ΠΙΘΑΝΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΜΙΑΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

                     ΠΙΘΑΝΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΜΙΑΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

                         

 

Σαν προεόρτιο προσκύνημα στη θαυματουργή πολιούχο της Πόλης μας Αγία Μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα, θα παραθέσω μνήμες παλιές, που αφορούν και στο Ναό, που οι ευλαβείς Ρεθεμνιώτες προσκυνητές της χάρης  της Αγίας έχουν αφιερώσει από αιώνες και  διατηρούν ανακαινισμένο, αποδίδοντας τιμή κ ευγνωμοσύνη στη Βαρβάρα Αγία προστάτιδά μας.

 

Από την περίοδο, κατά την οποία η Κρήτη κατεχόταν από τους Ενετούς, 1212-1669, η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία της Μεγαλονήσου είχε υποφέρει πολλά και φοβερά. Άλλες από τις Ορθόδοξες Επισκοπές καταργήθηκαν. Άλλες αλλοτριώθηκαν κι άλλαξαν  ιδιοχτησία και θρήσκευμα. Στη Θέση των Ορθόδοξων Επισκόπων τοποθετήθηκαν Παπικοί Καρδινάλιοι. Τα ίδια έπαθαν και τα  Μοναστήρια κ οι ενοριακοί Ναοί.

 Η υποδούλωση της Κρήτης έδωσε στον Πάπα  την ευκαιρία που επιζητούσε, να επεχτείνει την εξουσία του πάνω στην Ορθόδοξη Εκκλησία της. Ν’ απλώσει το χέρι του και ν’ αρπάξει για να εκμεταλλευτεί τα ιερά και τα  όσια  των Κρητικών Ελλήνων. Γιατί, και για να μιλούμε τη γλώσσα της αλήθειας, το μόνο που ενδιέφερε κ ενδιαφέρει τους Πάπες είναι η εκμετάλλευση της Θρησκείας. Τα  «άγια λεφτά»! Τα περιουσιακά στοιχεία των Μοναστηριών, των Ναών, των πιστών. Τίποτε παραπάνω. Κι αυτό ας το καταλάβουν κι ας το χωνέψουν οι νεόκοποι «ενωτικοί», μη και υποστούμε όσα επιφύλαξε δεινά και στην Πόλη μας το αποτέλεσμα της από Φλωρεντιανής Συνόδου της Φεράρας, με τη θερμή συμπαράσταση και συνέργια  βέβαια του μόνιμου εχθρού του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.

Έτσι, πριν ακόμη ολοκληρωθεί η κατάληψη του Νησιού από τους διάδοχους των Ενετών Μωαμεθανούς καταχτητές, η Ορθοδοξία είχε τόσο πολύ χτυπηθεί στο Νησί από τον Παπισμό, που δε χρειάστηκε κόπος και τρόπος διπλωματικός, για να συνεχιστεί κι από τους αλλόθρησκους νέους καταχτητές η ταχτική, που είχε ξεκινήσει, είχε καλλιεργηθεί κ ευδοκιμούσε στη Μεγαλόνησο από τους προηγούμενους ετερόθρησκους. Οι Μωαμεθανοί βρήκαν το τραπέζι στρωμένο και στρώθηκαν στο φαγητό. Βρήκαν το πουλάρι μερωμένο και καβαλήκεψαν.

Ενώ λοιπόν ακόμη πολιορκούσαν το Χάνδακα, έδειξαν στα Χανιά και στο Ρέθεμνος, που ήδη βρισκόταν υπό την κατοχή τους, τις πραγματικές διαθέσεις τους.

Τα τουρκικά στρατεύματ’ αποτελούσαν «περιτρίμματα πάντοθεν συνειλεγμένα, εξ αρνησιθρήσκων γεννιτσάρων, κούρδων, ζεϊμπέκων, και ταγκαλίδων της Ασιατικής Τουρκίας» (Β. Ψιλάκης, «Ιστορία της Κρήτης», τ. Γ’, σ.1293), που έπρεπε να πληρωθούν για τις υπηρεσίες, που προσέφεραν στο Ντοβλέτι. Και τρόπος και μέσο εξόφλησης των προς αυτούς υποχρεώσεων του «Ντοβλετιού» ήταν τα εισοδήματα, που αποκόμιζαν από τα «τσιφλίκια», που τους επιτρεπόταν ν’ αρπάξουν «Tezkiresuz» (τεσκιρεσούζ=χωρίς αποδειχτικό νομιμοποίησης) από το «Ραγιά».  Αυτά ονόμαζαν «καρπούς του πολέμου» (Mal-i-Mukatele). Ο κάθε «Μπεϋλέρμπεης» είχε το δικαίωμα να χορηγήσει «Berat»(Βεράτι, επικυρωτικό έγγραφο) σε κάθε περίπτωση με προκαθορισμένο το ύψος της αξίας, οπότε γινόταν  νομιμοποιημέν’ η αρπαχτή, «Τeskirelu» (Τεσκιρελού). Αλλά η εχτίμηση δεν ήταν αντικειμενική, φυσικά, εχτός κι αν καταβαλλόταν η αξία σε μετρητά, που συνέβαινε σπάνια...     

Αλλά  και το Καθεστώς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έπρεπε ν’ αποχτήσει κέρδη από τη νέα κατάχτησή του. Εξάλλου γι’ αυτό μπήκε στον κόπο και στα έξοδα και κατέχτησε το Νησί. Και τα κέρδη του αυτά δεν θα περιοριζόταν μόνο  στην εκμετάλλευση της γης, αλλά θα επεχτεινόταν και στην εκμετάλλευση του ανθρώπινου δυναμικού του Νησιού και στην εκμετάλλευση της Θρησκείας του και στην εκμετάλλευση του κάθε τι άλλου, που μπορούσε να επιφέρει κέρδος σ’ αυτόν τον ανελέητο, αχόρταγο, αισχρό, κ αιμοβόρο  καταχτητή.

Να τονισθεί ότι, αυτά τα κέρδη δε θα προερχόταν μόνο από τα δημόσια χτήματα και τις  ιδιοχτησίες των καταχτητών Ενετών, που αποχώρησαν. Αλλά από την εκμετάλλευση του συνόλου του ανόργανου κι οργανικού πλούτου του Νησιού, συμπεριλαβαινομένων και των κατοίκων του. Από  το σύνολο του έμψυχου κι άψυχου πλούτου, που διέθετε  το «Σατζάκι». Ο νομός, όπως θα λέγαμε σήμερα.  Και  το Ρέθεμνος, αποτέλεσε τότε έν’ από τα «σατζάκια»  στο πολύτιμο «Εγιαλέτι» της  Κρήτης.

 «…η στρατοκρατία αφεθείσα ευθύς αχαλίνωτος, ώρμησεν αδιακρίτως επί πάντας τους εγχωρίους, αποσπώσα απ’ αυτών και διαρπάζουσα παν ό,τι άξιον λόγου, γαίας, ελαιώνας, απαύλεις, οπωροκήπους και τα τοιαύτα και καθιστώσα διά της βίας τους πρότερον αυτών κυρίους δουλοπαροίκους (φαμέγιους) το δε δεινότατον πάντων, αποσπώσα από των αγκαλών αυτών τας θυγατέρας και αδελφάς…»(ό.π.).  Κι όχι μόνο, αλλά κι όλα τα  κάτω των 15 και πάνω των 5 χρόνων αρσενικά  παιδιά, «Pencik»-Πεντζίκ = αρπαγμέν’ αγόρια των εχθρών. Έτσι στέρησε γενιές ολόκληρες από το Ελληνικό Έθνος με μια συγκαλυμμένη γενοχτονία, η οποία έδωσε στον καταχτητή τέτοιο ανθρώπινο υλικό σε ποιότητα και σε ποσότητα, που αφού το διέστρεψε πνευματικά και ψυχικά, το έθεσε σε φονική  αντιπαλότητα με τους γεννήτορες και τους αδελφούς του. Ένα κρυφό εμφύλιο, αδερφοχτόνο σπαραγμό,  που διάρκεσε 230 χρόνια!

