Χαράς Ευαγγέλια!!

Όπως εικάζεται, ο Πρόεδρος της Κόστα Ρίκα δεν είναι ένας από τους «γέσμεν» συστημικούς Προέδρους, τους οποίους ελέγχει ο Εβραιοσιωνισμός διά της Μασονίας.  Είναι Πρόεδρος κι αποφασίζει υπέρ του Λαού του Κράτους του, χωρίς τη χρήση υποβολείου ξένων συμφερόντων. Κι αυτό προκύπτει από την αμέσως μετά την εκλογή του απόφαση, που όπως διαβάζω στα «Κατοχικά Νέα»,

«Ζήτησε έρευνα για συμβάσεις της κυβέρνησης με εταιρίες όπως AstraZeneca και Pfizer!! Και όχι για υποκλοπή τηλεφωνικών παρακολουθήσεων. Άρα εκεί δεν αστυνομεύεται ο Λαός και δεν κυβερνά ο εχθρός διά της πολιτικής σαπίλας, η οποία μάλλον είναι ανύπαρχτη στη χώρα του. Ο δε Πρόεδρός της δεν αποτελεί «πλασιέ» εμβολίων δολοφονικών Φαρμακευτικών Εταιρειών.

Αναφέρεται, λοιπόν, στο «ρεπορτάζ», ότι:

«Τέλος εποχής……Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος της Κόστα Ρίκα κατήργησε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό για covid19 και όρισε ως παράνομη κάθε ενέργεια-κύρωση εναντίον οποιουδήποτε είναι ανεμβολίαστος. Σε κοινή συνέντευξη τύπου με Υπουργό ο Πρόεδρος τοποθετήθηκε και διασαφήνισε το τέλος του υποχρεωτικού εμβολιασμού για κορωνοιό.

Πρόεδρος : “Καλά κ. Υπουργέ, αρχικά και πρωτίστως και για να προχωρήσουμε νόμιμα από πότε το εμβόλιο παύει να είναι υποχρεωτικό ;” Τον διακόπτει η Υπουργός: Από αυτή τη στιγμή, επειδή τα μέλη της Επιτροπής κάθονται παράνομα.

Eπανέρχεται ο Πρόεδρος: Εντάξει από σήμερα τα εμβόλια δεν είναι υποχρεωτικά κι οποιαδήποτε ενέργεια που γίνεται εναντίον οποιουδήποτε δεν θέλει να εμβολιαστεί είναι αντίθετη με το νόμο».

Χειροκροτήματα…..

Άρα υπήρξε και σ’ αυτή  τη χώρα κακό προηγούμενο, όπως υπήρξε και στην Ελλάδα η περίπτωση του Δημητράκη, που είχε αγοράσει δεκάξι εκατομμύρια εμβολίων, αν θυμάστε, ενώ ο πληθυσμός της Ελλάδας δεν ξεπερνούσε και δεν ξεπερνά τα δώδεκα εκατομμύρια πολίτες….

Η νέα κυβέρνηση της Κόστα Ρίκα στις 3 Αυγούστου 2022 κατάργησε τον υποχρεωτικό χαρακτήρα των πειραματικών ενέσεων κατά του COVID και ζήτησε τη διεξαγωγή έρευνας για τις συμβάσεις που είχε συνάψει η προηγούμενη κυβέρνηση με πολυεθνικές εταιρείες εμβολίων όπως η AstraZeneca και η Pfizer.

 

Λέτε η Ελλάδα ν’ αποχτήσει ποτέ ένα τέτοιου αναστήματος Πρόεδρο Κυβέρνησης; Ποτέ! Όσο διαρκεί η Επιλογή διακυβέρνησης των Ελλήνων από υποβολείο ξένων συμφερόντων, καθώς υπάρχει κ η υποτέλεια των Ελλήνων σε ξένα συμφέροντα. Κατά το διάστημα αυτό τις αποφάσεις παίρνουν ΕΧΘΡΟΙ του Ελληνισμού και του Ορθόδοξου Χριστιανισμού και τις εφαρμόζουν κατά γράμμα και χωρίς αντιλογία οι επιλεγμένοι από αυτόν υποταχτικοί του «Πολιτικοί και Αρχιερείς».

Καταλάβετε επιτέλους ότι οι Έλληνες και ορθόδοξοι Χριστιανοί κάτοικοι της Ελλάδας βρισκόμαστε κάτω από Βελουδένια κρυφή Δουλεία. Κυβερνούν δήθεν Έλληνες Πολιτικοί Αντίχριστοι, για να καλύπτονται πίσω από αυτούς οι Εβραιοσιωνιστές Μασόνοι, με απροκάλυπτη σύμπραξη μεγάλου μέρους της Ηγεσίας της «Ορθόδοξης Χριστιανικής»  Εκκλησίας…

Μην εθελοτυφλείτε οι Έλληνες! Τσιτσέκια της Μασονίας, που ελέγχουν όλες τις πολιτικές παρατάξεις   μας Κυβερνούν. Και μ’ αυτά και σ’ αυτά υποκύπτει και  συμπορεύεται η πλειονότητα της Ηγεσίας της «Ορθόδοξης Χριστιανικής» Εκκλησίας…

Αν συνεχίσετε  να μην αντιδράτε θα υποστούμε ανυπολόγιστη καταστροφή…

Ο Θεός, Ος τα πάνθ’ ορά δεν φενακίζεται από θεομπαίχτες…

Η Κόστα Ρίκα (Πλούσια Ακτή) είναι μια μικρή χώρα της Κεντρικής Αμερικής, με έχταση μόλις 51.100 τ. χλμ. και πληθυσμό 5.213.362 κατοίκους, κατά την απογραφή του 2022. Συνορεύει Β. με τη Νικαράγουα και Ν. με τον Παναμά. Και όμως δε διστάζει να εναντιωθεί  στις ΗΠΑ και τον Εβραιοσιωνισμό…

Μετά τον σύντομο εμφύλιο πόλεμο, που την ταλαιπώρησε το 1948, η Κόστα Ρίκα κατήργησε οριστικά τον στρατό της το 1949, και έγινε ένα από τα λίγα κυρίαρχα έθνη χωρίς μόνιμο στρατό!

Οι Έλληνες μετά τον εμφύλιο πόλεμο, στον οποίο μας εξώθησαν οι εχθροί μας (1944-1949) τι έχομε πετύχει σαν Κράτος «Ελεύθερο»; Πόσο μέρος της Ελληνικής Επικράτειας έχομε χάσει από τότε ως τώρα και ποιοι ποδοπατούν τμήματα της υπόλοιπης Ελληνικής Επικράτειας με στρατιωτικές βάσεις, που απειλούν άμεσα ξένα κράτη; Τι κερδίζομε από αυτούς; Τ’ ότι εξωθούν την Τουρκία σε απειλητικό σφετερισμό μεγάλου τμήματος της Ελληνικής Επικράτειας, προκειμένου να σπαταλούμε τεράστια ποσά για να προμηθευόμαστε από αυτούς εκσυγχρονισμένους εξοπλισμούς για την αντιμετώπιση των απειλών από θάλασσα, ξηρά και αέρα; Και για να μην τολμήσομε "να βγούμε από το "μαντρί" όσο ο Λύκος αλυχτά έξω από αυτό, οι δε σκύλοι, που φυλάγουν αυτό γαβγίζουν υπέρ των ξένων συμφερόντων.

Είδατε, ακούσατε, να λάβουν ουσιαστικά  μέτρα κατά του απειλητικού Κράτους που μας προκαλεί;

Αυτοί, που κατέχουν τουλάχιστον Στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα, πήραν κάποια μέτρα κατά της Τουρκίας κατά το διάστημα των απειλητικών και προκλητικών πράξεών της επί δεκαετίες ολόκληρες; Όχι βέβαια! Απεναντίας. Οι Πολιτικοί τους στρέφονται κατά της Ελλάδας και υπέρ της Τουρκίας!! Το είδατε εξόφθαλμα να γίνεται στην περίπτωση του Κυπριακού από το 1955 ίσαμε σήμερα κατά πάγια τακτική! Τι άλλο θέλετε να δείτε ακόμη για να καταλάβετε και να πειστείτε ότι, είμαστε υπό την εκμετάλλευση αλλοδαπών συμφερόντων, ενώ δολοφονούνται όσοι Πολίτες αντιλέγουν στο Κατεστημένο προδοτικό καθεστώς, που συνεργάζεται και στηρίζεται σε «μπράβους, και νταβατζήδες», προστάτες, που ανήκουν στον υπόκοσμο. Κι αλλοίμονο σ’ όποιο  αντιτίθεται στις παράνομες πράξεις κι αυθαιρεσίες τους, τις οποίες καλύπτει εξόφθαλμα η Κυβέρνηση, η οποία αντί να διώκει, καλύπτει τις αισχρές και κακουργηματικές πράξεις αυτών.  Παράδειγμα η περίπτωση «Νοβαρτις», καθώς κι άλλες εγκληματικές και αντικοινωνικές περιπτώσεις, που συγκαλύπτονται από το Κράτος κ οι συντελεστές αυτών παραμένουν ατιμώρητοι…    

 Ποιος Κυβερνά, λοιπόν;…

                                                          Γράφηκε στις 9.8.2022

Το Σχέδιο Παγκοσμιοποίησης εφαρμόζεται

Και βέβαια όλα τα σκοτεινά, και απολύτως καταστροφικά, που βιώνομε, δεν έχουν άλλο στόχο από τη εκκαθαριστική πορεία προς εφαρμογή της Παγκοσμιοποίησης. Της Pax Judaika. Στείλαμε και στο Νταβός, κάποιον, που ήτανε γκαβός. Στείλαμε και στη Μαδρίτη, κάποιον τρομερόν Αλήτη! Ώ ταλαίπωρη Ελλάς, τι τσουτσέκια που γεννάς!... 

Ο ανώτερος υπουργός της Σιγκαπούρης και πρόεδρος του Group of Thirty Θάρμαν Σανμουγκαρατνάμ, πιστεύει και δηλώνει ότι: ««δεν μπορούμε να έχουμε αυταπάτες ότι, μια ολοκληρωμένη παγκόσμια τάξη, με τις βαθιές οικονομικές διασυνδέσεις μεταξύ των εθνών, θα μας εξασφαλίσει από μόνη της την ειρήνη. Όμως, η οικονομική αλληλεξάρτηση μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων -εκτός από τομείς που αφορούν την εθνική ασφάλεια- θα καταστήσει τη σύγκρουση πολύ λιγότερο πιθανή από ό,τι σε έναν κόσμο με ολοένα και πιο αποσυνδεδεμένες αγορές, τεχνολογίες, συστήματα πληρωμών ή δεδομένα».   Oι κυρώσεις της Δύσης προς την Ρωσία φαίνεται πως αποκρυσταλλώνουν -χωρίς όμως να υπερτιμάται η «σταθερότητα» των πραγμάτων σε ένα τόσο ρευστό σκηνικό- το σχηματισμό των νέων γεωπολιτικών και οικονομικών πόλων. Oι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη και η Ιαπωνία -ως παραδοσιακός σύμμαχος των ΗΠΑ- από τη μία πλευρά και από την άλλη η Ρωσία, η Κίνα που διατηρεί ισχυρούς πολιτικοοικονομικούς δεσμούς με τη Μόσχα, και η Ινδία, η οποία -αρνούμενη να συμμετάσχει στις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας- φιλοδοξεί να αναδυθεί στο ρόλο νέας υπερδύναμης, δημιουργούν -σε συνέργειες ένθεν κακείθεν με μεγαλύτερα ή μικρότερα κράτη από τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική μέχρι τον Ειρηνικό Ωκεανό και από τη Μέση Ανατολή μέχρι την Αφρικανική ήπειρο- πολύπλοκους συσχετισμούς για την παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση και αναμφίβολα αποκεντρώνουν την ισχύ.»

 Αυτά πιστεύουν κι επιδιώκουν να επιβάλουν οι «Άνθρωποι του Νταβός». Αυτοί, που έχουν το πάνω χέρι. Σ’ αυτούς έχει προσκολληθεί κι ο Ερντογάν και δι’ αυτών επιδιώκει ν’ αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία και ν’ αποχτήσει η χώρα του κύρος, που ποτέ της δεν είχε ανάμεσα στις Μεγάλες Ευρωπαϊκές Δυνάμεις, που είναι αυτές, που την κατέστρεψαν…

 Το ΝΑΤΟ αποτελεί το φορέα βίας, που προσπαθεί να επιβάλει διά των όπλων την επιτυχία του στόχου αυτού. Γι’ αυτό επιδιώκει να εντάξει στο κύκλωμα όσα περισσότερα κράτη μπορέσει, ώστε να υποτάξει αυτά και να επιβάλει δια της βίας την Ηγεσία του Σιωνισμού στον πολυσχιδή φορέα της Παγκοσμιοποίησης, υπό την Ηγεσία του Εβραιοσιωνισμού…

 Γι’ αυτό και πλησίασε απειλητικά τη Ρωσία, κι αυτή απάντησε με κήρυξη πολέμου κατά εκείνου, που επιχείρησε να την εκβιάσει. 

Το ΝΑΤΟ κρύβεται πίσω από τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας. 

Ο Εβραίος Ζελένσκι έχει δηλώσει « ότι θα ήθελε η Ουκρανία να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, αλλά θέλει οι Ουκρανοί ψηφοφόροι να αποφασίσουν σχετικά με την ουκρανική ένταξη (στους δύο αυτούς οργανισμούς) σε δημοψηφίσματα. 

Την ίδια στιγμή, πίστευε ότι ο λαός της Ουκρανίας είχε ήδη επιλέξει «ευρωενσωμάτωση».

 Στις προεδρικές εκλογές του 2019, ο Ζελένσκι υποστήριξε ότι η ουκρανική ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι «η επιλογή του Μαϊντάν και η πορεία που κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα, καθώς και μέσο για την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας.»

