Κάποια γεγονότα, που
παρουσιάζονται σωρευτικά, μας προκαλούν υποψίες. Υποψίες, που, όπως κι αν έχει
το πράμα, δεν είναι αβάσιμες.
Αυτά τα γεγονότα διακρίνονται
σ’ εσωτερικά κ εξωτερικά.
Από τα πρώτα, σημαντικά είναι,
πέραν από το ανυπόστατο κατά 40% τουλάχιστο δημόσιο χρέος και τη μάστιγα της δισυπόστατης
μετανάστευσης, για τα οποία ήδη έχω αναφερθεί πολλές φορές, το ασφαλιστικό, η
ασκούμενη άδικη κι ανισομερής φορολογική επιδρομή, η Κοινωνική και πολιτική
διαφθορά κ η απειλή Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης, γιατί περί απειλής πρόκειται
με τον τρόπο διαχείρισης και προβολής αυτού του θέματος.
Αφήνω προσώρας τα εξωτερικά.
Κι από τα εσωτερικά επικεντρώνομαι στην απειλή της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης.
Αυτό το εσωτερικό γεγονός, που
εξαγγέλλεται κατά τρόπο απειλητικό από την Κυβέρνηση της Ελλάδας, είναι που μ’
ανησυχεί και με υποψιάζει όσο και το δημόσιο χρέος και το μεταναστευτικό.
Με το μεταναστευτικό, διώχνουν
τους καλλιεργημένους κι ανώτερου πνευματικού επιπέδου και με εξειδίκευση σε
ικανότητες και δεξιότητες Ορθόδοξους Χριστιανούς Έλληνες κι αποικούν την Ελλάδα
με χαμηλού πνευματικού επιπέδου κι αδέξιους μωαμεθανούς της Μέσης Ανατολής.
Υποβιβάζουν έτσι την Ελληνική Κοινωνία, ενώ ενισχύουν τη Γερμανική, προς την
οποία η προπαγάνδα «καναλώνει» τους Έλληνες Επιστήμονες κ εξειδικευμένους
εργαζόμενους. Ανεβάζουν το επιστημονικό επίπεδο χωρών του εξωτερικού και
παράλληλα κατεβάζουν το της Ελλάδας, όπως συμβαίνει και στο οικονομικό της
επίπεδο. Φτωχοποιούν την Ελλάδα όσο οικονομικά, τόσο κι Επιστημονικά,
πνευματικά, και κατ’ επέχταση Κοινωνικά. Και το «παζλ» έρχεται να συμπληρώσει
και μια εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση, που αν συμβούν αυτά που απειλούνται, ο
Ελληνισμός θα καταβαραθρωθεί και πνευματικά. Οπότε… «χαιρέτα μου τον πλάτανο»…
Μη νομίσετε πως μια σωστή
Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση αποτελεί το «φερετζέ» της ξεβράκωτης «χανούμ».
