Παντέρμο Ρέθεμνος

 

      « Στην τιμή του εισιτηρίου προσφέρεται δωρεάν και μια μακαρονάδα!»

                                                                                         του Μαρίνου Σπυρ. Γαλανακή

 

Μετά τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο του 20^ου αιώνα επακολούθησε το στημένο οικονομικό «κραχ» των Η.Π.Α. από γνωστούς πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους του Συστήματος. Αυτό επηρέασε σε παγκόσμια κλίμακα τις οικονομίες, η πτώση των οποίων ακολούθησε σαν «ντόμινο». Η δεκαετία του 1920 υπήρξε παρόμοια με τη δεκαετία του 2020, που την ακολουθεί ελπιδοφόρα.  Το οικονομικό «κραχ» του τότε ήταν αποτέλεσμα των στημένων πολέμων, που προηγήθηκαν κατά τόπους  και του παγκόσμιου, που επακολούθησε. Για την Ελλάδα η διάρκεια όλων αυτών των πολέμων κράτησε από τον Οχτώβρη του 1912 ίσαμε τον Αύγουστο του 1922, που έκλεισε με τη Μικρασιατική καταστροφή.  Το Σύστημα, που προκάλεσε το χάος, ήταν  το ίδιο, μ’ αυτό, που το προκαλεί και κατά το παρόν.  Η μεθοδολογία ίδια με κάποιες παρεκκλίσεις, που ευνοούν  μεγαλύτερα κέρδη του Συστήματος.  Οι συντελεστές ίδιοι κατά κανόνα.

Δεν αναλύω τα γεγονότα. Αλλιώς θα χρειαζόμουν τουλάχιστον δυο τόμους βιβλίου μεγάλου σχήματος. Το ποιοι υπήρξαν οι συντελεστές του τότε και του σήμερα, αρκεστείτε στην περιεχτική  λέξη Εβραιοσιωνισμός. Περιοριστείτε σ’ αυτή και βάλλετε να δουλέψει το μυαλό Σας. Σκεφτείτε ποιοι πολιτικοί του τότε και ποιοι του σήμερα διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται τις τύχες των Ελλήνων. Κάνετε το συσχετισμό. Και θα βρείτε πως η ρίζα του κακού είναι η ίδια. Μια και η αυτή.

 Το οικονομικό «κραχ» εκδηλώθηκε, γίνηκε φανερό,  στην Ελλάδα περί το 1930.

 Τότε λοιπόν είχε την τύχη  ο Λυκούργος να στήσει κινηματογράφο στην αίθουσα του Ωδείου. Πλην όμως πελάτες «γιόκ». Γι’ αυτό κι ο κινηματογράφος έκανε προβολές δυο μόνο βραδιές τη βδομάδα.

 Ας ήταν κάτι το μοντέρνο και πρωτοφανέρωτο στην πόλη των γραμμάτων. Και πάλι όμως το «κεσάτι» εξακολουθούσε να μένει «κεσάτι»…

Το οικονομικό «κραχ» δεν αποτελούσε βέβαια πλήγμα μόνο για τον τομέα του θεάματος. Όλη η «γκάμα» των καταστημάτων της μικρής και της μεγάλης αγοράς του Ρεθέμνους στο ίδιο καζάνι έβραζε. Ακόμη και τα λιγοστά  μαγέρικα της εποχής υπέφεραν. Οι Ρεθεμνιώτες είχαν απαρνηθεί ακόμη και τον πρωϊνό παραδοσιακό  πατσά και τη γευστική  μακαρονάδα, που πολλοί λιγουρευόταν ήταν δεν ήταν κοιλιόδουλοι.