 Στο πρόγραμμά του δήλωσε ότι η Ουκρανία θα πρέπει να ορίσει στόχο να βάλει υποψηφιότητα για μέλος του ΝΑΤΟ το 2024. Το πρόγραμμα αναφέρει επίσης ότι ο Ζελένσκι «θα κάνει τα πάντα για να εξασφαλίσει» ότι η Ουκρανία μπορεί να υποβάλει αίτηση για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2024. Δύο μέρες πριν από το δεύτερο γύρο των εκλογών, ο Ζελένσκι δήλωσε ότι ήθελε να χτίσει «μια ισχυρή, ελεύθερη χώρα, η οποία δεν είναι η μικρότερη αδελφή της Ρωσίας, η οποία δεν είναι διεφθαρμένος εταίρος της Ευρώπης, αλλά η ανεξάρτητη Ουκρανία…

 Και Υποσχέθηκε να φέρει το μισθό για το στρατιωτικό προσωπικό «στο επίπεδο των προτύπων του ΝΑΤΟ… 

Ο Ζελένσκι είναι υποστηρικτής της ελεύθερης διανομής της ιατρικής κάνναβης, υποστηρικτής της ελεύθερης άμβλωσης και της νομιμοποίησης της πορνείας και των τυχερών παιχνιδιών στην Ουκρανία...». (ΒικιπαιδείΑ) 

 Να σημειωθεί ακόμη ότι κι «ο Πρωθυπουργός της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Γκρόισμαν είναι επίσης Εβραίος», όπως αναφέρει η «THE Wall Street Joυrnal».

 Κι από όλ’ αυτά βγαίνει το συμπέρασμα ότι πίσω από τον πόλεμο αυτό κρύβεται σεμνά ο Εβραιοσιωνισμός, διά του ΝΑΤΟ, που επιθυμεί να εξουδετερώσει την Ορθόδοξη Χριστιανική Ρωσία, όπως έχει εξουδετερώσει κι αυτός διορίζει τις κυβερνήσεις της Ορθόδοξης Χριστιανικής Ελλάδας, όπως και της Ουκρανίας.

 Είναι, λοιπόν, το ΝΑΤΟ το μακρύ στρατιωτικό χέρι, η αιχμή του δόρατος, του Εβραιοσιωνισμού, που επιβάλλει την Παγκοσμιοποίηση. Την υποδούλωση όλων των Χωρών στα συμφέροντα του Σιωνισμού, του οποίου μέλη είναι και αποτελούν όλοι οι Πρωθυπουργοί, τουλάχιστο, των Χωρών, που συγκροτούν αυτό το μηχανισμό…

 Οι κρίσεις που περνά το Κυπριακό πρόβλημα χωρίς και να επιλύεται, οφείλονται στην ανάμιξη του ΝΑΤΟ, μέλη του οποίου είναι και η Ελλάδα και η Τουρκία. 

Ας γυρίσομε όμως στα 1964, που και τότε υπήρξε ένταση στο Κυπριακό, συνέπεια της οποίας υπήρξε η πτώση της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου από τα οργανέτα του ΝΑΤΟ. Τους προδότες «Έλληνες», που αποκλήθηκαν Αποστάτες, με τον Κ. Μητσοτάκη σε αρχηγική θέση κατά το 1965.

 Και στην κρίση αυτή το ΝΑΤΟ αδιαφόρησε στην υποστήριξη του δικαίου της Ελλάδας, και υποστήριξε την Τουρκία. Το ίδιο συνέβη και στα 1974. Κι ακόμη παλαιότερα, κατά το 1955… 

 Στα 1964, ύστερ’ από το βομβαρδισμό της περιοχής Τηλλυρίας της Κύπρου από την Τουρκία και τις μάχες μεταξύ ΕΛΔΥΚ-ΤΟΥΡΔΥΚ, που επακολούθησαν, εξ αφορμής της απόρριψης του Σχεδίου Άτσεσον από τον Πρόεδρο και Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Μακάριο Γ΄, δημοσίευσα με το ψευδώνυμο «Αρκάδιος Πηγαίος» στην τοπική εφημερίδα του Ρεθέμνους «ΒΗΜΑ» το ακόλουθο χρονογράφημα, και όχι μόνο αυτό, που καταχωρήθηκε και στο πρώτο μου βιβλίο «Πυγολαμπίδες», 1965, και φέρει τον τίτλο: «Πετάει πετάει το ΝΑΤΟ», σε μίμηση του παιγνιδιού, που παίζαμε όντας παιδιά. 

 Για το περιεχόμενο αυτού κλήθηκα σε ανάκριση από τον Προϊστάμενό μου Επιθεωρητή κατά διαταγή άνωθεν, ύστερ’ από «καρφωτή» Πατριώτη Ρεθεμνιώτη οπαδού της ΕΡΕ, με την αιτιολογία πως: «Ως Δημόσιος Υπάλληλος έθιξα πολιτικό θέμα, που αφορά την Εξωτερική Πολιτική της Κυβερνήσεως και προσβάλλει φίλη και σύμμαχο Χώρα»! 

Απολογήθηκα.

 Γραμματέας, που κρατούσε πρακτικά κατά την ανάκρισή μου ήταν ο συνάδελφός μου Ευθύμιος Πετρουλάκης, που δεν έπαυε κάθε που θα συναντούσε ο ένας τον άλλο μας να μου επαναλαμβάνει «Πετάει πετάει το ΝΑΤΟ;» και να γελούμε.

 Ο Υπουργός με τιμώρησε τότε με «αυστηρά επίπληξη και με συστάσεις»…

 Το περιεχόμενο του χρονογραφήματος αυτού είναι το ακόλουθο:

 « - Πετάει, πετάει ο Αετός.

 - Πετάει.

 - Πετάει, πετάει ο Κούρκος.

 - Πετάει. 

- Πετάει, πετάει ο Τούρκος.

 - Πετάει! 

- Έχασες. Δεν πετάει.

 - Κι όμως πετάει. Τελευταία μάλιστα πέταξε πάνω από την Κύπρο, τη Ρόδο και την Κρήτη.

 - Ψέματα. Δεν πέταξε. Ή μάλλον πως δεν ήταν αυτός που πέταξε.

 - Αμέ ποιος ήταν; 

- Ο Αμερικανός. 

- Και γιατί να ήταν ο Αμερικανός; 

- Αμέ ποιος να ήταν;

 - ο ΝΑΤΟς.

 - Και γιατί να ήταν ο ΝΑΤΟς; 

 - Γιατί τ’ αεροπλάνα ήταν στη δύναμή του ενταγμένα.

 - Ήταν όμως Αμερικάνικης κατασκευής και προέλευσης. Χάρισμα στην Τουρκία. 

- Ο πιλότος όμως ήταν Τούρκος…

 Αυτά τα γλυκανάλατα κάθονται και συζητούν τώρα και μια βδομάδα σε συμβούλια και παρασυμβούλια ο ΟΗΕ και η Ελληνική Κυβέρνηση. Κι όσον αφορά τον ΟΗΕ κάνει καλά, γιατί μέλη του είναι κ η Αγγλία κ η Αμερική και μάλιστα σημαίνοντα. Και οι συνεδριάσεις Του γίνονται σ’ Αμερικάνικο έδαφος. Η Ελληνική Κυβέρνηση όμως είναι καιρός να σταματήσει το κουβεντολόι και την αλληλογραφία. Ήταν τα τουρκικά αεροπλάνα της δύναμης του ΝΑΤΟ; Χτυπήθηκε ελληνικό έδαφος από δυνάμεις, που σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα της ανεκδιήγητης αυτής συμμαχίας θα έπρεπε να υποστηρίζουν κι όχι να προσβάλλουν το έδαφος αυτό; Υποστηρίζεται κι ενθαρρύνεται η Τουρκία από τους Αγγλοαμερικανούς στις εκδηλώσεις της αυτές σε βάρος της Ελλάδας; 

Αν ναι, τότε τι εξακολουθεί κι αγκαλιάζει αυτά τα καθάρματα το πολιτικό της κατεστημένο; 

Τα ουδέτερα Κράτη, με τις προόδους που έχουν σημειώσει και την εν γένει κατάσταση και θέση τους, δεν την εμπνέουν και δεν την ενθαρρύνουν να πάρει τη γενναία απόφαση που θα σημάνει το τέλος της πολιτικής της υποτέλειας και του ρόλου του σφουγγοκωλάριου που επωμίζεται από το τέλος του β΄ παγκόσμιου πολέμου;»

                              (ΒΗΜΑ Ρεθέμνους. 14.8.1964 – «Πυγολαμπίδες», σελ. 30-31)

 Συγκρίνετε το τότε με το παρόν και βγάλετε συμπεράσματα της συμπεριφοράς της Τουρκίας κατά της Ελλάδας από το 1955 ως το παρόν και τη στάση των «Συμμάχων»: ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Βρετανίας, ΕΕ, καθώς και ΟΗΕ … 

«Το γουδί, το γουδοχέρι και το κόπανο στο χέρι», όπως λέει κ η παροιμία…

Ο τοκετός του Κυρίου Ιησού Χριστού από την Παρθένο Μαρία

Ο καιρός περνούσε ειρηνικά κ εννιά μήνες ύστερ’ από τον Ευαγγελισμό ήρθε η ώρα του τοκετού κάτω από συνθήκες προγραμματισμένες να συνάδουν ακριβώς με τις προφητείες, που προέλεγαν τα της γέννησης του Μεσσία Υιού του Θεού. Ακόμη και η διαταγή του Ρωμαϊκού Κατεστημένου γι’ απογραφή αυτό το σκοπό υπηρετούσε. Αυτή υπήρξε η αιτία, που προκάλεσε τη γέννηση του βρέφους Ιησού στη Βηθλεέμ, ώστε να παρουσιαστεί πως γεννήθηκε σ’ έδαφος της Ιουδαίας κι ας κατοικούσε μόνιμα στη Γαλιλαία η Μαρία, όπως κ οι γονείς Αυτής όσο ζούσαν. Κι ας υπήρχε η Βηθλεέμ της Γαλιλαίας, ο «οίκος Εφραθά», μόλις εφτά (7) χιλιόμετρ’ από τη Ναζαρέτ! «Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Αβιράμ Οσρί, της Ισραηλινής Αρχής Αρχαιοτήτων, ο Ιησούς γεννήθηκε σε ένα μακρινό χωριό στην πλαγιά ενός λόφου στο βόρειο Ισραήλ, στη Βηθλεέμ της Γαλιλαίας. Το χωριό απέχει μόλις 7 χιλιόμετρα από το σπίτι όπου πέρασε την παιδική ηλικία του ο Ιησούς, τη Ναζαρέτ. «Νομίζω ότι ο πραγματικός τόπος της Γεννήσεως είναι εδώ, παρά τη γνωστή τοποθεσία κοντά στην Ιερουσαλήμ», δήλωσε ο Όσρι στους «Times του Λονδίνου.» Και συνέχισε ο Όσρι: ««Η Βηθλεέμ της Γαλιλαίας κατοικήθηκε από τους Εβραίους στην εποχή του Ιησού, ενώ η άλλη Βηθλεέμ, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι ήταν ένας χώρος διαμονής, μια κατοικημένη περιοχή κατά τον πρώτο αιώνα». Αυτά δήλωσε στους «Times του Λονδίνου» ο Εβραίος αυτός Αρχαιολόγος, και προσέθεσε: ««Είναι πολύ πιο λογικό η Μαρία να οδήγησε ένα γαϊδουράκι, ενώ ήταν στο τέλος της εγκυμοσύνης της, από τη Ναζαρέτ στη Βηθλεέμ της Γαλιλαίας, που απέχει μόλις 7 χιλιόμετρα, παρά στην άλλη Βηθλεέμ που απέχει 150 χιλιόμετρα»! (directNEWS. gr/ 27.12.2012) από τη Ναζαρέτ. Και μάλιστα ο τόπος της Βηθλεέμ της Ιουδαίας νότια της Ιερουσαλήμ κατά το πρώτατο μ.Χ. αιώνα, δεν είχε ακόμη κατοικηθεί, όπως αποδείχνεται από τα ευρήματα της Αρχαιολογίας. Και νομίζω πως έχει δίκιο… Πέραν από αυτό γεννάται το ερώτημα: «Οι Γυναίκες απογραφόταν τότε ή μόνο οι άνδρες;» Λέγεται δε πως δεν απογραφόταν οι Γυναίκες! Αφού, λοιπόν, οι Γυναίκες δεν απογραφόταν, ο Ιωσήφ, γιατί πήρε την ετοιμόγεννη Παναγία Μαρία και την υπέβαλε σε τέτοιο μεγάλο κ επικίνδυνο γι’ Αυτή και το κυοφορούμενο κόπο; Μήπως, λοιπόν, θα πήγαν στη Βηθλεέμ Εφραθά, σ’ απόσταση εφτά μόνο χιλιόμετρα, και πήρε κι Αυτή μαζί, έτσι για να περάσει κάπως η ώρα Της και να ξεδώσει λίγο;… Όλη αυτή η ιστορία γίνεται με μοναδικό σποπό να συμβάλει ως απόδειξη γνησιότητας της Εβραϊκής καταγωγής του Ιησού Χριστού και της γνησιότητάς Του ως Μεσσία! Να όμως που, η Βηθλεέμ της Ιουδαίας δεν είχε ακόμη κατοικηθεί κ ήταν ανύπαρχτη πόλη ή χωριό την εποχή του πρώτου μ.Χ. αιώνα, που έτεκε τον Ιησού η Θεοτόκος Παναγία Μαρία. Γι’ αυτό και ο Θεός οδήγησε πρωτύτερα σε μετοικεσία στη Βηθλεέμ Εφραθά ικανό αριθμό Εβραίων, ώστε να θεωρηθεί αυτή Εβραιούπολη! Πήρε, λοιπόν, ο Ιωσήφ τη Μαρία και το γιο του Σίμωνα, όπως ισχυρίζονται και αγιογραφούν κιόλας, και ξεκίνησε από τη Ναζαρέτ προς τη Βηθλεέμ. Ποια Βηθλεέμ όμως; Τη Βηθλεέμ της Ιουδαίας ή τη Βηθλεέμ της Γαλιλαίας δε μας το λέει η Καινή Διαθήκη. Κ έχει απόλυτο δίκιο να το αποσιωπά, τη στιγμή κατά την οποία υπήρχει και κατοικούνταν μόνο η Βηθλεέμ Εφραθά, στην οποία είχαν εγκατασταθεί κ Εβραίοι. Η Εκκλησία λέει της Ιουδαίας, και στηρίζεται στο Λουκά: «Κ2/4. ἀνέβη δὲ καὶ Ἰωσὴφ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐκ πόλεως Ναζαρὲτ εἰς τὴν Ἰουδαίαν εἰς πόλιν Δαυΐδ, ἥτις καλεῖται Βηθλεέμ, διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Δαυΐδ, 5. ἀπογράψασθαι σὺν Μαριὰμ τῇ μεμνηστευμένῃ αὐτῷ γυναικί, οὔσῃ ἐγκύῳ. 6. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐκεῖ ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν, 7. καὶ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι. 8. Καὶ ποιμένες ἦσαν ἐν τῇ χώρᾳ τῇ αὐτῇ ἀγραυλοῦντες καὶ φυλάσσοντες φυλακὰς τῆς νυκτὸς ἐπὶ τὴν ποίμνην αὐτῶν. 9. καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη αὐτοῖς καὶ δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αὐτούς, καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν. 10. καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἄγγελος· μὴ φοβεῖσθε· ἰδοὺ γὰρ εὐγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ, 11. ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστὸς Κύριος, ἐν πόλει Δαυΐδ.»(Λκ., Κ2/4-11). Η Αρχαιολογία όμως έρχεται και στηρίζει την παραπάνω άποψη του Οσρί, ο οποίος μάλλον πως έχει δίκιο. Και με την άποψή του καταρρίπτει και την καταγωγή του Δαβίδ από τη νότια της Ιερουσαλήμ Βηθλεέμ, αφού σ’ αυτή την περιοχή δεν υπήρχε ούτε πόλη, ούτε χωριό ίσαμε και τον πρώτο μ.Χ. αιώνα!… Πλανάται, λοιπόν, η Εκκλησία και όχι μόνο Αυτή, και θα πρέπει να βγει από την πλάνη αυτή… Στις 25 Δεκέμβρη(;), λοιπόν, εννιά μήνες από τον Ευαγγελισμό, είδε το …φως της χειμωνιάτικης εκείνης νύχτας το «Φως του φωτός το φωτίζον και αγιάζον πάντ’ άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον.» Και: «Εγεννήθηκες χωρίς στρωματάκι, καλέ μας Χριστούλη, εγεννήθηκες χωρίς μια σκουφίτσα να φορείς…» (Χριστουγεννιάτικο) Και, «Χριστός γεννάται, δοξάσατε! Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε! Χριστός επί γης, υψώθητε! Άσατε τω Κυρίω πάσα η γη. Και εν ευφροσύνη ανυμνήσατε λαοί ότι δεδόξασθαι.» (Ιω. Χρυσόστομος)

