Περί Ουρανομίκη Μουσικοσυνθέτη - 1

Στις 2.9.2021 είναι γνωστό στο πολυεθνές κοινό, ότι ο Ουρανομίκης Θεοδωράκης αποβίωσε, καθώς κι αυτός ήταν θνητός άνθρωπος. Η «Δόξα με τ’ αθάνατα φτερά, που στην Ελλάδα πάντα περπατεί, στεφάνια πλέκει δάφνης θαλερά και στεφανώνει κάθε νικητή». Αυτή στεφάνωσεν επάξια και το μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Έστω κιαν δεν είναι αλήθεια πως από κάπου έκλεψε μουσικά μοτίβα… Ο Μίκης αποτέλεσε κορυφαίο μουσικοσυνθέτη. Είναι δίκαιο να τον αποκαλώ Ουρανομίκη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ανακατεύομαι στην αρμοδιότητα των τεχνοκριτικών Καλλιτεχνών αυτού του τομέα, και πολύ παραπάνω στο έργο του Θεού. Είναι, λοιπόν, δίκαιος κι αντικειμενικός ο σχεδόν παγκόσμιος θαυμασμός, η παγκόσμια επιδοκιμασία κι αποδοχή του καλλιτεχνικού έργου του Ουρανομίκη, έστω και με κάποιες ενστάσεις... Όμως ο Μίκης Θεοδωράκης δεν αρκέστηκε μόνο στις επιτυχείς καλλιτεχνικές επιδώσεις του, αλλά αναμίχθηκε και στη βρωμερή πολιτική. Σαν ελεύθερος άνθρωπος, αν ήταν ελεύθερος, είχε το αναφαίρετο δικαίωμα να είναι πολιτικοποιημένος, αλλά όχι πολλαπλά κομματικοποιημένος και ασταθής, για λόγους προπαγάνδας και προβολής... Η τελευταία του πολιτικοεθνική παρέμβασή του γίνηκε στις 4.2.2018, τότε, που οι Προδότες της Ελλάδας και του Ελληνισμού αποφάσισαν να παραχωρήσουν και τελικά παραχώρησαν τ’ όνομα της Ελληνικής Μακεδονίας στους Σκοπιανούς υπηρέτες του Εβραιοσιωνισμού. Τότε οι αντιδράσεις των Ελλήνων Πατριωτών απαίτησαν πριν από την απόφαση της πουλημένης στον Εβραιοσιωνισμό πολιτικής κάστας που διοικούσε την Ελλάδα, την έκφραση επί του θέματος του Ελληνικού Λαού, και όχι της «Αγέλης» όπως μας αποκαλούν, με Δημοψήφισμα. Στη συγκέντρωση του Λαού αυτού μεταφέρθηκε ο φημισμένος Καλλιτέχνης, καθισμένος σε αναπηρικό καροτσάκι και υποβασταζόμενος, για να μιλήσει στον Ελληνικό Λαό, και ν’ αποφανθεί αν θα πρέπει να γίνει δημοψήφισμα ή όχι. Ποιοι διάλεξαν το Μίκη κεντρικό ομιλητή, ένεκα του κύρους και της φήμης του; Γνώριζαν ή μήπως αγνοούσαν την ανάμιξή του, και προφανώς και την ενοχή του, στην απόφαση του διαμελισμού της Ελλάδας, που είχε αποφασιστεί στις Εβραιοσιωνιστικές ΗΠΑ, ύστερ’ από πολυεθνικό Συνέδριο, στο οποίο κλήθηκε ο Μίκης. Αποδέχτηκε τη συμμετοχή του σ’ αυτό. Πήγε στις ΗΠΑ. Συμμετείχε στις εργασίες αυτού. Αποδέχτηκε την προδοσία και την επικύρωσε, ως εκπρόσωπος της Ελλάδας; Με ποια ιδιότητα κλήθηκε σ΄ αυτό το Συνέδριο κι από πού ως που εκπροσώπησε την Ελλάδα αυτός ο Κομμουνιστής και κρυφός Αρχηγός του ΚΚΕ (;) Αυτό το Συνέδριο πραγματοποιήθηκε κατά τον Ιούνη μήνα του 1974 στις καπιταλιστικές ΗΠΑ. Είχε θέμα του «το μέλλον της Ελλάδας μετά την πτώση και το διασυρμό της διχτατορίας της Χούντας των Συνταγματαρχών; Γιατί αποδέχτηκε το «σχέδιο Φαιδώρα», που κατατέθηκε, ψηφίστηκε. Ήδη