Ο μεθοδευμένος αυτός «Devshirme» (Ντεβσιρμέ=Παιδομάζωμα) ήταν κι ο απώτερος στόχος και σκοπός της Υψηλής Πύλης της κολάσεως, που από νωρίτερα  την είχε  βρει  ο Σιωνισμός ανοιχτή.  Μπήκε μέσα και ρίχτηκε στον Ελληνισμό σαν αιμοδιψής τίγρη να τον κατασπαράξει. Να καταλύσει ό,τι δεν πρόλαβαν οι από αυτόν καθοδηγούμενοι Δόγηδες και Πάπες, που είχαν προετοιμάσει το δρόμο του κ υπήρξαν πρόδρομοί του. Ν’ αφανίσει, να κάμει παρελθόν, τον Ελληνισμό και στη θέση του να εγκαταστήσει τα γεννήματα των εχιδνών. Ν’ αφελληνίσει την Ελλάδα, να μονιμοποιήσει και νομιμοποιήσει την κατοχή της από τον Εχθρό επικυρίαρχο, διά του καταχτητή. Γι’ αυτό κι ο κάθε «Σπαχής», πέραν από τις υλικές προσόδους, που έπρεπε να συγκεντρώσει και να παραδώσει κατά την ετήσια φορολογία, έπρεπε παράλληλα να παραδώσει και σαράντα κεφάλια αγοριών-«kirk nefer reaya»(κίρκ νεφέρ ρεαγιά), προερχόμενων από αγροτικά νοικοκυριά της περιφέρειάς του.

Όλα τα εδάφη της Κρήτης κατατάχτηκαν σε πέντε κατηγορίες. Στα: 1. «Χαβάς-ι-χουμαγιούν»-Βασιλικά ή Δημόσια χτήματα. 2. «Βακουφικά» ή αφιερωμένα. 3. «Τεμλίκια». Αυτά που, με Σουλτανικό «τεμλικ-ναμέ»-παραχωρητήριο έγγραφο, παραχωρήθηκαν ως αμοιβή στους Αρχηγούς του στρατού, για να εισπράττουν για δικό τους λογαριασμό τους προερχόμενους από αυτά φόρους. 4. «Ζιαμέτια» - Στρατιωτικά φέουδα. 5. Τιμάρια μικρά. Κ η διαίρεση αυτή περιλάβαινε και το φυσικό και το τεχνικό περιβάλλον, καθώς και το ζωϊκό κεφάλαιο και το ανθρώπινο δυναμικό.

Με τον πλήρη δεσμευτικό αυτό τρόπο η Οθωμανική κυριαρχία υποκατέστησε την επίσης φεουδαρχική προηγούμενη. Εξαιρέθηκαν από αυτή τη διανομή των οικισμών και της γης οι κάτοικοι των Σφακίων, που, «ου μόνον διετήρησαν άπαντα τα κατά καιρούς παρασχεθέντα εις αυτούς υπό των Ενετών προνόμια, αλλ’ απηλλάγησαν νυν και αυτού του ελαφροτάτου φόρου, όν πρότερον εις τους Ενετούς απέτιον…» (ό.π.). «…οι Τούρκοι παρασχόντες εις αυτούς (τους Σφακιανούς δηλαδή) ατέλειαν πλήρη και αυτοδιοίκησιν, ως εγένετο και επί Ενετών, περιωρίσθησαν να απαιτήσωσι παρ’ αυτών ποσότητά τινα μόνο χιόνος, ίνα τουλάχιστον δροσίζωνται δι’ αυτής.» (Πάσλεϋ, διά Β.  Ψιλάκη, ό.π., σ.1294-1295).

 Το γιατί δεν είναι προς ανάλυση του παρόντος…

 

Αφήνω τα λοιπά και περιορίζομαι να επικεντρωθώ στο θέμα, που αφορά στην Ορθόδοξη  Εκκλησία της πόλης του «Πασαλικιού ή Σαντζακιού» του Ρεθέμνους κι αυτό μόνο σε Ναούς και σε ό,τι άλλο «κολλά» στην κάθε περίπτωση.

Πρώτα όμως να υπενθυμίσω πως: «Περιβαλούσα προ πάντων η Πύλη τους αρνησιθρήσκους εξ αρχής Ενετούς μετ’ εκτάκτων δικαιωμάτων, εγκατέστησεν εν τη νήσω τάξιν προνομιούχον, της οποίας αι βιαιοπραγίαι υπερηκόντισαν παν είδος  θηριώδους κακουργίας, διότι μετά του ζήλου του νεοφύτου συνεκράθη και το πρότερον επί Ενετών μίσος κατά των ορθοδόξων Χριστιανών και η φανατική μισαλλοδοξία, τα οποία η Ενετική πολιτεία εγίνωσκε, καθ’ ά είδομεν, να περιστέλλη οπωσδήποτε και κολάζη»(ό.π., σ. 1298).

 Έμειναν, καθώς διαπιστώνετε από τα παραπάνω, αρκετά βενετσιάνικα σόγια στο Νησί, από τους εποίκους, που ο καταχτητής είχε κουβαλήσει κατά καιρούς σ’ αυτό, σύμφωνα με το πρόγραμμα και το σχεδιασμό εποικισμού της Κρήτης από Φράγκους σ’ αντικατάσταση των Ελλήνων.  Αρκετοί από τους Φράγκους Ευγενείς  έποικοι  τιμαριούχοι δεν ακολούθησαν την αποχώρηση των στρατευμάτων και του Ενετικού Κράτους. Προτίμησαν να γίνουν αρνησίθρησκοι. Ν’ αρνηθούν το Χριστό. Και να παραμείνουν στο Νησί, για να κερδίσουν τα φέουδα, που είχαν καταχραστεί από τους Ελληνοκρητικούς. Πίστευαν ότι θα εξακολουθούσαν άμαχα κι ατάραχα να διαφεντεύουν σ’ αυτό. Κάποι’ από αυτά τα σόγια τα κατάφεραν κ εξελίχτηκαν τα μέλη τους σε «καπικουλήδες», προνομιακή κοινωνική ομάδα, υποτασσόμενοι στο Μουσουλμανικό Ιερό Νόμο (Saria), που αντιβαίνει στο Κοράνιο σε πολλά κ εντασσόταν σ’ αυτή την ομάδα παράλληλα με προερχόμενους από παιδομαζώματα (Ντεβσιρμέδες)  Γενίτσαρους. Αυτοί, αφού προσκύνησαν το Ισλάμ, μεταβλήθηκαν σε χειρότερους από τους Τούρκους διώχτες, βασανιστές κ εκμεταλλευτές των Ελληνοκρητικών, ως νεοφώτιστοι. Και με την ίδια ευκολία επανήλθαν στο Χριστιανισμό υστερότερα και για τον ίδιο λόγο.

 Παράδειγμα οι Βενετσιάνοι φεουδάρχες κάτοικοι της περιοχής της Αμπαδιάς Αμαρίου. Η λέξη Αμπαδιά προέρχεται από το Αββαδία, τον τόπο τον κατεχόμενο από Αββάδες. Κ η λέξη  Αββάς προσδιορίζει  τίτλο ιερατικό των Παπικών. Κ οι αιμοβόροι Αμπαδιώτες γεννίτσαροι της Αμπαδιάς δεν ήταν Τούρκοι, ούτε προερχόταν από Ελληνόπουλα εξισλαμισμένα, αλλά ήταν απόγονοι εξισλαμισμένων Φραγκαρχόντων φεουδαρχών, που έτρεφαν από καταγωγής τους απίθμενο μίσος κατά των Ορθόδοξων Ελλήνων και γι’ αυτό, πέραν από την ορμή του νεοφώτιστου είχαν και τις καταβολές της κληρονομικότητας, που τους είχε κληροδοτήσ’ η Φράγκικη καταγωγή τους…    

Και να σημειώσω ακόμη πως, οι Ελληνοκρητικοί, που υποδουλώθηκαν στην Οθωμανικοί Αυτοκρατορία, ήταν απαραίτητοι στους καταχτητές. Και τούτο, γιατί αυτοί θα δούλευαν, σα σκλάβοι, από το πρωί ως το βράδυ στις περιουσίες, που πρωτύτερ’ αποτελούσαν ιδιοχτησίες τους, για να συντηρούν με τον ιδρώτα τους και για κομμάτι ψωμί τους καταχτητές, χωρίς οι τελευταίοι να υποχρεωθούν να εργαστούν για να συντηρήσουν τις «φαμίλιες» τους. Γι’ αυτό και δεν τους πέρασαν όλους από το μαχαίρι μια και καλή. Αλλά τους εξολόθρευαν με αργό και βασανιστικό τρόπο, αφού τους αφαιρούσαν κ επωφελούνταν από αυτούς την κάθε ικμάδα ζωής.

 Το ίδιο επιδιώκει να πετύχει και τώρα ο ίδιος εχθρός μέσω της Ε.Ε. κ ιδιαίτερα της Ευρωζώνης, και με κολαούζους τους ίδιους άσπονδους φίλους του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, που βλέπετε να χαριεντίζονται, γιατί υπερίσχυσαν κ επέβαλαν εξοντωτικούς όρους διαβίωσης στους υπολειπόμενους Έλληνες Πολίτες, με τη συνέργια ομόδοξών τους αλλοτριωμένων νάνων «Ελλήνων» πολιτικών. Αυτών, που σενέπραξαν στην οικονομική καταστροφή, και σύμφωνα και μ’ αυτό, που τραγουδούσαν οι Ελληνοκρητικοί κατά  την εποχή της τουρκοκρατίας, και το κολλούσαν ως «ρεφραίν» στο τραγούδι τους:

«Τούτο θα μου δώσεις.

Εκείνο θα σου πάρω.

 Κι αυτό θα μου χαρίσεις!»…

Το "Σαντζάκι" λοιπόν του Ρεθέμνους διαιρέθηκε σε τέσσερα (4) «ζιαμέτια»-φέουδα μεγάλα και σε τριακόσια πενήντα (350) μικρά.  Αφού ξεχώρισαν το  μοιράσι του Δημοσίου και του «Εβφκαφίου». Του Οργανισμού διαχείρισης των «βακουφίων», κάτι ανάλογο με υπουργείο Εκκλησιαστικών, που είχε την αποστολή και το δικαίωμα-«ιζαρέ» διαχείρισης των αφιερωμένων στο Ισλάμ ιερών ακινήτων-«(ι)τζαρελίδικων» και των ιερών «παράδων».

 Δημόσια χτήματα του Οθωμανού καταχτητή θεωρήθηκαν κυρίως τα δημόσια χτήματα, που κατείχε ο προηγούμενος από αυτόν καταχτητής. Κι ως «βακούφικα» χτήματα, επιλέχτηκαν περιουσιακά στοιχεία  προερχόμεν’ από την Ορθόδοξη και την Παπική Εκκλησία κι από επιλεγμένα ιδιωτικά χτήματα, «τεφαρίκια», φεουδαρχών ή μη, διασκορπισμένα μέσα στα τέσσερα «ζιαμέτια», ανάμεσα στα οποία και χωριά ολόκληρα, όπως η Πηγή του Ρεθέμνους.

  «Της Κρήτης ο Οργανισμός, του Ντοβλετιού ο στολισμός»!! Αυτός αποτέλεσε είδος τράπεζας, «προικιζομένης και συντηρουμένης εκ των εισοδημάτων πάντων των κτημάτων των κειμένων εν ταις περιφερείαις των βακουφικών χωρίων.»(ό.π., σ. 1306).

Τα εισοδήματα, που προερχόταν από βακούφια παραχωρήθηκαν υστερότερα στις τοπικές κοινότητες Μωαμεθανών για τη συντήρηση των τζαμιών, την ίδρυση και συντήρηση σκολειών κ.λπ..  Με αποτέλεσμα  μέρος από τα χρήματα, που προερχόταν από τα «βακούφια» κι από το βακουφικό φόρο (Ιτζαρέ) να χορηγείται ακόμη και γι’ άτοκα ή με χαμηλό επιτόκιο δάνεια σε Μουσουλμάνους, για οικονομική ενίσχυση μπέηδων κι αγάδων, για προικισμό μωαμεθανίδων, για προσηλυτισμό Χριστιανών. Ακόμη και για ψηφοθηρία, ύστερ’ από το Χάτ-ι-χουμαγιούν, που επέτρεψε την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Κι όλ’ αυτά σε βάρος των Ελληνοκρητικών Ορθοδόξων, από τη φορολογία και τα χτήματα των οποίων σόδιαζαν τα χρήματα. Αυτός ο «Ιτζαρές» έφτανε και τις  εννιά χιλιάδες (9.000.00) λίρες το χρόνο. Χώρια ο φόρος για τα Ιερά προσκυνήματα των Μουσουλμάνων, Μέκκα και Μεδίνα και το ευαγές ταμείο της Βαλιδέ Σουλτάνας (Βασιλομήτορας).

Ωστόσο, οι πιο μεγάλοι κ επιβλητικοί ενοριακοί Ναοί κατασχέθηκαν. Κι όσοι από αυτούς δεν μετατράπηκαν σε τζαμιά, αποτέλεσαν μέρος ιδιωτικών «κονακιών»-σπιτιών, αποθήκες, σαπουναριά, στρατώνες, ακόμη και στάβλους. Και μόνο ένας και μικρός ναός αφέθηκε σε κάθε χωριό στους Ορθόδοξους για την εχτέλεση των θρησκευτικών τους αναγκών.

Έτσι το Ρέθεμνος, που φημιζόταν πως είχε μαζί με τα προάστιά του τόσους ναούς, όσες κ οι μέρες του χρόνου, είναι γνωστό πως από αυτούς, όσοι δεν έγιναν εξαρτήματα σπιτιών, αποθήκες, ακόμη και στάβλοι, είχαν την τύχη να καταλήξουν σε τζαμιά:

Ορθόδοξος Ναός στο Ρέθεμνος,  «πολύ καλός και μετά πολλών και πλουσίων κτήσεων μετά πάντων αυτών (μεταβλήθηκε) και μετωνομάσθη Χασάν πασά τζαμί, εκ του Γαζί Χασάν πασά, βεηλέρμπεη της Ρούμελης». (beylerbeyi-Μπεηλέρμπεη =Γενικός Διοικητής).

Τα Δημόσια γραφεία των Ενετών μετατράπηκαν σε τζαμί και στέγασαν το Χατζή Τζαμισί.

Μετασκευάστηκαν Ορθόδοξοι ναοί κι αποτέλεσαν  τα Τζαμιά της Μεγάλης Πόρτας, της Φορτέτζας και της Άμμου της Πόρτας.

Η κάτω από το Φρούριο «Περιβόλα» περιήλθε στον Ιμτίμ πασά.

Τα «μεγάλα και περίβλεπτα»  ενετικά οικοδομήματα στη συνοικία Μαρέτη, μετατράπηκαν σε τούρκικα σκολειά και «μενδρεσέδες»-φυλακές. Κ οι νέοι καταχτητές προσέθεσαν στον ευρύχωρο περίγυρό τους κι άλλα χτίσματα. Όπως   το χτίριο του "Εβφκαφίου". Το λεγόμενο παλιό «σεράγιο» του Στρατώνα ή των γιαννιτσάρων, που βρισκόταν πάνω από το μυχό του Βενετσιάνικου λιμανιού. Καθώς και «τεκέδες»-μοναστήρια διαφόρων ταγμάτων ή δογμάτων.

«Εν τη συνοικία Μακρεί Στενώ υπήρχε ναός επ’ ονόματι της Παναγίας. Επί του ανωφλίου της έξω μεγάλης θύρας του προαυλίου ήτο εγκεχαραγμένη επιγραφή, «Μαριάμ Κυρία των Αγγέλων, εδωρήθη δε ούτος εις τους υπολειφθέντας και διασωθέντας μετά την άλλωσιν της πόλεως Χριστιανούς υπό του πορθητού αυτής  στρατάρχου Δελή Χουσεήν, όπως ούτοι ιερουργώσιν επ’ αυτώ και μόνω. Κυριακήν εν τούτοις τινά κατερχόμενος ο πασάς εκ της ακροπόλεως (της Φορτέτζας), ένθα κατώκει, και ακούσας ψαλμωδίαν εισήλθεν και εξεδίωξε και ιερέα και λαϊκούς αποπέμψας αυτούς επί τω λόγω ότι ηνώχλουν και εσκανδάλιζον τους εν τη συνοικία Οθωμανούς, και παρεχώρησε την σημερινήν μητρόπολιν των εισοδίων, μικράν τότε οικογενειακήν εκκλησίαν, επί δε του προειρημένου ναού της Παναγίας προσέταξε τον ιμάμην να ανέλθη και να αναφωνήση  την μωαμεθανικήν προσευχήν. Επί δύο δ’ αιώνας παρέβλεψαν εξ αμελείας την εν τω ανωφλίω υπογραφήν εκείνην, αλλά κατά την μεγάλην του 1866 επανάστασιν απήλειψαν και ταύτην, μαρτύριον εξ ενός και ετέρωθεν σκάνδαλον ούσαν.»