Τα Εισόδια της Αγνής Παρθένου Μαρίας

. Τα Εισόδια της Αγνής Παρθένου Είχαν κάμει τάμα, όπως προανέφερα, στον Πανάγαθο και Μεγαλοδύναμο Θεό η Άννα κι ο Ιωακείμ, ότι θ’ αφιερώσουν στη Χάρη Του το παιδί, που θα τους ευλογούσε ν’ αποχτήσουν. Όταν, λοιπόν, η Μαρία συμπλήρωσε την ηλικία των δυο (2) χρόνων, «… είπεν 'Ιωακείμ, ανάξωμεν αυτήν εν τω ναώ κυρίου, όπως άποδώμεν τήν επαγγελίαν ην έπηγγειλάμεθα μήπως άποστείλη ό δεσπότης εφ' ημάς καί άπρόσδεκτον γένηται το δώρον ημών. Καί είπεν "Αννα• άναμείνωμεν το τρίτον έτος, όπως μή ζητήσει ή παις πατέρα ή μητέρα. Καί είπεν 'Ιωακείμ- άναμείνωμεν. Καί εγένετο τριετής ή παις, καί είπεν 'Ιωακείμ- καλέσατε τάς θυγατέρας των 'Εβραίων τας αμίαντους καί λαβέτωσαν ανά λαμπάδα, καί έστωσαν καιόμεναι, ίνα μη στραφή ή παις ε/ς τα οπίσω καί αιχμαλωτισθεί ή καρδία αυτής εκ ναού κυρίου.» Σύμφωνα με τα κρατούντα έπρεπε το πρωτότοκο κι αφιερωμένο στο Θεό παιδί σε ηλικία τριών ετών να παραδοθεί στους Ιερείς του Ναού και ν’ ανατραφεί κατά το Νόμο του Μωϋσή. Ένας ήταν ο Ναός κι αυτός βρισκόταν στα Ιεροσόλυμα. Έτσι ο Ιωακείμ και η Άννα πήγαν και παρέδωσαν στο Ναό, καθώς είχαν υποχρέωση, σε ηλικία τριών χρόνων, το Κοριτσάκι Τους! Τη Μαρία Τους! Παρέλαβε δε τη Μαρία ο ιερέας και προφήτης Ζαχαρίας. Ο άντρας της Ελισάβετ, που ήταν κόρη της αδελφής της Άννας Σοβής και πρώτη εξαδέλφη της Παναγίας. Ο πατέρας, δηλαδή, του Προφήτη, Προδρόμου, και Βαφτιστή του Χριστού Ιωάννη. Ο Ζαχαρίας, ήταν κι αυτός προφήτης και Ιερέας του Ναού και ο μοναδικός από τους Ιερείς, που είχε το δικαίωμα να εισέρχεται στα Άγια των Αγίων. Και, «έτυχε» να εφημερεύει την ημέρα εκείνη. Πιστεύετε πως, έτυχε και δεν ήταν προγραμματισμένα τα πράγματα να έρθουν έτσι, όπως υπηρετούσαν τη Θεία οικονομία; Αυτός έκαμε την παραλαβή στο Ναό της τρίχρονης Παιδίσκης Μαρίας, ως εκπρόσωπος του Θεού, στον Οποίο ήταν αφιερωμένη από τους γονείς η νήπιος Κόρη. Σαν Προφήτης που ήταν, ο Ζαχαρίας γνώριζε καλά τον προορισμό της Μαρίας που παρέλαβε. Γνώριζε ότι αναλάμβανε και υπό τη δική του προστασία κείνη την ώρα τον «αχειροποίητο Ναό του Θεού»! Κ έτρεμαν τα χέρια Του. Η καρδιά Του σκιρτούσε δυνατά! Κ η ψυχή Του φτερούγιζε από τη συγκίνηση, τη χαρά και την αγαλλίαση, που αιστανόταν, από την πολύ μεγάλη τιμή, που ο Θεός έκανε σ’ Αυτόν, και του ανέθετε την προστασία και την επίβλεψη του πολύτιμου αυτού «Σκεύους εκλογής Του»! Το εύφθρaστο, αγνό, άμωμο, άσπιλο κι αμόλυντο τρίχρονο κοριτσάκι, που δεν υποψιαζόταν καν τη μεγάλη Του αποστολή, αλλά υποτασσόταν στη μοίρα Του πράο, ήρεμο, γαλήνιο! Ακόμη ο Ζαχαρίας, ως έντιμος, ευσυνείδητος και ενσυνείδητος Λειτουργός του Υψίστου συναισθανόταν και την εξίσου μεγάλη ευθύνη, που ενώπιον του Θεού τον βάραινε και τον καθιστούσε πρώτο υπεύθυνο, η ανάληψη της διαφύλαξης άμωνου και καθ’ όλα άξιας επιστάμενης προσοχής, άχραντου, αμόλυντου, άφθορου, αγνής Παιδίσκης. Κι αυτό, ασφαλώς, γνώριζαν και όσοι άλλοι από τους Αρχιερείς του Ναού είχαν το χάρισμα του Προφήτη. Ως εκ τούτου πρόσεχαν ιδαίτερα τις συμπεριφορές τους, ώστε να διδάξουν τέλεια τα του Νόμου, κι ως πρότυπα εφαρμογής αυτού, σ’ Αυτό το «σκεύος εκλογής του Θεού». Γι’ αυτό κ η Μαρία οδηγήθηκε, ανκαι γυναίκα, στα «Άγια των Αγίων»! Στο ιερότερο μέρος του Ναού, δηλαδή, που μόνο Αρχιερείς είχαν το δικαίωμα να μπουν, και, κατ’ εξαίρεση κι ο Ιερέας Ζαχαρίας, επειδή ήταν και Προφήτης! Προσέξετε, δεν είναι τυχαίες συμπτώσεις όλ’ αυτά. Είναι προγραμματισμένα να συμβούν από το Θεό. Και συμβαίνουν με ακρίβεια στο χωροχρόνο προγραμματισμού τους αρμονικότατα. Να σημειωθεί ότι ο Ζαχαρίας δολοφονήθηκε υστερότερα, όπως μαρτυρά ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς: « 34. διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω πρὸς ὑμᾶς προφήτας καὶ σοφοὺς καὶ γραμματεῖς, καὶ ἐξ αὐτῶν ἀποκτενεῖτε καὶ σταυρώσετε, καὶ ἐξ αὐτῶν μαστιγώσετε ἐν ταῖς συναγωγαῖς ὑμῶν καὶ διώξετε ἀπὸ πόλεως εἰς πόλιν, 35. ὅπως ἔλθῃ ἐφ᾿ ὑμᾶς πᾶν αἷμα δίκαιον ἐκχυνόμενον ἐπὶ τῆς γῆς ἀπὸ τοῦ αἵματος Ἄβελ τοῦ δικαίου ἕως τοῦ αἵματος Ζαχαρίου υἱοῦ Βαραχίου, ὃν ἐφονεύσατε μεταξὺ τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ θυσιαστηρίου. ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἥξει ταῦτα πάντα ἐπὶ τὴν γενεὰν ταύτην. 37. Ἱερουσαλὴμ Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτένουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν! ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ἐπισυνάγει ὄρνις τὰ νοσσία ἑαυτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε. 38. ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος.» (Μτ., Κ23/34-38). Και όντως αφέθηκε έρημος το 70 μ.Χ. Κατά δε τη δεκαετή παραμονή στο Ναό της Παιδός επισκεπτόταν Αυτήν καθημερινά ο Αρχάγγελος Γαβριήλ και προσέφερε σ’ Εκείνην ουράνια τροφή, και οικοδομούσε κατά τον τρόπο αυτό τον αχειροποίητο έμψυχο Ναό του Σωτήρα! Τέτοια Ουράνια προστασία και φροντίδα είχε η μέλλουσα Θεοτόκος Μαρία! Το γεγονός της εισόδου στο Ναό της Αγνής Παρθένου τιμά και η Εκκλησία μας στις 21 Νοέμβρη και του έχει δώσει την ονομασία «Εισόδια της Θεοτόκου», (στο Ναό). Ψάλλεται δε τιμητικά ο Προφητικός 44ος ψαλμός του Δαβίδ, καθώς και το τροπάριο: «Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις, εν ναώ του Θεού τρανώς η Παρθένος δείκνυται και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλλεται. Αυτήν και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν, Χαίρε της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις.» Και το κοντάκιο: «Ο καθαρώτατος Ναός του Σωτήρος, η πολυτίμητος παστάς και Παρθένος, το Ιερόν θησαύρισμα της δόξης του Θεού, σήμερον εισάγεται εν τω οίκω Κυρίου την Χάριν συνεισάγουσα την εκ Πνεύματος Θείου, Ήν ανυμνούσιν Άγγελοι Θεού, Αύτη υπάρχει σκηνή επουράνιος.» Οι γονείς της Μαρίας Ιωακείμ και Άννα πέθαναν πριν από την ενηλικίωσή Της. Περίπου 80 ή 90 χρόνων ο Ιωακείμ και γύρο στα 69 ή 80 η Άννα. Η μνήμη τους τιμάται από την Εκκλησία μας στις 9 Σεπτέμβρη και η κοίμησή Τους στις 25 Ιούλη. Απολυτίκιο σε ήχο δ΄: «Ζωήν την κυήσασαν, εκυοφόρησας, αγνή Θεομήτορα, θεόφρον Άννα, διό προς λήξιν ουράνιον, ένθα ευφραινομένων, κατοικία εν δόξη, χαίρουσα νυν μετέστης, τοις τιμώσί σε πόθω, πταισμάτων αιτουμένη, ιλασμόν αειμακάριστε.» Μεγαλυνάριο: Τέρπεται η Άννα θεοπρεπώς, κρατούσα ως βρέφος, την τεκούσαν τον ποιητήν, συν αύτη δε χαίρει, Ιωακείμ ο θείος, ών τη χαρά ως δώρον, τον ύμνον άσωμεν.» Στη δε Σκήτη της Αγίας Άννας του Αγίου Όρους, που προς τιμή Της φέρει τ’ όνομά Της, υπάρχει και φυλάσσεται το αριστερό πόδι Της. Και στη Μονή Κουτλουμουσίου φυλάσσεται η κνήμη του δεξιού Της ποδιού. Υπάρχουν και φυλάσσονται αποτμήματα λειψάνων Της και στην ομώνυμη Μονή Λυγαριάς Λαμίας και στη Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσ/νίκης. Έτσι η Μαρία έμεινε πεντάρφανη στα χέρια του Εβραϊκού Ιερατείου σε ηλικία περίπου 11 χρόνων. Όμως, υπό την άμεση προστασία κ επίβλεψη του Αγίου και Παντοδύναμου Θεού, που προόριζε Αυτή την Αγνή Παρθένα να δεχτεί στα σπλάχνα Της και να κυοφορήσει τον Άναρχο Άγιο και Δίκαιο Μονογεννή Υιό του Θεού, με μορφή Θεανθρώπου, ως τέλειο άνθρωπο και τέλειο Θεό. Σύμφωνα δε με τον Εβραϊκό Νόμο η Μαρία έπρεπε να παρεμείνει στο Ναό ίσαμε να συμπληρώσει το δέκατο τρίτο χρόνο της ηλικίας Αυτής. Ta

Περί Ουρανομίκη Θεοδωράκη - 3

Η προπαγανδιστική δράση της Μ. Δαμανάκης στο Πολυτεχνείο εξαργυρώθηκε με την εκλογή της ως Βουλευτή του ΚΚΕ, του Συνασπισμού, του οποίου υπήρξε Πρόεδρος, και του ΠΑΣΟΚ διαδοχικά! Και συνεχίστηκε με το διορισμό της ως Επιτρόπου της Ε.Ε., με αρμοδιότητα σε θέματα Θαλάσσιας πολιτικής, Ναυτιλίας και Αλιείας. Και από αυτά συμπεραίνομε ότι και τα τρία προαναφερθέντα κόμματα δέχονται, είναι και βρίσκονται κάτω από τις επιρροές του Εβραιοσιωνισμού κι αποτελούν δεξαμενές δικών του στελεχών. Είναι δημιούργημά του κι ελέγχονται από αυτόν απόλυτα. Έτσι αμείφτηκε η Δαμανάκη για την «Αντιστασιακή δράση», που επέδειξε κατά της Ελληνικής Ελευθερίας και Δημοκρατίας και υπέρ του εξωτερικού εχθρού!! Και, μια και το ‘φερε η κουβέντα, εντελώς παρενθετικά να Σας πληροφορήσω πως: Η Μαρία υπήρξε σύζυγος διαδοχικά των: Δημήτρη Καραγκουλέ, Δημήτρη Δανίκα και Γιώργου Κιμούλη, και διαζεύχθηκε και τους τρεις! Έχει γεννηθεί στον Αγ. Νικόλαο Λασιθίου και ο πατέρας της, που ήταν αστυνομικός, καταγόταν από την Καρωτή Ρεθέμνους… «Ο Γ. Παπαδόπουλος κι ο Στ. Πατακός δρούσαν σε συνεργασία με την CIA και χωρίς να γνωρίζουν επακριβώς τα Εβραιοσιωνιστικά σχέδια», (τους στόχους και τους σκοπούς αυτού του πολιτικού, κοινωνικού, θρησκευτικού και πολιτιστικού Συστήματος), ανκαι ήταν υψηλόβαθμοι Μασόνοι. Έτσι εξαπατούνται οι φιλόδοξοι Μασόνοι από τον Εβραιοσιωνισμό και γίνονται εργαλεία του. Ο δε Δ. Ιωαννίδης γίνηκε κι αυτός εργαλείο των Εβραιοσιωνιστών, μέσω του άνδρα της αδελφής του, γιατρού Ζακ (Ιακώβου) Αλαζράκη, που είχε την κλινική «Κυανούς Σταυρός» στην Αθήνα. Τη… δόξα του, ως φαίνεται, ζήλωσαν τρεις Μασόνοι γιατροί του Ρεθέμνους και άνοιξαν Κλινική με το ίδιο όνομα. Ο δε λογοτέχνης Γιάννης Δαλέντζας παράλλαξε τον τίτλο της σε «Κυανού χρυσό» επικριτικά. Η πράξη του αυτή αμείφτηκε με δυσμενή μετάθεση (;) στην Αθήνα κι εξαφανίστηκε από το Ρέθεμνος!... «Συγκεκριμένα, ο αείμνηστος γιατρός και κλινικάρχης Ζακ Αλαζράκης, νυμφεύθηκε με την αδελφή του Ρωμανιώτη Εβραίου δικτάτορα Δημ. Ιωαννίδη. Ο Ιωαννίδης ήταν γιος του Εβραίου Ρωμανιώτη Βενιζελικού Κινηματία Αντ/ρχη Αριστοτέλη Ιωαννίδη. Εβραίοι των Ιωαννίνων, κατά το γένος και το θρήσκευμα. Κάτοικοι του χωριού Δίλοφου Ζαγορίου. Αυτό αποκάλυψε ο Ζακ Αλαζράκης στον Μίμη Ανδρουλάκη. «Η Εβραία δε αδελφή του Ιωαννίδη Δέσποινα, γιατρός, σύζυγος Αλαζράκη έγινε χορηγός με τεράστιο ποσό, που διέθεσε στη μνήμη του ΖΑΚ, για την ανέγερση Μνημείου του Ολοκαυτώματος των Εβραίων στο Θησείο», όπως έχει αποκαλύψει η εφημερίδα «Στόχος». Γι’ αυτό και ανακηρύχτηκε Ευεργέτιδα της Εβραϊκής κοινότητας της Αθήνας! Ο Ζακ Αλαζράκης υπήρξε και ήταν ο σύνδεσμος του κουνιάδου του Ιωαννίδη με τη MOSSAD (Μοσσάντ) τη μυστική υπηρεσία του Ισραήλ. Λειτούργησε και κατά τον Ιούλιο του 1974 ως πράκτορας της Μοσσάντ, ως ανθέλληνας και ως εχθρός των αντί - Ιωαννιδικών πραξικοπηματιών.» Ο δε Μπόλαρης ομολογεί ότι: «Ο γαμπρός του Ιωαννίδη ήταν Εβραίος και λέγανε τότε ότι ήταν και πράκτορας της Mossad.» «… Στην ουσία, χρησιμοποιήθηκε ο (Εβραίος) Ιωαννίδης από τον Εβραίο Υπουργό Εξωτερικών των Η.Π.Α. Κίσσινγκερ, μέσω του Αλαζράκη, που ήταν ένας σύνδεσμος της Mossad. Ο Αλαζράκης ήταν ο αγγελιοφόρος. Ήταν ο μεταδότης. Αυτός, που μετέφερε κι έδινε τις εντολές του Νταγιάν στον Ιωαννίδη. Και μετά το ατυχές πραξικόπημα της “πιτζάμας” (Φλεβάρη 1975, κατά Κ. Καραμανλή), είχε πλήρως επικρατήσει ο σχεδιασμός της Mossad».(Nikolas Greveniotis: hppt://wwwnewsbeast.gr 8.8.2014) Θα διαπιστώσετε ακόμη καλύτερα τι σημαίνει Αλαζράκης διαβάζοντας ότι: το «πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου κατά του Μακαρίου, που τραυμάτισε και δίχασε την ενότητα της Κύπρου και έδωσε το πρόσχημα να εισβάλλουν Τούρκοι στη Μεγαλόνησο, θα ήταν χωρίς συνέπειες εάν δεν υπήρχε ο Ζακ Αλαζράκης. Χωρίς συνέπειες θα έμενε και το εγχείρημα της Τουρκικής εισβολής από τη Μεσίνα. Και όλα αυτά δεν θα συνέβαιναν, εάν ο Εβραίος Ζακ Αλαζράκης δεν συγκαλούσε σύσκεψη πιστών του εντολοδόχων (προφανώς προδοτών) αξιωματικών, οι οποίοι παρεμπόδισαν την αποστολή δύο διμοιριών Ελλήνων στρατιωτών, που θα παρεμπόδιζαν την μεγάλη Τουρκική εισβολή». («NonPaperNews: «Ο θλιβερός πιστολέρο Μπόλαρης», 26.3.2013.) «Γκέκε ή νούκου γκέκε»; Άνθρωπος υπό το Νταγιάν ήταν κι ο Νικ. Μακαρέζος και γι’ αυτό επισκέφτηκε το Ισραήλ λίγες βδομάδες πριν από την 21η Απρίλη και παρέμεινε σ’ αυτό αρκετό διάστημα, δήθεν για μετεκπαίδευση! Κ οι Ασλανίδης και Ρουφογάλης ήταν άνθρωποι του Νταγιάν. Ο δε Νταγιάν είχε ταχτική συνεργασία με το «Ελληνικό Σιωνιστικό Συμβούλιο», με το Σταθμάρχη του «Παγκόσμιου Ιουδαϊκού Πραχτορείου» Μιμίκο Φόρτη, με τη «Μεγάλη Τεκτονική Στοά της Ελλάδας», που στεγάζεται στις οδούς της Αθήνας Αχαρνών και Σουρμελή. Και, «..νταγιάντα κοπελιά μου!…» «Την νύχτα στις 14 Νοεμβρίου 1973, ο ισραηλινός στρατηγός Μωσέ Νταγιάν έφθασε στην Αθήνα. Εγκαταστάθηκε στο σπίτι του γαμπρού του Δημ. Ιωαννίδη. Δηλαδή, του γιατρού Αλαζράκη. Από εκεί έστειλε μήνυμα στον Ιωαννίδη να είναι έτοιμος: «η ώρα έφθασε. Όλα είναι έτοιμα». Την επομένη 15 Νοεμβρίου, το γιώτ «Απόλλων», ιδιοκτησίας της εταιρίας ΟΤC, η οποία τότε ήταν ιδιοκτησία της CIA, έφθασε στον Πειραιά. Το γιώτ αυτό, πριν από την μετατροπή του, ήταν μονάδα του βρετανικού πολεμικού ναυτικού. Ήταν εξοπλισμένο με πανίσχυρα ηλεκτρονικά μέσα και τέλεια δίκτυα επικοινωνιών. Είκοσι κομάντος συμπλήρωναν το ειδικό πλήρωμα του σκάφους. Από τον Πειραιά έπλευσε προς τα ανοιχτά του Σουνίου, όπου και περίμενε ανενόχλητο. Στο μεταξύ «Έλληνες πολίτες» έκαναν τις ανάλογες επαφές τους με το στρατηγό Νταγιάν, ο οποίος συντόνιζε την «λαϊκή» εξέγερση στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, μαζί με τον Ιωαννίδη και τον εκδότη – δημοσιογράφο Χρήστο Λαμπράκη. «Tι γράφει στο ημερολόγιό του ο Χρήστος Πασαλάρης για τις πρώτες ώρες της δικτατορίας: Στις 4 το πρωϊ κυκλοφόρησε η «Καθημερινή» για να αναγγείλει με ένα ΜΟΝΟΣΤΗΛΟ στην 1η σελίδα ότι εξερράγη στρατιωτικό κίνημα! Οι άλλες πρωϊνές βγήκαν σαν να μη συνέβαινε τίποτε… Το ραδιόφωνιο όμως έπαιζε εμβατήρια! Στις 7 το πρωϊ μάθαμε τα πάντα. Κεφαλή ήταν ο συνταγματάρχης Παπαδόπουλος. Στα ΝΕΑ τον είχαμε περιλάβει άσχημα με το σαμποτάζ του Έβρου. Ο Ψαθάς ήταν ο πρώτος δημοσιογράφος που συνελήφθη... Θυμήθηκα τι μου είχε πει ένας Κινέζος στρατηγός στο νησί Κεμόϊ το 1965. «Γνωρίζετε έναν συνταγματάρχη Παπαδόπουλο;» - «Όχι, δεν τον ξέρω»… «Θα τον μάθετε πολύ σύντομα, φοιτήσαμε μαζί στη Σχολή Ψυχολογικού πολέμου, στο Πεντάγωνο της Αμερικής»!.. Σας λέει αυτό τίποτε; Να όμως και κάτι ακόμη: "Στις 11 το μεσημέρι εκείνης της μοιραίας ημέρας είχαμε μια απροσδόκητη επίσκεψη. Είδα να μπαίνει στο γραφείο μου ένας άνδρας κομψός, φαλακρός, απλά ντυμένος, με έναν μαύρο επίδεσμο στο αριστερό μάτι και με μερικά κουλούρια στο χέρι. Δεν άργησα να τον αναγνωρίσω. Ήταν ο αρχιστράτηγος του Ισραήλ Μοσέ Νταγιάν. --Ξεμείναμε στην Αθήνα, μου είπε στα αγγλικά. Είμαι τράνζιτ για Τελ Αβίβ. Το αεροπλάνο μου μπλοκαρίστηκε στο Ελληνικό. Πέσαμε πάνω στα γεγονότα. Μπορώ να παρακολουθήσω τις εξελίξεις από εδώ; Έμεινε κάπου τρείς ώρες και ζητούσε να του λέμε ό,τι νέα μαθαίναμε, αλλά απέφυγε να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο. Έφυγε το ίδιο απλά όπως ήλθε. Ποτέ δεν μπόρεσα να εξηγήσω εκείνη τη...συμπτωματική άφιξη στην Αθήνα του Ισραηλινού πολέμαρχου, νικητή του «πολέμου των έξη ημερών» που θα ξεσπούσε 45 μέρες αργότερα, στις 6 Ιουνίου, στην έρημο του Σινά, με πλήρη χρησιμοποίηση των ελληνικών βάσεων»… (Αυτόχθονες Έλληνες: «Το Πολυτεχνείο και οι Εβραίοι».) Από πού κι ως που ο Νταγιάν, αδίσταχτα και οικοκυρικά, σαν στο σπίτι του μπήκε απρόσκλητος στο γραφείο του Πασαλάρη; Στρογγυλοκάθισε σ’ αυτό και ζήτησε να παρακολουθήσει τις εξελίξεις του Πραξικοπήματος; Και μάλιστα χωρίς καν να φοβηθεί για την ασφάλειά του!! Τόση εμπιστοσύνη είχε στο συγκρότημα Λαμπράκη!! «Η κύρια επαφή Νταγιάν, εκτός από τον Ιωαννίδη – Αραπάκη – Μπονάνο, ήταν με τον Γιάγκο Πεσματζόγλου, ο οποίος τότε ήταν μέλος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ για την Ελλάδα. Είχε αναλάβει το πολιτικό σκέλος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ήταν ο ενδιάμεσος μεταξύ των επικεφαλής των «φοιτητών», του Στρατηγού Νταγιάν και της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Ο Πεσματζόγλου είχε άμεση επαφή, κυρίως με τρία πρόσωπα, από τους οργανωτές της εξέγερσης: Η μία ήταν η Δαμανάκη. Ο άλλος, ο γνωστής καταγωγής Μιλτιάδης Έβερτ, (ο επικαλούμενος «Μπουλντόζα»). Και ο τρίτος ο (Γιάννης) Χαραλαμπόπουλος, του οποίου ο γιός και η θυγατέρα, από την πρώτη του γυναίκα, που ήταν Εβραία, ΥΠΗΡΕΤΟΥΣΑΝ ΣΑΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΜΟΣΑΝΤ στο Ισραήλ!! Ο Χαραλαμπόπουλος και ο Νταγιάν ήταν στενοί φίλοι από το 1943, όταν υπηρετούσαν μαζί στην Μέση Ανατολή, στα βρετανικά στρατεύματα. Λέγεται ότι ο Νταγιάν προξένεψε στον Χαραλαμπόπουλο την Άγα(ρ;), που ήταν εβραία και πρώην Πρόεδρος της Ένωσης Γυναικών Ελλάδος!» Καταλάβατε ποιοι κατεύθυναν και κατευθύνουν το Κίνημα Γυναικών Ελλάδας και στρέφονται κατά της Ελληνικής οικογένειας;! Να σημειωθεί δε ότι: «Ο Χαραλαμπόπουλος προερχόταν από τον Ελληνικό Στρατό. Διετέλεσε Βουλευτής της Ένωσης Κέντρου. Υπήρξε Αρχηγός και συνιδρυτής του ΠΑΚ με τον Μ. Θεοδωράκη. Συμμετείχε στην Αντιστασιακή Οργάνωση ΕΚΔΑ (Εθνικό Κίνημα Δημοκρατικής Αντίστασης κατά της Χούντας). Ότι διώχθηκε από τη Χούντα. Φυλακίστηκε κι εξορίστηκε στη Σύρο και κατόπιν στη Γυάρο. Υπήρξε συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ. Διετέλεσε Βουλευτής, Αντιπρόεδρος, Υπουργός Εξωτερικών και «Εθνικής» Άμυνας του ΠΑΣΟΚ!! Πίστευε ότι μετά τον Ανδρέα είχε συμβή «μια αλλοίωση βασικών χαρακτηριστικών της φυσιογνωμίας του ΠαΣοΚ», από το Σημίτη και τους οπαδούς του εκσυγχρονιστές… Τα χαράματα της 16 Νοεμβρίου, έφθασαν 200 αμερικανοί κομάντος από τις Βρυξέλλες, με εντολή να συμμετάσχουν στην εξέγερση του πολυτεχνείου. (Το φύλλο των φοιτητών του Κ.Κ.Ε. "Πανσπουδαστική", στο τεύχος του Νο 8, κάνει λόγο, για 350 πράκτορες της ΚΥΠ, που κατέλαβαν το Πολυτεχνείο, στις 14/11/1973, με σκοπό να εκτρέψουν, σε άλλη κατεύθυνση, τον αγώνα, που γινόταν εκείνη την εποχή. Το κείμενο αυτό, που αναφέρεται στους φοιτητές της Νομικής Σχολής, που διέκοψαν την δική τους συνέλευση και από την Σόλωνος, πήγαν στο Πολυτεχνείο, ουδέποτε, μέχρι τώρα, το έχει ανακαλέσει, επισήμως, το Κ.Κ.Ε. Έγραφε επί λέξει ότι: «το Πολυτεχνείο ήταν έργο 350 πρακτόρων του Ρουφογάλη» τότε αρχηγού της ΚΥΠ!»… «Η πιο εντυπωσιακή όμως εκδήλωση υποστήριξης προς τον Κ. Καραμανλή ήρθε λίγο αργότερα, τα Χριστούγεννα, από τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο αριστερός μουσικοσυνθέτης, σύμβολο στο εξωτερικό των Ελλήνων πολιτικών κρατουμένων, έγκλειστος την εποχή εκείνη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ωρωπού, (για το μάτι του Κόσμου,) έστειλε επιστολή στον Κ. Καραμανλή, γράφοντάς του μεταξύ άλλων: Εκτιμώ βαθύτατα με πόση συναίσθηση ιστορικής ευθύνης και με πόσο βαριά καρδιά αχθήκατε στην απόφαση να καλέσετε τους υγιείς και αγνούς αξιωματικούς για την ανατροπή της δικτατορίας... Το ιδιαίτερο βάρος σας ως πρώην πρωθυπουργού και ως μίας πολιτικής προσωπικότητας, που επηρεάζει ένα σημαντικό τμήμα του έθνους, θα είναι μια πολύτιμη συνεισφορά στον αγώνα αυτόν. Τιθέμενος επί κεφαλής αυτού του αγώνα εξασφαλίζετε επάξια την ιστορική καταξίωση... Σας δηλώνω ότι τίθεμαι στη διάθεσή σας με μοναδική φιλοδοξία την προσφορά όποιας θυσίας για μια Ελλάδα Δημοκρατική και Ελεύθερη, όπου θ' ανθίσει και πάλι το γέλιο και θα ξαναντηχήσει το τραγούδι! Δεχτείτε, κ. Πρόεδρε, την έκφραση της βαθυτάτης εκτιμήσεώς μου και τον αγωνιστικό χαιρετισμό, εμού και των συγκρατουμένων μου, από το Στρατόπεδο Ωρωπού». Μην εκπλήσσεστε γι’ αυτό. Κ οι δυο τους ήταν Μασόνοι… Ο Μίκης Θεοδωράκης εκλέχτηκε και βουλευτής του ΚΚΕ με τρεις θητείες μεταδιχτατορικά!… Αργότερα, επί ΠΑΣΟΚ, γίνηκε και Πρόεδρος της Επιτροπής Ελληνοτουρκικής φιλίας (1986). (Δηλαδή, του Παντουρκισμού.) Και ταχυδρόμος του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κων. Μητσοτάκη, μεταφέροντας μηνύματα προς τις Κυβερνήσεις της Τουρκίας. Υστερότερα προσπάθησε από το Παρίσι και πέτυχε την απελευθέρωση των Τούρκων Ηγετών της αντιπολίτευσης. Περιόδευσε σε πολλές Πόλεις της Ευρώπης κι όχι μόνο, κ έδωσε πετυχημένες συναυλίες. Για όλ’ αυτά και πολλά άλλα τιμήθηκε πολλές φορές επάξια. Σ’ αυτό του συμπαραστάθηκε και τον προώθησε και τον ανέβασε η διεθνής Μασονία κι ο Εβραιοσιωνισμός, που είχε υπηρετήσει πολλαπλά. Τις επιτυχίες, το κύρος, και τη δόξα του Μίκη εκμεταλλεύτηκε ο Εβραιοσιωνισμός και τον μετέβαλε σε όργανό του. Και τον εξώθησε σε ατοπήματα αντεθνικά, που αμαυρώνουν τη δόξα του. Γιατί δεν προσκάλεσαν κάποιον άλλο στην Ουάσινγκτον τον Ιούνη του 1974, να μετάσχει στο Συνέδριο, που οργανώθηκε στις ΗΠΑ, με θέμα «το μέλλον της Ελλάδας μετά την πτώση της Διχτατορίας,» (Μαρ. Σπ. Γαλανάκη: “Pax judaika” ή Παγκοσμιοποίηση», 2013, σελ. 327 – 366), αλλά προσκάλεσαν τον «κομμουνιστή» Μίκη Θεοδωράκη; Ποιοι άλλοι εχτός από αυτόν είχαν προσκληθεί και είχαν «αποχρώντα» λόγο και αρμοδιότητα τόσον, όσο και την γνώση και ικανότητα να υποστηρίξουν Εθνικές θέσεις απαρασάλευτες. Και αποδέχτηκαν και ψήφισαν τη διάσπαση και διάλυση της Ενιαίας Ελλάδας; Αυτός ήταν ο Πατριώτης Κομμουνιστής Θεοδωράκης, που, υποτίθεται ότι, υμνούσε με τα τραγούδια του την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό; Ή, μήπως, υμνούσε άλλη Χώρα και το Λαό της; Γιατί κι αυτό και γράφηκε κι ακούστηκε; Με τι καρδιά ψήφισε το «Σχέδιο Φαιδώρα», που καθορίζει το διαμελισμό της Ελλάδας και άλλων γειτονικών Χωρών; (ό.π., σελ.367+…) Είδατε τη συνέβη στη Γιουγκοσλαβία! Που υπάρχει κατά το παρόν Γιουγκοσλαβία; Τι υπάρχει αντ’ αυτής; Είδατε τι συμβαίνει στη Συρία; Αν όχι ρίξτε μια ματιά ό.π. σελ. 367! Παρακολουθείτε το τι συμβαίνει στη Μακεδονία! Τι εξελίσσεται στην Τουρκία! Τι στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και την Αρμενία; Τι στη Γεωργία και τα λοιπά σύνορα της Τουρκίας; Και το τι μέλλεται να συμβεί γι’ αυτήν αργά ή γρήγορα, σ’ αυτό το βιβλίο θα το βρείτε… Ο Μίκης, λοιπόν, ήταν ο Πατριώτης και υποστηριχτής του Ελληνικού Λαού; Που κολλά το τριήμερο «Εθνικό προσκύνημα» στη σορό του; Που κολλά ο υπερβολικός ξεσηκωμός του Λαού και της «Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας», και τη συμπεριφορά Ιεραρχών κατά την κηδεία του; Οι συγκεντρωσιάρχες του ΚΚΕ έκαμαν καλή δουλεία! Και, παρά τον κίνδυνο του «Κορωνοϊού», δεν τηρήθηκε κανένα προστατευτικό μέτρο στην πενθούσα κατ’ εντολή λαοθάλασσα. Ενώ, στις κηδείες της ταπεινής φτωχολογιάς απαγορεύεται αυστηρά η παραβίαση των προληπτικών μέτρων. Ούτε και αγγελτήρια θανάτων και μνημόσυνων ακόμη τοιχοκολλούνται. Ούτε και σε γάμους και πανηγύρια επιτρέπεται το κάλεσμα!… Είχε το καπάκι του φέρετρου της σωρού του Μίκη πάνω του Σταυρό; Έχει η πλάκα του τάφου του Σταυρό, όπως συνηθίζεται; Το νεκρό δεν τον κατεβάζουν στον τάφο με κλειστό το φέρετρο… Ήταν τελικά Χριστιανός και Έλληνας Πατριώτης ο Μίκης Θεοδωράκης; Λοιπόν; Αποκαλύπτομαι μπροστά στη σορό ενός λαμπρού Μουσικοσυνθέτη, που τιμήθηκε για το μουσικό ταλέντο και τις μεγάλες διεθνείς επιτυχίες του. Αποκαλύπτομαι στο πολυβραβευμένο και αναγνωρισμένο πανανθρώπινα μουσικό έργο που κατέλειπε. Όμως ως εκεί, και μη παρέκει… Κι ο Μίκης (Μιχάλης) Θεοδωράκης βέβαια στα νιάτα του υπήρξε κομμουνιστής, αλλ’ αναίρεσε τον κομμουνιστικό εαυτό του το 1949 με δήλωση μετανοίας. Γιατί έγινε «δηλωσίας»; Τι εξαγόρασε με τη δήλωση; Κατά δε τη διάρκεια της Διχτατορίας και «στις 15 Νοεμβρίου, άρχισε στο Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών η πρώτη μεγάλη δίκη μελών αντιστασιακής οργάνωσης. Πρόκειται για τους 31 του Πατριωτικού Μετώπου (ΠΑΜ), το οποίο, λέγεται, είχε συγκροτήσει αμέσως μετά την εκδήλωση του πραξικοπήματος ο Μίκης Θεοδωράκης. Γι’ αυτό δεν ακολούθησε το Νταγιάν στο Ισραήλ; Στο ΠΑΜ συμμετείχαν κομμουνιστές και άλλοι αριστεροί. Ο πρόεδρος του Στρατοδικείου και ο άοσμος Βασιλικός Επίτροπος, επιλέχθηκαν από το δικαστικό σώμα, καθώς η Δικαιοσύνη ήταν η μόνη από τις τρεις εξουσίες την οποία δεν είχε ανατρέψει η δικτατορία του στρατού. Ανκαι συνελήφθη, ο Μίκης Θεοδωράκης δεν συμπεριλήφθηκε μεταξύ των δικαζομένων επειδή η χούντα δεν επιθυμούσε να έχει στο εδώλιο ένα πρόσωπο με τέτοια διεθνή προβολή και συμπαράταξη μ’ αυτήν. Κατά τη διαδικασία ο Βασιλικός Επίτροπος φρόντισε να εγκωμιάσει την επέμβαση του στρατού, πριν προτείνει βαριές καταδίκες των κατηγορουμένων. Τελικά το Έκτακτο Στρατοδικείο στις 21 Νοεμβρίου καταδίκασε σε ισόβια δεσμά τους Κώστα Φιλίνη και Ιωάννη Λελούδα και επέβαλε ποινές φυλάκισης από 1 έως 15 χρόνια σε άλλους 19 κατηγορούμενους, εκ των οποίων στους 13 με αναστολή, και αθώωσε δέκα. Στις 13 Νοεμβρίου το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών επέβαλε πολύμηνες φυλακίσεις στους Λεωνίδα Κύρκο, Π. Παρασκευόπουλο και Αθανάσιο Τσουπαρόπουλο για παλαιά δημοσιεύματα της Αυγής, ενώ ο πρώην βουλευτής της Ένωσης Κέντρου Τάλμποτ(!) Κεφαλληνός καταδικάστηκε για παλαιότερη περιύβριση εισαγγελικής αρχής. Ο Μίκης όμως έπεσε στα μαλακά!... Πρέπει όμως να σταματήσω, και να μην επεχταθώ άλλο. Πιστεύω πως είμαι αντικειμενικός στην ορθολογική κρίση μου, που δεν αγκαλιάζει μόνο το Μίκη, αλλά και τους άλλους ομόφρονες ημεδαπούς κι αλλοδαπούς, με τους οποίους συνεργάστηκ’ εν ζωή και γι’ αυτό τους μνημονεύω… Θέλω μόνο, τελειώνοντας, να συστήσω στους Κουκουέδες, και όχι μόνο σ’ αυτούς, να προσέχουν, να ελέγχουν ποιοι και πως εκμεταλλεύονται τις ψήφους τους, που μ’ αυτούς επικυρώνουν και αποδέχονται επιλογές εχθρών του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού! Αυτοί διασπαθίζουν το Δημόσιο Πλούτο της Ελλάδας και τις πολλαπλές φορολογίες των Ελλήνων. Τρώνε και πίνουν στην υγειά των κορόϊδων και τους φενακίζουν, τάζοντάς τους λαγούς με πετραχήλια, ενώ εργάζονται για την καταστροφή τους και ολόκληρου του Ελληνισμού, συνεργαζόμενοι με άσπονδους εχθρούς μας. Τι σόι Κομμουνιστές ειν’ αυτοί που, συνεργάζονται με τις Η.Π.Α., το Ισραήλ, και τα λοιπά «καπιταλιστικά» Κράτη, που βρίσκονται όλα κάτω από τη ληστρική ύπουλη διακυβέρνηση κι εκμετάλλευση του Εβραιοσιωνισμού; Μήπως αυτό δε συμβαίνει και κατά το παρόν και στην Ελλάδα; Έχω βέβαια υπόψη μου και Βασιλόφρονες κομμουνιστές, όπως τον Ηλία Τσιριμώκο. «Γιε μ’ στα πέντε Βιλαέτια, φάτε πιέτε, μωρ’ αδέρφια»! Συγγνώμη. Είπατε τίποτα;… 17.9.2021

Περι Ουρανομίκη Μουσικοσυνθέτη - 2

Θυμούμαι πως όταν ήμουν μέλος του Δ.Σ. της Εταιρίας Θεάτρου Κρήτης, της τότε ΕΘΕΚ, και υστερότερα ΔΗΠΕΘΕΚ, (Δημοτικής Περιφερειακής Εταιρίας Θεάτρου Κρήτης,) σε μια συνεδρίαση, που γίνηκε στην Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης, στο Κολυμπάρι, συνέβη, μετά τη λήξη της συνεδρίασης και κατά την ώρα που πήγαμε να δειπνήσομε, να παρουσιαστεί από το πουθενά ο Μίκης Θεοδωράκης και να γίνομε ομοτράπεζοι. Πως και γιατί ο Μίκης βρέθηκε στην Ακαδημία κείνη τη νυχτερινή ώρα, δεν το γνωρίζω. Ήταν η πρώτη και μοναδική φορά, που ανεπάντεχα ήρθα τόσο κοντά μαζί του. Κατά τη διάρκεια του δείπνου ο Μίκης καθόταν απέναντί μου, και κατ’ αυτή γίνηκαν διάφορες συζητήσεις. Και βέβαια γίνηκε κουβέντα και για την περίοδο διακυβέρνησης της Ελλάδας από τη χούντα. Και για το Κυπριακό. Και για τον Κων/νο Καραμανλή, που σχετικά πρόσφατα τότε είχεν επιστρέψει στην Ελλάδα, με το γαλλικό προεδρικό Αεροπλάνο του Γάλλου Προέδρου της Δημοκρατίας, και είχε αναλάβει τη διακυβέρνηση του «Ελληνικού» Κράτους, προκειμένου να διασώσει τους προδότες της Χούντας από τον Ελληνικό Λαό, τους οποίους και διέσωσε στην Κέα, γι’ αυτό και ονομάστηκε από τότε «Σωτήρας». Όχι των Ελλήνων και του Ελληνικού Κράτους, αλλά των Προδοτών της Χούντας!! Βλέπετε και διαπιστώνετε πως, ο ένας προδότης αντικαθιστά στη διακυβέρνηση και διασώζει τον άλλο. Κι όλοι προέρχονται από την ίδια αστείρευτη πηγή παραγωγής προδοτών. Τον Εβραιοσιωνισμό. Και κατά τούτο είναι και μεταξύ τους αποκαλούνται αδελφοί! Από ακούσματα γνώριζα πως, ο Μίκης ήταν αριστερός, όχι στο παντελόνι, αλλά στην ιδεολογία. Υστερότερα έμαθα πως ήταν ο κρυφός ουσιαστικός αρχηγός του Κουκουέ στην Ελλάδα. Γι’ αυτό, στην εν λόγω συνεστίαση έπεσ’ από τα σύννεφα, ακούοντας το Μίκη να υμνολογεί τον προδότη μεγαλομασόνο Εβραιοσιωνιστή καταρραχτικά και χωρίς μουσικό μέτρο. Διαρωτήθηκα τότε αν αυτός ο άνθρωπος ήταν πραγματικά Κουκουές και μάλιστα Ηγέτης του Κουκουέ στην Ελλάδα. Δεν αντέδρασα κι ούτε κι απεύθυνα σ’ αυτόν λόγο. Υστερότερα έμαθα πως, εχτός από Ηγέτης του ΚΚΕ, ο Μίκης ήταν και Μασόνος. Και τότε κατάλαβα γιατί υμνούσε και δοξολογούσε τον «Αδελφό» και «Συλλειτουργό» ενώπιον των 11 Μασόνων, που μαζί μ’ εμένα, το ξένο σώμα, και υπό δοκιμή «αδελφό», συναποτελούσαμε το Δ.Σ. της ΕΘΕΚ. Τρία μέλη από κάθε Νομό της Κρήτης. Τότε κλονίστηκα ως προς την εγκυρότητα της πολιτικής ταυτότητας του Μίκη. Γνώριζα βέβαια πως, Καλλιτεχνικός Σύμβουλος της ΕΘΕΚ δεν ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης, για να δικαιολογεί την εκεί παρουσία του, αλλά ο Μάνος Χατζηδάκης. Δε μπορούσε, λοιπόν, να αιτιολογηθεί η εκεί παρουσία του ως μέλους της ΕΘΕΚ. Πλησίαζαν μεσάνυχτα. Εγώ ζήτησα συγγνώμη. αποχώρησ’ από τη συντροφιά. Και πήγα για ύπνο. Τι συζητήθηκε κατόπιν δεν το γνωρίζω, αλλά το υποψιάζομαι… Έμαθα όμως υστερότερα ότι: Τη δικτατορία της «χούντας» των Συνταγματαρχών, έστησαν στην Ελλάδα οι Εβραιοσιωνιστές και μασόνοι των ΗΠΑ. Όχι βέβαια πως κατά τις εκλογές του Μάη του 1967, αν θα γινόταν, θα κυριαρχούσε η Ένωση Κέντρου και υπήρχε ανερχόμενη στον ορίζοντα η αναβάθμιση του ΚΚΕ, που προμηνούσε «κομμουνιστικό κίνδυνο»! Όχι δεν ήταν αυτή η αιτία, που προκάλεσε το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη 1967, με αποτέλεσμα την επιβολή της δικτατορίας. Ο «κομμουνιστικός κίνδυνος» ήταν το πρόσχημα. Η πραγματική αιτία ήταν ο σχεδιαζόμενος τότε πόλεμος του Ισραήλ κατά των Αράβων. Γι’ αυτό επιδίωκαν οι Εβραιοσιωνιστές να εξασφαλίσουν στο 100% τον απόλυτο έλεγχο στις Αμερικάνικες βάσεις στην Ελλάδα και κυρίως στην Κρήτη. Έτσι, ώστε η αεροπορία τους και τα «ραντάρ» σημάτων παραπλάνησης κι εκτροπής του εχθρού να δουλέψουν αποτελεσματικά και να παραπλανήσουν και να εκτρέψουν Ρωσικούς πυραύλους και την εχθρική αεροπορία. Και το πέτυχαν, με την επιτυχία του Πραξικοπήματος των Προδοτών της 21ης Απρίλη του 1967 και την προαγωγή του σ’ επανάσταση. Την εγκαθίδρυση Προδοτών ως κυβέρνηση της Ελλάδας, που αποτελούσε, λόγω της στρατηγικής θέσης και αξίας της, αποτελεσματικό και σχεδόν αποκλειστικό συντελεστή της επιτυχίας τους. Το σύνολο των αξιωματικών που πρωτοστάτησαν στην κατάληψη της εξουσίας ήταν λουλούδια του παχτσέ της Μασονίας και του Εβραιοσιωνισμού. Γι’ αυτό έδωσαν στις Εβραιοκρατούμενες ΗΠΑ και στο Ισραήλ «γην και ύδωρ». «Η απόφαση για να κινηθεί η χούντα του Παπαδόπουλου, για να επιδιώξει και να επιτύχει την επιβολή διχτατορίας στην Ελλάδα, πάρθηκε στο Τελ Αβίβ στις 8.1.1967. Την τελική οργάνωση και το συντονισμό (της επιχείρησης) ανέλαβε ο (Εβραίος) στρατηγός Μοσέ Νταγιάν. Από τότε ο Νταγιάν έκανε ταχτικά ταξίδια στην Ελλάδα με πρόσχημα την κόρη του Γιαέλ, που ασχολούμενη με τον κινηματογράφο, είχε φιλία και συνεργασία με τους σκηνοθέτες Μιχάλη Κακογιάννη και Νίκο Κούνδουρο, όπως και με το μουσικοσυνθέτη Μίκη (Μιχάλη) Θεοδωράκη.»(Μηνάς Γ. Μαλακός: «Καμαρώστε τα μασονικά ρετάλια της Χούντας», Μακελειό, 30.12.2013) Η Γιαέλ είχε ακόμη σχέσεις και με την Μαρία Δαμανάκη, που είναι Εβραία και χρησιμοποιήθηκε κατόπιν κατά την κατάληψη του Πολυτεχνείου, με σκοπό να ρίξουν τον Γ. Παπαδόπουλο και ν’ ανεβάσουν τον Προδότη Δ. Ιωαννίδη, προκειμένου να ευνοήσει τους Τούρκους στην Κύπρο. Η ίδια η Δαμανάκη δήλωσε μέσα στη Βουλή των…Ελλήνων: «Είμαι Εβραία, γι’ αυτό μ’ ενδιαφέρει» τ’ ότι, δηλαδή, έθιξε τον Εβραίο Βουλευτή της Ελλάδας Ροζάκη ο Βουλευτής Καρατζαφέρης! Κατά τα λοιπά η Βουλή ονομάζεται ακόμη «Βουλή των Ελλήνων» στη οποία κυριαρχούν άθεοι και ανθέλληνες Εβραιοσιωνιστές Βουλευτές. Ενώ οι «ψεκασμένοι» Έλληνες πιστεύουν ακόμη πως η Βουλή είναι και μένει Ελληνική. Όπως πιστεύουν πως, και οι Κυβερνήσεις, που εναλλάσσονται στην Ελλάδα είναι και παραμένουν Ελληνικές, όπως κ οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας υπηρετούν όλοι τους τη Δημοκρατία! Την παραμονή του πραξικοπήματος του προδότη Ιωαννίδη, η Μαρία Δαμανάκη συνέφαγε με τη Γιαέλ και το Δημ. Ιωαννίδη! Τι εντολές του Νταγιάν μετέφεραν σ’ αυτόν τον προδότη, ο οποίος Νταγιάν βρισκόταν κρυφά στην Αθήνα κατά το διάστημα 20 – 24 του Απρίλη του 1967; Τι ζητούσε τότε στην Αθήνα; Επισκέφτηκε την κόρη του! Τότε γιατί κρυβόταν; Και γιατί η Γιαέλ Νταγιάν συνέφαγε την παραμονή της εκδήλωσης του πραξικοπήματος της Χούντας Νο 1 παρέα με τη Δαμανάκη και τον Ιωαννίδη; Γούστο της και καπέλο της; Εξάλλου «η Γιαέλ Νταγιάν καθ’ όλο το Μάρτιο και το πρώτο 20ήμερο του Απρίλη 1967, βρισκόταν στην Αθήνα… Η Γιαέλ αποτελούσε το κάλυμμα, για τις επισκέψεις του πατέρα της στην Αθήνα. Το Ισραήλ επιδίωκε την επιβολή ελεγχόμενης από αυτό και τη CIA δικτατορίας στην Ελλάδα, γιατί προγραμμάτιζε τον Πόλεμο κατά των Αράβων. Η CIA σαν όργανο των Αμερικανών και κατ’ επέχταση του Ισραήλ, θα διευκόλυνε τις επιδιώξεις του, που ήταν η ανεμπόδιστη χρησιμοποίηση του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου στον ανεφοδιασμό κατά τον επικείμενο πόλεμο του Ισραήλ κατά των Αράβων. Αλλά και η χρησιμοποίηση από τους Αμερικανούς και το Ισραήλ των ελληνικών αεροδρομίων, και μάλιστα της Κρήτης, σαν βάσεων εξόρμησης των βομβαρδιστικών τους εναντίον των Αράβων και τη χρήση ηλεκτρονικών μηχανημάτων, για τον αποπροσανατολισμό των ρωσικών αεροπλάνων, ρουκετών και πυραύλων, που στήριζαν τους Άραβες. Η Δικτατορία θα εξυπηρετούσε ακόμη και τις βραχυπρόθεσμες επιδιώξεις του Ισραήλ, να τεθούν, δηλαδή, αμέσως υπό τον έλεγχό του η Κύπρος και η Κρήτη! Γι’ αυτό στάλθηκε με αμερικανικό αεροπλάνο ο Στρατηγός Νταγιάν στις 20 Απρίλη 1967 στην Αθήνα κι αποβιβάστηκε στο Αμερικανικό αεροδρόμιο του Ελληνικού. Πριν προσγειωθεί το αμερικάνικο ειδικό αεροπλάνο μεταφοράς του Νταγιάν και πριν ξημερώσει η 20ή Απρίλη του 1967 αναφέρει ο Γιάννης Φουράκης στο βιβλίο του «Σιωνιστικές Συνομωσίες», σελ. 137, Τάλως, Αθήνα. ότι: Σ’ αυτό το αμερικάνικο αεροδρόμιο του Ελληνικού προσγειώθηκαν δυο (2) μεγάλα μεταγωγικά αεροπλάνα μ’ επιβάτες 200 ειδικά εκπαιδευμένους ισραηλίτες κομάντος! Αυτοί κατά τη νύχτα της 20ής προς την 21η του Απρίλη 1967 χωρίστηκαν σε ομάδες, άλλες από αυτές ντυμένοι πολιτικά, κι άλλες ντυμένοι με στρατιωτικές στολές όμοιες με αυτές του Ελληνικού Στρατού. Αυτοί διασπάρθηκαν και τοποθετήθηκαν σε κεντρικά και νευραλγικά σημεία της Αθήνας, όπως στο λόφο του Αρδηττού, στο Ζάπειο κι αλλού, και ήταν έτοιμοι για δράση. Όμως δε χρειάστηκε να δράσουν κι έφυγαν με τα ίδια μέσα το βράδυ της 21ης του Απρίλη. Αφού πέτυχε το Πραξικόπημα και η Ελλάδα μπήκε στο γύψο. (ό.π., σελ. 119-126) … Ο Νταγιάν, αμέσως μετά την άφιξή του κατευθύνθηκε στον συνοικισμό Παπάγου και είχε πολύωρη συνάντηση με απόστρατο στρατηγό, γνωστό από την μακρά και πολύμορφη υπηρεσία του στις Ελληνικές …και μυστικές υπηρεσίες. Από εκεί κατευθύνθηκε προς το Διόνυσο, όπου είχε λιγόωρη συνάντηση με το συνταγματάρχη Ασλανίδη. Από το Διόνυσο πήγε στο Παγκράτι, όπου συναντήθηκε με το συνταγματάρχη Νικ. Μακαρέζο. Επίσης είχε επαφή και με Στρατηγό, που συμμετείχε στο Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο, και μάλιστα σε μέρα, που συνεδρίαζε αυτό το Σώμα. Κατά το μεσημέρι της ίδιας μέρας και για να θολώσει τα νερά, κάλεσε στο ξενοδ. Χίλτον, όπου διέμενε, το Σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο και μαζί και με αυτόν επισκέφτηκε τα γραφεία των εφημερίδων «Βήμα» και «Νέα», και μάλιστα το διευθυντή των Νέων Χρ. Πασσαλάρη, με τον οποίο συζήτησε αρκετή ώρα, κατά τη διάρκεια της οποίας προσπάθησε ν’ αποσπάσει πληροφορίες τάχα για την επικρατούσα πολιτική κατάσταση και τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Είχε ακόμη συνάντηση με γνωστό διαφημιστή εβραϊκής καταγωγής, μέσω του οποίου προσπάθησε να επικοινωνήσει κατά τα μεσάνυχτα της 20 προς την 21 τ’ Απρίλη με το Μίκη Θεοδωράκη. Πλην όμως δε μπόρεσε να τον επικοινωνήσει, γιατί ωστόσο είχε εκδηλωθεί το Πραξικόπημα. Τότε ο Νταγιάν συνοδευόμενος από την κόρη του Γιαέλ και αυτό τον Εβραίο διαφημιστή πήγαν στο σπίτι του Μίκη Θεοδωράκη. Προσπάθησαν να τον πείσουν να τους ακολουθήσει στο εξωτερικό, για ν’ αποφύγει τη σύλληψή του από τη Χούντα. Δεν μπόρεσαν όμως να τον πείσουν και να τον πάρουν μαζί τους στο ειδικό αεροπλάνο, που περίμενε το Νταγιάν στο αμερικάνικο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Όλ’ αυτά, μου επιτρέπουν να πιστεύω πως, ο Μίκης Θεοδωράκης τα γνώριζε και συνεργαζόταν με τους Εβραισιωνιστές, που τα είχαν σχεδιάσει και τα εφάρμοσαν. Ίσως δεν του εμπιστευόταν όλες τις λεπτομέρειες, για λόγους εχεμύθειας. Ότι, δηλαδή, γινόταν προετοιμασίες για στρατιωτικό πραξικόπημα, καθώς και την ημερομηνία. Γι’ αυτό και δεν απαντούσε τηλεφωνικά στο Νταγιάν. Είχε κλειστό το τηλέφωνο. Πως και γιατί ο Νταγιάν γνώριζε ακόμη και το τηλέφωνο και τη διεύθυνση του Μίκη; Γιατί τον επισκέφτηκε και του ζήτησε να τον ακολουθήσει στο εξωτερικό σε ώρα κρίσιμη; Ο Μίκης, λοιπόν, ήταν ενήμερος και γνώριζε ότι θα τον συλλάβουν οι «Αδελφοί», για το μάτι του κόσμου, και για να εγγράψει στο ενεργητικό του δημοκρατικές πεποιθήσεις και αντιστασιακές δάφνες και περγαμηνές, ώστε να μπορέσει, με βάση αυτές, να εμπνέει εμπιστοσύνη υστερότερα στα Goims, και να τα παρασύρει εκεί που επεδίωκε ο Εβραιοσιωνισμός να πάνε και να ταξινομηθούν… Εξάλλου στις 5 Ιούνη 1967, που ξέσπασε ο νέος αραβοϊσραηλινός «πόλεμος των έξ ημερών», το Ισραήλ μετέβαλε απροκάλυπτα και εμφανώς την Ελλάδα, σε Ισραηλινό προτεκτοράτο της μορφής του 19ου αιώνα, δίχως να ζητήσει, «ούτε τυπικά» τη συγκατάθεση της Χούντας! Χρησιμοποίησε εντατικά και ανεξέλεγκτα όλα σχεδόν τα ελληνικά λιμάνια και αεροδρόμια ως ενδιάμεσους σταθμούς ανεφοδιασμού από τους Αμερικανούς και τους Γερμανούς. Τ’ αεροδρόμια: Ελευσίνας, Αράξου, Ρόδου και Κρήτης, έγιναν βάσεις εξόρμησης των βομβαρδιστικών τους κατά της Αιγύπτου και της Συρίας. Η συμβολή στην τότε Ισραηλινή νίκη των ελληνικών αεροδρομίων ήταν πολύ σημαντική κ ιδιαίτερα μεγάλη και οφείλεται στις επί ελληνικού εδάφους βάσεις των Αμερικανών. Από αυτές τις βάσεις Νέας Μάκρης και Ηρακλείου Κρήτης, οι Αμερικανοί και Ισραηλινοί αποπροσανατόλιζαν πυραύλους τύπου Σαμ-2, τύφλωναν τα ραντάρ και βραχυκύκλωναν τις ραδιοτηλεπικοινωνίες των αεροπλάνων Μιγκ και όχι μόνο παρεμπόδισαν, αλλά και κατέστρεψαν τόσο το επιθετικό, όσο και το αμυντικό σύστημα Αιγύπτου και Συρίας. (Μηνάς Γ. Μαλακός: «Καματώστε τα μασονικά ρετάλια της Χούντας!». Έτσι, όπως και κατά τον Αττίλα Ι και ΙΙ, έκαμαν κατά της Ελλάδας. Αφού, λοιπόν, οι Ισραηλινές δυνάμεις είχαν το ελεύθερο να επιδρούν κατά τον τρόπο αυτό, θα επέτρεπαν στις Χούντες Παπαδόπουλου και Ιωαννίδη την κακοποίηση του έμπιστου ανθρώπου τους, που δεν ήταν μιας χρήσης μόνο;! Ταυτόχρονα με το σχεδιασμό της επιβολής της διχτατορίας της 21.4.1967, οι Εβραιοσιωνιστές μεθόδευσαν σχέδιο αντιδικτατορικού αγώνα στην Κρήτη, κι έθεσαν αυτό σ’ εφαρμογή 5 μέρες αργότερα, στις 26 Απρίλη 1967, μέσω του οποίου η Κρήτη θα ζητούσε την απόσπασή της από τον Εθνικό κορμό και την ανεξαρτησία της από την Ελλάδα! Έτσι εθελοντικά θα έπεφτε στα νύχια των Εβραιοσιωνιστών. Ευτυχώς κατόπιν παρέμβασης των Μυστικών Υπηρεσιών της Συρίας, η προσπάθεια τους αυτή απέτυχε. Η Συνομωσία εξουδετερώθηκε. (Γιάννης Φουράκης: «Σιωνιστικές Συνομωσίες», σελ. 119 ψ- 126, Τάλως, Αθήνα.) Και πως συνέβη και το ίδιο βράδυ μπήκε σε λειτουργία για πρώτη φορά ο σταθμός των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» και το μικρόφωνο προπαγάνδας να βρεθεί στα χέρια της Μαρίας Δαμανάκης; Ποιος και γιατί το εμπιστεύτηκε σ’ αυτή; Όμως, θα πρέπει να σταματήσω στο σημείο αυτό και, με το θέλημα και τη βοήθεια του Θεού, να επανέλθω και να συνεχίσω στο επόμενο φύλλο. Ωστόσο, ο Θεός να σας διαφυλάσσει από τον ιό και τα εγγονάκια του Σατανά… 13.9.2021

Περί Ουρανομίκη Μουσικοσυνθέτη - 1

Στις 2.9.2021 είναι γνωστό στο πολυεθνές κοινό, ότι ο Ουρανομίκης Θεοδωράκης αποβίωσε, καθώς κι αυτός ήταν θνητός άνθρωπος. Η «Δόξα με τ’ αθάνατα φτερά, που στην Ελλάδα πάντα περπατεί, στεφάνια πλέκει δάφνης θαλερά και στεφανώνει κάθε νικητή». Αυτή στεφάνωσεν επάξια και το μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Έστω κιαν δεν είναι αλήθεια πως από κάπου έκλεψε μουσικά μοτίβα… Ο Μίκης αποτέλεσε κορυφαίο μουσικοσυνθέτη. Είναι δίκαιο να τον αποκαλώ Ουρανομίκη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ανακατεύομαι στην αρμοδιότητα των τεχνοκριτικών Καλλιτεχνών αυτού του τομέα, και πολύ παραπάνω στο έργο του Θεού. Είναι, λοιπόν, δίκαιος κι αντικειμενικός ο σχεδόν παγκόσμιος θαυμασμός, η παγκόσμια επιδοκιμασία κι αποδοχή του καλλιτεχνικού έργου του Ουρανομίκη, έστω και με κάποιες ενστάσεις... Όμως ο Μίκης Θεοδωράκης δεν αρκέστηκε μόνο στις επιτυχείς καλλιτεχνικές επιδώσεις του, αλλά αναμίχθηκε και στη βρωμερή πολιτική. Σαν ελεύθερος άνθρωπος, αν ήταν ελεύθερος, είχε το αναφαίρετο δικαίωμα να είναι πολιτικοποιημένος, αλλά όχι πολλαπλά κομματικοποιημένος και ασταθής, για λόγους προπαγάνδας και προβολής... Η τελευταία του πολιτικοεθνική παρέμβασή του γίνηκε στις 4.2.2018, τότε, που οι Προδότες της Ελλάδας και του Ελληνισμού αποφάσισαν να παραχωρήσουν και τελικά παραχώρησαν τ’ όνομα της Ελληνικής Μακεδονίας στους Σκοπιανούς υπηρέτες του Εβραιοσιωνισμού. Τότε οι αντιδράσεις των Ελλήνων Πατριωτών απαίτησαν πριν από την απόφαση της πουλημένης στον Εβραιοσιωνισμό πολιτικής κάστας που διοικούσε την Ελλάδα, την έκφραση επί του θέματος του Ελληνικού Λαού, και όχι της «Αγέλης» όπως μας αποκαλούν, με Δημοψήφισμα. Στη συγκέντρωση του Λαού αυτού μεταφέρθηκε ο φημισμένος Καλλιτέχνης, καθισμένος σε αναπηρικό καροτσάκι και υποβασταζόμενος, για να μιλήσει στον Ελληνικό Λαό, και ν’ αποφανθεί αν θα πρέπει να γίνει δημοψήφισμα ή όχι. Ποιοι διάλεξαν το Μίκη κεντρικό ομιλητή, ένεκα του κύρους και της φήμης του; Γνώριζαν ή μήπως αγνοούσαν την ανάμιξή του, και προφανώς και την ενοχή του, στην απόφαση του διαμελισμού της Ελλάδας, που είχε αποφασιστεί στις Εβραιοσιωνιστικές ΗΠΑ, ύστερ’ από πολυεθνικό Συνέδριο, στο οποίο κλήθηκε ο Μίκης. Αποδέχτηκε τη συμμετοχή του σ’ αυτό. Πήγε στις ΗΠΑ. Συμμετείχε στις εργασίες αυτού. Αποδέχτηκε την προδοσία και την επικύρωσε, ως εκπρόσωπος της Ελλάδας; Με ποια ιδιότητα κλήθηκε σ΄ αυτό το Συνέδριο κι από πού ως που εκπροσώπησε την Ελλάδα αυτός ο Κομμουνιστής και κρυφός Αρχηγός του ΚΚΕ (;) Αυτό το Συνέδριο πραγματοποιήθηκε κατά τον Ιούνη μήνα του 1974 στις καπιταλιστικές ΗΠΑ. Είχε θέμα του «το μέλλον της Ελλάδας μετά την πτώση και το διασυρμό της διχτατορίας της Χούντας των Συνταγματαρχών; Γιατί αποδέχτηκε το «σχέδιο Φαιδώρα», που κατατέθηκε, ψηφίστηκε. Ήδη μπήκε σε ισχύ. Η εφαρμογή του ξεκίνησε στην Ελλάδα, με την περίπτωση της έγκρισης και παραχώρησης του ονόματος «Μακεδονία» στους Σκοπιανούς, με τη Συμφωνία των Πρεσπών, που υπογράφηκε εκ μέρους της Ελλάδας στις 17.6.2018, από τρεις Προδότες: Τον τότε Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Τον τότε ΥΠΕΞ της Ελλάδας Νίκο Κοτζιά. Και το «Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη. Και το γελοίο είναι ότι επικύρωσε αυτή εκ μέρους του ΟΗΕ ο Εβραιομασόνος Μάθιου Νίμιτς! Ωστόσο είχε κάνει έκκληση ο Μίκης Θεοδωράκης στη διεθνή κοινή γνώμη, το 2012, με τίτλο «Η αλήθεια για την Ελλάδα», όπου μεταξύ άλλων, ο γνωστός μουσικοσυνθέτης αναφέρει την ύπαρξη μιας «διεθνούς συνωμοσίας με στόχο την καταστροφή της χώρας μου». Ο συγγραφέας αναφέρει ότι την εποχή της «παγκοσμιοποιημένης λαϊκής κουλτούρας» που δημιούργησε το Διαδίκτυο «όλα έχουν μια αξία», τα λεγόμενα του καθενός έχουν την ίδια αξία «αλήθειας» ή τουλάχιστον «συζήτησης» και δείχνει, όπως όλοι, στην εκπαίδευση. Η αλήθεια, άλλωστε, βρίσκεται «εκεί έξω». Σωστά; Και μεταξύ άλλων είπε κατά την ομιλία του και τα παρακάτω αναφερόμενα, που αποτελούν την ουσία του λόγου και την άποψή του περί του πρακτέου: «… Αφιερώνω την ομιλία μου στον Έλληνα που μας έβγαλε από τον Οθωμανικό ζυγό και που πέθανε σαν σήμερα, στις 4 του Φλεβάρη του 1843, πριν από 175 χρόνια, τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Εγώ δεν ντρέπομαι όπως οι εθνομηδενιστές που μας κυβερνούν να παραμείνω πιστός στις ιερές σκιές των προγόνων μας που μας δίδαξαν την αγάπη και τη θυσία για το Έθνος και την Πατρίδα -μια πατρίδα που σέβεται και αγαπά όλες τις πατρίδες του κόσμου- να είμαι πατριώτης διεθνιστής και συνάμα να περιφρονώ και να μάχομαι τον φασισμό σε όλες του τις μορφές και προ παντός στην πιο πονηρή, απατηλή και επικίνδυνη μορφή του, την «αριστερίστικη.»(!!) Σαν αυτή με τις ομαδούλες των εξτρεμιστών που είναι σκέτοι και δειλοί τρομοκράτες. Σαν αυτή των μειοψηφιών που κυβερνούν και καταστρέφουν τη χώρα οχυρωμένοι πίσω από τις εκλογικές αλχημείες των αστών πολιτικών και που είναι πονηροί, θλιβερές αποφύσεις ενός συστήματος που μας δαγκώνει και μας πονά γιατί πεθαίνει και το ξέρει και γι' αυτό είναι ακόμα πιο επικίνδυνο! Και τώρα που ξεδίπλωσα την ταυτότητά μου (;) προς όλες τις κατευθύνσεις, μπορώ να αρχίσω την ομιλία μου. Αγαπητοί μου πατριώτες και πατριώτισσες, Σε μια δύσκολη για την πατρίδα μας ώρα, όπου μαύρα σύννεφα φαίνεται να συσσωρεύονται γύρω μας απειλητικά, εμείς καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ενωμένοι όσο ποτέ αυτά τα νέα αλλά και απροσδόκητα για μας προβλήματα. Τα Σκόπια με όχημα το όνομα «Μακεδονία» και παραμορφώνοντας τα ιστορικά γεγονότα σε βαθμό γελοιότητας, επιδιώκουν στην πραγματικότητα την επέκταση των συνόρων τους εις βάρος των δικών μας για τη δημιουργία της λεγόμενης «Μακεδονίας του Αιγαίου». Ο στόχος αυτός λειτουργεί εδώ και δεκαετίες ως βασικός εθνικός στόχος της γειτονικής χώρας, με αποτέλεσμα να έχουν γαλουχηθεί γενιές Σκοπιανών με την ιδέα αυτή και να έχουν σήμερα την πεποίθηση ότι είναι κατ' ευθείαν απόγονοι των Βασιλέων της Μακεδονίας Φιλίππου και Μεγάλου Αλεξάνδρου. Με μια κολοσσιαία πραγματικά προπαγάνδα, κατόρθωσαν να παρασύρουν σ' αυτή την ιστορική γελοιότητα μεγάλο αριθμό κρατών επωφελούμενοι συγχρόνως και από τη στάση των Ελλήνων -κατά καιρούς υπευθύνων, που δεν έκαναν καμία προσπάθεια να ανασκευάσουν στα μάτια των ξένων αυτή την χονδροειδή παραποίηση της Ιστορίας. Πρέπει επομένως κι εμείς να αναγνωρίσουμε ότι είναι και δική μας ευθύνη το γεγονός ότι επιτρέψαμε να ανατρέφονται τόσες γενιές Σκοπιανών με τις ιδέες που ανέφερα, ώστε σήμερα να εμφανίζεται ως μάταιο ή ακόμα και ... άδικο να ζητάμε απ' αυτούς να αλλάξουν το όνομά «τους» που έχει γίνει ένα με τον εαυτό τους και να έχουμε φτάσει στο θλιβερό σημείο που μας θίγει ως Λαό, να είμαστε σήμερα αναγκασμένοι να απολογούμεθα για τον πατριωτισμό μας! Από την άλλη πλευρά δεν μας επιτρέπεται να συμφωνήσουμε με αυτή την παραχάραξη της ιστορίας, γιατί τότε γινόμαστε συνένοχοι με τις δυνάμεις που στοχεύουν ανοιχτά κατά της εδαφικής μας ακεραιότητας! Τότε τι μπορεί να γίνει; Νομίζω ότι θα πρέπει να παραδεχτούμε τα λάθη και τις ευθύνες μας απέναντι στον γειτονικό μας λαό. (!) Η μόνη λύση κατά την άποψή μου είναι να αφήσουμε τους Σκοπιανούς να πιστεύουν στον εθνικό τους μύθο και παράλληλα εμείς να παραμένουμε πάντα πιστοί και ανένδοτοι στην Ελληνικότητα της Μακεδονίας.(!) Και να μην συμφωνήσουμε ποτέ ότι υπάρχει μια άλλη νόθα Μακεδονία, γιατί αν το κάνουμε, είναι σαν να θέλουμε να βγάλουμε εμείς τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια. Το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών στα 1992 αποφάσισε για μια εθνική κοινή γραμμή πλεύσης σε μια ονομασία στην οποία δεν θα περιέχεται καθόλου και με κανένα τρόπο η λέξη «Μακεδονία» με γεωγραφικούς ή άλλους προσδιορισμούς. Π.χ. «Άνω» ή «Βόρεια» ή ακόμα χειρότερα «Νέα» Μακεδονία, που είναι ακόμα πιο προδοτικό γιατί διαγράφει την ιστορική Ελληνική Μακεδονία και ανακηρύσσει ως διάδοχό της μια περιοχή με άλλο λαό. Τυχόν υποχώρηση από αυτή τη γραμμή θα έχει ολέθρια αποτελέσματα για το μέλλον της χώρας μας. Εάν υποχωρήσουμε αυτή τη στιγμή από την θέση μας για το όνομα, είναι σαν να ανοίγουμε διάπλατα τα σύνορά μας σ' αυτούς που μας απειλούν ανοιχτά και ξεδιάντροπα μέσα από το ίδιο τους το Σύνταγμα. Οφείλουμε να επαγρυπνούμε για την διαφύλαξη της εθνικής μας ακεραιότητας, δεδομένου ότι υπάρχουν ισχυρές διεθνείς δυνάμεις που έχουν στόχο τους στην σαλαμοποίηση της περιοχής των Βαλκανίων. Η περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας είναι νωπή. Το επόμενο θύμα θα είναι η χώρα μας. Τα μαύρα σύννεφα που μας απειλούν γίνονται κάθε μέρα και περισσότερο ορατά. Εάν υποχωρήσουμε τώρα στην ανοιχτή πρόκληση των Σκοπίων που χωρίς να έχουν παραιτηθεί από τον κύριο στόχο της εθνικής τους πολιτικής επιδιώκουν σήμερα να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης με την ψήφο τη δική μας για να μπορούν αύριο-μεθαύριο να μας απειλούν από ισχυρότερη θέση, τότε θα είμαστε άξιοι της Μοίρας μας. Εάν υποχωρήσουμε, στην ουσία ανοίγουμε τις πόρτες διάπλατες για να περάσει και να επιβληθεί δια παντός ένα τραγικό ιστορικό ψέμα με απρόβλεπτες συνέπειες για την πατρίδα μας. Οι περίφημες «παραχωρήσεις» του κυρίου Ζάεφ όπως και τα σχετικά με τη σύνθετη ονομασία είναι σκέτο κουτόχορτο, κουτοπονηριές που θα μπορούσαν να απευθύνονται μόνο σε λαό ηλιθίων και γονατισμένων. Για μας είναι ντροπή ακόμα και να αναφερθούμε σ' αυτά αφού η ονομασία του όποιου αεροδρομίου και της όποιας λεωφόρου είναι στη δική τους αποκλειστική ευχέρεια να αλλάξει ξανά αμέσως μόλις επιτύχουν τους σκοπούς τους. Αλήθεια, τόσο βλάκες μας θεωρεί ο Σκοπιανός πρωθυπουργός ή τόσο έτοιμους να κατεβάσουμε τα παντελόνια μας... Και ζητώ συγγνώμη γι' αυτή την έκφραση. Όμως είναι η μοναδική κατανοητή από όλους αυτούς τους ξένους και τους δικούς μας, που πιστεύουν ότι επειδή μας έχουν οδηγήσει με τα Μνημόνια που μας επέβαλαν στο τελευταίο σκαλοπάτι του Κακού, ξεχάσαμε την ιστορία μας και τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της αγωγής και του χαρακτήρα μας. Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που μπορεί όλοι γύρω να πιστεύουν ότι ο Έλληνας έχει μεταβληθεί σε Ραγιά αλλά εκείνος σηκώνεται όρθιος… Βεβαίως είμαστε πάντα ένας φιλειρηνικός Λαός που επιθυμεί την ειρηνική και φιλική συνύπαρξή του με τους γειτονικούς του λαούς. Παράλληλα θα πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι από την άλλη μεριά υπάρχει ένα βαθύ κράτος που συνωμοτεί με άλλες διεθνείς δυνάμεις εναντίον της ακεραιότητας της χώρας μας. Και γι' αυτόν τον λόγο θα πρέπει να μην έχουμε αυταπάτες και να παίρνουμε όλα τα μέτρα που θα εξασφαλίσουν την άμυνα της χώρας μας. Εδώ θα πρέπει να προσθέσω ότι αυτή η κατάσταση της συνέχισης του status quo και της ειρηνικής συνύπαρξης πρέπει να θεωρηθεί ως η τελευταία υποχώρηση που κάνουμε μπροστά στην αδήριτη πραγματικότητα. Στην ουσία εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Το γεγονός ότι υπάρχουν χώρες που αναγνώρισαν τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία» παραβλέποντας ότι έτσι γελοιοποιούνται μπροστά στην Ιστορία, δεν νομίζω ότι μας αφορά, αφού η δική μας απόφαση και μόνο είναι που θα νομιμοποιήσει ιστορικά και θα κρίνει τελεσίδικα το θέμα αυτό. Γιατί μόνο εμείς οι Έλληνες μπορούμε να δώσουμε ή να μη δώσουμε το δικαίωμα στους Σκοπιανούς να οικειοποιούνται στο μέλλον μέσω του ονόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ένα αναπόσπαστο από κάθε άποψη, ιστορική και πολιτισμική, τμήμα του Ελληνισμού. Για να το πω πιο απλά ώστε να γίνω κατανοητός, χρειάζεται η βούλα της Ελλάδας για να θεωρηθούν γνήσιοι Μακεδόνες και όχι χάρτινοι και νόθοι όπως είναι σήμερα. Εφ' όσον εμείς αρνούμαστε όπως είπα να βγάλουμε οι ίδιοι τα μάτια μας για να είμαστε αρεστοί στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ και στην Ευρώπη, μπορούμε να συνεχίσουμε απρόσκοπτα τη ζωή μας όπως κάναμε τόσα χρόνια. Αυτό όμως σημαίνει ότι θα πρέπει να αρνηθούμε κάθε άλλη παραχώρηση. Για όσον καιρό οι Σκοπιανοί θα μας απειλούν με την αλυτρωτική τους προπαγάνδα, το απαράδεκτο για μας Σύνταγμά τους, τα δήθεν Μακεδονικά σύμβολα και τις πλατείες με τους δήθεν Μεγαλέξανδρους, εμείς ως υπεύθυνος Λαός κληρονόμος μιας μεγάλης ιστορίας, θα εξακολουθήσουμε την πολιτική της ειρηνικής συνύπαρξης αλλά όσο περνάει από το χέρι μας, δεν θα δώσουμε σε καμιά περίπτωση την συγκατάθεσή μας για να γίνουν μέλος της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ. Σ' αυτή την κρίσιμη στιγμή και μπροστά στην πιθανότητα να οδηγηθούμε ακόμα και σε καταστάσεις εθνικής τραγωδίας, θεωρώ ότι την ευθύνη των αποφάσεων δεν είναι ορθό να την επωμισθεί η οποιαδήποτε κυβέρνηση. Όχι μόνο μια κυβέρνηση μειοψηφίας όπως είναι η σημερινή αλλά ακόμα και μια κυβέρνηση λαϊκής πλειοψηφίας. Ούτε ακόμα και η ίδια η Βουλή! Ποια είναι λοιπόν η λύση; Δημοψήφισμα; Για μας η θέση του Ελληνικού Λαού στο συγκεκριμένο θέμα είναι τόσο σαφής, σταθερή και αυτονόητη, που δεν χρειάζεται Δημοψήφισμα. Εάν όμως κάποια Κυβέρνηση διανοηθεί να βάλει την υπογραφή της χώρας μας σε οποιαδήποτε ονομασία, απλή ή σύνθετη, που θα περιέχει το όνομα «Μακεδονία», δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι υποχρεωμένη να ρωτήσει πρώτα τον Ελληνικό Λαό. Στην περίπτωση αυτή το Δημοψήφισμα είναι απαραίτητο. Γιατί μόνο οι Έλληνες πολίτες έχουν το δικαίωμα για μια τέτοια απόφαση. Εμείς, οι Έλληνες πολίτες που δεν δεχόμαστε να είμαστε παθητικοί παρατηρητές, την ώρα που η χώρα μας βρίσκεται μπροστά σε τόσα κρίσιμα προβλήματα, ικανά να μας επηρεάσουν για πολλές δεκαετίες στο μέλλον. Στην περίπτωση αυτή λοιπόν που η Κυβέρνηση θα τολμήσει να βάλει μια τέτοια υπογραφή, απευθύνω έκκληση σε όλους τους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου που έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν την διενέργεια Δημοψηφίσματος γι' αυτό το εθνικής σημασίας θέμα, να προκαλέσουν την σχετική συζήτηση στη Βουλή και να υπερψηφίσουν το σχετικό αίτημα….» (Το ποιο, δηλαδή; Το «ναι»; Κατά και το «να γεμίσεις όλος ΝΑΙ γαλανέ μας Ουρανέ!»;) Όμως, ας μείνομε πρόσκαιρα ως εδώ, για να συνεχίσομε στο ερχόμενο φύλλο… 7.9.2021.