ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΟΛΟΝ
Το τηλεγράφημα του Βασιλιά της Ελλάδας κι Αρχιστράτηγου του
Ελληνικού Στρατού κατά τους Βαλκανικούς πολέμους Κωνσταντίνου, σταλμένο από
το στρατηγείο του στο Λιβούνοβο,
προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας Ελ. Βενιζέλο, που βρισκόταν στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας και
διαπραγματευόταν την οριοθέτηση Ελλάδας
– Βουλγαρίας, ύστερ’ από το τέλος του Β’
Βαλκανικού πολέμου, προς υπογραφή της Συνθήκης
Ειρήνης γράφει:
«Πρωθυπουργόν κ. Βενιζέλον, Βουκουρέστιον,
Ευχαριστώ υμάς
επί τη αναγγελία της υπογραφής της ειρήνης. Ο Θεός πλουσιοπαρόχως ηυλόγησε τας
προσπαθείας ημών. Εν ονόματι του Έθνους και εμού εκφράζω τας Βασιλικάς μου
ευχαριστίας. Νέα και ένδοξος εποχή διανοίγεται ενώπιον ημών εις ένδειξιν δε της
ευγνωμοσύνης εμού και της εκτιμήσεώς μου απονέμω υμίν τον Μεγαλόσταυρον του
Βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος. Η Πατρίς σας είναι ευγνώμων.
Λιβούνοβον 25.7.13
Κωνσταντίνος».
Στις 26.7.1913 ο Βασιλιάς – Αρχιστράτηγος Κωνσταντίνος έστειλε το παρακάτω
ευχαριστήριο και συγχαρητήριο έγγραφο «προς
τον Στρατόν και τον Στόλον».
Ο 5ος
Λόχος του Συντάγματος Κρητών ήταν μια μονάδα που συνετέλεσε
στην επιτυχία νικηφόρων μαχών τόσο στην Ήπειρο
κατά τον Α΄ Βαλκανικό, όσο και στη Μακεδονία κατά το Β΄. Επειδή δε υπηρετούσε
συνεχώς στα πρόσω, μετείχε σε όλες τις σκληρές
μάχες, κατά τις οποίες αντιμετωπίστηκε νικηφόρα ο εχθρός.
Οι μονάδες του
Ανεξάρτητου Συντάγματος Κρητών
είχαν το θλιβερό προνόμιο να χάσουν
σχεδόν όλους τους Αξιωματικούς κ Υπαξιωματικούς και το μεγαλύτερο αριθμό ανδρών
τους, απ’ όλες τις άλλες Ελληνικές Μονάδες Στρατού, που υπηρετούσαν στα
πρόσω.
Γι’ αυτό το έγγραφο αυτό
επιδόθηκε και σε όσους Αξιωματικούς, Υπαξιωματικούς και Άνδρες της στρατιωτικής μονάδας αυτής, στην
οποία συμμετείχε κι ο Πατέρας του υποφαινόμενου, στον οποίο κι
απευθύνεται ονομαστικά το παρακάτω δημοσιευόμενο αντίτυπο. Αυτό το βρήκα στον «χοτζερέ» του μικρού
ατομικού μπαούλου, που διέθετε ως Άνδρας της Κρητικής Χωροφυλακής, στην οποία
κατετάγη κατόπιν των Βαλκανικών πολέμων (1914) κ είναι το παρακάτω:
Τότε, λοιπόν, ο Βασιλιάς
παρασημοφορούσε τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας για τις διπλωματικές «επιτυχίες»
του στο Συνέδριο του Βουκουρεστίου για την ειρήνη, έστω κι αν πήρε λιγότερ’ απ’
όσα ο Ελληνικός Στρατός είχε καταχτήσει με το αίμα των Ελλήνων. Αιτία του
κουτσουρέματος των κερδισμένων Ελληνικών ωστόσο εδαφών, υπήρξε και τότε η
εβραιοσιωνιστική πολιτική Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας. Απεναντίας είχαμε τη
στήριξη της Γερμανίας του Κάιζερ, που ήταν κουνιάδος του Βασιλιά Κων/νου και είδε
ότι οι επιρροές των υπολοίπων Κυριών αφαιρούσαν από τη Γερμανία κάθ’
επιρροή στις Βαλκανικές Χώρες κ
εξοβέλιζαν αυτή από τα Βαλκάνια. Η δε στάση του Κάιζερ παρέσυρε και μετρίασε
τις αντιρρήσεις της Γαλλίας ως προς τα δικαιώματα της Ελλάδας, από το φόβο της
μεταστροφής της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, άνκαι αυτή (η Γαλλία εννοώ) είχε
στο χέρι τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας. Αμέσως όμως μετά φρόντισε η Εβραιοσιωνιστικών
συμφερόντων ΑΝΤΑΝΤ ν’ ανατρέψει και να
μηδενίσει σχεδόν αυτά που κέρδισε η Ελλάδα δίκαια.
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο οι Εβραιοσιωνιστές
Αγγλογάλλοι επέβαλαν στον Εβραιοσιωνιστή Μασόνο Βενιζέλο: Τη διαίρεση των Ελλήνων. Τη διχόνοια. Την
έξωση του Βασιλιά Κωνσταντίνου. Την απόβαση των Γαλλικών στρατευμάτων του
Σαράιγ στη Μακεδονία. Την ομηρία κ εξουδετέρωση Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη. Την
πρόκληση της Γερμανίας. Την αιχμαλωσία του ΙV Σώματος Ελληνικού Στρατού στη
Θράκη από τους Γερμανούς. Τη μεταφορά του στη Γερμανία. Με αποτέλεσμα να
εξαπατήσουν το Βενιζέλο με τις Συνθήκες Σεβρών 1920 και Λωζάννης 1923. Να τον
ξεγελάσουν να διαπράξει την γκάφα της Μικρασιατικής εκστρατείας. Με συνέπειες
τραγικές, καταστροφικές για τον Ελληνισμό και τις Ελληνικές περιοχές Πόντου και
Μικρασίας.
Αλλά και κατά το παρόν οι
ίδιες αυτές Εβραιοσιωνιστικές Δυνάμεις μαζί με τις επίσης Εβραιοσιωνιστικές
ΗΠΑ, προκάλεσαν τη «Συμφωνία των Πρεσπών» και οι εχθροί αυτοί της Ελλάδας επιδοκίμασαν
την προδοσία κι αντάμοιψαν τους προδότες Πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα και ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιά. «Αλλ’ έστι αληθής η βροτών
παροιμία: Εχθρών άδωρα δώρα, κ’ ουκ ονήσιμα. Τοιγάρ το λοιπόν εισόμεσθα δ’
Ατρείδας σέβειν. Άρχοντές εισιν. Ώσθ’ υπεικτέον. τι μη; Και γαρ τα δεινά και τα
καρτερώτατα τιμαίς υπείκει.»(Σοφοκλής, Αίας, 664-669)…
Συγκρίνετε τις περιπτώσεις
κι ανοίξετε τα μάτια σας οι Έλληνες, πριν καταντήσ’ η Πατρίδα μας «Ελλάδα της
Μελούνας». Ζούμε σε κρίσιμες ώρες…
ellinikisalpigga 15.10.2019.