μπήκε σε ισχύ. Η εφαρμογή του ξεκίνησε στην Ελλάδα, με την περίπτωση της έγκρισης και παραχώρησης του ονόματος «Μακεδονία» στους Σκοπιανούς, με τη Συμφωνία των Πρεσπών, που υπογράφηκε εκ μέρους της Ελλάδας στις 17.6.2018, από τρεις Προδότες: Τον τότε Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Τον τότε ΥΠΕΞ της Ελλάδας Νίκο Κοτζιά. Και το «Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη. Και το γελοίο είναι ότι επικύρωσε αυτή εκ μέρους του ΟΗΕ ο Εβραιομασόνος Μάθιου Νίμιτς! Ωστόσο είχε κάνει έκκληση ο Μίκης Θεοδωράκης στη διεθνή κοινή γνώμη, το 2012, με τίτλο «Η αλήθεια για την Ελλάδα», όπου μεταξύ άλλων, ο γνωστός μουσικοσυνθέτης αναφέρει την ύπαρξη μιας «διεθνούς συνωμοσίας με στόχο την καταστροφή της χώρας μου». Ο συγγραφέας αναφέρει ότι την εποχή της «παγκοσμιοποιημένης λαϊκής κουλτούρας» που δημιούργησε το Διαδίκτυο «όλα έχουν μια αξία», τα λεγόμενα του καθενός έχουν την ίδια αξία «αλήθειας» ή τουλάχιστον «συζήτησης» και δείχνει, όπως όλοι, στην εκπαίδευση. Η αλήθεια, άλλωστε, βρίσκεται «εκεί έξω». Σωστά; Και μεταξύ άλλων είπε κατά την ομιλία του και τα παρακάτω αναφερόμενα, που αποτελούν την ουσία του λόγου και την άποψή του περί του πρακτέου: «… Αφιερώνω την ομιλία μου στον Έλληνα που μας έβγαλε από τον Οθωμανικό ζυγό και που πέθανε σαν σήμερα, στις 4 του Φλεβάρη του 1843, πριν από 175 χρόνια, τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Εγώ δεν ντρέπομαι όπως οι εθνομηδενιστές που μας κυβερνούν να παραμείνω πιστός στις ιερές σκιές των προγόνων μας που μας δίδαξαν την αγάπη και τη θυσία για το Έθνος και την Πατρίδα -μια πατρίδα που σέβεται και αγαπά όλες τις πατρίδες του κόσμου- να είμαι πατριώτης διεθνιστής και συνάμα να περιφρονώ και να μάχομαι τον φασισμό σε όλες του τις μορφές και προ παντός στην πιο πονηρή, απατηλή και επικίνδυνη μορφή του, την «αριστερίστικη.»(!!) Σαν αυτή με τις ομαδούλες των εξτρεμιστών που είναι σκέτοι και δειλοί τρομοκράτες. Σαν αυτή των μειοψηφιών που κυβερνούν και καταστρέφουν τη χώρα οχυρωμένοι πίσω από τις εκλογικές αλχημείες των αστών πολιτικών και που είναι πονηροί, θλιβερές αποφύσεις ενός συστήματος που μας δαγκώνει και μας πονά γιατί πεθαίνει και το ξέρει και γι' αυτό είναι ακόμα πιο επικίνδυνο! Και τώρα που ξεδίπλωσα την ταυτότητά μου (;) προς όλες τις κατευθύνσεις, μπορώ να αρχίσω την ομιλία μου. Αγαπητοί μου πατριώτες και πατριώτισσες, Σε μια δύσκολη για την πατρίδα μας ώρα, όπου μαύρα σύννεφα φαίνεται να συσσωρεύονται γύρω μας απειλητικά, εμείς καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ενωμένοι όσο ποτέ αυτά τα νέα αλλά και απροσδόκητα για μας προβλήματα. Τα Σκόπια με όχημα το όνομα «Μακεδονία» και παραμορφώνοντας τα ιστορικά γεγονότα σε βαθμό γελοιότητας, επιδιώκουν στην πραγματικότητα την επέκταση των συνόρων τους εις βάρος των δικών μας για τη δημιουργία της λεγόμενης «Μακεδονίας του Αιγαίου». Ο στόχος αυτός λειτουργεί εδώ και δεκαετίες ως βασικός εθνικός στόχος της γειτονικής χώρας, με αποτέλεσμα να έχουν γαλουχηθεί γενιές Σκοπιανών με την ιδέα αυτή και να έχουν σήμερα την πεποίθηση ότι είναι κατ' ευθείαν απόγονοι των Βασιλέων της Μακεδονίας Φιλίππου και Μεγάλου Αλεξάνδρου. Με μια κολοσσιαία πραγματικά προπαγάνδα, κατόρθωσαν να παρασύρουν σ' αυτή την ιστορική γελοιότητα μεγάλο αριθμό κρατών επωφελούμενοι συγχρόνως και από τη στάση των Ελλήνων -κατά καιρούς υπευθύνων, που δεν έκαναν καμία προσπάθεια να ανασκευάσουν στα μάτια των ξένων αυτή την χονδροειδή παραποίηση της Ιστορίας. Πρέπει επομένως κι εμείς να αναγνωρίσουμε ότι είναι και δική μας ευθύνη το γεγονός ότι επιτρέψαμε να ανατρέφονται τόσες γενιές Σκοπιανών με τις ιδέες που ανέφερα, ώστε σήμερα να εμφανίζεται ως μάταιο ή ακόμα και ... άδικο να ζητάμε απ' αυτούς να αλλάξουν το όνομά «τους» που έχει γίνει ένα με τον εαυτό τους και να έχουμε φτάσει στο θλιβερό σημείο που μας θίγει ως Λαό, να είμαστε σήμερα αναγκασμένοι να απολογούμεθα για τον πατριωτισμό μας! Από την άλλη πλευρά δεν μας επιτρέπεται να συμφωνήσουμε με αυτή την παραχάραξη της ιστορίας, γιατί τότε γινόμαστε συνένοχοι με τις δυνάμεις που στοχεύουν ανοιχτά κατά της εδαφικής μας ακεραιότητας! Τότε τι μπορεί να γίνει; Νομίζω ότι θα πρέπει να παραδεχτούμε τα λάθη και τις ευθύνες μας απέναντι στον γειτονικό μας λαό. (!) Η μόνη λύση κατά την άποψή μου είναι να αφήσουμε τους Σκοπιανούς να πιστεύουν στον εθνικό τους μύθο και παράλληλα εμείς να παραμένουμε πάντα πιστοί και ανένδοτοι στην Ελληνικότητα της Μακεδονίας.(!) Και να μην συμφωνήσουμε ποτέ ότι υπάρχει μια άλλη νόθα Μακεδονία, γιατί αν το κάνουμε, είναι σαν να θέλουμε να βγάλουμε εμείς τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια. Το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών στα 1992 αποφάσισε για μια εθνική κοινή γραμμή πλεύσης σε μια ονομασία στην οποία δεν θα περιέχεται καθόλου και με κανένα τρόπο η λέξη «Μακεδονία» με γεωγραφικούς ή άλλους προσδιορισμούς. Π.χ. «Άνω» ή «Βόρεια» ή ακόμα χειρότερα «Νέα» Μακεδονία, που είναι ακόμα πιο προδοτικό γιατί διαγράφει την ιστορική Ελληνική Μακεδονία και ανακηρύσσει ως διάδοχό της μια περιοχή με άλλο λαό. Τυχόν υποχώρηση από αυτή τη γραμμή θα έχει ολέθρια αποτελέσματα για το μέλλον της χώρας μας. Εάν υποχωρήσουμε αυτή τη στιγμή από την θέση μας για το όνομα, είναι σαν να ανοίγουμε διάπλατα τα σύνορά μας σ' αυτούς που μας απειλούν ανοιχτά και ξεδιάντροπα μέσα από το ίδιο τους το Σύνταγμα. Οφείλουμε να επαγρυπνούμε για την διαφύλαξη της εθνικής μας ακεραιότητας, δεδομένου ότι υπάρχουν ισχυρές διεθνείς δυνάμεις που έχουν στόχο τους στην σαλαμοποίηση της περιοχής των Βαλκανίων. Η περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας είναι νωπή. Το επόμενο θύμα θα είναι η χώρα μας. Τα μαύρα σύννεφα που μας απειλούν γίνονται κάθε μέρα και περισσότερο ορατά. Εάν υποχωρήσουμε τώρα στην ανοιχτή πρόκληση των Σκοπίων που χωρίς να έχουν παραιτηθεί από τον κύριο στόχο της εθνικής τους πολιτικής επιδιώκουν σήμερα να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης με την ψήφο τη δική μας για να μπορούν αύριο-μεθαύριο να μας απειλούν από ισχυρότερη θέση, τότε θα είμαστε άξιοι της Μοίρας μας. Εάν υποχωρήσουμε, στην ουσία ανοίγουμε τις πόρτες διάπλατες για να περάσει και να επιβληθεί δια παντός ένα τραγικό ιστορικό ψέμα με απρόβλεπτες συνέπειες για την πατρίδα μας. Οι περίφημες «παραχωρήσεις» του κυρίου Ζάεφ όπως και τα σχετικά με τη σύνθετη ονομασία είναι σκέτο κουτόχορτο, κουτοπονηριές που θα μπορούσαν να απευθύνονται μόνο σε λαό ηλιθίων και γονατισμένων. Για μας είναι ντροπή ακόμα και να αναφερθούμε σ' αυτά αφού η ονομασία του όποιου αεροδρομίου και της όποιας λεωφόρου είναι στη δική τους αποκλειστική ευχέρεια να αλλάξει ξανά αμέσως μόλις επιτύχουν τους σκοπούς τους. Αλήθεια, τόσο βλάκες μας θεωρεί ο Σκοπιανός πρωθυπουργός ή τόσο έτοιμους να κατεβάσουμε τα παντελόνια μας... Και ζητώ συγγνώμη γι' αυτή την έκφραση. Όμως είναι η μοναδική κατανοητή από όλους αυτούς τους ξένους και τους δικούς μας, που πιστεύουν ότι επειδή μας έχουν οδηγήσει με τα Μνημόνια που μας επέβαλαν στο τελευταίο σκαλοπάτι του Κακού, ξεχάσαμε την ιστορία μας και τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της αγωγής και του χαρακτήρα μας. Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που μπορεί όλοι γύρω να πιστεύουν ότι ο Έλληνας έχει μεταβληθεί σε Ραγιά αλλά εκείνος σηκώνεται όρθιος… Βεβαίως είμαστε πάντα ένας φιλειρηνικός Λαός που επιθυμεί την ειρηνική και φιλική συνύπαρξή του με τους γειτονικούς του λαούς. Παράλληλα θα πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι από την άλλη μεριά υπάρχει ένα βαθύ κράτος που συνωμοτεί με άλλες διεθνείς δυνάμεις εναντίον της ακεραιότητας της χώρας μας. Και γι' αυτόν τον λόγο θα πρέπει να μην έχουμε αυταπάτες και να παίρνουμε όλα τα μέτρα που θα εξασφαλίσουν την άμυνα της χώρας μας. Εδώ θα πρέπει να προσθέσω ότι αυτή η κατάσταση της συνέχισης του status quo και της ειρηνικής συνύπαρξης πρέπει να θεωρηθεί ως η τελευταία υποχώρηση που κάνουμε μπροστά στην αδήριτη πραγματικότητα. Στην ουσία εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Το γεγονός ότι υπάρχουν χώρες που αναγνώρισαν τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία» παραβλέποντας ότι έτσι γελοιοποιούνται μπροστά στην Ιστορία, δεν νομίζω ότι μας αφορά, αφού η δική μας απόφαση και μόνο είναι που θα νομιμοποιήσει ιστορικά και θα κρίνει τελεσίδικα το θέμα αυτό. Γιατί μόνο εμείς οι Έλληνες μπορούμε να δώσουμε ή να μη δώσουμε το δικαίωμα στους Σκοπιανούς να οικειοποιούνται στο μέλλον μέσω του ονόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ένα αναπόσπαστο από κάθε άποψη, ιστορική και πολιτισμική, τμήμα του Ελληνισμού. Για να το πω πιο απλά ώστε να γίνω κατανοητός, χρειάζεται η βούλα της Ελλάδας για να θεωρηθούν γνήσιοι Μακεδόνες και όχι χάρτινοι και νόθοι όπως είναι σήμερα. Εφ' όσον εμείς αρνούμαστε όπως είπα να βγάλουμε οι ίδιοι τα μάτια μας για να είμαστε αρεστοί στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ και στην Ευρώπη, μπορούμε να συνεχίσουμε απρόσκοπτα τη ζωή μας όπως κάναμε τόσα χρόνια. Αυτό όμως σημαίνει ότι θα πρέπει να αρνηθούμε κάθε άλλη παραχώρηση. Για όσον καιρό οι Σκοπιανοί θα μας απειλούν με την αλυτρωτική τους προπαγάνδα, το απαράδεκτο για μας Σύνταγμά τους, τα δήθεν Μακεδονικά σύμβολα και τις πλατείες με τους δήθεν Μεγαλέξανδρους, εμείς ως υπεύθυνος Λαός κληρονόμος μιας μεγάλης ιστορίας, θα εξακολουθήσουμε την πολιτική της ειρηνικής συνύπαρξης αλλά όσο περνάει από το χέρι μας, δεν θα δώσουμε σε καμιά περίπτωση την συγκατάθεσή μας για να γίνουν μέλος της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ. Σ' αυτή την κρίσιμη στιγμή και μπροστά στην πιθανότητα να οδηγηθούμε ακόμα και σε καταστάσεις εθνικής τραγωδίας, θεωρώ ότι την ευθύνη των αποφάσεων δεν είναι ορθό να την επωμισθεί η οποιαδήποτε κυβέρνηση. Όχι μόνο μια κυβέρνηση μειοψηφίας όπως είναι η σημερινή αλλά ακόμα και μια κυβέρνηση λαϊκής πλειοψηφίας. Ούτε ακόμα και η ίδια η Βουλή! Ποια είναι λοιπόν η λύση; Δημοψήφισμα; Για μας η θέση του Ελληνικού Λαού στο συγκεκριμένο θέμα είναι τόσο σαφής, σταθερή και αυτονόητη, που δεν χρειάζεται Δημοψήφισμα. Εάν όμως κάποια Κυβέρνηση διανοηθεί να βάλει την υπογραφή της χώρας μας σε οποιαδήποτε ονομασία, απλή ή σύνθετη, που θα περιέχει το όνομα «Μακεδονία», δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι υποχρεωμένη να ρωτήσει πρώτα τον Ελληνικό Λαό. Στην περίπτωση αυτή το Δημοψήφισμα είναι απαραίτητο. Γιατί μόνο οι Έλληνες πολίτες έχουν το δικαίωμα για μια τέτοια απόφαση. Εμείς, οι Έλληνες πολίτες που δεν δεχόμαστε να είμαστε παθητικοί παρατηρητές, την ώρα που η χώρα μας βρίσκεται μπροστά σε τόσα κρίσιμα προβλήματα, ικανά να μας επηρεάσουν για πολλές δεκαετίες στο μέλλον. Στην περίπτωση αυτή λοιπόν που η Κυβέρνηση θα τολμήσει να βάλει μια τέτοια υπογραφή, απευθύνω έκκληση σε όλους τους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου που έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν την διενέργεια Δημοψηφίσματος γι' αυτό το εθνικής σημασίας θέμα, να προκαλέσουν την σχετική συζήτηση στη Βουλή και να υπερψηφίσουν το σχετικό αίτημα….» (Το ποιο, δηλαδή; Το «ναι»; Κατά και το «να γεμίσεις όλος ΝΑΙ γαλανέ μας Ουρανέ!»;) Όμως, ας μείνομε πρόσκαιρα ως εδώ, για να συνεχίσομε στο ερχόμενο φύλλο… 7.9.2021.