυμοσύνη της. Αυτά όμως η Συστηματική Αγωγή είναι σε θέση να τα παραμερίσει, αλλά δεν τα διαγράφει από το σκληρό δίσκο μνήμης του κάθε ατόμου.

 Γι’ αυτό καλό θα είναι να επέμβουν οι Επιστήμονες Παιδαγωγοί, Παιδοψυχολόγοι κ.λπ. ειδικοί, και προπάντων οι Γονείς των παιδιών.  Τα παιδιά είναι δικά τους. Είναι των γονέων τους. Δεν είναι του Κράτους. Δεν ανήκουν σε κανένα Κράτος. Ανήκουν  πρώτα στο Θεό, που μπορεί ανά πάσα στιγμή  να τ’ ανακαλέσει,  και στους γονείς τους, ίσαμε την ενηλικίωσή τους. Μετά απελευθερώνονται και δεν εξουσιάζονται, αλλά κατά συνείδηση ακολουθούν τη δική τους πορεία, με τα εφόδια, που τους έδωσαν οι Γονείς (Οικογένεια), το Σχολείο, η Εκκλησία, η Κοινωνία, που αποτελούν παράγοντες ευκαιριακής οι άλλοι και συστηματικής Αγωγής όλες οι βαθμίδες Σχολείων, που θα τύχει να εκπαιδευτούν τα παιδιά.  Ακόμη και το Κατηχητικό, το Χοροδιδασκαλείο,  το Ωδείο, το Γυμναστήριο  κι ο Στρατός. 

Αν έχετε οι Γονείς εμπιστοσύνη, ότι το Κράτος είναι τίμιο, χριστιανικό, ηθικό, ορθολογικό κι ό,τι άλλο σύμφωνο με τα πιστεύω Σας, τότε εμπιστευτείτε σ’ αυτό τα παιδιά Σας σε Σχολείο Ολοήμερο, που οπωσδήποτε μειώνει τις δικές Σας επιδράσεις πάνω σ’ αυτά, γιατί ελαχιστοποιεί το χρόνο, που θα είναι αυτά κοντά Σας και θα δέχονται τις επιδράσεις της Οικογένειας.

 Πρέπει όμως πρώτα να πιστέψετε πως Ένας ήταν και είναι ο Δάσκαλος, που είχε κ έχει τη δύναμη και τη θέληση να επιδράσει πάνω στον Άνθρωπο και να τον διαμορφώσει κατά ομοίωσή Του Αγαθό, αλλά απέφυγε να τον υποδουλώσει και να του αφαιρέσει το δικαίωμα της Ελεύθερης Σκέψης και Βούλησης, και να τον αναγκάσει να τον ακολουθήσει έκοντ’ άκοντα .  Και μπορούσε και μπορεί να το κάμει. Αλλά όμως σεβάστηκε τον Άνθρωπο και δεν προχώρησε στην άρση των προς αυτόν δωρημάτων Του. Είναι Αυτός ο Ένας και Ανεπανάληπτος ως Θεός. Αυτός, που: «Είπε στο λεπρό: «Καθαρίσθητι» (Ματθ. 8,3), στον τυφλό: «Ανάβλεψον» (Λουκ. 18,42), στον παράλυτο: «Άρον τον κράβατόν σου» (Μάρκ. 2,11)· είπε στον άνεμο: «Σιώπα», στη θάλασσα: «Πεφίμωσο» (έ.α. 4,39), στα στοιχεία της φύσεως: «Ησυχάστε»· είπε στον υιό της χήρας: «Εγέρθητι» (Λουκ. 7,14), στο Λάζαρο: «Δεύρο έξω» (Ιω. 11,43), στους νεκρούς: «Αναστηθήτε». Και μόνο αυτά; Ο Χριστός ό,τι δίδαξε το εφήρμοσε. Η αρετή του ξεπέρασε τα ανθρώπινα μέτρα, έφθανε τα άστρα «εκάλυψεν ουρανούς» (Αμβ. 3,3). Κανείς δεν θα μπορέση ποτέ να απαντήση στο ερώτημά του: «Τις εξ υμών ελέγχει με περί αμαρτίας;» (Ιω. 8,46).».(Αυγουστίνος Καντιώτης).

Και στη θέληση, στην επιθυμία Του, τα πάντα υπάκουσαν κ υπακούνε…

Μην το ξεχάσετε. Αυτά είναι γεγονότα ιστορικά κι αδιάψευστα. Μοναδικά. Ανεπανάληπτα. Όπως είναι Αναπανάληπτος και Μοναδικός ο «κελεύσας» Χριστός, που σήμερα διώκεται, όπως επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Όχι,  διωγμοί δεν άρχισαν ακόμη επίσημα και φανερά.

Η εξαθλίωση όμως του Ελληνικού Έθνους και της Ελλάδας καταμαρτυρούν την υπόγεια και «καμουφλαρισμένη» διαδρομή τους…

Και μη ξεχάσετε ακόμη ότι: Στο «Δυτικό Μέτωπο» κατά τα τέλη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου οι Σύμμαχοι αντιμετώπισαν κατά τις φονικές μάχες εφήβους 16/χρονους Γερμανούς της Νεολαίας του Χίτλερ, που

 

έκαναν τις πιο ριψοκίνδυνες επελάσεις ως οδηγοί και πυροβολητές   «πάντσερ». Και, ασφαλώς δεν επιθυμείτε τα παιδιά Σας να εξελιχθούν και να διακριθούν σε ανάλογες επιδόσεις κάποιας, φασιστικής νοοτροπίας Κυβέρνησης καθόλου Ελληνικής… 

Λυπούμαι βαθύτατα να Σας υπενθυμίσω ακόμη ότι Ελλάδα υπάρχει και θα υπάρχει. Έλληνες και «έλληνες» πολιτικοί υπάρχουν και θα υπάρχουν. Όμως Κράτος Ελληνικό δεν υπήρξε από τη δολοφονία Καποδίστρια και μετά. Ούτε κ υπάρχει σήμερα. Ούτε και θα υπάρξει στο μέλλον αν δεν απαλλαγεί ο Ελληνισμός από το σφιχταγκάλιασμα του Εβραιοσιωνισμού.

 Είτε το παραδέχεστε, είτε όχι, αυτή ‘ναι η αλήθεια, που είναι γνωστή στους Ευρωπαίους και στους Αμερικανούς, αλλά άγνωστη στους Έλληνες!...

                                        Μεσοπεντηκοστή   10.5.2017