ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ

 

                               

       

Είναι απόλυτα δικαιολογημένο το ερώτημα: Τι απέγιναν τα υπόλοιπα πέντε πολεμικά, που είχαν παραγγελθεί στα ίδια ναυπηγεία;

Σ’ αυτό και σε άλλα παρεπόμεν’ από επιπλοκές και παρενέργειες που προήλθαν στη συνέχεια θ’ απαντήσω παρακάτω, ώστε να ολοκληρωθεί η προβολή του θέματος  που προκάλεσε η αισχροκέρδεια εκμεταλλευτών του Απελευθερωτικού Αγώνα των Ελλήνων.

 Το έν’ από τα πέντε αυτά το είχαν βαφτίσει, ενώ ακόμη βρισκόταν υπό κυοφορία, «Επιχείρησις». Όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή κ η αρματωσιά του με μηχανές έμπνευσης Κόχραν, ρίχτηκε στον Τάμεση για δοκιμαστική πλεύση. Όμως, κατά τη δοκιμαστική του πλεύση αυτή   «μπάταρε». «Τούμπαρε». Αναποδογύρισε. Κάποιο από τα παραπλέοντα κατάφερε και το ρυμούλκησε μ’ επιτυχία ως τα ναυπηγεία και μπόρεσε να διασωθεί από …πνιγμό.  Με πρόσχημα την ανακατασκευή του, έφτασε στην Ελλάδα στα 1828.  Αλλά  κατέληξε ως άχρηστο στο ναύσταθμο. Γιατί το παραλάβαμε; Μα, γιατί το πιστοποίησε ο Κόχραν!

 Το δεύτερο πολεμικό με τ’ όνομ’  «Ακαταμάχητος», πήρε φωτιά και κάηκε κατά τη δοκιμή του στον Τάμεση! Κι αυτό το πληρώσαμε, γιατί η ευθύνη αποδόθηκε στον επόπτη της κατασκευής εφευρέτη …ναύαρχο Κόχραν! Κι όχι μόνο δεν του καταλογίστηκε από τους Γραικύλους, αλλά μας τον επέβαλαν κι από πάνω, ως Ναύαρχο του Ελληνικού στόλου!

  Τα δυο επόμενα, παρέμειναν ως άχρηστα και σάπισαν στο Λονδίνο. Αλλά τα πληρώσαμε! Το τελευταίο, το «Ερμής», πιο μικρό από τις φρεγάτες και τις κορβέτες μπρίκι, έφτασε στον προορισμό του μετά την Επανάσταση!!!

 Σ’ αυτά τα έξι πολεμικά φαγώθηκε το πιο μεγάλο ποσοστό του πρώτου δανείου, για να κάνει ο Κόχραν δοκιμές της εφεύρεσής του στις πλάτες των Ελλήνων «Ξεβράκωτων» κατά τον Πατριάρχη.

Να μη μας διαφύγει ότι και το «Καρτερία», ύστερ’ από τετράχρονη σημαντική δράση και σπουδαία προσφορά στ’ άξια χέρια του Άστιγξ, οδηγήθηκε  στο Ναύσταθμο του Πόρου από το 1830, όπου και παροπλίστηκε. Και τούτο, γιατί  καταστράφηκαν οι μηχανές, που είχαν τοποθετηθεί σ’ αυτό, σύμφωνα με τα σχέδια και με την επίβλεψη του  Κόχραν.

Οι κερδοσκόποι της «Επιτροπής διαχείρισης του δανείου», πήραν αυθαίρετες αποφάσεις. Προφάσεις βρήκαν από τη μια το μπέρδεμα, που προκάλεσαν οι Βρετανοί κατασκευαστές κι από την άλλη τις παρεμβάσεις της Κυβέρνησης της Βρετανίας και του Κόχραν. Αυτού του περίεργου τύπου, που δοκίμαζε τις …εφευρέσεις του στις πλάτες των φτωχών Ελλήνων, σε συνεργασία βέβαια με την κατασκευαστική εταιρία του Γκαλογουέϊ. Επιχείρηση, που έκανε πειραματισμούς για την τελειοποίηση ατμομηχανών που να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις του πολεμικού ναυτικού. Και «στον κουζουλών τα γένια μαθαίνουν οι μπαρμπέρηδες». Γι’ αυτό και το πρώτο ατμοκίνητο πλοίο που διέπλευσε τη Μεσόγειο ήταν το «Καρτερία», τη στιγμή, που ο Βρετανικός στόλος δεν είχε αποχτήσει ακόμη ατμοκίνητη μονάδα…   

Ήρθαν λοιπόν τα μέλη της Επιτροπής αυτής σ’ επικοινωνία με τον Πρόεδρο του αντίστοιχου …μητάτου της Νέας Υόρκης των Η.Π.Α. Ουϊλιαμ Μπάγιαρντ, που ήταν παράλληλα κι ο Διευθύνων Σύμβουλος της ναυπηγικής κοινοπραξίας "Leroy, Bayard and Co". Κι όλοι αυτοί  αποφάσισαν την αποστολή στη Νέα Υόρκη του Γάλλου Συνταγματάρχη Λαλεμάν, για να κλείσει συμφωνία ναυπήγησης  8  ακόμη φρεγατών.  Αυτός πήγε στη Νέα Υόρκη και συζήτησε  με  απατεώνες ναυπηγούς, αλλά «Φιλέλληνες» των Η.Π.Α.. Αυτοί ήταν οι Λερουά-Μπαγιάρντ κ οι αδελφοί Χάουλαντ!  Τελικά κατέληξαν σε συμφωνία και κλείστηκε  παραγγελιά, που αφορούσε  τη ναυπήγηση και τον εξοπλισμό  δυο φρεγατών των 50 κανονιών κ έξι πιο μικρών πολεμικών. Το συνολικό κόστος  αυτής   της παραγγελιάς συμφωνήθηκε στις  155.000 λίρες. Και χρόνος παράδοσης ορίστηκε διάστημα έξι μηνών από την υπογραφή της σύμβασης. Οι ανάδοχοι του έργου αυτού διόρισαν αυθαίρετα  επόπτη κ υπεύθυνο για  την καλή κατασκευή και την  τήρηση των προδιαγραφών, κάποιο Σώνσεϋ, αντί αμοιβής 12.000 δολάρια το χρόνο. (Βικυπαιδεία).

 Η «Επιτροπή του Λονδίνου», που διαχειριζόταν τα κεφάλαια του δανείου, χωρίς να έχουν ιδέα οι Έλληνες, ενέκρινε κ επικύρωσε την παραγγελιά στις 25.6.1825.(ό.π.).

Οι παραπάνω ναυπηγοί, αν ήταν όντως ναυπηγοί, εισέπραξαν προκαταβολικά  ολόκληρη την αξία της παραγγελιάς. Στη συνέχεια «έκαμαν πάσα» αυτή την παραγγελιά σε άλλους ναυπηγούς. Ενέργησαν δηλαδή ως μεσάζοντες κι ασφαλώς κέρδισαν από αυτή τη συμφωνία. Ύστερ’ από αυτό θυμήθηκαν πως υπάρχει κ η Προσωρινή Επαναστατική Κυβέρνηση στην Ελλάδα και την ειδοποίησαν ότι δε θα μπορέσουν να παραδώσουν την παραγγελιά πριν από το Νοέμβρη του 1825. Επειδή όμως το Μεσολόγγι δεν είχε πέσει ακόμη στα χέρια των Τούρκων κ η πολιορκία του συνεχιζόταν, έδωσαν κι αυτοί νέα παράταση  στην παράδοση των πολεμικών για τα τέλη του Μάρτη του 1826! Αλλά, παρ’ ελπίδα, το Μεσολόγγι κρατούσε ακόμη  και τότε! Γι’ αυτό κι αρνήθηκαν να παραδώσουν τα πολεμικά!

Τελικά το Μεσολόγγι δεν μπόρεσε ν’ αντέξει παραπάνω την πείνα. Εξάλλου δεν υπήρχαν πια ούτε ποντίκια, ούτε κατσαρίδες στην πόλη! Και στις 10.4.1826 πραγματοποιήθηκε η ηρωϊκή Έξοδος των «Ελεύθερων Πολιορκημένων»! Και Σας ρωτώ: Πιστεύετε πως δεν είχε σχέσ’ η πολιορκία της Ηρωικής αυτής Πόλης με την παράδοση των φρεγατών; Αν είχαν έγκαιρα παραδοθεί οι φρεγάτες, οι «Ελεύθεροι αυτοί Πολιορκημένοι» θα είχαν τη δυνατότητα εφοδιασμού από τη θάλασσα και το Μεσολόγγι δεν θα ‘πεφτε στα χέρια του εχθρού…

 Η Βρετανία δεν ήθελε με καμιά δύναμη να μείνει στα χέρια των Ελλήνων  η Δυτική  Στερεά και μάλιστα το τόσο σπουδαίο σε σχέση με τα Εφτάνησα και στρατηγικό σε σχέση με την επικοινωνία με την Ήπειρο  Μεσολόγγι.  

Με προηγούμενο αυτό που συνέβη στο Λονδίνο, αλλά κι από τη συμπεριφορά, που επέδειξαν κ οι ναυπηγοί των Η.Π.Α., δικαιούμαστε να υποθέσομε ότι και σ’ αυτή την παραγγελιά έγινε και κατάχρηση χρημάτων του δανείου κ εμπαιγμός των Ελλήνων σε βάρος της οικονομίας και της απελευθέρωσής τους. Καθαρή μεθόδευση της πτώσης του Μεσολογγιού κ εξυπηρέτησης των σχεδίων της Βρετανίας.

Να τονιστεί ότι ο  ναυπηγός, στον οποίο ανατέθηκε η ναυπήγηση αυτών των δυο πολεμικών πλοίων ήταν ο Πρόεδρος του «Φιλελληνικού Κομιτάτου» της Νέας Υόρκης!

Μην πιστέψετε όμως πως οι ναυπηγοί έσπευσαν να συμμορφωθούν υστερότερα. Αμέσως μετά την εκπνοή της προθεσμίας, ζήτησαν πανωπροίκια άλλες 50.000 λίρες, για να δεχτούν  να συνεχίσουν ως την αποπεράτωσή της την εχτέλεση της παραγγελιάς!

Κ  οι ναυπηγοί των Η.Π.Α. λοιπόν αποδείχτηκαν απατεώνες ισάξιοι τουλάχιστον των Βρετανών. Κι αυτοί καθυστέρησαν την εχτέλεση της παραγγελιάς. Κι αυτοί φούσκωσαν τις τιμές, προκειμένου να εισπράξουν άλλες 50.000 λίρες. Κι αυτοί ήταν μέσα στο παιγνίδι κατά της απελευθέρωσης της Ελλάδας.

 Η Ελλάδα όμως δεν είχε άλλες οικονομικές δυνατότητες και δεν ήταν σε θέση να διαθέσει αυτό το χρηματικό ποσό,  για την αποπεράτωση της παραγγελιάς!

  Αντί άλλης απάντησης λοιπόν, η Επαναστατική Κυβέρνηση  αποφάσισε στην απόγνωσή της κ έστειλε τότε  τον «αδελφό» τραπεζίτη  Αλεξ. Κοντόσταυλο στις Η.Π.Α., για να εξακριβώσει την πραγματικότητα και να ενεργήσει την παράδοση των πολεμικών. Κι ο Κοντόσταυλος πήγε. Συνάντησε όμως  ανυπέρβλητα εμπόδια. Οι ναυπηγοί θυμήθηκαν τότε πως από το 1818 είχε ψηφιστεί  κ ήταν σε ισχύ νόμος, που απαγόρευε τη ναυπήγηση και πώληση πολεμικού πλοίου σε Κράτος, που θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει κατά κράτους φιλικού προς τις Η.Π.Α.! Τότε το θυμήθηκαν! Βέβαια! Όταν ανέλαβαν την παραγγελιά δεν το ξέρανε;!

 Ο Κοντόσταυλος, κατά την αναχώρησή του από την Ελλάδα, είχ’ εφοδιαστεί με συστατική επιστολή του «αδελφού» Διαμαντή  Κοραή προς το γνωστό του Γερουσιαστή Έντουαρντ Έβερετ.

 Στην ανάγκη λοιπόν αποφάσισε, αφού δε γινόταν αλλιώς, να  επισκεφτεί το Γερουσιαστή και με τη συμπαράστασή του, να προσφύγει στην προστασία του Κράτους των Η.Π.Α..

 Έτσι έφτασε η υπόθεση  ως τον Πρόεδρο των Η.Π.Α. Τζον Άνταμς κι ως το Υπουργικό Συμβούλιο! Να σημειωθεί παρενθετικά ότι ο Τζον Άνταμς πέθανε στις 4.7.1826. Κι αυτό έχει σημασία…

 Ύστερ’ από πολλές διαβουλεύσεις, και, για ν’ αποφύγουν τα χειρότερα, ώστε να μη γίνει βούκινο το θέμα, και να παρακάμψουν την απληστία των ναυπηγών και τη νομοθεσία μ’ εύσχημο τρόπο,  αποφασίστηκε  ν’ αγοραστεί από τις  Η.Π.Α. η μια φρεγάτα και να παραδοθεί η άλλη στους Έλληνες. Ο δε Γερουσιαστής Συνταγματάρχης Μπέντον είπε στον Κοντόσταυλο:

«ότε εσπούδαζον τον Όμηρον, δεν υπέθετον ποτέ ότι θα ηδυνάμην μίαν ημέραν να φανώ χρήσιμος εις τους απογόνους του» …

 Αλλά κ η πρόταση αυτή δε βρήκε σύμφωνους τους απατεώνες ναυπηγούς κι ο  Κοντόσταυλος κατέφυγε σε διαιτητικό Δικαστήριο.

Η προσφυγή του Κοντόσταυλου στη Δικαιοσύνη αυτής της Χώρας δεν έφερε θετικό σημαντικό αποτέλεσμα. Ώστε ο έντιμος δικηγόρος  των Ελλήνων Επαναστατών Χ. Σαντγουίκ να παρατηρήσει στον Πρόεδρο του Δικαστηρίου, μετά την ετυμηγορία:

«Κύριε, κάνατε ό,τι μπορούσατε για να καταστρέψετε ένα έθνος (την Ελλάδα) και να ατιμάσετε ένα άλλο (τις ΗΠΑ)»!

Ο «Κύριος» Πρόεδρος ωστόσο, κατά μαρτυρία του ίδιου δικηγόρου υπεράσπισης, είχε τσακώσει προκαταβολικά 4.500 δολάρια μαύρα, για τον εαυτό του και τα μέλη της συμμορίας, που θα εκδίκαζαν την υπόθεση! Και το όνομα αυτού Τζόνας Πρατς (Jonas Pratt). Για τη δικαιοσύνη του ο Πρόεδρος αυτός κατηγορήθηκε όσο από τον Τύπο,  τόσο κι από την Ιστορία, ότι πέραν από αυτά που πήρε από τον Κοντόσταυλο, «τά ‘πιασε χοντρά» κι από τους ναυπηγούς και γι’ αυτό η ετυμηγορία του ήταν κατά της Ελλάδας.  Γι’ αυτό κ οι «Times» της Ν. Υόρκης τον αποκάλεσαν «Αμερικανό Σολομώντα», επειδή  μοίρασε περίπου στη μέση την τιμή που απαιτούσαν οι ναυπηγοί, για να παραδώσουν τη μια φρεγάτα στην Ελλάδα και την άλλη στις Η.Π.Α.. Έκαμε δηλαδή ψαθάκι το ημίψηλο καπέλο.  Ουσιαστικά  κέρδισαν οι ναυπηγοί, κάπως πιο λίγα. Κέρδισαν κ οι Η.Π.Α.. Κέρδισαν κι όσοι έπιασαν «μίζα» για να πάρει μπρος η μηχανή.

 Μόνος χαμένος ο Ελληνισμός. Ο Απελευθερωτικός Αγώνας των Ελλήνων. Πόσες καταστροφές θ’ αποτρεπόταν στην Ελλάδα. Πόσοι Έλληνες θα γλίτωναν τη ζωή τους.  Πόσοι την αιχμαλωσία τους. Αν δεν ήταν διεφθαρμένοι  κι απατεώνες κάποιοι, που αυτοδιαφημιζόταν «Φιλέλληνες»! Κι αν η Βρετανία δεν επιθυμούσε τόσο πολύ να υποδουλώσει την Ελλάδα και μάλιστα κατά τρόπο διαβρωτικό, ύπουλο, ανέντιμο κ ελεεινό.

΄Ετσι απέχτησαν τότε  οι Η.Π.Α. μια τέλεια εξοπλισμένη κ εκσυγχρονισμένη φρεγάτα, που εντάχτηκε στο πολεμικό τους ναυτικό με τ’ όνομα «Brandywine»- κατ’ άλλους Χόουπ- κ η Ελλάδα κατάφερε ν’ αποσπάσει τη φρεγάτα «Ελλάς», αντί του ποσού των 235.000 λιρών! Ποσόν, που είχε προκαταβάλει κι αντιστοιχούσε σε πραγματική τιμή  συμφωνίας τεσσάρων φρεγατών!

Για να χορηγηθεί όμως η άδεια του απόπλου χρειάστηκε κ ένα παράβολο 600.000 ταλίρων! Δεν υπήρχε όμως  κανένα περιθώριο για μια τέτοια χειρονομία. Και μπροστά στον κίνδυνο να χάσομε και την άλλη φρεγάτα, ο έντιμος δικηγόρος Ρόμπερτ Σέντγουϊκ έβγαλε δίσκο υπέρ της Ελλάδας. Συγκέντρωσε το ποσό κ η φρεγάτα «Ελλάς»- έτσι τη βάφτισαν - απέπλευσε από τη Ν. Υόρκη με πλήρωμα 150 ναύτες και δυο υποπλοίαρχους. Τον Τζον Σμίθ και το Φράνσις Γκρέγκορυ (ό.π.).

Όταν σκεφτείς πως για τα χρόνια πολλά προς τους εδώ «λαρδότυρους», πρέπει να κρατείς τουλάχιστον μια γραβιέρα κ ένα  μπουκάλι κρασί. Τότε θα καταλάβεις ότι για να πας να  ζητιανεύεις   απόδοση περιουσίας εκατοντάδων χιλιάδων λιρών, όσο κι αν είναι αυτή  δίκαιη, ασφαλώς και δεν πρέπει να κουνείς τα χέρια σου, χωρίς να κρατείς ένα ευπρεπές δώρο. Στο κάτω-κάτω μπορείτε να κάμετε σύγκριση με τις ισχύουσες σύγχρονες περιπτώσεις αγοράς ενός υποβρύχιου, που να γέρνει ή ενός τάνκ ελαφρώς μεταχειρισμένου στον πόλεμο του Βιετνάμ ή κάποιου άλλου προϊόντος της Siemens, που πουλιέται με «μίζα»…

Κι ο Κοντόσταυλος βέβαια δε γλίτωσε από τις κατηγορίες για καταχρήσεις, που ήταν ιδιαίτερα οξυμένες επί Όθωνα. Κι όταν έχτισε λαμπρόν οικοδόμημα κοντά στη σημερινή πλατεία Κλαυθμώνος, που χρησιμοποιήθηκε κι ως πρώτο παλάτι του Όθωνα, ο  Αλέξανδρος Σούτσος του έψαλε: «Ο οίκος σου Κοντόσταυλε/ μακρόθεν ομοιάζει/ τρίκροτον εξ Αμερικής/ εξ ού αυτός πηγάζει»…

Να σημειωθεί δε ότι ο Κοντόσταυλος αμείφθηκε από το Ταμείο της Επανάστασης ξεχωριστά,  για τα έξοδά του αφού γύρισε από τις Η.Π.Α….

Ο Κοντόσταυλος καταδικάστηκε ως καταχραστής και σ’ επιστροφή 174.000 δραχμών, με την με αρ. 175/3.10.1835 απόφαση. Υστερότερα όμως  αντέκρουσε τις κατηγορίες δικαστικά και δημοσιογραφικά. Οι δε Ιστορικοί διχάζονται ως προς την αθωότητά του.  Ο Τάσος Βουρνάς επιμένει πως ο Κοντόσταυλος δωροδοκήθηκε «με μεγάλα χρηματικά ποσά από τους Αμερικανούς για να μην εφαρμόσει τις ρήτρες της συμφωνίας και ισχυρίζεται ότι έτσι βρήκε τα χρήματα για να κατασκευάσει το μέγαρο στην πλατεία Κλαυθμώνος»(σελ. 95, βλπ βιβλιογραφία). Κατηγορία, που δεν παραδέχεται ο Ανδρέας Ανδρεάδης(Βικυπ.).

«Σχετικά με το όλο θέμα ο Γκόρντον παρατηρεί ότι στη δυτική πλευρά του Ατλαντικού οι Έλληνες βρήκαν πολύ πιο άτιμη μεταχείριση από μερικούς που προσποιούνταν τους φίλους τους, ο δε Ανδρεάδης ότι η τύχη για την επανάσταση θα ήταν διαφορετική αν εις τα εν Αγγλία σκάνδαλα δεν προσετίθεντο και τα εν Αμερική συμβάντα. Ο Τζορτζ Φίνλεϊ στο ιστορικό έργο του θεωρεί ότι η Ελλάδα ζημιώθηκε περισσότερο από εκείνους που ονομάζανε τους εαυτούς τους φιλέλληνες στην Αγγλία και την Αμερική. Ο Αμερικανός φιλέλληνας Χάου θεωρεί ότι 450.000 δολλάρια από τα 750.000 δολλάρια "φαγώθηκαν" από Αμερικανούς πολίτες. Συνέπεια της καθυστέρησης της ναυπήγησης των πλοίων ήταν η μη ενίσχυση της άμυνας του Μεσολογγίου αλλά και η καθυστέρηση απόκτησης ατμοκίνητου στόλου» (Greekshipmodels.com).

Ας είναι.

Πήραμε λοιπόν τη φρεγάτα «Ελλάς», με πιο χαμηλές προδιαγραφές από τις συμφωνημένες, αλλά υπερτιμημένη στο 100%.  Ώσπου να καταπλεύσει στο Ναύπλιο, αντιμετώπισε κι άλλες ταλαιπωρίες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της. Διαμαρτυρίες και στάση του πληρώματος, με πρόσχημα την απαγόρευση σ’ αυτό κατανάλωσης οινοπνευματωδών ποτών κατά το ταξίδι. Ακόμη κι απόπειρα του πληρώματος να την κατάσχει κατά την πλεύση της και να την εκτρέψει προς άλλη κατεύθυνση! Έφτασε τέλος  στο Ναύπλιο, μετά από ταξίδι 50 ημερών, κατά το Δεκέμβρη του 1826!

 Καημένο Μεσολόγγι!!

Αφού έδεσε το «Καρτερία» στο Ναύπλιο, απέπλευσε ο Κοντόσταυλος για την Αίγινα με μικρό σκάφος, προκειμένου να συναντηθεί με την «Κυβέρνηση» και ν’ αναφέρει σ’ αυτή τα σχετικά με την επιστροφή του,  και τα όσα διέτρεξαν στις Η.Π.Α.. Κατά την απουσία του έγινε απόπειρ’ από μέρος του αλλοδαπού πληρώματος  να πουλήσουν το «Καρτερία» στον Ιμπραήμ! Ευτυχώς οι προθέσεις τους έγιναν έγκαιρ’ αντιληπτές από τον Γκρέγκορυ. Έγινε σύλληψη των συνωμοτών, που οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη και  ματαιώθηκε η διάπραξη αυτού του εγκλήματος.

 

 Κυβερνήτης αυτής ανέλαβε ο πραγματικά θαλασσομάχος και  με σημαντική προσφορά στον Αγώνα Ανδρέας Βώκος (Μιαούλης). Στα χέρια του αποτέλεσε σπουδαίο εργαλείο. Σημείωσε σημαντική δράση κατά το τέλος του Αγώνα και προσέφερε πολλές υπηρεσίες σ’ αυτόν. Αλλά κι από τα χέρια του καταστράφηκε!...

 Κρίμα, που δεν έφτασε στον προορισμό της έγκαιρα. Θα επέφερε πιο γρήγορα το τέλος του Αγώνα, χωρίς ίσως να χρειαζόταν η επέμβαση των στόλων των ΜΕΔ στο Ναυαρίνο…

 

  Εξάλλου, για ν’ αποτραπεί η Απελευθέρωση της Ελλάδας ΜΟΝΟ με τις δικές της δυνάμεις και χωρίς τη σύμπραξη των ΜΕΔ,  δεν παραδόθηκαν ούτε στο σύνολό τους τα πλοία που παραγγέλθηκαν, αλλά ούτε κι αυτά που παραδόθηκαν έφτασαν έγκαιρα στον προορισμό τους. Ούτε κ οι προδιαγραφές ναυπήγησης κ εξοπλισμού  τους τηρήθηκαν.  Κι από την άλλη διασπαθίστηκαν τα κεφάλαια δυο δανείων από τους Εβραιοσιωνιστές. Κι αυτό, γιατί τους επιτράπηκε να καταχραστούν ένα τόσο μεγάλο κεφάλαιο. Και τους επιτράπηκε, για να καταχρεώσουν  τους Έλληνες, προκειμένου να τους ελέγχουν.

 Κακώς οι Έλληνες αποδέχτηκαν το χρέος. Ναι, κακώς αποδέχτηκαν το χρέος. Κράτος Ελληνικό δεν υπήρχε κατά τη σύναψη του χρέους. Επικράτεια Ελληνική, την οποία υποθήκευσαν οι δανειστές, δεν υπήρχε. Αυτοί, που συνέπραξαν στο δάνειο από την πλευρά την «Ελληνική», εκπροσωπούσαν συμφέροντα ξένα κι όχι Ελληνικά. Η σκιώδης προσωρινή Κυβέρνηση της Επανάστασης στηριζόταν στη βία των όπλων και δεν ήταν αποδεχτή ούτε από το 1/3 των Ελλήνων. Ήταν Κυβέρνηση Γραικύλων, που δεν ήταν αναγνωρισμένη τουλάχιστον από ένα τρίτο κράτος. Ούτε καν η Βρετανία, που προώθησε και  στήριζε τους πράχτορες-μέλη της, την είχε αναγνωρίσει επίσημα. Αλλά κι από την επανάσταση την ίδια δεν ήταν αποδεχτή. Ήδη από τις 25.11.1823 είχε αρχίσει ο πρώτος εμφύλιος, κι όταν υπογράφηκε στις 21.2.1824 το πρώτο δάνειο, ο εμφύλιος αυτός μαινόταν στην Πελοπόννησο. Ακόμη και κατά την υπογραφή του δεύτερου δανείου δεν είχε καταλαγιάσει ο εμφύλιος. Για ποια Κυβέρνηση λοιπόν μιλούσαν και μιλούν, όταν ο Τόπος βρισκόταν σε ακυβερνησία κι αλληλοσπαραγμό; Και τα δυο δάνεια ήταν πέρα για πέρα επισφαλή. Υποθήκευσαν «εθνικά εδάφη», που δεν είχαν, γιατί  δεν υπήρχαν στα χέρια των Ελλήνων για να τα έχουν. Γι’ αυτό κ η Βρετανία επέμενε  κ  ήθελε καλά και σώνει το Ελληνικό Κράτος ν’ αποζημιώσει τις περιουσίες, που θα εγκατέλειπαν οι Τούρκοι φεύγοντας από την Ελλάδα μετά την απελευθέρωσή της.  Μια φυγή, την οποία η Βρετανία καθιστούσε υποχρεωτική,  με πρόσχημα  ειρηνευτικούς σκοπούς! Υποχρεωτική, με διεθνή Συνθήκη. Συνθήκη, πρόδρομο εκείνης του 1920. Αυτής, που επέβαλε την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας. Συνθήκη, που την επέβαλαν στα 1920 οι Εβραιοσιωνιστές, με τις υπογραφές των Εβραιομασόνων Μουσταφά Κεμάλ κ Ελευθερίου Βενιζέλου. Αυτά κι άλλα πολλά βέβαια δεν τα γνωρίζει ο κ Μίμης Ανδρουλάκης. Γνωρίζει όμως το γαμήλιο Ταξίδι του Εβραιοσιωνιστή…

 Επιδίωκαν λοιπόν και πέτυχαν τότε ν’ αποχτηθεί «Εθνική Γης» στην Πελοπόννησο κυρίως, για να τη βάλουν στο χέρι οι Εβραιοσιωνιστές τοκογλύφοι  Λόγκαν και Υιός,  Ο’ Μπράιεν, Έλλις και Σία, ώστε πάνω σ’ αυτή να στηθεί το Βρετανικό Προτεχτοράτο Εβραιοσιωνιστικών συμφερόντων. Η   διανομή αυτών των «Εθνικών γαιών» στους αχτήμονες πάμφτωχους Έλληνες και στους τιμημένους και παραγκωνισμένους  Ήρωες  Αγωνιστές του Απελευθερωτικού Αγώνα απαγορευόταν και παρεμποδιζόταν ακόμη και κατά την εποχή του Όθωνα! Ενώ πέθαιναν από την πείνα ολόκληρες Ελληνικές οικογένειες, που ζούσαν κάτω από άθλιες κοινωνικές κ οικονομικές συνθήκες. Αγωνιστές ζητιάνευαν για να ζήσουν. Ενώ θα μπορούσαν να ζήσουν άνετα από την «Εθνική γη», που ωστόσο παρέμενε χέρσα. Ενώ η καλλιέργειά της  θα εξασφάλιζε ψωμί  στους πεινασμένους δυστυχείς Έλληνες και φόρο εισοδήματος στο χρεωμένο Κράτος.

Αυτό αποτελεί στυγνή εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.  Αυτό επαναλαβαίνουν και σήμερα τα Κράτη - Μέλη της Ευρωζώνης και πιο πολύ το Δ.Ν.Τ., που είναι καθαρή καταστροφική Σιωνιστική επιχείρηση. Μια επιχείρηση στημένη κατά των προγραμμένων Εθνών, ανάμεσα στα οποία βρίσκεται και το  Ελληνικό Έθνος.

 Για να εγκαταλειφτεί η γης,  έχει υποβαθμιστεί η αξία της. Φορολογείται ακόμη κ η κατοχή της. Έτσι,  ώστε να μην επιφέρει στον καλλιεργητή ούτε τα προς το ζην. Έτσι θα υποχρεωθεί ο ιδιοχτήτης να  πουλήσει την ιδιοχτησία του σε τιμές εξευτελιστικές. Ίσα για να επιβιώσει ένα μικρό διάστημα. Ύστερα;…

 Και ποιοι θα βρεθούν ν’ αγοράσουν; Ήδη έχουν βάλει στο χέρι μεγάλες εχτάσεις γης αλλοεθνείς επιχειρήσεις, καθώς και τα κρατικά «φιλέτα».  Οι παραχωρήσεις εχτάσεων, για εγκαταστάσεις ανεμογεννητριών σ’ αυτό αποβλέπουν κι αποσκοπούν.

 Με αυτό το εγχείρημα εκποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας θα πετύχουν ό,τι κι ο Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αλέξιος.  Το έχω τονίσει στην αρθρογραφία μου. Αλλά…

Ο ύπουλος Σιωνισμός προκαλεί ένα πρόβλημα, με τρόπο που δεν το καταλαβαίνει το θύμα,  γιατί δεν το υποψιάζεσαι. Φέρνει σε αδιέξοδο αυτόν που θέλει να καταστρέψει. Μετά έρχεται σα Σωτήρας και του προτείνει μέσα για  λύση σωτηρίας, που οδηγούν στην καταστροφή του. Αν θα τα  δεχτεί, ίσως πρόσκαιρα επιλύσει την οξύτητα του προβλήματος, αλλά μεσομακροπρόθεσμα το πρόβλημα  θα καταστεί και πάλι αδιέξοδο και τότε  επίλυσή του δεν θα υπάρξει.

 Σε δανείζει απλόχερα και δε σ’ ενοχλεί, ώσπου το δάνειό σου να φτάσει στο κρίσιμο σημείο. Τότε σ’ εκβιάζει κι απαιτεί την εξόφλησή του εδώ και τώρα. Αρπάζει την περιουσία σου κ Εσύ μένεις στο δρόμο. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά, με την πτώση Σου παρασύρεις  κι ως την καταστροφή πολλές φορές τους εγγυητές Σου. Αυτό κάνει και τώρα με τα δάνεια του δημοσίου, που τάχα χρωστούμε. Με τις «μίζες» των Μασόνων Υπουργών και Γεν. Γραμματέων. Με  τα υποβρύχια που γέρνουν. Με τα τάνκς για παρελάσεις. Με αεροπλάνα βομβαρδιστικά,  χωρίς εξαρτήσεις  βομβών. Με τα δάνεια των πολιτικών Κομμάτων, που μετακυλίονται στο Κράτος. Με τη διατήρηση του αριθμού των 300 βουλευτών σε Κράτος, που κ οι μισοί από αυτούς του πέφτουν πολλοί. Με τους υψηλούς μισθούς σε αλλοδαπούς Συμβούλους παντός καιρού, γιατί, μάλλον, οι Έλληνες θεωρούνται μπουνταλάδες κι ως εκ τούτου ακατάλληλοι. Με τη συνταξιοδότηση Βουλευτών και Δημάρχων με τη συμπλήρωση δυο θητειών!     Με τις καταχρήσεις και τις διασπαθίσεις των χρημάτων των Ασφαλιστικών Ταμείων. Αντί να κυνηγά τους καταχραστές, τους διασπαθιστές, και τους λοιπούς υπεύθυνους της χρεωκοπίας, αυξάνει τις εισφορές των ασφαλισμένων εργαζόμενων κ εργοδοτών και κατεβάζει παράλληλα μισθούς και συντάξεις σ’ επίπεδα πείνας και «ρολά» καταστημάτων προς αύξηση της ανεργίας.

Γιατί πρέπει να διορίζει κάθε  Κυβέρνηση τη Διοίκηση των Ασφαλιστικών Ταμείων και να μην προέρχεται αυτή από αιρετούς εκπρόσωπους των Ασφαλισμένων; Γιατί αυτοί Διοικούν ως ανεύθυνοι Άρχοντες ατιμώρητοι;

 Κάποιες από αυτές τις Σιωνιστικές ταχτικές χρησιμοποίησαν και κατά τη δανειοδότηση της Επανάστασης από Εβραιοσιωνιστικά Κέντρα. Κάποιες πραχτικές, από αυτές  που ακολουθούνται σήμερα, έχουν εφαρμοστεί από τότε  κ  είναι γνωστές.

Όμως…

   ΠΗΓΕΣ:

1. Βουρνάς Τάσος: «Ιστορία της Νεότερης και Σύγχρονης Ελλάδας», Πατάκης, Αθήνα, 2006, Α΄, σ.95+)

 2. Λάζος Χρίστος: «Η Αμερική και ο ρόλος της στην επανάσταση 1821», Παπαζήσης, 1984, Β΄, σ. 412-440)

  3. Διον. Κόκκινου: «Η Ελληνική Επανάσταση»    

  4. Τo Fanari            

   

                                                     Συμπληρώθηκε 22.2.2016

 

Το νερό μπήκε στ’ αυλάκι

 

 

Τα γεγονότα, που διαδραματίζονται σε καθημερινή βάση, τόσο μέσα στην Ελληνική Επικράτεια, όσο και μέσα στον περιβάλλοντα την Ελλάδα ζωτικό χώρο, καταμαρτυρούν ότι πολύ σύντομα  είναι δυνατό να υπάρξουν πολύ απρόβλεπτες και πολύ δυσάρεστες εξελίξεις για τον Ελληνισμό.

Η καταβαλλόμενη προσπάθεια της αποσταθεροποίησης της Ελλάδας και του περί αυτή γεωστρατηγικού και γεωπολιτικού χώρου είναι φανερή. Η Ελλάδα στην προκείμενη περίπτωση έχει ν’ αντιμετωπίσει δυο εχθρούς. Τον εξής ένα. Το Σιωνισμό. Αυτός  δρά ύπουλα και στο εσωτερικό και στον ευρύτερο ζωτικό χώρο της Ελλάδας. Έρχεται παράλληλα σα φίλος και σαν εχθρός.

 Φορέας του είναι και το «φιλικό» ΝΑΤΟ. Κι αυτό σα «φίλος» έρχεται προσκαλεσμένος της Ελλάδας, της Γερμανίας και της Τουρκίας να συμμετάσχει στο «πάρτυ» του Αιγαίου για δική του πάρτη.

 Η Κυβέρνηση επανέλαβε τη στραβομάρα πραχτικών προηγούμενων Κυβερνήσεων. Αυτές όμως ήταν και κατηγορήθηκαν ως Κυβερνήσεις μειοδοσίας. Η παρούσα, που το προσκάλεσε, πιστεύει ότι θα φερθεί το καλεσμένο της μούλικο αντικειμενικά στην επίλυση του προβλήματος ή ότι θα επιφέρει την από αυτό επιζητούμενη  συμφορά; Η συμβολή του στην αντικειμενική και δίκαιη  λύση του προβλήματος, που προκάλεσαν αυτοί των οποίων κι αυτό αποτελεί δημιούργημα,  αποτελεί την προϋπόθεση και την αιτία της επίκλησης και της πρόσκλησής του ν’ αναλάβει δράση στο Αιγαίο; Πως όμως μπορεί να παραβεί τις εντολές του δημιουργού του και να φανεί δίκαιο κι αντικειμενικό; Αν οι δημιουργοί του ΝΑΤΟ επιθυμούσαν την επίλυση του προβλήματος αυτού έντιμα, δίκαια κι αντικειμενικά, θα σταματούσαν την αιτία που το προκαλεί. Αιτία, που ΑΥΤΟΙ έχουν δημιουργήσει. Θα σταματούσαν τις εστίες πολέμου, που συντηρούν άσβεστες στην Εγγύς και Μέση Ανατολή επί δεκαετίες.   

Η Κυβέρνηση πιστεύει ότι το ΝΑΤΟ θα τερματίσει την ακατάσχετη ροή «προσφύγων» από την Τουρκία προς την Ελλάδα διά του Αιγαίου;

Όμως η Ιστορία του ΝΑΤΟ το παρουσιάζει ως μεροληπτικό υπέρ των Τούρκων. Αναφέρετέ μου μια περίπτωση, που αναμίχθηκε σ’ επίλυση Ελληνικού προβλήματος και να υπήρξε αντικειμενικό στις προτάσεις, στις διαπραγματεύσεις ή στις επεμβάσεις του υπέρ της … δικαιοσύνης. Στο Κυπριακό; Στο Σκοπιανό; Στην προσβολή των Ελλήνων Αξιωματικών του Κλιμακίου του στη Σμύρνη; Στους διωγμούς του Ελληνισμού στην Κων/πολη;  Στις χιλιάδες ναυτικές κι αεροπορικές παραβιάσεις του Ελληνικού εναέριου και θαλασσινού  χώρου από τα Τούρκικα σκάφη, τα οποία είναι ενταγμένα σ’ αυτό; Ή, μήπως,  στις σφαγές του Ελληνισμού της Μικρασίας και του Πόντου κατά τη δεκαετία 1914/1924 έδειξαν οι Δημιουργοί του πως ανήκουν στο ανθρώπινο γένος;  Που έδειξαν αντικειμενικότητα και δικαιοσύνη; Που;

Εξάλλου, το ίδιο το ΝΑΤΟ δηλώνει ότι: «Αυτή η αποστολή δεν είναι για να σταματήσουμε ή να απωθήσουμε προσφυγικά σκάφη».

Τότε γιατί έρχεται;

«…Το ΝΑΤΟ (λένε) θα συνδράμει με καίριες πληροφορίες και παρακολούθηση για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των διακινητών προσφύγων και εγκληματικών δικτύων…».  Γιατί; Στραβομάρα έχει η Τουρκία, στην οποία κι ανήκουν σαν πολίτες και σαν όργανα υπηρεσίας, εργαζόμενα για τον πλουτισμό του Σουλτάνου, αυτοί τούτοι οι δουλέμποροι και σωματέμποροι διακινητές των «φυγάδων» νέων εποίκων ανάλογων εκείνων των Σταυροφόρων και της Ενετικής εποίκησης και δεν τα βλέπει, αλλά κάλεσε το ΝΑΤΟ να της τα δείξει;

«…Το Βερολίνο, η Άγκυρα και η Αθήνα ζήτησαν το βράδυ της Τετάρτης επισήμως από τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ την οργάνωση «αποστολής παρακολούθησης στο Αιγαίο Πέλαγος…». Τίνος; Των Ρώσικων πλοίων κι αεροπλάνων;

 Για ποιο χτυπά η καμπάνα; Μήπως η «αποστολή παρακολούθησης» αφορά και συναριθμείται στα μέτρ’ αποκλεισμού  κατά της Ρωσίας;

Μήπως αυτός είναι ο αντικειμενικός τους σκοπός και καλύπτεται με την τάχα συμβολή τους στην επίλυση του μεταναστευτικού προβλήματος;

Εγώ, αυτός νομίζω πως είναι ο αντικειμενικός στόχος και σκοπός.

Η Τουρκία είναι σύμμαχος της  Γερμανίας. Χρωστεί την ύπαρξή της στην υπηρεσία που προσφέρει στη Δύση να κρατεί τα «ούμπαλα» της Ανατολής. Η Γερμανία κ  ο βαστάζος της αυτός κατά τα τελευταία εφτά χρόνια φανερά κι απροκάλυπτα συμπεριφέρονται προς την Ελλάδα εχθρικά μέσ’ από τα Όργανα της Ε.Ε., και τις παροχές της Ε.Ε. προς το βαστάζο. Ο βαστάζος έχει συμβάλλει και συνεχίζει να συμβάλει ενεργά στην οικονομική εξόντωση των Ελλήνων και στον εξευτελισμό του Ελληνισμού.

Η δε ναυτική μοίρα του ΝΑΤΟ, που αποστέλλεται στο Αιγαίο, τελεί υπό τη διοίκηση Γερμανού Αξιωματικού και ναυαρχίδα της είναι το γερμανικό πολεμικό Bonn. Σ’ αυτή επίσης συμμετέχουν το τούρκικο Barbaros,  το ιταλικό Libeccio, καναδέζικο Fredericton κ η ελληνική φρεγάτα Σαλαμίνα, προς σαλαμοποίηση του Ελληνισμού.

Όμως, αν είναι ειλικρινείς και θέλουν να προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια, σωτηρία, κι απαλλαγή από τα τόσα δεινά προκαλούνται στον Ελληνισμό και την εκμετάλλευση των  δυστυχισμένων αυτών ανθρώπων, που δε διστάζουν να εξοντώνουν με το σαδιστικό μέσο του πνιγμού ακόμη και βρεφών και νηπίων, γιατί δε σταματούν τους πολέμους, που αποτελούν την αιτία  πρόκλησης της προσφυγιάς, ώστε να σταματήσει ο εκπατρισμός τους;

Ποια είναι η πραγματική αιτία των πολέμων στην Εγγύς και στη Μέση Ανατολή; Ποιοι ευθύνονται για την πρόκλησή τους; Σε τι αποσκοπούν;  

Σε τι αποβλέπει και τι σηματοδοτεί η αλλοίωση της σύνθεσης του πληθυσμού της Ελλάδας; Στην αλλοτρίωση της Ελληνικής Επικράτειας; Στην εξάλειψη της Ορθόδοξης Χριστιανικής Θρησκείας; Σε ποιο από τα δυο; Ή «μ’ ένα σμάρο δυο τρυγόνια»;…

Γιατί από το 1990 δεν μπορεί να καταλαγιάσει το Ιράκ, η Συρία, η Αίγυπτος, η Λιβύη; Τίνος ήταν δημιουργήματα ο Σαντάμ Χουσεϊν του Ιράκ, οι Άρχοντες, σειρά ολόκληρη που ακολούθησε την πτώση του Νάσερ της Αιγύπτου, κι ο Μουαμάρ Καντάφι της Λιβύης;

Ποιοι και γιατί συντηρούν τη φωτιά γύρο από την ανατολική λεκάνη της Μεσογείου και σε περιοχές της Ν/Δ Ασίας;

Γιατί δεν τραβάτε το χαλινάρι του μαυραγορίτη, λαθρέμπορου, εκβιαστή, σωματέμπορου και δουλέμπορου παντουρκιστή Σουλτάνου, αλλά τον αφήνετε να θησαυρίζει με την κακοποιό δράση του;

 Κι όχι μόνο αυτό, αλλά και να εκβιάζει την Ε.Ε.. Και ν’ αμείβεται μέσω Γερμανίας. Και παράλληλα να προσαυξάνει την οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα  εκβιαστικά. Να προκαλεί ασύστολα τον Ελληνισμό, με συνεχείς παραβιάσεις του εναέριου και θαλασσινού χώρου, κάτω από την εποπτεία του …ΝΑΤΟ! Αλλά και να διενεργεί καταρρίψεις αεροσκαφών, μιμούμενος τον τορπιλισμό του «Έλλη» από το Μουσολίνι.

Ως πότε θ’ ανεχόμαστε τις προσβολές αυτού του είδους από τους «φίλους και συμμάχους» μας; Τέτοια στραβομάρα έχομε ή τόσο μαλάκες και δειλοί καταντήσαμε;

Ως πότε θ’ ανεβοκατεβαίνουν στη διακυβέρνηση της Ελλάδας δοτές μαριονέτες, προερχόμενες από τις τάξεις των Σιωνιστών Μασόνων;

«Ως πότε παλικάρια θα ζούμε στα Στενά…»;

 

Πέραν όμως από το μεταναστευτικό κάτι φαίνεται  να κινείται στα μουλωχτά, όμως εντατικά και δραστήρια, και στη Δ. Θράκη.

 Κυκλοφορεί φήμη πως η Τουρκία  θα υποχρεωθεί να συναινέσει στην ίδρυση Κουρδικού Κράτους στην Ανατολή. Οπότε ο διαμελισμός Συρίας – Τουρκίας θεωρείται ότι ωρίμασε. Ότι σχεδιασμός που αφορά στην πράξη  αναδασμού της Εγγύς Ανατολής πήρε τέλος κι αρχίζει εφαρμογή του επί του εδάφους.  Κι ότι παράλληλα θ’   αποσχισθεί  η Δ. Θράκη από την Ελλάδα κ η  Ανατολική  από την Τουρκία, και θα  συνενωθούν σ’ ένα Προτεχτοράτο, με την ονομασία Δημοκρατία της Θράκης. Ισχυρίζονται πως έχουν ήδη προχωρήσει τις υποδομές κ υπολείπεται ακόμα η  ιδρυτική πράξη! (Βλπ.: Μ. Σπ. Γαλανάκη: «PAX JUDAICA ή Παγκοσμιοποίηση»).

 

Αντιβαίνει  βέβαια κάτι τέτοιο κι αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάνης της 24.7.1923. Αλλά σ’ αυτή τη λεπτομέρεια θα κολλήσομε τώρα, που οι «μίζες» άναψαν τις  μηχανές και το τραίνο του Σιωνισμού έχει αναπτύξει ταχύτητα τέτοια, που μόνο ένας εκτροχιασμός μπορεί να ματαιώσει την πορεία του;

Μην ανησυχείτε όμως ο εκτροχιασμός θα συμβεί. Γι’ αυτό, ας κατεβούν από το τραίνο όσοι μπουνταλάδες πίστεψαν στο ασφαλές του ταξίδι κ επιβιβάστηκαν σ’ αυτό…

                                                              Γράφτηκε  15.2.2016

 

 

 

«ΣΤΑΣΟΥ, ΤΟΥΡΚΕ, ΝΑ ΓΕΜΙΣΩ»

 

 

 Λέγαμε λοιπόν στο προηγούμενο δημοσίευμα για τα δυο δάνεια, που πραγματοποίησε  η Επανάσταση στο Λονδίνο. Το πρώτο τις 9.2.1824 και το δεύτερο στις 2.6.1825.  Είπαμε ακόμη πως τα δανεικά γίνανε καπνός. Ως «έπεα πτερόεντα». Κ επειδή αφήσαμε κάποια κομμάτια του ψητού και λίγη σάλτσα στο πιάτο, θα με υποστείτε και σήμερα, για την ολοκλήρωση του … γεύματος. Είναι, λέει ο γιατρός, προτιμότερο ένα γεμάτο πιάτο, και μάλιστα όταν αυτό περιέχει τοξίνες, να το μοιράζεις σε δυο γεύματα, από το να το καταναλώσεις σ’ ένα και να σου κάτσει στο στομάχι…

Από το πρώτο δάνειο είπαμε πως ένα ποσό 160.000 λίρες  στερλίνες προσφέρθηκε προκαταβολικά,  ως «ουρά νουά», που λέν’ οι χασάπηδες, στα ναυπηγεία Αλεξ. Γκαλογουέι (Galloway) για τη ναυπήγηση 6 ατμοκίνητων σύγχρονων πολεμικών, με τα οποία η Επανάσταση των Ελλήνων επιδίωκε να ενισχύσει το ναυτικό της στα 1824.  

Το παραμύθι λέει πως τρεις …κομιτατζήδες του «Φιλελληνικού (Κο)μητάτου» Ellice, Hobhouse και Burdett μαζί με το χρηματιστικό οίκο, που εξέδωσε το δάνειο, ανέλαβαν πρωτοβουλία, ύστερ’ από πρόταση του Έλλις κι ανέθεσαν την κατασκευή σύγχρονης ατμοκίνητης  κορβέτας 400 τόνων με πλήρη εξοπλισμό, που θα την ονόμαζαν «Καρτερία», αντί ποσού 10.000 λιρών στερλινών.   Αμέσως προχώρησαν σε διαφήμιση της παραγγελιάς κ οι ομολογίες του Ελληνικού δανείου άρχισαν ν’ ανεβαίνουν. Μόλις διαπίστωσαν ότι «πουλάει το κόλπο», αύξησαν την παραγγελιά προσθέτοντας σ’ αυτή την κατασκευή άλλων πέντε πολεμικών αντί 110.000 λίρες. Και βέβαια διαφήμισαν το γεγονός.  Οπότε  η ζήτηση γι’ αγορά  ελληνικών ομολογιών απογειώθηκε! Από αυτό γίνεται αντιληπτό πως σκοπός των Σιωνιστών αυτών δεν ήταν η ενίσχυση της Επανάστασης των Ελλήνων. Οι Μασόνοι αυτοί χρησιμοποιούσαν την Ελληνική Επανάσταση για να κάνουν παιγνίδι χρηματιστηριακό. Επιδίωκαν  το πούλημα των ομολογιών του δανείου σε υψηλότερες τιμές, με τη βοήθεια της διαφήμισης της παραγγελιάς ναυπήγησης πολεμικών πλοίων, που η χρήση τους θα κατατρόπωνε τον εχθρό και θα επέφερε την απελευθέρωση των Ελλήνων. Κι αυτό,  όχι μόνο για να ξεφορτωθούν τα «σαπάκια», όπως θα ονόμαζαν αυτές τις ομολογίες σήμερα,  να πάρουν πίσω τα κεφάλαια που διέθεσαν για τη σύναψη του δανείου, και να τα φορτώσουν σε πλάτες τρίτων, αλλά να  πετύχουν κι άμεσο σημαντικό κέρδος! Αυτό ήταν το ήθος μερικών Βρετανών «Φιλελλήνων», που είδαν την Ελληνική Επανάσταση ως κερδοφόρα επιχείρηση!...

 Πως όμως, ενώ η τιμή   για μόνο το «Καρτερία» ήταν 10.000 λίρες, ανέβηκε κατακόρυφα στη μαζική παραγγελιά των πέντε άλλων, που το ένα μάλιστα ήταν πιο μικρό. Υπερδιπλασιάστηκε αναλογικά κι ανήλθε στις 22.000 το κομμάτι!

 Ένα το κρατούμενο.

 Η παραγγελιά δόθηκε σε ώρα, που πέραν από τον εμφύλιο αναμενόταν κ η …επίσκεψη του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο από μέρα σε μέρα. Ουσιαστικά η κρίση ήταν διπλή. Το ένα σκέλος της προερχόταν από τον εσωτερικό και το άλλο από τον εξωτερικό εχθρό των Ελλήνων.

 Ωστόσο το μεν «Καρτερία» συμφωνήθηκε να παραδοθεί τον Αύγουστο του 1825, και τ’ άλλα πέντε, να παραδοθούν ύστερ’ από 4-5 μήνες!

«Κάθου γραι(α) κι ανέμενε να κάμεις γιο να Σ’ αγαπά»…

Προκύπτουν λοιπόν απορίες κ  ερωτήματα:

«α) Γιατί έγινε - εν μέσω πολέμου - παραγγελία κατασκευής νέων πλοίων και όχι αγορά έτοιμων; 

β) Γιατί στην παραγγελία δεν υπήρχε πρόβλεψη ποινικής ρήτρας σε περίπτωση καθυστέρησης παράδοσης της παραγγελίας; 

γ) Γιατί η παραγγελία έγινε προς τον Galloway, του οποίου ο γιος ήταν γνωστό ότι βρισκόταν στην υπηρεσία του Μεχμέτ-Αλή εναντίον του οποίου πολεμούσαν οι Έλληνες;»( Πηγή: Ιστορία των Εθνικών Δανείων, Α.Ανδρεάδη (1904).

Τι θα λέγανε δηλαδή στον Ίμπραήμ: Μείνε και περίμενε στην Κρήτη ώσπου να μας κατασκευάσουν τα πολεμικά, κι αφού τα παραλάβομε, απόπλευσε από τη Σούδα κ εμείς θα σε βυθίσομε μεσοπέλαγα;

Δυο τα κρατούμενα.

Πρέπει όμως να διευκρινιστεί πως  τα μεν «σκαριά» των πλοίων   ανέλαβε να κατασκευάσει η ναυπηγική εταιρία Brent Shipyard Deptford on-Thames. Το δε μηχανολογικό εξοπλισμό ανέλαβε η  Alexander Galloway  στο Smithfield. Η πρώτη φέρθηκε με συνέπεια. Η δεύτερη όχι. Τα σκαριά ήταν εμπρόθεσμα έτοιμ’ απ’ όσο συμπεραίνεται.  Ο Γκαλογουέι, του οποίου ο γιος  ήταν στην υπηρεσία του Ιμπραήμ και μάλλον ότι τον συνόδευε και στην εκστρατεία καταστολής της Επανάστασης των Ελλήνων, καθυστερούσε την παράδοση και προσαρμογή του  μηχανολογικού εξοπλισμού. Κ είχε κι άλλο λόγο να το κάμει σκόπιμα, αφού είχε πάρει από το Σατράπη της Αιγύπτου παραγγελιά κατασκευής μηχανών για νέα πλοία προς εκσυγχρονισμό του δικού του στόλου.  Υποθέτω πως ο Γκαλαγουέι αυτός μόνο το μηχανολογικό εξοπλισμό πλοίων κατασκεύαζε, αφού τα σκαριά κατασκευαζόταν από άλλους ναυπηγούς.  Συμπεραίνομε λοιπόν ότι η καθυστέρηση παράδοσης της «αρματωσιάς» των πλοίων μάλλον ήταν στημένη σκόπιμα, για την ευόδωση της εκστρατείας του Ιμπραήμ, αλλά παράλληλα εξυπηρετούσε κι ανθελληνικούς σκοπούς της Βρετανικής Κυβέρνησης.

Στο παιγνίδι, ήταν συμμέτοχοι και κάποιοι από τους «Φιλέλληνες» του  …μητάτου…

 Με την αιτιολογία πως τα δυο από τα πέντε πολεμικά θα ήταν φρεγάτες, πιο μεγάλα και πιο ισχυρά, το κόστος υπερδιπλασιάστηκε.

Παράλληλα έπρεπε και κάποιος ειδικός να επιβλέψει την κατασκευή, ώστε αυτή να γίνει σύμφωνα με τις προδιαγραφές. Να  πιστοποιήσει  στη συνέχεια και να υπογράψει εκ μέρους των  αγοραστών τα σχετικά έγγραφα και να παραλάβει τα πλοία. Και σαν τέτοιος ομόφωνα προτάθηκε  από το «κουαρτέτο» του …μητάτου, διά του αδελφού Έλλις  κ επιβλήθηκε η πρόσληψη του πράχτορα του Σιωνισμού  Τόμας Αλεξάντερ Κόχραν (Thomas Alexander Cochrane) ως του άριστου …νηογνώμονα! Μάλιστα εκβιάστηκε κ η πρόσληψή του  ως Διοικητή του νέου αυτού ατμοκίνητου πολεμικού στολίσκου με το βαθμό ναυάρχου κι αμοιβή του καθορίστηκε σε 37.000 λίρες(!), οι οποίες  και του καταβλήθηκαν από το δάνειο!

Ο …Ναύαρχος ανέλαβε αμέσως καθήκοντα υπεύθυνου επόπτη   κατασκευής των 6 πολεμικών. Κάτι σα νηογνώμονας. Και τούτο, γιατί κάποιοι από την παρεούλα του «Φιλελληνικού Κομιτάτου» δεν ήταν σκέτοι «Φιλέλληλες», αλλά όργανα του Σιωνισμού, που επιδίωκαν να γίνει αποδεχτή από τους Έλληνες η ίδρυση στην Πελοπόννησο Βρετανικής αποικίας με τη μορφή Προτεχτοράτου.

Ο Κόχραν είχε χρηματίσει πρωτύτερα Ναύαρχος και σε άλλες Μπανανίες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής  κ είναι αλήθεια πως είχε ικανότητες κ εμπειρίες στο πολεμικό ναυτικό. Δεν ήταν όμως καθαρός.  Πρωτύτερα, ως αξιωματικός στο Βρετανικό στόλο, είχε ανάμιξη σε «κομπίνες» του χρηματιστηρίου του Λονδίνου, κ είχε τιμωρηθεί με απόλυση. Είχε διαδώσει  κερδοσκοπικό  …θάνατο του Ναπολέοντα πολύ πριν επέλθει  σ’ αυτό το ενεργούμενο του Εβραιοσιωνισμού  ο ποθούμενος κι από τη Βρετανία θάνατός του.

 Ο Μεγάααλος αυτός μπουνταλάς, τελικά, δολοφονήθηκε από τους Βρετανούς, με μικρές δόσεις αρσενικού, που έβαζαν στο φαγητό του, ώστε να επέλθει ο θάνατος σταδιακά, με μαρτυρικό σαδιστικό τρόπο κι αφόρητους πόνους.

 Όμως ωστόσο η διάδοση του θανάτου του Ναπολέοντα απέφερε σημαντικά κέρδη στην ομάδα των «παπαγαλακιών» που τη διέδωσε, μέλος της οποίας ήταν κι ο Κόχραν, που «σόρταρε» μετοχές  αξίας 1.100.000 λιρών με σημαντικό κέρδος! Κι όταν η απάτη διαπιστώθηκε, ο Κόχραν απολύθηκε από το Βρετανικό πολεμικό ναυτικό.

 Ο  Κόχραν είχε διατελέσει και Βουλευτής.  Έκανε και τον …εφευρέτη.  Είχε, λέει, εφεύρει ένα δικό του σύστημα (πατέντα) μηχανών, που ο συνδυασμός συντελούσε στην ανάπτυξη μεγαλύτερης ταχύτητας(;) των  πλοίων.   Κι αυτή του την εφεύρεση επιδίωξε και μάλλον αυθαίρετα επέβαλε να εγκατασταθεί σ’ αυτά τα πολεμικά. Αποτέλεσμα να χρειαστεί μετασκευή στα σκαριά και να προβληθεί ως αιτία καθυστέρησης της  κατασκευής και παράδοσης των πλοίων!

 Τρία τα κρατούμενα.

Ενώ  η ναυπήγηση της κορβέτας, που της δόθηκε από τον Έλλις τ’ όνομα   «Καρτερία», με υπονοούμενο,  είχε προχωρήσει,  καθυστέρησ’ ένα χρόνο από τον προβλεπόμενο για να παραδοθεί, γιατί παρέμενε το κουφάρι ξαρμάτωτο.

Οι καθυστερήσεις παράδοσης αυτών  των ατμοκίνητων πλοίων, που για την εποχή αποτελούσαν πρωτοπορία κι άλλα όμοιά τους δεν είχαν ακόμη πλεύσει στη Μεσόγειο, ανησύχησε πολύ τους Έλληνες.

Ευτυχώς στον ελληνικό στόλο υπηρετούσε ο Βρετανός πλοίαρχος Φραγκίσκος Άστιγξ, όπως τον έλεγαν οι Έλληνες. Τ’ όνομά του ήταν Φράνκ  Άμπνεϋ Χέιστινγκς (Frank Abney Hastings). Και για ν’ αποφύγουν το κακόηχο Χέϊστινγκ, που το μπέρδευαν και το πρόφεραν «Χέστη», τον βάφτισαν Άστιγξ στα Ελληνικά τους.

 Ο Φράνκ  ήταν πραγματικός Φιλέλληνας και δεν αποτελούσε όργανο των Σιωνιστών του Λονδίνου. Δεν ήταν μισθοφόρος. Εργαζόταν τίμια υπέρ της Επανάστασης στο πλευρό των Ελλήνων. Κι όχι μόνο «Χέστης» δεν ήταν, αλλά πολύ τολμηρό και γενναίο παλληκάρι. Ο ανήσυχος αυτός Βρετανός αξιωματικός οραματιζόταν «μια τεχνολογική επανάσταση για τη σωτηρία της Ελλάδας» (Χαράλ. Παπασωτηρίου: «Ο αγώνας για την εθνική ανεξαρτησία…, Σιδέρης, Αθήνα, 1996, σ. 181).

 Όταν λοιπόν πληροφορήθηκε τα γεγονότα, διατέθηκε με προθυμία να βοηθήσει στην επίλυση του προβλήματος.

 Η Επανάσταση, μπροστά στ’ αδιέξοδα που αντιμετώπιζε, δέχτηκε την προσφορά του, που να σημειωθεί ήταν κι ανέξοδη γι’ αυτήν, γιατί ο άνθρωπος αυτός με δικά του χρήματα έκανε ό,τι έκανε.

 Ο Άστιγξ λοιπόν πήγε στο Λονδίνο κι ανέλαβε ο ίδιος την επίβλεψη της ναυπήγησης. «Εκεί όμως συνάντησε μια απίστευτη και ανάλγητη κατάσταση κατασπατάλησης των χρημάτων από Έλληνες και Άγγλους… επιβάλλεται εκβιαστικά ως αρχηγός του ατμοκίνητου ελληνικού στόλου ο ναύαρχος Κόχραν. Ή επιτροπή των τριτεγγυητών (Λόρδος Έλλις κ.ά.) διαχειρίζονταν τα χρήματα εν αγνοία των Ελλήνων, αγόραζαν άχρηστα υλικά και πλήρωναν ύποπτες αμοιβές και προμήθειες. Ό Κό­χραν μάλιστα αγόρασε για ναυαρχίδα του την ημιολία «Μονόκερως» και την εξό­πλισε με πολυτέλεια (για την κάβα μόνο πληρώνει 2.500 λίρες).»(Ιω. Φιλίστωρ: «Φράνκ Άστιγξ, ένας ανιδιοτελής φιλέλλην στην επανάσταση του 1821, www. istorikathemata.com, 6.3.2010»)

Ύστερ’ από πολλές κι αντίξοες προσπάθειες και πρόσθετα έξοδα, που κατέβαλε ο Άστιγξ από δικά του χρήματα για τον εξοπλισμό του, το «Καρτερία» ολοκληρώθηκε κ εξοπλίστηκε. Όμως αμφιβάλλω αν πρόκειται γι’ αυτό, που είχε παραγγελθεί αρχικά ή για κάποιο άλλο σκαρί, που βρήκε ο Άστιγξ έτοιμο και το αγόρασε.

                                                    

 Και πάλι όμως την  παράδοσή του παρεμπόδισε η Κυβέρνηση της Βρετανίας, με πρόσχημα την ουδετερότητά της στο διεξαγόμενο πόλεμο από τους Έλληνες Επαναστάτες κατά της φίλης και συμμάχου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Η ουδετερότητά της όμως αυτή, της επέτρεπε να πουλεί πολεμικά πλοία στον Ιμπραήμ, που ωστόσο είχε κάμει απόβαση από τις 12/24.2.1825, και κατέστρεφε την Πελοπόννησο, σκότωνε κ αιχμαλώτιζε κ εκπάτριζε μάχιμους κι αμάχους!

Για ν’ αποφύγει τάχα η Βρετανία διπλωματικές εμπλοκές με την Αίγυπτο και την Ο.Α.,  ο Άστιγξ υποχρεώθηκε και προχώρησε στην  αγορά του πλοίου και τη νηολόγησή του  στ’ όνομά του. Έτσι, παρά τα εμπόδια και τις απειλές, που δέχτηκε για να μην προχωρήσει στην αγορά του πλοίου, – κι αυτές είναι που καταμαρτυρούν τις πραγματικές προθέσεις της Βρετανίας, -  αυτός, με το γενναίο κι αποφασιστικό αυτό τόλμημα μπόρεσε να εξουδετερώσει τους εκβιασμούς και τις παρεμβάσεις της Βρετανικής Κυβέρνησης. Ν’ αποδεσμεύσει το «Καρτερία», με δικά του έξοδα! Να επιλέξει πλήρωμα και να το επανδρώσει μ’ αυτό αναλαβαίνοντας τη μισθοτροφοδοσία του, και ν’ αποπλεύσει από το Λονδίνο αρχές του Ιούλη 1826!!

Όμως, για να μην κινηθούν υποψίες,  η μεταβίβαση του πλοίου στ’ όνομα του Φράνκ γίνηκε ως αυτό να ήταν …ψαράδικο και χωρίς τα κανόνια! Τα κανόνια τα έκαμαν εξαγωγή στις Η.Π.Α.. Κι από ‘κεί θα τα έκαναν εξαγωγή προς την Ελλάδα! Στην πραγματικότητα έκαναν κρουαζιέρα στα κανόνια, με το σκοπό να μη φτάσουν στην Ελλάδα την ώρα που αυτή τα είχε απόλυτη ανάγκη.

Ο Άστιγξ  κατά το ταξίδι του «Καρτερία» προς την Ελλάδ’ αντιμετώπισε νέες περιπέτειες.   Κάποια στιγμή, ενώ παρέπλεε ανάμεσα Μασσαλίας – Ν. Ιταλίας, το «Καρτερία» πήρε φωτιά. Η μηχανές καταστράφηκαν. Το πλοίο διασώθηκε με …εγκαύματα Β΄ βαθμού, όπως θα έλεγ’ ένας χειρούργος. Ευτυχώς τα πανιά σώθηκαν, και μ’ αυτά έπλευσε  ως το Κάλιαρι της Σαρδηνίας. Στο εκεί «καρνάγιο» το «Καρτερία» επισκευάστηκε και κατάφερε ν’ αποπλεύσει στις 22.8.1826 και να φτάσει στο Ναύπλιο στις 3.9.1826. Τα κανόνια όμως δεν είχαν φτάσει ακόμη. Έτσι το «Καρτερία», έμενε ξαρμάτωτο, ώσπου να μεθοδευτεί η απελευθέρωση της Ελλάδας από τις Μ.Ε.Δ. διά της ναυμαχίας του Ναυαρίνου! Και να φανεί δ’ αυτής, ότι δεν απελευθερώθηκαν με δικά τους μέσα οι Έλληνες,  αλλά τους απελευθέρωσαν οι Αγγλογάλλοι!! Άρα λοιπόν σ’ αυτούς χρωστούν οι Έλληνες τη Λευτεριά τους. Έτσι δούλευε και δουλεύει το Σύστημα, είτε το παραδέχεστε, είτε όχι.

 Το «Καρτερία», βέβαια, δεν έμεινε ανενεργό στο Ναύσταθμο. Ο Άστιγξ φρόντισε και το «αρμάτωσε» με μια κανονιοφόρο ρυμουλκούμενη και ρίχτηκε σχεδόν αμέσως κατά του Τουρκοαιγυπτιακού στόλου. Πράξη, που προκάλεσε αγανάχτηση στους Βρετανούς και γι’ αυτό προγράφηκε κ έπρεπε να βρεθεί τρόπος να πεθάνει, χωρίς να ενοχοποιήσει το δολοφόνο…

Κατά τις 17 ή 18/29 ή 30. 9.1826, ο Άστιγξ  με το «Καρτερία» επιτέθηκε μαζί και με το  Ιστιοφόρο πολεμικό Μπρίκι «Σωτήρ», που κυβερνούσε ο Τόμας, και με δυο γολέτες,  σε στολίσκο 11  Τουρκικών πολεμικών στον όρμο της Ιτέας. Βύθισε τη Ναυαρχίδα τους  κι οχτώ ακόμη Τούρκικα πολεμικά. Τα δυο άλλα πρόφτασαν να σωθούν. Συνέλαβε στη συνέχεια στ’ ανοιχτά έξω από το λιμάνι της Πάτρας δυο Αυστριακά, που η νηοψία τους απέδειξε ότι μετέφεραν φορτίο πυρομαχικών προς τα κατεχόμεν’ από τούρκικες φρουρές  παράχτια φρούρια. Ο Πρόξενος της Αυστρίας,  έσπευσε  με μικρό πλοιάριο να του επιβάλει, ως να ήταν υπάλληλός του, ν’ απελευθερώσει αυτά. Ο Άστιγξ όχι μόνο δεν υπάκουσε, αλλ’ αντίθετα μόλις αντιλήφτηκε κατά τη συζήτηση μέσα στο λιμάνι της Πάτρας γολέτα χωρίς σημαία. Κινήθηκ’ εναντίον της. Ο ίδιος  Πρόξενος τον ενημέρωσε πως ήταν Αυστριακή. Κι ο Άστιγξ απαίτησε να του πάει ο Κυβερνήτης της γολέτας τα χαρτιά του για έλεγχο.  Αλλ’ αντ’ αυτού ο Κυβερνήτης οδήγησε τη γολέτα  προς το τουρκοκρατούμενο φρούριο Πατρών, να προστατευθεί από τα τηλεβόλα του. Ο Άστιγξ τότε άρχισε να βάλει εναντίον της και τη βύθισε.               

    

 

Με τη συμβολή του «Καρτερία» και του θαρραλέου, γενναίου, επιδέξιου κ ικανού Άστιγξ, εκκαθαρίστηκε τότε ο Κορινθιακός από την παρουσία μονάδων του Τουρκοαιγυπτιακού στόλου, ώστε καμιά μονάδα τους να τολμά  να εισπλεύσει σ’ αυτόν . Έτσ’ οι φρουρές  των κατεχόμενων από τον εχθρό παράχτιων φρουρίων  Ρίου, Αντιρρίου, Ναυπάχτου, Πατρών, ακόμη κι αυτών της Δυτικής Στερεάς και Πελοποννήσου δεν είχαν δυνατότητες ενισχύσεων κι ανεφοδιασμού από τη θάλασσα. Οι περιπολίες του Ελληνικού στόλου είχαν κατατρομάξει όχι μόνο τα Τούρκικα, αλλά και τα  Αιγυπτιακά και τα φορτηγά Ευρωπαϊκά, ώστε να υποχρεωθούν να σταματήσουν τη διακίνηση στρατευμάτων και κάθε είδους εφοδίων από τη θάλασσα.  Ως τότε, παρά τον αποκλεισμό, γινόταν, και με τις πλάτες των στόλων Βρετανίας και Γαλλίας, τέτοιου είδους παραβάσεις του αποκλεισμού. Έτσι ο Ιμπραήμ αναγκάστηκε να βγάλει από το Νεόκαστρο μονάδες του στόλου του για να χτυπήσει κυρίως το «Καρτερία». Οι στόλοι των ΜΕΔ υποχρεώθηκαν τότε να παρέμβουν και να εμποδίσουν αυτή την απόπειρα. Κι  αυτή τους η επέμβαση προκάλεσε την αφορμή  της Ναυμαχίας στο Ναυαρίνο.  Πλην όμως την έξοδο μονάδων του Αιγυπτιακού στόλου την προκάλεσε η δράση του Ελληνικού Στόλου και μάλιστα του υπό τον Άστιγξ «Καρτερία». Άρα σ’ αυτόν ανήκει και θα πρέπει ν’ αποδοθεί η τιμή. Έτσι στήθηκε η επιχείρηση  Ναυαρίνο.

 Και δεν ήταν αυτές μόνο οι επιτυχίες του «Καρτερία». Ακολούθησαν ακόμη κι άλλες αξιοσημείωτες πετυχημένες επιχειρήσεις. Και να λάβετε υπόψη Σας ότι, το πλοίο αυτό δεν πληρούσε  τις αρχικές προδιαγραφές.

Δεν είχ’ εκτόπισμα 400 τόνων, αλλά μόνο 233 κ ήταν κατασκευής  του  Daniel Brent στα ναυπηγεία Greenland South Dockyard Rotherhith London. Είχε  μάκρος 25 πόδια (38,40 μέτρα). Μέγιστο πλάτος 7.60 μέτρα. Ήταν μια  «θωρακισμένη» κ εξοπλισμένη με 4 κανόνια των 68 λιβρών και 4 καρρονάδες των 68 λιβρών «ημιολία». Δηλαδή πλοίο, που η προώθησή του γινόταν με δυο τρόπους. Με τον αέρα, και γι’ αυτό έφερε 4 μεγάλα ιστία (πανιά) κ ισάριθμους ιστούς. Και με τον ατμό, και γι’ αυτό έφερε 2 ατμομηχανές των 80 ή 85 ίππων κατασκευής Galloway-Smithfield , που έκαιγαν κάρβουνο κ  ήταν τοποθετημένες στο κέντρο του σκάφους. Αυτές κινούσαν δυο τροχούς-φτερωτές-κουπιά, τοποθετημένους εξωτερικά στις δυο κουπαστές του σκάφους. Με τον τρόπο αυτό το σκάφος ανέπτυσσε ταχύτητα  7 κόμβους την ώρα.  Το πλήρωμά του αποτελούσαν: 17 αξιωματικοί, 22 υπαξιωματικοί, 32 πυροβολητές και 4 μάγειροι. Σύνολο 75 άτομα (www.greekshipmodels.com). 

Ήταν το πιο εκσυγχρονισμένο πολεμικό της εποχής του και το πρώτο του είδους, που ταξίδεψε στη Μεσόγειο και πήρε μέρος σε ναυμαχία και σε λοιπές θαλασσινές επιχειρήσεις. Ήταν η  δεύτερη προσπάθεια χρήσης του ατμού ως κινητήριας δύναμης πλοίου, και μάλιστα δοκιμαστική. Με πρώτη την ανάλογη περίπτωση, που είχε προηγηθεί στις Η.Π.Α., χωρίς όμως συμμετοχή του ατμοκίνητου εκείνου πλοίου σε ναυμαχία ή άλλη πολεμική δραστηριότητα…

                                Γράφτηκε στις 29.1.2016