Συνιστά βρακί πολυτελείας που δε φορεί
κι ούτε αξιώθηκε ποτέ να βάλει «χανούμ» του Γιουνανιστάν. Γι’ αυτό και
παραμένει ξεβράκωτη και βρακοζώνεται μ’ Ευρωπαϊκά κι Αμερικάνικα Εκπαιδευτικά
αποφόρια, πολλάκις μολυσμένα…
Το που το πάει με την
εξαγγελία του αυτή το αρμόδιο Υπουργείο δεν είναι ξεκαθαρισμένο, γιατί δεν έχει
αποσαφηνιστεί από μέρος του. Δεν έχει εξαγγείλει το πακέτο των μεταρρυθμίσεων που επιδιώκει,
ούτε το γιατί επιδιώκει αυτές τις συγκεκριμένες αλλαγές κι όχι άλλες. Όπως και το
ποιος ή ποιοι θα είναι αυτοί, που θ’ αναλάβουν και θα προβούν σ’ αυτού του είδους τον εκπαιδευτικό
εκσυγχρονισμό. Ποια θα είναι τα ως τώρα υπάρχοντα δοκιμασμένα μ’ επιτυχία πρότυπα,
που έχει να πάρει ως υποδείγματα, για να προχωρήσει σ’ αυτό τον εκπαιδευτικό
εκσυγχρονισμό. Σε ποιες Κοινωνίες έχουν τύχει αυτά επιτυχημένης εφαρμογής. Τι
πρεσβεύουν οι Κοινωνίες αυτές, που να είναι πιο σωστό, πιο δίκαιο, πιο τίμιο, πιο
αληθινό, κι ωφελιμότερο, ώστε να το μιμηθεί κ η Ελληνική Κοινωνία και να
επιτρέψει, επαναλαβαίνω: να επιτρέψει, να νομοθετηθεί από το Κράτος, ως
καλύτερο και πιο αποτελεσματικό στον εξανθρωπισμό, τη βελτίωση ή την αλλαγή των
ηθών και των εθίμων της Ελληνικής Κοινωνίας. Στην αλλαγή της «κουλτούρας» του
Έλληνα. Στη βελτίωση του Έλληνα, σε βαθμό, που να εξελιχτεί και να γίνει πιο
καλός, πιο σοφός, πιο τίμιος, πιο δίκαιος, πιο αξιοπρεπής, πιο χρηστοήθης. Πιο
ενσυνείδητος κ ευσυνείδητος εργάτης,
επαγγελματίας, υπάλληλος, επιστήμονας, βιομήχανος, καλλιτέχνης. Πιο
καταρτισμένος, χωρίς να χρειαστεί ν’ ανεβεί σε κατάρτι σε καιρό πάνω από έξι
Μποφώρ. Πιο άνθρωπος. Και, «ως χαρίεν ο
άνθρωπος, όταν Άνθρωπος ή»!
Πιο πιστός στον Ένα κι Αληθινό Θεό, ώστε «…ου
μη περιπατήσει εν τη σκοτία, αλλ’ έξει το Φως της Ζωής». Ν’
ακούσει και να αιστανθεί το «… Ο μένων εν
Εμοί καγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν. Ότι χωρίς Εμού ου δύνασθε ποιείν
ουδέν... εάν μείνητε εν Εμοί και τα ρήματά Μου εν υμίν μείνη, ό εάν θέλητε
αιτήσασθε, και γενήσεται υμίν…» (Ιωάννης, 5 & 7).
Ποιο είναι το σκάρτο, που
πρέπει να φύγει από την ως τώρα Ελληνική Εκπαίδευση; Και ποιο είναι τέλος
πάντων αυτό που λείπει από το Ελληνικό Εκπαιδευτικό σύστημα, ώστε να επιδιώκομε
να το εντάξομε σ’ αυτό; Έτσι, ώστε να συντελεί πιο αποδοτικά στην παραγωγή
Ελλήνων εξανθρωπισμένων σε πιο καλής ποιότητας Έλληνες, ή, μήπως,
Ευρωπαίους; Ποιοι είν’ αυτοί, που το κατέχουν; Σε ποια Εκπαιδευτικά συστήματα
και «μοντέλα» το εφαρμόζουν; Που υπάρχουν
αυτά τα πρότυπα τώρα σ’ Ευρώπη και σ’ Αμερική; «Τι το δέον ουκ ετελέσθη»; Ποιο είναι το ζητούμενο; Αυτά δε μας τα
είπαν ακόμη.
Αφήνουν όμως έτσι στο σκοτάδι την
Ελληνική Κοινωνία. Αυτή όμως, εχτός του
ότι αποτελεί σημαντικό παράγοντα Αγωγής, έχει και καθήκον και υποχρέωση να
ζητήσει πλήρη ενημέρωση από τους κυρίους και τις κυρίες του Υπουργείου
Παιδείας, και να πληροφορηθεί ποιο είναι το κακό, που πρέπει να παραμεριστεί
και ποιο το καλό ή τα καλά, που θα προστεθούν για να βοηθήσουν στην εξέλιξη
προς το καλύτερο της Κοινωνίας αυτής.
Όμως δε βλέπω την Ελληνική
Κοινωνία να δείχνει ενδιαφέρον προς αυτή την κατεύθυνση. Γιατί; Δεν αιστάνεται
τη Νεολαία, που θα την διαδεχτεί αύριο και θα πάρει στα χέρια της το κουπί και
το τιμόνι, ως Μέλος εκλεχτό του Σώματός της; Ή, μήπως, δεν αιστάνεται «χανούμ»
ξεβράκωτη κ εκτεθειμένη στους Εβραιοσιωνιστές επιβήτορες της Ευρωπαϊκής
πολιτικής;
Τότε για ποιο λόγο υπάρχουν οι
Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων;
Και δεν είναι μόνο οι Σύλλογοι
αυτοί κ οι δευτεροβάθμιες οργανώσεις τους, που πρέπει ν’ απαιτήσουν να έχουν
λόγο άμεσα στα «Τεκταινόμεν’» από τους Τέκτονες του Υπουργείου Παιδείας κι όχι
μόνο.
Αλλά υπάρχουν κ οι Σύλλογοι
Εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων κ οι δευτεροβάθμιες Οργανώσεις τους, που τους
ενδιαφέρει, πέραν από γονείς, και σαν ειδικούς πάνω στα Εκπαιδευτικά πράγματα
της Χώρας, που αποτελούν το αντικείμενο της
επιστήμης και του έργου τους. Και δεν έχω αντιληφτεί κάποια ζωηρή κίνησή τους
προς αυτή την κατεύθυνση…
Υπήρξα εκπαιδευτικός. Από το
1961 ως το 1986 έζησα κάμποσες «Εκπαιδευτικές Μεταρρυθμίσεις». Αναπαλαιώσεις
στην ουσία οι πιο πολλές, που στόλιζαν τον «οντά» με τα παλιά έπιπλα, των
Ευρωπαϊκών και μη σαλονιών, που αντικαθιστούσαν οι κάτοχοί τους και τα
προσέφεραν στους φτωχούς. Η μοναδική,
που μου έδωσ’ ελπίδα κι αναπτέρωσε το ηθικό μου, αλλά και πέταξε πέτρα μέσα
στον εκπαιδευτικό βάλτο, ήταν αυτή, που επιχειρήθηκε στα 1964. Δεν ολοκληρώθηκε
όμως από καθαρά πολιτικούς λόγους κ αιτίες εγγενείς. Αλλά επανήλθε στα ίδια και
μ’ επιπτώσεις άσκημες σ’ αυτούς, που την ευαγγελίστηκαν…
Δε μπορείς να επιχειρείς
μεταρρύθμιση σ’ ένα φορέα και να διατηρείς μέσα στα όργανά του και σε θέση
αποφασιστική το απολίθωμα της
αντίδρασης. Αυτό, που σε πρώτη ευκαιρία θ’ ανατρέψει το στρωμένο τραπέζι, που
καθότανε κ έτρωγε πρωτύτερα…
Μοιάζει έτσι, σα να κάνει πόλεμο κατά των ΝΑΖΙ
ένας υπόδουλος Λαός, με Αρχηγό του ένα
Γερμανόφιλο φασίστα. Κι αυτός ο Αρχηγός να καρφώνει στα SS τους αντιστασιακούς
«συνεργάτες» του…
Ωστόσο ακούονται και
κυκλοφορούν διάφορα και
«παρακεκινδυνευμένα» τάχα μου εκπαιδευτικά μέτρα, που πρόκειται να
θεσπίσει το Υπουργείο της Παιδείας.
Διαδίδονται τρομαχτικά
«σενάρια».
Έν’ από αυτά, που το διαλαλούν
τα «κανάλια» λέει πως ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας επιδιώκει να ιδρύσει
«στρατιωτικά λύκεια». Φιλοδοξεί άραγε ν’ αναστήσει τη Νεολαία του Μεταξά ή τους
Άλκιμους του Παπαδόπουλου; Πιστεύει ότι από αυτά τα Στρατιωτικά Λύκεια θα
βγούν, ας πούμε, πιο ικανοί ναυτικοί κι
αεροπόροι, ώστε να μπορούν ν’ αναχαιτίζουν τις παραβιάσεις, που ασκούν επιτυχώς και χωρίς παρενόχληση ή
έστω διαμαρτυρία που να πιάνει τόπο, οι
Τούρκοι στο Αιγαίο και στο FIR της Ελλάδας, που έχει φόρα τις πόρτες
ανοιχτές; Οι Πιλότοι κ οι καραβοκύρηδες φταίνε
γι’ αυτά τα αίσχη, που υφίσταται η
Ελλάδα;
Βλέπετε οι Τούρκοι το δικό
τους εναέριο χώρο τον περιφρουρούν και τον διαφυλάσσουν ως κόρη οφθαλμού. Γιατί
όμως δε σέβονται αυτοί τον Ελληνικό Εναέριο και θαλάσσιο χώρο; Φταίει, λέτε, τ’
ότι δεν έχομε «Στρατιωτικά Λύκεια», ή τ’ ότι
έχομε πολιτικά μορμολύκεια;
Και με ποιο δικαίωμα, σαν
Υπουργός εννοώ, παραβιάζει τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο του Υπουργείου
Παιδείας;
Αυτή όμως η «μπαρούφα», γιατί
περί «μπαρούφας» θεωρώ πως πρόκειται, έχει αναστατώσει τον κόσμο της Ελλάδας.
Κατά τον ίδιο τρόπο
αναστατώνουν κ οι διαδόσεις περί κατάργησης της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών όλους τους Έλληνες, πλην
ενός μέρους του Χριστιανικού Ιερατείου. Έστω αν και το «αναστατωμένο» υπόλοιπο
του έθνους σκέφτεται πιο πολύ το πως θα κάμει Ανάσταση…
Υπάρχει καυτό και το θέμα της
διδασκαλίας της Ιστορίας. Ως προς
αυτό έχουν σημειωθεί σημαντικές πρόοδοι από τότε, που πληροφορηθήκαμε το κακό
που συνέβη στη Σμύρνη, από το συνωστισμό, που παρατηρήθηκε στην
προκυμαία της από το πλήθος, που την κατέλαβε, για να κάμει «χάζι», πως έσφαζαν οι «Τσέτες» σα γαλοπούλες τους
Χριστιανούς! Βέβαια! Έτσι, όπως κάνομε «σεϊρι, νενέ μου» στην τηλεόραση το
πώς αποκεφαλίζουν, «γιαλαντζί» βέβαια, τους Χριστιανούς οι «Τζιχαντιστές», όπως
αποκαλούνται οι νεόκοποι «Τσέτες».
Από τότε να ξέρατε που φτάνομε τώρα και να
τραβάτε τα μαλλιά Σας, αν έχετε φυσικά!! Υπάρχει «Ιστοσελίδα» με καταχωρισμένη
ειδική επιστημονική διακρατική(;) μελέτη – πρόταση του τρόπου της
διδασκαλίας της διδακτέας ύλης του μαθήματος της Ιστορίας – παραμύθι,
για την Ελληνική Νεολαία.
«Φρίξον ήλιε και τρέμε η
γης»!!
