ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ

 

                               

       

Είναι απόλυτα δικαιολογημένο το ερώτημα: Τι απέγιναν τα υπόλοιπα πέντε πολεμικά, που είχαν παραγγελθεί στα ίδια ναυπηγεία;

Σ’ αυτό και σε άλλα παρεπόμεν’ από επιπλοκές και παρενέργειες που προήλθαν στη συνέχεια θ’ απαντήσω παρακάτω, ώστε να ολοκληρωθεί η προβολή του θέματος  που προκάλεσε η αισχροκέρδεια εκμεταλλευτών του Απελευθερωτικού Αγώνα των Ελλήνων.

 Το έν’ από τα πέντε αυτά το είχαν βαφτίσει, ενώ ακόμη βρισκόταν υπό κυοφορία, «Επιχείρησις». Όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή κ η αρματωσιά του με μηχανές έμπνευσης Κόχραν, ρίχτηκε στον Τάμεση για δοκιμαστική πλεύση. Όμως, κατά τη δοκιμαστική του πλεύση αυτή   «μπάταρε». «Τούμπαρε». Αναποδογύρισε. Κάποιο από τα παραπλέοντα κατάφερε και το ρυμούλκησε μ’ επιτυχία ως τα ναυπηγεία και μπόρεσε να διασωθεί από …πνιγμό.  Με πρόσχημα την ανακατασκευή του, έφτασε στην Ελλάδα στα 1828.  Αλλά  κατέληξε ως άχρηστο στο ναύσταθμο. Γιατί το παραλάβαμε; Μα, γιατί το πιστοποίησε ο Κόχραν!

 Το δεύτερο πολεμικό με τ’ όνομ’  «Ακαταμάχητος», πήρε φωτιά και κάηκε κατά τη δοκιμή του στον Τάμεση! Κι αυτό το πληρώσαμε, γιατί η ευθύνη αποδόθηκε στον επόπτη της κατασκευής εφευρέτη …ναύαρχο Κόχραν! Κι όχι μόνο δεν του καταλογίστηκε από τους Γραικύλους, αλλά μας τον επέβαλαν κι από πάνω, ως Ναύαρχο του Ελληνικού στόλου!

  Τα δυο επόμενα, παρέμειναν ως άχρηστα και σάπισαν στο Λονδίνο. Αλλά τα πληρώσαμε! Το τελευταίο, το «Ερμής», πιο μικρό από τις φρεγάτες και τις κορβέτες μπρίκι, έφτασε στον προορισμό του μετά την Επανάσταση!!!

 Σ’ αυτά τα έξι πολεμικά φαγώθηκε το πιο μεγάλο ποσοστό του πρώτου δανείου, για να κάνει ο Κόχραν δοκιμές της εφεύρεσής του στις πλάτες των Ελλήνων «Ξεβράκωτων» κατά τον Πατριάρχη.

Να μη μας διαφύγει ότι και το «Καρτερία», ύστερ’ από τετράχρονη σημαντική δράση και σπουδαία προσφορά στ’ άξια χέρια του Άστιγξ, οδηγήθηκε  στο Ναύσταθμο του Πόρου από το 1830, όπου και παροπλίστηκε. Και τούτο, γιατί  καταστράφηκαν οι μηχανές, που είχαν τοποθετηθεί σ’ αυτό, σύμφωνα με τα σχέδια και με την επίβλεψη του  Κόχραν.

Οι κερδοσκόποι της «Επιτροπής διαχείρισης του δανείου», πήραν αυθαίρετες αποφάσεις. Προφάσεις βρήκαν από τη μια το μπέρδεμα, που προκάλεσαν οι Βρετανοί κατασκευαστές κι από την άλλη τις παρεμβάσεις της Κυβέρνησης της Βρετανίας και του Κόχραν. Αυτού του περίεργου τύπου, που δοκίμαζε τις …εφευρέσεις του στις πλάτες των φτωχών Ελλήνων, σε συνεργασία βέβαια με την κατασκευαστική εταιρία του Γκαλογουέϊ. Επιχείρηση, που έκανε πειραματισμούς για την τελειοποίηση ατμομηχανών που να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις του πολεμικού ναυτικού. Και «στον κουζουλών τα γένια μαθαίνουν οι μπαρμπέρηδες». Γι’ αυτό και το πρώτο ατμοκίνητο πλοίο που διέπλευσε τη Μεσόγειο ήταν το «Καρτερία», τη στιγμή, που ο Βρετανικός στόλος δεν είχε αποχτήσει ακόμη ατμοκίνητη μονάδα…   

Ήρθαν λοιπόν τα μέλη της Επιτροπής αυτής σ’ επικοινωνία με τον Πρόεδρο του αντίστοιχου …μητάτου της Νέας Υόρκης των Η.Π.Α. Ουϊλιαμ Μπάγιαρντ, που ήταν παράλληλα κι ο Διευθύνων Σύμβουλος της ναυπηγικής κοινοπραξίας "Leroy, Bayard and Co". Κι όλοι αυτοί  αποφάσισαν την αποστολή στη Νέα Υόρκη του Γάλλου Συνταγματάρχη Λαλεμάν, για να κλείσει συμφωνία ναυπήγησης  8  ακόμη φρεγατών.  Αυτός πήγε στη Νέα Υόρκη και συζήτησε  με  απατεώνες ναυπηγούς, αλλά «Φιλέλληνες» των Η.Π.Α.. Αυτοί ήταν οι Λερουά-Μπαγιάρντ κ οι αδελφοί Χάουλαντ!  Τελικά κατέληξαν σε συμφωνία και κλείστηκε  παραγγελιά, που αφορούσε  τη ναυπήγηση και τον εξοπλισμό  δυο φρεγατών των 50 κανονιών κ έξι πιο μικρών πολεμικών. Το συνολικό κόστος  αυτής   της παραγγελιάς συμφωνήθηκε στις  155.000 λίρες. Και χρόνος παράδοσης ορίστηκε διάστημα έξι μηνών από την υπογραφή της σύμβασης. Οι ανάδοχοι του έργου αυτού διόρισαν αυθαίρετα  επόπτη κ υπεύθυνο για  την καλή κατασκευή και την  τήρηση των προδιαγραφών, κάποιο Σώνσεϋ, αντί αμοιβής 12.000 δολάρια το χρόνο. (Βικυπαιδεία).

 Η «Επιτροπή του Λονδίνου», που διαχειριζόταν τα κεφάλαια του δανείου, χωρίς να έχουν ιδέα οι Έλληνες, ενέκρινε κ επικύρωσε την παραγγελιά στις 25.6.1825.(ό.π.).

Οι παραπάνω ναυπηγοί, αν ήταν όντως ναυπηγοί, εισέπραξαν προκαταβολικά  ολόκληρη την αξία της παραγγελιάς. Στη συνέχεια «έκαμαν πάσα» αυτή την παραγγελιά σε άλλους ναυπηγούς. Ενέργησαν δηλαδή ως μεσάζοντες κι ασφαλώς κέρδισαν από αυτή τη συμφωνία. Ύστερ’ από αυτό θυμήθηκαν πως υπάρχει κ η Προσωρινή Επαναστατική Κυβέρνηση στην Ελλάδα και την ειδοποίησαν ότι δε θα μπορέσουν να παραδώσουν την παραγγελιά πριν από το Νοέμβρη του 1825. Επειδή όμως το Μεσολόγγι δεν είχε πέσει ακόμη στα χέρια των Τούρκων κ η πολιορκία του συνεχιζόταν, έδωσαν κι αυτοί νέα παράταση  στην παράδοση των πολεμικών για τα τέλη του Μάρτη του 1826! Αλλά, παρ’ ελπίδα, το Μεσολόγγι κρατούσε ακόμη  και τότε! Γι’ αυτό κι αρνήθηκαν να παραδώσουν τα πολεμικά!

Τελικά το Μεσολόγγι δεν μπόρεσε ν’ αντέξει παραπάνω την πείνα. Εξάλλου δεν υπήρχαν πια ούτε ποντίκια, ούτε κατσαρίδες στην πόλη! Και στις 10.4.1826 πραγματοποιήθηκε η ηρωϊκή Έξοδος των «Ελεύθερων Πολιορκημένων»! Και Σας ρωτώ: Πιστεύετε πως δεν είχε σχέσ’ η πολιορκία της Ηρωικής αυτής Πόλης με την παράδοση των φρεγατών; Αν είχαν έγκαιρα παραδοθεί οι φρεγάτες, οι «Ελεύθεροι αυτοί Πολιορκημένοι» θα είχαν τη δυνατότητα εφοδιασμού από τη θάλασσα και το Μεσολόγγι δεν θα ‘πεφτε στα χέρια του εχθρού…

 Η Βρετανία δεν ήθελε με καμιά δύναμη να μείνει στα χέρια των Ελλήνων  η Δυτική  Στερεά και μάλιστα το τόσο σπουδαίο σε σχέση με τα Εφτάνησα και στρατηγικό σε σχέση με την επικοινωνία με την Ήπειρο  Μεσολόγγι.  

Με προηγούμενο αυτό που συνέβη στο Λονδίνο, αλλά κι από τη συμπεριφορά, που επέδειξαν κ οι ναυπηγοί των Η.Π.Α., δικαιούμαστε να υποθέσομε ότι και σ’ αυτή την παραγγελιά έγινε και κατάχρηση χρημάτων του δανείου κ εμπαιγμός των Ελλήνων σε βάρος της οικονομίας και της απελευθέρωσής τους. Καθαρή μεθόδευση της πτώσης του Μεσολογγιού κ εξυπηρέτησης των σχεδίων της Βρετανίας.

Να τονιστεί ότι ο  ναυπηγός, στον οποίο ανατέθηκε η ναυπήγηση αυτών των δυο πολεμικών πλοίων ήταν ο Πρόεδρος του «Φιλελληνικού Κομιτάτου» της Νέας Υόρκης!

Μην πιστέψετε όμως πως οι ναυπηγοί έσπευσαν να συμμορφωθούν υστερότερα. Αμέσως μετά την εκπνοή της προθεσμίας, ζήτησαν πανωπροίκια άλλες 50.000 λίρες, για να δεχτούν  να συνεχίσουν ως την αποπεράτωσή της την εχτέλεση της παραγγελιάς!

Κ  οι ναυπηγοί των Η.Π.Α. λοιπόν αποδείχτηκαν απατεώνες ισάξιοι τουλάχιστον των Βρετανών. Κι αυτοί καθυστέρησαν την εχτέλεση της παραγγελιάς. Κι αυτοί φούσκωσαν τις τιμές, προκειμένου να εισπράξουν άλλες 50.000 λίρες. Κι αυτοί ήταν μέσα στο παιγνίδι κατά της απελευθέρωσης της Ελλάδας.

 Η Ελλάδα όμως δεν είχε άλλες οικονομικές δυνατότητες και δεν ήταν σε θέση να διαθέσει αυτό το χρηματικό ποσό,  για την αποπεράτωση της παραγγελιάς!

  Αντί άλλης απάντησης λοιπόν, η Επαναστατική Κυβέρνηση  αποφάσισε στην απόγνωσή της κ έστειλε τότε  τον «αδελφό» τραπεζίτη  Αλεξ. Κοντόσταυλο στις Η.Π.Α., για να εξακριβώσει την πραγματικότητα και να ενεργήσει την παράδοση των πολεμικών. Κι ο Κοντόσταυλος πήγε. Συνάντησε όμως  ανυπέρβλητα εμπόδια. Οι ναυπηγοί θυμήθηκαν τότε πως από το 1818 είχε ψηφιστεί  κ ήταν σε ισχύ νόμος, που απαγόρευε τη ναυπήγηση και πώληση πολεμικού πλοίου σε Κράτος, που θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει κατά κράτους φιλικού προς τις Η.Π.Α.! Τότε το θυμήθηκαν! Βέβαια! Όταν ανέλαβαν την παραγγελιά δεν το ξέρανε;!

 Ο Κοντόσταυλος, κατά την αναχώρησή του από την Ελλάδα, είχ’ εφοδιαστεί με συστατική επιστολή του «αδελφού» Διαμαντή  Κοραή προς το γνωστό του Γερουσιαστή Έντουαρντ Έβερετ.

 Στην ανάγκη λοιπόν αποφάσισε, αφού δε γινόταν αλλιώς, να  επισκεφτεί το Γερουσιαστή και με τη συμπαράστασή του, να προσφύγει στην προστασία του Κράτους των Η.Π.Α..

 Έτσι έφτασε η υπόθεση  ως τον Πρόεδρο των Η.Π.Α. Τζον Άνταμς κι ως το Υπουργικό Συμβούλιο! Να σημειωθεί παρενθετικά ότι ο Τζον Άνταμς πέθανε στις 4.7.1826. Κι αυτό έχει σημασία…

 Ύστερ’ από πολλές διαβουλεύσεις, και, για ν’ αποφύγουν τα χειρότερα, ώστε να μη γίνει βούκινο το θέμα, και να παρακάμψουν την απληστία των ναυπηγών και τη νομοθεσία μ’ εύσχημο τρόπο,  αποφασίστηκε  ν’ αγοραστεί από τις  Η.Π.Α. η μια φρεγάτα και να παραδοθεί η άλλη στους Έλληνες. Ο δε Γερουσιαστής Συνταγματάρχης Μπέντον είπε στον Κοντόσταυλο:

«ότε εσπούδαζον τον Όμηρον, δεν υπέθετον ποτέ ότι θα ηδυνάμην μίαν ημέραν να φανώ χρήσιμος εις τους απογόνους του» …

 Αλλά κ η πρόταση αυτή δε βρήκε σύμφωνους τους απατεώνες ναυπηγούς κι ο  Κοντόσταυλος κατέφυγε σε διαιτητικό Δικαστήριο.

Η προσφυγή του Κοντόσταυλου στη Δικαιοσύνη αυτής της Χώρας δεν έφερε θετικό σημαντικό αποτέλεσμα. Ώστε ο έντιμος δικηγόρος  των Ελλήνων Επαναστατών Χ. Σαντγουίκ να παρατηρήσει στον Πρόεδρο του Δικαστηρίου, μετά την ετυμηγορία:

«Κύριε, κάνατε ό,τι μπορούσατε για να καταστρέψετε ένα έθνος (την Ελλάδα) και να ατιμάσετε ένα άλλο (τις ΗΠΑ)»!

Ο «Κύριος» Πρόεδρος ωστόσο, κατά μαρτυρία του ίδιου δικηγόρου υπεράσπισης, είχε τσακώσει προκαταβολικά 4.500 δολάρια μαύρα, για τον εαυτό του και τα μέλη της συμμορίας, που θα εκδίκαζαν την υπόθεση! Και το όνομα αυτού Τζόνας Πρατς (Jonas Pratt). Για τη δικαιοσύνη του ο Πρόεδρος αυτός κατηγορήθηκε όσο από τον Τύπο,  τόσο κι από την Ιστορία, ότι πέραν από αυτά που πήρε από τον Κοντόσταυλο, «τά ‘πιασε χοντρά» κι από τους ναυπηγούς και γι’ αυτό η ετυμηγορία του ήταν κατά της Ελλάδας.  Γι’ αυτό κ οι «Times» της Ν. Υόρκης τον αποκάλεσαν «Αμερικανό Σολομώντα», επειδή  μοίρασε περίπου στη μέση την τιμή που απαιτούσαν οι ναυπηγοί, για να παραδώσουν τη μια φρεγάτα στην Ελλάδα και την άλλη στις Η.Π.Α.. Έκαμε δηλαδή ψαθάκι το ημίψηλο καπέλο.  Ουσιαστικά  κέρδισαν οι ναυπηγοί, κάπως πιο λίγα. Κέρδισαν κ οι Η.Π.Α.. Κέρδισαν κι όσοι έπιασαν «μίζα» για να πάρει μπρος η μηχανή.

 Μόνος χαμένος ο Ελληνισμός. Ο Απελευθερωτικός Αγώνας των Ελλήνων. Πόσες καταστροφές θ’ αποτρεπόταν στην Ελλάδα. Πόσοι Έλληνες θα γλίτωναν τη ζωή τους.  Πόσοι την αιχμαλωσία τους. Αν δεν ήταν διεφθαρμένοι  κι απατεώνες κάποιοι, που αυτοδιαφημιζόταν «Φιλέλληνες»! Κι αν η Βρετανία δεν επιθυμούσε τόσο πολύ να υποδουλώσει την Ελλάδα και μάλιστα κατά τρόπο διαβρωτικό, ύπουλο, ανέντιμο κ ελεεινό.

΄Ετσι απέχτησαν τότε  οι Η.Π.Α. μια τέλεια εξοπλισμένη κ εκσυγχρονισμένη φρεγάτα, που εντάχτηκε στο πολεμικό τους ναυτικό με τ’ όνομα «Brandywine»- κατ’ άλλους Χόουπ- κ η Ελλάδα κατάφερε ν’ αποσπάσει τη φρεγάτα «Ελλάς», αντί του ποσού των 235.000 λιρών! Ποσόν, που είχε προκαταβάλει κι αντιστοιχούσε σε πραγματική τιμή  συμφωνίας τεσσάρων φρεγατών!

Για να χορηγηθεί όμως η άδεια του απόπλου χρειάστηκε κ ένα παράβολο 600.000 ταλίρων! Δεν υπήρχε όμως  κανένα περιθώριο για μια τέτοια χειρονομία. Και μπροστά στον κίνδυνο να χάσομε και την άλλη φρεγάτα, ο έντιμος δικηγόρος Ρόμπερτ Σέντγουϊκ έβγαλε δίσκο υπέρ της Ελλάδας. Συγκέντρωσε το ποσό κ η φρεγάτα «Ελλάς»- έτσι τη βάφτισαν - απέπλευσε από τη Ν. Υόρκη με πλήρωμα 150 ναύτες και δυο υποπλοίαρχους. Τον Τζον Σμίθ και το Φράνσις Γκρέγκορυ (ό.π.).

Όταν σκεφτείς πως για τα χρόνια πολλά προς τους εδώ «λαρδότυρους», πρέπει να κρατείς τουλάχιστον μια γραβιέρα κ ένα  μπουκάλι κρασί. Τότε θα καταλάβεις ότι για να πας να  ζητιανεύεις   απόδοση περιουσίας εκατοντάδων χιλιάδων λιρών, όσο κι αν είναι αυτή  δίκαιη, ασφαλώς και δεν πρέπει να κουνείς τα χέρια σου, χωρίς να κρατείς ένα ευπρεπές δώρο. Στο κάτω-κάτω μπορείτε να κάμετε σύγκριση με τις ισχύουσες σύγχρονες περιπτώσεις αγοράς ενός υποβρύχιου, που να γέρνει ή ενός τάνκ ελαφρώς μεταχειρισμένου στον πόλεμο του Βιετνάμ ή κάποιου άλλου προϊόντος της Siemens, που πουλιέται με «μίζα»…

Κι ο Κοντόσταυλος βέβαια δε γλίτωσε από τις κατηγορίες για καταχρήσεις, που ήταν ιδιαίτερα οξυμένες επί Όθωνα. Κι όταν έχτισε λαμπρόν οικοδόμημα κοντά στη σημερινή πλατεία Κλαυθμώνος, που χρησιμοποιήθηκε κι ως πρώτο παλάτι του Όθωνα, ο  Αλέξανδρος Σούτσος του έψαλε: «Ο οίκος σου Κοντόσταυλε/ μακρόθεν ομοιάζει/ τρίκροτον εξ Αμερικής/ εξ ού αυτός πηγάζει»…

Να σημειωθεί δε ότι ο Κοντόσταυλος αμείφθηκε από το Ταμείο της Επανάστασης ξεχωριστά,  για τα έξοδά του αφού γύρισε από τις Η.Π.Α….

Ο Κοντόσταυλος καταδικάστηκε ως καταχραστής και σ’ επιστροφή 174.000 δραχμών, με την με αρ. 175/3.10.1835 απόφαση. Υστερότερα όμως  αντέκρουσε τις κατηγορίες δικαστικά και δημοσιογραφικά. Οι δε Ιστορικοί διχάζονται ως προς την αθωότητά του.  Ο Τάσος Βουρνάς επιμένει πως ο Κοντόσταυλος δωροδοκήθηκε «με μεγάλα χρηματικά ποσά από τους Αμερικανούς για να μην εφαρμόσει τις ρήτρες της συμφωνίας και ισχυρίζεται ότι έτσι βρήκε τα χρήματα για να κατασκευάσει το μέγαρο στην πλατεία Κλαυθμώνος»(σελ. 95, βλπ βιβλιογραφία). Κατηγορία, που δεν παραδέχεται ο Ανδρέας Ανδρεάδης(Βικυπ.).

«Σχετικά με το όλο θέμα ο Γκόρντον παρατηρεί ότι στη δυτική πλευρά του Ατλαντικού οι Έλληνες βρήκαν πολύ πιο άτιμη μεταχείριση από μερικούς που προσποιούνταν τους φίλους τους, ο δε Ανδρεάδης ότι η τύχη για την επανάσταση θα ήταν διαφορετική αν εις τα εν Αγγλία σκάνδαλα δεν προσετίθεντο και τα εν Αμερική συμβάντα. Ο Τζορτζ Φίνλεϊ στο ιστορικό έργο του θεωρεί ότι η Ελλάδα ζημιώθηκε περισσότερο από εκείνους που ονομάζανε τους εαυτούς τους φιλέλληνες στην Αγγλία και την Αμερική. Ο Αμερικανός φιλέλληνας Χάου θεωρεί ότι 450.000 δολλάρια από τα 750.000 δολλάρια "φαγώθηκαν" από Αμερικανούς πολίτες. Συνέπεια της καθυστέρησης της ναυπήγησης των πλοίων ήταν η μη ενίσχυση της άμυνας του Μεσολογγίου αλλά και η καθυστέρηση απόκτησης ατμοκίνητου στόλου» (Greekshipmodels.com).

Ας είναι.

Πήραμε λοιπόν τη φρεγάτα «Ελλάς», με πιο χαμηλές προδιαγραφές από τις συμφωνημένες, αλλά υπερτιμημένη στο 100%.  Ώσπου να καταπλεύσει στο Ναύπλιο, αντιμετώπισε κι άλλες ταλαιπωρίες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της. Διαμαρτυρίες και στάση του πληρώματος, με πρόσχημα την απαγόρευση σ’ αυτό κατανάλωσης οινοπνευματωδών ποτών κατά το ταξίδι. Ακόμη κι απόπειρα του πληρώματος να την κατάσχει κατά την πλεύση της και να την εκτρέψει προς άλλη κατεύθυνση! Έφτασε τέλος  στο Ναύπλιο, μετά από ταξίδι 50 ημερών, κατά το Δεκέμβρη του 1826!

 Καημένο Μεσολόγγι!!

Αφού έδεσε το «Καρτερία» στο Ναύπλιο, απέπλευσε ο Κοντόσταυλος για την Αίγινα με μικρό σκάφος, προκειμένου να συναντηθεί με την «Κυβέρνηση» και ν’ αναφέρει σ’ αυτή τα σχετικά με την επιστροφή του,  και τα όσα διέτρεξαν στις Η.Π.Α.. Κατά την απουσία του έγινε απόπειρ’ από μέρος του αλλοδαπού πληρώματος  να πουλήσουν το «Καρτερία» στον Ιμπραήμ! Ευτυχώς οι προθέσεις τους έγιναν έγκαιρ’ αντιληπτές από τον Γκρέγκορυ. Έγινε σύλληψη των συνωμοτών, που οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη και  ματαιώθηκε η διάπραξη αυτού του εγκλήματος.

 

 Κυβερνήτης αυτής ανέλαβε ο πραγματικά θαλασσομάχος και  με σημαντική προσφορά στον Αγώνα Ανδρέας Βώκος (Μιαούλης). Στα χέρια του αποτέλεσε σπουδαίο εργαλείο. Σημείωσε σημαντική δράση κατά το τέλος του Αγώνα και προσέφερε πολλές υπηρεσίες σ’ αυτόν. Αλλά κι από τα χέρια του καταστράφηκε!...

 Κρίμα, που δεν έφτασε στον προορισμό της έγκαιρα. Θα επέφερε πιο γρήγορα το τέλος του Αγώνα, χωρίς ίσως να χρειαζόταν η επέμβαση των στόλων των ΜΕΔ στο Ναυαρίνο…

 

  Εξάλλου, για ν’ αποτραπεί η Απελευθέρωση της Ελλάδας ΜΟΝΟ με τις δικές της δυνάμεις και χωρίς τη σύμπραξη των ΜΕΔ,  δεν παραδόθηκαν ούτε στο σύνολό τους τα πλοία που παραγγέλθηκαν, αλλά ούτε κι αυτά που παραδόθηκαν έφτασαν έγκαιρα στον προορισμό τους. Ούτε κ οι προδιαγραφές ναυπήγησης κ εξοπλισμού  τους τηρήθηκαν.  Κι από την άλλη διασπαθίστηκαν τα κεφάλαια δυο δανείων από τους Εβραιοσιωνιστές. Κι αυτό, γιατί τους επιτράπηκε να καταχραστούν ένα τόσο μεγάλο κεφάλαιο. Και τους επιτράπηκε, για να καταχρεώσουν  τους Έλληνες, προκειμένου να τους ελέγχουν.

 Κακώς οι Έλληνες αποδέχτηκαν το χρέος. Ναι, κακώς αποδέχτηκαν το χρέος. Κράτος Ελληνικό δεν υπήρχε κατά τη σύναψη του χρέους. Επικράτεια Ελληνική, την οποία υποθήκευσαν οι δανειστές, δεν υπήρχε. Αυτοί, που συνέπραξαν στο δάνειο από την πλευρά την «Ελληνική», εκπροσωπούσαν συμφέροντα ξένα κι όχι Ελληνικά. Η σκιώδης προσωρινή Κυβέρνηση της Επανάστασης στηριζόταν στη βία των όπλων και δεν ήταν αποδεχτή ούτε από το 1/3 των Ελλήνων. Ήταν Κυβέρνηση Γραικύλων, που δεν ήταν αναγνωρισμένη τουλάχιστον από ένα τρίτο κράτος. Ούτε καν η Βρετανία, που προώθησε και  στήριζε τους πράχτορες-μέλη της, την είχε αναγνωρίσει επίσημα. Αλλά κι από την επανάσταση την ίδια δεν ήταν αποδεχτή. Ήδη από τις 25.11.1823 είχε αρχίσει ο πρώτος εμφύλιος, κι όταν υπογράφηκε στις 21.2.1824 το πρώτο δάνειο, ο εμφύλιος αυτός μαινόταν στην Πελοπόννησο. Ακόμη και κατά την υπογραφή του δεύτερου δανείου δεν είχε καταλαγιάσει ο εμφύλιος. Για ποια Κυβέρνηση λοιπόν μιλούσαν και μιλούν, όταν ο Τόπος βρισκόταν σε ακυβερνησία κι αλληλοσπαραγμό; Και τα δυο δάνεια ήταν πέρα για πέρα επισφαλή. Υποθήκευσαν «εθνικά εδάφη», που δεν είχαν, γιατί  δεν υπήρχαν στα χέρια των Ελλήνων για να τα έχουν. Γι’ αυτό κ η Βρετανία επέμενε  κ  ήθελε καλά και σώνει το Ελληνικό Κράτος ν’ αποζημιώσει τις περιουσίες, που θα εγκατέλειπαν οι Τούρκοι φεύγοντας από την Ελλάδα μετά την απελευθέρωσή της.  Μια φυγή, την οποία η Βρετανία καθιστούσε υποχρεωτική,  με πρόσχημα  ειρηνευτικούς σκοπούς! Υποχρεωτική, με διεθνή Συνθήκη. Συνθήκη, πρόδρομο εκείνης του 1920. Αυτής, που επέβαλε την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας. Συνθήκη, που την επέβαλαν στα 1920 οι Εβραιοσιωνιστές, με τις υπογραφές των Εβραιομασόνων Μουσταφά Κεμάλ κ Ελευθερίου Βενιζέλου. Αυτά κι άλλα πολλά βέβαια δεν τα γνωρίζει ο κ Μίμης Ανδρουλάκης. Γνωρίζει όμως το γαμήλιο Ταξίδι του Εβραιοσιωνιστή…

 Επιδίωκαν λοιπόν και πέτυχαν τότε ν’ αποχτηθεί «Εθνική Γης» στην Πελοπόννησο κυρίως, για να τη βάλουν στο χέρι οι Εβραιοσιωνιστές τοκογλύφοι  Λόγκαν και Υιός,  Ο’ Μπράιεν, Έλλις και Σία, ώστε πάνω σ’ αυτή να στηθεί το Βρετανικό Προτεχτοράτο Εβραιοσιωνιστικών συμφερόντων. Η   διανομή αυτών των «Εθνικών γαιών» στους αχτήμονες πάμφτωχους Έλληνες και στους τιμημένους και παραγκωνισμένους  Ήρωες  Αγωνιστές του Απελευθερωτικού Αγώνα απαγορευόταν και παρεμποδιζόταν ακόμη και κατά την εποχή του Όθωνα! Ενώ πέθαιναν από την πείνα ολόκληρες Ελληνικές οικογένειες, που ζούσαν κάτω από άθλιες κοινωνικές κ οικονομικές συνθήκες. Αγωνιστές ζητιάνευαν για να ζήσουν. Ενώ θα μπορούσαν να ζήσουν άνετα από την «Εθνική γη», που ωστόσο παρέμενε χέρσα. Ενώ η καλλιέργειά της  θα εξασφάλιζε ψωμί  στους πεινασμένους δυστυχείς Έλληνες και φόρο εισοδήματος στο χρεωμένο Κράτος.

Αυτό αποτελεί στυγνή εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.  Αυτό επαναλαβαίνουν και σήμερα τα Κράτη - Μέλη της Ευρωζώνης και πιο πολύ το Δ.Ν.Τ., που είναι καθαρή καταστροφική Σιωνιστική επιχείρηση. Μια επιχείρηση στημένη κατά των προγραμμένων Εθνών, ανάμεσα στα οποία βρίσκεται και το  Ελληνικό Έθνος.

 Για να εγκαταλειφτεί η γης,  έχει υποβαθμιστεί η αξία της. Φορολογείται ακόμη κ η κατοχή της. Έτσι,  ώστε να μην επιφέρει στον καλλιεργητή ούτε τα προς το ζην. Έτσι θα υποχρεωθεί ο ιδιοχτήτης να  πουλήσει την ιδιοχτησία του σε τιμές εξευτελιστικές. Ίσα για να επιβιώσει ένα μικρό διάστημα. Ύστερα;…

 Και ποιοι θα βρεθούν ν’ αγοράσουν; Ήδη έχουν βάλει στο χέρι μεγάλες εχτάσεις γης αλλοεθνείς επιχειρήσεις, καθώς και τα κρατικά «φιλέτα».  Οι παραχωρήσεις εχτάσεων, για εγκαταστάσεις ανεμογεννητριών σ’ αυτό αποβλέπουν κι αποσκοπούν.

 Με αυτό το εγχείρημα εκποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας θα πετύχουν ό,τι κι ο Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αλέξιος.  Το έχω τονίσει στην αρθρογραφία μου. Αλλά…

Ο ύπουλος Σιωνισμός προκαλεί ένα πρόβλημα, με τρόπο που δεν το καταλαβαίνει το θύμα,  γιατί δεν το υποψιάζεσαι. Φέρνει σε αδιέξοδο αυτόν που θέλει να καταστρέψει. Μετά έρχεται σα Σωτήρας και του προτείνει μέσα για  λύση σωτηρίας, που οδηγούν στην καταστροφή του. Αν θα τα  δεχτεί, ίσως πρόσκαιρα επιλύσει την οξύτητα του προβλήματος, αλλά μεσομακροπρόθεσμα το πρόβλημα  θα καταστεί και πάλι αδιέξοδο και τότε  επίλυσή του δεν θα υπάρξει.

 Σε δανείζει απλόχερα και δε σ’ ενοχλεί, ώσπου το δάνειό σου να φτάσει στο κρίσιμο σημείο. Τότε σ’ εκβιάζει κι απαιτεί την εξόφλησή του εδώ και τώρα. Αρπάζει την περιουσία σου κ Εσύ μένεις στο δρόμο. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά, με την πτώση Σου παρασύρεις  κι ως την καταστροφή πολλές φορές τους εγγυητές Σου. Αυτό κάνει και τώρα με τα δάνεια του δημοσίου, που τάχα χρωστούμε. Με τις «μίζες» των Μασόνων Υπουργών και Γεν. Γραμματέων. Με  τα υποβρύχια που γέρνουν. Με τα τάνκς για παρελάσεις. Με αεροπλάνα βομβαρδιστικά,  χωρίς εξαρτήσεις  βομβών. Με τα δάνεια των πολιτικών Κομμάτων, που μετακυλίονται στο Κράτος. Με τη διατήρηση του αριθμού των 300 βουλευτών σε Κράτος, που κ οι μισοί από αυτούς του πέφτουν πολλοί. Με τους υψηλούς μισθούς σε αλλοδαπούς Συμβούλους παντός καιρού, γιατί, μάλλον, οι Έλληνες θεωρούνται μπουνταλάδες κι ως εκ τούτου ακατάλληλοι. Με τη συνταξιοδότηση Βουλευτών και Δημάρχων με τη συμπλήρωση δυο θητειών!     Με τις καταχρήσεις και τις διασπαθίσεις των χρημάτων των Ασφαλιστικών Ταμείων. Αντί να κυνηγά τους καταχραστές, τους διασπαθιστές, και τους λοιπούς υπεύθυνους της χρεωκοπίας, αυξάνει τις εισφορές των ασφαλισμένων εργαζόμενων κ εργοδοτών και κατεβάζει παράλληλα μισθούς και συντάξεις σ’ επίπεδα πείνας και «ρολά» καταστημάτων προς αύξηση της ανεργίας.

Γιατί πρέπει να διορίζει κάθε  Κυβέρνηση τη Διοίκηση των Ασφαλιστικών Ταμείων και να μην προέρχεται αυτή από αιρετούς εκπρόσωπους των Ασφαλισμένων; Γιατί αυτοί Διοικούν ως ανεύθυνοι Άρχοντες ατιμώρητοι;

 Κάποιες από αυτές τις Σιωνιστικές ταχτικές χρησιμοποίησαν και κατά τη δανειοδότηση της Επανάστασης από Εβραιοσιωνιστικά Κέντρα. Κάποιες πραχτικές, από αυτές  που ακολουθούνται σήμερα, έχουν εφαρμοστεί από τότε  κ  είναι γνωστές.

Όμως…

   ΠΗΓΕΣ:

1. Βουρνάς Τάσος: «Ιστορία της Νεότερης και Σύγχρονης Ελλάδας», Πατάκης, Αθήνα, 2006, Α΄, σ.95+)

 2. Λάζος Χρίστος: «Η Αμερική και ο ρόλος της στην επανάσταση 1821», Παπαζήσης, 1984, Β΄, σ. 412-440)

  3. Διον. Κόκκινου: «Η Ελληνική Επανάσταση»    

  4. Τo Fanari            

   

                                                     Συμπληρώθηκε 22.2.2016