Ένα τέτοιο παραδοσιακό μαγέρικο λειτουργούσε τότε πολύ κοντά στον κινηματογράφο, αλλά δε θυμούμαι ακριβώς το τόπο του και τ’ όνομα του επιχειρηματία, παρ’ όλο που μου τ’ ανιστόρησε με κάθε λεπτομέρεια κατά τη δεκαετία του 1960 ο γλύπτης, καλός κι αγαπητός μου φίλος  Γιάννης Εμμαν. Κανακάκης, έργα του οποίου, ανδριάντες και προτομές, κοσμούν την πόλη κι αρκετά χωριά του Νομού μας. Ας είναι αιωνία η μνήμη του.  Πλην όμως  η κρητική παροιμία λέει πως:

 «Όντεν είναι το πράμα, που ‘ναι ο νούς. Και όντεν είν’ ο νους, που ‘ναι το πράμα…»

 Ένα πρωϊνό,  το λοιπόν,  που Λυκούργος απολάβαινε τον πατσά σ’ εκείνο το μαγέρικο, σίμωσε κι ο μάγερας και πιάσανε κουβέντα. Μοναξιά ήτανε και στο μαγέρικο. Ευκαιρία να πούν ο (γ)είς τ’ αλλού τον πόνο τους. «Έτσα λογιώς»  δόθηκεν η ευκαιρία να συμφωνήσουν  τη μεταξύ τους συνεργασία, και «μπέλικι» να φτουρήσει κ η δουλειά στις επιχειρήσεις τους. Και καταλήξανε να πουλεί το μαγέρικο στην τιμή της μακαρονάδας  μέσα και ένα εισιτήριο στον κινηματογράφο. Κι ο κινηματογράφος πάλι στην  τιμή του εισιτηρίου της κάθε παράστασης μέσα και μια δωρεάν μακαρονάδα στο μαγέρικο…

Ο Λυκούργος, ως καλός δημοσιογράφος, διαφήμισε την προσφορά. Είπανε πως κυκλοφορήσανε και «φέιγ βολάν», αλλά δεν ξέρω κατά πόσον είναι αλήθεια. Όπως και να ‘χει όμως το πράμα γίνηκε γνωστό στην πόλη. Και, επειδή «ο κουζουλός την πίκρα του παρηγοριά την έχει», κ οι «πλακατζήδες» δεν έλειπαν από το Ρέθεμνος του παλιού καιρού, από ένα στέκι γειτονικού ρακάδικου δείτε τη σκαρώσανε του Λυκούργου: 

Κάποιος πραματευτής γνωστός τους έδεσε το γάϊδαρό του κάπου εκεί στ’ Αρμένικα και μπήκε στο ρακάδικο να πιεί μια ρακή και να ξαποστάσει. Άλλο που δεν ήθελαν κ οι πλακαδόροι. Στ’ άψε-σβήσε και  με τρόπο φεύγει ένας τους και πάει. Παίρνει το γάϊδαρο του πραματευτή και τον βάνει μέσα στην αίθουσα του κινηματογράφου. Γυρίζει στο ρακάδικο. Απασχολούν στην κουβέντα το φίλο τους γυρολόγο. Και ειδοποιούν  τον υπάλληλο του Λυκούργου  πως ένας πελάτης «ανημένει να κόψει εισιτήριο».  Πάει κι αυτός και βρίσκει το γάϊδαρο μέσα στην αίθουσα! Ξεστρώνει το γάϊδαρο. Παίρνει το σωμάρι και τρέχει στο ρακάδικο. Ωστόσο η παρέα των «πλακατζήδων» είχε πορίσει στο δρόμο για να κάμει χάζι και θωρεί τον υπάλληλο να  πορίζει με το σωμάρι. Τους βλέπει κι αυτός και, πηγαίνοντας προς αυτούς των φωνάζει: «Τίνος, μωρέ, απ’ ούλους σας να το βάλω στη ράχη; Κρίμας απούνε το σωμάρι ένα και σεις είστε πολλοί!»…

 Ούτε παραξήγηση, ούτε χοντρές κουβέντες, ούτε γκρίνια, ούτε έχθρητα.  Αλλά με το γέλιο, με το κέφι και την καλή καρδιά.  Και  βέβαια, με την επιφύλαξη της ανταπόδοσης των ίσων σε πρώτη ευκαιρία.

 Έτσι γλεντούσαν τη φτώχια τους τότε. Τώρα, μαύρες πλερέζες! Κατινιές!  Ξεπεσμός ηθικός! Καταστροφές των δημόσιων υποδομών! Διασπάθιση του δημόσιου χρήματος! Κατακουρελιασμός των πολιτικών! Αμαύρωση του Κράτους! Επέλαση αλλοδαπών! Αρπαχτές Υπουργών! Ξένοι φανεροί εκμεταλλευτές του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου! Πράχτορες ξένων κρατών, ακόμη και μέσα στην Κυβέρνηση! Ναρκωτικά! Γιατροί εκμεταλλευτές της ζωής ασθενών! Φαρμακευτικές Εταιρίες γεμάτες φαρμάκι! Φυλακές φροντιστήρια κακοποιών ή ξενοδοχεία επιτηδείων! Κ η Εκκλησία, προς κατάλυση! Ανυπεράσπιστη! Θυμίζει εποχές διωγμών! Τουρκοκρατία! Ξέφραγο αμπέλι η Ελλάδα! Γεμάτο σκατζοχοίρους, αρκάλους, νυφίτσες, κοράκια, φίδια φαρμακερά, και ύαινες! Ζωολογικός λόγγος ολόκληρη! Που να σταθείς; Που να πατήσεις; Που να καλυβώσεις; Ατιμωρησία! Σκάνδαλα  σκανδάλων ατιμώρητα σε βάθος δεκαετίας! Η αυτεπάγγελτη δίωξη φαίνεται να έχει καταργηθεί! Που να βρεις το δίκιο σου! Αφού «ο καντής γαμεί τη μάνα σου, που θα πας να κριθείς»; Κ οι γείτονες τριγύρω! Μουγκρίζουν σα γορίλες και χτυπούν τα στήθια τους!  Και παραφυλάσσουν! Καιροφυλαχτούν! Πότε θα τα τινάξει η αγελάδα; Ήπιανε το γάλα! Να φάνε και τη σάρκα της!

 Και, ενώ ο κόσμος χάνεται, το …πουλί χτενίζεται! Ν’ απλώσω φωτογραφίες του Αθηναϊκού Τύπου, δε χωρούν οι σελίδες της εφημερίδες τη διαφήμιση των παντός τύπου και διαβάθμισης ακόλαστων εγκλημάτων! Η δε Πολιτεία φόρεσε το ΚΙΠΑ της και περιφρουρεί τα οικογενειακά της συμφέροντα, σαν καλή νοικοκυρά! Και κάτω από τα ΚΙΠΑ διακρίνεις  κεφάλια μειοδοτών πολιτικών, πλαστογραφημένων επιστημόνων, επιχειρηματιών αλλοεθνών, που ήρθαν και καταληστεύουν τους Έλληνες! Και … «Κάνε με πρόξενο του Ισραήλ. Τι θα κάνουν; Θα κυνηγάνε τον πρόξενο του Ισραήλ;!! Κ έτσι τελειώνω με όλ’ αυτά και θα μπορώ να σας βοηθήσω!!!»

 Κατάντησε δηλαδή το Κράτος της Ελλάδας να ελέγχεται από πράχτορες του οργανωμένου διεθνούς εγκλήματος, που μπορούν να κατέχουν θέσεις αποφασιστικές και ν’ αποτελούν παράγοντες αποφασιστικής εξουσίας!! Και δεν είναι πια κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία. Έχουν ονοματεπώνυμα.  Έχουν στήριξη από συγκεκριμένα ξένα κράτη εχθρικά προς τον Ελληνισμό και «φιλικά» προς την Ελλάδα!! Κ οι Έλληνες κοιμούνται, μακαρίως…

«Ανάστα ο Θεός  κρίνω την γήν, ότι Συ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις έθνεσι» …

                                                                23.6.2020 elliikisalpigga