Έτσι σκεπάζουν τα σκατά τους οι Γάτες…
Θα βρεθεί άραγ’ Έλληνας
Εκπαιδευτικός να διαπράξει αυτό το Εθνικό έγκλημα της αποξένωσης της Ελληνικής
Νεολαίας από την Εθνική της Ιστορία; Της αποκοπής των Ελλήνων από τις Εθνικές
ρίζες τους;
Εθνική δολοφονία, με γνωστούς δολοφόνους, που παρά και τις απόπειρές
τους για Ελληνικό Εθνικό Ολοκαύτωμα, μ’ επανειλημμένες Γενοχτονίες, που, με
χίλιες δυο προφάσεις κι άλλα τόσα προσχήματα, έχουν επιτελέσει κατά καιρούς. Και μ’
αυτές δεκατίζουν τους Έλληνες σε κάθε δυο περίπου γενεές και δεν αφήνουν
τον Ελληνισμό ν’ αναπτυχθεί και να μεγαλώσει πληθυσμιακά. Έτσι, όπως ο βοσκός ελέγχει τον πληθυσμό του
κοπαδιού του. Αυτοί τώρα, βουλήθηκαν να του δώσουν το τελειωτικό χτύπημα!!...
Καλώ λοιπόν το Υπουργείο της
Παιδείας να πάρει επίσημα θέση πάνω σ’ αυτά τα τρία θέματα που θίγω. Όχι με μια
καθησυχαστική ανακοίνωση, αλλά με τη δημοσίευση αναλυτικού προγράμματος των
μαθημάτων, που προτίθεται να διδάξει κατά τάξη και βαθμίδα ως προς την Εθνική
Ιστορία της Ελλάδας κι ως προς τα Θρησκευτικά. Να δώσει στη δημοσιότητα την ύλη
του κάθε κεφαλαίου αναλυτικά, καθώς και τη μέθοδο διδασκαλίας που προτείνει.
Η μόρφωση των Ελληνόπουλων δεν
αφορά μόνο το Υπουργείο Παιδείας, αλλά στο σύνολό της την Ελληνική Κοινωνία.
Καλώ επίσης και τους Ιεράρχες
της Εκκλησίας της Ελλάδας και της Κρήτης να πάρουν θέση. Να τοποθετηθούν ως
προς το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών. Κι όσοι συμπορεύονται με
τον ανάξιο Βαρθολομαίο, να βάλουν νερό στο κρασί τους. Καιρός να σταματήσει το
κρυφτούλι. Και να ομολογήσουν αν είναι η Εκκλησία έτοιμη ν’ αναλάβει τη
διδασκαλία της Καινής Διαθήκης, την Κατήχηση, τη Λειτουργική και την Εκκλησιαστική
Ιστορία, στα Χριστιανόπουλα. Και φυσικά, όπως αυτά παραδέχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία κι όχι η Ουνία
του Βαρθολομαίου. Αμφιβάλλω πως θα μπορέσει η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία να
επωμιστεί αυτό το βάρος, εάν κ εφόσον η διδασκαλία των Θρησκευτικών σταματήσει
από τα δημόσια και μη σκολειά της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή
αν διαφοροποιηθεί.
Προειδοποιώ πως η όποια
παράλειψη και διαφοροποίηση της διδακτέας ύλης του μαθήματος των Θρησκευτικών
βάλλει κατά της Ορθοδοξίας, εφόσον δεν θα είναι σύμφωνη με τη διδασκαλία του
Κυρίου Ιησού Χριστού, όπως ερμηνεύτηκε από τους Πατέρες της Εκκλησίας κι
αποφασίστηκε από τις Οικουμενικές Συνόδους. Υπερτονίζω πως επίσημη Θρησκεία των Ελλήνων είναι η Ορθόδοξη Χριστιανική, σύμφωνα και
με το Σύνταγμα, του οποίου αρκετές καταστρατηγήσεις έχουν γίνει κατά τα
τελευταία οχτώ χρόνια, κατά τα οποία έχει εκδηλωθεί η κατά του Ελληνισμού
ολομέτωπη επίθεση, μ’ αιχμή του δόρατος τα
«χριστιανικά» κράτη της Δύσης.
Και δεν είναι η πρώτη φορά, που
μας συμβαίνει...
Γράφτηκε 3.1.2016.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου