Παλιά χρόνια συνηθίζαμε ν’
αποσπερίζομε χρόνο καιρό γείτονες, φίλοι και
δικοί. Το καταχείμωνο κοντά στις παρασθιές των σπιτιών μας. Το
κατακαλόκαιρο σε δροσερά σώχωρα, σε βγοράδικες ταράτσες ή όπου αλλού πόριαζε
δροσερός αέρας. Εναλλαχτικά. Πότε στου Άλφα και πότε στου Βήτα τον πρόσφορο
Τόπο.
Οι γυναίκες, με την καλαμένια φουσκόροκα
περασμένη στο κορδόνι της ποδιάς τους και μια δυο «αλεκατισές» μαλλί στην ποδιά
για κλώσιμο ή με το εργόχειρο στα χέρια, να λένε τα δικά τους. Να ορμηνεύουν οι
γερόντισσες τσοι κοπελιές στο πλέξιμο ή στο κέντημα. Να χαχανίζουν ώρες και
φορές. Να πιάνουν τη μια και ν’ αφήνουν την άλλη κουβέντα…
Οι άντρες να διηγούνται τα παθήβολά τους. Ν’
ανταλλάσσουν απόψεις πάνω στις γεωργοχτηνοτροφικές ενασχολήσεις και
μεθοδεύσεις. Να προγραμματίζουν δραστηριότητες. Να πιθανολογούν τις πολιτικές
εξελίξεις. Να… και να…
Εμείς, τα κοπέλια κείνου του καιρού, πότε να
κάνομε παιγνίδια παράμερα, πότε ν’ αφουκραζόμαστε ιστορίες, παραμύθια, κι ότι
άλλο και να μην αφήνομε να μας ξεφύγει ανασεμιά…
Κατά τον καιρό βοηθούσε την κουβέντα της
συντροφιάς το κρασάκι, ας ήτανε και πυθαρίτης. Το μεζεδάκι στο κάρβουνο. Τ’
οφτό κουκί ή το κάστανο ή κ η τηγανίτα με καμιά ελιά. Το ρακάκι με
συνοδεία πεπονοκάρπουζα ή αγγούρι,
ξυλάγγουρο ή και τομάτα ή λαδωμένο κρίθινο η μιγαδερό κουλούρι. «Κουλούρι
γύρου-γύρου» το λέγαμε. Ακόμη και ξεροσφύρι…
Για μας τα κοπέλια επαρκούσε
καμιά συκομαϊδα, κανένα κιοφτέρι, σταφίδες, που κι αμύγδαλο ή καρύδι. Τυχερά θα
‘μαστε αν βρισκόταν και καμιά καραμέλα, από αυτές, που ήταν τυλιγμένες σε
χαρτί, πάνω στο οποίο ήταν τυπωμένη και μια μαντινάδα. Ξετυλίγαμε όμορφα-όμορφα
το χαρτί ώστε να μη σκιστεί, γιατί πολλές φορές από την υγρασία και την
πολυκαιρία ήταν κολλημένο στην καραμέλα. Γλύφαμε την καραμέλα για να κρατήσει πολυώρα
στο στόμα μας. Και διαβάζαμε μεγαλόφωνα τη μαντινάδα που μας τύχαινε, για να
την ακούσουν όλοι και για να δείξομε πως ξέρομε και διαβάζομε σωστά…
Κάποιες φορές διδόταν αφορμή
από τη μαντινάδα ν’ αλλάξουν οι μεγάλοι την κουβέντα. Άφηναν τότε στην άκρη τα παθήβολα, τα ξόμπλια κι ό,τι άλλο
κ έπιαναν παλιές ιστορίες ή παραμύθια
και «παρατσάφαλα». Οπότε παίρναμε κ
εμείς τα παιδιά μέρος. Άλλοτε για να λύσομε κάποιο αίνιγμα. Άλλοτε για να
ρωτήσομε και να μας δοθούν απαντήσεις
σε απορίες που μας προκαλούσαν τα όσ’ ακούαμε κατά τις διηγήσεις. Κι άλλοτε για
να πούμε κ εμείς κάτι που είχαμε μάθει. Όχι όμως με δική μας πρωτοβουλία, αλλά
πάντοτε ύστερ’ από παρότρυνση κάποιου μεγάλου, του οποίου τα κίνητρα δεν ήταν
πάντοτε αγαθά. Έτσι, ακονίζαμε το μυαλό
μας ευκαιριακά και κατά ευχάριστο τρόπο, που βοηθά στη μάθηση. Γυμναζόμαστε κι
ανταγωνιζόμαστε στην εξυπνάδα και στην πονηριά…
Αρκετά ‘πό αυτά τα «παρατσάφαλα» είχαν άμεση
σχέση με την αγροτική ζωή και δεν
αποτελούσαν μόνο καλλιέργεια της φαντασίας και της αντίληψης, αλλά και μάθηση
με μορφή «παιγνιώδη», όπως θα ‘λεγε
καθηγητής της Παιδαγωγικής Επιστήμης.