 Η Μάνα μου, όντας μαθήτρια του Παρθεναγωγείου του Ρεθέμνους, έμενε στο σπίτι, που βρίσκεται στη νότια πλευρά του ναού. Το σπίτι αυτό είχε παράθυρα προς την αυλή. Κ η Μάνα μου έβλεπε την κίνηση. Άκουγε και τις ιστορίες, που διηγούνταν οι σπιτονοικοκύρηδες με τις συντροφιές τους, για το μιναρέ, τους αγάδες και παραφαγάδες του Μακρύ Στενού. Από αυτά πολλά μου μετέδιδε σε μορφή παραμυθιών κατά την πρώτη παιδική μου ηλικία.  Αλλά, «όντεν είν’ το πράμα, πού ‘ν’ ο νους; Κι όντεν είν’ ο νους, πού ‘ν’ το πράμα;»!...

 

«Ο ναός δε των Αγίων Αποστόλων, πλησίον του των Εισοδίων, περιελήφθη εν τη εκτενεί περιοχή μεγάλης τουρκικής οικίας, αλλά μέχρι προ μικρού διέμενεν εν αυτώ πένης Οθωμανός μεταχειριζόμενος αυτόν κυνοκομείον ουκ ολίγων κυνών, μέχρις ού απέθανεν.»

 

Ο δε της Αγίας Βαρβάρας, οικογενειακός άρχοντος Ενετού εξωμότου, παλαιότερον μεν εχρησίμευσεν ως σταύλος του ιδιοκτήτου και ύστερον ως σαπωνουργείον, αλλά και ως πληντήριον κατόπιν, ενώ ενταυτώ αι περιοικούσε Οθωμανίδες και εθυμίαζον εκ παραδόσεως. Πωλουμένης της οικίας ταύτης, η χριστιανική κοινότης Ρεθύμνης κατέσχε τον ναόν τούτον τω 1881 δυνάμει αποφάσεως της Γ. Συνελεύσεως των Κρητών, αφού απεζημίωσε τον ιδιοκτήτην αντί 48 χιλιάδων γροσίων, εδαπάνησε δε μετά την κατεδάφισιν αυτού, εν αρχαίω πρότερον και ωραίω βυζαντινώ  ρυθμώ, περί τας 200 χιλιάδας, πολλών σκανδάλων εν τη κοινότητι επισυμβάντων, προ πάντων διότι κατόρθωσαν οι Οθωμανοί να μη καθιερωθή η αρχή να καταλαμβάνωνται οι ναοί αυτοί προίκα και χάριν ή αντί μικράς πληρωμής.»

Και το Παρθεναγωγείο, όπου φοιτούσε  κ η Μάνα μου, στεγαζόταν τότε στο χτίριο, που βρίσκεται στη βορινή πλευρά της αυλής του Ναού αυτού και στεγάζει ακόμη τη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Πόλης μας. Κι από το χώρο αυτό έφτασαν ως τ’ αφτιά μου ιστορικά γεγονότα, πριν από εβδομήντα τόσα χρόνια. Αλλά, είπαμε…

 

«Εν τοις προς μεσημρίαν δε προαστίοις της Ρεθύμνης υπήρχε μονή καλογραιών πλουσία μετά ναού λαμπρού της «Μεσαμπελίτισσας» ονομαζομένου ή κατ’ άλλους του Αγίου Φανουρίου, έχουσα αναβρυτήριον πολύγωνον μετά πολλών κρηνών εν μέσω τω περιαυλίω και κήπους και περιβόλια. Εν ταύτη ήδη και τεκές εγκατέστη και τζαμίον μεθ’ υψηλού μιναρέ έχον κύκλω μνήματα τουρκικά (μεζάρια), εν δε τη εισόδω της μεγάλης θύρας της αυλής είνε εκτισμένη μεγάλη μαρμαρίνη πλάξ ως υπόβαθρον, η οποία κατά την παράδοσιν ήτο η αγία τράπεζα του ναού.» (ό,π., σ. 1358-1360).

Και σήμερα στεγάζει παράρτημα από  το «Μουσείο Φυσικής Ιστορίας» της κυρίας Γουλανδρή.

Και σε υποσημείωση της σελίδας 360, που επεχτείνεται στην 361 αναφέρει ο Β. Ψιλάκης, ότι: «…Υπάρχουν όμως καί τινα άλλα αφιερώματα ουχί Χριστιανών λαϊκών, αλλά Σιναϊτών πατέρων, οίτινες μετέβαινον (εκ της Κρήτης) και εμόναζον εις το Σινά, ως ο προ ολίγων μηνών 1884 τελευτήσας επίσκοπος Ρεθυμνοαυλοποτάμου Ιλαρίων…».

Από  μακροσκελή υποσημείωση στις σ. 1364-1367 του συγκεκριμένου έργου του Β. Ψιλάκη: «Ιστορία της Κρήτης», μαθαίνομε  ακόμη ότι:

 Κι ο «σέχης» των «Μπεχτασήδων» Χασάν Μπαμπάς του «τεκέ», που βρισκόταν στην παρυφή του Ρεθέμνους, έφτασε σε βαθμό ασυδοσίας να κόψει από τη «Μάνα του νερού» και να διοχετεύσει πάνω από τη μισή ποσότητα της ισχυρής παροχής του νερού στον «τεκέ» του. Να υδρεύει και να αρδεύει αποκλειστικά τον «τεκέ» και τους κήπους του, που είχε καταστεί ιδιοχτησία του κι ας ήταν περιουσιακό στοιχείο επίσημα του «Εβφκαφίου». Αποτέλεσμα της αυθαίρετης πράξης του ήταν να στερέψουν πάνω από τις οχτώ βρύσες και να στερηθεί το νερό ολόκληρη συνοικία της πόλης, που υδρευόταν από αυτή την πηγή και κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας κ ίσως ακόμη πιο παλιά. Η δυνατή αυτή πηγή, η «Μάνα του Νερού», όπως ονομαζόταν, απέρρεε από  φαράγγι νότια της Πόλης. Ύδρευε μεγάλο τμήμα αυτής κι άρδευε πολλά λιόφυτα και περιβόλια στο πέρασμά της.

Ο δε Χασάν εφέντης ο Πρασανός κατά τα τέλη της Τουρκοκρατίας (1882+) ιδιοποιήθηκε το δημόσιο νταμάρι, απ’ όπου οι Ενετοί  εφοδιαζόταν  πέτρες όταν έχτιζαν το φρούριο της Πόλης. Τη Φορτέτζα! Ισχυρίστηκε  πως βρήκε σε «κιτάπια» της Κων/πολης στοιχεία, με βάση τα οποία το δημόσιο νταμάρι ανήκε σε προγόνους του!!

Το δε «Εβφκάφιον» άπλωσε το χέρι του και στην παραλία του Ρεθέμνους. Πέτυχε στα 1881-1883 να καταστήσει ιδιοχτησία του την ανατολικά του λιμανιού αμμουδιά σε όλο της το βάθος ως τα παραλιακά σπίτια και τα καταστήματα. Να μην επιτρέπει στους ιδιοχτήτες των παραλιακών ακινήτων καμιά επέχταση παλιάς ή ανέγερση νέας οικοδομής, χωρίς την έγκρισή του, που εκδιδόταν ύστερ’ από τσουχτερή αποζημίωση αυτού του Μουσουλμανικού Ιδρύματος! Και μάλιστα χωρίς να λαβαίνονται υπόψη τα συμβόλαια των ιδιοχτητών που ανέφεραν ρητά πως η ιδιοχτησία τους έφτανε ως εκεί που έσβηνε ο χειμωνιάτικος κυματισμός της θάλασσας σε ώρα μεγάλης τρικυμίας. Το μέγιστο θαλάσσιο κύμα. Όπως προσδιορίζεται και σήμερα η γραμμή αιγιαλού στις παραλίες της Επικράτειας.   

 Και βέβαια δεν περιορίστηκαν οι αρπαχτές του καταχτητή μόνο σ’ αυτά τα λίγα, όμως αρκετά για να σχηματίσετε γνώμη στο τι θα πει κατοχή μιας Χώρας κ υποδούλωση του Λαού της. Γιατί… δε βλάφτει να το ξέρετε…

                                     Γράφτηκε 29.11.2015.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ και ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΜΟΣ

                             

 

 

Στις 19.11.2015 ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. φέρεται κατά την «Η Εφημερίδα των Συνταχτών» να δήλωσε περί των φυλακών του Γκουαντάναμο ότι:

«Η φυλακή αυτή έχει μετατραπεί σε εργαλείο στρατολόγησης για οργανώσεις όπως το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο ανέλαβε την ευθύνη για τις επιθέσεις της περασμένης εβδομάδας στο Παρίσι».

Η δήλωση αυτή, εφόσον προέρχεται από τον Πρόεδρο των Η.Π.Α., ενοχοποιεί το κράτος αυτό πως αποτελεί εκκολαπτήριο Τζιχαντιστών. Το επισημαίνει ως κλώσα, που κλωσά  τ’ αυγά του φιδιού.

Την άποψη αυτή ενισχύουν φαινόμενα, όπως: 1. Τα όπλα, που κρατούν μέλη της οργάνωσης ISIS  είναι τύπου AK-47, δηλαδή made in USA. Που τα βρήκαν; Ποιος τους τα προμήθευσε; 2. Τα μέσα, που χρησιμοποιούν κατά τις μετακινήσεις τους είναι τύπου Χάμβι, δηλαδή Αμερικάνικα. Από πού τ’ αγόρασαν και με τι λεφτά; 3. Τα τσαντίρια τους φέρουν πινακίδες κατασκευής και προέλευσης U.S.A.. Λάφυρα του πολέμου αποτελούν ή το Κογκρέσο τους τα έστειλε;

Πέραν από τις τουλάχιστον ενοχοποιητικές αυτές ενδείξεις σχέσης Η.Π.Α. και Τζιχαντιστών και τις δηλώσεις Ο Μπάμια, έρχεται κι ο Πρόεδρος της Συρίας Άσαντ και κατά την ίδια εφημερίδα τονίζει πως:  

«Μπορώ να σας πω ότι το Ισλαμικό Χαλιφάτο δεν έχει φυσικό εκκολαπτήριο, κοινωνικό εκκολαπτήριο στο εσωτερικό της Συρίας».

Μήπως, λοιπόν, θα πρέπει να εντάξομε την πρόσφατη σχετικά  επίθεση Τζιχαντιστών κατά του Κράτους της Γαλλίας σε φιλοφρόνηση Αμερικάνικη, που στρέφεται κατά του άξονα Βερολίνου – Παρισιού, και χτυπά το ποιο ασθενές σημείο του Άξονα, για να προειδοποιήσει το πιο ισχυρό; Μήπως η αποσταθεροποίηση, φτωχοποίηση και διεθνές ξεφτίλισμα  της Ελλάδας προέρχονται από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού κι αποτελούν Αμερικάνικη παραγγελιά  του γνωστού Λόμπυ, που κυβερνά στις Η.Π.Α.; Εξάλλου η αρχή της αρπαχτής από εκεί ξεκίνησε και την προκάλεσε η Τράπεζα Goldman Sachs, που είναι συμφερόντων του μεγαλόσχημου εξουσιαστή των Η.Π.Α., που ανεβοκατεβάζει Προέδρους και Κυβερνήσεις και μένει ατιμώρητος.

Τα «σαπάκια» της Τράπεζας αυτής, προκάλεσαν το πρώτο οικονομικό χτύπημα στην πιο αχαμνή οικονομία της Ευρωζώνης. Το θυμάστε, βέβαια. Μήπως, λοιπόν, η Ελλάδα πληρώνει μερτικό στην υφιστάμενη κρίση ανάμεσα στη Γερμανία και τις Η.Π.Α.;

Μα, θα μου πείτε, η Γερμανία είναι το παιδί για όλες τις βρωμοδουλειές των Η.Π.Α. στην Ευρώπη! Ναι, αλλά κ οι αυστηροί γονείς, που θέλουν να έχουν κάτω από την επίβλεψή τους  και να πειθαρχούν τα παιδιά τους, τους δίνουν και κάποιο χαστούκι, όταν αυτά παρεκκλίνουν από τις εντολές τους. Αντίθετα τα επιβραβεύουν όταν υπακούουν κ εκτελούν αυτές αναντίρρητα…

Θυμηθείτε  τη συμμετοχή του Πρωθυπουργού της Ελλάδας στο ετήσιο συνέδριο,  πρόσφατη εκδήλωση, του “Clinton Global Initiative”, που έγινε μετά τις τελευταίες ελληνικές βουλευτικές εκλογές. Και σ’ αυτό συμμετείχαν ανάμεσα σε άλλους κ οι: Τζόζεφ (Ιωσήφ) Στίγκλιτς, οικονομολόγος. Τζώρτζ Σόρρος, μεγαλοεπενδυτής άσπονδος φίλος της Ελλάδας κ οικονομικός αρωγός των Σκοπίων. Ματέο Ρέντσι, Πρωθυπουργός Ιταλίας. Γιάννα Αγγελοπούλου, υπεύθυνη του φιάσκου των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Ελλάδα. Λούκα Κατσέλη, πρώην Υπουργός οικονομικών κ.λπ. στην Κυβέρνηση του 2009 του αρχιπροδότη σιωνιστή Γ. Παπανδρέου που κατέστρεψε οικονομικά την Ελλάδα, Πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας από τις 19.6.2015, σύζυγος του πρώην Υπουργού Οικονομικών της Ελλάδας Γεράσιμου Αρσένη,  της οποίας ο  Νόμος για τα κόκκινα δάνεια είναι αξεπέραστος για την Ελληνική πραγματικότητα!

  Μπροστά σ’ όλους αυτούς ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας καθόταν απέναντι στον Κλίντον και δεχόταν κι απαντούσε με απολογητικό τρόπο σαν κατηγορούμενος στις ερωτήσεις, που του απεύθυνε ο ιεροεξεταστής, που τον φιλοξενούσε στο μαγαζί του…  

Όλ’ αυτά δεν είναι άσχετα μεταξύ τους.

Ότι μεταξύ Η.Π.Α.-Ε.Ε. υπάρχει κάποια σύγκρουση συμφερόντων, που προκαλεί κάποια ψυχρότητα στις σχέσεις τους, είναι ορατό. Ότι πρώτο θύμα της σύγκρουσης των συμφερόντων αυτών έχει πέσ’ η Ελλάδα είναι πολύ πιθανό. Ότι τα συμφέροντα των Η.Π.Α. στην Ελλάδα μοιάζει να   εξυπηρετούνται πιο καλά με Κυβέρνηση Τσίπρα θαρρώ πως ροδίζει στον ορίζοντα. Ίσως σ’ αυτό έχει βοηθήσει η στάση της Γερμανίας, και μάλιστα του Σόιμπλε,  απέναντι στη διευθέτηση του οικονομικού σκανδάλου που αφορά στην Ελλάδα.

 Ακόμη κ η δυστοκία εκλογής «Προέδρου» της Ν.Δ., που τώρα και δυο σχεδόν μήνες σύρεται στην ελληνική πολιτική αθλιότητα, για να καταλήξει στο ξεφτίλισμα με το φιάσκο της αναβολής, σύντομα  θα φανεί προς τα πού θα στρέψει τη ρότα του καραβιού, του οποίου  πιλωτά θ’ αναλάβει πιλότος προς την πυλωτή. Θα δούμε ποιος θα διοριστεί Πρόεδρος κι από πού θα προέλθει ο διορισμός, αφού τα παιδία παίζει …αστραγάλους…

Αν, λοιπόν, συσχετίσομε αυτά όλα μαζί και το αποτέλεσμα της πρόσφατης επίσκεψης Τσίπρα στην Τουρκία, που μάλλον είναι άνθρακες ο θησαυρός, αφού ύστερ’ από αυτή την επίσκεψη δε χτύπησαν τύμπανα στην Ελλάδα, αλλά οι Τζιχαντιστές στο Παρίσι.

Τότε, περιμένετε ως τη Δευτέρα 29.11.2015, που θα πραγματοποιηθεί, αν προλάβει, η έχτακτη σύνοδος κορυφής Ε.Ε.-Τουρκίας, που θ’ αφορά στο μεταναστευτικό. Να μάθομε που θα καταλήξουν οι εκβιασμοί του Παντουρκιστή Ντονμέ Πρωθυπουργού της Τουρκίας. Και ποιο ποντικό κοιλοπονά η ΝουΔούλα των ξένων συμφερόντων και ποιο από τα συμφέροντα θα υπερισχύσει.

 Τ’ αποτελέσματα θα είναι πολυσήμαντα για το άμεσο και το κάπως πιο μακρινό μέλλον…

 Αυτά σηματοδοτούν εξελίξεις και στην Κρήτη, που πολύ σύντομα θα τις διαπιστώσετε. Και μη Σας διαφεύγ’ η πραγματικότητα, που ήδη έχει διαμορφωθεί στα μουλωχτά και γι αυτό η Κυβέρνηση της Ελλάδας χαραχτηρίζεται κι αποκαλείται πια ως Κεντρική Κυβέρνηση της Ελλάδας.

Για να υπάρχει όμως αγαπητοί μου σ’ ένα κράτος που ΔΕΝ είναι ομόσπονδο ή ομοσπονδιακό και να χαραχτηρίζεται ως Κεντρική η Κυβέρνησή του, θα πει πως υπάρχουν σ’ αυτό και Περιφερειακές Κυβερνήσεις. Διαφορετικά ο όρος Κεντρική, σε τι άλλο χρειάζεται και σε τι άλλο παραπέμπει, παρά στην ύπαρξη και  Περιφερειακών Κυβερνήσεων;  Υπάρχουν, λοιπόν, τέτοιες περιφερειακές Κυβερνήσεις στην Ελλάδα; Κι αν υπάρχουν, ποιες είναι και ποια τα ομόσπονδα ή ομοσπονδιακά Κράτη, που εκπροσωπούν; Μήπως οι Καλλικρατικές Περιφέρεις θα πάρουν ή πήραν προαγωγή;

Οπότε… Καλά Χριστούγεννα!...

Πάλι στον ύπνο θα Σας πιάσουν, καλυπτόμενοι από την επικέντρωση της προσοχής Σας στο οικονομικό αδιέξοδο, που δεν υπήρχε, αλλά εφευρέθηκε, προκλήθηκε, στήθηκε, ακριβώς για να εξυπηρετήσει μεγαλόπνοους και μακρόπνοους σχεδιασμούς και να συμβάλει στην εφαρμογή των σχεδίων, που έχω προαναγγείλει προ τριετίας;…

                                                 Γράφτηκε στις 22.11.2015

 

 

 

 

ΝΥΧΤΑ ΑΓΙΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

Η ΓΑΛΛΙΑ ΣΕ «ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ»

                    ΝΥΧΤΑ ΑΓΙΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

 

 Όπως μεταδίδουν τα διεθνή Πραχτορεία κ ο Γαλλικός Τύπος κι αναμεταδίδουν τα ΜΜΕ με παγκόσμια εμβέλεια, γεγονός, που προαγγέλλει αποσταθεροποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι απόπειρας επέχτασης της τρομοκρατίας με πιθανή εμπλοκή σε μια Παγκόσμια πολεμική σύρραξη, συνέβη στο Παρίσι κατά την περασμένη νύχτα.

Είναι πολύ λυπηρό και πολύ  ανησυχητικό το γεγονός. Ο σπαραγμός του Γαλλικού Λαού είναι και δικός μας. Κλαίμε μαζί του κ είμαστε στο πλευρό του.

Θεωρώ πως δεν πρόκειται για μια μεμονωμένη κι άσχετη ενέργεια με όσα έχουν προηγηθεί λυπηρά, τουλάχιστον, γεγονότα  κατά τη διάρκεια της τελευταίας οχταετίας. Και μάλιστα κλιμακούμενα κι οξυνόμενα προοδευτικά.

Θεωρώ πως αυτό το εξοργιστικό κατά συρροή έγκλημα είναι κι αποτελεί πολεμική πρόκληση. Είναι κάτι ανάλογο με την ανατίναξη του «Έλλη» στο λιμάνι της Τήνου στις 15.8.1940.

Θεωρώ πως δεν είναι άσχετα με αυτό τα όσα έχουν συμβεί αποτρόπαια γεγονότα στην Ελλάδ’ από το καλοκαίρι του 2007, που άρχισαν σ’ αυτή τη Χώρα οι μαζικοί εμπρησμοί δασών ως και κατοικημένων περιοχών και με ώθησαν να επανέλθω, από την οποία κ επείχα  Δημοσιογραφία επί μια σειρά ετών, ως στρατιώτης εθελοντής, για την υπεράσπιση βωμών κ εστιών. Διέβλεψ’ από τότε τον άμεσο κίνδυνο, που διατρέχει τόσον το Ελληνικό Κράτος, όσο και το Ελληνικό Έθνος, γιατί είναι κι αποτελούν επιλεγμένους στόχους καταστροφής.

Από τότε που επανήλθα στη Δημοσιογραφία δεν έπαψα να Σας επισημαίνω και να κατονομάζω τον Εχθρό. Όσοι μου κάνετε την τιμή και διαβάζετε την αρθρογραφία μου, μπορείτε να κρίνετε σήμερα, που αρκετά έχουν συμβεί στην Ελλάδα κι αλλού, κι άλλα εξελίσσονται,  το κατά πόσον είμαι σωστός και συνεπής στην πορεία μου. Το κατά πόσον υπηρέτησα κ υπηρετώ την αλήθεια και την αντικειμενικότητα. Το αν είχα κ έχω το δίκαιο με το μέρος μου. Το αν υπηρέτησ’ άλλα πέραν του κοινού Ελληνικού συμφέροντα. Ή αν, παρά χρήμα, συμβαίνει το αντίθετο. Εξάλλου δεν ασκώ τη Δημοσιογραφία ως επάγγελμα κι ουδέποτε απέχτησα ή επιδίωξα ν’ αποχτήσω εισόδημ’ από αυτή την καθαρά πνευματική προσφορά μου προς την Κοινωνία. Ούτε καν φίλους απέχτησα εξαιτίας της. Ίσως έχασα και μέρος από αυτούς που είχα.  Δεν υπάρχει λοιπόν κίνητρο, που να μου επιβάλει κάποιας μορφής υποκειμενικότητα. Ενεργώ κατά συνείδηση και με όσες πνευματικές δυνάμεις διαθέτω, επικαλούμενος πάντοτε τη βοήθεια του Θεού και με γνώμονα πάντοτε την αλήθεια.  Αν, παρ’ ελπίδα, υποπέσω σε λάθος ή παρεκκλίνω από τον κανόνα, δε σημαίνει ότι το λάθος ή η παρέκκλιση μου υποβλήθηκαν ή υπήρξαν αποτέλεσμα συνειδητό ή σκοπούμενο, αλλά ότι προήλθαν ή από σφαλερή εχτίμηση προσώπων, γεγονότων, καταστάσεων ή από αληθοφανή παραπληροφόρηση ή από αδυναμία μου ν’ αντιληφτώ την πραγματικότητα. Άνθρωπος είμαι.  Ουδέποτε διεκδίκησα και δεν διεκδικώ το αλάθητο. Ούτε κ έχω καβαλήσει ποτέ καλάμι. Και πόσο μάλλον καλαμιώνα ολόκληρο.  

Ως εκ τούτου καταθέτω σήμερα, ίσως τις τελευταίες διά του τοπικού  Τύπου αναφορές μου πάνω σε θέματα, που αφορούν στα Εθνικά κοινά συμφέροντα των Ελλήνων και στην αντιμετώπισή τους.

Όμως, η εξάπλωση στον Ευρωπαϊκό Χώρο των όσων συμβαίνουν επί δεκαετίες σε Χώρες  της Μέσης και της Εγγύς Ανατολής, είναι όχι ανησυχητική απλά, παρά εξαιρετικά επικίνδυνη για την Ελλάδα.

Και μάλιστα, εφόσον κατά το cnn «Ο πρώτος βομβιστής αυτοκτονίας του Παρισιού που ανατινάχθηκε έξω από το Στάδιο του Παρισιού ήταν Σύρος και εισήλθε μαζί με πρόσφυγες στο νησί της Λέρου στις 2 Οκτωβρίου, όπου και εκδόθηκαν τα ταξιδιωτικά έγγραφα του επειγόντως, υπό το όνομα Αχμάντ Αλ Μοχάμαντ».

Θυμηθείτε τις προειδοποιήσεις μου…

Για να καταλάβετε πιο καλά τον κίνδυνο Σας προτρέπω να συσχετίσετε μεταξύ τους τα παρακάτω γεγονότα, που συνέβησαν τον τελευταίο καιρό κ έχουν άμεση σχέση με την Ελλάδα και να κάμετε αναγωγή στο χθεσινό αποτρόπαιο γεγονός, που χτύπησε το Λαό της Γαλλίας κι αν Σας είναι μπορετό αναδρομή στη δική μου αρθρογραφία και στο περιεχόμενο του βιβλίου μου  «Pax Judaica ή Παγκοσμιοποίηση».

1.Υπογραφή του τρίτου στη σειρά «Μνημονίου» από την Κυβέρνηση της Ελλάδας, ύστερ’ από την υπερψήφισή του από τη Βουλή, κ ύστερ’ από εξευτελιστικούς μακροήμερους εκβιασμούς, που απευθύνθηκαν από τους εγκάθετους της  Ε.Ε. προς  την Κυβέρνηση της Ελλάδας κ έθιξαν κοινωνικά, εθνικά, οικονομικά, το  Έθνος ολόκληρο και το Κράτος το Ελληνικό. Προσέθεσαν ασήκωτα φορολογικά φορτία  στους ασθενικούς ώμους του Λαού,  με την ανοχή της Κυβέρνησης αυτής και τις ευλογίες και της Αντιπολίτευσης, που αν θα ήταν Κυβέρνηση, ασφαλώς και δεν θα έκανε κάτι καλύτερο καθόσον βεβαιώνει το παρελθόν κυβερνητικό έργο της.  Κ ύστερ’ από τους εξευτελισμούς και την καταχρηστική οικονομική και πολιτική συμπεριφορά τους κατά της Ελλάδας ως Κράτους και του Ελληνισμού, κουβαλήθηκε η Ηγεσία τους στην Πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους, χωρίς ντροπή για το αίσχος που απέδωσε όπου δεν έπρεπε, προκειμένου ν’ απαιτήσει ακόμη πιο πολλά! Τα προαπαιτούμενα, λεγόμενα! Ήρθε κ η Εβραιογερμανίδα Μέρκελ κι ο Εβραιογάλλος Ολάντ. Δεν ήρθαν όμως για να προσφέρουν, αλλά για ν’ αποφέρουν

2. Η διαχείριση του «Μεταναστευτικού». Διαπιστώνετε. Σας το ομολογούν αδιάντροπα. Το τι; Τ’ ότι αυτοί, διαχειρίζονται το πρόβλημα κ επιδιώκουν λύση του προβλήματος. Δεν διαχειρίζονται τη γενεσιουργό  αιτία, που εξακολουθεί και προκαλεί το πρόβλημα. Ούτε και φροντίζουν να επουλώσουν την πληγή, που προκαλεί την αιμορραγία. Κ η πληγή αυτή είναι ο διαιωνιζόμενος πόλεμος στη Μέση και στην Εγγύς Ανατολή, που επιδιώκει την Εθνοκάθαρση της ευρύτερης περιοχής στο κέντρο της οποίας θα τοποθετηθεί ο Θρόνος, πάνω στον οποίο θ’ ανέβει ο Αντίχριστος. Και για να πετύχουν την Εθνοκάθαρση,  όσους ιθαγενείς αυτής της περιοχής δεν εξοντώσουν με τη μηχανή του πολέμου, τους διοχετεύουν ως απόβλητα στις άλλες χώρες, χωρίς και να νοιάζονται αν αυτοί θα πνιγούν ή θα χαθούν στο δρόμο τους μ’ άλλο τρόπο.  Αρκεί ν’ απομακρυνθούν από την περιοχή, που θέλουν ν’ αποψιλώσουν από τους ιθαγενείς κατοίκους της. Να φύγουν για πιο μακρινές περιοχές, μέσα στις οποίες θα διασπαρθούν και θα χαθούν και θα καταστούν ακίνδυν’ οι επικίνδυνοι. Αλλά, και θ’ αποτελέσουν φύραμα, που θα ζυμώσει τις Κοινωνίες που θα τους δεχτούν, κατά τον επιθυμητό τρόπο και τον επιδιωκόμενο σκοπό αυτών, που διαχειρίζονται το «Μεταναστευτικό». Ερημώνουν παράλληλα τη Γη. Καταστρέφουν συστηματικά τα Μνημεία Ιστορίας και Πολιτισμού, για ν’ αποκόψουν από τις ρίζες τους Έθνη και Λαούς. Κατεδαφίζουν τις οικοδομές των ανθρώπων αυτών σε βαθμό τέτοιο, που να μην έχουν την οικονομική δυνατότητ’ αυτά τα θύματά τους, για να επανέλθουν ποτέ στη Γη τους. Ακόμη εκμεταλλεύονται σε βαθμό απάνθρωπο ακόμη και τη δυστυχία που τους προκαλούν. Όπως εκμεταλλεύτηκαν ακόμη και τα κόκκαλα των Ελλήνων θυμάτων τους στη Μικρασία και τα πούλησαν σε Ολλανδική εταιρία προς αξιοποίηση στα 1922.   

Μ’ ένα σμπάρο, όχι δυο, αλλά πολλά τρυγόνια!...

3. Στην Τουρκία διενεργήθηκαν πολιτικές εκλογές πρόσφατα και μέσα  σε ατμόσφαιρα πάρα πολύ οξυμένη και κοινωνία τρομοκρατημένη. Από τις εκλογές αυτές βγήκε κατά πολύ ενισχυμένος ο Εβραιογαμπρός Σουλτάνος Ερντογάν. Πρωθυπουργός ο Εβραιοχάζαρος Ντονμές Παντουρκιστής Αχμέτ Ντα(β)ούτογλου, όπως κυκλοφορεί και δε διαψεύδεται!

 Η Ε.Ε., όχι μόνο δεν ανησύχησε γι’ αυτό, αλλά και  προεκλογικά έστειλε την κυρίαρχο σ’ αυτή Εβραιογερμανίδα Καγκελάριο Μέρκελ σ’ επίσημη επίσκεψη στην Άγκυρα, για να ενισχύσει και να ενθαρρύνει με την παρουσία της την προεκλογική κίνηση κ επομένως την εκλογική επιτυχία των ομοφύλων της. Αυτό αποδείχνεται κι από την αμέσως μετά πολιτική της Ε.Ε. προς την Τουρκία, καθώς κι από το αποτέλεσμα των εκλογών.

Στη συνέχεια προσπάθησε πρώτα να πετύχει την από κοινού αντιμετώπιση του Μεταναστευτικού προβλήματος στο Αιγαίο με τη σύμπραξη του Ελληνικού με το Τουρκικό Ναυτικό. Κι αυτό σημαίνει καλυπτόμενη παραχώρηση στην Τουρκία δικαιωμάτων στο Αιγαίο, που δεν έχει. Αφού απέτυχε να το επιβάλει με τον τρόπο αυτό, αποφάσισε την οικονομική ενίσχυση της Τουρκίας με τρία δις ευρώ, για ν’ αντιμετωπίσει το βάρος των εξόδων που θα υποστεί για την αντιμετώπισή του, και να χτίσει ακόμη ένα σεράι ο Σουλτάνος Ερντογάν! Και την ενισχύει την ώρα, που, ενώ στραγγαλίζει την Ελλάδα οικονομικά, ούτε πενηνταράκι δεν αποδίδει σ’ αυτή, κι ας είναι μέλος της Ε.Ε., για την αντιμετώπιση μέρους, έστω,  των πρόσθετων δαπανών που υφίσταται από την από μέρους της διαχείριση του Μεταναστευτικού!

 Παράλληλα, ξεσηκώνονται οι Λαοί των υπόλοιπων κρατών-μελών της Ε.Ε. ενάντια στην αποδοχή Μεταναστών στα εδάφη των δικών τους Χωρών! Κ ύστερ’ από τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου, που έζησε το Παρίσι πρόσφατα, σίγουρα οι εξεγέρσεις των Λαών κατά των Μεταναστών θα ενταθούν και θα πολλαπλασιαστούν.

4. Αμέσως μετά την επανεκλογή του εκβιαστή Σουλτάνου, η Γερμανία, η  από αιώνα  σύμμαχος της Τουρκίας, στρώνει χαλιά για να  υποδεχτεί αυτή  τη χώρα των δουλεμπόρων και σωματεμπόρων, που κερδοσκοπεί από τη δυστυχία ως και το θάνατο αθώων, ως κράτος-μέλος της Ε.Ε.! Ανταμείβει δηλαδή ένα «ντραμπούκο», εκβιαστή, δουλέμπορο, της τελευταίας ηθικής υπόστασης. Υποκύπτει στον εκβιασμό. Τον κάνει ομοτράπεζο των Ευγενών και με γραβάτα Ευρωπαίων Πολιτικών. Φτύνει κατάμουτρα τον Ελληνισμό στο σύνολό του και πετά την Ελλάδα ως στυμμένη λεμονόκουπα!

 Αυτό σηματοδοτεί το κακό μέλλον του Ελληνισμού μέσα στην Ε.Ε.. Η Ε.Ε. θ’ αποτελέσει το πιεστήριο σύνθλιψης του Ελληνισμού, δίκην αλεσμένου ελαιόκαρπου! Λιόκαρπου, που ήδη ο σφυρόμυλος  του «ελαιουργείου» αυτού σφυροκοπά και κατατεμαχίζει τον πυρήνα του, με τα οικονομικά μέτρα.

5. Υποχρεώνεται κι αποδέχεται ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας να επισκεφτεί τη Άγκυρα και να προσκυνήσει τον Παντουρκιστή Σουλτάνο στη Μέκκα του Ισλαμισμού, όπου οργιάζει κ επαναλαβαίνει την πραχτική εθνοκάθαρσης της Τουρκίας, που ακολούθησε ο Μουσταφά Κεμάλ. Και, αφού δεν έχει πια Έλληνες στην Επικράτειά του, γενοχτονεί τώρα  τους Κούρδους κι όσες άλλες μειονότητες διατηρούνται ακόμη σ’ αυτή, έστω και σε μορφή σταγονιδίων! Κι αυτή τη γενοχτονία τη χειροκροτεί και την αποδέχεται η Γερμανία, και μέσω αυτής η Ε.Ε., όπως, όχι μόνο αποδέχτηκε, αλλά και συνέβαλε στη γενοχτονία του Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού, την αντίστοιχη σ’ αυτή που τώρα διανύομε περίοδο του 20^ου αιώνα.

 Και το σημαντικό είναι ότι παρά και την ελεεινότητα που διακρίνει το κράτος αυτό η G 20 επέλεξε και πραγματοποίησε την περασμένη Κυριακή τη σύνοδο κορυφής του CLUB στην Αττάλεια της Τουρκίας και συμμετείχαν σ’ αυτή τόσον ο Πρόεδρος των Η.Π.Α., όσο κι Πρόεδρος της Ρωσίας. Οπότε ο Σουλτάνος θα φορέσει και ρεμπούμπλικα!

Κ ύστερ’ απ’ όλ’ αυτά τα μεγαλεία θα επισκεφτεί το Σουλτάνο κι ο Αποδιοπομπαίος της Ευρώπης για συνομιλίες επί του Μεταναστευτικού και, πολύ πιθανό, χωρίς να φορέσει γραβάτα! Μα, είσαι στα καλά σου Χριστιανέ μου; Ή μπας και δεν είσαι Χριστιανός;!...

 Ελπίζω, τουλάχιστο, να μη πάει ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας να καταθέσει και στεφάνι σε κάποιο μνημείο δόξας και τιμής του Εβραιομασόνου Ντονμέ χασάπη του Ελληνισμού Μουσταφά Κεμάλ. Αλλά δεν ελπίζω πως θα πάει να προσκυνήσει ή να προσευχηθεί σε κανέν’ από τα Ελληνικά ή Χριστιανικά Μνημεία, που ενυπάρχουν στην Τουρκία.

Εφόσον η Τουρκία θα καταστεί μέλος της Ε.Ε., τότε ασφαλώς και θ’ αποχτήσει στο Αιγαίο κι όχι μόνο σ’ αυτό τα πρόσθετα δικαιώματα που θα της παρέχ’ η απόχτηση της ιδιότητας του μέλους της κοινοπραξίας.

Όλ’ αυτά που προανέφερα δεν αποτελούν ξεκάρφωτα κεραμίδια. Όλα είναι κι αποτελούν κρίκους της ίδιας αλυσίδας, ένας επί πλέον κρίκος της οποίας είναι και τα γεγονότα, που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας νύχτας στο Παρίσι.

Κ η κατασκευή της αλυσίδας δεν ολοκληρώθηκε ακόμη. Θα προστεθούν σύντομα κι άλλοι κρίκοι σ’ αυτή. Και κάποιοι θ’ αφορούν εμάς τους Έλληνες. Το πόσο σύντομα θα είναι το σύντομα, θα φανεί κι από το αποτέλεσμα της προσκυνηματικής  …εκδρομής του Πρωθυπουργού της Ελλάδας στη Μέκκα του Παντουρκισμού…     

Θα πρέπει δε να συνειδητοποιήσετε ότι: Σε κάποια ιστορική στιγμή κ η Ε.Ε. θα διαλυθεί στα «εξ ών συνετέθη», από κάποια αιτία ή πρόφαση. Έχομε παραδείγματα και του απώτερου και του σχετικά πρόσφατου παρελθόντος. Ας μην αναφερθώ σ’ αυτά…

Ο Γαλλικός Λαός έχει αμέριστη τη συμπαράστασή μας. Συμπονούμε και συμπάσχομε μαζί του.

 Σε τι όμως θα τον ωφελήσ’ η συμπαράσταση ενός κατακουρελιασμένου Ελληνισμού, που ακόμη εξακολουθεί να ξευτελίζεται και να καταπολεμείται από την Ηγεσία αυτού του ίδιου «Κράτους», μέσα στο οποίο τον οδήγησαν, όπως το πρόβατο στο μαντρί; Και του «Κράτους» αυτού συναρχηγός είναι κι ο Πρόεδρος της Γαλλίας, όπως παλιά ο Μουσολίνι στο Χίτλερ…

Ο Πρόεδρος της Γαλλίας στο Διάγγελμά του τόνισε πως "Αυτό που συνέβη χθες είναι μια πράξη πολέμου η οποία πραγματοποιήθηκε από το Νταές (το αραβικό ακρωνύμιο του Ισλαμικού Κράτους), οργανώθηκε στο εξωτερικό με εσωτερικούς συνεργούς που η έρευνα θα πρέπει να προσδιορίσει".

Δεν έχω κανένα λόγο, που να με κάνει ν’ αμφιβάλλω σ’ αυτή τη φράση του Προέδρου της Γαλλίας. Και, καλά, οι «Νταές» του εξωτερικού, από κάπου πληρώνονται και κάνουν δουλειές. Ίσως δε φτάνει το χέρι του Προέδρου ως εκεί. Οι «Νταήδες» όμως του εσωτερικού, γιατί να μην έχουν εξουδετερωθεί έγκαιρα;

Ως Πρόεδρος έπρεπε να  περιμένει το χτύπημα, γιατί είχε προειδοποιήσεις, ακόμη κι από τον Πούτιν. Έκαμε άραγε όσα έπρεπε για να το προλάβει και να το αποφύγει;

 Αυτά να τα έχει σοβαρά στο μυαλό του τόσον ο Πρόεδρος, όσο κι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Γιατί,

 «-Γροίκα χτύπους στα Χανιά!

- Γροίκα  τσοι κ επά ταχιά»…

Τα γεγονότα της περασμένης νύχτας στο Παρίσι βάζουν από τώρα πάνω στο τραπέζι το ερώτημα: Ποιο θα είναι αύριο το μέλλον της Ε.Ε.;

Θ’ αντέξουν οι χαλαροί δεσμοί, που συγκρατούν με τη βία και σήμερα το Κοινάτο; Ή μια ευρύτερη αποσταθεροποίηση, που είναι πολύ πιθανό να συμβεί σύντομα σχετικά,  θα μπορέσει να σπάσει αυτά τα δεσμά και να πάει για εκκαθάριση η Εταιρία Ε.Ε.;  Μια Ε.Ε., που δεν αποτελεί Κράτος δικαίου. Ούτε καν Κράτος. Το τονίζω. Δεν αποτελεί Κράτος αυτή την ώρα, παρά μόνο οικονομική επιχείρηση της Σιωνιστικής Διεθνούς, που από τη μια μαδεί τους αφελείς κι αδύναμους κι από την άλλη τους εκμεταλλεύεται, για την καλύτερη εξυπηρέτηση και προώθηση του σχεδιασμού του επικεφαλής Νονού της «Φαμίλιας». Πέραν από αυτή δεν απόμεινε στο μυαλό του Έλληνα άλλη διαφορετική όψη του προσώπου του «Κράτους» αυτού.

 Σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο λοιπόν, εμείς οι Έλληνες τι κάνομε;

- Καλά, ευχαριστώ, μπάρμπα! Εσύ, ίντα κάνεις;!...

- Κουκιά σπέρνω!

- Εεε, καιρός της σποράς των είναι. Μόνο πως το χωράφι βγάνει κι αγκινίδες και δε θ’ αφήσουνε, «ζάβαλε», να φας κουκί! Να σέβεσαι και τα χέρια σου… 

                  Γράφτηκε τς Αποκριές τω Χριστογέννω, 14/15.11.2015.