ΟΡΟΣΗΜΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

 

 

Στις 16.11.2014 η Τράπεζα της «Ελλάδος» θα καταργηθεί, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, που έχει τεθεί στη συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.

Ύστερ’ από την κατάργησή της ο έλεγχος των Τραπεζών που λειτουργούν στην Ελλάδα θα υπαχθεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), που ιδρύθηκε στις 1.6.1998 με τη Συνθήκη της Λισσαβόνας και γίνηκε θεσμικό εργαλείο της Ε.Ε. κατά το άρθρο 13 της Συνθήκης αυτής.

 Η ΕΚΤ εδρεύει στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Αυτή αποτελεί την εκδοτική τράπεζα του Ευρώ. Αυτή προμηθεύει το νόμισμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ευρώ, στις Χώρες της Ευρωζώνης, που έχουν  εγκαταλείψει τα εθνικά τους νομίσματα και μπήκαν στη «Ζώνη των Χωρών του Ευρώ». Μια Ζώνη, που συνέχεια ανοίγει τρύπες και περισφίγγεται, σα φίδι, στη μέση των Χωρών, που μπήκαν σ’ αυτό το χορό του οικονομικού τους θανάτου και χορεύουν, όπως οι αρκούδες στο πυρωμένο ταψί, ένα νέο χορό του Ζαλόγγου. Και, «έχε γεια καημένε Κόσμε! Έχε γεια γλυκιά ζωή! Και Συ, δύστυχη Πατρίδα, έχε γεια παντοτινή! Έχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι, βουνά, ραχούλες»!

Και τούτο, γιατί «στη στεριά δε ζει το ψάρι». Κ εμείς αποδειχτήκαμε ψάρια! Και τι ψάρια! Του γλυκού νερού, που τα ταϊζουν  τροφές εμπλουτισμένες με ορμόνες κι ό,τι άλλ’ απόβλητα παράγει και διαθέτει η βιομηχανία. Και, προκειμένου να τα πετάξει σε χωματερή, τ’ ανακυκλώνει και τα προσφέρει στην κατανάλωση ως «άρτον θρεπτικότερον». Αυτόν, που πιθανά  υποσχόταν κι ο αλήστου μνήμης Γ. Παπαδόπουλος ότι θα τάϊζε τον Ελληνικό Λαό «η Εθνική ημών Κυβέρνησις», όταν έλεγε στα αλεμπουρνέζικα ελληνικά ότι: «Εις το εξής, ο Ελληνικός Λαός θα τρέφεται με άρτον θρεπτικότερον»…

 Προφητικό αυτό το τραγούδι, που δίδασκα να τραγουδούν και να χορεύουν σε ρυθμό καλαματιανού οι μαθητές και μαθήτριές μου! Πάρετε μια - μια τις φράσεις του, μελετήσετέ τις και πείτε μου:

 Που είναι η «γλυκιά ζωή», που έχομε σήμερα;

Που είναι η «γλυκιά Πατρίδα» μας και ποιοι τη χαίρονται και τη γλεντούν σήμερα; Ο Εμίρης του Κατάρ, που αγόρασε 8 από τα νησιά του συμπλέγματος των Εχινάδων στο Ιόνιο κι ο Ρώσος μεγιστάνας, που αγόρασε το Σκορπιό κ έστησε βάση στο Ιόνιο; Ή, μήπως οι άλλοι μνηστήρες, που λιγουρεύονται το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο της Γης και της Θάλασσας της Ελληνίδας;

Που είναι οι «Βρυσούλες» με τα γάργαρα νερά, που ξεδίψαζαν τον Έλληνα; Αυτές, που διατηρούσαν το πεπτικό του σύστημα σε κατάσταση καλής λειτουργίας και στους τόπους τους έστηναν χορούς και πανηγύρια; Πόσα χρόνια έχετε να πιείτε νερό από τις φυσικές πηγές της Πατρίδας μας; Απ’ όσες εξακολουθούν τέλος πάντων να τρέχουν ακόμη νερό.  Αλλά όχι «ζήδωρον ύδωρ » όπως παλιά. Νερό μολυσμένο από τα παράγωγα της βιομηχανίας και τις χωματερές, που έχουν καταστρέψει τον υδροφόρο ορίζοντα και τον έχουν καταστήσει ίσως και χειρότερο από κείνο της Γερμανίας.

Γιατί, λοιπόν, οι Έλληνες ν’ απολαβαίνουν τη δωρεά του Θεού και να τη στερούνται οι Γερμανοί και κάποιοι άλλοι και να μην αναγκαστούν κι αυτοί να πίνουν νερό από τα μπουκάλια και να το ακριβοπληρώνουν;

Το χωριό, όπου γεννήθηκα κι ανατράφηκα είχε κ έχει την ονομασία «ΠΗΓΗ», που την πήρε από την αναβάλλουσα  πηγή με το υπέροχο νερό, που βρίσκεται στον Τόπο κ υπήρξε η αιτία, που συγκέντρωσε σ’ αυτό την Κοινότητα των Ανθρώπων του. Η πηγή αυτή εξακολουθεί να δίδει νερό, έστω σε μειωμένη ποσότητα. Άντε να πιείτε όμως από το μολυσμένο πια νερό της!...

 Οπότε, «έχετε γεια βρυσούλες»! Και μόνο; Όχι βέβαια! Αλλά και «λόγγοι, βουνά, ραχούλες», που όλ’ αυτά τα γραφικά, άλλοτε και ιερά, ρομαντικά, μοσχομύριστ’ από τα πλούσια και μοναδικά, ενδημικά κι άλλα, βότανα της Γης της Ελληνίδας της ευλογημένης από το Θεό. Αλλά, όπως και τώρα επιδιώκουν  να μολύνουν και το «Περιβόλι της Παναγίας», εγκαθιστώντας σ’ Αυτό αγγέλους του Σατανά, το ίδιο μόλυναν κ επιδιώκουν και ν’ αλλοτριώσουν ακόμη και τους λόγγους, τα βουνά και τις ραχούλες του Ελληνικού πολύμορφου, πολυποίκιλου και γραφικού Ελληνικού τοπίου. Και μάλιστα του Κρητικού, με την εγκατάσταση σ’ αυτό πύργων με μηχανές παραγωγής ενέργειες, που τις εκμεταλλεύονται ξένα προς τον Ελληνικό Λαό συμφέροντα.  Οπότε, «έχετε γεια λόγγοι, βουνά ραχούλες»…

Τι το Ελληνικό, λοιπόν, θ’ απομείνει για τους Έλληνες;

- Οι …Πακιστανοί!!…

 

Στις 16.11.2014, λοιπόν, η Τράπεζα της «Ελλάδος» βάζει λουκέτο. Βέβαια δεν ήταν τράπεζα Ελληνική. Γι’ αυτό κλείνω σε εισαγωγικά τη λέξη «Ελλάδος», που δεν προσδιόριζε ποτέ την ιδιοκτησία της Τράπεζας αυτής, αλλά μόνο το Κράτος, όπου είχε στηθεί και λειτουργούσε. Αυτή δεν υπήρξε ποτέ Τράπεζα ελληνικών συμφερόντων.  Ήταν πάντοτε τράπεζα, που υπηρετούσε ξένα ιδιωτικά συμφέροντα, έστω κι αν αποτελούσε την εκδοτική τράπεζα του εθνικού νομίσματος της Ελλάδας. Γι’ αυτό ακριβώς και το ελληνικό εθνικό νόμισμα, η δραχμή, ποτέ δεν απέχτησε δύναμη. Γιατί τη δύναμή της απομυζούσαν  οι ιδιοκτήτες της, όπως η  βδέλλα, που κολλά πάνω σ’ ένα ζώο ή άνθρωπο κι απομυζά το αίμα του.

Γιατί, λοιπόν, να στενοχωρηθούμε και να κλάψομε για το θάνατό της; Μόνο και μόνο επειδή έδιδε ψωμί σ’ έν’ αριθμό Ελλήνων υπαλλήλων, που υπηρετούσαν σ’ αυτή. Ενώ τώρα θα υπηρετείται και το τμήμα της ΕΚΤ, που θα τη διαδεχτεί, από αλλοδαπούς υπαλλήλους, με πιθανή την  εξαίρεση κάποιων από τα στελέχη της.

Βέβαια όλα τα στελέχη της υπηρετούσαν πάντοτε τα συμφέροντα των βασικών μετόχων και ποτέ τα Ελληνικά. Τα στελέχη αυτά προερχόταν  στην πλειοψηφία τους  από Γραικύλους. Πιστούς θεματοφύλακες των συμφερόντων των βασικών μετόχων της Τράπεζας αυτής. Κάποιους από αυτά τα τυφλά όργανα των ξένων προς τα Ελληνικά συμφερόντων τ’ απολαύσατε διαχρονικά. Ακόμα και σε θέσεις στη Βουλή. Κι ως υπουργούς και πρωθυπουργούς. Κι ως σύμβουλους   κυβερνήσεων και μάλιστα διαχειριστές, αν όχι και συντάχτες,  των Μνημονίων. Κι αντιληφτήκατε ότι ως Υπουργοί και Πρωθυπουργοί στήριξαν τα τοκογλυφικά συμφέροντα των δανειστών των Κυβερνήσεων της Ελλάδας.

Όλ’ αυτά τα έχω καταγγείλει  σε πολλά άρθρα μου.

- Ευχαριστούμε! Τύφλες να ‘χεις!!...

 

 Η ΕΚΤ είναι αυτή, που έχει την αρμοδιότητα να χαράσσει την οικονομική και νομισματική πολιτική της Ε.Ε. και την ευθύνη της εφαρμογής τους.  Κατά τα άρθρα 127 – 133 και 282 – 283 της Συνθήκης  αναφέρονται οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντά της. Σύμφωνα με αυτά:

Ελέγχει και φροντίζει να διατηρεί σταθερό τον πληθωρισμό της Ευρωζώνης. Άρα και τις τιμές αγαθών και υπηρεσιών, που σημαίνει ότι  μπορεί κ έχει την ευχέρεια να ξεκουμπίσει οικονομικά ένα μέλος της Ευρωζώνης, που δεν πάει σύμφωνα με τα νερά της. Πως; Μειώνοντας του, π.χ., το ποσοστό του νομίσματος που «δικαιούται» να κατέχει. Οπότε «έλλειψη χρημάτων, στάση εμπορίου». Μειώνοντας τη ρευστότητα χρήματος ή ακόμη κλείνοντας την κάνουλα του ρευστού τελείως. Το ξεπατώνει στο άψε-σβήσε με υπερτιμήσεις αγαθών και ταυτόχρονες μειώσεις μιστών. Έχετε προσέξει να συμβαίνει κάτι τέτοιο στις μέρες μας;!

 Έτσι του κλείνει πόρτες και παράθυρα στις εξαγωγές και στις εισαγωγές, χωρίς και να τις απαγορέψει. Πόσοι και ποιοι θα διαθέτουν «ευρά» για ν’ αγοράσουν αγαθά και που θα βρουν να πιάσου τιμές οι παραγωγοί, που να καλύπτουν τα έξοδα παραγωγής  αγαθών για να  διαθέσουν το προϊόν τους, στη ντόπια ή,  έστω, σε ξένες αγορές, αφού το προϊόν δεν θα είναι ανταγωνιστικό;

Που θα βρουν λεφτά οι επιχειρήσεις και με τι όρους, όχι για να επεχτείνουν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες, αλλά για να τις διατηρήσουν, έστω στα επίπεδα της υπάρχουσας λειτουργίας τους; Αλλά και πως θ’ ανανεώσουν τον εξοπλισμό των επιχειρήσεών τους και θα συντηρήσουν τα φθαρτά χτίρια, εργαλεία και μηχανήματα, που τις απαρτίζουν;

Καταλάβατε τις καλές ή τις κατά βούληση κακές επιδράσεις, που έχει τη δυνατότητα ν’ ασκήσει όπου θέλει αυτός, που ελέγχει την ΕΚΤ; Κ έπειτα, μετά τη συμφορά, κρεμά στα χείλη του ένα «συγνώμη». Ένα « λάθος εχτιμήσαμε την κατάσταση και κάναμε λάθος χειρισμούς»! Κι αυτό το «ψιλό γαζί» είναι που σε κάνει Τζιχαντιστή! Αυτό δεν  είπε και σ’ εμάς πρόσφατα το ΔΝΤ;  Εμπαιγμός ΑΑΑ!

Η ΕΚΤ είναι που καθορίζει το ύψος των επιτοκίων δανεισμού στην Ευρωζώνη και τον έλεγχο της προσφοράς χρήματος. Δηλαδή. Όταν το επιθυμεί σε ανακηρύσσει «μπαταξή», κι όχι μόνο σου ανεβάζει το επιτόκιο, αλλά και δε σε δανείζει. Παρακολουθείτε τι συμβαίνει με τα λεγόμενα «σπρεντ» (spread), τις διαφορές απόδοσης των ομολόγων ή των επιτοκίων ή της αγοράς και πώλησης του συναλλάγματος.  Παίζει παιγνίδι μ’ αυτά ή όχι;

Η ΕΚΤ, ως εκδοτική που είναι, έχει το δικαίωμα να τυπώνει χαρτάκια και  ν’ αυξάνει ή να μειώνει την κυκλοφορία του χρήματος ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς, ώστε να κρατεί, να διατηρεί, τις ισορροπίες προσφοράς και ζήτησης χρήματος. Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έχει ανάγκη από χρήμα ή όχι; Γιατί όμως, όχι μόνο δεν αύξησε η ΕΚΤ τη ροή χρήματος προς την Ελλάδ’, αλλ’ ανέκοψε, απαγόρευσε κι απαγορεύει διά του Διοικητή της Τράπεζας της «Ελλάδος» στις Τράπεζες να ρίξουν χρήμα στην Ελληνική αγορά, με χορήγηση δανείων στους επιχειρηματίες; Αντίθετα μάλιστα εξανάγκασε το Κράτος να προσφέρει από το δικό του απόθεμα χρήμα, για την ενίσχυση των Τραπεζών(!!), προκειμένου αυτές να τροφοδοτήσουν την αγορά! Που πήγαν όμως τα κρατικά δις, που τσέπωσαν κυρίως οι τέσσερις «Συστημικές» Τράπεζες;, και δεν έπεσαν στην αγορά;  Που τα διέθεσαν;

Όχι μόνο, λοιπόν, δεν ενίσχυσε τη ρευστότητα στην Ελληνική αγορά η ΕΚΤ, αλλά πήρε και τ’ αποθέματα του «Ελληνικού» Κράτους , με το νταηλίκι της! Στέρεψε την Ελληνική αγορά από κεφάλαια και προκάλεσε την τεχνιτή οικονομική Κρίση σε βάρος του Ελληνικού Λαού! Αυτό το έχετε χωνέψει; Και, αν ναι, τότε γιατί κρατάτε ακόμη διαχειριστές της εξουσίας αυτούς που Μας κατέστρεψαν οικονομικά, ενώ διαπιστώνετε πως δεν άλλαξαν κεφάλι, αλλά εξακολουθούν και συνεχίζουν το καταστρεπτικό έργο, που τους ανέθεσε ο Εβραιοσιωνισμός να διεκπεραιώσουν σε βάρος του άμοιρου Ελληνικού Λαού , συνεργαζόμενοι με τους Τραπεζίτες;     

Ή, μήπως τύπωσε χρήμα και το παρέδωσε στη Γερμανία, ώστε να μην υποστεί συνέπειες πτώχευσης, που υποστήκαμ’ εμείς;

Η ΕΚΤ ακόμη εποπτεύει τις Εθνικές Αρχές κ έχει τον έλεγχο καλής λειτουργίας  των κεφαλαιαγορών. Χρηματιστηρίων, τραπεζών και λοιπών απαγορευμένων κι ανθυγιεινών καρπών. Πήρατε είδηση τι συνέβη πριν από δεκαπέντε περίπου μέρες στο Χρηματιστήριο Αθηνών;  Τότε, που ανακοίνωσε η Κυβέρνηση της Ελλάδας πως θα βγούμε από τα Μνημόνια(!) κι από τις επιδράσεις του  ΔΝΤ(!); Το χρηματιστήριο, μόνο με το άκουσμα της κουβέντας αυτής,   άρχισε να τσουροβολά, όπως το βαρέλι στον κατήφορο! Ποιος έδωσε το σύνθημα; Ποιοι σκούπισαν τις μετοχές, που ξεπούλησαν όσο-όσο κάποιοι μέτοχοι, όπως συνέβη και στα 1999 από τις 29 Αυγούστου κ έπειτα;

Η ΕΚΤ, εξάλλου, είναι …αυτοκέφαλη, όπως η …Εκκλησία της Ελλάδας. Δεν  αποδέχεται δογματικές συμβουλές από τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης, ούτε κι από άλλες πηγές εξουσίας της Ε.Ε.! Αποδέχεται όμως γνωματεύσεις των ιδιωτικών οίκων αξιολόγησης των εθνικών οικονομιών των κρατών της Ευρωζώνης, των τραπεζών, των χρηματιστηρίων!! Έτσι, ως ν’ αποδεχόταν η Εκκλησία της Ελλάδας δογματικές συμβουλές από το «Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών» ή το Βατικανό ή από κάποιας άλλης μορφής  ομολογία. Δεκτό; Όχι βέβαια…

Κι  όχι μόνο αυτά, αλλά κ η διαχείριση όλων των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ευρωζώνης, βρίσκεται στα χέρια της!  Ο κουμπαράς, δηλαδή, και της Ελλάδας, έστω κι αν είναι κενός περιεχομένου, βρίσκεται στη Φρανκφούρτη,  μέσα στην «κάσα» της ΕΚΤ.

Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό; Θα εμπιστευόσαστε ποτέ τους Εβραιοσιωνιστές αυτούς να τους παραδώσετε το πορτοφόλι Σας;

 

Ωστόσο, η κατασκευή των τριών χτιρίων, που θα στεγάζουν όλες τις υπηρεσίας της ΕΚΤ, κ έχουν χωροθετηθεί στην Ανατολική περιοχή της Φρανκφούρτης  έχουν ήδη τελειώσει. Σ’ αυτά θα χωρούν οι 1638+ υπάλληλοι, που θα υπηρετούν σ’ αυτή.

  Ίσως να Σας γεννηθεί η απορία: Γιατί να ιδρυθεί η ΕΚΤ στη Φρανκφούρτη του Μαίιν στη Γερμανία κι όχι αλλού;

Μα, γιατί η πόλη αυτή είναι η γενέτειρα των Ρότσιλντ, και σ’ αυτούς ανήκει η ΕΚΤ. Οι υποταχτικοί τους τη διοικούν. Οι Ρότσιλντ αποφασίζουν. Η Ε.Ε. αποτελεί δικό τους μαγαζί. Στη Φρανκφούρτη εξάλλου  υπάρχει ακόμη το σπίτι του Γενάρχη  των Ρότσιλντ Άμσελ Μάγιερ Μπάουερ-Ρόθτσιλντ…

  Τι το κακό βρίσκετε σ’ αυτό;!

Βέβαια η επένδυση αυτή της Ε.Ε. έγινε στο Γερμανικό Κράτος. Με λεφτά του κοινού ταμείου της Ε.Ε.  Έτσι και η Ε.Ε. βαρέσει διάλυση, η επένδυση θα παραμείνει φυσικά σ’ αυτό. Λέτε να επιστρέψει η Γερμανία στα Κράτη –Μέλη το ποσό, που αντιστοιχεί σε καθένα τους;

 - Ναι! Βέβαια! Όπως πλήρωσε και τις «πολεμικές  αποζημιώσεις», που προκάλεσε κατά το Β’ Παγκόσμιο του 20^ου αιώνα στους δικαιούχους!...

                       Γράφτηκε στις  20.10.2014.

Επιτέλους!

 

 Και να! Ω, του Θαύματος! Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, έσπασε τον πάγο! Βγήκε από την κατάψυξη!

                                                ΔΙΑ  ΤΑΥΤΑ

 Αποφάσισε και διέταξε τη διενέργεια έρευνας, ώστε να βρεθούν σε ποια κασέλα κρύβονται οι  ψευταράδες, που είπαν κ έγραψαν κάτι που εννοεί ότι:  Κάποιοι από τους τριακοσίους της …Πηνελόπης- στην καθομιλουμένη βαρβαρική Πόπης-  έβγαλαν σε πλειστηριασμό την ψήφο τους, προκειμένου να τη ρίξουν δαγκωτή κατά την εκλογή κυρίας Προέδρου της Δημοκρατίας. Και τούτο λέει, γιατί άκουσαν πως έχει πολλά λεφτά! Θεώρησαν, το λοιπόν, ότι, με την ευκαιρία, καλό είναι να συμπληρώσουν το πενιχρό εισόδημα που παίρνουν ως Βολευτική αποζημίωση. Εισόδημα, που δεν τους φτάνει ούτε για τη συντήρηση της Mercedes, που τους προσέφερε δωρεάν το πάμπτωχο Κράτος από το υστέρημά του να έχουν να καβαλικεύουν, αντί καλαμιού, όσοι τέλος πάντων έχουν την δυνατότητα και καβαλικεύουν. Και μάλιστα, χωρίς να διαμαρτυρηθεί ούτε η Τρόϊκα, ούτε η Μέρκελ, ούτε η Λαγκάρντ. Τέτοια θηλυκά να βάλεις στο σπίτι σου, να το τινάξουν στον αέρα! Και καλά κάνει ο Σαμαράς, που ζήτησε διαζύγιο από τις δυο κ έμεινε με τη μεσαία στο χέρι. 

Είναι να μη συγκινηθεί ο «πάσα» Έλληνας από το γεγονός;! Είναι να μην υψώσει τη Γαλανόλευκη στο μπαλκόνι του;! Είναι να μη ζητήσει από το Δεσπότη την άδεια να κάμει δοξολογία;! Είναι να μη ζητήσει από τον Υπουργό Εσωτερικών την άδεια να κάμει παρέλαση στολισμένος με την Εθνική Ενδυμασία, όπως οι Βρακοφόροι που πηγαίνουν και του λένε τα κάλαντα;!

Βέβαια καθυστέρησε πολύ να λειώσει ο Άρειος Πάγος και ν’ αποψυχθεί ο Εισαγγελέας του! Βλέπετε είναι βαθιάς κατάψυξης Πάγος! Γι’ αυτό και τον λένε Άρειο κι όχι επειδή μας τον έστειλαν από τον Άρη με «ούφο», όπως νομίζουν πολλοί. Γι’ αυτό και τον κρατούσε μισό αιώνα παγωμένο τον καημένο τον Εισαγγελέα, ώσπου η θερμοκρασία του περιβάλλοντος να τον αποψύξει. Γι’ αυτό τραγουδούσε κι ο Καζαντζίδης όσο ζούσε το

«είναι μεγάλος ο καημός». Γι’ αυτό και καθυστέρησε τόσο καιρό να ενδιαφερθεί για όσους  φτωχούς Βολευτές  έφαγαν  στα 1965 καλολαδωμένα κουκιά και λιπάνθηκε το έντερό τους, από την πώληση στην τότε δημοπρασία της ψήφου τους, με την οποία ανέδειξαν ολόκληρη Κυβέρνηση και μάλιστα μυρωδάτη Βασιλική. Κι από τότε, ντούροι μπακαλιάροι, βαδίζουν με ψηλά το κεφάλι και κάνουν «ρεφενέ» και το Αιγαίο με τους «καρντάσηδες», τους «κουμπάρους» και τους «αδερφοχτούς», με τους οποίους έχουν και κάνουν «ζεύκια»…

Γι’ αυτό κι ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, όντας κατεψυγμένος δε μπόρεσε να επέμβει από τις 6 Απρίλη του 1992, ως και τον  Οχτώβρη του 1993 και να διατάξει τα δέοντα για την απόπειρα  ΔΩΡΕΑΣ  της Μακεδονίας στα Σκόπια, και για τα  όσα επακολούθησαν.

Ούτε και για τις «αρπαχτές»,  που έγιναν μέσω χρηματιστηρίου από το καλοκαίρι του 1999 ως το τέλος του 2000, μπόρεσε να κινηθεί σωστά, ένεκα των συνεπειών της κατάψυξης.  

Αν τότε ήταν σε θέση να επέμβει, η Βουλή των Ελλήνων δε θα είχε καταντήσει δημοπρατήριο ψήφων και συνειδήσεων…

Όμως, με την ευκαιρία, θα ήθελα να υπενθυμίσω στον Αντώνη  Σαμαρά, ότι:

Στα 1993 μας υποσχέθηκε πως θα διόρθωνε  κάποια πράγματα στραβά. Ανάμεσα σ’ αυτά τα στραβά ήταν και: Η μείωση του αριθμού των Βουλευτών από 300 σε 200. Τώρα είναι Πρωθυπουργός. Το ξέχασε; Κι αν το θυμάται, γιατί δεν το κάνει; Τι, ποιος, τον εμποδίζει;

Μας υποσχέθηκε ακόμη πως θα φρόντιζε, ώστε να εκλεγόταν στο μέλλον  ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το Λαό. Τώρα, που είναι Πρωθυπουργός  ένα εύλογο χρονικό διάστημα, γιατί δε φρόντισε, ώστε να έχει νομοθετηθεί η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από το Λαό, ενώ γνώριζε πως η θητεία του Παπούλια θα έληγε κατά τη διάρκεια της Πρωθυπουργίας του; Το ξέχασε; Γιατί, λοιπόν, σήμερα να παρατηρείται το φαινόμενο της Εθνικής Μειοδοσίας, γιατί περί αυτού πρόκειται, με την υποπτευόμενη, έστω, εξαγορά συνειδήσεων Βολευτών, όπως συνέβη και στα 1965 κι όχι μόνο.

Μας  υποσχέθηκε ακόμη πως θα επέβαλε το ασυμβίβαστο της ιδιότητας του Βουλευτή, με κείνη του Υπουργού. Αλλά, ούτε και σ’ αυτό προχώρησε…

Μήπως και δεν είναι αργά, για να προχωρήσει τώρα, ώστε να λείψουν και τα παρατράγουδα;…

                                Γράφτηκε στις 14.10.2014

Ο Β. Ο. Α. Κ. και τα "Διόδια" του Βελή πασά στην Κρήτη

Το αίτημα  επιβολής διοδίων και στο «Περιφερειακό Κράτος(!)» της  Κρήτης, που εισηγείται ο Μανόλης Κεφαλογιάννης, κρητικός πολιτικός, πρώην «Βολευτής» της «Κεντρικής(!)» Κυβέρνησης της Ελλάδας, αλλά με ψήφους Ηρακλειωτών ψηφοφόρων, που τώρα υπηρετεί τις Βρυξέλλες επάξια, μου φέρνει στο νου την εποχή, που η Κρήτη αποτελούσε «Εγιαλέτι» της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

 Ήτανε, που λέτε, στις αρχές Φθινοπώρου του 1856, όταν διορίστηκε Βαλής και Μουσίρης (Πολιτικός και Στρατιωτικός Διοικητής) της Κρήτης ο πρωτογιός του ελεεινού από κάθε άποψη Αρβανίτη Μουσταφά Γκηριτλή πασά Βελής, σε αντικατάσταση του  γέροντα Μεχμέτ Εμίν πασά, που ανακλήθηκε από το Σουλτάνο.

Ο Βελής είχε γεννηθεί στην Κρήτη, όταν σ’ αυτή κατείχε τη θέση του Βαλή και Μουσίρη, ο πατέρας του. Μάνα του ήταν μια αιχμάλωτη Κρητικιά από το σόι των Βολάνηδων.

Ο Βελής ανατράφηκε στην Κρήτη στα «Σερσεμπίλια» και δεν υστερήθηκε σε τίποτε απ’ όσα παρείχε στον καιρό του η ανατροφή «άρχοντα». Σπούδασε στα πιο καλά σκολειά της Πόλης, που λειτουργούσαν κατά την  εποχή του.  Έμαθε και Γαλλικά. Κι όταν  ο Μουσταφάς έγινε «Σανδραζάμης» (Πρωθυπουργός) στην Πόρτα, ο Βελής απέχτησε την ιδιότητα του Πρεσβευτή. Κι αυτή του βοήθησε να καλλιεργήσει πιο πολύ τα Γαλλικά του με σπουδές στο Παρίσι ως Πρεσβευτής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που διορίστηκε από το Μπαμπά του στην Πόλη του Φωτός την Εσκοτισμένη…

Αυτός υπέγραψε ως εκπρόσωπος της Τουρκίας και τη Συνθήκη συμμαχίας της Χώρας του με τις Μεγάλες Δυτικές Ευρωπαϊκές Δυνάμεις, που συνασπίστηκαν  κατά της Ρωσίας (Κριμαϊκός πόλεμος 1853-1856. Αρκετά επίκαιρος και κατά την εποχή μας). Αυτός υπέγραψε ως πληρεξούσιος της Τουρκίας και τη Συνθήκη Ειρήνης στο Παρίσι μετά το τέλος του Κριμαϊκού πολέμου, ανεμίζοντας το «Χάττ-Ι Χουμαγιούν» (Hatt-ı Hümayun – Αυτοκρατορικό Διάταγμα), ως πανάκεια της Τούρκικης  «Τανζιμάτ» (Μεταρρύθμισης) στο Παρίσι, για να γίνει αποδεχτή η Τουρκία στο Club των απατεώνων της Δύσης, καθώς «όμοιος ομοίω αεί πελάζει»…

Αυτός, λοιπόν, ο Βελής στέφθηκε «Βαλής και Μουσίρης»  της Κρήτης ύστερ’ απ’ όλ’ αυτά, γιατί, λέει, κρίθηκε από τον Αυτοκράτορα της Γαλλίας(!) Λουδοβίκο Ναπολέοντα ο «καταλληλότερος» για ν’ αρχίσει την εφαρμογή αυτού  του «περίπτυστου» (Β.Ψιλάκης) «Ισλαχάτ Φερμανί» (Μεταρρυθμιστικού Διατάγματος). 

Κι ο «καταλληλότερος» αυτός, όπως κ οι σύγχρονοί μας εν Ελλάδι «Καταλληλότεροι» ή «Αναντικατάστατοι», έκαμε κουρελού το «Χαττ-Ι Χουμαγιούν» και την Κρήτη… «χουμά – κουτάλια».

Αυτός, λοιπόν, ο Βελή Εντίν Ραφαάτ πασάς ήταν ό,τι πιο ελεεινό κι αχρείο υποκείμενο θα μπορούσε να στείλει η Πόρτα και να του αναθέσει  τη θέση του Γενικού Διοικητή του Νησιού. Επαλήθευσε το «του μπαμπά του μοιάζει ο Γιάννης»…

Ψηλόλιγνος ομορφάντρας. «Εράσμιος και ελκυστικός» (Β.Ψιλάκης). Αλλά, τάφος κεκονιαμένος! Βάρβαρος, αισχρός, αιμοσταγής, γιατί, όπως είπα: « ο γεννήσας υιόν, ουκ απέθανε»!...

Άκουσαν μέσα στο Ναό οι Ελληνοκρητικοί  Χριστιανοί και  «μουτισμένοι» κρυπτοχριστιανοί τα παχιά λόγια, που αυτός ξεστόμισε, με τον παρισινό αέρα, την ευφράδεια, το λεβέντικο παράστημα, τη θεατρική υποκρισία κι ουρανομήκη αλαζονεία που τον διέκριναν, κατά τον πανηγυρικό εορτασμό της επετείου έκδοσης του «Χάττ-Ι Χουμαγιούν», που οργανώθηκε πομπώδης στα Χανιά και συνέπεσε λίγες μόλις μέρες από τον ερχομό του στην Κρήτη. Πίστεψαν στις εξαγγελίες του. Ξεθάρρεψαν. Εκδηλώθηκαν κ οι Κρυπτοχριστιανοί. Τότε αποκαλύφτηκαν πολλοί από τους «εξισλαμισμένους» πιστοί χριστιανοί και μάλιστα στο Μυλοπόταμο του Ρεθέμνους και στην Πεδιάδα του Ηρακλείου.

Δεν πέρασε όμως καλά-καλά ενάμισης  χρόνος κι ο Βελής έβγαλε τη μούρη από το ντορβά κ είδαν οι Ελληνοκρητικοί με τι τσινιάρικο μουλάρι είχαν να κάμουν.

Κατακουρέλιασε το Αυτοκρατορικό Διάταγμα, που ως «καταλληλότερου» του εμπιστεύτηκε να θέσει πρώτος σ’ εφαρμογή ακόμη κι ο Λουδοβίκος Ναπολέων, αν ο Βελής έλεγε την αλήθεια…

 

Αντί της Ισονομίας οι Ελληνοκρητικοί έτυχαν βάναυσης, πρόστυχης, ελεεινής και κακούργας συμπεριφοράς από μέρος του.

Αντί της ανεξιθρησκίας κινήθηκαν διωγμοί των Χριστιανών της Κρήτης. Και μάλιστα, ύστερ’ από το ισχυρό «σοκ» που δοκίμασαν οι Μουσουλμάνοι με το να δουν χωριά ολόκληρα που λογάριαζαν Μουσαλμανικά ν’ αποκαλύπτονται Ορθόδοξα Χριστιανικά στο Μυλοπόταμο και στην Πεδιάδα, όπου κι οργίασαν τα όργανα του  Βελή.

«Εν τω μεγαλοπρεπεί και αμέμπτω την εξωτερικήν όψιν και το παράστημα Βελή δεν ελάλει προ πολλού ήδη ο αβροπρεπής και μειλίχιος Παρισινός, αλά το μηδόλως εκ της Εσπερίας ανακαινισθέν και βελτιωθέν εσωτερικόν κτήνος» (Β. Ψιλάκης).

Ο ακόρεστος σκορπαλευράς κ ίσως γι’ αυτό και «προικοθήρας» Βελής,  κατασπατάλησε σε ασωτίες τη μεγάλη προίκα της πάμπλουτης γυναίκας που τον παντρεύτηκε.

Στο Παρίσι, απ’ όπου «ήγε μεθ’ εαυτού  ιδιαίτερον γραμματέα ευγενή τινα νέον, τον Γκαρέν, και νεάνιδά τινα ευειδή ως θαλαμηπόλον ή παιδαγωγόν. Αύτη μετά τινα χρόνον εδηλητηριάσθη…»(ό.π.)

 Στο Ηράκλειο, «ότε διήγε μετά της περιωνύμου Καμπάνας και άλλων γυναίων πανημερίως» (ό.π.). Κι όπου αλλού και μ’ όποια παρέα.

Κι αφού δεν του ήταν αρκετά ο νόμιμος μισθός, που έπαιρνε ως Γεν. Διοικητής Κρήτης και τα πλούσια δώρα, που λάβαινε από την πατρική οικογένεια της συζύγου του κι από άλλους «κουβαρντάδες» δωρητές, επέβαλε φόρους επί φόρων στις πλάτες των Ελληνοκρητικών.

 Αντί για το «χαράτσι», που είχε καταργηθεί, επέβαλε το «νιζάμπαρασί». Αυτός ήταν είδος ισόβιου  φόρου, που επιβλήθηκε στους Χριστιανούς Ελληνοκρητικούς, που δεν επιστρατευόταν ως αντίτιμο της «απαλλαγής» τους από το στρατό. Ήταν ετήσιος κυμαινόμενος φόρος, που επιβάρυνε από 32 έως 800 γρόσια το κάθε αρσενικό  άτομο από τη γέννηση ως το θάνατό του, ανάλογα με την οικονομική του κατάσταση, που υπολογιζόταν αυθαίρετα.

Επέβαλε το λεγόμενο «Μιντατιγιέ», που ήταν, λέει, προαιρετικός φόρος ακαθόριστου ποσού, που αλλοίμονο σ’ όποιο δεν τον κατέβαλε, γιατί ερμηνευόταν ως …αντικαθεστωτική η άρνηση να πληρώσεις στο Κράτος αυτό το «νταβατζηλίκι».

Νομοθέτησε έγγειο φορολογία κ επέβαλε διαφορετικό ποσοστό φορολόγησης της γης και των προϊόντων που απέδιδε από μέρος σε μέρος, αυθαίρετα και κατ’ εκτίμηση της παραγωγής και της αξίας του ακινήτου.  

Για πιο σίγουρη είσπραξη των έγγειων κυρίως προσόδων, χωρίς να εξαιρεί και την υπόλοιπη φορολογία, επέβαλε το σύστημα ενοικίασης των φόρων, την είσπραξη των οποίων ανέθετε με δημοπρασίες σε φοροεισπράχτορες. Άτομα, που στην πλειοψηφία τους πολλαπλασίαζαν τον απαιτούμενο φόρο αυθαίρετα για να αισχροκερδήσουν και μετερχόταν κάθε είδους βία για την είσπραξη των φόρων αυτών. Δεν ήταν όμως και λίγοι όσοι από αυτούς έχασαν την περιουσία τους αντί για να την αυξήσουν όπως έλπιζαν, επειδή δε μετερχόταν ανέντιμα, άτιμα και καταπιεστικά μέσα για την είσπραξη των φόρων.  Άλλοι έχασαν και τη ζωή τους ακόμη ή αναγκάστηκαν να διαφύγουν στο  εξωτερικό ή να φυγοδικούν κάτω από άθλιες συνθήκες για ν’ αποφύγουν την κρεμάλα…

Ο τρόπος αυτός είσπραξης  των έγγειων φόρων με το σύστημα της ενοικίασης, διατηρήθηκε στην Κρήτη ως το πρώτο μισό του 20^ου αιώνα τουλάχιστο. Θυμούμαι συγκεκριμένα πρόσωπα, όπως τον  επικαλούμενο στη Λούτρα επίσημα Σπράχτορα, που κατά την έσχατη τουρκοκρατία και μετά ήταν εισπράχτορας φόρων. Ακόμη και στην Πηγή τον Παντελή Στρογγυλάκη, που εγώ ο ίδιος ειδοποίησα να έρθει στη «Σγουρή» στο αλώνι του Χατζηγιάννη   να ζυγιάσομε άλλοτε τα ρεβίθια, άλλοτε τα κουκιά κι άλλοτε το στάρι και να εχτιμήσει την ποσότητα του άχυρου, που αποτελούσε παραγωγή από την ιδιοχτησία μας, που έσπερνε «συμμισακά» ο Γιάννης Χατζηγιάννης (1948-1953)…

 

Ο Βελής, πέραν από αυτά κι άλλα, επέβαλε  και τον φόρο οδοποιίας και σκληρές και πολυήμερες αγγαρείες στους υπηκόους του Ελληνοκρητικούς. Ιδιαίτερα σκληρός είχε αποδειχτεί για την είσπραξη του τελευταίου αυτού φόρου, που μεγάλο ποσοστό του έμπαινε στη δική του τσέπη. Γι’ αυτό και δε μπόρεσε να κατασκευάσει παρά «μέρος μόνον παραλιακής οδού ελεεινής και τρισαθλίας από Ρεθύμνης προς Χανία, ενώ είχεν εισπράξει επί εν μόνον έτος περί τα 6 εκατομ. γρόσια και η συγκοινωνία προ πάντων των τριών παραλίων πόλεων μετά του εξωτερικού διεξήγετο εισέτι διά πλοιαρίων, πακέτων λεγομένων, διά τε την κυβερνητικήν αβελτηρίαν και την ελεεινήν των λιμένων κατάστασιν» (ό.π.).  

Η  θρασύτητα, η αιμοβορία, η απληστία, το μίσος προς τους Έλληνες, η βία κ  η ελεεινότητα  του Βελή τον οδηγούσαν στο να εκστομίζει κι ο ίδιος βρισιές και φοβέρες κατά των Ελληνοκρητικών, όπως:

 «Ίντα θαρρείτε μωρέ Κερατάδες; Ο μπαμπάς μου σας έκαμε να ‘χετε ούλοι σας από ένα μουλάρι. Εγώ θα σας(ε)  κάμω να ‘χετε κάθε δέκα ένα γάιδαρο, έτσα γαϊδάροι που ‘σαστονε. Θα σας(ε) κάμω να τυλίσσεστε με ψάθες»…

 

Αν τώρα συλλογιστούμε πόσα χρόνια κατασκευαζόταν αυτός ο περίφημος  Β.Ο.Α.Κ., ώσπου να φτάσει στο Ρέθεμνος κατά το 1965 κι ώσπου να ολοκληρωθεί. Το πόσο καιρό διαρκεί η κατασκευή του κόμβου Αμαρίου, χωρίς ακόμη να έχει ολοκληρωθεί. Το πόσα χρήματα των άγρια φορολογούμενων Ελλήνων πολιτών δαπανήθηκαν γι’ αυτή την άθλια κατασκευή. Το πόσ’ από αυτά μπήκαν σε λάθος τσέπη. Το πόσο άθλιος είναι αυτός ο μοναδικός  «Εθνικός»  δρόμος της Κρήτης. Το πόσοι Έλληνες και μη έχουν πέσει θύματα σ’ αυτό το δρόμο κατά το διάστημα που λειτουργεί, ανάμεσα στα οποία κ εγώ, μ’ ένα χέρι σπασμένο κ ένα εκατομμύριο δραχμές ζημιά. Το πόσοι Έλληνες και μη έχουν μεταναστεύσει πρόωρα στον Παράδεισο ή σ’ άλλους προορισμούς. Κ.λπ., κ.λπ.. Αν εχτιμήσομε και το πόσο θα μας στοιχίσει ακόμη η κατά κάποιο τρόπο «επανόρθωση την ημαρτημένων» ή, έστω,  η εγκληματική  πρόταση του Κρητικού «Βολευτή» για επιβολή διοδίων. Είναι να μη θυμούμαστε την περίπτωση του Βελή πασά και το είδος «διοδίων», που επέβαλε τότε στους Κρητικούς, πριν από 148 χρόνια και πριν ακόμη να κατασκευάσει και χωρίς ν’ αξιωθεί να κατασκευάσει  δρόμο, που να ενώνει έστω  το Ρέθεμνος με τα Χανιά;

 Είναι να μην ανησυχήσομε και να μη μνημονεύομε αυτούς, που μας επιφύλαξαν αυτή τη δολοφονική παγίδα κι όσους αρνούνται πεισματικά την ανακατασκευή και βελτίωση αυτής της οδού αναπαύσεως, ή κωλυσιεργούν και παρεμποδίζουν σκόπιμα την πραγματοποίησή της;

- Καλά, θα μου πείτε, τότε η Κρήτη βρισκόταν κάτω από ξένο ζυγό.

 - Γιατί, θα τολμήσω να ρωτήσω, τώρα βρίσκετε πως δε …βρίσκεται;

Πιθανό να μου πείτε ακόμη, ότι:.

- Τότε τσέπωνε ο Τούρκος Βαλής ένα μεγάλο ποσοστό από τη φορολογία οδοποιίας!

Και θα τολμήσω να Σας απαντήσω:

- Πιστεύετε πως τώρα οι διάφοροι Βαλήδες, που εισπράττουν   ΕΜΦΙΑ κ η όποια  «λοιπή λυπητερή», που έχει προηγηθεί ή θα επακολουθήσει, τοποθετούν στο ακέραιο «όπου δει» τα όσα εισπράττουν ή όπου βολεύει; Οι εργολαβίες υπήρξαν πάντοτε προσοδοφόρες και γι’ αυτό το ράβε – ξήλωνε ποτέ στον τομέα της οδοποιίας δεν τελειώνει, αλλά διαιωνίζεται και μάλιστα μέσα στις πόλεις, που κρίνεται απόλυτ’ αναγκαία για να κλείνει μάτια και στόματα.

Κι ας μείνω ίσαμ’ εδώ και μην πάω παρακάτω, γιατί και τώρα εχτελούνται έργα κατά τρόπο αδιαφανή σε καιρό διαφήμισης της απόλυτης διαφάνειας…

Ή, μήπως,  έχει σημασία το ποιας εθνικότητας είναι ο καταχραστής και διασπαθιστής των εσόδων του Κράτους; Τούρκικο ήταν το Κράτος τότε. Έ, Τούρκος ήταν κι ο καταχραστής και φοροκλέφτης.

 Πιστεύετε μήπως ότι θα κληρονόμησε ο Βελής το πάθος από το Ελληνικό DNA της Μάνας του κι όχι από το Αρβανίτικο του Πατέρα του;!

 Ή, μήπως, πιστεύετε, πως  ευθύνονται για την κακή κατασκευή του Β.Ο.Α.Κ. μόνο άλλες σκοπιμότητες, μεταξύ των οποίων και ψηφοθηρικές; Κι ότι, αν έλλειπαν οι σκοπιμότητες αυτές, θα μετανάστευαν από τη Γη μικρότερος αριθμός διακινούμενων σ’ αυτό το δρόμο;

 Δεν έχω αντίρρηση στο πως ίσως να θρηνούσαμε πιο μικρό αριθμό θυμάτων από αυτό που θρηνούμε  σήμερα.  Όπως δεν αντιλέγω και στο πως δεν ευθύνονται η κακή χάραξη κ η κακή κατασκευή του Β.Ο.Α.Κ. σ’ όλες τις περιπτώσεις των ατυχημάτων. Όμως θεωρώ πως και για μεγάλο ποσοστό των τροχαίων ατυχημάτων φέρουν την ευθύνη, όχι μόνο οι εργολάβοι, αλλά κ οι μηχανικοί του Δημόσιου τομέα. Κ οι μεν εργολάβοι ευθύνονται για τις κάθε είδους κακοτεχνίες, παραλείψεις και τα υποβαθμισμένα ή και ανεπαρκή υλικά που χρησιμοποίησαν κατά την κατασκευή. Οι δε μηχανικοί, για την κακή επίβλεψη της εχτέλεσης του έργου ή την ανικανότητά τους, και  την ασυνειδησία που επέδειξαν κατά την παραλαβή του. Την  επιορκία και την κακή πίστη, που αποδείχνεται ότι επέδειξαν προς την Υπηρεσία τους.  Υπέγραψαν και παρέλαβαν το έργο, βεβαιώνοντας κ εξαπατώντας έτσι το Δημόσιο για την καλή και τη σύμφωνη με τις τεχνικές προδιαγραφές εκτέλεσή του, ενώ αποδείχνεται πως οι προδιαγραφές καλής εχτέλεσης δεν τηρήθηκαν, αλλά οι Εργολάβοι εισέπραξαν τις αμοιβές τους και με …αναπροσαρμογές του προϋπολογιμού.

Δεν είμαι όμως εγώ ο αρμόδιος, που έχει από το Νόμο το δικαίωμα  ν’ αποδίδει ευθύνες. Ναι μεν έχω ακόμη το δικαίωμα να κρίνω, να κατακρίνω, να επικρίνω, και να εκφράζω τις απόψεις μου δημόσια. Αλλά… «όσο θέλεις βρόντα στου κουφού την πόρτα»…

 Και συγνώμη, γιατί μπήκα σε ξένο οικόπεδο να χέσω. Αν όμως οι ανευθυνοϋπέθυνοι του «Ελληνικού» Κράτους των Εργολάβων, που βρωμεί,  έκαναν καλά τη δουλειά τους, αρκετά  θύματα των τροχαίων θα βρισκόταν ακόμη στη ζωή ανάμεσα στις οικογένειές τους κ η Ελλάδα δε θα ‘τανε τόπος για χέσιμο…

 

  Καταλήγω να εκφράσω την  ανησυχία μου για τη λύση που προτείνει ο συγκεκριμένος Βουλευτής που ζητά την επιβολή  διοδίων ως πηγή χρηματοδότησης του έργου.

Άραγε οδηγούμαστε μεθοδικά σε πισωγύρισμα κ επιστροφή στην εποχή και τις μεθοδεύσεις της Τουρκοκρατίας;

Εξάλλου πάρα πολλά φορολογικά μέτρ’ από αυτά, που έχει λάβει κατά τα τελευταία χρόνια η Πολιτεία, κ η συμπεριφορές αυτών, που διαχειρίζονται κατά τη διάρκεια των χρόνων αυτών  την εξουσία, βρίσκω πως συγκλίνουν προς αυτή την κατεύθυνση της πολιτικής μίμησης του καταχτητή. Εφαρμόζονται πολιτικές, που προσιδιάζουν μ’ εκείνες, που εφαρμοζόταν στα τότε κι άλλες σκοτεινές εποχές από το βάρβαρο καταχτητή στο υπόδουλο Γένος των Ελλήνων.

Γιατί αυτή η παλινδρόμηση;  Που στοχεύει; Ποιους εξυπηρετεί και ποιοι ‘ναι οι υπηρέτες, που υπηρετούν τον εχθρό κ εφαρμόζουν αυτές τις δοκιμασμένες πολιτικές στις ασθενικές πλάτες του Νεοέλληνα, για την εξυπηρέτηση ξένων συμφερόντων από τα οποία ψωμίζονται;

Γιατί η διαφορετική  αντιμετώπιση από το «Ελληνικό» Κράτος των υποδομών και λοιπών αναγκών της Κρήτης κι ορισμένων άλλων Περιφερειών, από αυτή της Πελοποννήσου και της Στερεάς;

 Που  το πάνε;…

 

Βασική πηγή ιστορικών στοιχείων:

 Β. Ψιλάκη: «Ιστορία της Κρήτης», Δ’, Εκδ. Μινώταυρος. Κ.ά.

 

                                            Γράφτηκε στις 4.10.2014.