Ένα «παρατσάφαλο», που άκουσα μια φορά κ
έπρεπε να ερμηνεύσομε τη σημασία του έλεγε:
«Το ούτσι – ούτσι, τέσσερις. Η καρκατσόλα, πέντε. Και το σκυλί και το
γατί, σ’ εξηνταπέντε μέρες».
Και, αφού το απάγγειλε, απευθυνόμενος κυρίως
σ’ εμάς «τα κοπέλια και στσι κοπελιές», αυτός, που το κάτεχε και γνώριζε και
την ερμηνεία του, μας ρωτούσε:
- Ίντα θα πει;, Εεε… Καλό τονε θέλει απού θα
το ξεκαρπουλίσει!..
Εμείς, στην προσπάθειά μας να
μαντέψομε την ερμηνεία, αρχίζαμε να λέμε ό,τι κατέβαζε του καθένα μας η κούτρα,
ώσπου ή μεσολαβούσε κάποιος άλλος γνώστης του κώδικα της αποκρυπτογράφησης ή
μας αποκάλυπτε με καμάρι τη σημασία του αυτός που το είπε. Κι αυτή, για να μην
πολυλογώ, ήταν:
Με το «Ούτσι – ούτσι» εννοούσε
τη γουρούνα. Με το «ούτσι – ούτσι, τέσσερις», εννοούσε πως η γουρούνα εγκυμονεί
τέσσερις μήνες, ώσπου να έρθ’ η ώρα του τοκετού της.
«Καρκατσόλα» κατονόμαζε την
αίγα. Και με το «η καρκατσόλα, πέντε», εννοούσε πως η αίγα εγκυμονεί πέντε
μήνες. Και, όπως σωστά ερμηνεύετε τη συνέχεια, η εγκυμοσύνη της γάτας και της
σκύλας διαρκεί εξήντα πέντε μέρες.
Χρήσιμες πληροφορίες δοσμένες
έξυπνα, που τις σφήνωνε στο μυαλό μας ο τρόπος και το μέσο της προσφοράς της
«διδακτέας ύλης»…
Κάποια φορά, λοιπόν, - ήτανε το χειμώνα του 1946 - που επαναλήφτηκε κατά τη
διάρκεια μιας αποσπερίδας αυτό το
αίνιγμα, ένας από την παρέα πετάχτηκε και ρώτησε το γέροντα ξωμάχο που μας είπε
το «παρατσάφαλο»:
- Κ η Κυβέρνηση, μπάρμπα, πόσο
καιρό θ’ απομείνει ακόμη γκαστρωμένη,
ώστε να γεννήσει το Βασιλιά;!...
«Εδά κ εδά», πού ‘λεγαν οι
παλιοί μας:
Η Κυβέρνηση και σήμερα «κοιλοπονά
εδά κ έξε μήνες. Πότες διάολο θα γεννήσει το καινούριο «Μνημόνιο» να ησυχάσει ο Κόσμος»;! Ούτε γάτα,
ούτε σκύλα, ούτε γουρούνα, ούτε κ αίγα δεν πάει μπροστά της!
Λέτε να το κάμ’ ύστερ’ από δωδεκάμηνο κοιλοπόνεμα,
οπότε σίγουρα θα βγει πόνεμα;!!
Γιατί και φοράδα ή γαϊδάρα νά
‘τονε, πάνω από δωδεκάμηνο δε θα εγκυμονούσε, όχι και να κοιλοπονά πάνω από
εξάμηνο!!...
Κι αν πιστέψομε το Σόιμπλε,
κοιλοπονά από το 2010! Αυτό δήλωσε αυτός ο Εβραιοσιωνιστής στο περιοδικό
Der Spiegel: «Στην πλειοψηφία τους, τα στοιχεία του νέου προγράμματος είχαν
συμφωνηθεί το 2010, μόνο που δυστυχώς δεν υλοποιήθηκαν. Μέχρι σήμερα, ούτε η
οικονομία ούτε η κοινωνία στην Ελλάδα έχουν εξελιχθεί επαρκώς προς την
επιθυμητή κατεύθυνση. Αυτό όμως που έχει δραματικά αλλάξει από την αρχή του
χρόνου είναι η ανάγκη για επιπλέον χρηματοδότηση. Οι πιο επιφυλακτικές
εκτιμήσεις μιλούν για τουλάχιστον 80 δισεκατομμύρια ευρώ.»!
Είναι κάποιος, που να μπορεί
να δώσει λύση σ’ αυτό το …παρατσάφαλο; Ποιο ‘ναι μαθώς το εμπόδιο, που δεν
αφήνει να πορίσει το …κοπέλι να δούμε ίντα μούτρα θα ‘χει, γιατί μοιάζει να
‘ναι «μπαστάρδι» σαν το μουλάρι, που έχει μάνα ή γαϊδάρα ή φοράδα και πατέρα ή
«μπεγίρι» ή γάιδαρο αντίστοιχα.
Φταίει βέβαια κ η μαμή κι ο
μαιευτήρας. Και δεν είναι μόνο μια κ ένας, αλλά πολλοί οι ειδικοί, που
μπαινοβγαίνουν στο μαιευτήριο και φροντίζουν την ετοιμόγεννη, που «οδυνάται»!
Και «πιλώθει»! Κ ιδροκοπά! Αλλά…
- Όπως και με την περίπτωση
του Χοιρόκωστα τση γαϊδάρας, που την επήδηξε του Πατερογιακουμή το μπεγίρι και
με το ζόρε! Γιατί ο Χοιρόκωστας δεν είχε την εξά του ν’ αγοράσει μουλάρι κι
αποφάσισε ν’ αποχτήσει ένα, πλερώνοντας μόνο τα πηδηχτικά. Κι αντί να το καταφέρει,
έχασε και τη γαϊδάρα στη γέννα, που στανιώς τση επηδήχτηκεν η κακομοίρα.
Ανάποδα πόριζε το «μπαστάρδι» που
κοιλοπονούσε η παντέξουρη! Και νά σου ένα σωρό «Αλμπάνηδες» να λέει καθένας και
το δικό του. Στην υστεριά, πιάσανε δυο από αυτούς και πετσοσέρνανε τ’ απογέννημα
να τση το βγάλουνε με το ζόρε!
Έτσα λοής ξεκωλώσανε τη
γαϊδάρα και ψόφησε! Ξεμερτικιάσανε και
τ’ απογέννημα, που ψόφησε κι αυτό! Κι από κεί που θ’ αποχτούσε μουλάρι
«τζάμπα», έχασε και τη γαϊδάρα ο παντέξουρος ο Χοιρόκωστας και πήγαινε
πορπατάρης και φορτωμένος τα σύνεργά του στη δουλειά…
Και να δείτε που, στο τέλος και σε τούτη την περίπτωση
θα πάρουν οι «Αλμπάνηδες» με εμβρυουλκό το
…έμβρυο και θα πεθάνει στη γέννα η κακομοίρα
η Κυβέρνηση κ είναι ζήτημα να επιβιώσει και το «μπάσταρδο» που κοιλοπονά!
Έτσι όπως, με εμβρυουλκό το
Μπαρόζο τράβηξαν από το Μαξίμου τον Προδότη Παπανδρέου και παρουσίασαν στους
Έλληνες ως νεογέννητο δοτό Πρωθυπουργό τον …υπάλληλο των Ρότσιλντ Λουκά
Παπαδήμ(ι)ο στα 2012.
Και, αφού εκμεταλλεύτηκαν όσο
πιο καλά μπόρεσαν και το Βαγγέλα, τον παρόπλισαν, σα γερμανικό υποβρύχιο του 1941, και τον αντικατέστησαν με
τη σκούνα Σκοτεινή. Αυτή, που για να φάει το μασόνο Λοβέρδο, θα πει πως έχει γερό δόντι…
Έτσι, όπως, αφού πρώτα στράβωσαν με τον
…εμβρυουλκό από το ένα μάτι και το Σαμαρά (Μπεν Χιράμ;), ώστε να του δείξουν ότι
έχει πολλές πιθανότητες να χάσει εντελώς την όρασή του ανννν…, τον έκατσαν
ύστερα στο Μαξίμου να το παίζει Πρωθυπουργό «Γκαουλάιτερ»! Καθώς και τώρα τον
έβαλαν να κάθεται στην πλατεία και να χειροκροτεί τον επί σκηνής ροταριανό Μεϊμαράκη,
που τον κάτσανε τη θέση του, ως Αρχηγό του αποκόμματος της Ν.Δ.!
Πάλι καλά, αφού δεν τον έφεραν ακόμη στο σημείο,
ώστε να χρειαστεί να του χορηγηθεί άδεια επαιτείας, όπως του Νικηταρά του Τουρκοφάγου, που τον έφεραν επί
Όθωνα σε κατάσταση να ζητιανεύει τυφλός κάθε Παρασκευή στα σκαλοπάτια του Ναού
του Μοναστηριού της Ύδρας. Ζούμε, λοιπόν, ακόμη
όπως κ επί Όθωνα;…
Μα κι αν επιβιώσει προσώρας αυτό το νεογέννητο
«μπάσταρδο», που το βαφτίσανε κι αυτό «Μνημόνιο» τρίτο στη σειρά, - «ακόμη δεν
τον είδανε, και Γιάννη τον εβγάλανε» - είναι γραφτό του ν’ απομείνει ορφανό.
Θα το αναθρέψουν μητριές τα Καλιαντρά της
Μασονίας τύπου Μεϊμαράκη, Λοβέρδου, Θεοδωράκη, Σκοτεινής και CIA!
Οπότε τ’ αναθροφάρι θα βγει
Δράκουλας των Καρπαθίων ή, όπως έλεγε ο Χάρι-Κλυνν παλιά, «Καρπάθουλας των
Δρακουλίων»! Κι αλίμονο και τρισαλίμονο στον Ελληνικό Λαό…
Έχει να πιει ο κώλος μας
κρυγιότη ώσπου να τα τινάξομε, μα έχει να πιει! Γιατί αυτό το διαολικό, όχι
μόνο θα μας βγάλει και το σώβρακο να το πάρει, αλλά θα μας θάψει κιόλας
ξεβράκωτους…
Έτσι θα ικανοποιήσει
τους σαδιστές που το σπείρανε, βασανίζοντας μέχρι θανάτου τα θύματά του, έστω
κι αν αυτά δεν υπήρξαν και δεν είναι μαζοχιστές, αλλά Έλληνες και μάλιστα
Χριστιανοί Ορθόδοξοι και με Πατριάρχη …Μασόνο κι όχι μόνο…
Έτσι θα πάρει ικανοποίηση και
θα βγάλει τ’ απωθημένα του ο Γκεσταμπίτης σαδιστής Σόιμπλε, αντάξιος απόγονος
των σαδιστών των SS…
Γράφτηκε στις 26.7.2015, και,
«ο νοών νοείτω και ουαί τω ανοήτω»…
Κ εξαιτίας των ανόητων αυτών,
θα πάνε μαζί κι αυτοί, που νομίζονται ξύπνιοι, αλλά θ’ αποδειχτούν …ύπνοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου