Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017


                                          Η   ΑΦΟΡΜΗ  ΔΟΘΗΚΕ

 

Η Ελληνική Δικαιοσύνη αποφάσισε  να μην εκδώσει τους 8 Τούρκους  φυγάδες στην Τουρκία. Και το σκεφτικό κ η απόφαση εκφράζουν την Κοινή Γνώμη και τοποθετούνται σε σωστή βάση. Δε διαφωνώ.

Θεωρώ μόνο υποχρέωσή μου να επισημάνω τα παρακάτω:

Ο Σουλτάνος, που διασώθηκε από προδοσία της απόπειρας δολοφονίας του, και πριν από το αποτυχημένο πραξικόπημα, και προ πάντων ύστερ’ από αυτό, εκφραζόταν κ εκφράζεται με δριμύτητα κατά της Ελλάδας.

Δεν του φταίει η Ελλάδα.  Φταίει το κεφάλι του το αγύριστο. Κι αν δεν αλλάξει μυαλά, αργά ή γρήγορα το κεφάλι του θα πέσει στην ποδιά του. Αυτοί, που οδήγησαν τους πραξικοπηματίες αυτούς στην απόπειρα δεν έχουν φυσικά συλληφτεί. Κ είναι σίγουρο πως ο Ερίφης δεν θα τους συλλάβει ποτέ. Αυτοί λοιπόν θα στείλουν άλλους στη θέση των πρώτων. Οι θερμοκέφαλοι δεν τέλειωσαν. Κάποιοι θα πετύχουν στην αποστολή τους. Εξάλλου υπάρχουν και τρόποι και μέσα πιο ευχάριστα να πάει, έστω κι από ένα χυμό πορτοκαλιού, όπως ο Μεταξάς, μέσα σε φιλική παρέα και μ’ ευχάριστο τρόπο.

Ωστόσο φρόνιμο είναι η Ελλάδα να επαγρυπνεί, γιατί ενόσω βρίσκεται στη ζωή ο Σουλτάνος θα κάμει εξαγωγή, εχτός από μετανάστες και  τρομοκρατία, θεαματική εισβολή σε όποια περιοχή θεωρήσει δεχτική. Έτσι, για να ισοσκελίσει το ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών. Γι’ αυτό επιμένει να ζητά την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης. Ως προς αυτό, ακολουθεί ταχτική, που ακολουθούσε η Βουλγαρία την περίοδο του Μεσοπολέμου και της βγήκε ξινή. Επειδή όμως κυκλοφορούν κατά καιρούς διάφορα περί της Συνθήκης αυτής, που επηρεάζουν ανησυχητικά το Λαό και προκαλούν σε πολλούς αμφιβολίες, επιθυμώ να γνωρίσω σε κάθε αμφισβητία το περιεχόμενο της Συνθήκης της Λωζάννης, μόνο κατά τα άρθρα της, που αφορούν στη ρύθμιση των Ελληνοτουρκικών ορίων και της υφιστάμενης κατάστασης στο Αιγαίο, που αμφισβητεί ο Σουλτάνος, ώστε να καθησυχάσω τους όσους ανησυχούν.

Και, πριν παραθέσω το κείμενο να προσθέσω πως η Συνθήκη αυτή συντάχτηκε, υπογράφηκε κ επικυρώθηκε σε περίοδο, που η Ελλάδα ήταν σχεδόν απομονωμένη από το Διεθνή πολιτικό χώρο και δεν είχε ούτε τη συμπάθεια, ούτε την εύνοια των «Συμμαχικών» Κρατών, που  επέβαλαν τη Συνθήκη. Σε αντίθεση με την Τουρκία, που, αν και ανήκε στην ηττημένη Συμμαχία, υποστηριζόταν  κι από τους Νικητές  «Συμμάχους» της Ελλάδας, σε βάρος αυτής. Έτσι δε μπορεί να ισχυριστεί ουδένας ότι η Διάσκεψη της Λωζάννης υπήρξε υποκειμενική και χαριστική ως προς την Ελλάδα κι αδίκησε την Τουρκία.                                  

Η Συνθήκη της Λωζάννης της 24.7.1923, υπογράφηκε από  τη Βρετανική Αυτοκρατορία, Γαλλία, Ιταλία, Ιαπωνία, Ελλάδα, Ρουμανία και το Σερβο-Κροατο-Σλοβενικό Κράτος από τη μια, κι από την άλλη από την Τουρκία. Όχι από το Σουλτάνο της Ο.Α., που ο Ερντογάν ονειρεύεται να επανιδρύσει, αλλά από  τους εκπροσώπους του Κεμάλ της Νέας Τάξης, της Δημοκρατικής Τουρκίας.

Την αποτελούν  143 άρθρα συνολικά. Από αυτά θ’ αναφέρω μόνο τ’ άρθρα της, που είναι  σχετικά με το διακανονισμό των ορίων της Ελλάδας και των όμορων  προς αυτήν Κρατών. Καθώς κι αυτά, που αφορούν στο καθεστώς των Νησιών του Β/Α Αιγαίου, των  Δωδεκανήσων  και της Κύπρου.  Λοιπόν:

 

                                  

                           Συνθήκη της Λωζάννης  24.7.1923

 

                                                     Άρθρον  2

 

Από του Ευξείνου Πόντου προς το Αιγαίον τα σύνορα της Τουρκίας ορίζονται ως έπεται:

…2ον . Μετά της Ελλάδος:

Εκείθεν μέχρι της συμβολής του Άρδα και του Έβρου: Ο ρους του Έβρου Εκείθεν προς τα άνω του Άρδα μέχρι σημείου του ποταμού τούτου ορισθησομένου επί του εδάφους εγγύτατα προς το χωρίον Τσουρέκ-κιόι: Ο ρους του Άρδα.

Εκείθεν νοτιοανατολικώς μέχρι σημείου επί του Έβρου εις απόστασιν ενός χιλιομέτρου προς τα κάτω του Βόσνα-κιόι: γραμμή αισθητώς ευθεία αφήνουσα εν Τουρκία το χωρίον Βόσνα-κιόι. Το χωρίον Τσουρέκ-κιόι θα παραχωρηθή εις την Ελλάδα ή εις την Τουρκίαν, καθ’ όσον η πλειονότης του πληθυσμού ήθελεν αναγνωρισθή ελληνική ή τουρκική υπό της εν τω άρθρο 5 προβλεπομένης επιτροπής, μη συνυπολογιζομένων των μεταναστευσάντων εις το χωρίον τούτο μετά την 11ην Οκτωβρίου 1922.

Εκείθεν μέχρι του Αιγαίου: ο ρους του Έβρου.

Σημείωση δική μου: Όπως διαπιστώνετε λείπει η Ανατολική Θράκη μαζί με την Κων/πολη, που οι «Σύμμαχοι» τη χάρισαν στην Τουρκία σε πεισματικό της Ελλάδας, γιατί αυτό αποτελούσε τότε το θέλημα του …Αλλάχ κ η ασφαλής περιμάνδρωση της …Αρκούδας.  Συνεπώς δεν ήταν η Διάσκεψη της Λωζάννης προσκείμενη προς την Ελλάδα…

 

                                                     Άρθρον  4

 

 Τα υπό της παρούσης Συνθήκης διαγραφόμενα σύνορα είναι κεχαραγμένα επί των συνημμένων τη παρούση Συνθήκη χαρτών υπό κλίμακα 1/1.000.000.

Εν περιπτώσει διαφοράς μεταξύ του κειμένου και του χάρτου θέλει ισχύση το κείμενον

 

                                                     Άρθρον 12 

 

Η ληφθείσα απόφασις τη 14η Φεβρουαρίου 1914 υπό της Συνδιασκέψεως του Λονδίνου εις εκτέλεσιν των άρθρων 5 της Συνθήκης του Λονδίνου της 17/30 Μαϊου 1913, και 15 της Συνθήκης των Αθηνών της 1/14 Νοεμβρίου 1913, η κοινοποιηθείσα εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν τη 13 Φεβρουαρίου 1914 και αφορώσα εις την κυριαρχίαν της Ελλάδος επί των νήσων της Ανατολικής Μεσογείου, εκτός της Ίμβρου, Τενέδου και των Λαγουσών νήσων (Μαυρυών), ιδία των νήσων Λήμνου, Σαμοθράκης, Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας, επικυρούνται, υπό την επιφύλαξιν των διατάξεων της παρούσης Συνθήκης των συναφών προς τας υπό την κυριαρχίαν της Ιταλίας διατελούσας νήσους, περί ων διαλαμβάνει το άρθρον 15. Εκτός αντιθέτου διατάξεως της παρούσης Συνθήκης, αι νήσοι, αι κείμεναι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσιν υπό την Τουρκικήν κυριαρχίαν.

 Σημείωση: Όλες οι υπογραμμίσεις του κειμένου των άρθρων  είναι δικές μου. Και τις έκαμα, για να προσεχτούν   ιδιαίτερα τα υπογραμμισμένα κομμάτια του κειμένου τους.

 Να μας πει ο κ. Ερντογάν, ποιο από τα Νησιά που διεκδικεί, βρίσκεται σε απόσταση «μικροτέραν των τριών μιλίων της ασιατικής ακτής», να του το δώσομε ευχαρίστως. Διαφορετικά καιρός είναι να κάτσει στ’ αβγά του και να μην προκαλεί.

 

                                                     Άρθρον 13

 

Προς εξασφάλισιν της ειρήνης, η Ελληνική Κυβέρνησις υποχρεούται να τηρή εν ταις νήσοις Μυτιλίνη, Χίω, Σάμω και Ικαρία τα ακόλουθα:

    1.Αι ειρημέναι νήσοι δεν θα χρησιμοποιήθωσιν εις εγκατάστασιν ναυτικής βάσεως ή εις ανέγερσιν οχυρωματικού τινος έργου.

    2.Θα απαγορευθή εις την Ελληνικήν στρατιωτικήν αεροπλοϊαν να υπερίπταται του εδάφους της ακτής της Ανατολίας.

Αντιστοίχως η Οθωμανική Κυβέρνησις θα απαγορεύση εις την στρατιωτικήν αεροπλοϊαν να υπερίπταται των ρηθεισών νήσων.

    3.Αι ελληνικαί στρατιωτικαί δυνάμεις εν ταις ειρημέναις νήσοις θα περιορισθώσιν εις τον συνήθη αριθμόν των διά την στρατιωτικήν υπηρεσίαν καλουμένων, οίτινες δύνανται να εκγυμνάζονται επί τόπου, ως και εις δύναμιν χωροφυλακής και αστυνομίας ανάλογον προς την επ’  ολοκλήρου του εδάφους υπάρχουσαν τοιαύτην.

Σημείωση: Η Ελλάδα έχει συμμορφωθεί ως προς το άρθρο αυτό, ναι ή όχι; Η Τουρκία γιατί δε συμμορφώνεται ως προς την παράγραφο 2, του εδαφίου 2 του άρθρου 13, αλλά συνεχώς παραβιάζει τον όρο αυτό και «υπερίπταται των ρηθεισών νήσων» προκλητικά κι απειλητικά; Τι θέλει να παραστήσει; Τον τρομοκράτη του Αιγαίου ή την υπερδύναμη ή την φίλη και σύμμαχο της Γερμανίας, που  με την πλάτη της ενεργεί;                              

                             

 

                                                    Άρθρον 14

 

Αι νήσοι Ίμβρος και Τένεδος, παραμένουσαι υπό την τούρκικην κυριαρχίαν, θα απολαύωσιν ειδικής διοικητικής οργανώσεως, αποτελούμενης εκ τοπικών στοιχείων και παρεχούσης πάσαν εγγύησιν εις τον μη μουσουλμανικόν ιθαγενή πληθυσμόν δι’ ό,τι αφορά εις την τοπικήν διοίκησιν και την προστασίαν των προσώπων και των περιουσιών.

 Η διατήρησις της τάξεως θα εξασφαλίζηται εν αυταίς δι’ αστυνομίας στρατολογουμένης μεταξύ του ιθαγενούς πληθυσμού, τη φροντίδι της ως άνω προβλεπομένης τοπικής διοικήσεως υπό τας διαταγάς της οποίας θα διατελή.

Αι συνομολογηθείσαι ή συνομολογηθησόμεναι μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας συμφωνίαι, αι αφορώσαι την ανταλλαγήν Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών, δεν θα εφαρμοσθώσιν εις τους κατοίκους των νήσων Ίμβρου και Τενέδου.

Σημείωση:  Να μας πει, λοιπόν, η Τουρκία ποια μέτρα προστασίας έχει πάρει από το 1923 ίσαμε σήμερα για «τον μη μουσουλμανικόν ιθαγενή πληθυσμόν των προσώπων και των περιουσιών»; Πόσος ήταν ο πληθυσμός των Ελλήνων ιθαγενών σ’ αυτά τα νησιά το 1923 και πόσος είναι σήμερα; Τι περιουσιακά στοιχεία διέθετε τότε και πόσ’ από αυτά διαθέτει σήμερα; Τι συνετέλεσε στη μείωση του πληθυσμού και της περιουσίας των Ελλήνων ιθαγενών αυτών των νησιών; Από ποιους ασκείται το έργο αστυνόμευσης στα νησιά; Μήπως η Τουρκία θα πρέπει ν’ απολογηθεί γι’ αυτά;

 

                                                     Άρθρον 15

 

  Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστιν της Αστυπάλαιας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου( όρα χάρτην υπ’ αρ. 2).

Σημείωση:  Αφού η Τουρκία παραιτήθηκε «υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των… νήσων… και των νησίδων… ως και της νήσου Καστελλορίζου», τι ζητά τώρα; Η Συνθήκη που υπέγραψε είναι Συμβόλαιο και την αμοιβή την πήρε από την Ιταλία. Αν η Ιταλία παραχώρησε στην Ελλάδα τα Δωδεκάνησα ύστερ’ από 25 περίπου χρόνια, η Τουρκία, από πού θεμελιώνει δικαίωμα ν’ απαιτεί κυριαρχικά δικαιώματα πάνω σ’ αυτά; Μήπως η μυρουδιά των υδατανθράκων της χτύπησε στα ρουθούνια;…

 

                                                     Άρθρον 16 

 

  Η Τουρκία δηλοί ότι παραιτείται παντός τίτλου και δικαιώματος πάσης φύσεως επί των εδαφών ή εν σχέσει προς τα εδάφη άτινα κείνται πέραν των προβλεπομένων υπό της παρούσης Συνθήκης ορίων, ως και επί των νήσων, εκτός εκείνων ων η κυριαρχία έχει αναγνωρισθή αυτή διά της παρούσης Συνθήκης, της τύχης των εδαφών και των νήσων τούτων  κανονισθείσης ή κανονισθησομένης μεταξύ των ενδιαφερομένων.

 Αι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν θίγουσι τας συνομολογηθείσας ή συνομολογηθησομένας ιδιαιτέρας συμφωνίας μεταξύ της Τουρκίας και των όμορων χωρών λόγω της γειτνιάσεως αυτών.

Σημείωση: Αφού η Τουρκία δήλωσε πως παραιτείται «παντός τίτλου και δικαιώματος πάσης φύσεως επί των (συγκεκριμένων)  εδαφών», ο Ερντογάν τι ζητά τώρα;

 

                                                     Άρθρον 20

 

  Η Τουρκία δηλοί ότι αναγνωρίζει την προσάρτησιν της Κύπρου ανακηρυχθείσαν υπό της Βρετανικής Κυβερνήσεως την 5ην Νοεμβρίου 1914.

 

                                                     Άρθρον 21

 

  Οι Τούρκοι, οι εγκατεστημένοι εν τη νήσω Κύπρω κατά την 5ην Νοεμβρίου 1914, θα αποκτήσωσιν, εφ’ οις όροις προβλέπει ο εγχώριος νόμος, την βρεττανικήν ιθαγένειαν, αποβάλλοντες ως εκ τούτου την τουρκικήν.

Θα δύνανται, εν τούτους, από της ενάρξεως της ισχύος της παρούσης Συνθήκης, να ασκήσωσι δικαίωμα επιλογής υπέρ της τουρκικής ιθαγένειας. Εν τοιαύτη περιπτώσει, δέον να εγκαταλείψωσι την Κύπρον εντός δώδεκα μηνών, αφ’ ης ημέρας ασκήσωσι το δικαίωμα της επιλογής.

  Ωσαύτως αποβάλλουσι την τουρκικήν ιθαγένειαν, οι τούρκοι υπήκοοι, οι εγκατεστημένοι εν τη νήσω Κύπρω κατά την έναρξιν της παρούσης Συνθήκης, οίτινες κατά την εποχήν αυτήν έχουσιν αποκτήσει ή πρόκειται ν’ αποκτήσωσι την βρετανικήν ιθαγένειαν, συνεπεία αιτήσεως υποβληθείσης κατά τας διατάξεις της εγχωρίου νομοθεσίας.

  Έννοείται ότι η Κυβέρνησις της Κύπρου θα δύναται να αρνηθή την Βρεττανικήν ιθαγένειαν εις τους αποκτήσαντας, άνευ της αδείας της Τουρκικής Κυβερνήσεως, πάσαν άλλην ιθαγένειαν εκτός της τουρκικής. 

Σημείωση: Με βάση τα υπογραμμισμένα μέρη στ’ αρθρα 20 και 21, η Τουρκία δεν έχει κανένα δικαίωμα πάνω στην Κύπρο. Και τούτο, γιατί με το άρθρο 20 δηλώνει πως παραχώρησε την Κύπρο στη Βρετανία. Κι από το άρθρο 21 διαπιστώνεται ότι μόνο Βρετανοί κ  Έλληνες και πιθανό κι άλλοι πλην  Τούρκων ιθαγενείς κατοικούν στην Κύπρο. Αυτό λέει το άρθρο 21. Όσοι Τούρκοι ιθαγενείς κατοικούσαν στην Κύπρο το 1923 ή πήραν τη Βρετανική ιθαγένεια ή έφυγαν από το Νησί.

Αν μετέπειτα, δηλαδή το 1974 κ. Ερντογάν εποικήσατε με φουρνιές Ασιατών Τούρκων τα κατεχόμενα παρανόμως, με βία, και με την ανοχή των Κυβερνήσεων Σιωνιστών Ελλάδας, Βρετανίας, Η.Π.Α., αυτό δεν  εγγράφει ιθαγενείς κατοίκους του Νησιού τους δόλιους καταπατητές, αλλά Τούρκους καταχτητές, δυνάστες, καταπατητές και σφετεριστές Ελληνικών περιουσιών, που κατέλαβαν με βία ύστερ’ από δολοφονίες ή εκπατρισμό των Ελλήνων Ιθαγενών.

 Δεν έχει λοιπόν η Τουρκία κανένα δικαίωμα στο Νησί. Αντίθετα με την Ελλάδα, που έχει πλήρη δικαιώματα σ’ αυτό, γιατί οι Έλληνες ιθαγενείς μόνιμοι κάτοικοι της Κύπρου δεν άλλαζαν ιθαγένεια, όπως οι Τούρκοι. Ούτε και τους ζητήθηκε ή τους απαιτήθηκε αυτή η αλλαγή. Τελεία και παύλα στις ύπουλες κι αλαζονικές  απαιτήσεις και δολοπλοκίες.

  

                                                    Άρθρον 23

 

   Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη αναγνωρίζουσι και διακηρύττουσι την αρχήν της ελευθερίας διελεύσεως και πλου, διά θαλάσσης ή διά του αέρος, εν καιρώ ειρήνης και εν καιρώ πολέμου, εντός των Στενών του Ελλησπόντου, της Προποντίδος και του Βοσπόρου, ως προβλέπεται εν τη ειδική συμβάσει του καθεστώτος των Στενών τη συνομολογηθείση υπό σημερινήν ημερομηνίαν.

Η σύμβασις αύτη θα έχη το αυτό κύρος και την αυτήν ισχύν έναντι των ώδε συμβαλλομένων Υψηλών Μερών, ως εάν περιείχετο εν τη παρούση Συνθήκη.

 

                                                     Άρθρον 24

 

  Η συνομολογηθείσα σήμερον ειδικά Σύμβασις περί του καθεστώτος της  εν τω άρθρω 2 της παρούσης Συνθήκης, περιγραφομένης μεθορίου, θα έχη το αυτό κύρος και την αυτήν ισχύν έναντι των ώδε συμβαλλομένων Υψηλών Μερών, ως εάν περιείχετο εν τη παρούση Συνθήκη.

 

                                                     Άρθρον 26

 

   Η Τουρκία δηλοί από τούδε ότι αναγνωρίζει και αποδέχεται τα σύνορα της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Βουλγαρίας, της Ελλάδος, Ουγγαρίας, της Πολωνίας, της Ρουμανίας, του Σέρβο-Κροατο- Σλοβενικού και του Τσεχοσλοβακικού Κράτους, ως ταύτα καθορίζονται ή θέλουσι καθορισθή υπό των προβλεπομένων εν τω άρθρο 25 Συνθηκών ή από πάσης συμπληρωματικής Συμβάσεως.

Σημείωση: Την έννοια του όρου του άρθρου αυτού την έχετε καταλάβει Σουλτάν Ερντογάν;

 Θα πρέπει επίσης να καταλάβετε  πως, οι Συνθήκες δεν αποτελούν κυλόττες του χαρεμιού του Σουλτάνου…

                                                 

                                                     Άρθρον 28

 

   Τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη δηλούσιν ότι αποδέχονται, έκαστον το καθ’ εαυτό, την πλήρην και υπό πάσαν έποψιν κατάργησιν των Διομολογήσεων εν Τουρκία.

 

                                                     Άρθρον 30

 

   Οι Τούρκοι υπήκοοι, οι εγκατεστημένοι εις τα εδάφη άτινα, δυνάμει των διατάξεων της παρούσης Συνθήκης, αποσπώνται της Τουρκίας, καθίστανται αυτοδικαίως και κατά τους όρους της εγχωρίου νομοθεσίας υπήκοοι του Κράτους εις ο το έδαφος μεταβιβάζεται.

                                                       

                                                             *

 

Αυτά  δήλωσε η Τουρκία ότι αποδέχεται κατά το 1923, που όλες χωρίς εξαίρεση οι Μεγαλοπου… λάδες  Ευρώπης κι Αμερικής ήταν εναντίον της Ελλάδας και δε στήριζαν τα ελληνικά συμφέροντα. Τίποτε από αυτά δεν αλλάζει χωρίς πόλεμο. Χωρίς τη συγκατάθεση αυτών, που έχουν ήδη συμφέροντα στην Εγγύς και Μέση Ανατολή.

 Εχτός κι αν  αλλάξει το Σύστημα και γίνει νέος …αναδασμός στα Βαλκάνια και στα Κράτη της Ανατολικής Μεσογείου. Όμως αυτό δε θα πραγματοποιηθεί με ειρηνικά μέσα…

Υπάρχει πιθανότητα να κάμουν ΤΡΑΜπα μεταξύ τους κάποιες περιοχές, που προβλέπει ο αναδασμός…

Η κατάσταση είναι μένει ρευστή παγκοσμίως  και ...κοσμίως…

Μην ανησυχείτε όμως για κάτι …καλύτερο, εφόσον συνεχίζεται η ανακύκλωση των φθαρμένων πολιτικών υλικών, κι ο Εβραιοσιωνισμός παρεμποδίζει την ανάδειξη καινούριου, χωρίς αυτό να προέλθει από δικό του εργοστάσιο. Οπότε, «όπου θέλει ο τσικαλάς, κολλά τ’ αφτί»…

                                                                   

                                                         29.1.2017, ellinikisalpigga

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου