ΔΙΑΘΕΤΟΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΝΗΜΗ

                                                     Η

                                    ΜΟΝΟ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

 

Αυτό, που συμβαίνει με τον Ελληνικό Λαό, νομίζω πως δε συμβαίνει, έστω σ’ αυτό το σημείο, με τους υπόλοιπους «πολιτισμένους» Λαούς των Κρατών του «Δυτικού» Κόσμου. Γιατί υπάρχει σίγουρα κι ο Λαός της Β. Κορέας, στο υπόδειγμα του οποίου πιστεύω πως ο Ελληνικός Λαός δεν αποβλέπει. Όπως υπάρχουν κ οι Λαοί της Ζούγκλας του Αμαζονίου, της κεντρικής Αφρικής κι όχι μόνο…

Πέστε μου, στο Θεό Σας, από την απελευθέρωση, τμήματος έστω, της Ελλάδας από τον επαχθή ζυγό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κι από τη θεμελίωση Κράτους «Ελληνικού», πότε αυτό το Κράτος υπήρξ’ ΕΛΕΥΘΕΡΟ! Πότε ο Λαός του Κράτους αυτού υπήρξ’ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ! Πέστε μου μια περίοδο της Ιστορίας αυτού  του «Ελληνικού» Κράτους, κατά την οποία πιστεύετε πως αυτό υπήρξ’ Ελεύθερο. Πέστε μου.

Αν εξαιρέσομε το μεταβατικό στάδιο που πέρασε το Κράτος αυτό από τη δουλεία του στους Τούρκους ως τη δουλεία του στους χρυσοκάνθαρους Εβραιοσιωνιστές της Ευρώπης. Δουλεία, που ουσιαστικά  συνέβη, ενώ το Έθνος ακόμη αγωνιζόταν για ν΄ απελευθερωθεί από  τη δουλεία την πρώτη, για να υποπέσει στη δεύτερη. Και λέγοντας μεταβατικό στάδιο, εννοώ την περίοδο του Μεγάλου Αγώνα και το διάστημα διακυβέρνησης της Ελλάδας από τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ένα διάστημα, που η δουλεία της Ελλάδας στους Εβραιοσιωνιστές της Ευρώπης δεν είχε ακόμη παγιωθεί. Γενναίοι, Ηρωϊκοί Αγωνιστές, κι ο Κυβερνήτης αυτός αγωνιζόταν διαδοχικά, αλλά και παράλληλα, για να την αποφύγουν. Κ οι μεν Αγωνιστές διχάστηκαν από την προπαγάνδα και τα εργαλεία του Εβραιοσιωνισμού. Άφησαν σχεδόν απολέμιστο τον εχθρό. Και πιάστηκαν σ’ εμφύλιο την κρίσιμη ώρα. Ο δε Κυβερνήτης υστερότερα   έπεσε μαχόμενος υπέρ της αποφυγής της, δολοφονημένος, όπως κι άλλοι πρωτεργάτες του Αγώνα για τη Λευτεριά, από τα όργανα του Εβραιοσιωνισμού. Μια κρίσιμη για τον Ελληνισμό δεκάχρονη περίπου περίοδος αμφισβήτησης.

 Δεν άφησαν ζωντανό οι Εβραιοσιωνιστές τον Κυβερνήτη, σε συνεργασία με τους Γραικύλους, ώστε να ολοκληρώσει την προσπάθειά  του και να επιτύχει την αποφυγή της δουλείας του Κράτους, που αυτός ανέλαβε να Κυβερνήσει. Έτσι, ούτε και τότε το Κράτος αυτό υπήρξ’ Ελεύθερο,  αλλά Κράτος αγωνιζόμενο για την αποφυγή της μετάπτωσής του από τον ένα στον άλλο Καταχτητή. Κράτος, που αμφισβητούσε την υποδούλωσή του. Δεν συναινούσε σ’ αυτή. Αλλ’ αγωνιζόταν να την αποφύγει και να ζήσει Ελεύθερο κι αδέσμευτο. Κράτος, που αντιμετώπιζε τον εξωτερικό παράλληλα με τον εσωτερικό εχθρό. Κ εσωτερικός εχθρός του ήταν και τότε, όπως και σήμερα, η Μασονία, που συνεργαζόταν από τότε κ εξακολουθεί και συνεργάζεται  με  τον εξωτερικό εχθρό αποδειγμένα.

Διαιωνίζεται, λοιπόν, η δουλεία των Ελλήνων. Κ η διαιώνισή της οφείλεται κατά μεγάλο ποσοστό στον εσωτερικό εχθρό. Τους «τρίδουλους εκ προγόνων» Γραικύλους συνεργάτες του καταχτητή, τους οποίους μεταχειρίζεται ως εργαλεία. Κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους Μασόνους υπηρέτες του.

 Αυτό το γνώριζε ο Καποδίστριας, γιατί είχε χρηματίσει Μασόνος. Γνώριζε από τα μέσα πολύ πιο πολλά απ’ όσα γνωρίζουν οι λοιποί του είδους. Ήταν όμως καλός Πατριώτης κ υπεράνω χρημάτων, και γι’ αυτό δεν  αλλοτριώθηκε, ούτε κι απαλλοτριώθηκε από τη Μασονία και το Σιωνισμό. Αντί να τον χρησιμοποιήσει και να τον καταστήσ’ υποχείριό της η Μασονία, ΑΥΤΟΣ είχε τη δύναμη, το κύρος, τον Πατριωτισμό και χρησιμοποίησε αυτήν όσο εξυπηρετούσε την Ελληνική υπόθεση. Ύστερα, την πολέμησε. Έμεινε Πατριώτης και συνειδητά προσέφερε τη ζωή του κ έπεσε «υπέρ Πίστεως και Πατρίδος»…

Παραθέτω δυο αποδειχτικά στοιχεία, εξαιρετικά επίκαιρα την παρούσα στιγμή κ ενόψει εκλογών. Και τα δυο αφορούν στην προσπάθεια του Κυβερνήτη να καταπολεμήσει τη Μασονία. Να  διαλύσει τις Μασονικές οργανώσεις, που αποτελούσαν εστίες του εχθρού μέσα στην Ελλάδα, όπως αποτελούν και σήμερα. Και να σώσει την Ελλάδα και τον Ελληνισμό από τη δουλεία, στην οποία τον οδηγούσαν οι Μασόνοι. Μια προσπάθεια, που, δυστυχώς, απέτυχε να γλιτώσει το Κράτος από την «εστιλβωμένη δουλεία» των Εβραιοσιωνιστών και να το καταστήσει Ελεύθερο κ Ελληνικό.

  Αυτά τα «ντοκουμέντα» είναι δυο Διαταγές του Κυβερνήτη. Γνωστές στους Ιστορικούς, που αρκετοί από αυτούς προτιμούν και καταπίνουν τη γλώσσα τους, για να μη στερηθούν το «γέμι» τους, παρά ν’ αναφερθούν σ’ αυτές.

 

Διατάσσει, λοιπόν, με τις δυο επάλληλες  «Μυστικές Εγκύκλιες»  Διαταγές του ο Κυβερνήτης αυτός:

 

 

                                                                                        (ellinonea.blogspot.com)

    Η πρώτη σελίδα της ιδιόγραφης Εγκυκλίου του Κυβερνήτη με αρ. 2953.

 

 

«Αριθ. 2953

Μυστική Εγκύκλιος.

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Πρός το Πανελλήνιον.

 Πρός τούς κατά το Αιγαίον Πέλαγος και την Πελοπόννησον Εκτάκτους Επιτρόπους και τους Αρχηγούς των κατά ξηράν και θάλασσαν Δυνάμεων.

 

 

Γνωρίζει η Κυβέρνησις, ότι Πολίται τινές επιμένουν πιστεύοντες και τους άλλους πείθοντες, ότι αι μυστικαί Εταιρείαι χορηγούσι μέσα σωτήρια εις την Πατρίδα, ή τουλάχιστον Αιγίδα υπό την οποία συνδεόμενοι μεταξύ των άνθρωποι διά μυστικών δεσμών δύνανται να απολαύσωσιν εντός Πατρίδος των και διά της ξένης επιρροής αξιώματα, τιμάς, και το πλέον τύχην, ό εστί χρήματα.

Όσον και αν ελεεινολογή η Κυβέρνησις την απειρίαν των Ελλήνων των από τοιαύτας εισηγήσεις παρασυρομένων δεν ήθελε δώσει τήν προσοχήν της, άν δέν ήτο καταπεπεισμένη πόσον όλέθρια άποτελέσματα δύναται νά φέρη είς τήν κρίσιμον ταύτην στιγμήν ή περί τούτων γνώμη, τήν όποίαν οί έχθροί τής Ελλάδος ήθελον συστήσει καί τόν Κόσμον, και είς τάς Εύρωπαϊκάς Κυβερνήσεις.

Αν ή Ελλάς έγκατελείφθη άπό τό 1821 έως τόν Ιούλιον μήνα του τελευταίου έτους, τούτο προήλθε διότι οί εχθροί της τήν παρέσταιναν αδιακόπως πρός τους Βασιλείς, ώς λαόν έπαναστατωθέντα καί άγωνιζόμενον ύπό τήν διεύθυνσιν καί ύπό τούς σκοπούς Μυστικών Εταιρειών, όθεν έπήγασαν αί Kαταστροφαί της 'Ισπανίας και Ιταλίας.

Εύκολον ήτο αναμφιβόλως να αναιρεθή ή σφαλερά αυτή δόξα. μ' όλον τούτο εχρειάσθησαν ολόκληρα επτά έτη βασάνων και δυστυχιών είς αναίρεσίν της. Μόλις ανηρέθη, καί ενώ ή Ελλάς άρχίζει νά λαμβάνη δείγματα εύνοίας καί καλοκαγαθίας έκ μέρους τών Συμμαχικών Δυνάμεων, οί έχθροί της θέλουν πάλιν τήν παραστήσει ώς υπεξούσιον τών Μυστικών Εταιρειών, καί είς άπόδειξιν τούτου θέλουν φανερώσει, ότι υπό διαφόρους ονόμασιν αί Εταιρείαι αυταί υπάρχουν καί πολλαπλασιάζονται μεταξύ των εν τοίς πράγμασι και τής πολιτικής τάξεως, και της στρατιωτικής δυνάμεως, ίσως καί αύτού του στόλου.

Τόσον ουσιώδες θεωρεί τούτο η Κυβέρνησις ώστε μή εγκρίνουσα να δείξη διά τινος δημοσίου καί επισήμου πράξεως την ύπαρξιν αυτού του κακού, εκπληροί διά του τύπου της παρούσης εγκυκλίου το χρέος, το οποίον δεν ημπορεί να παραμελήση χωρίς να καθυποβληθή είς βαρυτάτην εύθύνην. Τω όντι τοιούτον δημόσιον έγγραφον μεταξύ τών Πολιτικών, οί οποίοι επιμένουσι να μήν παραχωρώσιν είς τήν Ελλάδα έντιμον μέλλον, ήθελε χρησιμεύσει ώς μέσον του να αποδείξωσιν ότι οί Βασιλείς διά τών ευεργεσιών των υποθάλπουσιν είς την Ελλάδα τόν εχθρόν, τον οποίον και αλλαχού, και εις τας ιδίας των Επικρατείας πολεμώσι.

Η παρατήρησις αυτη, Κύριοι, σας διδάσκει μέ πόσην φρόνησιν καί οξυδέρκειαν απαιτείται ή έκπλήρωσις τής ακολούθου παραγγελίας τής Κυβερνήσεως.

Θέλετε κοινοποιήσει διά ζώσης φωνής είς τούς υπαλλήλους σας ή τούς υπό τήν όδηγίαν σας άξιωματικούς, τό περιεχόμενον τής παρούσης, καί θέλετε τούς κάμει νά σας φανερώσουν αν άνήκουν είς καμμίαν τών Μυστικών Εταιρειών, ή όχι.

Αν είναι τό πρώτον θέλετε τούς παρατηρήσει, ότι εάν είς τήν παρελθούσαν κατάστασιν τής αναρχίας, καί τής αταξίας ήταν ίσως άναγκαίον είς τούς πολίτας νά ζητήσωσι προσωπικήν ‑­ασφάλειαν διά του δεσμού μυστικής τινος Εταιρείας, ο δεσμός ούτος διαλύεται καθ' ήν στιγμήν ο τού νομίμου όρκου καί πρός την Κυβέρνησιν, και πρός τους Νόμους, χορηγεί είς ένα έκαστον και είς όλους, όλας τας απαραιτήτους ασφαλείας.

Από τοιαύτην αρχήν ορμώμενοι ευκόλως, θέλετε αποδείξει το ασυμβίβαστον των δύο όρκων, ήγουν του υπηρετείν το Κράτος, και υπηρετείν μυστικήν Εταιρείαν, της οποίας ο σκοπός είναι ώς επί το πλείστον άγνωστος είς τους Εταίρους.

Αν λοιπόν οι υπάλληλοί σας ή οι υπό την οδηγίαν σας αξιωματικοί ανήκουσιν είς τίνα Εταιρείαν, ανάγκη να παραιτηθώσι, και περί τούτου οφείλεις να μας βεβαιώσης. Εξ εναντίας θέλετε τους εξηγήσει τους κινδύνους είς τους οποίους εκτίθενται πλανώμενοι από ολίγους τινάς όλως διόλου εις τα τοιαύτα ενασχολούμενους. Από την κατηγορίαν των Εταιρειών των μή συμβιβαζομένων με τα κατά Νόμους καθεστώτα δεν αποκλείομεν και την πρό αιώνων γνωριζομένην υπό τω ονόματι της Αδελφοποιείας, ή Αγάπης.

Παραγγέλεσθε, Κύριοι, κατ' επανάληψιν να κάμετε χρήσιν της κοινοποιήσεως ταύτης κατά τόν συνετώτερον και ωφελιμώτερον τρόπον.

Προθύμως η Κυβέρνησις θέλει δεχθή τάς ειδοποιήσεις, όσας εν καιρώ και τόπω θέλετε δυνηθή να την χορηγήσετε.

Εν Πόρω τή 8 Ιουνίου 1828             

Ο Κυβερνήτης.

Ι. Α. Καποδίστριας»

 

Ύστερ’ από το πέρασμα μιας αναποτελεσματικής  τριετίας, κατά τη διάρκεια του οποίου έπαθε πολλά το Κράτος από τον Εβραιοσιωνισμό, που επέμενε να το ελέγχει διά της Βρετανίας κατά προτίμηση και της Γαλλίας εφεδρικά, ο Κυβερνήτης επανέρχεται πιο αυστηρός. Και με νεότερη διαταγή του, αρ. 4286/22.8.1831, ζήτησε από τους υπαλλήλους να δηλώσουν ένορκα ότι, δεν ανήκαν σε μυστικές εταιρίες. Κι όσοι από αυτούς ήταν μέλη Μυστικών Εταιριών (Μασόνοι) θα τους απέλυε.

 

«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

                                                               ΕΝ ΝΑΥΠΛΙῼ ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1831

                                                                                   ΕΠΙΣΗΜΑ — ἀριθμ. 4286

                                                                                                                                

 

Πρός τούς Γραμματεῖς τῆς Κυβερνήσεως, τὴν Ἐπιτροπὴν τῆς Οἰκονομίας,
τὸν Γραμματέα τῆς Γερουσίας, τὸ Λογιστικὸν καὶ Ἐλεγκτικὸν Συμβούλιον,
καὶ τοὺς κατὰ τὴν Ἐπικράτειαν Ἐκτάκτους Ἐπιτρόπους, Διοικητὰς καὶΤοποτηρητάς.

 

Τὸ ἐνταῦθα συναπτόμενον ἔγγραφον, διαλαμβάνον τὴν σύστασιν μυστικῆς ἐταιρείας, σκοπὸν ἐχούσης τὴν κατάλυσιν τῆς ἐνεστώσης τάξεως τῶν πραγμάτων,

 

      

      Το «Φ.Ε.Κ.», όπου δημοσιεύεται η με αρ. 4286 Διαταγή Καποδίστρια.

 

συνετέθη ἀπὸ ἔγγραφα τὰ ὁποῖα ἔχει ἤδη ἀνὰ χεῖρας ἡ κυβέρνησις. Δὲν σᾶς τὸ ἀποστέλλομεν διὰ ἰδικὴν σας πληροφορίαν, ἀλλὰ διὰ νὰ πληροφορηθῇ ἐπίσης τὰ διατρέχοντα καὶ τὸ δημόσιον, καὶ διὰ νὰ δυνηθοῦν οἱ καθ’  ὅλους τοὺς κλάδους ὑπάλληλοι τῆς δημοσίου ὑπηρεσίας νὰ προφυλαχθῶσιν ἀπὸ τὰς ἀπάτας, διὰ τῶν ὁποίων οἱ ῥαδιοῦργοι ἐπροσπάθησαν ἤ θέλουν προσπαθήσει νὰ τοὺς κάμουν κοινωνοὺς εἰς τὰ ἀξιοκατάκριτα σχέδιά των.

Ἡ Κυβέρνησις χρεωστεῖ νὰ πληροφορηθῇ ὅτι πᾶς ὑπάλληλος, ὁποιοσδήποτε ἄν εἶναι ὁ βαθμὸς του, ἤ ἡ θέσις του, εἶναι καὶ θέλει μείνει ἐντελῶς ἀλλότριος ἀπὸ τὴν περὶ ἧς ὁ λόγος μυστικὴν ἐταιρίαν, ἤ ὁποιαδήποτε ἄλλην μυστικὴ ἐταιρίαν, ἥτις ἤθελεν ἀντίκεισθαι εἰς τὰ χρέη, εἰς τὰ ὁποῖα καθυποβάλλεται, ἅμ’ ἀφοῦ δέχεται δημόσιον τινὰ ὑπηρεσίαν καὶ ἐπειδὴ ὑπηρετεῖ τὴν πατρίδα κατὰ τὴν προσωρινῶς καθεστῶσαν τάξιν τῶν πραγμάτων, δὲν θέλει ὑπόκεισθαι μήτε ὑπακούει εἰ μὴ εἰς τοὺς ὑπάρχοντας νόμους, καὶ εἰς τοὺς κατ’ αὐτὴν διωριζομένους ἀρχηγούς.

Ἑπομένως, διὰ νὰ προφυλάξετε τοὺς ὑπαλλήλους σας ἀπὸ τὰς ὀλεθρίους συνεπείας, δι’ ἅς ἤθελαν εἶσθαι ὑπεύθυνοι, ἄν ἦσαν μέλη τῆς ῥηθείσης μυστικῆς ἐταιρίας, ἤ ἄλλης τινὸς τῆς αὐτῆς φύσεως, θέλετε τοὺς προβάλλει νὰ ὑπογράψωσι τὸν τύπον τοῦ ὅρκου, τὸν ὁποῖον ὁ Γραμματεὺς τῆς Ἐπικρατείας σᾶς ἀποστέλλει ὁμοῦ μὲ τὴν παροῦσαν.

Ἐννοεῖται δὲ ὅτι ὅσοι τῶν ὑπαλλήλων δὲν θελήσουν νὰ τὸν ὑπογράψουν θέλουν ἀποβληθῆ καὶ περὶ τούτου θέλετε μᾶς ἀναφέρει.

Οἱ τύποι τοῦ ὅρκου, τοὺς ὁποίους θέλετε ὑπογράψει ὑμεῖς πρῶτοι, θέλουν φυλαχθῆ μετὰ τῶν πρωτοτύπων ὑπογραφῶν ὅλων τῶν ὑπαλλήλων σας εἰς τὰ ἀρχεῖα σας, καὶ ἀντίγραφα αὐτῶν ἐπικυρωμένα θέλετε πέμψει εἰς τὴν Γραμματείαν τῆς Ἐπικρατείας.

Ἐν Ναυπλίῳ τῇ 22^α Αὐγούστου 1831.

Ὁ Κυβερνήτης Ι.Α.ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Ὁ Γραμματεὺς τῆς Ἐπικρατείας Ν.ΣΠΗΛΙΑΔΗΣ»

ΠΗΓΗ: http://www.kapodistrias.info/dimosia-dioikisi/216-egiklios-4286

Έτσι και γι’ αυτό το λόγο, επισπεύστηκε η δολοφονία του Αυτή συνέβη στις 27.9/9.10.1831. Ηθικοί αυτουργοί της αποτρόπαιης αυτής πράξης υπήρξαν οι Πρεσβευτές των δυο Μασονοκρατούμενων Μ.Ε.Δ., Βρετανίας και Γαλλίας. Φυσικοί δε αυτουργοί, οι  Μασόνοι «Κοτζαμπασήδες» Γραικύλοι Μαυρομιχάληδες, από τους οποίους ο αδελφός του Πέτρου-Μπέη(!) της Μάνης Κων/νος, ο ανεψιός του, γιος του ίδιου …Μπέη, Γεώργιος, μαζί με τον  αστυνομικό Καραγιάννη.

Η στιγερή δολοφονία συνέβη στο Ναύπλιο κ έξω από τον Ι. Ν. του Αγίου Σπυρίδωνα, ένα μήνα μετά την έκδοση της δεύτερης διαταγής κατά των Μασόνων.

 Τυχαίο; Εμ δε…

Να σημειωθεί ότι, οι δυο αυτές Διαταγές του Κυβερνήτη δεν ανακλήθηκαν, ούτε από αυτόν, ούτε μετά την δολοφονία του, απ’ όσο γνωρίζω, καταργήθηκαν. Άρα ισχύουν και σήμερα. Ποιος όμως Πρωθυπουργός της Ελλάδας, τολμά να διώξει τη Μασονία,  επικαλούμενος ή όχι  αυτές τις δυο Διαταγές του μοναδικού στο Ήθος και στην ακεραιότητα του χαραχτήρα Ιω. Καποδίστρια, αφού όλοι, μα όλοι τους, είναι Μασόνοι;

 

Και περιλαβαίνω αυτές τις δυο «εγκυκλίους Διαταγές», όπως θα λέγαμε σήμερα, του Κυβερνήτη, επειδή σήμερα οργιάζει η Μασονία. Καταπροδίδει ατιμώρητα το Έθνος και διασπαθίζει την οικονομία του Κράτους και του Λαού, υπέρ των συμφερόντων του Εβραιοσιωνισμού. Αυτού, του πραγματικού κατά συρροή δολοφόνου του Κυβερνήτη της Ελλάδας κι όχι μόνο.

Και, επαναλαβαίνω παραμονή των Εκλογών, ποιος από τους τωρινούς Κυβερνήτες της Ελλάδας, που είναι όλοι τους Μασόνοι, έχει σήμερα το σθένος, τον Πατριωτισμό, το Εθνικό μεγαλείο του πρώην Μασόνου Καποδίστρια; Αυτός είδε και οίδε από τα μέσα τους πραγματικούς σκοπούς της Μασονίας. Διαπίστωσε πως αυτή είχε μεταβληθεί σ’ εργαλείο του Σιωνισμού κι αποτελούσε μόνιμο εμπαθή κι αμετανόητο εχθρό του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Και, όχι μόνο απομακρύνθηκε από αυτήν, αλλά και τη ζωή του θυσίασε για να διασώσει την Ελλάδα και τους Έλληνες από τη μετάπτωση σε μόνιμη δουλεία υπό τον Εβραιοσιωνισμό, και να διατηρήσει Ελεύθερο, Ανεξάρτητο κι απαλλαγμένο από την επιρροή και την εκμετάλλευση της Χώρας και του Λαού της το Κράτος,  για τη συγκρότηση του οποίου αγωνίστηκε, και να το κάμει Ελληνικό.  

Ποιος από τους Κυβερνήτες της σύγχρονης Ελλάδας δεν είναι Μασόνος και δεν υπόκειται σήμερα στις εντολές του Εβραιοσιωνιστικού Διευθυντηρίου, τις οποίες εχτελεί κατά γράμμα και χωρίς συζήτηση;

 Ποιος από αυτούς δεν μετέχει στις ευωχίες, που στήνονται από τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και την αφαίμαξη του Ελληνικού Λαού, που εξακολουθεί να αιμορραγεί ασταμάτητα σχεδόν  δυο αιώνες τώρα, ύστερ’ από τη δολοφονία του μοναδικού Μεγάλου Κυβερνήτη της Νέας Ελλάδας;

 Από τότε και μέχρι σήμερα οι Νενέκοι «Κυβερνήτες» της Ελλάδας είναι νάνοι της πολιτικής, υπάλληλοι των Ρότσιλντ ή και των Ροκφέλερς, που τους μισθοδοτεί από το υστέρημά του ο Ελληνικός Λαός…

Γι’ αυτό απορρίψετε την επανεκλογή των πρώην και μην επιλέξετε από τους λοιπούς υποψήφιους Μασόνο Αρχηγό Κόμματος ως Πρωθυπουργό, και Μασόνο υποψήφιο για Βουλευτή. Θα Μας πουλήσουν κ εμάς τους ίδιους ως κοπάδι προβάτων…

 

Επί Όθωνα,  κι από τις 1.10.1834 άρχισε να εκδίδεται και να κυκλοφορεί δίγλωσση εφημερίδα στην Αθήνα, με τίτλο «ΕΘΝΙΚΗ» κ υπότιτλο «ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ» γραμμένο στα ελληνικά. Και αποκάτω επαναλάβαινε στα γαλλικά τον τίτλο και τον υπότιτλο της κατά τον ίδιο τρόπο «LE NATIONAL – JOURNAL POLITIQUE LITTERAIRE ET INDUSTRIEL».

 Αυτή η εφημερίδα, ίσαμε την έκδοση επίσημης εφημερίδας του Βασιλείου πια της Ελλάδας, αποτελούσε ημιεπίσημο δημοσιογραφικό έντυπο, όπου καταχωριζόταν όλων των ειδών οι Πράξεις της Κυβέρνησης.

Από  αυτή την εφημερίδα, και το με αρ. 22/23.12.1834 φύλλο της, ήρθε στη δημοσιότητα επιστολή του δοξασμένου Στρατηγού του Μεγάλου Αγώνα Γιάννη Μακρυγιάννη.

Ο ηρωϊκός Στρατηγός αναφέρει σ’ αυτό του το γράμμα, που θεωρώ εξαιρετικά επίκαιρο το περιεχόμενό του και γι’ αυτό  αναδημοσιεύω το παρακάτω απόσπασμα, και ότι:                                                                              

«Η τοιαύτη αδικία κάμνει σήμερον πολλοὺς Έλληνας να αγανακτούν εναντίον της πατρίδος, οπού εδοκίμασαν τόσους αγώνας, και να βλέπουν ο ένας τον άλλον ως εχθρόν χειρότερον από τον Τούρκον.

Εγώ όμως, Υψηλή Αντιβασιλεία, δεν είμαι άδικος, αλλά ως ευαίσθητος εις την δυστυχίαν τόσων αγωνιστών, παρακινούμαι να φανερώσω την αδικίαν προς την κυβέρνησίν μου, την οποίαν μετά Θεόν σέβομαι και τιμώ και αγαπώ, καθώς χρεωστεί να κάμνη κάθε άνθρωπος αφωσιωμένος εις την πατρίδα του.

Αν η πατρίς μας είναι πτωχή, διατί ημείς μερικοί Έλληνες να παίρνωμεν από χίλιες δραχμές και κάτω τον μήνα, οι δε συνάδελφοί μας να ψωμοζητούν και να περιπατούν γυμνοί και ξυπόλητοι;

Δια την τιμήν και υπόληψιν της πατρίδος και του Βασιλέως μου κρίνω δίκαιον να κόψωμεν ένα μέρος από τον μισθόν μας, δια να δοθή και εις αυτούς τους δυστυχείς.

Εγώ, όταν επληγώθην εις τους Μύλους του Ναυπλίου, έλαβα δώρον από την πατρίδα μου, το οποίον είναι περίπου εκατόν πενήντα δραχμάς τον μήνα· τώρα λαμβάνω πολύ περισσότερον μηνιαίον μισθόν, δηλαδή σχεδὸν τριακόσιας εβδομήκοντα δραχμάς.

Όθεν εγώ πρώτος παρακαλώ την Αντιβασιλείαν να διατάξη να κοπή αυτός ο μισθός μου όλος, εως ότου η Κυβέρνησις να λάβη καιρόν να ευθετήση τα πράγματα και να τα θεραπεύση κατά το καλύτερον, και να με δοθούν πάλιν κατά μήνα αι εκατόν πενήντα δραχμαί εκείναι, καθώς εξ αρχής μ΄ έκρινεν άξιον η πατρίς μου· ο δε μισθος μου ας δοθή εις άλλους δυστυχεῖς συναγωνιστάς μου, των οποίων η γύμνωσις και απελπισία, μα την πατρίδα μου και μα τον Βασιλέα μου, δεν μ΄ αφήνει να κοιμηθώ ησύχως όλην την νύχτα.

Εν Άθήναις τη 15 Δεκεμβρίου 1834

Ιωάννης Μακρυγιάννης»

(εκ της εφημερίδος «ΕΘΝΙΚΗ», αρ. 22/23.12.1834), ROMFEA.GR

 

Ο δοξασμένος Στρατηγός έμμεσα και κατά πλάγιο τρόπο  ήθελε να πει και στην Αντιβασιλεία πως έκρινε «δίκαιον να κόψωμεν ένα μέρος από τον μισθόν μας» κ εμείς και Σεις. Γιατί γνώριζε, κι αλλού χτυπούσε πιο δυνατά, τις καταχρηστικές αμοιβές της Αντιβασιλείας και των λοιπών Βαβαρών, καθώς και τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος μεταξύ των. Που κι αυτό το χρήμα κατά μεγάλο ποσοστό προερχόταν από εξωτερικό δανεισμό, που είχε συνάψει με τους χρυσοκάνθαρους ο …μπαμπάς του Βασιλιά της Ελλάδας Λουδοβίκος της Βαβαρίας, σε συνεργασία με   Βρετανία και Γαλλία για λογαριασμό του «Ελληνικού» Κράτους, χωρίς να δώσουν λογαριασμό στους Έλληνες, και μάλιστα πριν από τον ερχομό του Όθωνα στην Ελλάδα.

 Καθώς  γνωρίζομε κ εμείς σήμερα, τις αμοιβές  των αντ’ αυτών, όπως και τη «γύμνωση και απελπισία άλλων»,  αλλά ποιος από αυτούς δέχεται αδιαμαρτύρητα «κούρεμα» του παχυλού μισθού που απολαβαίνει; …

Ποιος άλλος πολιτικός της Ελλάδας, πέραν από τον άμισθο Κυβερνήτη της Ιωάννη Καποδίστρια και τον ολιγαρκή Νικόλαο Πλαστήρα,  «εφείσθη»  χρημάτων του Δημοσίου;

Ποιος άλλος ως τώρα έκρινε και πρότεινε στο Κράτος ως «δίκαιον να κόψωμεν ένα μέρος από τον μισθόν μας, δια να δοθή και εις αυτούς τους δυστυχείς»;

 

Και να σημειωθεί ότι, όπως και τότε  ο Λαός  δεν ήταν ο υπεύθυνος της δυστυχίας του, θεωρώ πως και τώρα την ευθύνη της δυστυχίας του Λαού τη φέρουν στο ακέραιο οι ξενόδουλοι και ξενοκίνητοι πολιτικοί Νάνοι που τον Κυβερνούν,  όμοιοι κι απαράλλαχτοι με κείνους, που τον  κυβερνούσαν και τότε. Κι ανάμεσά τους κι αυτοί, που τους καμαρώσατε στο στημένο «ΝΤΙΜΠΕΪΤ»(!) των Αρχηγών να ψελλίζουν, ως παπαγάλοι με γυαλιστερό φτέρωμα, έτοιμοι και διαγκωνιζόμενοι για το ποιος θα καταβροχθίσει τα 83 δις του νέου δανείου κι όσα ποσά εισπραχθούν από τα υπόλοιπα, που θα επακολουθήσουν στη συνέχεια…

Αυτ’ είναι οι σύγχρονοι Μαυροκορδάτοι, Κωλέττηδες, Τσουμπέδες, Βενιζέλοι και λοιποί Μαυρογιαλούροι…

Πηγαίνετε, λοιπόν, να επικυρώσετε με την ψήφο Σας την επιλογή τους από τους Ιλλουμινάτι, για να δείξετε πως είστε αμετανόητοι εθελοντές δούλοι των εκμεταλλευτών της εθνικής μας οικονομίας, και  της κατάλυσης της ατομικής κ Εθνικής μας Ελευθερίας. Πηγαίνετε…

 

    Γράφτηκε στις 10.9.2015, «προς χρήσιν των πεπαιδευμένων και πολιτικοποιημένων Ελλήνων και διδαχήν των υπολοίπων».