Μεταλλαγμένη Πρωτομαγιά
Τότε
ήταν η εορτή των λουλουδιών.
«Λουλούδι’ ας μαζέψομε και ρόδα και κρίνα
κ
ελάτε να πλέξομε στεφάνια μ’ εκείνα…»
Ήταν
μεταλλαγμένη απόρροια των «Ανθεστηρίων»
της αρχαιότητας. Αυτά αποτελούσαν τιμητικές εκδηλώσεις προς τον Αγαθό Δαίμονα «…την ημέραν
εκείνην ημείς μεν Αγαθού Δαίμονος, Αθηναίοι δε Πιθοίγια προσαγορεύουσι» (Πλούταρχος, «Ηθικά», Η,10,3).
Τιμή προς τον Αγαθό Δαίμονα. Το Διόνυσο,
που, λόγω του ότι αυτός βγήκε από τη θάλασσα και πήγε στην Αθήνα, σχημάτιζαν οι Αθηναίοι
πομπή από το Παλιό Φάληρο και ως
«εν Λίμναις», περιοχή που
σήμερα είναι γνωστή με την επωνυμία «Γαργαρέττα». Προπορευόταν ο Άρχοντας της
πόλης ως Διόνυσος στολισμένος πάνω σε άρμα, που είχε σχήμα πλοίου, και συνοδευόταν από την ακολουθία
του.
Εκεί στου …Γαργαρέττα και στο ιερό του θεού ακριβώς, ο Αγαθός
Δαίμων, καλά δαιμονισμένος, συναντούσε τη Βασιλίννη, που τον υποδεχόταν στολισμένη με λουλούδια. Ακολουθούσε
η τελετή της Ιερογαμίας στο χώρο του
Βουκολείου, που ήταν κοντά στο Πρυτανείο!
Ο
ιερός γάμος, η ένωση του Αγαθού
Δαίμονα με τη Βασιλίννη! Διονύσου-Άνοιξης,
υποτίθεται. Αυτό ήταν μέρος από τα «άρρητα μυστήρια», που γινόταν στις 12 του Ανθεστηριώνα μήνα
στο ναό του Λιμναίου Διονύσου.
Ο ναός άνοιγε μόνο μια φορά το χρόνο, για την τέλεση των άρρητων μυστηρίων. Με αυτόν
επισφραγιζόταν ο ερχομός της Άνοιξης,
κατά τη διάρκεια της οποίας λαβαίνει
χώρα η γονιμοποίηση της φύσης!
Μετά
την τελετή, στηνόταν τρικούβερτο γλέντι! Οπότε άνοιγαν τους «πίθους», που περιείχαν το καινούριο κρασί και το
εγκαινίαζαν.
Ο δε επί μέρους αυτός εορτασμός ονομαζόταν στην Αθήνα «Πιθοίγια». «…ανοίξαντες
γαρ του πίθους πάσι μετεδίδου του Διονύσου δωρήματος» (Ησίοδος, «Έργα και Ημέραι», 366).
Πρώτα έκαναν τις Χόες προς τιμή του Διονύσου κ
ευλογία των καρπών της Γης. Κ έπειτα-κ έπειτα, γινόταν «πίτα»
στο μεθύσι.
Οι τελετές διαρκούσαν ένα τριήμερο.
Ανάλογη τελετή εικάζεται πως γινόταν και
στη Μινωϊκή Κρήτη και μάλλον από
αυτή μεταδόθηκε στην Αθήνα από την Αριάδνη. Και σχετίζεται πιθανό με την
παράδοση αυτής από το Θησέα στο Διόνυσο.
Και βέβαια ήταν παγανιστικοί οι
εορτασμοί…
Ύστερ’ από παραλλαγές των τριήμερων Ανθεστηρίων καταλήξαμε στο μονοήμερο
εορτασμό της Πρωτομαγιάς. Διατηρήσαμε
αυτόν ως εορτή των λουλουδιών. Μέρα
χαράς. Εκδήλωση αγάπης και σεβασμού του ανθρώπου προς το φυσικό περιβάλλον,
χωρίς προεχτάσεις Θρησκευτικές. Χωρίς υποκρυπτόμενους άλλους σκοπούς. Χωρίς
διονυσιασμούς.
Εξυπακούεται
πως, έχει σχέση και με τη γονιμοποίηση της φύσης και με την ομορφιά του φυσικού
περιβάλλοντος, που κατά τους μήνες Απρίλη-Μάη
αποτελεί μοναδικότητα ομορφιάς. Και, «το
Μάη, βούι(βόδι) μη ρεχτείς! Κι ούτε Λαμπρή, γυναίκα…» (Παροιμία).
Όμως
ο Κακός Δαίμονας, επιστήθιος εχθρός του
Αγαθού Δαίμονα, «σπιούνιζε» τους ανθρώπους,
ώσπου μετέβαλλε την Πρωτομαγιά από γενικό
εορτασμό χαράς, σ’ εκδήλωση ταξικών διεκδικήσεων
και μισαλλοδοξίας. Ευκαιρία διαδηλώσεων. Διεκδικήσεων εργασιακών. Εκδήλωση μίσους και
φθόνου. Η χαρά της Πρωτομαγιάς χάθηκε!
Αντικαταστάθηκε με τη λύπη, που προκαλεί η εκμετάλλευση του εορτασμού. Η
διαίρεση της Κοινωνίας. Η αντιπαλότητα. Η ταξική διαίρεση. Η εφαρμογή του Εβραιοσιωνιστικού
αξιώματος:
«Διαίρει και Βασίλευε».
Γι’ αυτό και μεθοδεύεται η διαίρεση της εργατικής τάξης
σε υποδιαιρέσεις: Εργάτες της γης (Αγρότες). Εργάτες οικοδόμοι. Εργάτες
Βιομηχανιών. Εργάτες Υπάλληλοι Δημοσίου, χώρια οι του Ιδιωτικού τομέα. Επιστήμονες,
κ.λπ.). Μέσα σ’ αυτή την πολυδιάσπαση, αυτό
τον κατακερματισμό, βρίσκεται,
καλλιεργείται και λειτουργεί η αντιπαλότητα. Έτσι διασπάται η ενότητα της Εργατικής τάξης. Έτσι αποδυναμώνεται το Εργατικό Κίνημα. Και σ’ αυτή την
αποδυνάμωση συμβάλλουν οι Πολιτικές Κομματικές
Οργανώσεις, που ελέγχουν το Εργατικό Κίνημα και το Συνδικαλισμό στο σύνολό
του.
Ο
κατακερματισμός αυτός ευνοεί την Αντιπαλότητα. Η αντιπαλότητα είναι και
αποτελεί μέθοδο αυτοκαταστροφής της Εργατικής Τάξης και όχι μόνο. Φέρνει τη
διχόνοια. Το μίσος. Το φθόνο, που
καλλιεργεί ο Εβραιοσιωνισμός μεταξύ
αυτών, που έχει στόχο να καταστρέψει.
Έτσι,
κατά τον «εορτασμό» της φετινής Πρωτομαγιάς,
το μεν ΠΑΜΕ οργάνωσε συγκέντρωση – διαδήλωση πολιτική διαμαρτυρία μπροστά
στο Δημαρχείο. Την ίδια ώρα, μπροστά το Εργατικό Κέντρο εκδηλωνόταν δεύτερη
συγκέντρωση – διαμαρτυρία εργατών και συνταξιούχων. Γιατί να βρίσκονται
χώρια; Τα δικαιώματα, που διεκδικούν είναι των μεν κόκκινα, των δε γαλάζια και των λοιπών, που
δεν προσήλθαν στις εκδηλώσεις αυτές, είναι «εμπριμέ»;
Από
αυτό και μόνο διαπιστώνεται η διάσπαση κι αποδυνάμωση των κινημάτων. Όμως από
αυτή την παρωνυχίδα διαπιστώνομε την
ύπαρξη και σύγχρονων, κ εντελώς διαφορετικών της …Μινωϊκής περιόδου «Άρρητων Μυστηρίων». Τη χειραγώγηση και διάσπαση του Εργατικού Κινήματος, του Συνδικαλιστικού Κινήματος,
της Ελληνικής Κοινωνίας. Κ η αποδυνάμωση αυτή είναι που οπλίζει και ισχυροποιεί
το χέρι του εχθρού. Ακούτε πολλά και
βλέπετε λίγα στην καθημερινότητά Σας. Έχετε μια εικόνα της όλης κατάστασης που
βιώνομε, έστω και θολή με διαβαθμίσεις καθαρότητας. Είστε ευχαριστημένοι από
την επιτυχία των αγώνων Σας για την Αλλαγή προς το καλύτερο της κατάστασης;
Όχι
μόνο δεν βελτιώνεται η κατάστασή Σας, με τον τρόπο αυτό των διεκδικήσεων, αλλά χειροτερεύει.
Σκεφτήκατε
ποτέ ότι οι αποτυχίες βελτίωσης οφείλονται, έστω κατά ελάχιστο ποσοστό, στη λάθος
αντιμετώπιση των αποφάσεων και των εφαρμογών τους από ελόγου Σας;
Ασφαλώς
αναγνωρίζετε τις λέξεις «Προβοκάτσια –
Προβοκάτορας» και τη σημασία τους. Φροντίσετε να εκκαθαρίσετε το Εργατικό Κίνημα και πάψετε να είστε
ενεργούμενα του κάθε προβοκάτορα,
για να μη γίνεστε αυτοί, που ενισχύουν την προβοκάτσια,
με την ανοχή και τη συμπόρευση τους μ’ αυτήν και υποφέρουν από τ’
αποτελέσματά της…
Αυτή
είναι σύγχρονη μορφή «Ιερογαμίας»,
όπως έχει μεταλλαχτεί στον καιρό, που όλοι τρεφόμαστε με μεταλλαγμένα προϊόντα…
Που
είναι η Πρωτομαγιά κεφιού, χαράς, διασκέδασης, συντροφικότητας των ανθρώπων,
και σεβασμού, αγάπης, εχτίμησης προς τη Φύση;
«Πάνε
τα χρόνια τα παλιά,
που
κοίταζαν στα μάτια
φίλοι
δεμένοι με καρδιά
φίλοι
πολλά καράτια.
*
Είχανε
μπέσα ανδρισμό
συμφέρον
δεν υπήρχε
σε
κάθε δύσκολο καιρό
ένας
τον άλλο είχε.» (voutsinos.blogspot.com).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου